Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, τα Χριστούγεννα το μεσημέρι πήγαμε σε μια θεία μου. Ο Αντρέας έπαιξε με τα ξαδελφάκια του, που είναι αρκετά μεγαλύτερά του, βέβαια, ένα κοριτσάκι δώδεκα χρονών, και δίδυμα αγοράκια εφτά χρονών, αλλά του άρεσε πολύ. Του έφεραν δώρο ένα μεγάλο φορτηγό, που έχει μέσα και τουβλάκια λέγκο, και ενθουσιάστηκε. Το απόγευμα, όταν ξύπνησε, κάθισε να παίξει, και λέει "εκαϊτώ όλους παιζιά" (ευχαριστώ όλους παιδιά). Χτες μείναμε σπίτι και το απόγευμα πήγαμε με τον αδελφό μου και τον Αντρέα σ' ένα φίλο μας που είναι ζωγράφος. Είχα κλείσει έναν πίνακα για να τον αγοράσω, και επί τη ευκαιρία του κάναμε επίσκεψη και καθίσαμε αρκετές ώρες. Σήμερα το μεσημέρι θα πάμε στους γονείς μου για φαγητό, που έχουν ρολό κιμά στο φούρνο (γιάμ!) και το βράδι είμαστε καλεσμένοι σε μια φίλη μου, που γιορτάζει σήμερα το μικρότερο παιδί της, ενώ είχε και γενέθλια στις 6 του μήνα, και του κάνει σήμερα τα γενέθλια υποτίθεται. Δε μου αρέσει να κάνουν στα παιδικά γενέθλια τραπέζι για μεγάλους, μ' αρέσει πάρτι με μεζέδες και παιχνίδι. Αφήστε που εγώ δεν μπορώ να φάω τίποτα το βράδι. Θα φάνε οι άλλοι κι εγώ θα κοιτάω, ουφ... Ακούστε φάση σήμερα ο Αντρέας: πήρε ένα σαπουνάκι σε σχήμα αλόγου, μου το φέρνει στα μούτρα και λέει "γειά σου ά-ογε, τι κάνεις;" (γειά σου άλογε, τι κάνεις. Και μετά συνεχίζει: "έχουμε ουπίτσα, σέ-εις; Έχουμε χα-ουμάκι, ανα-ή, σέ-εις;" (έχουμε σουπίτσα, θέλεις; Έχουμε χαλουμάκι, αναρή (μυζήθρα), θέλεις. Καλά, τα έπαιξα μιλάμε! Βάσω τι ωραία που περάσατε στα χιόνια! Αυτό θα πει "λευκά Χριστούγεννα"!!! Η συννυφάδα λίγο περίεργη, όντως, αλλά έχω δει και κυρίως, έχω διαβάσει εδώ μέσα και αλλού, πολλές παρόμοιες ιστορίες, από κοπέλες που τις πιάνει υστερία με τα παιδιά τους, δε δέχονται κανένα πριν σαραντίσουν, τους αναγκάζουν όλους να απολυμαίνουν τα χέρια τους και να βάζουν πάνα πάνω τους για να πιάσουν το μωρό, απαιτούν από όλους να βγάζουν τα παπούτσια τους πριν μπουν στο σπίτι, κι άλλα τέτοια. Σίγουρα κάποια μέτρα είναι απαραίτητα, αλλά όχι κι έτσι! Άσε που το μωρό της δεν είναι καν νεογέννητο. Στο κάτω-κάτω, τι ήρθανε, αφού ήξερε ότι θα είχε τόσο κόσμο; Αλεξάνδρα και Καγκουράκι φιλιά! Χριστίνα γιόρταζες; Νόμιζα ότι οι Χριστίνες γιορτάζουν της αγίας Χριστίνας, 24 Ιουλίου. Τουλάχιστον οι περισσότερες που ξέρω, τότε γιορτάζουν. Χρόνια πολλά πάντως, είτε γιόρταζες, είτε όχι! Σας φιλώ!

