Θέλω να γίνω μαμά

Γειά σας κοριτσούδια! Εμείς πήγαμε παιδίατρο σήμερα. Μια χαρά ο Αντρίκος, ψήλωσε ένα εκατοστό (63 πήγε τώρα), μεγάλωσε το κεφάλι, αλλά βάρος δεν έβαλε καθόλου. Ο γιατρός είπε ότι μάλλον φταίει που είναι υπερκινητικός και σπαταλά πάρα πολλές θερμίδες. Αφού τρώει, χορταίνει, δεν γκρινιάζει, κοιμάται και κάνει κακά, σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα! Από τον επόμενο μήνα αρχίζουμε τις στερεές, ρυζάλευρο και φρούτα, και θα πάρει ώθηση στο βάρος. Εκεί είδα και μια μαθήτριά μου, που γέννησε τρεις μέρες πριν από μένα! Για φέτος σταμάτησε το σχολείο και θα επανέλθει του χρόνου. Αυτή έκανε κοριτσάκι, συνονόματο του Αντρέα! Για τα βαφτιστικά, δε θέλω άλλο χρώμα εκτός λευκού. Ούτε καν μπεζ. Μάλιστα, ήθελα κι εγώ να φορέσω λευκό φόρεμα, αλλά δε νομίζω να βρω. Οι σαλοπέτες μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά όχι για τη βάφτιση. Πάντως, είναι πολύ καλή ιδέα να πάρω κάποιο άσχετο παντελόνι-πουκάμισο-μπουφανάκι και όχι βαφτιστικό. Θα μπω και στην ιστοσελίδα που θα μας δώσει η φίλη της μάνας μου να δω. Κάλη, σα δε ντρέπεσαι! Εμείς έχουμε πρόβλημα όποτε έχουμε εκδήλωση στο σχολείο, γιατί οι μαθητές τη θεωρούν χαμένο χρόνο και δεν έρχονται. Χτες κάναμε γιορτή με καμιά εικοσαριά άτομα... Πάντως, μια χαρά το προγραμματάκι σου! Ξεδίνεις! Εγώ δεν προβλέπεται να ξεκουραστώ καθόλου το σκ. Αύριο είναι το θέατρο του σχολείου και θα πρέπει, όχι μόνο να πάω, αλλά να κάνω και τον υποβολέα, και την Κυριακή κάλεσα τους γονείς μου και τη θεία μου για φαγητό, οπότε, θα σκοτωθώ στις δουλειές. Ευτυχώς τον μπακαλιάρο σκορδαλιά θα τα κάνει ο άντρας μου, εγώ θα κάνω μπακαλιάρο με πατάτες λεμονάτο στην κατσαρόλα και τις σαλάτες-ορεκτικά-χαλβά για επιδορπιο... Συν οι δουλειές του σπιτιού... Κατερίνα, χι χι, αυτό ακριβώς το κουστάρ είχαμε πάρει το '98! Με το κοριτσάκι απ' έξω! Ούτε το κουτί δεν έχει αλλάξει! Ανθή, πάρα πολύ καλή ιδέα η ανταλλαγή ρούχων. Για το στολισμό που λες, εγώ ούτε στην εκκλησία θα κάνω, ούτε στο κέντρο. Το κέντρο είναι διακοσμημένο με δίχτυα, καράβια, αστερίες, κ.λπ., οπότε κολλάει και με τα καραβάκια που έχω στην πρόσκληση και με την μπομπονιέρα-καραβάκι, αν θα κάνουμε τελικά αυτή. Για το φόρεμα δεν ξαναπήγα, δεν βρήκα χρόνο. Να δούμε τι θα προλάβω να κάνω. Σας φιλώ όλες, πάω για μαμ, γιατί ξελιγώθηκα!

