Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κοριτσάκια! Σέρνομαι σήμερα... Ο μικρός πάλι ξύπνησε χτες βράδι στις τεσσεράμιση. Τον πήρα αγκαλιά, αλλά δεν τον θήλασα. Δεν μπορώ άλλο, έχω κουραστεί, κάθε βράδι να ξυπνά και να θέλει να θηλάσει. Το πρόβλημα είναι ότι και που θηλάζει, αποκοιμιέται στο στήθος κι αμέσως μετά ξυπνά κι αρχίζει γκρίνια. Αυτό συμβαίνει εδώ και μια βδομάδα περίπου και είναι πάρα πολύ κουραστικό. Έτσι, δεν τον θήλασα, τον κρατούσα αγκαλιά, τον χάιδευα, τον φιλούσα, αλλά αυτός έκλαιγε, χτυπιόταν, και με χτυπούσε στο στήθος, επειδή ήθελε να θηλάσει. Τελικά κατά τις πέντε και δέκα περίπου τον πήρε ο ύπνος, και τον άφησα στο κρεβάτι μας, να κοιμηθεί μαζί μας. Στις εφτά ξύπνησε και άρχισε να με βαράει για να ξυπνήσω κι εγώ. Εννοείται ότι δεν μπορούσα ούτε να κουνηθώ, κι ευτυχώς τον ανέλαβε ο άντρας μου και κοιμήθηκα κανένα δίωρο ακόμα. Να δούμε πόσο καιρό θα πάει αυτή η καινούρια ιστορία. Παλιότερα ξυπνούσε μεν, αλλά θήλαζε και ξανακοιμόταν αμέσως. Τώρα, είτε θηλάσει είτε όχι, έχουμε πολλή γκρίνια... Κατερίνα να σας ζήσει ο παίδαρος! Πάντα καλότυχος και υγιής! Βάσω ευτυχώς εμένα δε με είχαν βάλει ποτέ σε αγώνες, γιατί κι εγώ πάντα τελευταία ερχόμουν. Αν μου συνέβαινε αυτό που συνέβη σ' εσένα, θα είχα αυτοκτονήσει πριν καν αρχίσει ο αγώνας! Καγκουράκι περαστικά σας εύχομαι! Μακάρι να μην είναι τίποτα. Ζωηρούλα η Αγγελική ε; Εντάξει, στην ηλικία που είναι τι θα έπρεπε να κάνει; Να κάθεται όλη μέρα με ένα βιβλίο στο χέρι; Σας φιλώ όλες κούκλες!

Γεια σας! Και σήμερα είμαι κουρασμένη κλαψ... Μάλλον θα φταίει που πάλι χτες βράδι ξύπνησε ο Αντρέας, και μάλιστα, λίγο μετά που είχα αποκοιμηθεί. Ξύπνησε κατά τις δύο παρά είκοσι, τον πήρα στο κρεβάτι, τον θήλασα, αποκοιμήθηκε, μόλις πήγαμε να τον πάρουμε στο κρεβάτι του, ξύπνησε. Πάλι ξέφυγε απ' την αγκαλιά μου και ξάπλωσε στο κρεβάτι, κοιμόταν, και μόλις πηγαίναμε να τον μετακινήσουμε ξυπνούσε. Τελικά τον πήρε ο άντρας μου, τον έβαλε στο κρεβάτι του, και ξύπνησε, τον κράτησε λίγο και ευτυχώς κοιμήθηκε. Μέχρι να γίνει αυτό, όμως, είχε πάει κοντά τρεις... Μάλλον βγάζει κανένα δόντι, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Καγκουράκι κι ο άντρας μου σήμερα πήγε τον Αντρέα σε ένα πάρκο εδώ κοντά. Στις κούνιες δεν τον έβαλε, γιατί δεν είχε κούνιες για μικρά μωράκια, αλλά έτσι κι αλλιώς τις κούνιες τις βαριέται, όπως λέει ο άντρας μου "κάθεται και περιμένει να τον βγάλουμε". Παίξανε μπάλα κι ο μικρός το καταχάρηκε, αλλά δεν κάθισαν πολύ, γιατί είχε πάρα πολύ ήλιο. Σήμερα ήταν καλοκαιρινή μέρα, είχε 25 βαθμούς περίπου. Ο άντρας μου μετά το πάρκο φόρεσε κοντομάνικο και βερμούδα... Τι σου είπανε στον παιδικό για την Αγγελική; Αλεξάνδρα τι σπαστικό αυτό με τις διάφορες υπηρεσίες... Μια ολόκληρη μέρα θέλεις εκεί μέσα. Καλέ, γιατί δεν πήρες καρότσι; Ή δεν κάθεται η μικρή; Ο Αντρέας τα σκορπίζει όλα τα φαγητά, αλλά τα τρώει κιόλας, ευτυχώς! Τον τελευταίο καιρό παίρνει το γιαούρτι με τα δάχτυλα και το τρώει! Καλέ, τι χορό να πάω, αφού λέμε είμαι χάλια! Ακούστε τώρα τι θυμήθηκα. Στο δημοτικό κάναμε χορό και κάποια χρονιά, νομίζω στην έκτη τάξη, μας βάλανε να χορέψουμε χασαποσέρβικο στην τελική γιορτή. Η δασκάλα που έκανε το χορό έβαλε τις καλές στην εξέδρα, που είχε στηθεί στο προαύλιο του σχολείου, και τη σκαρταδούρα (εμένα δηλαδή και διάφορες άλλες όπως εμένα) μας έβαλε να χορέψουμε στον εξωτερικό διάδρομο πίσω απ' την εξέδρα, όπου δεν φαινόμασταν καθόλου. Δηλαδή απλά μας έβαλε έτσι για να μην πούμε (οι γονείς μας δηλαδή) ότι μας έβγαλε τελείως απ' το χορό. Φυσικά η δασκάλα αυτή είχε σχολή χορού, δηλαδή ο άντρας της είχε τη σχολή, αλλά δίδασκε κι αυτή εκεί, και οι καλές που είχε βάλει στην εξέδρα, όλως περιέργως ήταν όλες μαθήτριες της σχολής... Είδατε κάτι συμπτώσεις; Σας φιλώ όλες κοριτσάρες!

