Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

εχω ένα παράπονο...ο αντρας ειναι πολυ καλός και γενικά δεν έχω να του προσάψω κατι και όλα τα χατηρια μου κάνει και με προσέχει και με νοιαζεται..ομως στο θέμα του παιδιου βλλεπω μια αδιαφορία...ενα θέλει κι εκεινος σαντρελόσ ενα παιδακι δε τον ενδιαφέρουν πρακτικα θέματα...τι εννοω;;εγω κάθομαι και ψάχνω και μαθαίνω διαφορα ,για τις γόνιμες μέρες,για την επιβίωση του σπέρματοσ μεσα στο σώμα της γυναικας κτλ κτλ...συν ότι πήγα στο γιατρό και για παπ και για ορμονικο έλεγχο αν και προσπαθούμε μόνο 4-5 μήνες.Εκείνος όμως δεν ασχολείται με τίποτα,από μένα ξέρει όλα όσα ξέρει γι αυτό το θέμα.Είμαι παράλογη που θέλω να δω πως κι εκεινος ασχολείται;;;

Εσας πως είναι οι άντρες σας?? :dry:

Δημοσίευση

Nana μου καταρχήν με το καλό να φουσκώσει η κοιλίτσα σου και πολύ πολύ σύντομα εύχομαι!!! Μήπως βρε κοπέλα μου, λέω μήπως δεν θέλει να σε αγχώσει;; Στο λέω γιατί κι εμένα ο άντρας μου έτσι αδιάφορος φαινόταν όσο προσπαθούσαμε, σαν να μην τον νοιάζει κι όταν γκρίνιαζα για την περίοδο που ερχόταν ήταν πολύ αδιάφορος, λες και δεν ενδιαφερόταν και δεν στενοχωριόταν! Μου έκανε εντύπωση! Όταν έμεινα τελικά έγκυος κατάλαβα και την αγωνία που είχε τόσο καιρό και δεν την έδειχνε και φυσικά την χαρά του! Μην στενοχωριέσαι.. Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά!!! Και πάλι με το καλό... σου εύχομαι!!!

Δημοσίευση

Νανα κοπελα μου ετσι ειναι οι αντρες...δεν ασχολουνται με τετοια.δε πολυ ψαχνουν γενικοτερα τα θεματα...εμεις ειμαστε της λεπτομερειας,της αναλυσηςκλπ..αυτοι χαλαρααααα..η ιδια μανα τους εβγαλε ολους..

Δημοσίευση

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντήσεις σας και οπως ειπατε ειναι σπαστικη η τοση αδιαφορία και στιγμές νιωθω πως περναω μόνη μου όλη αυτή την αδιαφορία.Δεν έχω και φίλες που να βρ΄λισκονται στην ίδια φάση και γι αυτο έθιξα το θέμα εδω στο μαμμυ να δω τι έχετε να μου πείτε κι εσεις.Αλλα όντως αυτες είναι οι διαφορές μας με τους άντρες.

Δημοσίευση

με αυτα που λες ειναι σαν να περιγραφεις τον δικο μου αντρα!οταν προσπαθουσαμε για παιδακι ενοιωθα οτι αυτος δεν το ηθελε πραγματικα,οταν του ανακοινωσα την εγκυμοσυνη δεν ειπε τι πο τα!!!!!!!!και να σκεφτεις οτι δεν ηταν ποτε αδιαφορος!οταν γεννηθηκε χεστηκε πανω του!τωρα που ξαναπροσπαθουμε το θελει σαν τρελος,το περιμενει σαν παλαβος αλλα δεν κανει και πολλα γι αυτο!και δεν εννοω τις επαφες αλλα ολα τα υπολοιπα που σε ενοχλουν κι εσενα!μην στεναχωριεσαι ομως!δυστυχως για εμας τις "ρομαντικες ψυχες" αυτοι ειναι .... σκετα γαιδουρια σε θεματα ψυχολογιας γυναικων!σου ευχομαι με το καλο να φουσκωσει η κοιλιτσα σου!

Δημοσίευση

Μάλλον έτσι είναι οι άντρες κορίτσια, ίσως με ελάχιστες εξερέσεις.Το μωράκι και την συγκίνηση της γέννησης την νιώθουν ...αργότερα.Θέλουν τον χρόνο τους και ίσως είναι λογικό.Ο δικός μου έδειχνε σχετική αδιαφορία όταν προσπαθούσαμε-ίσως για να μην με αγχώσει.Οταν είχα μια αποβολή το καλοκαίρι στάθηκε διπλα μου και κατάλαβα πόσο τον νοιάζει.Τώρα που περιμένουμε βλέπω μικρές διαφορές όσο περνάει ο καιρός(πχ όταν άκουσε την καρδούλα του μωρού πρώτη φορά).Φαντάζομαι οτι με την γέννα θα τα καταλάβει όλα.Θέλουν τον χρονο τους... ;)

  • 3 years later...
Δημοσίευση

Νομίζω ότι άντρες και γυναίκες αγχωνόμαστε για διαφορετικά θέματα. εγώ όσες ξέρω όταν είναι να κάνουμε μωρό το ψάχνουμε, ρωτάμε, διαβάζουμε, υπολογίζουμε μέρες, κάνουμε εξετάσεις....οι άντρες....σαν να μην τρέχει τίποτα!!! δεν πάει το μυαλό τους...απλά!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Γεια σου Elen .... Υπομονή θα πω...πάλι γυρνάνε τα συμπτώματα που είχαμε στην αρχή έχω παρατηρήσει,και εγώ νιώθω αυτό το κάψιμο κάπως και αρκετή δυσκολία στη χώνεψη 🫣 εγώ είμαι στην 33η τώρα... Εύχομαι και εγώ να περάσετε όλες όμορφα και ξεκούραστα!!!❤️
    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...