Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κορίτσαριοι! Τι κάνετε; Εμείς πάλι αχάραγα ξυπνήσαμε... Απ' τις έξι και δέκα στο πόδι... Μετά ξάπλωσα πάλι, αλλά δεν κοιμήθηκα... Μάλλον συνήθισε ο οργανισμός μου και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ. Μετά έκανα δουλειές, έφτιαξα ντομάτες στο πιάτο, καθάρισα το τραπέζι, σκούπισα, έπλυνα τα μπάνια, το μπανάκι του Αντρέα, και τώρα είμαι πτώμα... Ελπίζω να πείσω τον άντρα μου να σφουγγαρίσει αυτός την κουζίνα. Ο μικρός είναι στη μάνα μου, κι ευτυχώς δεν τον είχα μες στα πόδια μου, γιατί όποτε κάνω δουλειές έρχεται και μπλέκεται συνέχεια. Χτες καθάριζα το γραφείο, όλο σκόνες, έβγαζα βιβλία απ' τις βιβλιοθήκες και τα τίναζα, κι αυτός εκεί. Του έλεγα να φύγει, να πάει να παίξει με τον μπαμπά, τίποτα. Το πιο πολύ που έκανε ήταν να βγαίνει έξω, να κάθεται ακριβώς στην πόρτα και να με κοιτάει. Μετά το βράδι σιδέρωνα, κι αυτός ερχόταν, έπαιρνε τα ασιδέρωτα απ' τη λεκάνη και είτε τα φορούσε και έπαιρνε πόζες (του αρέσει πολύ αυτό, ειδικά μπροστά στον καθρέφτη), είτε σκούπιζε μ' αυτά το... πάτωμα... Το απόγευμα θα πάμε μάλλον παιδότοπο όπως δείχνουν τα πράγματα, κι αύριο θα πάμε εκδρομή. Βάσω, θα πάμε στον Άγιο Μηνά, και θα ρωτήσω και πού είναι το εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού. Μετά, Μαρία, θα πάμε στα μέρη σου για καφέ, και το μεσημέρι στη Βαβατσινιά για φαγητό. Θα είναι και οι γονείς μου μαζί μας, και λογικά θα τηλεφωνήσουν και σ' έναν ξάδελφο του πατέρα μου, που έχει στη Βαβατσινιά εξοχικό και μένει σχεδόν μόνιμα εκεί, οπότε μετά το φαγητό ίσως περάσουμε κι απ' το σπίτι του. Βάσω καλορίζικα τα έπιπλα της Ιωάννας! Χιχι, μάλλον γι' αυτό κοιμήθηκε! Εμάς ο Αντρέας σπανιότατα ξυπνά το βράδι, αλλά ξυπνά πάρα πολύ νωρίς το πρωί, τώρα με τη ζέστη... Κατερίνα καλά, ό,τι να 'ναι η αδελφή σου... Κι εμένα ο γάμος μου ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου, αλλά σ' αυτό έφταιγαν κυρίως τα πεθερικά, δεν το είχα προεξοφλήσει. Φαντάζομαι πώς θα είναι ο δικός τους γάμος, άμα ξεκινούν με τέτοια ψυχολογία... Κι ο άντρας μου πάρα πολύ σπάνια φοράει κοστούμι, αλλά εκείνη τη μέρα το φορούσε και καμάρωνε, κι ο πεθερός το ίδιο. Χιχι, λες να μας έρχεται μαζί η περίοδος; Το έχω ακούσει κι εγώ αυτό που λες. Τον πελτέ τον έφτιαξα ως εξής: ξεφλούδισα και ξεσπόριασα τις ντομάτες και τις έλιωσα στο μούλτι. Έβαλα τον πολτό να βράσει, μέχρι που στέγνωσε τελείως. Μετά πρόσθεσα αλάτι, και τον έβαλα σε αποστειρωμένο βάζο και στη συνέχεια τον κάλυψα με ελαιόλαδο. Τώρα αυτό θα διατηρηθεί; Δεν ξέρω... Τη βρήκα σε ένα σάιτ αυτήν τη συνταγή. Για πες εσύ πώς φτιάχνεις, γιατί η ποσότητα που έφτιαξα είναι πολύ λίγη, κι αν δω ότι πάει να χαλάσει, τον τρώμε σε δυο μέρες σαν σάλτσα. Σκέφτομαι, όμως, να πάρω μεγάλη ποσότητα ντομάτας και να φτιάξω κι άλλο. Καλέ, εγώ είμαι 57 κιλά κι αισθάνομαι πάνχοντρη... Νιώθω ότι τα μπούτια μου είναι τεράστια, ότι ο κώλος μου κρέμεται, ότι η κοιλιά μου είναι σαν μπαλόνι... Από τότε που σταμάτησα το θηλασμό, πήρα αυτά τα δύο κιλά και αισθάνομαι χάλια... Όχι ότι κάνω και τίποτα για να τα χάσω δηλαδή, χιχι! Όσο για τις τούρτες, οι παραγγελίες από φίλους και συγγενείς είναι λίγο άβολη υπόθεση. Ο φίλος και ο συγγενής σκέφτονται "τώρα να πω στην τάδε να μου φτιάξει; Και θα της πω να την πληρώσω; Κι αν παρεξηγηθεί; Κι αν μου πει όχι; Πώς θα το ξεπληρώσω μετά; Κι αν μου πει πολύ ψηλή τιμή; Τι να κάνω; Να ακυρώσω την παραγγελία;". Είναι λίγο περίεργες αυτές οι σχέσεις... Σας αφήνω, πάω να την πέσω.

Καλημέρα κορίτσια! Κι εμείς πρωινοί, απ' τις εξήμιση ξύπνησε ο μικρός... Κατά τις οκτώμιση ανέλαβε ο άντρας μου και ξάπλωσα πάλι, αλλά πώς να κοιμηθώ με τα "Αντρέα" από δω και τα "Αντρέα" από κει;;; Κι εγώ δεν έχω αντοχές, κουράστηκα πάρα πολύ... Βαρέθηκα κάθε πρωί ξύπνημα αξημέρωτα κι όλη μέρα δουλειές. Το βράδι αν βγούμε και πάμε πουθενά, εγώ δεν έχω ούτε δύναμη, ούτε κουράγιο, ούτε όρεξη. Αφήστε που ο άντρας μου για να βγει πρέπει να του κάνεις μετάνοιες... Σχολείο και πάλι σχολείο! Μαρία καλή επιτυχία με το μουσακά! Δεν είναι δύσκολο φαγητό, απλά έχει διαδικασία. Για την κοιλιά που λες, φεύγει μόνο με κοιλιακούς και περπάτημα-τρέξιμο. Δεν είναι ανάγκη να πας γυμναστήριο, μπορείς να κάνεις σπίτι σου κάποια σετάκια κοιλιακών. Μάγδα, τι σε βασάνισαν, με δουλεύεις; Αφού μου είπαν ότι αυτή που έκανε την καταγγελία μετά έγινε εθελόντρια ρουφιάνα των εντόμων. Κι εμένα μου άρεσαν κάποτε τα σκουλαρίκια, αλλά για πολύ καιρό δε φορούσα καθόλου, και έκλεισαν οι τρύπες... Βάσω ο πελτές νομίζω πέτυχε. Κάθε παιδάκι είναι διαφορετικό, π.χ. ο Αντρέας ξέρει τα σχήματα, αλλά δεν ξέρει να μετράει. Λέει "ένα, ύο, τία", μπορεί να πει και το "τέσσερα", αλλά μετά τα λέει μπερδεμένα "έντε, ετά, εννέα". Ή μπορεί να πει "ένα, δύο, τρία, ΕΝΝΕΑ"! Εμάς πάλι τα δέντρα, τα λουλούδια, τα χορτάρια, τα λέει όλα "έντα", δέντρα δηλαδή! Σήμερα το πρωί που σηκώθηκε ο μπαμπάς του, τον άκουγε που κατουρούσε και μου λέει "τσίσα"!!! Εμείς για κρεβάτι σκεφτόμαστε να του πάρουμε ένα μικρούλι απ' το ΙΚΕΑ ή θα δούμε για κάποιο που μετατρέπεται μετά και "μεγαλώνει" με το παιδί.