Βάσω ναι, στα επιμορφωτικά πηγαίνω κεραμική. Κανονικά τα μαθήματα τελειώνουν Απρίλιο-Μάιο, αλλά εμείς κάνουμε κάθε φορά μισή ώρα επιπλέον, έτσι συμπληρώνονται νωρίτερα οι ώρες και τελειώνουμε και νωρίτερα τα μαθήματα. Έχει πάρα πολλά μαθήματα, ξένες γλώσσες, χορό, μαγειρική, ζαχαροπλαστική, στολισμό τούρτας, ραπτική, χειροτεχνίες, ζωγραφική, διάφορα θεωρητικά μαθήματα, όπως ψυχολογία, θεολογία, βοτανολογία, και διάφορα άλλα. Στη Λεμεσό είχε μέχρι και θηλασμό!

Σας έβαλα φωτογραφίες του Αντρέα! Στην πρώτη τρώει μακαρόνια με λαχανικά και τα έχει σκορπίσει όλα και στη δεύτερη είναι πιγκουίνος!

Γεια σας! Πριν κανένα εικοσάλεπτο γύρισα απ' το σχολείο. Είμαι πολύ κουρασμένη σήμερα, παρ' όλο που δεν έκανα καθόλου μάθημα, αφού είχα μόνο δίωρο Νέα Ελληνικά και γράψανε έκθεση. Έκανα, όμως, πολλές δουλειές στο σπίτι... Το βράδι ο Αντρέας ξύπνησε στις πέντε παρά δέκα. Τον πήρα στο κρεβάτι μας και τον θήλασα, καθιστή, όμως, όχι ξαπλωμένη, γιατί ξαπλωμένη γίνεται η πλάτη μου χάλια. Αποκοιμιέται, τον πάω στο κρεβάτι του, ξυπνά. Τον κουνάω, ξανακοιμάται, τον βάζω στο κρεβάτι, ξυπνά. Τελικά τον ξαναπήρα στο κρεβάτι μας και τον κρατούσα αγκαλιά καθιστή. Έκλαιγε, έκλαιγε, οπότε σε κάποια φάση αποφάσισε να κοιμηθεί, και μάλιστα, γλίστρησε απ' την αγκαλιά μου και ξάπλωσε δίπλα απ' τον μπαμπά του και αποκοιμήθηκε. Τον άφησα λοιπόν εκεί και ξάπλωσα κι εγώ δίπλα του. Κατά τις οκτώ παρά το πρωί ξύπνησα από ένα "χα" και τον Αντρέα να σκαρφαλώνει στον ώμο μου. Ευτυχώς τον ανέλαβε ο άντρας μου και ξανακοιμήθηκα. Για τη φίλη μου και τους κλόουν που λέτε, πιστεύω ότι θα μπορούσε να οργανώσει τα παιχνίδια και μόνη της, αλλά είναι πλέον μόδα οι κλόουν και δε γίνεται παιδικό πάρτι χωρίς κλόουν. Αφού μια άλλη φίλη μας που ήταν εκεί με τα τρία παιδιά της και είχαν σπάσει τα νεύρα της και ήθελε να φύγει, μου έλεγε ότι στα γενέθλια της κόρης της κάλεσαν μόνο την τάξη της, και δεν είχαν κλόουν, αλλά είχαν οργανώσει αυτοί διάφορα παιχνίδια, κι όλα τα παιδιά κοιτούσαν τη μικρή επικριτικά και της έλεγαν "ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΛΟΟΥΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ;;;;;; " Αφήστε που τη φίλη μου που έκανε το πάρτι προχτές δεν την είδαμε καθόλου μα καθόλου, ούτε και τον άντρα της. Αλεξάνδρα περαστικά σας! Ελπίζω να είστε όλοι τελείως καλά τώρα. Η κεραμική φέτος τελείωσε, του χρόνου πάλι. Καγκουράκι περαστικά στην Αγγελικούλα. Έτσι είναι με τα μεγαλύτερα παιδάκια, μόλις πήγαμε άρπαξε τον Αντρέα η κόρη της φίλης μου που είναι εφτά χρονών και δεν τον άφηνε. Μετά τον ξέχασε, χε χε! Κατερίνα φαντάζομαι θα έχει γεννήσει τώρα η αδελφούλα σου! Ελπίζω να πήγαν όλα καλά και να σας ζήσει το μωράκι! Σας φιλώ όλες!

