georgia11a

τι παραμάνες?!?!?!?

Marina. μου να σου ζήσει ο παίδαρος!!! Καλή λοχεία και περαστικούλια σου!!!! new mammy κι εμείς infacolic παίρνουμε αλλά δεν νομίζω ότι κάνει και πολλά πολλά!!! Όταν έχουμε έντονους πόνους ο γιατρός μας είπε να του δίνουμε depon σιροπάκι και πιστεύω ότι βοηθάει κάπως... Την κρεμούλα δεν την ξέρω αλλά μη φοβάσαι. Αφού σου την έδωσε ο γιατρός δεν υπάρχει θέμα... Εγώ τον πλένω με proderm και του βάζω και κρεμούλα proderm και δεν έχουμε κανένα θεματάκι... Μόνο τώρα με τη ζέστη έχει βγάλει σπυράκια από τον ιδρώτα στο κεφαλάκι του.... αλλά δεν είναι τίποτα θα φύγουν... Όσο για τις σερβιέτες, όντως είναι λόγος για μύκητες... Κι εγώ είχα πολύ φαγούρα τις πρώτες 2 εβδομάδες και μου έδωσε μια κρεμούλα η γυναικολόγος μου την Daktodor και μου πέρασαν πολύ γρήγορα... Είχα αγοράσει κι εγώ libero αλλά μόλις άνοιξα τη συσκευασία αποφάσισα να μην τα χρησιμοποιήσω καθόλου (πάρα πολύ σκληρά βρε κορίτσια)... Τα κράτησα μόνο για ώρα ανάγκης... Αλήθεια πωλούνται και σε "αποθήκες" τα pampers?!?!?!? Πείτε μου αν γνωρίζετε βρε κορίτσια...

marinahaki μου εγώ σήμερα κλείνω 31 μέρες και ακόμα έχω λόχεια... Όσο για τις βόλτες πρώτη φορά βγήκαμε στις 20 μέρες γιατί ήθελα τουλάχιστον να κλείσω μισό 40ισμό, αν και ο γιατρός μου είχε πει ότι και από την πρώτη εβδομάδα αν έχει ζέστη (γιατί έβρεχε όταν γεννηθήκαμε) μπορούμε να πάμε βόλτες και με το καροτσάκι!!! Βέβαια μη φανταστείς ότι πήραμε τους δρόμους... Στη μαμά μου πηγαίνουμε για χαλαρά γιατί έξω αν αρχίσει και κλαίει τι κάνεις?!?!?!?!?!? Στο αυτοκίνητο (σε κίνηση βέβαια) όντως κοιμούνται όλα!!!! Νανουρίζονται τα μαμούνια!!! Πάντως μάλλον τα χείλη τα πήρε από μένα (έχω πιο σαρκώδη από τον άντρα μου) αλλά κι σε μας ισχύει το "όλα τα άλλα τα πήραμε από τα Jumbo bebe" xaxaxaxaxaxaxaxaxa πολύ πετυχημένο Θάλεια μου!!! Συμπεθέρα δεν τον προλαβαίνω να του αγοράζω γάλατα!!! Θέλουμε τουλάχιστον δύο την εβδομάδα!!! Δράμα η κατάσταση σου λέω!!!

Καλημέρα κορίτσια!!! mariaxar υπομονή με το θηλασμό... Εγώ τελικά δεν τα κατάφερα γιατί δεν είχα γάλα και πεινούσε πολύ το καημένο... Μη νομίζετε βέβαια ότι και με το έτοιμο γάλα είναι πιο εύκολη η κατάσταση... Το τι νυστάζω δε λέγεται... 'Ολο το βράδυ πάλι είχαμε βεγγέρα... Να φανταστείτε ότι ήπιε 180ml γάλα εν τέλη... Νυστάζω κορίτσια, νυστάζω και δεν μπορώ να κοιμηθώ... Είμαι μόνη μου και όλα πρέπει να τα κάνω εγώ (συμάζεμα, πλύσιμο, σιδέρωμα, μαγείρεμα). Μόλις τελειώσω με κάτι και λέω άντε να ξαπλώσω λίγο... τσουπ! Ξυπνάει και ο μπέμπης... Μάλλον έχει φωτοκύτταρο, δεν εξηγείται αλλιώς... Συμπεθερούλα κι εμείς πήγαμε χθες στο γιατρό!!! 4700 κι εμείς αλλά είμαστε λίγο πιο κοντοί ακόμα από εσάς (54 εκ.)!!! χαχαχαχαχαχα Πάντως ο γιατρός μας έφτυνε!!! Μας είπε ότι ο γίγαντας (έτσι τον λέει) είναι πάρα πολύ γερός, έχει πολύ καλή μυική μάζα και ουσιαστικά συμπεριφέρεται (δύναμη, σταθερότητα, στήσιμο) λες και είναι 3 μηνών!!! Τον Αύγουστο μας είπε ότι θα τον κάνουμε και μπανάκι στη θάλασσα!!! Κατά τα άλλα, γι'αυτό έβαλα τη φωτό με τον άντρα μου.... για να σας αποδείξω ότι εγώ μόνο ...φιλική συμμετοχή είχα... Το καλό είναι ότι βγήκε λίγο μελαχρινός (ο άντρας μου είναι πολύ άσπρος) αλλά και πάλι είναι νωρίς ακόμα για να το καταλάβουμε κι αυτό... Ας ελπίσουμε ότι θα πάρει το πράσσο μαλλί μου!!! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Αλήθεια, Θάλεια μου, εσύ εδώ Θεσσαλονίκη δεν είσαι τώρα?