Γειά σας κορίτσια! Σήμερα πάλι στο τρέξιμο... Το πρωί πήγα στο βιβλιοπωλείο του θείου μου και πήρα χαρτονάκια για τις προσκλήσεις. Θα πηγαίναμε με τον Αντρίκο κι ο άντρας μου θα έμενε στο σπίτι να μαγειρέψει. Τον ντύνω, λοιπόν, τον στολίζω, τον κάνω σα γαμπρό, φτιάχνω τη τσάντα του, παίρνω το σλινγκ και λέω στον άντρα μου να τον κρατήσει να βάλω παπούτσια. Μπαίνω-βγαίνω και σε ένα δευτερόλεπτο είχε αποκοιμηθεί! Οπότε τον άφησα σπίτι και πήγα μόνη μου. Μετά ήρθα, τον τάισα, έφαγα, κι άρχισα δουλειές. Σήμερα είναι η μέρα της γενικής στην κουζίνα. Είπα δωμάτιο και μέρα, αλλιώς δε γίνεται και δε θα προλαβαίνω ποτέ τίποτα. Το άσχημο είναι ότι το σπίτι μου πιάνει πάρα πολύ εύκολα σκόνη και ποτέ δε θα είναι ολόκληρο καθαρό. Για να καταλάβετε, χτες καθάρισα το δωμάτιό μου, σήμερα τα έπιπλα έχουν σκόνη... Το απόγευμα σχολείο, σήμερα είχαμε τη γιορτή της 25ης Μαρτίου, γιατί αύριο θα έχουμε τη σχολική παράσταση του θεάτρου και το Σαββάτο την κανονική. Κι εκεί τρέξιμο, τελευταία στιγμή αποχώρησε η παρουσιάστρια, γιατί είχε πάθει μόλυνση στα δόντια και ήταν χάλια, έτρεχα να κάνω αλλαγές της τελευταίας στιγμής, να βρω άτομο να παρουσιάσει το πρόγραμμα, πράγμα καθόλου εύκολο, αν σκεφτείτε ότι οι περισσότεροι μαθητές μας δυσκολεύονται αρκετά στην ανάγνωση (εδώ εμείς κάνουμε λάθη όταν διαβάζουμε...). Τελικά πήγε καλά η γιορτή, όχι και σούπερ, αλλά καλή ήταν. Εν τω μεταξύ, από την ώρα που έφυγα, δηλαδή πέντε παρά, μέχρι τις δέκα που γύρισα, ο Αντρέας κοιμόταν!!! Και ΦΥΣΙΚΑ ξύπνησε την ώρα που γύρισα σπίτι και κάθισα να φάω... Τον άλλαξε ο άντρας μου, αυτός ούρλιαζε γιατί πεινούσε, οπότε τα κατάπινα σχεδόν αμάσητα για να τρέξω να τον ταΐσω. Το καλό είναι ότι δεν έφαγε απ' το γάλα που έχω στο ψυγείο, οπότε δε θα χρειαστεί να βγάλω γάλα απόψε! Για τη βάφτιση που λέγαμε, μίλησε η μάνα μου με μια φίλη της στο Μάντσεστερ και λέει έχει διάφορα καταστήματα με καλά ρούχα για βάφτιση και καλές τιμές, και της είπε και για μια ιστοσελίδα με ρούχα βάφτισης και θα μας την πει να μπω να δω. Εκτός από κοστουμάκι, τι άλλο μπορώ να πάρω για βάφτιση; Σαλοπέτα; Δε μου κολλάει καθόλου για βάφτιση... Ανθή, εγώ το στολισμό τον θεωρώ τελείως πεταμένα λεφτά. Κι εγώ, όπως και η Κατερίνα, και σε γάμους και σε βαφτίσεις, ούτε που τα προσέχω αυτά τα πράγματα. Και στο γάμο μου είχα μόνο δύο ανθοστήλες, και ούτε που τις θυμάμαι... Ούτε φωτογράφο θα έχουμε, τόσο γιατί το έχουν παρακάνει με τις τιμές και ζητάνε χίλια ευρώ (απ' όσο ξέρω, γιατί δεν πήγα να ρωτήσω), όσο και γιατί δε μου αρέσει η στάση τους στα μυστήρια. Πέρα απ' το ότι δεν αντέχω αυτό το φως που στραβώνει όλο τον κόσμο μέσα στην εκκλησία, σε σημείο να σε πιάνει πονοκέφαλος, οι πιο πολλοί έχουν την εντύπωση ότι το μυστήριο γίνεται για να τραβήξουν αυτοί το βίντεο, με αποτέλεσμα να σκηνοθετούν... Έχω πάει σε γάμο που ο γαμπρός έδωσε την ανθοδέσμη στη νύφη τρεις-τέσσερις φορές, μέχρι να τραβήξει ένα καλό πλάνο ο κάμεραμαν... Και τους έδινε κι οδηγίες, κιόλας, "γαμπρέ, προχώρα τώρα, ναι, έτσι, νύφη άπλωσε τα χέρια, πάρε την ανθοδέσμη, φιληθείτε τώρα, όχι, όχι, δεν είναι καλό, πάμε ξανά". ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ!!! Εννοείται ότι φωτογραφίες και βίντεο θα τραβήξει κάποιος δικός μας, δε θα το αφήσουμε έτσι! Τη συνταγή της κρεμ καραμελέ θα σας τη δώσω, όχι τώρα, γιατί δεν έχω κουράγιο να ψάχνω... Ανθή, άντε, με το καλό το κοριτσάκι!!!!! Όλα ροζ από δω και μπρος!!! Καγκουράκι, σου έβαλε δύσκολα η Κατερίνα; Το κουστάρ πάουντερ αν θυμάμαι καλά είναι κάτι σαν άνθος αραβοσίτου, κάτι που το κάνεις κρέμα τέλος πάντων... Είχαμε πάρει μια φορά όταν ήμουν πρωτοετής φοιτήτρια! Χριστίνα, εμείς θέμα βάφτισης δεν έχουμε, απλά από μόνο του πάει στα καραβάκια και τη θάλασσα. Κατερίνα, πάλι την όρεξη μας ανοίγεις με τις συνταγές σου! Άντε, σεντόναρο άπλωσα! Κλείνω, γιατί κλείνουν και τα μάτια μου!

Συγχαρητήρια! Σου εύχομαι όλα καλά!

Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Όλα καλά να σου πάνε!

Εντάξει, τον τάισα και ξανακοιμήθηκε, ελπίζω να μην ακούσω γκρίνια σε λίγο! Κάλη, τι ωραία που βγαίνεις συνέχεια! Κι εγώ θέλω να βάζω τον μικρό στο σλινγκ και να πηγαίνουμε περπάτημα. Σήμερα πήγαμε μέχρι την ψαραγορά της γειτονιάς και πήραμε μπακαλιάρους για την Κυριακή. Του αρέσουν οι βόλτες, κάθεται ησυχούλης! Αλλά έχω και τόσες δουλειές να κάνω, έχω και το σχολείο, έχω και τη βάφτιση... Καγκουράκι, πρόσεχε στο δρόμο... Μετ' εμποδίων να πας μια βόλτα... Χριστίνα, κι εσύ τρέχεις για τη βάφτιση ε; Πότε με το καλό; Καρολινάκι, είσ' εδώ; Ελπίζω να είσαι καλά σήμερα! Ανθή, εγώ για γλυκό θα σου πρότεινα κρεμ καραμελέ. Είναι πανεύκολη, εντυπωσιακή και πάρα πολύ νόστιμη! Άσε που όλοι σε θαυμάζουν που έχεις φτιάξει μόνη σου καραμέλα! Αν θες σου δίνω τη συνταγή. Μόνο γάλα, αβγά, ζάχαρη και βανίλια έχει! Και τη βανίλια άμα θες την παραλείπεις.

Γειά σας κορίτσια! Σας διάβασα απ' το πρωί, αλλά δεν βρήκα ευκαιρία να γράψω, γιατί μία κρατούσα τον μικρό, μία έτρεχα κι έκανα δουλειές, μετά πήγα σχολείο, ε τώρα τα κατάφερα επιτέλους! Κορίτσια, χαμός γίνεται με τα βαφτιστικά. Το συζητούσαμε και με τον βοηθό διευθυντή σήμερα στο αμάξι (ευτυχώς πήγαμε οι δυο μας, κι όχι ολόκληρο το καραβάνι των πέντε ατόμων!). Πατάνε στην ευαισθησία του άλλου και στην επιδειξιομανία του. Γιατί τα περισσότερα από τα δήθεν απαραίτητα, είναι στην πραγματικότητα ανοησίες, π.χ. στολισμός, μπαλόνια, άλλο δώρο για τα παιδάκια αντί για μπομπονιέρα, κι ένα σωρό άλλα. Λες και το μπουκάλι του λαδιού ή την πετσέτα δεν μπορώ να τ' αγοράσω κι απ' το σούπερ μάρκετ που λέει ο λόγος, και πρέπει να τα πληρώσω πενταπλάσια τιμή. Μίλησα με διάφορες φίλες μου που έχουν κάνει βαφτίσια, ως μαμάδες ή ως νονές ή και τα δύο, και μου είπαν για κάποια μαγαζιά με καλύτερες τιμές, γιατί τελικά αυτό το μαγαζί που πήγα είναι απ' τα πιο ακριβά. Καγκουράκι, το σκέφτηκα αυτό που λες, αλλά θα με πιστέψουν αν πάω με αδιάφορο ύφος και τους πω "θα ήθελα ένα κάτασπρο κοστουμάκι για αγόρι..."; Γιατί το θέλω και κάτασπρο, ούτε με μπεζ δε συμβιβάζομαι! Μου θύμισες την υπάλληλο που έχουν οι γονείς μου στο μαγαζί και όταν παντρεύτηκε, ήταν Σαββάτο, πάει το πρωί σ' ένα κομμωτήριο, τους λέει "γειά σας, θέλω χτένισμα", την χτενίζουν, δίνει 15 ευρώ και φεύγει! Ενώ αν έκλεινε κομμώτρια να της κάνει νυφικό χτένισμα, κ.λπ.,θα έδινε κανένα διακοσάρι! Θα το ψάξω, αλλά νόμιζα ότι θα ξεμπέρδευα αμέσως μ' αυτά. Πού να φανταστώ ότι οι τιμές θα έφταναν σε ύψη δυσθεώρητα! Αφήστε ρε κορίτσια, σήμερα ένιωσα λίγο άσχημα στο σχολείο. Έχω αναλάβει τις γιορτές της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου (επέτειος της έναρξης του αγώνα της ΕΟΚΑ). Στη δεύτερη γιορτή θα έρθουν συγγενείς των ηρώων της περιοχής για να τους τιμήσουμε, οπότε είναι λίγο πιο επίσημα τα πράγματα. Εν τω μεταξύ, στο εσπερινό, ψάχνουμε με το φανάρι τους μαθητές για να συμμετάσχουν στις γιορτές, γιατί οι περισσότεροι το θεωρούν χαζομάρα (όχι άδικα), ή έχουν ιδεολογικούς λόγους ή επειδή είναι μεγάλοι ντρέπονται να βγουν να πουν ποίημα! Έτσι καταλήγουμε να βάζουμε συνέεεχεια τα ίδια άτομα. Σήμερα πηγαίνω στη γ' τάξη και τους ρωτάω αν θέλει κανείς να παρουσιάσει τη γιορτή. Δείχνουν ενδιαφέρον ένα αγόρι, γύρω στα 18 και μια κοπέλα μεγαλύτερη, από τη Ρουμανία. Καταλήγουμε στο να διαβάσουν από μισά. Κάνουμε εκείνη την ώρα μια πρόβα με την κοπέλα, αλλά έχει πάρα πολύ έντονη προφορά και ο διευθυντής μας προέκυψε ιδιότροπος σ' αυτά τα θέματα. Οπότε, αναγκάστηκα να της πω ότι μήπως θα μας την πει ο διευθυντής και τέτοια, και είπε από μόνη της να τα διαβάσει όλα το παιδί. Αλλά ένιωσα άσχημα που αρχικά είπαμε ότι θα μπει στη γιορτή και μετά την έβγαλα... Τέλος πάντων. Ανθή, ελπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα! Καγκουράκι, καλά, χάλια το θέμα με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Φυσικά, στην Κύπρο έχουμε θέμα και με τους πεζούς. Χτες ήθελα να παρκάρω σ' ένα περίπτερο πέντε λεπτά να πάρω κάτι, πλευρίζω το πεζοδρόμιο, και ήταν δύο γυναίκες που περπατούσαν στο δρόμο, δίπλα απ' το πεζοδρόμιο, και δεν ανέβαιναν πάνω... Ωχ, ξύπνησε ο μικρός, τα λέμε μετά!