Γεια σας κορίτσια! Εμείς πήγαμε για μπάνιο αργά το βραδάκι, γυρίσαμε, κάναμε μπάνια, φάγαμε και κατά τις δέκα κοίμησα τον Αντρίκο! Χτες το βράδι ξύπνησε στις τέσσερις κι έκλαιγε, μάλλον επειδή του κλείσαμε νωρίτερα το κλιματιστικό επειδή δεν έκανε και πολλή ζέστη. Ξαναέβαλα κλιματιστικό και τον κούνησα στο καρότσι, αλλά δεν κοιμόταν, έτσι τον πήρα στο κρεβάτι μας, του έδωσα νερό και ξανακοιμήθηκε. Κατά τις έξι νομίζω ίσως ξύπνησε, πάντως ξανακοιμήθηκε αμέσως, το ίδιο κι εγώ, μέχρι τις οκτώμιση! Καλά, μιλάμε έχει μάθει τα ονόματα των γεωμετρικών σχημάτων, και όπου τα δει τα αναγνωρίζει. Π.χ. σήμερα πήγαμε φρουταρία και όπως καθόταν στο καροτσάκι της φρουταρίας (όπως αυτά των σούπερ μάρκετ), είδε τα σίδερα που σχημάτιζαν τετράγωνα και μου λέει "κάγκωνο". Μετά του έδειξα εγώ ένα άλλο σημείο στο καροτσάκι που σχηματιζόταν ορθογώνιο και τον ρώτησα τι σχήμα είναι και μου λέει "ογκοώνιο". Ξέρει το τρίγωνο, το τετράγωνο, το ορθογώνιο, το σταυρό, το τραπέζιο, το αστέρι... Μάγδα πολύ ωραίο το Ναύπλιο, έχω πάει κι εγώ με το σχολείο όταν είχαμε πάει μια πολύ μεγάλη εκδρομή στην Ελλάδα στη Β΄Λυκείου. Με πήραν σήμερα από την Ομοσπονδία Εντόμων και μου είπαν ότι έγινε καταγγελία για φόνο ενός εντόμου με το όνομα πουλάκι. Φτου σου καρφί! Καγκουράκι απίστευτος ο Νικολάκης που κολυμπά με μπρατσάκια! Εγώ δεν τα σκέφτηκα καθόλου τα μπρατσάκια, γιατί πίστευα ότι είναι για μεγαλύτερα παιδιά. Πήραμε σωσίβιο, αλλά δεν το ήθελε. Του χρόνου αν είμαστε καλά θα πάρουμε το σωσίβιο που μπαίνει σαν μπλούζα και έχει πάρα πολύ μεγάλη προστασία. Φάση περνάει ο Νικολάκης, θα του περάσει! Ίσως όταν φύγεις να ηρεμήσει (καλά, δεν το πιστεύω, αλλά το λέω για να σου δώσω θάρρος! ). Αφού θα έχεις και παρέα στο ταξίδι, τότε μια χαρά! Βάσω κι εσένα φάση θα περνά η Ιωαννούλα. Ίσως να είναι έτοιμη να μπει σε κανονικό κρεβατάκι, αλλά μήπως το διπλό κρεβάτι είναι υπερβολή; Μαρία τι έπαθες καλέ με το σπυρί; Πέρασε; Ελπίζω ναι! Εγώ το έχω συνειδητοποιήσει ότι ανοίγουν τα σχολεία και το περιμένω πώς και πώς! Οι δυο μήνες διακοπές είναι απάνθρωποι... Βαρέθηκα στο σπίτι, ο ρόλος της χαρωπής νοικοκυρούλας δε μου πάει καθόλου. Ανυπομονώ να ανοίξουν τα σχολεία, να κάνω κάτι επιτέλους! Ούτε κι εγώ έχω βάψει ποτέ τα μαλλιά μου, μου αρέσω όπως είμαι! Εννοείται ότι σιγά σιγά δε θα μπορώ να ελέγχω το τι τρώει ο Αντρέας, αλλά τώρα που μπορώ, θέλω να το κάνω! Κατερίνα σκοτώθηκες κι εσύ σήμερα... Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας για την περίοδό μου! Θα πάρω το γιατρό μου να του το πω. Σας φιλώ όλες!

Zetta αν είσαι καλά γιατί να μην πας στη δουλειά σου; Έχεις ταξίδι με αυτοκίνητο ή είσαι σε δύσκολο σχολείο; Εγώ έχω και τα δύο, και όταν ήμουν έγκυος πήρα ένα μήνα άδεια στην αρχή για να περάσουν οι ναυτίες, μετά πήγα άλλο ένα μήνα, μετά άρχισαν οι καλοκαιρινές διακοπές, και μέχρι να ξανανοίξουν τα σχολεία πέρασε ο καιρός και πλησίαζε ο μήνας μου. Στην περίοδο που διανύουμε, όπου πολλοί εκπαιδευτικοί χάνουν τη δουλειά τους ή τίθενται σε διαθεσιμότητα, καλό είναι να μην προκαλούμε με μεγάλες άδειες, αν δεν είναι απαραίτητο. Εκτός κι αν όντως υπάρχει πρόβλημα, οπότε δε θα έχεις θέμα να πάρεις κάποιο δικαιολογητικό.

Γεια σας κορίτσια! Δουλειές και σήμερα, το πρωί πήγαμε για διάφορα ψώνια, μετά έφτιαξα αρακά με πατάτες και λαχανικά στο φούρνο και πελτέ ντομάτας. Έκανα λίγο για να δω τι θα βγει και θα φτιάξω κι άλλο τις επόμενες μέρες. Δε σχολιάζω κάτι, πάω για σκούπισμα-σφουγγάρισμα και θα τα πούμε μετά!

Σου εύχομαι να είσαι εγκυούλα!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Καγκουράκι χαρά στο κουράγιο σου να πας μόνη σου με την Αγγελική στα Χανιά, όντας έγκυος! Εγώ δεν ξέρω αν θα το άντεχα, αν και, πολλά απ' αυτά που κάνω τώρα, αν μου έλεγες ότι θα τα έκανα δυο χρόνια πριν, θα γελούσα... Βάσω ο άντρας μου τώρα αποφάσισε να ασχοληθεί με την αστρονομία. Είναι αρχάριος ακόμα. Κι εμάς ο Αντρέας πλέον έχει φάει πολλά πράγματα που δε θα ήθελα. Στην Πάτρα ένα βράδι πήγαμε οικογενειακώς σ' ένα κέντρο για φαγητό. Στον Αντρέα έδωσα ψαρονέφρι στα κάρβουνα, ψωμάκι, λίγη ντοματούλα, τέτοια πράγματα. Η πεθερά ήθελε ντε και καλά να του δώσει τηγανιτή πατάτα. Απλώνει το χέρι της να δώσει στο μωρό την πατάτα, εγώ να της λέω ότι δε χρειάζεται, και να μου λέει "μα αφού την παίρνει". "Μα αφού του τη δίνεις!" ήθελα να της πω, αλλά αντί γι' αυτό της άρπαξα την πατάτα και την πέταξα στο πιάτο μου. Αχ, τι ωραία που θα πάτε Άνδρο! Πήγαινε και στο Μουσείο Γουλανδρή! Κι εγώ γι' αυτό το λόγο σταμάτησα τις προσπάθειες για δεύτερο μωρό, λόγω ταξιδιού. Τώρα θα ξαναρχίσουμε λέμε... Να σας πω ρε κορίτσια. Από τότε που σταμάτησα το θηλασμό η περίοδός μου τα έχει παίξει. Τον Απρίλη είχα πάρα πολύ έντονα συμπτώματα και νόμιζα ότι είμαι έγκυος. Τον Μάιο μου πήγε πέντε μέρες καφέ και μετά κατέβηκε το αίμα. Τον Ιούνιο είχα καθυστέρηση. Τον Ιούλιο δεν είχα πρόβλημα, ενώ τον Αύγουστο αν θυμάστε με έπιασαν τρομερές ζαλάδες και μετά ήρθε η περίοδος, πήγε πέντε μέρες καφέ και μετά κατέβηκε το αίμα. Ουφ, τι είναι αυτό πάλι; Στην αρχή νόμιζα ότι είναι οι ορμόνες μετά το θηλασμό. Τώρα δεν ξέρω, γιατί βλέπω ότι συνεχίζονται τα προβλήματα. Λέτε να πάω στο γυναικολόγο;