Rubelitsa μου να σας ζήσει η κουκλάρα σας!!! Να είναι γερή, τυχερή κι ευτυχισμένη σε όλη της τη ζωή!!! Σας εύχομαι να την καμαρώσετε όπως επιθυμείτε!!! Φιλιά πολλά!!!

Θαλίτσα μου ευχαριστούμε πολύ πολύ πολύ!!! Τα παραλές!!!

marinah έγραψε: Μαρίνα μου, για το λόξυγγα αν δεν σταματάει και ταλαιπωρείται το μωρό - οπότε και γκρινιάζει - μια σταγονίτσα λεμόνι!!!! Έτσι μου είπε ο παιδίατρος και όντως το λεμονάκι κάνει θαύματα!!!

Ευχαριστούμε κορίτσια για τα καλά σας λόγια!!! Ευχαριστώ που λέτε κι ότι μου μοιάζει! Νομίζω όμως ότι πιο πολύ πήρε από τον μπαμπά του. Σας έχω και φωτό να τους δείτε μαζί!!! Όλα τα μωράκια μας είναι κουκλιά!!! Παίδαρους και γοργονίτσες βγάλαμε!!! Φτου φτου φτου!!! Αλέκα μου, τέτοια κοριτσάρα, έπρεπε και ο γαμπρός να ταιριάζει!!! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Υπομονή με το γιατρό... Κι εμείς σήμερα θα πάμε στον παιδίατρο! Αύριο γινόμαστε 1 μήνα!!! marinahaki μου εσένα μοιάζει σίγουρα!!! Όσο για το μάρσιπο σκεφτόμουν κι εγώ να πάρω... Μετά όμως κορίτσια το ξανασκέφτηκα... Φοβάμαι μήπως μάθει τις αγκαλιές και μετά δεν μας αφήνει σε ησυχία!!! Η συμπεθερούλα μου παρήγγειλε πάντως της chicco...

Θαλίτσα μου ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια!!! Όντως βρε κορίτσια, οι μανούλες μας γιατί είναι δεν είναι υστερικές σαν όλους τους υπόλοιπους?!?!?!?!?!? Πραγματικά Θάλεια μου, μακάρι να μπορούσα να μην τους το ξαναπάω ποτέ το μωρό παρά μόνο όταν μεγαλώσει... Μακάρι να μπορούσα!!!! Αυτοί δεν σεβάστηκαν ούτε την εγκυμοσύνη μου (δούλευα στην εταιρεία τους και τους 5 πρώτους μήνες ξερνούσα σε ένα κουβά δίπλα στο γραφείο μου και δεν μου είπαν φύγε πήγαινε σπίτι να ξεκουραστείς), ούτε τη λοχεία μου (με τις φασαρίες στην κλινική και τον σαματά που κάνουν όποτε βλέπουν το μωρό) ούτε την μητρότητα (με τις ...συμβουλές τους και την άποψή τους για το πώς και τι θα κάνουμε με το μωρό)... Με λίγα λόγια δεν τους αντέχω καθόλου... Έχουν συμβεί τόσα πολλά που όταν τους βλέπω νιώθω να βράζω μέσα μου και περισσότερο όταν το παίζουν ότι τόσο πολύ αγαπάνε το μωρό (λες και εγώ και ο άντρας μου δεν το αγαπάμε...)... Ένα δώρο δεν μου έκαναν που τους γέννησα τον εγγονό τους... Μόνο λόγια και πράσινα άλογα... Για την βάφτιση θέλουν να κάνουν δεξίωση και όταν λέμε δεξίωση εννοούμε να ξοδευτούν πολλά λεφτά.... Θα δώσουν 20-30 χιλιάρικα και το αυτοκίνητο του άντρα μου (του γιου τους) δεν χωράει καλά καλά το καροτσάκι μας... Ε δεν είναι όλα αυτά αηδίες και ξεράσματα ρε κορίτσια?!?!?!?!?!?