Κατερίνα με το καλό!!!!!!!!!! Με έναν πόνο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γεια σας! Τι κάνετε; Εμείς πήγαμε τον Αντρέα στον παιδίατρο σήμερα το πρωί, γιατί ο βήχας του είναι πολύ άσχημος. Ένα σωρό σενάρια περνούσαν απ' το μυαλό μου, ότι έχει βρογχίτιδα ή βρογχικό άσθμα, ή κάτι άλλο εξίσου τρομακτικό. Τελικά είναι μια χαρά, ο γιατρός τον βρήκε καθαρό, δεν έχει καθόλου ακροαστικά, κι απλά πρέπει να συνεχίσουμε τις εισπνοές μέχρι να φύγει τελείως ο βήχας. Μετά εγώ πήγα κεραμική. Σήμερα ήταν το τελευταίο μάθημα δυστυχώς... Μας είχε ψήσει ό,τι κάναμε, και κάποια τα ζωγραφίσαμε, σε άλλα βάλαμε την ειδική επίστρωση για την εφυάλωση, τέλος πάντων, σήμερα ολοκληρώσαμε ό,τι κάναμε. Τώρα θα τα ψήσει δεύτερη φορά και θα περάσουμε κάποια στιγμή να τα πάρουμε. Χτες βράδι ο Αντρέας ξύπνησε δύο φορές, και πιστεύω ότι πρέπει να φταίει η φασαρία στο πάρτι. Παλιότερα πάντως, όταν τον ξυπνούσαμε δε γκρίνιαζε, αντίθετα, ήταν μια χαρούλα! Βάσω μια χαρά η Ιωάννα! Εμάς χτες ο Αντρέας δεν έπαιζε με τα άλλα παιδάκια, γιατί οι κλόουν πιο πολύ τους έβαζαν να χορεύουν, αλλά έμπαινε ανάμεσά τους, έκανε καμάκι σε διάφορες κυρίες, έτρεχε από δω κι από κει... Τι ωραία που έχεις βαφτιστήρι, εγώ δεν έχω βαφτίσει κανένα, αν και θα το ήθελα. Για το χέρι της Αγίας Μαρίνας το είχα ακούσει, αλλά δεν πήγαμε, βασικά το είχα ξεχάσει τελείως. Μαρίνα να ζήσετε και να είστε για πάντα ευτυχισμένοι! Καλοφώτιστος ο μικρός Αντωνάκης!!! Όλα τα παιδάκια κλαίνε στη βάφτισή τους, κυρίως όταν τα ξεντύνουν και τα ντύνουν γιατί εκνευρίζονται και όταν τα βγάζουν απ' το νερό, γιατί κρυώνουν. Στα πιο πολλά αρέσει το νερό και μέσα στην κολυμβήθρα τη βρίσκουν! Μια χαρά με τα δώρα, άντε, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια δε θα χρειαστεί να ψωνίσεις τίποτα! Καγκουράκι τέλεια περάσατε καλέ χτες! Ο Νικολάκης πιστεύω σου μοιάζει, αλλά μοιάζει και στον άντρα σου, αλλά αυτό δε λέει πολλά, γιατί με τον άντρα σου είστε ίδιοι! Δεν έχουν πολλή πλάκα όταν είναι τόσο μικρά και πηγαίνουν παντού μπουσουλώντας; Καλέ δε με αγχώνει που δεν παίζει με άλλα παιδάκια! Είναι πολύ κοινωνικός, αλλά τα παιδάκια που ήταν τις προάλλες στον παιδότοπο ήταν λίγο μεγαλύτερα και δεν του πολυέδιναν σημασία. Είπα ότι δεν έπαιξε με άλλα παιδάκια, επειδή είναι λίγο αρρωστούλης, άρα δεν υπήρχε τόσο μεγάλος κίνδυνος να κόλλησε κάποιο άλλο παιδάκι. Αλλά δε νομίζω ότι είναι κολλητικό ούτως ή άλλως. Χι χι, θα πάτε στο χωριό και θα ριζώσετε εκεί! Πού είναι το χωριό; Το παιδάκι που γιόρταζε χτες (δηλαδή σήμερα είναι κανονικά τα γενέθλιά του) γίνεται πέντε χρονών, και οι ηλικίες των παιδιών κυμαίνονταν από μηνών μέχρι δέκα και βάλε. Αυτή η φίλη μου πάντα καλεί ΟΛΟ τον κόσμο που ξέρει, και ξέρει πάρα πολλούς... Οπότε γίνεται χαμός. Το ανακούρκουδα δεν είναι αυτό που κάθεσαι στις φτέρνες σου; Χριστίνα αμάν ρε παιδάκι μου, πάλι χάλια με τον άντρα σου; Νόμιζα ότι τα πηγαίνατε καλύτερα τον τελευταίο καιρό... Εμένα με εκνευρίζουν οι κλόουν, όχι οι ίδιοι δηλαδή, αλλά αυτή η μόδα γύρω από τους κλόουν, ότι και καλά δεν μπορείς να κάνεις πετυχημένο πάρτι γενεθλίων χωρίς κλόουν. Αυτό το θεωρώ χαζομάρα. Η φίλη μου που είχε το πάρτι χτες έχει σπουδάσει νηπιαγωγός, δεν μπορούσε να οργανώσει την ψυχαγωγία των παιδιών; Άσε που γίνεται κι αυτό που λες: σε κάποιο παλιότερο πάρτι της ίδιας κοπέλας, όταν γιόρταζε η κόρη της, οι κλόουν φορούσαν κάτι τεράστια κεφάλια (όπως και χτες δηλαδή) και τα παιδιά είχαν κατατρομάξει. Η μικρή έσβησε τα κεράκια κλαίγοντας, και τελικά τους έκοψε κι έβγαλαν τα κεφάλια! Σας φιλώ όλες κοριτσάρες!

Όντως είναι αγχωτικό αυτό. Ο δικός μου γιατρός αναλύει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, αν και, και αυτό μερικές φορές γίνεται τρομακτικό. Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