Ντέμη ευχαριστούμε για το όντως διαφωτιστικό ποστ! Πραγματικά ήσουν πάρα πολύ τυχερή, αφού όλα πήγαν κατ' ευχήν, και ο πρόωρος τοκετός ήταν μέσα στα επιτρεπτά χρονικά πλαίσια. Σου εύχομαι γρήγορα να μείνεις εγκυούλα και να πάνε όλα καλά!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς πήγαμε Λευκωσία σήμερα για το τηλεσκόπιο. Τον Αντρέα τον αφήσαμε στους γονείς μου, ευτυχώς δηλαδή, γιατί είχαμε πολύ ποδαρόδρομο μέσα στον καυτό ήλιο. Το μαγαζί ήταν στο κέντρο της Λευκωσίας, στην παλιά πόλη κοντά στην πράσινη γραμμή, όπου σχεδόν όλοι οι δρόμοι είναι μονόδρομοι. Είναι όμως αυτή η περιοχή... μαγευτική... Όλο παλιά σπίτια, αρχοντικά, με υπέροχα μπαλκόνια, δέντρα, στοές, χαίρεσαι να περπατάς σ' αυτούς τους δρόμους. Τελικά τηλεσκόπιο δεν πήραμε, γιατί αυτό που μας σύστησαν ξεπερνά τον αρχικό μας προϋπολογισμό. Ο άντρας μου ήθελε ένα που έκανε 130 ευρώ περίπου, και το άλλο είχε 229. Έτσι, πήραμε ένα βιβλίο εισαγωγικό στην ερασιτεχνική αστρονομία, θα μελετήσει αυτό και σιγά σιγά θα αγοράσει και το τηλεσκόπιο. Μέσα στο βιβλίο έχει και πολλές οδηγίες για αγορά τηλεσκοπίου. Μετά πήγαμε σε ένα μουσείο τέχνης που βρίσκεται εκεί, και έχει μια πολύ καλή έκθεση, αλλά ήταν κλειστό, γκρρρ... Κάναμε, λοιπόν, βόλτες, καθίσαμε για καφέ, για φαγητό σε ένα ταβερνάκι και φύγαμε. Ο Αντρέας τους είχε σκοτώσει τους δικούς μου, δεν κοιμήθηκε για μεσημέρι και ήταν ντούρασελ. Ευτυχώς κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο μέχρι το σπίτι... Βάσω μια χαρά η Ιωαννούλα στις διακοπές! Με το φαγητό της τι έκανες; Έτρωγε απ' έξω ή μαγείρευες εσύ; Κατερίνα σούπερ η τούρτα!!! Για την κουνιάδα δεν έχω λόγια, περίπτωση που λέει και η Βάσω! Δε θυμάμαι τι άλλο γράψατε, πάω να την πέσω και θα τα πούμε μετά! Φιλιά!

Γεια σας κορίτσια! Ανθή να χαίρεσαι τη φραουλιτσοαλεξάνδρα σου! Πάντα ευτυχισμένη και χαρούμενη! Για βάλε φωτογραφία της τούρτας! Ο Αντρέας περνάει φάση με το φαγητό, σήμερα δεν είχε ιδιαίτερες αξιώσεις για ψωμί, αλλά τώρα το μεσημέρι έφαγε λίγο ψάρι με λαχανικά και τώρα δεν τρώει... Ουφ, τι σπάσιμο... Ελπίζω να του περάσει γρήγορα, γιατί δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα με το φαγητό του, κι είναι κρίμα να αποκτήσουμε τώρα... Το τηλεσκόπιο το θέλουμε για να παρακολουθούμε τους γείτονες, χεχε! :P Πλάκα κάνω καλέ! Ο άντρας μου απέκτησε καινούριο χόμπι, την αστρονομία... Τα τηλεσκόπια που είδε είναι γύρω στα 130-150 ευρώ. Καγκουράκι όντως τρομακτική η γειτόνισσα... Πώς τα περνάτε στο χωριό; Αλεξάνδρα πολλά φιλιά! Εμάς μας έχει ψήσει η ζέστη.

Νανούκα, αφού "χάσανε τη μπάλα"...

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά. Σήμερα λέγαμε να πάμε Λευκωσία για να αγοράσουμε το τηλεσκόπιο που σας έλεγα, αλλά τελικά ήταν κλειστό το κατάστημα και θα πάμε τη Δευτέρα. Κατά τα άλλα, τα έπαιξα με τις δουλειές, έκανα ένα σωρό σήμερα, ενώ ο Αντρέας έχει πάθει εξάρτηση από τον άρτο της αρτοκλασίας και θέλει να τρώει συνέχεια. Όλη μέρα λέει "μι", δηλαδή "ψωμί" και δείχνει την κουζίνα και το ψυγείο όπου τον έχουμε φυλαγμένο. Μας παίρνει απ' το χέρι και μας πάει στην κουζίνα για να του δώσουμε, ή προσπαθεί να ανοίξει από μόνος του το ψυγείο. Χτες και σήμερα δεν έφαγε καθόλου φρούτο, και πολύ λίγο φαγητό, και συνέχεια ζητά ψωμί. Έτσι και δεν του δώσουμε, κλαίει γοερά και τσιρίζει. Το βράδι πήγαμε στην παραλία βόλτα, και ενώ έλεγε "μαμ", ότι πεινάει και καλά, του έδωσα σταφύλι που είναι το αγαπημένο του, και δεν έτρωγε, το κρατούσε στο στόμα και μετά το έφτυνε. Έφαγε, όμως, τη φετούλα πορτοκαλιού που μου είχαν βάλει στο χυμό μου και λίγο απ' το καλαμπόκι μου! Λέτε να βαρέθηκε στο σταφύλι; Και χτες που του δώσαμε νεκταρίνι πάλι δεν έφαγε, αλλά είχε φουσκώσει με τα ψωμιά. Νομίζω θα τον πάω σε κλινική ψωμοαπεξάρτησης... Σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας! Ανθή χαμός γίνεται από γιορτές τον Αύγουστο! Καλά θα κάνεις να τα κάνεις όλα μαζί. Ειδικά όταν θα μεγαλώσουν τα παιδιά και θα θέλουν να καλέσουν φίλους και συμμαθητές, θα δεις ότι ο Σεπτέμβρης θα βολεύει πιο πολύ, όταν θα είναι όλοι επιτέλους μαζεμένοι στα σπίτια τους. Κι εμένα τα γενέθλιά μου είναι στις 22 Ιουλίου, ενώ του αδελφού μου στις 24 Σεπτεμβρίου, και πάντα κάναμε κοινό πάρτι στα δικά του γενέθλια, οπότε και μπορούσαμε να βρούμε τους φίλους μας. Καλέ, εννοείται ότι είχες αγωνία να δεις τι έγινε στο τέλος με το έντομο, τι περιπέτειες του Ιντιάνα Τζόουνς θα ήταν αν δεν είχες; Κατερίνα τρέχετε εσείς, τρέχετε! Καγκουράκι κι εμένα δε μ' αρέσουν οι παραλίες με πέτρες. Στην Πάτρα όλες οι παραλίες έτσι ήταν, όλο βότσαλο, και δεινοπαθούσαν τα ποδαράκια μας! Αλλά έτσι είναι πιο καθαρή η θάλασσα. Άντε βρε, ήξεραν όλα τα παιδιά χορό; Κι εμάς μας μάθαιναν στο σχολείο, αλλά τους χορούς τους δίδασκε μια δασκάλα που ο άντρας της είχε σχολή χορού και δίδασκε κι αυτή εκεί, οπότε όλα τα παιδιά που φοιτούσαν στη σχολή της, τα έβαζε μπροστά μπροστά στις γιορτές και τα ευνοούσε, ενώ εμάς τους υπόλοιπους μας εξοβέλιζε στα βάθη της σκηνής, μη σου πω ότι μας έδιωχνε κι απ' την σκηνή. Έχω την εντύπωση ότι σας τα έχω ξαναπεί αυτά. Οπότε, μ' αυτήν την ψυχολογία, τι χορό να μάθω; Ξέρω μόνο καλαματιανό και χασαποσέρβικο. Αχ, Ναύπακτος, τι πανέμορφη πόλη! Μια φορά είχαμε πάει για καφέ σε μια καφετέρια πάνω σ' ένα κάστρο στο βουνό ή κάτι τέτοιο κι είχε θέα όλο τη Ναύπακτο. Σας φιλώ κόρες! Καληνύχτα!