Χρόνια πολλά! Αφροδίτη, τα θέματα εμφανίζονται κανονικά, απλά αυτά που φαίνονται είναι ποστ-διαφημίσεις, που ανήρτησαν κάποιοι, οι οποίοι, νομίζω, το παράκαναν. Δεν άφησαν θέμα για θέμα. Γέμισαν όλο το φόρουμ με τις διαφημίσεις τους. Αν ψάχνεις για κάτι συγκεκριμένο, μπες στην ομάδα θεμάτων, π.χ. "Ποιες είμαστε στους ίδιους μήνες εγκυμοσύνης" και θα το βρεις στη λίστα.

Γεια σας κορίτσια! Χρόνια πολλά!!!!

Γεια σας κορίτσια! Όλη μέρα τρέχαμε για δουλειές, κ.λπ. Για να φανταστείτε, τα μπάνια τώρα τα καθάρισα! Μπήκα απλά για να σας ευχηθώ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! Καλά να περάσουμε όλες αύριο! Πολλά φιλιά!

Ρε κορίτσια, ξέχασα να σας ρωτήσω: οι ομάδες διαγράφηκαν; Δεν βλέπω πουθενά επιλογή "ομάδες".

Μίκα εγώ με τα ψώνια έχω πάρει διαζύγιο. Τόσο στο σούπερ μάρκετ, κ.λπ., όσο και για ρούχα και τέτοια. Ειδικά τα τελευταία, είναι ο εφιάλτης μου. Πάρα πολύ σπάνια πηγαίνω. Τώρα έπρεπε να πάρουμε κάτι δώρα σε κάποια ανήψια, και πήγαν ο άντρας μου με τον Αντρέα και πήραν παιχνιδάκια για τα μικρά. Μένει μια ανηψιά δώδεκα χρονών, και λέω να πάω να της πάρω ένα βιβλίο, αλλά βαριέμαι... Κι εγώ έκανα κάποιες δουλίτσες αυτές τις μέρες, κυρίως ξεσκονίσματα. Το σίδερο πάντα το κάνω καθιστή, αλλά τώρα στην εγκυμοσύνη, δεν το κάνω καθόλου. Το κάνει η μάνα μου, αλλά τώρα έχουμε ένα πλυντήριο και μου φαίνεται πρέπει να περιμένει μετά τα Χριστούγεννα... Γιατρό κι εγώ στις 30 του μήνα θα πάω, αν και πηγαίνω κάθε μέρα στην κλινική για να βάζω την ένεση ηπαρίνης. Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε;

