marinax

να σας ζησει το αγορακι σας!! να ειναι γερο,ευτυχισμενο και τυχερο στην ζωη του!! να χαιρεστε και το κοριτσακι σας!!

τελικα προσληφθηκες στην νεα σου δουλεια;αν ναι,μπραβο!! παντως τα σχολια των νεων σου συναδλφων περι εγκυμοσυνης (οταν με το καλο!!),ξερεις τι θα τα κανεις!!!! φιλια πολλα,θετικες σκεψεις κι ευχομαι τα καλυτερα στις προσπαθειες που κανετε,αλλα και σιδεροκεφαλη!!

τι λες κοπελα μου! μη τα πιστευεις αυτα! θυμαμαι που ο γαμπρος μου πριν ακομα μεινει η αδελφη μου εγκυος,ηταν κι οι δυο τους Αγγλια για ενα χρονο και αγοραζε ρουχαλακια για κοριτσακι...ετσι στο ασχετο..η αδελφη μου γελαγε μαζι του και φαντασου οτι δεν ειχαν αποφασισει να κανουν μωρο και μαλιστα προσεχαν εκεινο τον καιρο...οταν γυρισαν Ελλαδα η μια ντουλαπα ηταν γεματη κοριτσιστικα ρουχαλακια!! μετα απο καιρο,η αδελφη μου εμεινε εγκυος και για μαντεψε!! εκανε κοριτσακι!!τι εχεις να πεις τωρα? δε θελω να πω κατι με αυτο,καταλαβαινεις...ουτε να γεμιζεις το σπιτι με πραγματα απο τοσο νωρις...αλλα και παλι,διωξε απο το μυαλο σου αυτες τις προκαταληψεις..μας δηλητηριαζουν!!

πονας;μηπως ειναι η περιοδος σου;τι αλλα συμπτωματα εχεις;

hope,καταρχην δεν ειχα καταλαβει πως δεν ειστε παντρεμενοι..αν και δεν εχει καμια μα καμια σημασια,ουτε κι εγω ειμαι και δε ξερω κιολας αν θελω να το κανω! και μονο που εισαι στα ξενα,μικρη με ενα παιδακι και ενα αλλο που ερχεται,αγαπημενοι με τον ανθρωπο σου,με αρχες και με το δικο σας ηθος,ολα αυτα και αλλα περισσοτερα ειναι ενδεικτικα του ποσο ωριμη,κατασταλαγμενη και δυνατη κοπελα εισαι!!τα βλεπει αυτα η μαμα σου και τα καταλαβαινει,να το ξερεις!!αλλα δε θελει να αποποιηθει τον ρολο της!! ειναι μανα κι εκεινη και θελει να ειναι την παρουσια της.. βεβαια μεχρι ενος σημειου!!

κοριτσακι καλημερα, διαβαζοντας σε με εχει πιασει εμενα αγχος με ολα αυτα,ποσο μαλλον εσενα!! σιγουρα η μητερα σου το κανει απο χαρα και απο αγαπη,αλλα αν σεβεται τις επιθυμιες σας και σας εχει εμπιστοσυνη,θα επρεπε να βαλει ενα φρενο στα θελω της και να κοιταξει τα θελω τα δικα σας.. στο κατω-κατω βαφτισια ειναι,δεν ειναι και γαμος!! και παλι αναρωτιεμαι:αφου θα γινει σε νησι,ειναι τοσο σιγουρο πως ολοι αυτοι θα μπορεσουν να ερθουν; συμφωνω με την ιδεα της THEODOSIADOU για την επομενη ημερα,της το προτεινες; για το θεμα του ονοματος και μονο,θα ημουν ανενδοτη hope..ειναι θεμα καθαρα των γονιων..εχω δει περιπτωσεις που εχουν γινει ομηρικοι καβγαδες για το ονομα,αλλα χαρηκα τους γονεις που καθετοι προχωρησαν στο ονομα που ηθελαν.. κραταω αυτο που εγραψες:οσο δε της μιλαω τοσο περισσοτερο ανακατευεται και θα ελεγα: μιλησε της καθαρα και ειλικρινα για αυτα που θελεις,με ηρεμια κι αποφασιστικοτητα.. hope εισαι κι εσυ μητερα πια,μπορει ενδομυχα να το "ξεχναει"!! καταλαβαινεις πώς το εννοω!! ψυχραιμια κοριτσακι!!