Γειά σας! Εμείς πριν πήγαμε βολτίτσα με τον Αντρίκο, με το σλινγκ και αγοράσαμε μπακαλιαράκια για την Κυριακή! Του αρέσουν οι βόλτες, καθόταν ησυχούλης στο σλινγκ του και κοιτούσε γύρω-γύρω. Αναστασία, δέκα μέρες παρενέργειες απ' το εμβόλιο;;;;;;;;;;;;;; Σίγουρα είναι απ' το εμβόλιο;;; Δε νομίζω ότι είναι αργά που θα ξεκινήσετε στερεές, μια χαρά είναι! Μύριαμ, με το καλό η βάφτιση! Δώρα, μια χαρά και το κοριτσάκι σου! Αλήθεια, πώς το λένε; Γιωταμαρία, ναι, τις μπομπονιέρες τις πληρώνει ο γιατρός και τις προσκλήσεις ο φαρμακοποιός. Πού να σου πω και τι πληρώνει ο νοσοκόμος. Μου είπαν και για άλλα καταστήματα που έχουν βαφτιστικά, με ποιο λογικές τιμές. Αυτό που πήγαμε τελικά είναι από τα πιο ακριβά. Κλείνω γιατί άρχισε γκρίνια.

Όχι ρε, γι' αυτό το λόγο αντλώ, για να τον ταΐζει ο άντρας μου όταν λείπω στο σχολείο! Έφαγε τέσσερις και κοιμήθηκε πάααρα πολλές ώρες. Συνήθως τρώει στις τέσσερις (αρχίζουμε το θηλασμό) και μετά ξανατρώει κατά τις εφτάμιση και κοιμάται μέχρι αργά το βράδι ή και μέχρι το άλλο πρωί. Καμιά φορά μπορεί να τον ξυπνήσω κατά τα μεσάνυχτα για να τον ταΐσω και τρώει, δε διαμαρτύρεται, αλλά μόνος του ξυπνά όλο και σπανιότερα. Σήμερα άργησε να ξυπνήσει, κι έφαγε κατά τις εννιάμιση. Όταν γύρισα σπίτι στις δέκα ήταν ξύπνιος και καθόταν ήσυχος στο κρεβατάκι του. Πάω από πάνω του, του μιλάω κι έκανε κάτι χαρούλες! Τον άλλαξα, τον έβαλα στον υπνόσακκο, τον φίλησα, του είπα καληνύχτα και τον έβαλα στο κρεβατάκι του. Σε λίγο κοιμόταν του καλού καιρού!

Λένα, εγώ στην αρχή αντλούσα πρωί. Το βράδι αν ξυπνήσει και το πρωί που ξυπνά ταΐζω από το ένα στήθος και κρατάω το άλλο για την άντληση. Όταν ξυπνώ εγώ, θα φάω πρωινό και μετά βγάζω γάλα. Τώρα πλέον, αντλώ όταν γυρίζω απ' το σχολείο. Τώρα τον τάισα στις 4 το απόγευμα και είναι εντεκάμιση. Έχει μαζέψει αρκετό γάλα και σε λίγο θα το βγάλω. Άσε ρε με τα βαφτιστικά, νομίζουν ότι είμαστε ηλίθιοι... Προσκλήσεις θα κάνω κι εγώ μόνη μου. Μπομπονιέρες θα αγοράσω κάτι τέλεια καραβάκια και τούλια, κουφέτα, κ.λπ. μόνη μου. Όχι επειδή πληρώνει ο νονός να αγοράζουμε στα τυφλά...