Να και μια χθεσινή μας φωτό!!!

Έτσι είναι συμπεθερούλα!!! Ο πεθερός μου όλο υπονοεί ότι δεν ξέρουμε να τον φροντίζουμε!!! Βέβαια δεν μπορεί να το αποδείξει γιατί ο μπέμπης είναι μια χαρά!!! Και γι'αυτό επινοεί πράγματα!!! Κι εγώ δεν τα θέλω καθόλου τα πεθερικά μου... Καταρχήν ο πεθερός μου δεν με ήθελε για νύφη του... και το είχε πει ξεκάθαρα... Άσε που έχει ΤΟ ΧΡΗΜΑ και δεν δίνει στα παιδιά του τίποτα!!! Με ένα μισθό είμαστε!!! Τώρα όμως "χέστηκε" (από χαρά γιατί ο κουνιάδος μου περιμένουν κοριτσάκι και μη χάσει το όνομα) με τον εγγονό!!! Βέβαια η χαρά είναι μόνο στα λόγια... Μου λέει ότι θα του πάρει γιογιό αργότερα και να τον πηγαίνω στην εταιρεία για να τον βάζει να κάνει την ανάγκη του!!! Άκουσον κύριε ... να πηγαίνω το μωρό στη δουλειά για να χεστεί!!!! Την υπόλοιπη μέρα δηλαδή θα τα κρατάει?!?!?!?

Καλημέρα!!! Εσείς πώς τα περάσατε? Αχ άσε Θάλεια μου.... Το Σάββατο το μεσημέρι πήγαμε στα πεθερικά μου... Μας έπριξαν... Ο πεθερός όλη την ώρα δεν έβαλε γλώσσα μέσα (είναι ο πιο φλύαρος άνθρωπος που μπορεί να γνωρίσει κανείς - αλλά και βροντόφωνος...) και όλη την ώρα έλεγε τα ίδια και τα ίδια... Μια για τα χεράκια του μπέμπη, για τα ποδαράκια, το πουλάκι, τα αυτάκια κλπ κλπ κλπ.... "Δες τον πώς κοιτάει, δες τον πώς τεντώνεται, δες τον πώς γελάει..." Τον σήκωνε, τον άφηνε, τον σήκωνε, τον άφηνε.... ΤΟΝ ΤΡΕΛΑΝΕ!!!! Βέβαια δεν έληψαν και οι σπόντες και οι ...πρότασεις για το τι πρέπει να κάνουμε με το μωρό... Αυτά εμένα μου τη σπάνε πάρα πολύ!!! Να φανταστείτε κορίτσια ότι αυτοαποκαλείται γιατρός (γνωρίζει πολλά από φάρμακα κλπ λόγω της δουλειάς του γι'αυτό)... Όταν ήρθε να με δει στην κλινική ο μπέμπης είχε βγάλει κάτι σπυράκια (της γέννας)... Ο πεθερός μου "έκανε διάγνωση" ότι έχει μύκητες το μωρό!!!! Σήκωσε όλο τον όροφο στο πόδι (στις 11 το βράδυ!!!) Φώναζε την παιδίατρο και της έλεγε ότι δεν ξέρει τι της γίνεται!!! Και όταν τελικά βγ'ηκαν τα αποτελέσματα από την καλλιέργια που του έκαναν και αποδείχθηκε ότι δεν είχε τίποτα, μας είπε: "Αφού σας είπα εγώ ότι δεν έχει τίποτα το μωρό!!!" Αχχχ αφήστε κορίτσια.... ΤΡΕΛΑ!!! Φανταστείτε εμένα λεχώνα στην κλινική να ακούω τέτοια για το μωρό μου!!! Όταν φύγαμε... είχα ένα τρελό πονοκέφαλο και ένιωθα τόοοοσο εξαντλημένη... Αλλά το κυριότερο είναι ότι το μωράκι μου δεν σταματούσε να κλαίει για 5 συνεχόμενες ώρες!!! Τι τον αλλαξα, τι τον κάναμε μπάνιο, τι τον τάισα, τι τον έβγαλα έξω να δροσιστεί.... Δεν σταματούσε με ΤΙΠΟΤΑ!!! Ματιασμένος στο φουλ ήταν!!! (πιστεύω πολύ στο μάτι...) Ήρθαμε σπίτι στις πέντε το απόγευμα και ηρέμησε στις 10:30!!!! Χθες πήγαμε στους δικούς μου... Όλα χαλαρά αν εξεραίσουμε τον πατέρα μου που με την αρρώστια του περνάει δύσκολα αλλά τα κάνει και πολύ δυσκολότερα και γι'αυτόν και για τους άλλους (είναι πολύ δύσκολος άνθρωπος κι αυτός....) Ααααχ βρε κορίτσια έχω τρελαθεί... Όλα γύρω μου είναι τραγικά κι εγώ είμαι στη μέση... Μόνη χωρίς καμία βοήθεια.....