αγαπη ειναι να πηγαινω επισκεψη στην ανιψια μου κι οταν με βλεπει στην πορτα,να πηγαινει κατευθειαν στην τσαγιερα της,να παιρνει ενα φλιτζανι με το πιατακι παρακαλω!! και να μου το προσφερει με ενα τεραστιο χαμογελο, κοιτώντας με στα μάτια και περιμενοντας να πω: "σε ευχαριστώ Δημητρα" και μετα παλι απο την αρχη!!! (φουσκωνω απο το τσαι!!!) και απο ΕΥΤΥΧΙΑ!!! ειναι 20 μηνων και την λατρευω!!

τι ομορφα που τα περιεγραψες!! να σας ζησει το παιδακι σας,να ειναι παντα γερο,τυχερο κι ευτυχισμενο!!

γεια σου κι απο μενα...δεν ειμαι ακομα μαμα,ειμαι ομως θεια μιας πιτσιρικας 20 μηνων..την εχω ζησει απο κοντα απο την πρωτη κιολας ημερα της γεννησης της και ξερω οτι μου εχει τρελη αδυναμια...θα συμφωνησω απολυτα με αυτο που ειπες,οτι δηλαδη επειδη εσυ καταλαβαινεις τι θελει να σου πει το παιδακι,δε χρειαζεται κι ετσι δε μπαινει στον κοπο να σου το εκφρασει με λεξουλες...ετσι ακριβως και με την δικη μας..λεει λεξουλες και μαλιστα δυσκολες,αλλα μονο οταν εκεινη θελει...μιλαει την δικη της γλωσσα κατα κυριο λογο,ειναι ομως πανεξυπνη,καταλαβαινει τα παντα κι ειναι πολυ κοινωνικη..οταν καμια φορα η αδελφη μου συζηταει με την μητερα μας για το θεμα αυτο(οτι δε μιλαει ακομα),τις κοιταει που μιλανε και το καταλαβαινει και στεναχωριεται...δειχνει λυπημενη και αποτραβιεται... τα μικρουλια ολα τα καταλαβαινουν...οπότε,οπως κι εσυ συνειδητοποιεις..δωσ'του τον χρονο του κι οταν θελησει,θα μιλησει και μαλιστα θα τα πει μαζεμενα... μην ανησυχεις,εσυ το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να διαβαζετε μαζι βιβλιαρακια,να δειχνεις εικονες,να ακουει τραγουδακια να του μιλας καθαρα κι αργα και ασε τον χρονο να δειξει...αντε μετα να τον σταματησεις!!!

καλημέρα,για φαντάσου καμια φορα πώς ερχονται τα πραγματα!! μπορει να ειναι το αγχος τελικα και οτι το εχεις συνεχεια στο μυαλο σου και για αυτο να μην ερχεται... ευχομαι να πανε ολα οπως τα θες... ενημερωσε μας κοριτσι!!

μηπως τον ποναει η κοιλιτσα του;εχεις δει διαφορα στα κακακια του αυτο τον καιρο;αν αλλαζες γαλα; καλο ειναι που τρωει γιαουρτι,αλλα το γαλα λενε οτι ειναι πιο πληρης τροφη...

ειναι πολυ μωρο για να το εχετε μπροστα στην τηλεοραση..καταρχην λογω ακτινοβολιας και δευτερον για τα ματακια του...ο γαμπρος μου ειναι οφθαλμιατρος και την κορουλα του ακομα και τωρα που ειναι 20 μηνων την τραβαει μακρυα... σιγουρα τον ελκυουν τα χρωματα και οι γρηγορες εναλλαγες εικονας,αλλα ασ'το λιγο ακομα μακρυα της...βαζε μονο ηχο και κλεισε την οθονη...

τι λες τωρα!!! για φαντασου οι συνομιλιες μας τοσο καιρο να μπλοκαρουν το συστημα!! παλι καλα που μαλλον εντοπιστηκε το προβλημα... φιλια...