Καλημέρα κοριτσάκια και χρόνια πολλά! Ευχαριστώ για τις ευχές σας! Να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου στη Μαρία και στον Πανούλη της Ανθής! Εμείς σήμερα το πρωί πήγαμε εκκλησία και σε λίγο θα πάμε σε παιδότοπο. Μετά στη μάνα μου κλασικά και το βράδι είμαστε καλεσμένοι σε μια φίλη μου που γιορτάζει κι αυτή! Που λέτε, χτες το βράδι πάλι είχα περιπέτεια. Ενώ ετοιμαζόμουν να κοιμηθώ, ακούω θόρυβο στο σαλόνι. Κάτι σαν να πετούσε και χτυπούσε στους τοίχους. Φωνάζω τον άντρα μου να πάει να δει, αυτός έπαιζε σκάκι και δεν κουνιόταν και μου λέει "πήγαινε εσύ". Πλησιάζω με χίλιες προφυλάξεις, και παίρνει το μάτι μου κάτι σαν τεράστιο έντομο ή μικρό πουλάκι να πετάει. Ορμάω στο δωμάτιό μου και κλείνω την πόρτα. Έρχεται μετά από λίγο ο άντρας μου και μου λέει "είχε μπει το απόγευμα που λείπατε ένα μεγάλο έντομο, που εμείς το λέμε πουλάκι (από αυτό να καταλάβετε μέγεθος), αλλά νόμιζα ότι έφυγε". Με ένα τέτοιο την είχα πατήσει όταν πήγαινα στο Γυμνάσιο. Είχε μπει στο δωμάτιό μου, ο πατέρας μου και ο αδελφός μου προσπάθησαν να το πιάσουν, αλλά νόμισαν ότι έφυγε, κι αυτό κάπου είχε λουφάξει πίσω από καμιά κουρτίνα και ξαφνικά το βράδι ξύπνησε κι άρχισε να πετάει μέσα στο δωμάτιο. Χτυπούσε πάνω στα πράγματα και τα έριχνε κάτω, κι έπειτα έπεφτε κάτω, ξεραινόταν για λίγο και μετά ξανάρχιζε. Το κυνήγησε ο πατέρας μου μες στα μαύρα μεσάνυχτα και το σκότωσε τελικά, αλλά ήταν τραυματική εμπειρία. Λοιπόν, χτες βράδι ο άντρας μου το έψαξε, αλλά δεν το έβρισκε. Εγώ έκλεισα την πόρτα μας και διάβαζα. Κατά τις δώδεκα και κάτι σηκώνομαι να πάω τουαλέτα, και πάλι με χίλιες προφυλάξεις. Όπως έκλεισα την πόρτα της τουαλέτας, άκουσα ένα χρατςςςςςςς, αλλά δεν έδωσα σημασία. Την ώρα που κατουρούσα, σκέφτηκα "για φαντάσου το χρατς να ήταν το έντομο και να το έλιωσα μέσα στην πόρτα, χαχα". Τελειώνω, πλένω χέρια, ανοίγω την πόρτα, και το έντομο πέφτει στα πόδια μου!!!!!! Άρχισα να φωνάζω "βοήθεια, βοήθεια, αααααα" και πετάχτηκα έξω απ' την τουαλέτα. Έτρεξα στο γραφείο και συνέχισα να χτυπιέμαι. Πάει ο άντρας μου στην τουαλέτα, και δεν το βρίσκει. Εγώ να χτυπιέμαι, τελικά ήταν πίσω απ' την πόρτα, κι έγινε αυτό που σκέφτηκα για πλάκα. Ήταν στο σημείο που κλείνει η πόρτα και πιάστηκε μέσα... Ο άντρας μου να μου λέει ότι είμαι φόνισσα, κι ότι αυτά τα έντομα δεν τα σκοτώνουν, κι ότι είναι ψυχούλες και τέτοια, εγώ να του εξηγώ ότι έγινε κατά λάθος, αυτός εκεί, τέλος πάντων, άντε να κοιμηθώ μετά. Κατά τη μία έσβησα το φως, πεντέμιση ξύπνησα και ξανακοιμήθηκα για πολύ λίγο. Εξήμιση περίπου ξύπνησε ο Αντρέας, καταλαβαίνετε πώς είμαι τώρα... Σας ψυχαγώγησα πάλι με τις περιπέτειες του Ιντιάνα Τζόουνς, χιχι! Φιλιά σε όλες!

Γεια σας κορίτσια! Πτώμα είμαι και πάλι, καθάρισα το σαλόνι και την τραπεζαρία, συμμάζεψα (αυτό είναι το χειρότερο), σιγύρισα τα δωμάτια, και τώρα λέω να κάνω ένα ψευδοκαθάρισμα στο γραφείο και να πάω να την πέσω. Από φαγητό έφτιαξα μακαρονάδα και πολύ ήταν, αλλά λέω να φτιάξω αργότερα ροδακινόπιτα για αύριο. Ανθή τι ωραία που περάσατε κι εσείς! Μια χαρούλα! Ευτυχώς που έχεις καλή πεθερά. Κι εμένα δε με πειράζει να μου κρατάνε το μωρό και να βοηθάνε, αλλά εξαρτάται και πώς το κάνουν. Αν, π.χ. πάρει να αλλάξει η πεθερά το μωρό με μπηχτές του τύπου "αφού εσύ δεν μπορείς...", "αφού εσύ δεν τα καταφέρνεις...", να μου λείπει το βύσσινο... Και, όπως καταλάβατε, κάπως έτσι είναι η δική μου... Κρίμα που πάθατε γαστρεντερίτιδα, τι απαίσια αρρώστια... Βάσω καλή διαμονή στο χωριό του άντρα σου. Ποιο είναι, θύμησέ μου... Μαρία άπαικτος ο Στεφανάκος! Κρίμα που δε θα πάτε εκκλησία αύριο, τέτοια μέρα, και γιορτάζεις κιόλας... Δεν μπορείτε να φύγετε λίγο πιο αργά; Πόση ώρα είναι η διαδρομή Λευκωσία-Πάφος; Κι εμάς εδώ η γειτονιά είναι αφόρητα ήσυχη, αλλά ένα χρόνο τώρα που ήρθαν οι από κάτω, μας έχουν αναστατώσει... Τουλάχιστον είναι ενοικιαστές, δεν είναι ιδιοκτήτες, οπότε κάποια στιγμή λογικά θα φύγουν. Α, ξέχασα να σας πω ότι στη γειτονιά της μάνας μου ζει και μια ηλικιωμένη, η οποία εδώ και δέκα χρόνια περίπου έχει κλειστεί στο σπίτι της και δε βγαίνει καθόλου, αλλά προηγουμένως έβγαινε και αναστάτωνε τη γειτονιά. Τσακωνόταν με όλες τις γειτόνισσες, φώναζε σε όλα τα παιδιά που έπαιζαν, και όταν πήγαινα στην έκτη δημοτικού κι έκανα τα γενέθλιά μου, βγήκε και μας φώναζε επειδή κάναμε φασαρία, και τελικά ήρθε σπίτι μας και έβαλε τις φωνές στη μάνα μου που δε μας μάζευε. Επίσης, στο διπλανό οικόπεδο, όπου έμενε ο αλκοολικός που σας είπα, τώρα έρχονται όσοι έχουν σκυλιά και τα βάζουν να κάνουν την ανάγκη τους, χωρίς να μαζεύουν τα περιττώματα. Καταπληκτική γειτονιά ε; Τον Αντρέα θα τον πάω παιδικό του χρόνου, νομίζω είναι νωρίς ακόμα. Φωτογραφία δεν έβαλα, όταν περάσω τις καινούριες στον υπολογιστή θα σας βάλω. Για τις διακοπές με ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά, συμφωνώ απόλυτα. Άλλωστε, το είχα κι αυτό το θέμα με την κουμπάρα μου την περασμένη εβδομάδα, και ήταν απλά για έναν καφέ! Σας αφήνω κόρες, πολλά φιλιά και θα τα πούμε μετά!