Γεια σας! Πτώμα είμαι... Το πρωί ο μικρός ξύπνησε κατά τις 6.20. Αποβραδίς είχαμε συμφωνήσει με τον άντρα μου, αφού αυτός δε θα πήγαινε εκκλησία, αν ξυπνήσει το μωρό νωρίς, να σηκωθεί αυτός να τον προσέχει μέχρι τις οκτώ, για να κοιμηθώ εγώ, αφού θα πήγαινα εκκλησία με τον Αντρέα. Σηκώνεται, λοιπόν, ο άντρας μου, μες στη γκρίνια, αφήνει το μωρό στο πάρκο, έκλαιγε συνέχεια, δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι, και μέσα σ' όλα αυτά, όλη την ώρα μου φώναζε "άντε, πότε θα σηκωθείς, θέλω να κοιμηθώ". Τελικά σηκώθηκα κατά τις εφτάμιση, τον πήρα, πήγαμε εκκλησία (την ώρα που του έβαζα το μπουφάν του, κατάλαβα ότι είχε κάνει κακά...), και ήταν μες στη γκρίνια. Όλη την ώρα ήθελε εμένα, και όχι τη μάνα μου, ενώ άλλες φορές πάει στη γιαγιά του με χαρά, γκρίνιαζε, και στη Θεία Κοινωνία δεν άνοιξε το στόμα του, κι όταν τελικά του την έδωσε ο παπάς, έκλαιγε. Μετά έφαγε δύο αντίδωρα (πήρε και το δικό μου και δε μου το έδινε), κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο και συνέχισε να κοιμάται και στο σπίτι, οπότε ξύπνησε κεφάτος. Είχε έρθει και η κουμπάρα μου για πρόγευμα και παίξανε και μαζί. Το μεσημέρι πήγαμε στη μάνα μου και το απόγευμα στο πάρτι γενεθλίων που σας έλεγα. Του πήγε τέλεια η στολή του πιγκουίνου! Ήταν το πιο γλυκό πιγκουινάκι έβερ! Όλη την ώρα ήθελε να τρέχει, χωνόταν μέσα στο πλήθος των παιδιών, γενικώς ούτε που τον ένοιαζε πού ήμασταν εμείς. Αλλά πολύς κόσμος ρε κορίτσια, σε σημείο που δε βρίσκαμε καρέκλα να καθίσουμε. Όποτε κυνηγούσα τον Αντρέα, πάντα βρισκόταν κάποιος να μπει μπροστά μου και τον έχανα. Σκόνταφτα συνέχεια πάνω σε παιδιά, καθόμουν κάπου και με το που σηκωνόμουν κάποιος άλλος έπαιρνε τη θέση μου. Όταν σερβιριστήκαμε, δε βρίσκαμε θέση ελεύθερη να καθίσουμε και σε κάποιες φάσεις, έτρωγα είτε όρθια, είτε καθισμένη ανακούρκουδα. Αφήστε που είχε φέρει κλόουν, δηλαδή όχι κλόουν, ήταν τρεις χαρακτήρες από το Toy Story, και είχαν βάλει τη μουσική τόσο δυνατά, που νόμιζα ότι ήμουν σε κλαμπ. Πόνεσαν τ' αφτιά μου, πραγματικά! Και δε βάζανε παιδικά τραγουδάκια, βάζανε λάτιν, r'n'b και τέτοια. Δεν ξέρω, αυτά εγώ τα θεωρώ χαζομάρες, δηλαδή αν αυτά τα παιχνίδια και τη μουσική τα οργανώσει ο γονιός, δε θα περάσουν καλά τα παιδιά; Στου Αντρέα τα γενέθλια που παίξαμε πολλά παιχνίδια, τα είδα ότι περνούσαν καλά, και μάλιστα είχαν αναλάβει και πολλές πρωτοβουλίες τα περισσότερα, οργανώνονταν, κ.λπ., δεν αφήνονταν να τα καθοδηγούν σαν πρόβατα. Τέλος πάντων, ο μικρός πέρασε ωραία, έπαιξε πολύ, είδε κόσμο που τρελαίνεται, οπότε μια χαρά! Μάγδα τι ωραία που σε ακούει ο μικρός! Εμάς δεν ακούει κανέναν. Π.χ. βγάζει τα cd από τις θήκες και θα τα χαλάσει όλα, ε, όσες φορές κι αν του λέμε "όχι" δε φαίνεται να τον απασχολεί. Και δε θέλω να τον βάζω τιμωρία για τέτοια πράγματα, γιατί εξερευνά, δε θέλω να του κόψω τη φόρα της εξερεύνησης του κόσμου! Αλεξάνδρα κι εγώ πιστεύω ότι θα πήραν πολλά πράγματα από την παράσταση οι μαθητές μας. Δεν ήταν παιδική παράσταση, αντίθετα, είχε πολύ σκληρές εικόνες που τις αφηγούνταν ο ηθοποιός, άσχημη γλώσσα, βρισιές, ήταν μια δύσκολη παράσταση γενικώς. Και χτες και σήμερα ο Αντρέας ήταν πολύ γκρινιάρης επειδή δεν είχε χορτάσει ύπνο. Σήμερα και το πρωί στην εκκλησία, όπως είχα πει πριν, αλλά και το απόγευμα. Τον θήλασα, κοιμήθηκε, πάω να τον βάλω στο κρεβάτι, ξύπνησε κι άρχισε να κλαίει και δε σταματούσε με τίποτα. Τελικά τον πήρε ο άντρας μου, του έβαλε τραγουδάκια, και του πέρασε. Έλα μωρέ κι εσύ, ήθελε να φτιάξει πιλάφι η Κωνσταντίνα, γιατί τη μάλωσες; Κατερίνα ωραία περάσατε κι εσείς! Σας φιλώ όλες κούκλες!

Γεια σας και πάλι! Τελικά το απόγευμα ο Αντρέας κοιμόταν και κοιμόταν, και κατά τις τέσσερις τον ξύπνησα γιατί θα βγαίναμε. Τον έπιασε μια μεγάλη γκρίνια (ενώ συνήθως όταν τον ξυπνάμε δε δείχνει να ενοχλείται καθόλου) και έκλαιγε συνέχεια. Τελικά μόλις του βάλαμε μπουφάν και βγήκαμε έξω απ' το σπίτι, ηρέμησε! Τον τάισα στον παιδότοπο το ψαράκι του και το έφαγε όοοολο, και μετά έπαιξε και έπαιξε και έπαιξε! Του άρεσε πάρα πολύ! Λέτε να πειράζει που βήχει λίγο ακόμα; Δεν έχει, όμως, άλλα συμπτώματα, μύξες, κ.λπ., και δεν έπαιζε με άλλα παιδάκια καθόλου. Καγκουράκι γιαπωνεζούλα η Αγγελική; Χι χι! Καλά, είδα τις φωτογραφίες που έβαλες στο φέισμπουκ. Η Αγγελική είναι καρμπόν ο άντρας σου! Όσο για το Νικόλα, στο έχω ξαναπεί, είναι πολύ μούτρο! Στον παιδότοπο ήταν ένα μωράκι περίπου στην ηλικία του Νικόλα και στο ίδιο στιλ, και θυμόμουν εσάς! Αύριο εμείς έχουμε πάρτι γενεθλίων μασκέ το απόγευμα. Εσείς τι θα κάνετε; Για την Καθαρά Δευτέρα τι σχέδια έχετε; Εμείς λέμε για πικ νικ με σαρακοστιανά, και έχουμε πει και σε φίλους. Ελπίζω να μη μας τα χαλάσει ο καιρός.

molly αφού και οι δύο γιατροί δεν είπαν τίποτα για διακοπή κύησης, θα ακούσεις αυτούς! Δεν έχω εμπειρία από τοξόπλασμα, αλλά θα σου δώσω μια γενικότερη συμβουλή: μην αρχίσεις να το ψάχνεις στο ίντερνετ, δεν υπάρχει πιο αγχωτικό πράγμα. Εγώ ένα ουρεόπλασμα είχα, και το τι βρήκα στο ίντερνετ δε λέγεται... Καλύτερα να ακούσεις τους γιατρούς σου, να ηρεμήσεις, να κάνεις καμιά προσευχή και μακάρι να πάνε όλα καλά!

Γεια σας! Μπήκα κυρίως για να ευχηθώ στη Μαρίνα η ώρα η καλή και με το καλό να βαφτίσουν το αγοράκι τους! Φυσικά δε θα μας διαβάσει σήμερα, αλλά κάποια στιγμή θα μπει! Χριστίνα όντως κάνουμε ωραίες δραστηριότητες! Αυτήν δεν την επιλέξαμε εμείς, μας επέλεξαν από το υπουργείο, ως σχολείο υψηλού κινδύνου και καλά. Αμάν ρε παιδάκι μου με την αδελφή σου, τι γκαντεμιά είναι αυτή;;; Ελπίζω να τους περάσει γρήγορα... Μακάρι να μην κόλλησες κι εσύ... Εμείς καλά, το πρωί πήγαμε τον μικρό στη μάνα μου για να παίξει στον ήλιο, αλλά τη ξεθέωσε! Εγώ μαγείρεψα ψάρι, τσιπούρα με πατάτες και λαχανικά και μαρίδα τηγανιτή για μας, αλλά στο δρόμο για το σπίτι κοιμήθηκε ο κυριούλης και περιμένω να ξυπνήσει για να τον ταΐσω και να πάμε για καφέ. Σας φιλώ όλες!