Τζένη μου σου εύχομαι όλα να πάνε καλά!!! Με το καλό να υποδεχτείς το κουκλάκι σου!!!! Η σκέψη όλων μας είναι μαζί σου!!!! marinahaki μου τι κούκλος είναι αυτός??? Να σου ζήσει κούκλα μου!!! Τελικά νομίζω ότι μοιάζει εσένα πιο πολύ!!! Είδες που έλεγες ότι θα μοιάζει τον άντρα σου? Φτου φτου φτου!!! Είναι ΤΕΛΕΙΟΣ!!!

Καλημέρα κορίτσια!!! mariaxar προσπάθησε να ηρεμήσεις... Κι εγώ περνάω τρελή κατάθλιψη... Ειδικά στην αρχή έκλαιγα συνέχεια... Μολίς ξυπνούσε το μωρό και έκλαιγε με έπιανε τρέμουλο... Σκέψου ότι έχεις τη μανούλα σου να σε βοηθάει... Εμένα η μαμά μου λόγω προβλημάτων υγείας του πατέρα μου δεν μπορεί να είναι κοντά μου... ο άντρας μου γυρνάει αργά από τη δουλειά κι έτσι περνάω όλο το λούκι μόνη μου... Προσπαθώ να κάνω κουράγιο και υπομονή... Ευτυχώς έχω κι εσάς εδώ να μοιραζόμαστε τις φοβίες μας και τους προβληματισμούς μας, τις χαρές και τις εμπειρίες μας ως μανούλες!!!

Καλέ τι μπουμπού είναι αυτή?!?!?!?!?!?! Για ζούπηγμα είναι!!! Καλέ συμπεθερούλα είναι και πολύ ψηλή!!!! Αλήθεια μπορεί και κάθεται μόνη της??? Εμένα μπούφος είναι ακόμα και ..."χύνεται" όπου τον βάζω!!! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

thalia29 έγραψε: Ευχαριστώ Θάλια μου για τα περαστικά! Όντως τα μωράκια μας είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εγώ του κόβω τα νυχάκια όταν γλαρώνει μετά το φαγητό γιατί εάν είναι ξύπνιος δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσει. Δοκίμασε κι εσύ όταν κοιμάται!!! Εμείς σχεδόν κάθε μέρα τα κόβουμε!!! Όσο για τον μπαμπά μου, κάνουμε όλοι υπομονή... Είναι και πολύ δύσκολος άνθρωπος και η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη... Η θεραπεία θα κρατήσει μέχρι τέλη Ιουλίου και μετά βλέπουμε... Όσο για να σου κρατάνε τη μπουμπούκα γιατί όχι? Εγγονούλα τους είναι, σίγουρα θα θέλουν να την έχουν κοντά τους οπότε ...βουρ στον πατσά!!! marianikolas όντως πρόσεχε με το στήθος σου... Συμβουλέψου οπωσδήποτε το γιατρό σου!!! Μπορείς να πάρεις και θηλές προστατευτικές μέχρι να μάθει να πιάνει σωστά, για να μην σε πληγώνει!