Γεια σας κοριτσούδια! Είμαι ένα όρθιο, ή μάλλον καθιστό, πτώμα... Σήμερα πήγαμε εκδρομή στο Τρόοδος, στο βουνό δηλαδή. Ήταν πάρα πολύ ωραία, επισκεφθήκαμε μια συνάδελφό μου που νοικιάζουν ένα σπιτάκι για μια εβδομάδα. Είναι σπιτάκια που τα έχουν οι διάφορες συντεχνίες και τα νοικιάζουν οι εργαζόμενοι σε σχετικά χαμηλές τιμές. Αυτό το σπιτάκι που μένουν είναι μέσα στα πεύκα, ήταν πανέμορφα, ο αέρας μοσχοβολούσε και έκανε απίστευτη δροσιά. Καθόμασταν στη βεράντα και κρυώναμε μεσημεριάτικα! Δεν πήγαμε πουθενά, καθίσαμε όλη μέρα εκεί και απολαμβάναμε τη δροσιά και τα πεύκα! Ο Αντρέας δεν ήταν πολύ άτακτος, νομίζω του πήγε πολύ το περιβάλλον. Το μόνο πρόβλημα ήταν όταν φάγαμε και μετά... Εμείς αυτές τις μέρες νηστεύουμε, αλλά οι φίλοι μας σήμερα είχαν προγραμματίσει αρτύσιμο φαγητό, και δε γινόταν να αλλάξουν το πρόγραμμά τους, γιατί έφτιαξαν διαιτολόγιο για την εβδομάδα που θα μείνουν εκεί, και πήραν μαζί τους τα υλικά ακριβώς για τα φαγητά που θα φτιάξουν και τίποτε άλλο. Εμείς είχαμε από χτες γίγαντες που είχε φτιάξει ο άντρας μου, και τους πήραμε μαζί μας, έτσι βολευτήκαμε όλοι. Ο Αντρέας έφαγε απ' το δικό τους φαγητό και έφαγε και λίγους γίγαντες. Λοιπόν, μόλις σηκωθήκαμε απ' το τραπέζι, μ' έπιασε το στομάχι μου και πήγα να πεθάνω. Κάθε λίγο έτρεχα στην τουαλέτα κι έκανα διάρροια, ενώ άκουγα τα έντερά μου να βρυχώνται και τα ένιωθα να συστρέφονται. Φοβήθηκα ότι πήγαινα να πάθω γαστρεντερίτιδα. Ενώ ήμουν σ' αυτό το χάλι, πήγαμε περίπατο στην πλατεία του Τροόδους, όπου έχει παιδική χαρά, και ο Αντρέας έπαιξε, κυρίως με τα χώματα κι έγινε κουραμπιές. Εγώ διπλωμένη στα δύο, κουβεντιάζαμε, βέβαια, με τη φίλη μου, αλλά πονούσα φοβερά. Επιστρέφουμε στο σπίτι, κάνουμε ένα ντους τον Αντρέα να φύγουν τα χώματα κι ευτυχώς, την τελευταία φορά που επισκέφθηκα την τουαλέτα πριν φύγουμε, τα κατάφερα και ξεφούσκωσα! Νομίζω δε θα άντεχα μέχρι τη Λάρνακα έτσι... Αφήστε που για ένα κομμάτι της διαδρομής αναγκάστηκα να οδηγήσω εγώ... Πέρα απ' αυτό, ήταν πολύ ωραία, ηρεμήσαμε και φορτώσαμε τις μπαταρίες μας! Βάσω πώς τα περνάτε στον Πρωταρά; Σε περιποιούνται καλά οι μαθητές και οι μαθήτριές μου; Επιστρέφετε αύριο; Καγκουράκι τι ωραία παιχνίδια έπαιξαν τα παιδιά χτες! Εμείς χτες μετά την παράκληση πήγαμε σε μια φίλη μου, ήταν και ένα άλλο ζευγάρι εκεί με δύο αγοράκια, κι ο Αντρέας έπαιξε πολύ, αλλά στο τέλος έκλαιγε, γιατί ο άντρας μου με τον άντρα της φίλης μου έπαιζαν πινγκ-πονγκ, κι ήθελε να παίξει κι αυτός! Καλά, από ασυνείδητους και ενοχλητικούς γείτονες άλλο τίποτα. Ειδικά η μάνα μου, από γείτονες ψώνισε από σβέρκο... Βάλλεται από παντού, από όλα τα σπίτια γύρω της κάνουν υπερβολική φασαρία... Οι δίπλα είναι μητέρα χωρισμένη με τέσσερα παιδιά, το μεγαλύτερο γύρω στα 27, το μικρότερα γύρω στα 14-15, και όλη μέρα τσακώνονται και τσιρίζουν. Η μάνα έχει φίλο, ο οποίος προτίμησε να πάει να μείνει σπίτι του, γιατί δεν άντεχε τη φασαρία! Οι από πίσω είναι διπλοκατοικία, κάτω μένουν οι γονείς και πάνω η κόρη με τον άντρα και την κόρη της. Όλη μέρα μάνα και κόρη κουβεντιάζουν απ' τα μπαλκόνια και φωνάζουν στη μικρή, και το χειρότερο είναι ότι η μάνα έχει φωνή σαν κακιάς μάγισσας και η κόρη φωνή σα λιμενεργάτη. Δίπλα μας παλιότερα έμενε κάποιος αλκοολικός, ο οποίος μεθούσε και έβγαινε τις νύχτες και φώναζε, αλλά δυστυχώς πέθανε νέος, παρ' όλο που προσπάθησε πολύ να σταματήσει το ποτό και πήγαινε και πολύ στην εκκλησία στα τελευταία του, και το σπιτάκι που έμενε το γκρέμισαν. Απέναντι είναι ένα ινστιτούτο αισθητικής-γυμναστήριο και για ένα διάστημα λειτουργούσε άλλο ινστιτούτο αισθητικής ακριβώς δίπλα απ' αυτό! Μια παραμονή Χριστουγέννων τσακώθηκαν, και βγήκαν στο δρόμο να χτυπηθούν! Και φυσικά, όλα τα σπίτια έχουν σκυλιά, τα οποία γαβγίζουν συνέχεια. Μιλάμε για φοβερή γειτονιά! Για τη Θεία Κοινωνία που ρωτάς δεν ξέρω να σου πω, αλλά φαντάζομαι ότι δεν έχει να κάνει με το πότε, αλλά με το πόσες φορές, οπότε λογικά, ο Δεκαπενταύγουστος θα πιαστεί ως η τρίτη φορά. Εϊναι λίγο αστείο να πας να τον κοινωνήσεις Δεκαπενταύγουστο χωρίς λαμπάδα και να μην μετρήσει ως Θεία Κοινωνία και να ξαναπάς την Κυριακή με τη λαμπάδα. Μαρία τυχερήηηηη!!!! Θα πας στα πεθερικά!!!!! Α, ξέχασα να σας πω! Η πεθερά μου κάνει και ταχύρρυθμα γκρουπ σε πρωτάρες! Άμα θέλετε κανονίζουμε να πάμε όλες μαζί να μας βγει πιο οικονομικά. Πρωτάρες θεωρούνται όσες έχουν κάτω από τρία παιδιά, ή έχουν τρία παιδιά και είναι μικρότερα από τα παιδιά της πεθεράς μου ή έχουν πάνω από τρία παιδιά, αλλά είναι μικρότερες από την πεθερά μου, άρα η πεθερά μου γνωρίζει περισσότερα από αυτές. Ο Αντρέας ξέρει τα ονόματα των χρωμάτων, αλλά τα μπερδεύει ακόμα, δεν ξέρει ποιο είναι ποιο. Τα πιο πολλά τα λέει μπλε ή "κοκαΐ", δηλαδή πορτοκαλί ή "κόνονο" δηλαδή κόκκινο. Ξέρει τρία σχήματα, τον "κύκο" (κύκλο), το "κίγκονο" (τρίγωνο) και το "κάγκωνο" (τετράγωνο) και τα αναγνωρίζει όπου κι αν τα δει. Σήμερα στο Τρόοδος του έκοψα λίγο μήλο, κι ένα κομματάκι είχε τριγωνικό σχήμα, οπότε το βλέπει και λέει "κίγκονο"!!! Α, ξέρει και τους αριθμούς, αλλά τους λέει ανακατεμένους: δύο, τία, τέτεα, ετά, ένα... Είδα και τις φωτογραφίες σας, αν και τον βλέπω και στο φέισμπουκ τον Στεφανάκο. Στη φωτογραφία που πίνει με το καλαμάκι είναι αφόρητα γλύκας! Εν τω μεταξύ, το Δεκαπενταύγουστο είναι η γιορτή μου και για πρώτη φορά έλεγα να φτιάξω μόνη μου τον άρτο για την αρτοκλασία. Στην Κύπρο παίρνουμε τέσσερα πρόσφορα, τον άρτο, ένα μπουκαλάκι λάδι κι ένα μπουκαλάκι κρασί. Εκτός απ' τον άρτο, τα υπόλοιπα είχα σκοπό να τα αγοράσω απ' έξω. Με παίρνει σήμερα η μάνα μου όπως πηγαίναμε στο Τρόοδος και με ρωτάει αν θέλω να μου τα παραγγείλει από σήμερα, γιατί αύριο δεν προλαβαίνω να παραγγείλω και να είναι έτοιμα μέχρι το απόγευμα. Της λέω ότι τον άρτο θέλω να τον φτιάξω μόνη μου και να παραγγείλει τα υπόλοιπα ψωμιά. Να χτυπιέται ότι δε θα τα καταφέρω, και τελικά, χωρίς να μου το πεί, πάει και μου παραγγέλλει και τα πέντε... Και το έμαθα όταν την πήρα εγώ τηλέφωνο να τη ρωτήσω κάτι για το ζύμωμα... Τέλος πάντων, σας αφήνω γιατί έγραψα σεντόναρο και θα τα πούμε αύριο! Φιλούρες!