το πιο ευκολο και συναμα το πιο δυσκολο ειναι να μεινεις εγκυος ... ελπιζω να καταλαβαινεις πώς το εννοω.. στην θεση σου προτεραιοτητα θα εβαζα την οικογενεια,το μωρο.. αν με το καλο μεινεις και εγκυος κι εχεις ηδη προσληφθει,δε νομιζω οτι θα μπορεσουν να σου κανουν κατι γιατι σε καλυπτει ο νομος..ειναι παρανομο να σε απολυσουν,λεμε τωρα... με το καλο και το μωρο..με το καλο και η νεα θεση εργασιας...ολα καλα!!

γεια σου WENDY!! εκανα αποξεση τον Ιουλιο μετα απο παλινδρομη.. ο γιατρος μου ειχε πει να προσεχω για 20 ημερες μονο,αντε ενα μηνα και μετα ελευθερα.. τις 2 πρωτες μερες μετα την αποξεση δεν ειχα καθολου αιμα,μετα για μια εβδομαδα περιπου ειχα αιμα μονο το απογευμα που γυρνουσα απο την δουλεια..κι αυτο λιγο,απλα στο χαρτι.. η περιοδος μου ηρθε στις 29 ημερες-ο κυκλος μου ειναι σταθερος 28-31 ημερες..(η ημερα της αποξεσης ειναι η πρωτη ημερα του κυκλου)..πριν μια εβδομαδα περιπου πηγα στον γιατρο,γιατι ειχαν βγει ηδη τα αποτελεσματα της αποξεσης και μας εδωσε το ελευθερο για να ξαναπροσπαθησουμε.. μηπως να χαλαρωνες και θα ερθει η μουλαρα (οπως την ονομαζω παντα) απο μονη της;

για να μην σας ερθει αποτομο οταν με γνωρισετε,δεν ειμαι 23 χρ.οπως φαινεται απο το ψευδωνυμο μου (αυτο ειναι παλιο συνθηματικο που ειχα),αλλα 36... οποτε κουβαλαω και χρονια και τρελλα!!

νεοτερα μελη του mammy δεχεστε; αν ναι,τοτε δηλωνω κι εγω συμμετοχη...

απο ημικρανιες υποφερω κι εγω..ειναι δυο χρονια που με παιδευουν κι αν ξεκινανε απο το πρωι...αστα να πανε...εγω πιστευω οτι το αγχος φταιει σε ενα βαθμο,αλλα και το αυχενικο που πιθανον εχω..ειχα παει σε νευρολογο αλλα δεν ειχε δωσει χαπια..κοιτα μηπως σε πειραξουν στο στομαχι κι εχεις αλλα μετα.... εχεις ψαξει απο που προερχονται;

να σου ζησει φιλεναδα η μικρουλα!! θα κανω τις εξετασεις,αντε να παρω και αδεια απο την δουλεια..τρελο αγχος και πολυ πιεση,αφου σκεφτομαι οτι αν με το καλο ξαναμεινω εγκυος δε θα αντεξω εκει μεσα με τετοιους ρυθμους..

γεια σου φιλεναδα!! αναψε και για μενα ενα κερακι εκει στην Παναγια..ελπιζω να'ρθει και σε εμενα να μου δωσει ελπιδα...

κοριτσια πριν λιγες ημερες,μετα τα αποτελεσματα των εξετασεων απο την παλινδρομη τον Ιουλιο,ο γιατρος συνεστησε να κανω εξετασεις θρομβοφιλιας (ενα κατεβατο με πρωτεινη S και πρωτεινη C,αντιθρομβινη 3 - PAI 1,2- MTHFR G77C- ομοκυστεινη).. αυτο που ηθελα να σας ρωτησω ειναι αν καποια κοπελα εχει κανει αυτες τις εξετασεις συγκεκριμενα στο ΙΑΣΩ και ποσο περιπου κοστιζουν; τον ρωτησα αν μπορω να τις κανω σε αλλο φορεα,αλλα ειπε οτι θελει μονο εκει...

σου ευχομαι ολες οι προσπαθειες,οι αγωνιες,οι κοποι σας κι οι ελπιδες σας για ενα μωρακι,να ευοδώσουν και να καρποφορησουν πολυ συντομα.. μερικες γυναικες πρεπει να προσπαθησουν αρκετα εως πολυ-παρα πολυ για να πραγματοποιησουν αυτο το θαυμα που λεγεται ζωη.. ευχομαι ο,τι καλυτερο απο δω και περα και συντομα να μας γραφεις απο άλλη στηλη στο mammy... εχε πιστη μονο..κι ας νιωθεις κουρασμενη..παντα το καλο και το ποθητο ερχεται πισω μας,για αυτο δεν το βλεπουμε και νομιζουμε οτι ειναι μακρυα μας...