Έτσι είναι κορίτσια... Η βοήθεια της μανούλας είναι πολύτιμη!!! Θαλίτσα μου μια χαρά εγκαταστάθηκες στη μανούλα!!!! Τη χρειάζεσαι πιο πολύ από όλες μας νομίζω! Η δική μου δυστυχώς δεν μπόρεσε να είναι μαζί μου γιατί τρέχει με τον μπαμπά μου και δεν θέλω κι εγώ να την κουράζω... Εντάξει, δεν μπορώ να πω όσο μπορεί με βοηθάει η καημένη (ειδικά πριν γεννήσω το τι βοήθεια είχα από τη μαμά μου δε λέγεται)... Τώρα θα ξεκινήσει ο μπαμπάς μου ακτινοβολίες οπότε την έχει περισσότερη ανάγκη από εμένα... Όντως συμπεθερούλα θα γινόταν χαμός!!! Μόλις θα σκάγαμε μύτη όλες η μανούλες μαζί, θα εξαφανιζόταν όλοι οι υπόλοιποι!!!! χαχαχαχαχαχαχαχαχα Σκέψου να αρχίζανε όλα τα μωράκια μας το ρεσιτάλ!!!! χαχαχαχαχαχαχαχα Και εμείς να ξεσηκωνόμαστε και να τραγουδάμε και να τα κανακεύουμε!!! Σκηνές απείρου κάλους!!!!!!!!!!!!!!!

Καλημέρα κι από εμένα!!! Συμπεθερούλα ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!! Όντως μακάρι να μέναμε όλες πιο κοντά!!! Θα είμασταν φοβερή παρεούλα!!! Τα μωράκια μας μπορεί να γνωριστούν κάποια στιγμή στο μέλλον... ποτέ δεν ξέρεις!!! χαχαχαχαχαχαχα Όσο για το όνομα, είναι πάρα πολύ ωραίο και το Κυριακή αλλά και το Σάντυ!!! Μπορείς να τη φωνάζεις όπως σου αρέσει εσένα καλύτερα!!! Σήμερα ο μπεμπούλης μου γκρινιάζει συνέχεια... Μάλλον έχει πονάκια το γλυκούλι μου.... Φιλάκια πολλά!!!

Αχχχχ, ευχαριστώ πολύ κορίτσια... Δεν ξέρετε πόσο με βοηθάτε!!! Λόγω διαφόρων συνθηκών δεν έχω και πολύ...κοντινές φίλες και πραγματικά σας νιώθω τόσο κοντά μου!!!Αυτό το φόρουμ ήταν τελικά μεγάαααααλη ανακάλυψη!!!

marianikolas μου!!! Τι κάνεις κουκλίτσα? Η μπαλαρινούλα σου τι κάνει? Να τις δώσεις πολλά πολλά φιλάκια!!!! Σε καταλαβαίνω απόλυτα... Όσο προσπαθούσα να θηλάσω τον μπεμπούλη μου μου είχε κάνει τις θηλές μου χάλια!!!! Δυστυχώς δεν είχα γάλα όμως και σταμάτησα οπότε επανήλθαν στα ...φυσιολογικά τους... Ρώτησε τη γυναικολόγο σου να σου δόσει μια αλοιφούλα να βάζεις στις θηλές σου...

koritsaki9220 έγραψε: Έτσι σκεφτήκαμε κι εμείς και βρήκαμε σπίτι μακριά από τους γονείς μας (περίπου 30-40 λεπτά με το αυτοκίνητο)παρόλο που θα μπορούσαμε να μείνουμε σε δικό μου σπίτι - δίπλα στους δικούς μου... Τώρα όμως με το μωρό χρειάζομαι τη μανούλα μου πιο πολύ από ποτέ (η οποία είναι και απόλυτα διακριτικός άνθρωπος σε αντίθεση με τον μπαμπά μου που τώρα και με την ασθένειά του έχει γίνει ακόμα χειρότερος...) Σκέφτομαι λοιπόν να μετακομίσουμε στο ίδιο μέρος αλλά να βρούμε ένα άλλο σπίτι... Ένας ακόμα λόγος είναι ότι εδώ που μένουμε είναι μεν κοντά σε όλα το σπίτι, αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε αυτοκίνητο... Δεν μπορείς να πας με τα πόδια πουθενά, πόσο μάλλον και με το μωρό.... Οι γονείς μου μένουν έξω από τη Θεσσαλονίκη όπου τα πράγματα είναι ακόμα πιο χαλαρά... Το μωράκι μου θα έχει μέρος για να παίξει αργότερα μεγαλώνοντας και θα μεγαλώσει σε ένα καθαρό περιβάλλον χωρίς καυσαέρια κτλ... Εγώ επειδή θα σταματήσω από τη δουλειά θα έχω παρέα όποτε το θέλω τη μανούλα μου, τη γιαγιά μου, τον αδερφό μου, τα ξαδέρφια μου... αλλά και να χρειαστεί να δουλέψω (ανάλογα τα οικονομικά μας) θα μπορεί η μαμά μου να μου κρατάει το μωρό χωρίς να χρειάζεται να κάνει τεράστιες διαδρομές κάθε μέρα (40 λεπτά είναι πολύ)... Δεν ξέρω κορίτσια... Το σκέφτομαι πολύ... Βέβαια πάντα για να βρούμε ένα σπίτι και κοντά για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά όχι δίπλα δίπλα...