Άντε, γράφω τα σημερινά (Εύη, πού είσαι. Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μια κυπριακή πίτα με σουβλάκι κοτόπουλο και δύο σεφταλιές. Έφαγα: τα σουβλάκια, τις σεφταλιές, σαλάτα, λίγη πίτα, λίγες τηγανιτές πατάτες και πολύ ταχίνι! Απογευματινό: Δύο μικρές γλισταρκές (είδος παξιμαδιού). Ένα μπισκότο τύπου πτι-μπερ νηστίσιμο. Δύο μανταρίνια. Βραδινό: Μια φέτα ψωμί με βιτάμ και τυρί + ένα βραστό αβγό + 4 ελιές.

Μπράβο! Σίγουρα είναι θετικό!!! Αλλά να πας αύριο να το επιβεβαιώσεις με μια χοριακή! Σου εύχομαι τα καλύτερα!

Γειά σας! Το πρωί πήγαμε οικογενειακώς για να δούμε βαφτιστικά. Ρε κορίτσια, τι τιμές είναι αυτές; Πλάκα μας κάνουν; Ένα κοστουμάκι πάνω από 300 ευρώ! Που ούτε τριάντα δε θα κόστισε... Μια πετσέτα, απλή πετσέτα με ένα σχέδιο που την ονόμασαν αυτή "βαφτιστική" πάνω από πενήντα! Μια λαμπάδα με κάτι τούλια και κάτι λιλιά, γύρω στα εκατό! Δεν πάνε καλά!!! Είπαμε πληρώνει ο αδελφός, αλλά όχι και να βγει στο δρόμο το παιδί! Του έστειλα μέιλ και λέει θα κοιτάξει στην Αγγλία για κάτι καλό και σε καλή τιμή. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα είναι Φιλανδία, και Αγγλία θα πάει μιάμιση βδομάδα πριν τη βάφτιση. Αλλά νομίζω θα τα καταφέρει να βρει κάτι, θα του στείλω και φωτογραφίες απ' αυτά που μου άρεσαν σήμερα για να πάρει μια ιδέα. Νομίζω ότι μόνο τις μπομπονιέρες θα πάρω από αυτό το μαγαζί τελικά. Και νόμιζα ότι θα ξεμπέρδευα εύκολα... Μετά πήγαμε πάλι οικογενειακώς σε ένα σουβλατζίδικο-ταβέρνα και φάγαμε! Μια χαρά ο Αντρίκος, μόνο προς το τέλος έβαλε τα κλάματα, ευτυχώς είχαμε φάει, και τον πήραμε και φύγαμε. Γιωταμαρία, κρίμα για τη συμπεθέρα. Ο πατέρας γιατί δε θα πει τίποτα στα παιδιά του; Η ίδιο το γνωρίζει; Βάσω, τι ωραία που πηγαίνετε εκκλησία. Εμείς λέμε αυτήν την Κυριακή που είναι και 25η Μαρτίου, να πάμε οικογενειακώς. Ελπίζω να τα καταφέρουμε. Αναστασία, του δικού μου πάντως ακούγονται τα εντεράκια του την ώρα που θηλάζει, και πολλές φορές δεν ξέρω αν είναι τα δικά μου ή τα δικά του! Δώρα, κρίμα για τη συνάδελφο... Εύη, η Σκωτία πώς σας ήρθε; Έχετε κάποιους εκεί πέρα; Σας φιλώ όλες!

Ανθή, μακάρι αύριο να είσαι καλύτερα και να μη χρειαστείς γιατρό και φάρμακα... Καρολινάκι, σου εύχομαι να σου περάσει τελείως! Αμάν ρε κορίτσια αυτός ο χειμώνας... Πάντως εμάς σήμερα είχε καλοκαίρι! Πολλή ζέστη! Το βράδι πέφτει η θερμοκρασία, αλλά τη βολτίτσα μας με τον Αντρίκο την απολαύσαμε! Είπαν, όμως, ότι Πέμπτη-Παρασκευή θα χαλάσει ο καιρός πάλι... Καγκουράκι, τι ωραία που θα πάτε σε παιδότοπο! Άντε, να μεγαλώσει το Αντρεάκι να πηγαίνουμε κι εμείς!