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ ευτυχώς είμαι πολύ καλύτερα. Σήμερα έχω πονοκέφαλο, αλλά κατά τα άλλα καλά. Χτες πήγαμε μετά από πολύ καιρό εκκλησία, και όταν τελείωσε η λειτουργία, είπαμε και τα κάλαντα με το Κατηχητικό. Έδωσα και στον Αντρέα τρίγωνο, καλά, μη φανταστείτε ότι το χτυπούσε με το ρυθμό, αλλά του άρεσε η φάση! Το μεσημέρι πήγαμε στους γονείς μου, έχει έρθει και ο αδελφός μου, και καθίσαμε με τον Αντρέα για να φτιάξουμε μελομακάρονα με τη μάνα μου, αλλά τελικά δεν μπορούσε, ήταν κουρασμένη, κ.λπ. Λέμε να πάμε σήμερα το απόγευμα να τα φτιάξουμε, για να μείνει ο άντρας μου μόνος του να κάνει δουλειές, την παίρνω τηλέφωνο και μου λέει ότι τα έφτιαξε ήδη. Γιατί εκπλήσσομαι; Μια ζωή έτσι κάνει. Τελικά θα έρθει ο αδελφός μου σπίτι μου να κάνουμε κουραμπιέδες. Έκανα και κάποιες δουλίτσες, κυρίως συμμαζέματα και ξεσκονίσματα. Αυτά ανέλαβα εγώ, θα ψευδο-κάνω και τα μπάνια, και τα υπόλοιπα ο άντρας μου. Καγκουράκι περαστικά! Εμένα με πονάει απίστευτα η μέση μου κάθε πρωί πριν σηκωθώ. Όταν σηκωθώ απ' το κρεβάτι, περνάει σιγά-σιγά. Σ' εσένα μάλλον είναι κι απ' το βάρος του μωρού. Κουράγιο, λίγος καιρός έμεινε! Καλά, πολύ γέλασα με τις αποκριάτικες στολές! Βάσω τι αναγούλες και πόνους στο στομάχι ακούω; Αν και, για εγκυμοσύνη, είναι πάρα πολύ νωρίς για συμπτώματα... Κι εμένα μου αρέσει να νηστεύω, αλλά τώρα ούτε λόγος... Δε νομίζω να κοινωνήσω τώρα τα Χριστούγεννα, όχι τόσο γιατί δεν μπορώ να νηστέψω μια μέρα, όσο για το ότι δεν μπορώ να πάω εντελώς νηστικιά στην εκκλησία, θα λιποθυμήσω. Σιγά σιγά να μου περάσει το χάλι, και θα πάω κι εγώ! Σας αφήνω κοριτσάκια, θα τα πούμε μετά!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Χαθήκαμε... Εγώ είμαι καλύτερα, αν και έχω ακόμα βήχα. Φυσικά, οι αναγούλες δίνουν και παίρνουν... Τίποτα δε θα μπορέσω να φάω τώρα τις γιορτές... Αφροδίτη τι έγινε, ξαναπήγατε στο γιατρό; Μίκα όλα καλά; Η μικρή σου; Αλήθεια, πώς τη λένε; Sweetangel καλωσόρισες! Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

Ναι, ναι, το πρόσεξα. Ευχαριστώ πολύ!

Λυπάμαι πολύ γι' αυτό που σου συνέβη... Εγώ είχα ουρεόπλασμα, κι από κάποια φάση και μετά στρεπτόκοκκο, και έκανα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πάρα πολλές φορές θεραπεία με αντιβιοτικά, κολπικές κρέμες και κολπικά υπόθετα. Ταλαιπωρήθηκα πολύ, και είχα μονίμως το φόβο ότι θα σπάσει πρόωρα ο σάκος. Ευτυχώς δεν έγινε κάτι τέτοιο και γέννησα κανονικά... Εύχομαι να μείνεις ξανά γρήγορα εγκυούλα, και να πάνε όλα καλά!

Δεν είναι και τόσο ψηλή η πίεσή σου για να ανησυχείς. Εγώ πάντως δεν είχα πρόβλημα πίεσης, αλλά τις τελευταίες μέρες αυξήθηκε, κι όταν πήγα να γεννήσω είχε πάει 15-10 νομίζω. Δεν ήταν και τόσο ψηλή, αλλά ο γιατρός φοβήθηκε για προεκλαμψία, και γέννησα με καισαρική δυστυχώς. Δεν ξέρω αν όντως πήγαινα για προεκλαμψία ή απλά ήταν υπερβολικός ο γιατρός, πάντως την καισαρική την έφαγα...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!! Συνδέθηκα!!! Το πρόβλημα ήταν το θαυμαστικό στο όνομα, και δεν πρέπει να το βάζω όταν συνδέομαι!

ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!!!!!! Επιτέλους συνδέθηκα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Βάζω τα θαυμαστικά εδώ, αφού δεν μπορώ να τα βάζω όταν γράφω το όνομά μου!)

Ναι, τελικά είναι τόσο ηλίθιος: δεν είχε καταλάβει ότι είμαι άρρωστη...