Γεια σου και καλώς όρισες στο φόρουμ μας! Τέσσερις μήνες είναι πολύ λίγος καιρός, μετά τη γέννα η περίοδος θέλει κάποιο χρόνο για να ρυθμιστεί. Εμένα μου ήρθε στους οκτώ μήνες, αλλά θήλαζα, και πάλι μου φάνηκε ότι ήρθε νωρίς!

Γεια σας κορίτσια. Εγώ πάλι ζαλίζομαι, γιατί ξύπνησα απ' τις εξήμιση και δεν τα κατάφερα να ξανακοιμηθώ... Τώρα λέω να την πέσω, αλλά οι γείτονες έβαλαν τα παιδιά τους στην πισίνα και γίνεται χαμός. Απορώ, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία απολύτως αίσθηση του γεγονότος ότι ζουν περιτριγυρισμένοι από άλλους ανθρώπους, τους οποίους ενοχλούν; Δεν είναι μόνο σήμερα, γενικώς κάνουν πάρα πολλή φασαρία. Ακόμα και στη μία μετά τα μεσάνυχτα η μάνα μπορεί να ουρλιάζει στα παιδιά της για να κοιμηθούν, χωρίς να σκέφτεται ότι κάποιοι άλλοι θέλουν πραγματικά να κοιμηθούν εκείνη την ώρα. Καγκουράκι άμα τα ευχαριστήθηκες τα γλυκά δεν παχαίνουν, χιχι! Εγώ πάλι δεν είμαι και πολύ του γλυκού. Όχι ότι τα σνομπάρω, αλλά δεν μπορώ να φάω και πολύ, εκτός αν είναι παγωτό! Δεν ξέρω αν ασχολούμαι και πολύ με τον Αντρέα, γενικώς είναι μωρό που παίζει πολύ μόνο του, κι έτσι απλά κάθομαι μαζί του και διαβάζω ένα βιβλίο, ενώ αυτός παίζει. Φυσικά του λέω πολλά πράγματα, του διαβάζω παραμύθια, παίζουμε και μαζί, αλλά πιο πολύ παίζει μόνος του. Στην Πάτρα η πεθερά φαινόταν να εκνευρίζεται που όλο ήμουν με ένα βιβλίο στο χέρι. Πιο παλιά μάλιστα μου έλεγε "κλείσ'το βιβλίο, θα στραβωθείς". Την κακομοίρα, δεν ξέρει ότι, όταν κλείνεις το βιβλίο στραβώνεσαι, όχι όταν το ανοίγεις. Τώρα που πήγαμε, όταν είχε αρρωστήσει το μωρό και ανέβασε πυρετό 39.6 απ' τη μασχάλη, τον πήρα και πήγαμε στο δωμάτιο. Καθίσαμε στο κρεβάτι, έβαλα κλιματιστικό, και του διάβαζα ιστορίες, ενώ αυτός ζωγράφιζε. Μετά, όταν τελείωσαν οι ιστορίες, πήρα το βιβλίο μου, και το μωρό συνέχισε να ζωγραφίζει. Οπότε έρχεται η πεθερά να μάθει αν έπεσε ο πυρετός, με βλέπει με το βιβλίο και μου λέει "τώρα πρέπει να ασχοληθείς με το παιδί σου, χέστο το βιβλίο, συγγνώμη κιόλας". Εν τω μεταξύ, πριν, όταν είχε ανέβει πολύ ο πυρετός, αντί να το βουλώσει, ήρθε και μας έπρηζε ότι είμαστε απαράδεκτοι που αφήσαμε τον πυρετό να ανέβει τόσο πολύ. Απορώ πώς δεν την έβρισα και στις δύο περιπτώσεις... Κατερίνα, ανανέωση βλέπω! Μια χαρά! Εμείς έχουμε βάψει όλα τα δωμάτια σε διάφορα χρώματα, το ίδιο και το διάδρομο, και μένει το σαλόνι, που είναι εντελώς άδειο και ουδέτερο. Δε μου αρέσει καθόλου που δεν έχουμε ασχοληθεί με τη διακόσμησή του, αλλά η διακόσμηση θέλει και λεφτά, άσε που στα τραπεζάκια πλέον δεν μπορώ να βάλω απολύτως τίποτα. Τι ωραία που ο άντρας σου ξέρει και φτιάχνει τόσα πράγματα. Του δικού μου δεν πιάνουν καθόλου τα χέρια του. Τώρα κάηκε η μία από τις δύο λάμπες στο διάδρομο, κι επειδή λέει, φοβάται ότι θα σπάσει το φωτιστικό, θέλει να φέρουμε ηλεκτρολόγο για μια λάμπα... Τώρα έχει βρει καινούριο χόμπι, την αστρονομία, και θέλει ν' αγοράσει τηλεσκόπιο. Ευτυχώς έχει κάποια δικά του λεφτά, και δε θα επιβαρύνει εμένα. Συμφωνώ κι εγώ, όμως, γιατί είναι πολύ συναρπαστικό, ειδικά άμα παρατηρείς το φεγγάρι, βλέπεις και τους κρατήρες, και είναι συγκλονιστικό! Να δούμε, όμως, πόσο καιρό θα κρατήσει και μετά θα το βαρεθεί. Κι εμείς σα γουρούνια είμαστε, αλλά όσο και να καθαρίζω... πάλι γουρούνια μένουμε!

Γεια σας κορίτσαροι! Η τέλεια ερημιά σήμερα! Μόνο το Καγκουράκι μπήκε. Εγώ τελικά αδιαθέτησα. Από αυτό προερχόταν όλο αυτό το κακό... Μόλις ήρθε η περίοδος ηρέμησα, πέρασαν και οι ζαλάδες και όλα... Το κακό είναι ότι σήμερα το πρωί κοινώνησα, και τώρα μαζεύω χαρτιά και σερβιέτες για να τα κάψω... Το απόγευμα πήγε ο άντρας μου τον Αντρέα στο πάρκο, και εκεί έκανε κακά, πολύ νερουλά, τα οποία έτρεξαν απ' έξω, αφήστε... Μετά ξαναέκανε πολύ λίγα, πάλι νερουλά. Δεν ξέρω τι έπαθε, σήμερα δεν είχε και πολλή όρεξη, αλλά κάνει και φοβερή ζέστη, μπορεί να οφείλεται σ' αυτό. Ελπίζω να μη συνεχιστεί η διάρροια, αυτό μας έλειπε πάλι... Καγκουράκι εμείς πηγαίνουμε για μπάνιο αργά το απόγευμα, λίγο πριν πέσει ο ήλιος, έτσι δε χρειαζόμαστε ούτε ομπρέλα, ούτε αντηλιακό! Σήμερα λέγαμε να πάμε για μπάνιο, αλλά μετά μου ήρθε η περίοδος, φυσούσε κιόλας, και κατέληξαν οι άντρες στο πάρκο. Ευτυχώς που δεν πήγαμε για μπάνιο δηλαδή, γιατί μπορεί να κρύωνε χειρότερα ο μικρός. Και φαντάζεστε να έκανε κακά στο μαγιό, μπλιάχ! Τα Cinabbons πώς έγιναν; Το Νικόλα τον είδα στο φέισμπουκ, είναι γλύκας! Καλά, ο Αντρέας έχει κάνει τρελή πρόοδο. Του αρέσει να παίζει με την υδρόγειο σφαίρα (έχουμε μια μικρή). Πολλές φορές βρήκαμε την Κύπρο, και λέμε ότι εμείς είμαστε εδώ, τη Φιλανδία και λέμε ότι εκεί είναι ο νονός, την Αγγλία και λέμε ότι εκεί είμαστε τα Χριστούγεννα (την Ελλάδα για να πούμε ότι εκεί είναι ο παππούς και η γιαγιά, προτιμώ να την αποφύγω, χιχι!). Σήμερα κρατούσε την υδρόγειο σφαίρα πάλι, και έδειχνε κάπου προς τον Βόρειο Πόλο. Του λέω "πού είναι ο νονός;" και μου λέει "πάνω", επειδή πολλές φορές είπαμε ότι ο νονός είναι πάνω ψηλά, κοντά στο Βόρειο Πόλο! Αφήστε που προσπαθεί να τραγουδήσει, σας το έχω ξαναπεί αυτό! Όποτε περάσουμε απ' το πάρκο, τραγουδά το "κούνια μπέλα"! Ό,τι βρει μπροστά του το κάνει πύργο, και μετά λέει "πύγο". Σήμερα το πρωί έκανε πύργο με τα κομμάτια του τοστ. Μετά πήρε κάτι παιχνίδια, από αυτά που μπαίνουν μέσα σε ένα μεγαλύτερο από τρύπες στο σχήμα τους, και τα στοίβαξε το ένα πάνω στο άλλο. Μιλάμε για πολύ ψηλό πύργο! Σας αφήνω γιατί κάνει τρελή ζέστη κι ο ανεμιστήρας εδώ δεν κάνει τίποτα. Θα πάω στο δωμάτιο να την πέσω, που ο ανεμιστήρας δουλεύει κανονικά!