Γεια σας κοριτσάκια! Πάλι τρέξιμο σήμερα. Το πρωί πήγαμε οικογενειακώς σ' ένα μαγαζί με βαφτιστικά και είδαμε διάφορα και μας πετάχτηκαν τα μάτια έξω. Ρε κορίτσια, ένα κοστουμάκι 300 και βάλε ευρώ;;;;; Ένα κοστουμάκι που, όσο ωραίο και χαριτωμένο κι αν είναι, το πολύ να κόστισε 30 ευρώ; Μια πετσέτα, απλή πετσέτα με ένα σχεδιάκι, που την ονόμασαν αυτοί βαφτιστική, να κάνει 50 ευρώ και βάλε; Και να μου λένε προσφορά 240 ευρώ λαμπάδα, σαπούνι, μπουκάλι για λάδι, πετσέτα, μυρόπανο και μπαούλο; Πράγματα που το πολύ να κοστίζουν 50 ευρώ... Και είναι και προσφορά! Είπαμε πληρώνει ο αδελφός μου, αλλά δε θα το βγάλουμε και στο δρόμο το παιδί... Δεν την μπορώ αυτήν την εκμετάλλευση, επειδή είναι για βάφτιση, να σε πιάνουν κορόιδο. Τώρα λέει ο αδελφός μου, μπορεί να δει από Αγγλία μήπως βρει κάτι καλό και σε καλή τιμή, αλλά το πρόβλημα είναι ότι τώρα είναι Φιλναδία και Αγγλία θα πάει μιάμιση βδομάδα πριν τη βάφτιση. Πετσέτα, λαμπάδα, λαδόπανα, μπορούμε να τα φτιάξουμε και μόνοι μας, π.χ. να αγοράσουμε μια άσπρη πετσέτα και να την ονομάσουμε βαφτιστική (όπως κάνουν και όλα τα μαγαζιά), λαμπάδα από ένα εργαστήριο κεριών που ξέρουν οι γονείς μου τον ιδιοκτήτη και να τη στολίσουμε εμείς, κ.λπ. Μετά πήγαμε πάλι οικογενειακώς και φάγαμε έξω σε σουβλατζίδικο-ταβέρνα και μετά ο Αντρέας κι εγώ πήγαμε στη μάνα μου κι ο άντρας μου σούπερ μάρκετ. Αφήστε ρε κορίτσια, πρώτη φορά επιχείρησα να πάω βόλτα με το καρότσι (από το σουβλατζίδικο στο σπίτι της μάνας μου, πέντε λεπτά απόσταση με τα πόδια). Δεινοπάθησα... Σπασμένα πεζοδρόμια, χωρίς ράμπες, με παρκαρισμένα αυτοκίνητα, με κάδους πάνω στα πεζοδρόμια, όλο χαλίκια, αφήστε, χάλια... Τέλος πάντων, μετά ήρθαμε σπίτι, κάναμε μπάνιο τον Αντρέα (μην το μάθει η πεθερά!) και ήρθε η ώρα για το σχολείο! Πολλά έγραψα, γράφω άλλο ποστ για σχολιασμό των δικών σας.

Κατερίνα, εμάς εδώ ψιλοκαλοκαίριασε, τη μέρα είναι 17-18 βαθμοί, αλλά το βράδι πέφτει στους 5-6 βαθμούς, δηλαδή μιλάμε για πολύ μεγάλη διαφορά... Όντως, όρεξη για ψάξιμο δεν έχω. Συνήθως όταν δω κάτι που μου καρφωθεί θα πάρω αυτό, όσο κι αν κάνει. Είναι μερικά πράγματα που λες "αυτό είναι"! Το σκέφτηκα να βγάλω φώτο, αλλά δεν είχα μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή, και το κινητό μου δεν ενώνεται με υπολογιστή (δηλαδή ενώνεται, αλλά δεν έχω καλώδιο). Τώρα ντρέπομαι να ξαναπάω απλά για να το δοκιμάσω και να ξαναφύγω! Άντε, περαστικά στον μικρούλη σου!

Πού να τα έγραφα κιόλας...

Μα δεν το λένε από κακία. Πραγματικά εκπλήσσονται! Τους φαίνεται αδιανόητο να θηλάζει ένα μωρό πάνω από ένα-δύο μήνες. Η γραμματέας του σχολείου (αυτή που λέει ότι αραίωσε το γάλα της), κάθε φορά που της λέω για θηλασμό, μου λέει "πω πω, απορώ πώς μπορείς και θηλάζεις ακόμα!!!". Όχι, δεν ήξερα να ταλαιπωρούμαι με βραστά νερά, αποστειρώσεις, ρεψίματα, μπουκάλια, κ.λπ. Εδώ μόνο τα συμπράγκαλα του θηλάστρου αποστειρώνω και τις πιπίλες και το θεωρώ βουνό...

Καλά, εγώ δε γράφω τι έφαγα σήμερα... Πήγα στο ζαχαροπλαστείο και πήρα δείγματα για τα κεραστικά της βάφτισης. Ε, σόρι κιόλας, αλλά δε γινόταν να μη δοκιμάσω...

Κι εγώ συμφωνώ με τα κορίτσια, αν και δεν έχω παρόμοια εμπειρία. Ρε κορίτσια, έλεος, σε όποιον πω ότι θηλάζω μου λέει "Μα ακόμα το θηλάζεις;". Έλεος, ούτε τεσσάρων μηνών δεν είναι το μωρό...

Γειά σας κορίτσια! Καλέ τι ερημιές εδώ μέσα; Εγώ όλη μέρα έτρεχα για τη βάφτιση και άλλες δουλειές και μετά σχολείο. Τώρα κάθισα λίγο στον υπολογιστή, θα βγάλω γάλα και μετά θα την πέσω, γιατί και αύριο έχει τρέξιμο... Δε σχολιάζω κάτι, σας φιλώ όλες!

Κατεβατό έγραψα και ξέχασα τη Μαρία: ρε συ Μαρία, τι είναι αυτό που σας κυνηγά όλο το χειμώνα; Αμάν πια... Περαστικά στον Στεφανάκο!

Γειά σας! Κάθισα στο σχολείο κι έγραψα ένα ολόκληρο κατεβατό και έπεσε η ασφάλεια και σβήστηκαν όλα... Μετά ξενέρωσα και δεν τα ξανάγραψα. Φοβήθηκα μήπως ξαναπέσει η ασφάλεια και τα ξαναχάσω, αλλά για μαντέψτε... δεν ξανάπεσε! Αν καθόμουν να τα γράφω, είμαι σίγουρη ότι θα έπεφτε! Που λέτε κοριτσάκια, πολύ τρέξιμο σήμερα... Τα έπαιξα... Ακούστε πρόγραμμα: Σηκώνομαι στις δέκα, θηλάζω τον Αντρέα, τρώω πρωινό, βάζω φακές να γίνονται, πηγαίνω στο μαγαζί του πατέρα μου, παίρνω κάτι πράγματα και μετά πηγαίνουμε μαζί σ' έναν θείο μου γιατρό να μου δώσει χαρτί για την απουσία της Παρασκευής. Του δείχνω και κάτι ελιές που με ανησυχούσαν, ευτυχώς όλα καλά, μου δίνει το χαρτί, περνάμε απ' την αδελφή του που μένει δίπλα να τη χαιρετήσουμε, περνάμε απ' το ζαχαροπλαστείο να πάρουμε κεραστικά για τη βάφτιση να δοκιμάσουμε. Μετά τον αφήνω στο μαγαζί και πηγαίνω σε μια μπουτίκ να δοκιμάσω φόρεμα για τη βάφτιση. Μετά στην τράπεζα για να καταθέσω λεφτά του Αντρέα. Επιστρέφω σπίτι, θηλάζω τον Αντρέα, τρώω, και πηγαίνω σε μια άλλη μπουτίκ στη γειτονιά, η οποία, όμως, ήταν κλειστή. Πηγαίνω πίσω σπίτι, παίζω με τον Αντρέα, κοιμάται, καθαρίζω το δωμάτιό του. Μετά διάφορες μικροδουλίτσες, τον ξαναταΐζω, παίζουμε, και φεύγω για το σχολείοοοοοοοοο.........!!!!!!!!!!! Κι εκεί, όμως, δεν ξεκουράστηκα, γιατί τρέχω για τις γιορτές της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου. Άντε, να σχολιάσω και τα δικά σας: Ανθή, έτσι όπως διάβαζα για τα χάλια σου () λέω, πάει θα το ακύρωσε το παρτάκι. Οπότε, χάρηκα πολύ όταν διάβασα ότι, όχι μόνο δεν το ακύρωσες, αλλά διέπρεψες κιόλας! Είδες, που τα κατάφερες να τους μαγέψεις με τις μαγειρικές σου ικανότητες; Ελπίζω να μην κουράστηκες πολύ! Καρολινάκι, μη μου βάλεις απουσία! Είδες πόσες δουλειές είχα σήμερα κυρία... Καγκουράκι, κι εσείς βολτίτσες βλέπω! Χριστίνα, αναίσθητος δεν είναι ο άντρας μου, αλλά μερικές φορές γίνεται σαν πεντάχρονο. Πεντάχρονο είπα; Χμ... Πολύ είπα... ΚΑΤΕΡΙΝΑ σήμερα είναι τα γενέθλιά σου;;; Μη μου πεις ότι ήταν χτες κι εγώ σου μιλούσα κι ένα χρόνια πολλά δε σου είπα; Το λέω τώρα πάντως, έτσι κι αλλιώς! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Να σε χαίρονται οι άντρες σου! Για τα οικονομικά που λέτε, εγώ δεν μπορώ αυτούς που παίρνουν ένα σωρό λεφτά και κλαίγονται. Ένας από τους βοηθούς διευθυντές του σχολείου, π.χ. παίρνει περίπου 3500 ευρώ το μήνα, ή και περισσότερα, και όλο κλαίγεται ότι δεν του μένει τίποτα, ότι θα πάει φυλακή, ότι είναι ελάχιστα τα λεφτά που παίρνει... Αυτά δεν τα μπορώ καθόλου. Α, δε σας είπα για το φόρεμα! Στη μπουτίκ που πήγα, ένα φόρεμα δοκίμασα, αλλά μου άρεσε υπερβολικά. Είναι ροζ, και πολύ παραμυθένιο! Όχι ροζ της Μπάρμπι, ροζ προς σομόν, αλλά πάρα πολύ γλυκό. Είναι ασύμμετρο κάτω, με μύτες, και μπορείς να το φορέσεις με διάφορους τρόπους. Έχει ζώνη στη μέση και όταν τη σφίξεις, μοιάζει λίγο με το φόρεμα της Χιονάτης! Κάτω μπορείς να κάνεις σούρα ή πιέτες ή να το αφήσεις ελεύθερο. Είναι, όμως, 160 ευρώ και είπε θα μου το αφήσει 145. Η νονά μου (το μαγαζί μας είναι δίπλα, κι αυτοί είναι πελάτες μας και οι δικοί μου τους κάνουν μεγάλη έκπτωση πάντα) μου είπε να πάμε μαζί για να το παζαρέψει αυτή, γιατί εγώ κλασικά ντρέπομαι. Το σκέφτομαι γιατί είναι αρκετά λεφτά, αλλά είναι ακριβώς το στιλ μου αυτό το φόρεμα! Και δεν είναι επίσημο, μπορώ να το φορέσω και για γάμο, και για καφέ, και σε ένα τραπέζι και σε πολλές περιστάσεις. Μόνο που δεν μπορώ να θηλάσω, και σκέφτομαι να πάρω μπιμπερό με δικό μου γάλα στο κέντρο. Σεντονάρα άπλωσα, αλλά έλειπα όλη μέρα, οπότε το δικαιούμαι!

Δυστυχώς όπως δείχνουν τα πράγματα, όλο και χειρότερη θα γίνεται η κατάσταση, αφού με κάθε δόση, έρχονται και νέα μέτρα... Κι εγώ θα βγάλω γάλα για αύριο και θα την πέσω.

Κατερίνα, κι εγώ έτσι όπως εσένα είμαι, δεν είχα ποτέ ψώνιο με τις "μάρκες" και τις χαζομάρες, ούτε κι ο άντρας μου, και θέλω κι ο Αντρίκος να μάθει έτσι και να μην εκτιμά τα πράγματα από το φαίνεσθαι και από την ετικέτα. Πάντως στην Ελλάδα πολύυυυ δύσκολα τα πράγματα... Πολλοί φίλοι μας φύγανε ή σκέφτονται να φύγουν...

Επιτέλους, μια ψυχή μέσα στην ερημιά! Κατερίνα, κι εγώ απορώ πώς αντέχουν οι γυναίκες που μένουν όλη μέρα μόνες με τα μωρά. Εγώ με τίποτα, απλά δεν αντέχω... Δεν έχω καθόλου αντοχές. Μάλλον δεν είμαι για τέτοια πράγματα. Χτες βράδι, από κάποια φάση και μετά έτρεμα ολόκληρη και έκλαιγα όποτε πήγαινε ο μικρός να κοιμηθεί και ξανάρχιζε γκρίνια... Γι' αυτό δε θέλω να βρει ο άντρας μου δουλειά, γιατί έτσι και βρει, θα πέσουν όλα πάνω μου. Πραγματικά θαυμάζω τις μαθήτριές μου που έχουν και ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά (όχι στον Πειραιά, αν και ένας μαθητής είναι Πειραιώτης και έχει τέσσερα παιδιά!), και δουλεύουν και έρχονται και σχολείο, Για να μην πω για τις παλιές γυναίκες που είχαν ένα σωρό επιπλέον δουλειές, όπως να φέρνουν νερό απ' τη βρύση, να πλένουν όλα τα ρούχα στο χέρι, να ζυμώνουν ψωμί... Εγώ δεν κάνω για τέτοια πράγματα... Κατερίνα, τι χαρά που θα έρθει η πεθερά! Δεν ξέρω τι θα φορέσω, θα πάω αύριο να δω για φόρεμα. Ελπίζω να βρω κατευθείαν, γιατί βαριέμαι να γυρνάω τα μαγαζιά... Δεν έχω, όμως, κάτι υπόψην, απλά θέλω κάτι λευκό. ΑΝ βρω, που δεν το νομίζω. Για το οικονομικό που λες, κι εμείς με ένα μισθό είμαστε και μου έχουν κόψει από παντού. Κατ' αρχήν μου κόβουν τη δόση του δανείου πριν έρθει ο μισθός στα χέρια μου, και ένα σωρό άλλα για διάφορα ταμεία, συντεχνία, για χήρες, έκτακτη εισφορά, κ.λπ. Πάντως, να σας πω την αλήθεια, μια χαρά περνάμε, και μας μένουν κιόλας. Δεν στερούμαστε κάτι, απλά δεν έχουμε πολλές ανάγκες, ούτε και δημιουργούμε. Π.χ. δε θα πάω κάθε βδομάδα κομμωτήριο, ούτε θα πάω να κάνω νύχια, κ.λπ. όχι για οικονομία, απλά γιατί δεν έχω αυτήν την ανάγκη. Ούτε ρούχα αγοράζω κάθε τρεις και λίγο, γιατί έχω όσα χρειάζομαι. Κι ο άντρας μου το ίδιο, αν και αυτός είναι κάπως πιο πολυέξοδος από μένα! Αλλά αν είχαμε τρία παιδιά μεγάλα, τότε δε νομίζω να ήμασταν άνετοι, αντίθετα, θα ζοριζόμασταν πολύ (και όταν έρθει ο λογαριασμός του ηλεκτρικού θα ζοριστούμε γιατί την έχουν δει κάπως εδώ πέρα και το χρεώνουν λες και σου πουλάνε καθαρό χρυσό...).