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ είμαι χάλια, αρρώστησα και σέρνομαι. Είχα πονόλαιμο, που ευτυχώς μου πέρασε, αλλά έχω πολλή κομμάρα, ατονία, ζαλάδες, συνάχι, κ.λπ. Δεν πήγα σχολείο, ούτε χτες, ούτε σήμερα. Αφροδίτη, μακάρι να ακούσετε και την άλλη καρδούλα. Ας γίνει το καλύτερο!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ είμαι πιο χάλια σήμερα. Έπρεπε να πάω να κάνω αιμοληψία για το παπ-Α και έπρεπε να είμαι νηστική. Εδώ γίνεται η αιμοληψία στη δέκατη εβδομάδα, και ο υπέρηχος στη δωδέκατη περίπου, συνδυάζονται τα αποτελέσματα των δύο εξετάσεων και βγαίνει το τελικό συμπέρασμα. Με πολλή δυσκολία σηκώθηκα απ' το κρεβάτι, πήγαμε στο εργαστήριο, μου πήραν αίμα, αλλά πρέπει μετά να πάμε σε ένα γραφείο ταξί (κάτι σαν κούριερ) να το στείλουμε στη Λεμεσό, γιατί το παπ-Α είναι δωρεάν εξέταση, που γίνεται από την Εταιρεία Προληπτικής Παιδιατρικής, που εδρεύει στη Λεμεσό. Αργήσαμε, όμως, να το πάρουμε, και πρέπει να το στείλουμε αύριο τελικά. Το κρατήσαμε στο ψυγείο, και θα πάει αύριο το πρωί ο άντρας μου να το στείλει. Μετά πήγαμε στην κλινική να κάνω την ένεση, πήγε δώδεκα και ήμουν ακόμα νηστικιά... Έφαγα λίγο ψωμοτύρι και ήπια έναν καφέ και συνήλθα κάπως, αλλά ούτε και σήμερα θα πάω σχολείο. Δεν είμαι σε θέση ούτε να οδηγήσω, ούτε να κάνω μάθημα, εννοείται. Ο Αντρέας είναι στους γονείς μου, ο άντρας μου με φροντίζει κάπως, αλλά με πολλή γκρίνια και φωνές. Κάνει λες και το κάνω επίτηδες, δεν μπορεί να καταλάβει πόσο χάλια είμαι. Απορώ, είναι τόσο ηλίθιος ή απλά είναι τόσο ηλίθιος; Βάσω απαπαπα, πολλά έξοδα... Ο Αντρέας με το δέντρο τα πάει καλά. Χτες που στολίζαμε, διάλεγε στολίδια και ή μας τα έδινε, ή τα κρεμούσε μόνος του στο δέντρο. Κάποια κατάφερνε να τα μισοκρεμάσει, κάποια απλά τα ακουμπούσε. Όλα τα όμοια ήθελε να μπαίνουν μαζί, και μετά, έβγαλε δύο τύμπανα που του γυάλισαν και έπαιζε. Το κοιτάει, αλλά νομίζω θα τα πάνε καλά. Μετά πήρε μια κόλλα UHU stick, την οποία αναποδογυρίζει, και το βαθούλωμα που έχει στον πάτο νομίζει ότι είναι ποτήρι, και κάνει ότι πίνει. Στο τέλος κάνει και "ααααααχ!". Μετά μου δίνει εμένα να πιώ και ύστερα πηγαίνει στη φάτνη, και δίνει και σ' αυτούς που ήταν μέσα στη φάτνη να πιούν! Ουφ, κι εγώ πέρσι έκανα μελομακάρονα και κουραμπιέδες, αλλά φέτος δεν μπορώ να φτιάξω ούτε σάντουιτς. Μάλλον θα φτιάξει η μάνα μου το σαββατοκύριακο, και θα πάω να βοηθήσω, να πω ότι έκανα κι εγώ κάτι. Σας αφήνω κόρες.

Δεν το πιστεύω!!! Δεν μπορώ να το πιστέψω!!! Είναι απίστευτο!!! Είναι μοναδικό στα χρονικά!!! ΣΤΟ-ΛΙ-ΣΑ-ΜΕ!!!!

Κατερίνα μακάρι να μπορούσα να πιώ πορτοκαλάδες, αλλά έχω πολλές ξινίλες, και μόνο που σκέφτομαι την πορτοκαλάδα, με πιάνει ένα μπλιαχ... Αλλά έφαγα δυόμιση πιάτα τραχανά. Αυτό θα σου έλεγα κι εγώ για την Κατερίνα, αλλά το ξέχασα πριν!

Γεια σας κορίτσαροι! Τι κάνετε; Εγώ χάλια, αρρώστησα τελικά. Έχω πονόλαιμο, κομμάρες, λίγο συνάχι, ένα κεφάλι οκτακόσια κιλά. Χάλια... Δε θα πάω σχολείο, και υπάρχει περίπτωση, επιτέλους να στολίσουμε το δέντρο μας! Χριστίνα ευχαριστώ για τις ετεροχρονισμένες ευχές! Εσύ τι κάνεις; Με τον άντρα σου τι έγινε; Καγκουράκι να σου ζήσει η Αγγελικούλα!!!! Να τη χαίρεσαι!!! Δεν ξέρω να σου πω για το πουλάκι του Νικόλα. Εύχομαι να περάσει σύντομα! Πάντως εγώ σκέφτομαι την πισίνα και παγώνω... Μπρρρ!!! Αφήστε, πολύ κρυώνω φέτος. Τα πόδια μου είναι συνεχώς παγωμένα. Εν τω μεταξύ, εδώ και πολλές μέρες (μη σας πω και βδομάδες) μιλήσαμε με το Μαράκι στο φέισμπουκ, και είπε να σας μεταφέρω τα νέα της, αλλά όλο το ξεχνάω... Ξεκίνησε ένα μεταπτυχιακό σε κάποιο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο και όλο τρέχει! Δεν προλαβαίνει να ανασάνει! Η Κατερίνα πού χάθηκε; Μάλλον έπηξε στη δουλειά. Φιλιά σε όλες!

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, είχαμε μια πολύ γεμάτη Κυριακή. Το μεσημέρι πήγαμε στο κέντρο που έχουν φτιάξει κάτι σαν χωριό του Άη Βασίλη, με παζαράκι και εξέδρα όπου γίνονται εκδηλώσεις. Ανεβήκαμε στο τρενάκι, κι ενώ ο Αντρέας καθόταν πολύ ήσυχος και δεν έμοιαζε να έχει ενθουσιαστεί, όταν φεύγαμε, του λέμε "Πάμε στη γιαγιά;" "ναιιι" λέει. "Πάμε για φαΐ;" "Όσι φαΐ" μας λέει "μόνο τίτιτα". Του λέμε "τι σημαίνει "τίτιτα;" και μας απαντά "τουτού"! Του είχε αρέσει πολύ το τρενάκι τελικά, και ήθελε να ξανανέβει! Εν τω μεταξύ, όταν λέει κάτι και δεν το καταλαβαίνουμε, κάνει και επεξήγηση. Τις προάλλες πήγα και του πήρα υπνόσακκο, βλέπει αυτός τη σακούλα, και μετά τον ρωτάω "τι σου έφερα;" και μου απαντά "πουάκια". Αυτό μου το είπε πολλές φορές, και δεν καταλάβαινα, οπότε μου κάνει "τσίου τσίου"! Είχε ένα πουλάκι ζωγραφισμένο στη σακούλα του μαγαζιού, και νόμιζε ότι αυτό του πήρα!!! Αλλά μου άρεσε η επεξήγηση! Μετά πήγαμε στη μάνα μου και φάγαμε, και μείναμε εκεί με τον Αντρέα, μέχρι τις πέντε παρά. Μετά εγώ συναντήθηκα με κάποια παιδιά και πήγαμε στο Παραλίμνι, στη συναυλία του καθηγητή μου που σας έλεγα. Ήταν καταπληκτικά, περάσαμε πάρα πολύ ωραία, αν και σε κάποιες φάσεις εγώ χανόμουν, από τη ζαλάδα και την αναγούλα. Άξιζε πάντως! Σήμερα χαλαρά, πήγα τον Αντρέα στους γονείς μου, κι εγώ ξεκουράζομαι, χιχι! Μάγδα χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου! Με γεια τα πράγματα που αγόρασες! Εγώ πάλι να μη θέλω ούτε να ακούσω για ψώνια; Κρίμα που αδιαθέτησες, τον άλλο μήνα το μπεμπέ, χιχι! Ψάρι και θαλασσινά τρώω, κυρίως ψάρι, αλλά τώρα με τίποτα... Και την προηγούμενη φορά το ίδιο, αλλά μέχρι τους τριάμιση μήνες περίπου, μετά έτρωγα απ' όλα κανονικά. Πολύ γέλασα με την απάντηση του Βασιλάκη! Καγκουράκι πολύ γέλιο ο Νικόλας με την κάλτσα!!! Καλά, στην πισίνα που πηγαίνετε, μετά που βγαίνετε δεν παγώνετε; Πωπω, μόνο που το σκέφτομαι κρυώνω... Όπα! Τι παίζει με τον Μάνθο; Μήπως στο επίθετο τον λένε και "Φουστάνο"; Μαρίνα ο Αντρέας τελικά δεν έφαγε μπισκότο, γιατί ήταν σε περιτύλιγμα, το οποίο δεν του άνοιξε κανείς. Απλά το κρατούσε, και μετά δεν ξέρω τι απέγινε, κάπου χάθηκαν τα ίχνη του! Μεγάλη πλάκα ο Αντωνάκης και το νερό! Ο Αντρέας πάλι, θέλει να πίνει ΜΟΝΟ από το ποτηράκι του. Αρνείται κατηγορηματικά να πιεί από οπουδήποτε αλλού, παρ' όλο που του έχουμε αγοράσει παγουράκια με καλαμάκι. Αλλά παίρνει τα ποτήρια και τις κούπες μας και κάνει ότι πίνει στα ψέματα και μετά κάνει και "αααααχ!". Όντως πολύ επιλεκτικός ο Αντωνάκης στις τροφές. Ο Αντρέας τρώει πολύ περισσότερα, είναι και μεγαλύτερος βέβαια, αλλά από την αρχή δεν είχαμε ιδιαίτερο πρόβλημα. Απλά δε θέλει τα νερόβραστα, είναι λίγο μερακλής. Π.χ. τις προάλλες που έκανα χορτόσουπα, έφαγε μια κουταλιά το μεσημέρι και μία το βράδι. Γαλοπούλα εγώ δεν έχω δώσει, ούτε και κανένα άλλο αλλαντικό. Κι εμείς πάρα πολύ σπάνια τρώμε αλλαντικά, δεν είναι κι ό,τι καλύτερο. Βάσω εμάς ο Αντρέας δεν είναι νευρικός, κάνει κάτι ψευτονευράκια, αλλά γενικώς είναι ήρεμο παιδί. Τι ωραία που πήγατε εκκλησία, εγώ την έχω κόψει, αφού δυσκολεύομαι αφάνταστα να σηκωθώ το πρωί. Κατά τις δέκα και μισή σηκώνομαι, κι αυτό με το ζόρι... Α, καλά, έχεις χάσει επεισόδια με το σύγχρονα παιδιά. Η κόρη ενός μαθητή μου, που είναι κι αυτή νομίζω 7-8 χρονών, του λέει τις προάλλες, "μπαμπά, είναι πολύ μικρή η κάλτσα που κρεμάσαμε στο τζάκι, και δε θα χωράει το άιπαντ". Ντόινγκ!!! Σας αφήνω κόρες. Ουφ, με ενοχλεί λίγο ο λαιμός, ελπίζω να μην την άρπαξα...

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ σήμερα ήμουν σχεδόν όλη μέρα έξω! Ήρθε ο καθηγητής που έκανα το διδακτορικό μου για μια συναυλία (είναι και συνθέτης εκτός από θεολόγος) και πήγαμε για φαγητό και μετά για καφέ. Καλά, στο φαγητό εγώ πήρα κοτόπουλο σχάρας, οι άλλοι τρώγανε ψαρομεζέδες, αλλά εγώ δεν τόλμησα να τους ακουμπήσω! Στην ταβέρνα πήγα μόνη μου, μετά στον καφέ πήρα και τον Αντρίκο και όλοι ενθουσιάστηκαν. Εννοείται ότι αλώνιζε μέσα στην καφετέρια, έπιασε φιλίες με ένα παιδάκι, πήγαινε στην άλλη άκρη του τραπεζιού μας και ζητούσε μπισκότο από μία της παρέας, και όταν έφαγε δύο μπισκότα, της είπα να μην του δώσει άλλο, κι αυτός πήγε και ζήτησε από άλλο τραπέζι, και πήρε δύο... Ο καθηγητής μου, που είχε να τον δει από τον περασμένο Σεπτέμβριο, τα έπαιξε με όλα αυτά που ξέρει! Ανθή, τι έπαθε ο Πανούλης και δεν τρώει; Μίλησες με τον παιδίατρο; Ο Αντρέας τρώει, αλλά τα λάθος πράγματα... Ο άντρας μου συνήθως κάνει το αντίθετο από αυτό που του λέω. Είναι πάρα πολύ ξεροκέφαλος, και δε γίνεται να του πω να κάνει κάτι και να το κάνει... Ή θα το κάνει μετά από τόνους γκρίνιας και αντιρρήσεων... Σας αφήνω κόρες! Τα ξαναλέμε!

Κι εμένα πήγε το μυαλό μου στον αυτισμό μ' αυτά που έγραψες, και πριν τον αναφέρεις εσύ, αλλά δεν έχω κάποια ειδική εκπαίδευση πάνω στο θέμα, οπότε μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω. Κάποια από αυτά που γράφεις είναι εντελώς φυσιολογικά, π.χ. το να μην προσαρμοστεί στον παιδικό, είναι απολύτως λογικό, αν σκεφτούμε τη συμπεριφορά της δασκάλας. Επίσης φυσιολογικό είναι να ζηλεύει και να μπεμπεκίζει. Αυτό το κάνουν πολλά παιδάκια που ζηλεύουν τα μικρότερα αδελφάκια τους. Ό,τι και να σου γράψουμε, όμως, εμείς (εγώ τουλάχιστον), ούτε ειδίκευση στο θέμα έχουμε, ούτε και άμεση επαφή με το παιδί. Δε χάνεις τίποτα να πάρεις και μια δεύτερη γνώμη.

Μίκα, Άννα-Μαρία ονομάζομαι, το είχα γράψει στην πρώτη σελίδα, όπου και συστήθηκα αναλυτικά! Εντάξει, άμα είχες αίμα, τότε επιβάλλεται η ξάπλα! Με τη μικρή τι κάνεις; Εγώ πίνω ένα νες κάθε πρωί. Εν τω μεταξύ, η πλάκα είναι ότι από τότε που γέννησα, μέχρι το τέλος του περασμένου Αυγούστου, δεν έπινα καθόλου καφέδες. Τους έκοψα λίγο πριν γεννήσω, για να μην πάω καμιά μέρα με πόνους και να έχω πιεί καφέ και να με κυνηγά ο γιατρός με την καραμπίνα, μετά θήλαζα μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, και όταν αποθήλασα, είπα, γιατί να τον ξαναρχίσω, αφού τα κατάφερα και τον έκοψα; Αλλά όλο το καλοκαίρι ένιωθα χάλια, αδυναμία, ζαλάδες, και άρχισα να πίνω ένα φραπέ κάθε πρωί. Τώρα δεν μπορώ με τίποτα να κόψω τον πρωινό καφέ. Ξυπνάω χάλια, και αν δεν πιώ ένα νες, δε συνέρχομαι με τίποτα... Στην προηγούμενη εγκυμοσύνη πάντως, δεν άντεχα με τίποτα τη μυρωδιά του ελληνικού καφέ. Με τίποτα όμως!

Γεια σας κι από μένα κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς εδώ ψοφήσαμε απ' το κρύο... Μορούλι, το κανονικό σου όνομα ποιο είναι; Εγώ με το σπίτι δεν πολυασχολούμαι τώρα, χτες έκανα ένα ψευδοσκούπισμα κι ένα ψευδοξεσκόνισμα, τα μπάνια τα περνάω απλά με ντετόλ, λίγο το νεροχύτη και τους πάγκους της κουζίνας, κανένα συμμάζεμα, τέτοια πράγματα. Αλλά δουλεύω κιόλας, πηγαίνω κάθε βράδι στο σχολείο, και αυτόν τον καιρό μάλιστα, μες στην παγωνιά... Με το μικρό παίζω, τον απασχολώ, αλλά αλλάγματα-ντυσίματα τα έχει αναλάβει ο άντρας μου. Δεν τον σηκώνω, κι ευτυχώς είναι παιδάκι που παίζει πολύ μόνο του. Λυπάμαι, όμως, γιατί πριν παίζαμε κυνηγητό και κρυφτό και του άρεσε πολύ. Μίκα, για την κυστική ίνωση κάτι είχα διαβάσει παλιότερα, αλλά δε νομίζω να κάνω την εξέταση. Εσείς γιατί κάθεστε συνέχεια μέσα; Λόγω εξωσωματικής; Πρέπει να είστε ακίνητες ή απλά να ξεκουράζεστε;

Γεια σας κορίτσια, τι κάνετε; Εμείς τα ίδια, δεν έχουμε κανένα νέο. Ανθή περαστικά στον Πανούλη. Κι εμένα ο Αντρέας κάνει κάτι ιδιοτροπίες μέσα-μέσα. Σήμερα έκανα χορτόσουπα, κι ενώ όλη μέρα ζητούσε "σούπα", τελικά έφαγε μόνο μία κουταλιά. Γενικώς τρώει, όμως, αλλά επειδή τα απογεύματα εγώ λείπω, και οι γονείς μου τώρα με την αρρώστια του πατέρα μου δεν έρχονται, ο άντρας μου του δίνει ό,τι να ' ναι. Χτες, όλο το απόγευμα, του έδωσε μόνο ένα τοστ και κάτι μπισκότα. Του λέω, να του δίνεις φρούτο, φαγητό, να χορταίνει, όχι τοστ και αηδίες, αμάν πια με τα τοστ! Μα δεν ήθελε, μου λέει, μόνο τοστ ήθελε, και άλλα τέτοια. Πιστεύω ότι απλά δεν ασχολείται. Πώς γίνεται όταν είμαι εγώ να τρώει και φρούτο και φαγητό το απόγευμα; Το αποτέλεσμα ήταν να πεινάσει και να ζητήσει γάλα κατά τις εννιάμιση. Του δίνει ο άλλος ο έξυπνος, το πίνει ο Αντρέας και μετά χοροπηδούσε. Για ύπνο ούτε λόγος, κι εγώ ήμουν χάλια. Τελικά τον βάλαμε στο κρεβάτι, έμεινε ξαπλωμένος, αλλά δεν κοιμόταν. Τελικά, κατά τις εντεκάμιση, απάντησε θετικά στη χιλιοστή μου ερώτηση αν θέλει γάλα, του έφτιαξε γάλα ο άντρας μου, το ήπιε, και κοιμήθηκε αμέσως, τα μεσάνυχτα... Καγκουράκι κι εμείς εδώ έχουμε τρελό κρύο, και τώρα μου λέει ο άντρας μου άρχισε και χιονόνερο... Φυσικά, πηγαίνω κάθε πρωί στην κλινική για την ένεση και κάθε βράδι σχολείο... Ειδικά στο σχολείο, πεθαίνουμε απ' το κρύο... Σας αφήνω κορίτσια, πολλά φιλιά!