Καλέ, λίγη ώρα έλειψα και γεμίσατε μία σελίδα! Ευτυχώς δεν ξαναέκανα διάρροια. Κοιμήθηκα λίγο το μεσημέρι, κι έχω ακόμα ζαλάδα και λίγο αναγούλα... Αλεξάνδρα περαστικά! Κι εσύ άρρωστη; Τι γίνεται ρε παιδιά μ' αυτό το καλοκαίρι; Εγώ δύο φορές έχω αρρωστήσει μέχρι τώρα. Αφήστε, από τότε που γέννησα, αρρωσταίνω συνέχεια... Πολύς ύπνος η Κωνσταντίνα! Για τις τροφές που λες, κι εγώ μωρό είχα ξεκινήσει πολύ νωρίς, νομίζω χυμό πορτοκάλι από δύο μηνών, και όλα τα υπόλοιπα πολύ νωρίς. Νομίζω ότι από εφτά μηνών έτρωγα ό,τι κι οι γονείς μου, αλλά πολτοποιημένα. Αλλά υποτίθεται αυτό ήταν της παλιάς σχολής, κι ότι η νέα σχολή θέλει η εισαγωγή των τροφών να γίνεται πιο αργά και σταδιακά. Τώρα η πιο νέα επιστρέφει στα παλιά; Άρα τι νόημα έχουν όλα αυτά και το τι θα πει ο κάθε παιδίατρος; Το φρούτο από την αρχή μου είχε πει ο παιδίατρος να το δίνω απόγευμα, έτσι συνηθίσαμε και το δίνω τότε. Αλλά μπορεί να φάει και το πρωί λίγο. Ειδικά τώρα με το σταφύλι, όποτε ανοίξουμε το ψυγείο, πάει και στήνεται μέσα, παίρνει σταφύλι και τρώει! Του αρέσει πάρα πολύ. Τα κολλητηλίκια ο άντρας μου τα κάνει στον ύπνο του. Όταν ξυπνήσει δε θυμάται απολύτως τίποτα! Κατερίνα τι τη νοιάζει τη φίλη σου για το φόρεμα που θα φορέσεις εσύ; Δηλαδή πού θα έπρεπε να φορέσεις το βαρύ φόρεμα, αν όχι στο γάμο; Υπάρχει περίπτωση να σε καλέσει σε δεξίωση η βασίλισσα της Αγγλίας και θα το κρατήσεις για τότε; Άλλωστε, δεν είναι και τόσο βαρύ, μια χαρά φόρεμα είναι! Καγκουράκι τι έγινε με τους σεισμούς;

Γεια σας και πάλι! Ευτυχώς είμαι καλύτερα, δεν ξαναέκανα διάρροια, αλλά έχω λίγο αναγούλα και ζαλάδα... Ο μικρός πήγε στη μάνα μου, κοιμήθηκε, ξύπνησε, ευτυχώς δεν έκανε διάρροια ή εμετό, και τώρα θα φάει. Κατερίνα τις είδα τις φωτογραφίες. Τέλειο το φόρεμα, σου πάει τρελά! Για ποιο λόγο να αγοράσεις άλλο; Άκου "αν το θυμάται κανείς"!!! Αν σε ρωτήσει κανείς "είναι αυτό που φορούσες στη βάφτιση του Γιώργου;" (που δεν υπάρχει περίπτωση) εσύ θα πεις "ναι, αυτό είναι, μ' αρέσει πολύ και ήθελα να το ξαναφορέσω". Άκου λέει! Περαστικά στον μπεμπούλη. Δημήτρη είπαμε τον λένε; Καλά θυμάμαι; Εντάξει τότε, αφού τα βρίσκουν η αδελφή σου με τον άντρα της, τότε μια χαρά! Κρίμα, όμως, που δεν ασχολείται με το μωρό... Μάγδα κι εσύ κομμάτια ε; Εγώ πάντως είμαι άνθρωπος χωρίς μεγάλες αντοχές. Τώρα αυτές τις μέρες που δεν κοιμόμουν καλά και κουραζόμουν πολύ, περιμένω και περίοδο και έχουμε και καύσωνα, κατέρρευσα. Το ίδιο και στις αρχές Ιουλίου που αρρώστησα... Όσο για την κουμπάρα, η αλήθεια είναι ότι δε λαχταρούσα και πολύ να βγω μαζί τους, γιατί δεν ήξερα κανένα στην παρέα, εκτός απ' την κουμπάρα μου κι ένα άλλο παιδί. Οι υπόλοιποι είναι μια μεγάλη παρέα, πολύ δεμένη, και μια άλλη φορά που βγήκαμε όλοι μαζί (στα γενέθλιά της), καθίσαμε σε μια άκρη και κυνηγούσαμε τον Αντρέα, και δεν ανταλλάξαμε λέξη με κανέναν απ' αυτούς, πέρα απ' τα τυπικά. Το ίδιο και ένα άλλο ζευγάρι με ένα κοριτσάκι λίγο μεγαλύτερο απ' τον Αντρέα. Μερικές φορές, με κάποιους ανθρώπους απλά δε δένεις. Αλλά, εννοείται, αν δεν είχα τον Αντρέα, θα πήγαινα λόγω της κουμπάρας μου. Σας αφήνω και τα ξαναλέμε!

Γεια σας κορίτσια, εγώ χτες βράδι κοιμήθηκα χάλια... Ερχόταν ο άντρας μου και κολλούσε πάνω μου και με ξυπνούσε, έκανε και ζέστη, κι επειδή ήμασταν πάρα πολύ ιδρωμένοι φοβόμουν να βάλω ανεμιστήρα, τέλος πάντων, απ' τις τεσσεράμιση μέχρι τις έξι στριφογύριζα και μια κοιμόμουν, μια ξυπνούσα. Στις έξι ξύπνησε ο Αντρέας, αλλά δεν είχα κουράγιο να τον κρατήσω. Του έφτιαξα γάλα, το ήπιε και μετά τον ανέλαβε ο άντρας μου. Εν τω μεταξύ, κάνω και διάρροιες, δεν ξέρω αν είναι γαστρεντερίτιδα, πάντως, είμαι χάλια. Ο μικρός έκανε εμετό το πρωί μου είπε ο άντρας μου, πάντως τα κακά του ήταν σφιχτά και μετά δεν ξανάκανε. Τώρα τον έστειλα στη μάνα μου, μήπως και γλιτώσει. Σας αφήνω, τα λέμε μετά, αν είμαι καλά...

Κατερίνα μόλις πατήσω στις φωτογραφίες σου, με πετάει έξω. Το ίδιο έγινε και με τις προηγούμενες που είχες βάλει, με τα cinabbons. Γιατί έτσι η αδελφή σου; Δεν τα πάνε καλά με τον άντρα της, ή τους έφθειρε η καθημερινότητα; Α, κατάλαβα, είναι επίσημη η φόρμα, για επιδέξιους κώλους, χιχι! Καλά, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγοράζουν τόσο ακριβά ρούχα; Καγκουράκι τι γίνεται με τους σεισμούς; Τα ακούμε κι εμείς εδώ στις Ειδήσεις. Μαρία μόλις ήρθες χάθηκες! Θα στρώσει ο Στεφανάκος, κι ο Αντρέας μας κάνει διάφορα νούμερα με τον ύπνο πότε-πότε. Κάποια μεσημέρια δεν κοιμάται καθόλου, αλλά συνεχίζει ντούρασελ, δεν έχει καθόλου γκρίνια. Πριν χάζευα στο φέισμπουκ και έπεσα πάνω στις φωτογραφίες του Στέφανου. Σε μία είναι σε ένα αυτοκινητάκι και μόλις το είδε ο Αντρέας φώναζε "τουτού"! Σας αφήνω γιατί είμαι πολύ κουρασμένη. Φιλιά!