Άντε βρε!!! Απίστευτο μου φαίνεται!!! Όχι για τη νονά, γιατί ξέρω πολλές περιπτώσεις μικρών παιδιών που έγιναν νονοί, αλλά για τον 12χρονο που σας πάντρεψε!!!

Καγκουράκι επιτέλους, βρήκατε νοννά! Πολύ χάρηκα! Θα το βαφτίσει μόνη της η μικρούλα, ή με κάποιο μεγάλο; Πώς και σας ήρθε να προτείνετε σε μικρό παιδί; Βάσω τώρα την είδα τη Μίνι, καλά, πότε πρόλαβες και ανέβασες τις φωτογραφίες; Κουκλίτσα είναι η Ιωαννούλα!!! Α, τώρα θυμήθηκα κι αυτό που έλεγες με τα προξενειά! Άκου η νύφη δεν ήξερε ποιος απ' όλους είναι ο γαμπρός! Και οι γονείς μου με προξενειό παντρεύτηκαν, αλλά όχι κι έτσι, απλά τους το πρότειναν, το σκέφτηκαν και δέχτηκαν.

Γεια σας και πάλι! Σήμερα στο σχολείο ήρθαν και μας έπαιξαν ένα θεατρικό για τη βία και την παραβατικότητα. Ένας ηθοποιός έπαιζε μόνο, και κράτησε πάνω από μια ώρα. Έπαιζε με τέτοια ένταση, που μας κράτησε καθηλωμένους μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Είναι αυτή η παράσταση: http://www.elculture.gr/theater/gdarmen ... rettyPhoto Είναι ο ίδιος ηθοποιός που ήρθε και σ' εμάς, τον έφερε το υπουργείο και κάνουν περιοδείες σε διάφορα σχολεία. Αλλά απευθυνόταν σε εφήβους, που μπαίνουν σε συμμορίες και χτυπάνε όποιον βρουν μπροστά τους, χωρίς λόγο, απλά επειδή έτσι, και όχι σε ενήλικες, που μπορεί να ασκήσουν βία στη γυναίκα ή στα παιδιά τους, ή σε κάποιον ο οποίος μπορεί να τους πειράξει. Έτσι, δεν ξέρω αν βοήθησε καθόλου τους δικούς μας, μάλλον όχι. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία πάντως και μια που το παίζουν και σε πρωινά σχολεία, σίγουρα θα επηρεάσει πολλούς εφήβους. Αλεξάνδρα μακάρι να βρεις δουλειά, αν και, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Κι εμάς ο Αντρέας γκρινιάζει λίγο αυτές τις μέρες. Το μεσημέρι που ξύπνησε, χάρηκε που με είδε όταν πήγα να τον πάρω, αλλά μόλις τον έβαλα στην αλλάχτρα για να τον αλλάξω, άρχισε να κλαίει, επειδή εκνευρίζεται να τον αλλάζεις. Μετά τον έβαλα στην πολυθρόνα και του έδωσα τα κουτιά της sudocream και έπαιζε και του πέρασε. Μετά πήγα να τον ταΐσω, φακόρυζο, αλλά το έφτυνε κι έφαγε σκέτο ψωμί. Πιατάκι με βεντούζα που λες έχουμε, αλλά δεν έχω καταφέρει να κολλήσω τη βεντούζα πάνω στο τραπεζάκι, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Χριστίνα εγώ δε χορεύω, δηλαδή χορεύω, αλλά χορεύω χάλια. Πολύ λίγο χόρεψαν, όμως, και δε βγήκε καμιά καθηγήτρια να χορέψει, μόνο ο διευθυντής χόρευε, που γενικώς είναι πολύ γλεντζές. Γενικώς δεν το έχω καθόλου με το χορό. Αμάν ρε παιδί μου, μακάρι να γίνει καλά ο Αλέξανδρος και να μην ξαναρρωστήσει! Τα βρήκατε με τον άντρα σου; Σας φιλώ όλες κούκλες!