Αχ άσε συμπεθερούλα.... Εμείς έχουμε ένα σκυλάκι τσιουάουα το οποίο υπεραγαπάμε.... Όταν φέραμε το μωρό στο σπίτι, το σκυλάκι μας ήθελε τόσο πολύ να το μυρίσει (και να το γλείψει)... Εμείς επειδή φοβόμασταν δεν το αφήναμε να πλησιάσει με αποτέλεσμα αυτό να γαβγίζει συνέχεια.... Λίγο η κατάθλιψή μου, λίγο το ότι μαθαίναμε ακόμα με το μωρό, λίγο η Ζιζέλ που γάβγιζε, πάθαινα νευρικό κλονισμό... Έτσι αποφασίσαμε να το κρατήσουν λιγάκι οι γονείς μου μέχρι να συνέλθω εγώ και να συνηθίσουμε και λίγο με το μωρό... Χθες πήγα στους γονείς μου και μόλις είπα ότι την Παρασκευή θα πάρω την Ζιζέλ στο σπίτι έγινε ένας καυγάς με τον πατέρα μου... άλλο πράγμα... Βλέπετε θέλει να μην έχω το σκυλάκι μας μέχρι να μεγαλώσει το μωρό... Να φανταστείτε ότι ήθελα να μετακομίσουμε σε ένα από τα σπίτια μας που είναι στο ίδιο οικόπεδο με των γονιών μου (τώρα μένω μακριά τους και είναι λίγο ζόρι γιατί και η μαμά μου ταλαιπωρείται κι εγώ είμαι συνέχεια μόνη μου....) και χθες το ξανασκέφτηκα... Να φανταστείτε ότι αποφασίσαμε σήμερα με τον άντρα μου να νοικιάσουμε σπίτι στην περιοχή που μένουν οι γονείς μου (ενώ θα μπορούσαμε να μένουμε σε δικό μας) για να γλιτώσουμε από την γκρίνια του πατέρα μου καθώς είναι πολύ γκρινιάρης, θέλει να του δίνουν όλοι λογαριασμό για όλα και είναι πολύ μα ΠΟΛΥ νευρικός... Ε δεν θα φτάσω να μαλώνω με τον άντρα μου για να είναι ευχαριστημένος ο πατέρας μου... όχι ποτέ... Εσείς τι λέτε βρε κορίτσια?

Καλημέρα κορίτσια!!! mariaxar να σου ζήσει ο παίδαρος!!!!! Να είναι πάνω από όλα γερός, ευτυχισμένος και καλότυχος!!! Να τον καμαρώσετε όπως επιθυμείτε!!! Περιμένουμε και φωτό!!! Πάντως και ο δικός μου ειδικά στην αρχή σήκωνε όλη την πολυκατοικία!!! Σιγά σιγά αρχίζει και ηρεμεί!!! Νομίζω ότι μας φαίνεται κι εμάς ότι γκρινιάζουν πολύ στην αρχή γιατί δεν έχουμε συνηθίσει στους ρυθμούς τους και αυτά στους δικούς μας... Μέρα με τη μέρα τα πράγματα θα είναι καλύτερα!!!

thalia μου τι κούκλος είναι αυτός!?!?!?!?!?!?!?! Βλέπω απολαμβάνει τρελά το παρκοκρεββατάκι του!!!!!! Φτου φτου φτου! new mammy oλα καλά με τα διδιμάκια σου? Πώς τα πας? Alexandra μια χαρά τι βγάζετε το βραδάκι!!! Μη μιλάς καθόλου!!! marina. μου!!!!!! Έ Έ Έρχεται! Έ Έ Έρχεται!!!