επειδη ειμαστε γυναικες,δε σημαινει απαραιτητα οτι το βιολογικο μας ρολοι πρεπει να χτυπησει,ντε και καλα..ειναι γυναικες που δεν το'χουν καθολου και με την παροδο του χρονου,δε φαινεται να το εχουν μετανιωσει..αν και δε το πιστευω,μαλλον το κρυβουν καλα... απο την αλλη,δεν υπαρχει καταλληλη ηλικια για να γινεις γονιος..αυτο βγαινει μονο απο ενστικτο κι οταν νιωσεις ετοιμος ψυχολογικα,βιολογικα,αλλα και οικονομικα-κοινωνικα..υπαρχουν βεβαια περιπτωσεις κοριτσιων που μονο ετοιμες δεν ηταν για να φτιαξουν οικογενεια κι ομως τα πηγαινουν περιφημα... η πρωτη μου ωριμη σκεψη να κανω κι εγω μωρο,ηταν οταν πρωτοειδα την ανηψια μου στο μαιευτηριο..δε σου κρυβω οτι ζηλεψα..ισως γιατι ηταν το παιδι της αδελφης μου,που ειμαστε πολυ δεμενες κι ενιωσα οτι ηταν δικο μου μωρακι...παντα ενιωθα οτι ενα παιδι θα ολοκληρωνε την ζωη μου,αλλα μονο τοτε το συνειδητοποιησα σοβαρα.. εδω και 6 μηνες συγκατοικω με τον ανθρωπο μου χωρις να ειμαστε παντρεμενοι..δε ξερω αν θα φτασουμε εκει,απλα ξερω οτι ηταν συνειδητη η αποφαση μας να ζησουμε μαζι κατω απο την ιδια στεγη,προκειμενου να κανουμε ενα μωρο..αλλοι παντρευονται προκειμενου να κανουν παιδι,εμεις αποφασισαμε να ζησουμε μαζι για τον λογο αυτο..η εννοια του γαμου δεν ειναι κατι διαφορετικο απο αυτο που ζουμε,αν και υπαρχουν καποιες νομικες παραμετροι που μπαινουν σφηνα,αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα... ειχαμε την ατυχια να χασουμε ενα κοριτσακι πριν 2 μηνες,αλλα δε το βαζουμε κατω και θα ξαναπροσπαθησουμε.. αυτο που θελω να τονισω ειναι οτι τα παιδια δεν ειναι παιχνιδια,δεν κανουμε παιδια προκειμενου να ικανοποιησουμε δικες μας αναγκες και καπριτσια,δε κανουμε παιδια για να μη μεινουμε μονοι μας καποια στιγμη και δεν εχουμε ενα χερι βοηθειας...αγαπαμε τα παιδια και τα θελουμε στην ζωη μας για να δωσουμε σε αυτα ολη την αγαπη που υπαρχει μεσα μας...

η σκεψη μου ειναι κοντα σου.......το κοριτσακι που ειχα για λιγο μεσα μου,τωρα θα παιζει με το αγορακι σου..σε φιλω γλυκα..

mk23 και KALLI5 ειλικρινα λυπαμαι και για τις δυο σας..ειναι δυσκολο απο την ελπιδα και την γλυκεια προσμονη να βρισκεσαι στην λυπη..θαρρος κοριτσια και δυναμη..δε καταθετουμε τα οπλα...θα σας χρειαστω τον επομενο καιρο,λεω να αρχισω τις προσπαθειες για μωρακι...ειναι απωλεια αυτο που ζειτε και σας καταλαβαινω απολυτα..το εζησα κι εγω τον περασμενο Ιουλιο με παλινδρομη 9 εβδομαδων..παρ'τε οσο χρονο θελετε μεχρι να νιωσετε ετοιμες και με το οκ του γιατρου φυγαμε!! "θα με βρειτε στον δρομο" κι ολα θα ειναι super!! την αγαπη μου και στις δυο σας!