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Το κάψαμε χτες; Εμείς στο σχολείο, όπως σας είχα πει, ψήσαμε και κάναμε ένα ωραίο γλέντι. Εγώ δεν έφαγα πολύ γιατί ήμουν σκασμένη απ' το μεσημέρι και ήθελα να κρατήσω και χώρο για το επιδόρπιο, γιατί εδώ, τη Τσικνοπέμπτη, εκτός από κρέατα, έχουμε έθιμο να τρώμε και σιροπιαστά και μπουρέκια. Έτσι, είχαν φέρει γαλακτομπούρεκο, δάκτυλα (είδος σιροπιαστού) και μπουρέκια με αναρή (=μυζήθρα ή ανθότυρο). Είχαν βάλει μουσική, ένας μαθητής έφερε και το μπουζούκι του, κάποιοι χόρεψαν, γενικώς ήταν πολύ ωραία. Στο τέλος τους διώχναμε και δεν έφευγαν, ενώ όταν κάνουμε μάθημα τους κρατάμε και μας φεύγουν! Τι περίεργο! Σήμερα έχει κρύο, έβρεξε κιόλας το βράδι και φυσάει... Ο μικρός έχει ακόμα βήχα, αλλά κατά τα άλλα μια χαρά. Σήμερα σε κάποια φάση άνοιξε ένα συρτάρι κι έβγαλε το κουτί της φωτογραφικής μηχανής, που έχει μέσα το καλώδιο που τη συνδέει με τον υπολογιστή. Ανοίγει το κουτί, βρίσκει το καλώδιο, βλέπει το βήσμα USB και το φέρνει στο λάπτοπ για να το συνδέσει!!!!!!!!! Και μάλιστα, το έβαζε και στο σωστό σημείο!!!!!!!!!!! Τώρα κοιμάται και πριν λίγο τον άκουσα που ξύπνησε. Πάω σιγά σιγά έξω απ' το δωμάτιό του, και τον βλέπω να έχει καθίσει στο κρεβάτι και να τρίβει τα μάτια του, οπότε σε κάποια φάση δίνει μία και βουτάει μπροστά. Πλησιάζω να δω, γιατί νόμιζα ήθελε να παίξει, και τι να δω; Όπως βούτηξε μπροστά, ξανακοιμήθηκε! Χριστίνα έχεις δίκιο σε όλα για το ξύλο. Εμάς, βέβαια, είναι πολύ μικρός ακόμα για κάτι τέτοιο, αλλά πιστεύω ότι άνθρωποι είμαστε, ένα μπατσάκι κάποια στιγμή θα το δώσουμε. Βάσω την τιμητική τους έχουν ο Μίκυ και η Μίνι βλέπω! Για βάλε καμιά φωτογραφία. Εμάς ο Αντρέας δεν ανέχεται κουκούλες και τέτοια. Σκουφάκι φοράει, αλλά κάποια στιγμή θα το βγάλει. Γενικώς δε μου αρέσουν τα μωρά με κορδέλες, αφού δεν καταλαβαίνουν, για ποιο λόγο να τους τις φοράμε; Για να καμαρώνουμε εμείς; Καλά, βέβαια, ο Αντρέας είναι και αγόρι, τι κορδέλα να του φορέσω; Έτσι όπως τα λες ήταν τα πράγματα στην Κύπρο. Ανεργία δεν υπήρχε, όλοι μα όλοι έβρισκαν κάποια δουλειά, είτε είχε σχέση με τις σπουδές τους, είτε όχι. Τώρα τα πράγματα είναι τραγικά. Η πλειοψηφία των μαθητών μου είναι άνεργοι, αλλά και πολλοί πτυχιούχοι και γενικά πολύς κόσμος δεν έχει δουλειά. Αφού, άλλωστε, τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν. Για να δούμε τι θα κάνει η νέα μας κυβέρνηση... Προς το παρόν φαίνεται να τα πηγαίνει καλά με τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Για να δούμε... Σας κλείνω, γιατί- ω,ναι! σωστά το μαντέψατε!- θέλει να καθίσει ο άντρας μου...

Γεια σας κορίτσια! Καλή Τσικνοπέμπτη! Τι θα κάνετε σήμερα; Εμείς πήγαμε τώρα το μεσημέρι σε σουβλατζίδικο και φάγαμε σουβλάκια, σεφταλιά, χαλούμι, λουκάνικο, κ.λπ. Στον μικρό είχα πάρει τραχανά και έβαλα μέσα και κοτόπουλο σουβλάκι, αλλά το κοτόπουλο το έφτυνε. Και την περασμένη φορά που πήγαμε πάλι το έφτυνε, μάλλον δεν του αρέσουν τα σουβλάκια! Το βράδι θα ψήσουμε στο σχολείο, έχουμε μεγάλο γλέντι. Σκεφτόμουν να πάμε οικογενειακώς, αλλά κάνει πολύ κρύο εκεί πέρα, φυσάει τσουχτερός αέρας και δεν είναι κι ό,τι καλύτερο για το μωρό. Αφήστε, ό,τι να 'ναι ο καιρός. Τη μέρα είναι 16-17 βαθμοί, καμιά φορά και 18, και το βράδι πέφτει 6-7 μπορεί και 5... Ανθή με γεια τα δοντάκια σας! Δύο μαζί κιόλας; Λες να είναι στις 14 η παγκόσμια μέρα μπριζόλας και... του άλλου; Αυτό το είχα δει σε μια σχολική αίθουσα, οι μαθητές είχαν βάλει πάνω από τον πίνακα τις μέρες που είναι αφιερωμένες σε διάφορα θέματα και είχαν κι αυτό. Μάλλον δεν ήξεραν καν τι σημαίνει! Κάποια στιγμή η συγκεκριμένη κόλλα εξαφανίστηκε, όχι, όμως, και οι υπόλοιπες, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος καθηγητής το πρόσεξε και τους το κατέβασε! Βάσω δυστυχώς δεν είχε άδικο η άλλη μαμά που σου τα είπε αυτά. Αν δεν έχεις άλλη επιλογή, θα το ρισκάρεις να απολυθείς τέτοια εποχή; Θα το πάρεις το παιδί άρρωστο στον παιδικό... Μαρίνα άντε, λίγες μέρες έμειναν! Χι χι, βιάζεται ο άντρας σου ε; Εντάξει βρε, μικροί είστε ακόμη! Καγκουράκι εντάξει, ο Αντρέας κάνει ισορροπημένη διατροφή, αλλά ίσως να τρώει λίγα λαδερά παραπάνω! Αφού είναι τα αγαπημένα του! Σας φιλώ όλες, γιατί κάθισε ο άντρας μου πάνω απ' το κεφάλι μου και με γαργαλάει...