Γεια σας κούκλες! Ευτυχώς κοιμήθηκα κάπως καλύτερα, αλλά το πρωί που σηκώθηκα ήταν λες και με δέρνανε όλη νύχτα... Παρ' όλα αυτά, έφτιαξα γεμιστά με πληγούρι και καθάρισα τα μπάνια. Τώρα φάγαμε, κοίμησα το μωρό και θα την πέσω κι εγώ. Καγκουράκι ελπίζω να σταμάτησαν τελείως οι σεισμοί. Βάσω για ποιον σεισμό λες; Είχε κάνει έναν όταν ήμουν β' λυκείου, ήταν κάπως μεγάλος και είχε και μετασεισμούς τις επόμενες μέρες, αλλά εγώ πιο πολύ θυμάμαι τις απίστευτες πλάκες που κάναμε εκείνες τις μέρες στο σχολείο, με τις ασκήσεις που μας έβαζαν να κάνουμε (πάντα θυμούνται να κάνουν άσκηση για σεισμό μια μέρα μετά το σεισμό...) και τη φάρσα που κάναμε σε μια καθηγήτρια ότι και καλά έκανε σεισμό, κι αυτή το πίστεψε, κι ακόμα το πιστεύει ότι εκείνη τη μέρα έγινε σεισμός! Κι εγώ χτες το απόγευμα τελικά έδωσα στον Αντρέα πιλάφι με γιαούρτι και το έφαγε και πολύ πιο αργά ήπιε και το γάλα του χωρίς πρόβλημα. Τελικά βγήκαμε χτες με την κουμπάρα, κι ο Αντρέας δεν καθόταν δευτερόλεπτο στο καθισματάκι. Ήθελε συνέεεεχεια βόλτες. Τελικά, μετά από μία ώρα στην καφετέρια, κι ενώ φυσικά πάντα κάποιος έπαιρνε τον Αντρέα βόλτα, φύγαμε και περπατήσαμε στην παραλία. Ευτυχώς ο μικρός κοιμήθηκε, έτσι μπορέσαμε και κάναμε τη βόλτα μας με την ησυχία μας. Ελπίζω να κατάλαβε η κουμπάρα το λόγο που δεν πήγαμε στον καφέ την Τρίτη, παρ' όλο που σε κάποια φάση μου είπε "γιατί δεν τον αφήνεις καμιά φορά στη μάνα σου;"... Γκρρρ... Κατερίνα πολύ εύκολη είναι η αδελφή σου! Δηλαδή αυτό το φόρεμα το πήρε για νυφικό; Μια χαρά, αφού τακτοποιήθηκε, και με τόσο λίγα λεφτά, παρ' όλο που, για φόρεμα και για παπούτσια, πολλά μου φαίνονται. Καλά, όσο γι' αυτά που είδες εσύ, πανάκριβα! Όταν λες φόρμα, τι εννοείς; Τι ρούχο είναι και κάνει 200 ευρώ με την έκπτωση; Μια χαρά θα είναι να βάλεις το φόρεμα που έχεις, άλλωστε αγοράζουμε τα καλά φορέματα με ένα σωρό λεφτά, και δεν τα ξαναφοράμε ποτέ. Εγώ το φόρεμα που φόρεσα στη βάφτιση του Αντρέα το ξαναφόρεσα μόνο μία φορά σε μια άλλη βάφτιση. Η αδελφή σου δεν είναι και μικρή, αλλά αυτά τα άτομα δεν έχουν ηλικία! Το βλέπω και στον κουνιάδο μου. Εικοσιεννιά χρονών και συμπεριφέρεται σαν πεντάχρονο, πραγματικά... Τουλάχιστον η αδελφή σου είναι αυτή και ο εαυτός της, ο κουνιάδος μου, όμως, παντρεύτηκε κι έκανε και παιδί, το οποίο δε φταίει και σε τίποτα. Ευτυχώς η πρώην γυναίκα του έχει βρει κάποιον άλλο και ετοιμάζονται για γάμο, οπότε το παιδί έχει πατέρα, έστω και μ' αυτόν τον τρόπο. Τη ροδακινόπιτα λέω να την κάνω την Κυριακή για να την πάμε τη Δευτέρα σε μια συνάδελφό μου, που παραθερίζουν στο Τρόοδος και θα πάμε να τους επισκεφθούμε. Ελπίζω να πετύχει! Λοιπόν, σας αφήνω και θα τα ξαναπούμε μετά!

Γεια σας φίλες μου! Τα έπαιξα και σήμερα απ' τις δουλειές! Έστειλα τον Αντρέα στη μάνα μου και έκανα γενική στο δωμάτιό του, σφουγγάρισμα στο δικό μου δωμάτιο, σιδέρωσα δύο πλυντήρια περίπου, έφτιαξα καλαμαράκια γιαχνί, πιλάφι, σαλάτα, καθάρισα πάγκους και νεροχύτη, συμμάζεψα... Ουφ, δεν τελειώνουν οι δουλειές... Τώρα θα πάω να την πέσω. Αλεξάνδρα καλώς ήρθες και πάλι! Δεν ήξερα ότι είχε πρόβλημα με τα νεφρά η Κωνσταντίνα. Πώς το καταλάβατε; Από ουρολοίμωξη φαντάζομαι... Ευτυχώς που πέρασε κι αυτό! Μιας συναδέλφου μου ο ένας γιός είχε σοβαρό πρόβλημα κι έκανε εγχείρηση, και ο άλλος έπαιρνε αντιβίωση μέχρι πέντε χρονών. Άντε, μακάρι να έχουν περάσει και όλες οι αλλεργίες. Καγκουράκι ελπίζω να μην έγιναν άλλοι σεισμοί. Όντως το παιδί σε περιορίζει πολύ, αλλά η κουμπάρα απ' ό,τι κατάλαβα πρέπει να παρεξηγήθηκε λίγο. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι, άλλο να πάμε οι δυο μας ή οι τρεις μας και να έχουμε και το μωρό, κι άλλο μια παρέα δέκα-δεκαπέντε ατόμων, που κανείς τους δεν έχει παιδί. Μάλιστα, μου είπε ότι πήγαν μετά και για ποτό, και ότι τον καφέ τον κανόνισαν για να πάμε κι εμείς... Συμφωνώ για τους παιδιάτρους, αλλά τόση διαφορά ο ένας με τον άλλο, έστω και λόγω ηλικίας; Αυτή η κοπέλα μου έλεγε ότι μέχρι και κρόκο αβγού της είπε να δώσει από τους έξι μήνες. Εγώ πάντως δε βιάστηκα να δώσω καμία τροφή, στο κάτω-κάτω το μωρό έχει μια ζωή να φάει ό,τι θέλει, τον πρώτο χρόνο ας θηλάζει περισσότερο παρά να τρώει. Βάσω εγώ του Αντρέα του δίνω το απόγευμα αργά φρούτο, αλλά το άσχημο είναι ότι τσιμπολογάει συνέχεια. Αν δει κάποιον να τρώει κάτι, θέλει κι αυτός. Φυσικά μιλάμε για ψωμί, μπισκότο, φρούτο, τέτοια πράγματα. Είναι, όμως, και μέρες που τρώει μόνο το φρούτο του. Πιο αργά μπορεί να του δώσω λίγο γιαούρτι σκέτο, και κατά τις δέκα το γάλα του. Δε θέλω να του δίνω φαγητό το βράδι, γιατί φουσκώνει, και μετά το γάλα το κάνει εμετό. Σας αφήνω, πάω να ξαπλώσω.

Α, ξέχασα να σας πω. Τα παιδιά που συναντήσαμε σήμερα, που έχουν το αγοράκι που είναι έξι μηνών, μας έλεγαν ότι, με οδηγίες της παιδιάτρου, του έχουν δώσει σχεδόν τα πάντα από τρόφιμα, κοτόπουλο, μοσχάρι, δημητριακά, φακές και άλλα. Η παιδίατρος τους είπε ότι τώρα πλέον εισάγουν νωρίτερα τη γλουτένη, γιατί αλλιώς παρουσιάζουν τα παιδιά κοιλιοκάκη. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό, πάντως βλέπω ότι δεν έχει νόημα να ακολουθείς τις οδηγίες του παιδιάτρου για τη διατροφή του παιδιού, αφού ο καθένας λέει άλλα.