Θέλω να γίνω μαμά

Δεν έχασες απολύτως τίποτα που δε διάβασες τον Κώδικα!!! Αντίθετα το Εκκρεμές είναι εξαιρετικό βιβλίο, αλλά λίγο σκιαχτικό και φυσικά δεν έχει το εντελώς χαζοχαρούμενο τέλος του Κώδικα, επειδή είναι πραγματική λογοτεχνία, όχι χολιγουντιανή πατάτα. Σπούδασα αρχαιολογία και θεολογία, μεταπτυχιακό ιστορία τέχνη και διδακτορικό θεολογία.

Νάσια, μένω άφωνη....

Ναι, ο Κοέλιο έχει αυτόν τον περίεργο συγκρητισμό. Στο "Όνομα του Ρόδου" δεν υπάρχει ακριβώς μυστικισμός. Κυρίως η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από φιλοσοφικοθεολογικές συζητήσεις, την κάπως σκοτεινή ατμόσφαιρα των μοναστηριών του Μεσαίωνα (μάλλον αυτό που εμείς νομίζουμε ότι ήταν σκοτεινή ατμόσφαιρα) και την Ιερά Εξέταση. Αντίθετα, το "Εκκρεμές του Φουκώ" θυμίζει εντονότατα τον Κώδικα Ντα Βίντσι. Όταν διάβασα τον Κώδικα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι ο τύπος αντέγραψε το Εκκρεμές, και μάλιστα με τρόπο φτηνιάρικο και προπαγανδιστικό. Μετά είδα και αντίστοιχες απόψεις και σε άρθρα στο ίντερνετ. Όταν βγήκε ο Κώδικας, το 2005 αν δεν κάνω λάθος, μπορεί και λίγο νωρίτερα, η εμπορική του επιτυχία ήταν τεράστια, κι αυτό οφείλεται μάλλον στο πολύ καλό μάρκετινγκ και στο γεγονός ότι παρουσιάζεται ως βιβλίο αποκάλυψης (που δεν είναι). Γι' αυτό, ο κάθε πικραμένος που είχε όνειρο να γίνει συγγραφέας, έγραψε κι από ένα τέτοιο βιβλίο, με κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Εγώ τα διάβαζα με το τσουβάλι, επειδή μου τα κουβαλούσε ο άντρας μου απ' το βιβλιοπωλείο. Μέχρι που διάβασα κι αυτό που αναφέρω και αηδιάσα και του είπα να μη μου ξαναφέρει τέτοιες βλακείες, γιατί δεν μπορώ να χάνω την ώρα μου.

Καλά, να δαγκώνει, όμως, να τσιμπάει και να γρατσουνάει; Ακριβώς την ίδια συμπεριφορά είδα και στην εξάχρονη κόρη μιας γνωστής μου. Καλά, αυτή όντως ονομάζεται κακομαθημένη, νομίζω σ' αυτήν την ηλικία δε δικαιολογείται. Συμφωνώ ότι το να σηκώσεις χέρι δε βοηθάει. Ειδικά σε τόσο τρυφερή ηλικία. Απλά είπα ότι καταλαβαίνω τη φίλη μας γιατί η πίεση και η κούραση μερικές φορές δε σου δίνουν πολλά περιθώρια, δε θέλω να τη δικάσω. Ούτε και το να φωνάξεις νομίζω βοηθάει. Πεισμώνουν περισσότερο. Επειδή κι εγώ δεν έχω καμία πείρα στο θέμα, θα ήθελα να ρωτήσω, αν την αφήσεις να κάνει το χαμό, να κλάψει, να δαγκώσει, να γρατσουνίσει, και να μην της κάνεις το χατίρι, θα της δημιουργήσεις τραύματα ή θα ηρεμήσει κάποια στιγμή και θα δει ότι δεν περνάει το δικό της; Απλά ρωτάω κι εγώ, δε θέλω να περάσω κάποια άποψη.

Ο Υφαντόκοσμος τι είναι; Είναι για τα βιβλία της σχολής του Κώδικα Ντα Βίντσι. Ακολουθούν όλα ένα συγκεκριμένο σενάριο. Αν καθίσεις να το σκεφτείς είναι πολύ διασκεδαστικό. Αυτό ήταν ένα από τα πιο τραβηγμένα απ' τα μαλλιά.

Πω πω, δύσκολη φάση. Δυστυχώς αυτή η συμπεριφορά που περγράφεις είναι συμπεριφορά πολύ κακομαθημένου παιδιού. Έχεις εσύ την αποκλειστική της φροντίδα, ή ανακατεύονται και γιαγιάδες, κ.λπ.; Γιατί συνήθως αυτές κάνουν τη ζημιά. Με τα μπατσάκια δε νομίζω ότι καταφέρνεις και τίποτα, αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα. Νομίζω κι εγώ το ίδιο θα έκανα (μάλλον θα μας κράξουν). Παρ' όλο που δεν έχω εμπειρία, πιστεύω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι απλά να μην της κάνεις το χατίρι, να την αφήνεις να ηρεμήσει και να της εξηγήσεις μετά. Γιατί στη φάση που χτυπιέται δεν είναι σε θέση να σε ακούσει και να σε καταλάβει. Αλλά πάλι, αυτοσχεδιάζω! Ελπίζω τα κορίτσια που έχουν παιδιά και πείρα να σε βοηθήσουν. Καλό κουράγιο πάντως!

Συγχωρεμένη. Όχι, το αισιόδοξο σενάριο δε θέλω καν να το σκέφτομαι, γιατί θα φάω μεγάλη απογοήτευση στον υπέρηχο. Αν πάλι συμβεί το θαυματάκι, για φαντάσου τη χαρά μας. Αλλά αποκλείεται. Άλλωστε, έχω σταματήσει και όλα τα συμπτώματα, το στήθος μου ξεφούσκωσε, το ίδιο και η κοιλιά μου, από συχνοουρία τίποτα, από αναγούλες τίποτα, μόνο ζαλάδες που τις είχα ανέκαθεν. Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου!!!!!

Μαρία, μακάρι τελικά η μητέρα σου να αποφασίσει να έρθει να σε βοηθήσει. Η δική σου περίπτωση είναι πάρα πολύ δύσκολη, με την οικονομική κρίση δε σε παίρνει να χάσεις τη δουλειά σου, και νομίζω το να φέρεις γυναίκα είναι οικονομικά ασύμφορο. Όσο για την πεθερά σου, αφού ήδη προσέχει δύο παιδιά (νομίζω δεν είχες διευκρινήσει ότι σου προσέχει και το μεγαλύτερο παιδί σου) δεν έχει και πολύ άδικο. Αν τελικά δεν έρθει η μάνα σου, δεν μπορείτε να κάνετε βάρδιες με τον άντρα σου για να είναι πάντα κάποιος στο σπίτι; Τουλάχιστον τα πεθερικά μου αυτό έκαναν που δεν είχαν καθόλου βοήθεια.

Εμείς πήγαμε στις 11/8. Σύμφωνα με ημερομηνία τελευταίας περίοδου ήμουν 7 εβδομάδων και 6 ημερών. Το μωρό σύμφωνα με τον υπέρηχο ήαν 5 εβδομάδων και 5 ημερών. Η υπερηχογράφος συνέστησε επανέλεγχο σε μία εβδομάδα. Είναι και οι μέρες περίεργες γιατί όλοι φεύγουν για διακοπές. Ο γιατρός έφευγε Παρασκευή 13/8 και άνοιγε πάλι 17/8. Δεν υπήρχε λόγος να πάω δύο μέρες μετά, έτσι πήγα την Τρίτη, 17/8. Αλλά παρ' όλα αυτά, το έμβρυο δεν είχε αναπτυχθεί καθόλου. Μου είπε ότι έχω δύο επιλογές, είτε να αποδεχτώ ότι η κύηση έχει σταματήσει, είτε να κάνω και έναν επαγγελματικό υπέρηχο. Επειδή, όμως, είναι όλοι κλειστοί, θα πάω την άλλη βδομάδα. Δεν έχει νόημα να πηγαίνω κάθε μέρα στο γιατρό και να τρώω και την ακτινοβολία. Αφού δε μεγαλώνει ο σάκος και το μωρό, τι άλλο να δούμε; Παρ' όλα αυτά, θα πάω την άλλη βδομάδα και για τον επιβεβαιωτικό υπέρηχο. Αλλά σ' αυτή τη φάση, το μωρό είναι περίπου 7 εβδομάδων, θα έπρεπε να έχουν σχηματιστεί χέρια, πόδια, κεφάλι, να κινείται, να χτυπάει η καρδιά του. Το δικό μου είναι απλά μια μπάλα από κύτταρα.

Κατερίνα, μπορεί να είσαι έγκυος και το τεστ να βγει αρνητικό. Καλύτερα πήγαινε κατευθείαν για χοριακή, εγώ αυτό έκανα.

Χρύσα, εμένα μου λες;

Δε νομίζω ότι είναι απαραίτητο να κάνεις χοριακή κάθε τρεις και λίγο. Η χοριακή σου είναι ακόμα ψηλή, κάτσε να δεις πώς πάνε τα πράγματα. Πάντως, οι συνεχείς έλεγχοι της χοριακής δεν είναι αξιόπιστοι, αφού η χοριακή δεν πέφτει αμέσως. Κι εμείς όταν δεν ακούσαμε καρδούλα, ρώτησα τη γιατρό αν θα βοηθήσει να κάνω μια χοριακή και μου είπε ότι δε χρειάζεται, γιατί θα είναι ψηλή και το αποτέλεσμα θα είναι παραπλανητικό. Ηρέμησε, μην απογοητεύεσαι υπερβολικά, αλλά και μην εφυσηχάζεις. Να είσαι συγκρατημένη και περίμενε τις εξελίξεις! ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΧΟΡΙΑΚΗ ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ!!!!!!!!1

Ειρήνη, αίμα δεν είδα ακόμα, αλλά μου φαίνεται ότι τα υγρά σκούρυναν κάπως. Δεν είναι καφέ, αλλά σκούρο κίτρινο πλέον. Τους πήρα τηλέφωνο, αλλά δεν το σηκώνουν (σωστά, αφού είναι κλειστοί). Θα πάρω τη Δευτέρα να κλείσω το ραντεβού. Νάσια, εγώ δε φοβάμαι τη γλωσσοφαγιά καθόλου. Δεν πιστεύω καθόλου στο μάτι. Απλά, είδα ότι δεν αξίζει τον κόπο να μοιράζεσαι με άλλους τη χαρά σου, γιατί μετά δεν μπορείς να μοιραστείς και τη λύπη σου. Υποθέτω ότι αν πάθαινε το ίδιο μια κολλητή μου, θα έτρεχα να της συμπαρασταθώ, δε θα το άφηνα στο "αν προλαβαίνω" και στο "μετά το μανικιούρ-πεντικιούρ". Αλλά έπρεπε να πάρω το μάθημά μου όταν έσπασα το χέρι μου το Δεκέμβρη και η κουμπάρα μου ήρθε να με δει μία φορά και η άλλη κολλητή μου δύο, ενώ ήμουν κλεισμένη στο σπίτι για αρκετό καιρό.

Ολίμπικ έαργουέις. Νομίζω ότι το Ολυμπία σκέτο είναι το καλύτερο. Γιατί χαϊδευτικό;

Ωχ, καλά που μου το θύμισες να πάρω τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού. Κανονικά ο γιατρός μου είπε να πάω Δευτέρα, αλλά ο άντρας μου θέλει να είναι κι αυτός, και θα κλείσω ραντεβού για την Τετάρτη. Φυσικά, όφειλε να τα παρατήσει όλα και να έρθει, αλλά ας μην επαναλαμβάνω τα ίδια. Θα έπρεπε να τον γράψω και να κανονίσω για Δευτέρα, αλλά είναι στη Λευκωσία και στη φάση που είμαι, να πάω μόνη μου, με τίποτα. Η μάνα μου πνίγεται σε μια κουταλιά νερό, και θ' αρχίσει τα "θα χαθούμε" και "δεν ξέρω τη Λευκωσία", ο πατέρας μου που την ξέρει για να έρθει μαζί μας θα πρέπει να κλείσει το μαγαζί, και φυσικά δε θέλω να πάω στον υπέρηχο με τη μαμά μου και τον μπαμπά μου. Θα μου σπάσουν τα νεύρα. Έτσι, ελπίζω να μπορούν Τετάρτη, γιατί δεν μπορούμε να το αργήσουμε και πάρα πολύ. Δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να έχω ένα νεκρό σώμα μέσα μου.

Μπία όπως η Ράντου στις Σαββατογεννημένες.

Τελικά, είναι καλύτερα να έχεις κακιά πεθερά απ' το να έχεις ηλίθια πεθερά. Όταν πήγα την Τρίτη στο γιατρό και είδαμε ότι το έμβρυο δεν αναπτύσσεται, πήρα τον άντρα μου να του το πω (είναι στη Μυτιλήνη με όλο το σόι) και του λέω "μη με πάρει καμιά μάνα σου και μου λέει βλακείες, γιατί δεν ξέρω πώς να της απαντήσω". Λες και του είπα "πες στη μανούλα σου να με πάρει". Δεν περνάει λίγη ώρα, με παίρνει τηλέφωνο η μάνα του. Και να με ρωτάει "μα γιατί αγχώνεσαι στην κατάστασή σου και κάνεις κακό και στο μωρό;". Και να της εξηγώ ότι μωρό πάπαλα, αλλά αυτή εκεί. Να επιμένει ότι όλα πάνε καλά, ότι είναι πολύ νωρίς, ότι το μωρό είναι μικρό, κι ότι αυτή ξέρει καλύτερα, κι ότι αυτά λένε και οι κουνιάδοι και οι συννυφάδες μου που κάνανε παιδιά. Και να της απαντάω ότι ο γιατρός ξέρει καλύτερα, αλλά αυτή εκεί. Με τον καλύτερο τρόπο, βέβαια, να μου μιλάει, αλλά τι να το κάνεις, αφού λέει μπούρδες; Να επηρεάζει και τον άντρα μου και να μου στέλνει μηνύματα και να μου λέει ότι λέω βλακείες, αφού δεν έχω συμπτώματα αποβολής πάνε όλα μια χαρά, κι ότι άλλες γεννήσανε τρία παιδιά (χμ... η μάνα του μήπως; ) ενώ εγώ είμαι πρωτάρα. Κορίτσια: η ηλίθια πεθερά είναι πολύ χειρότερη τελικά.

Κορίτσια, σας ευχαριστώ για τα μηνύματά σας. Αντριάνα, μην το σκέφτεσαι, τι θα κάνεις, θα παρατήσεις τους μουσαφιραίους για να κάθεσαι στο λάπτοπ; Άντε να καταλάβουν για ποιο λόγο το κάνεις... savropinguinos όντως, τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι είμαι έγκυος. Σαμάνθα, την επόμενη φορά Νάσιας σύστεμ δαγκωτό! Εμένα ο πανέξυπνος ο άντρας μου, ενώ δεν είχαμε ακούσει καρδιά, τόσο πολύ είχε επηρεαστεί από τις μπούρδες της μάνας του, που έπαιρνε τηλέφωνο τους φίλους του και το ανακοίνωνε. Τώρα είναι μουδιασμένος και τι να πει; Όλες στο δρόμο που χάραξε η Νάσια!

Οκ, θα δω τι μπορώ να κάνω.

Καλά, τι άνθρωποι είναι αυτοί; Νόμιζα ότι αυτά μόνο στις ταινίες συμβαίνουν (ή και στα σίριαλ, π.χ. Εφτά θανάσιμες πεθερές). Απίστευτο μου φαίνεται. Καλά, εμένα δε νομίζω ότι ζήλεψε ή στεναχωρέθηκε κανείς που έμεινα έγκυος. Απλά, έχω παράπονο από τους γύρω μου που, ενώ ξέρουν ότι είμαι μόνη μου, δεν ασχολήθηκαν καθόλου να έρθουν να μου κάνουν παρέα, να κανονίσουμε να βγούμε να ξεσκάσω που είμαι όλη μέρα κλεισμένη σπίτι, και το άφησαν στο "αν προλαβαίνω". Και φυσικά, μου είπαν και το κορυφαίο "ό,τι χρειαστείς, μη διστάσεις να με πάρεις τηλέφωνο"!!!!!!! Τελικά, αυτή η φράση παίζει πολύ σε τέτοιες περιπτώσεις!

Λένα, θα πρέπει να με αφαιρέσεις από τη λίστα, αφού τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά. Ελπίζω να ξαναμπώ σύντομα!

Α, και μετά σου πετάνε και ένα "ξέρεις, σε σκεφτόμουν και όλο ήθελα να έρθω να σε δω, αλλά πάντα κάτι τύχαινε". :P

Χεχε, εγκυμοσύνη υπό κάλυψη!!! Άσε με με τους ξινισμένους. Και καλά οι συγγενείς, δεν τους διαλέγεις, δε σε διαλέγουν, οπότε τι να περιμένεις. Αλλά οι φίλοι; Από τις δύο κολλητές μου, η μία εξαφανίστηκε, ούτε καν για τη γιορτή μου το Δεκαπενταύγουστο δε με πήρε τηλέφωνο, κι η άλλη απλά ετοιμάζεται για τις διακοπές της και βρίσκει πρόφαση το ότι έχει δύο παιδιά. Συγγνώμη αλλά μου φαίνεται ότι οι περισσότεροι βρίσκουν ως άλλοθι τα παιδιά για να συμπεριφέρονται γαϊδουρινά. "Ξέρεις, έχω δύο παιδιά και γι' αυτο άργησα δυο ώρες στο ραντεβού". "Ξέρεις έχω δύο παιδιά και γι' αυτό δε σου προτείνω καν να σε βοηθήσω στη μετακόμισή σου". "Ξέρεις έχω δύο παιδιά, γι' αυτό δεν προλαβαίνω να έρθω να σε δω τώρα που έχασες το παιδί". Χωρίς πλάκα, όταν και αν υπάρξει επόμενη φορά, ούτε του παπά!!!

Χα χα, καλά Νάσια, την κοιλιά δεν την είχαν προσέξει; Φαντάζομαι ότι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη είναι πολύ χειρότερο. Εμένα αυτό που μου συνέβη ήταν νομίζω το λιγότερο. Αν είχαμε ακούσει καρδούλα, αν το είχα νιώσει μέσα μου, δε θα το αντιμετώπιζα τόσο ψύχραιμα. Συγχαρητήρια για το μωράκι σου!

Σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματά σας! Ναι, τελικά κάποιοι μόνο δίνουν και κάποιοι άλλοι μόνο παίρνουν. Κατάλαβες φίλε μου; Ευτυχώς και ο άντρας μου έχει αρχίσει να το συνειδητοποιεί και να το αποδέχεται. Νομίζω ότι ήθελε περισσότερο από μένα αυτό το παιδί κι έκανε και πάρα πολλά όνειρα. Εγώ γενικά δεν τολμάω να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια, προτιμώ να είμαι λίγο συγκρατημένη γενικώς. Θα ήθελα να ρωτήσω, μήπως γνωρίζεται από τι μπορεί να συμβαίνει αυτό; Ξεκίνησε η κύηση κανονικά, χωρίς αποκόλληση, χωρίς αίμα, όλα φυσιολογικά, αλλά τελικά το έμβρυο σταμάτησε να αναπτύσσεται.