Γεια σας κορίτσια! Και πάλι σήμερα δεν κάθισα λεπτό. Το πρωί πήγαμε πρώτα στο μαγαζί των γονιών μου και μετά φρουταρία (Τετάρτη γαρ). Στους γονείς μου η μάνα μου άρχισε την καταστροφολογία ότι το μωρό είναι ζεστό και έχει πυρετό, και σιγοντάριζε και η Ίνα η υπάλληλος που στο θέμα "παιδιά" τα ξέρει όλα. Τελικά όταν ήρθαμε σπίτι του βάλαμε θερμόμετρο και δεν είχε πυρετό... Μετά μαγείρεψα και φάγαμε. Ο Αντρέας τις τελευταίες μέρες θέλει να τρώει μόνος του, αλλά δεν μπορεί να χειριστεί το κουτάλι, ενώ δεν τολμώ να του αφήσω το πιάτο του μπροστά του, μήπως και το εκσφενδονίσει πουθενά. Αφήστε που το μεσημέρι όταν τον ταΐζω χρησιμοποιώ γυάλινο πιατάκι. Έτσι του το βάζω μπροστά του και το κρατάω, παίρνει με τα χέρια φαγητό και τρώει, ενώ τον ταΐζω κι εγώ με το κουτάλι, ή παίρνει το φαγητό που έχω βάλει στο κουτάλι και το τρώει με τα χέρια ή παίρνει κι αυτός το κουτάλι και τον βοηθώ κι εγώ να το βάλει στο στόμα. Μόνος του δεν τα καταφέρνει με το κουτάλι, το βάζει στο στόμα, αλλά στραβά, κι έτσι δεν μπορεί να πάρει το φαγητό που είναι μέσα! Εννοείται ότι πασαλείβεται. Φανταστείτε τι έγινε σήμερα που έφαγε κοκκινιστό... Τέλος πάντων μετά το φαγητό καθάρισα τα μπάνια, κοίμισα τον Αντρέα, σιδέρωσα κάτι λίγα ρούχα και πήγα σχολείο. Όταν γύρισα ο Αντρέας ήταν ξύπνιος, έφαγα και τον κοίμισα... Όπως καταλαβαίνετε, ούτε λεπτό ελεύθερο. Ανθή κι εγώ θα ήθελα να κοιμόμουν αργά για να έχω χρόνο για μένα, αλλά δεν αντέχω πλέον... Κουράζομαι πάρα πολύ και θέλω ύπνο για να έχω δυνάμεις. Καλύτερα να κάνετε τα γενέθλια του Πανούλη πιο αργά. 15 Μαρτίου δεν είναι; Είδες που το θυμάμαι; Είναι η παγκόσμια ημέρα μπριζόλας και... χμ... ας μην πω το άλλο! Κι εγώ τον Αντρέα τον θηλάζω όποτε ξυπνά, γιατί δεν ηρεμεί διαφορετικά. Μόνο τώρα τελευταία μπορεί να τον κρατήσω αγκαλιά και ξανακοιμάται, κι αυτό όχι πάντα. Ευτυχώς, όμως, τώρα μπορεί και να μην ξυπνήσει όλη τη νύχτα. Τώρα που είναι άρρωστος, όμως, ξυπνά 1-2 φορές. Βάσω εγώ με το σίδερο δεν έχω πρόβλημα, το προλαβαίνω. Και τις δουλειές τις προλαβαίνω, αλλά κάτι πρέπει να αφήσω πίσω, κι αυτό είναι τα διαβάσματά μου, που δε χωράνε πουθενά... Για γυναίκα τώρα ούτε λόγος, γιατί ένα μισθό έχουμε, αφού ο άντρας μου δε δουλεύει. Στο απώτερο μέλλον μάλλον! Κατερίνα περαστικά στα αντράκια σου! Νόμιζα είχε περάσει την ΠΗΤ η αδελφή σου, ή τουλάχιστον ότι ήταν σήμερα-αύριο. Δεν ήξερα ότι έχει δέκα μέρες ακόμα μπροστά της! Χριστίνα κι εγώ όπως εσένα θα είχα αντιδράσει στο περιστατικό που αναφέρεις με τον μικρό. Δυστυχώς πολλοί πιστεύουν ότι με τις φωνές και το ξύλο μαθαίνουν τα παιδιά. Προχτές μας έλεγε η γραμματέας του σχολείου για ένα αγοράκι 15 μηνών που μιλάει, και ως παράδειγμα μου είπε ότι τον ρωτούσε η γιαγιά του "τι θα σου δώσει η μαμά;" κι αυτό απαντούσε "μπάτσο". Χτες πάλι, κάναμε μια συζήτηση με τους μαθητές μου για τη βία, γιατί την Παρασκευή θα έρθουν να μας παίξουν ένα σχετικό θεατρικό έργο. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι η πλειοψηφία θεωρούσε αυτονόητο το ξύλο ως παιδαγωγική μέθοδο. Μια κοπέλα 26 χρονών με δύο παιδιά, είπε ότι ο άντρας της λέει ότι αν δεν τον έδερνε ο πατέρας του θα ήταν εγκληματίας σήμερα. Ένας άλλος, αρραβωνιασμένος, 29 χρονών, μου είπε "καλά, αν σε βρίσει το παιδί σου δε θα το δείρεις;". Πάω να του εξηγήσω ότι αν το δείρεις δε θα καταφέρεις τίποτα, αλλά πρέπει να του εξηγήσεις ότι δεν πρέπει να βρίζουμε, και πιο πολύ να του δείξεις με το παράδειγμα, οπότε πετάγεται η άλλη κοπέλα και λέει "ναι, σιγά μην του εξηγήσω, θα του δώσω τον μπάτσο και τελείωσε". Κάποιος άλλος υποστήριζε ότι οι παλιότεροι τρώγανε ξύλο και βγήκαν σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία, ενώ οι νέοι σήμερα δε φάγανε ξύλο και μας έχουν καβαλλικέψει όλους. Μόνο η κακομοίρα η μαθήτρια με τα μαύρα διαφωνούσε με όλα αυτά και προσπαθούσε να εκφράσει την άποψή της, και ένας άλλος πιο καλλιεργημένος, που μάλλον προβληματίστηκε μ' αυτά που άκουσε. Για να μην πω για τις απόψεις τους για τη βία στην κοινωνία, γιατί δε θα τελειώσουμε ούτε αύριο. Εγώ δε μαλώνω τον Αντρέα, ούτε μου αρέσει να του λέω "κακό" συνέχεια. Αν κάνει καμιά αταξία θα του πω ήρεμα κι ωραία "Αντρέα μου γιατί έκανες μια τόσο μεγάλη αταξία και μας στεναχώρεσες τον μπαμπά κι εμένα;". Πιστεύω ότι όταν πεις στο παιδί "μην το κάνεις γιατί θα στεναχωρεθώ πολύ" το κεντρίζεις στο φιλότιμο, ενώ αν του πεις "μην το κάνεις γιατί θα θυμώσω" το μαθαίνεις να φοβάται. Σας ευχαριστώ όλες για τα καλά σας λόγια για τις φωτογραφίες του Αντρέα! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Δε σχολιάζω τίποτα, γιατί γράψατε πολλά και δεν προλαβαίνω. Αφήστε που από χτες μόλις μπήκα στο μάμμυ κάτι έκανε ο μικρός και μου τα βγάζει όλα πάρα πολύ μικρά και βγάζω τα μάτια μου. Ευτυχώς αυτό είναι μόνο από το προφίλ του άντρα μου (στον υπολογιστή), όταν μπαίνω απ' το δικό μου, μου τα βγάζει κανονικά. Μπήκα για να ευχηθώ χρόνια πολλά στη Μαρίνα, που σήμερα έχει γενέθλια! Μαρινάκι χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα, να σε χαίρεται η οικογένειά σου, και με το καλό η γαμοβάφτιση το Σαββάτο! Πολλά φιλιά σε όλες, πάω να κάνω τα μπάνια, κλαψ.

Να σας ζήσει και να τη χαίρεστε! Καλή λοχεία και καλούς θηλασμούς εύχομαι!

Γεια σας κοριτσάκια μου. Τι κάνετε; Εγώ σήμερα όλη μέρα δεν κάθισα λεπτό. Σηκώθηκα το πρωί, έφαγα πρωινό και άρχισα μαγείρεμα, με τον Αντρέα στο καθισματάκι, μία να γκρινιάζει, μία να με παρακολουθεί και να παίζει μόνος του. Παίξαμε και στο δωμάτιό του, φάγαμε, έφτιαξα πάλι το γνωστό ρολό με νουτέλα, και μετά καθάρισα την κουζίνα που ήταν χάλια... Ευτυχώς προχωρώ με το καθάρισμα, μου έμειναν τα μπάνια και το γραφείο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι το καθάρισμα δε γίνεται μία φορά και φτάνει... Κάθε τόσο πρέπει να ξανακαθαρίζεις... Ουφ, άσχημη δουλειά... Και μετά γελάμε με τον Δημητράκη που δεν ήθελε να πάει σχολείο, αφού ξαναπήγε... Δίκιο είχε το παιδί. Σκέφτομαι όταν (λέμε όοοοοοοοοταν) φτιάξουν τα πράγματα από οικονομικής άποψης, να φέρνω γυναίκα για την καθαριότητα, μήπως και μπορέσω και αφιερώσω λίγο χρόνο σ' αυτά που πραγματικά θέλω να κάνω, χωρίς να παραμελώ τον Αντρίκο. Τέλος πάντων, μετά με την ψυχή στο στόμα έφυγα για το σχολείο και όταν γύρισα ο μικρός ήταν ξύπνιος. Πάω να τον κοιμίσω, μου φαινόταν ζεστός. Του βάζω θερμόμετρο, 38. Εντάξει, λέω, δεν έχει πυρετό. Του φοράω τον υπνόσακκο, τον βάζω να θηλάσει, μου φαινόταν ζεστός πάλι. Του ξαναβάζω θερμόμετρο, 38.4. Οκ, δεν είναι κανένα τρελό νούμερο, αλλά του δώσαμε νουροφέν, του έβγαλα και τον υπνόσακκο γιατί είναι πολύ βαρύς και του φόρεσα κάτι πιο ελαφρύ και τώρα πρέπει να έχει πέσει. Ευτυχώς κοιμήθηκε! Βάσω το ξέρω βρε ότι είναι κούκλος ο Αντρέας! :P :P Κοίτα, εγώ τη θέλω την Ιωαννούλα για νύφη μου, αλλά δε μου αρέσουν τα στημένα προξενιά, προτιμώ να διαλέξει μόνος του την καλή του. Συμφωνώ με τη Χριστίνα, χίλιες φορές καλύτερα αδύνατο μωρό παρά χοντρό. Κι ο Αντρέας είναι αρκετά αδύνατος, παρ' όλο που τώρα με όλα αυτά τα ρούχα που φοράνε δε φαίνεται. Μόλις, όμως, μείνει με το ζιπουνάκι, εκεί φαίνεται ότι είναι αδύνατος. Το προτιμώ χίλιες φορές! Καγκουράκι μέχρι ποια ηλικία πρέπει να τρώνε κρέας ή αβγό καθημερινά; Ουφ, εγώ δεν του δίνω κάθε μέρα κρέας. Π.χ. την Παρασκευή έφαγε σπανακόρυζο, το Σάββατο μακαρόνια με διάφορα λαχανικά. Κυριακή κοτόπουλο, Δευτέρα φασολάκια με πατάτες και καρότα και σήμερα μοσχαράκι κοκκινιστό με κριθαράκι και το ίδιο θα φάει και αύριο. Λέτε να του δίνω καθημερινά; Δεν τρώει και το αβγό, αυτό θα μου έλυνε τα χέρια. Χριστίνα το θέμα είναι ότι η μάνα μου όποτε έχει δίκιο παίρνει ένα θριαμβευτικό ύφος, και μόνο που δεν κάνει το γύρο του θριάμβου. Αυτό μου σπάει τα νεύρα. Ο Αλέξανδρος πώς πάει; Δεν το θυμόμουν αυτό με τον πόνο στην επαφή. Κι εγώ πονάω στην αρχή ευτυχώς, και μετά περνάει. Α, κατάλαβα η πεθερά είναι σαν τη μάνα μου! Καμιά φορά μπορεί να στείλει κανένα μήνυμα στο κινητό, αλλά συνήθως το στέλνει σε λάθος αριθμό! Θέλει να στείλει στον αδελφό μου και το στέλνει σε μένα, και τέτοια. Μαρίνα περαστικά! Ελπίζω να του περάσει γρήγορα του μικρού, να είναι καλά στη γαμοβάφτιση. Εγώ στο γάμο μου πήρα πριμολούτ για να μη μου έρθει περίοδος, αλλά νομίζω δεν μπορείς να τα πάρεις όταν θηλάζεις. Δεν είμαι και σίγουρη, βέβαια, αλλά όπως και να 'χει, θέλουν συνταγή γιατρού. Σας φιλώ όλες!

Να σας ζήσει και να τη χαίρεστε! Καλή λοχεία εύχομαι και καλούς θηλασμούς!

Να σου ζήσει και να τον χαίρεσαι! Καλή λοχεία και καλούς θηλασμούς!!

Να σας ζήσει και να το χαίρεστε! Καλή λοχεία και καλούς θηλασμούς εύχομαι!

Βάσω είδα τις φωτογραφίες σας! Καλέ, όντως φαίνεσαι πάρα πολύ μικρή! Επίσης, έχεις αδυνατίσει απίστευτα από τη γέννα. Καλά η Ιωαννούλα πολύ φάτσα! Είναι κάποιες φωτογραφίες που είναι πολύ γλύκα, και σε κάποιες άλλες μοιάζει πολύ με αγοράκι. Κι εγώ έτσι ήμουν, σε μια φωτογραφία που είναι πιο παλιά απ' τις άλλες, εγώ είμαι! Έβαλα κι εγώ τρεις φωτογραφίες του Αντρέα. Είναι το άλμπουμ "Θεϊκές απολαύσεις". Μαρίνα σε ξέχασα εσένα! Πώς πάνε οι προετοιμασίες; Άντε, η ώρα η καλή, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση!