Θέλω να γίνω μαμά

Ανθή, κι εγώ έτσι σκέφτομαι, και δεν τον αφήνω να κλαίει. Απλά οκ, μπορεί και να μη τσακιστώ να τον πάρω αγκαλιά, πάντως δε θα τον αφήσω να κλαίει μέχρι να σταματήσει (γιατί δεν πρόκειται να σταματήσει!). Μαρίνα, κι εμένα έχει μια φωνή ο άτιμος... Ακούγεται μέχρι το τέρμα του δρόμου... Ερημιές το ποστάκι μας. Λείπουν όλες για διακοπές... Εμείς κι ο κούκος μείναμε!

Ρε κορίτσια, έχω δύο θεματάκια που ξέχασα να σας τα πω. Το πρώτο είναι ότι ο Αντρέας μου έχει κάνει πληγές στις θηλές με τα νεοαποκτηθέντα δόντια του. Δεν πονάω καθόλου όταν θηλάζω, αλλά αγχώθηκα λίγο. Πώς θα τον κάνω να μη μου τις πληγώνει; Το δεύτερο είναι ότι ο Αντρέας (και πάλι!) όποτε δε γίνεται το δικό του ή όποτε βαριέται μέσα στο πάρκο και θέλει να τον πάρουμε και σε διάφορες παρόμοιες περιπτώσεις, αρχίζει και τσιρίζει. Δεν ξέρω τι να κάνω, να τον αφήνω να τσιρίζει ή να τον παίρνω αγκαλιά; Προς το παρόν κάνουμε το δεύτερο, αλλά μήπως έχει μεγαλώσει αρκετά για να καταλαβαίνει κάποια πράγματα; Εσείς τι κάνατε (γιατί είμαι σίγουρη ότι και τα δικά σας παρόμοια πράγματα έκαναν);

Υποτίθεται θα έμενα στο παγωτό, αλλά μετά πήγαμε για καφέ, τι να έκανα;

Πού χαθήκατε καλέ όλες σήμερα; Ανθή, μ' αρέσουν πάρα πολύ τέτοιου είδους παιχνίδια! Θα τα ευχαριστηθώ με τον Αντράκη. Καγκουράκι, αν είχα ένα βρέφος να θέλει γάλα και ένα παιδάκι να θέλει να πάει για μπάνιο, κι όλα αυτά στις εφτά το πρωί, θα είχα αυτοπυρποληθεί! Τελικά ο κουνιάδος μου χτες πήγαν και πήραν δεύτερη γνώμη και ο καινούριος γιατρός τους είπε ότι το μωρό είναι μια χαρά. Ο πρώτος γιατρός ήταν ό,τι να 'ναι, με τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα τους έλεγε ότι το μωρό έχει πρόβλημα και πρέπει να το ρίξουν. Το να βγουν λανθασμένα ή οριακά αποτελέσματα το καταλαβαίνω. Αλλά το να διαβάζει ο γιατρός λάθος τα αποτελέσματα και να είναι έτοιμος να σκοτώσει υγιέστατο μωρό, είναι έγκλημα... Τέλος πάντων, αφού το γλίτωσαν, πάλι καλά κι ελπίζω να μην υπάρξει άλλο πρόβλημα από δω και μπρος... Εγώ πήγα το πρωί και αγόρασα κάλυμμα για το κρεβάτι μας, σαν παπλωματάκι, ακριβώς στα χρώματα του υπνοδωματίου μας, λες και το είχα παραγγελία! Το απόγευμα πήγαμε με τον Αντρέα στην παράκληση, όπου είχαμε κανονίσει να βρεθούμε και με την κουμπάρα μου, και πήγαμε μαζί της για καφέ στην παραλία. Ο Αντρέας κοιμόταν σχεδόν όλη την ώρα! Ξύπνησε λίγο πριν φύγουμε, κι άρχισε τσιρίδα, έτσι τον πήραμε και στο δρόμο προς το αμάξι ξανακοιμήθηκε στο καρότσι! Ούτε φρούτο έφαγε ούτε τίποτα. Τελικά τον θήλασα όταν ήρθαμε σπίτι κι αποκοιμήθηκε.

Κι εγώ σήμερα ό,τι να 'ναι. Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο "ντομάτες στο πιάτο". Απογευματινό: Ένα μπολάκι παγωτό μαστίχα. Μια κρύα σοκολάτα με γεύση φράουλα. Βραδινό: Ντομάτες στο πιάτο. Ό,τι να 'ναι...

Γιώτα, χρόνια πολλά! Να τα εκατοστήσεις! Χρυσάνθη, ακριβώς συνομήλικες είμαστε! Αναστασία, μάλλον απ' τα δόντια θα είναι. Μύριαμ, κάνε και καμιά δουλειά ρε κορίτσι μου, όλο κάθεσαι. Έφη, κουράγιο, αφού τη γλίτωσε ο άντρας σου, μη μιλάς καθόλου...

Εμένα κυρίως αυτό με δυσκολεύει για το θέμα των διακοπών, δηλαδή η διατροφή του μωρού. Δεν μπορώ να πάω σε ξενοδοχείο και να κουβαλώ κατσαρόλες, γκαζάκια, λαχανικά και κρέατα! Αλλά ούτε και είμαι διατεθειμένη να δίνω για μια βδομάδα τροφές σε βαζάκια, όπως έκανε μια φίλη μου που τη ρώτησα, μήπως που πει καμιά καλή ιδέα... Προς το παρόν, όπως είπα και τις προάλλες, θα πάμε Αγγλία τα Χριστούγεννα στον αδελφό μου. Έτσι θα μένουμε σε σπίτι όπου θα μπορούμε να μαγειρεύουμε, φαντάζομαι ότι μέχρι τότε ο Αντρίκος θα έχει κόψει και τα αλεσμένα, οπότε θα είναι πιο εύκολο. Πάντως εμάς η σχέση μας πέρασε κρίση με τον ερχομό του μωρού, αλλά παίρνει τα πάνω της, όχι όταν μένουμε μόνοι μας, αλλά αντίθετα, όταν περνάμε χρόνο όλοι μαζί και κάνουμε πράγματα όλοι μαζί. Τότε δενόμαστε περισσότερο!

Τόνια, είπα κι εγώ, τέτοια τηλεπάθεια; Εγώ πάντως τα Goody's δεν τα ζηλεύω καθόλου. Έχω χρόνια να πάω. Μια φορά τα λιγουρεύτηκε ο άντρας μου και πήρε για το σπίτι. Τσίμπησα κι εγώ λίγο, αλλά τι να σας πω... Δεν μπορούσαμε να τα φάμε... Οι πατάτες μύριζαν, το μπιφτέκι χάλια... Συνηθίσαμε στο κανονικό φαγητό (ενώ όταν μέναμε Θεσσαλονίκη όλη μέρα στα Goody's ήμασταν!), και τώρα πλέον καταλαβαίνουμε πόσο χάλια είναι το τζανκ φουντ. Αυτό, βέβαια, που έφαγε η Μαρίνα δεν είναι κι άσχημο, είναι και καλά το διαιτητικό των Goody's. Δώσε τη συνταγή για τη "μους", αλλά όταν είναι να φάω γλυκό, προτιμώ το real thing!

Καλημέρα! Ελίνα, εμένα γίνεται πολύ γρήγορα το κρέας, καλά, για το κοτόπουλο δεν το συζητώ, σε χρόνο dt, και στο μικρό μάτι της κουζίνας μάλιστα! Σπανάκι μας είπε κι εμάς ο γιατρός να δώσουμε, αλλά τώρα δεν είναι η εποχή του. Μας είπε και σέσκουλα, αλλά μια-δυο φορές που κοίταξα δε βρήκα καλά και δεν έδωσα. Θα δώσω σίγουρα όμως. Σήμερα σκέφτομαι να του φτιάξω μοσχάρι-πατάτα-μαϊντανό-φασολάκια-πληγούρι. Μαρίνα, σου είπα και στο άλλο μας ποστ, δεν ξέρω από θερμίδες. Πάντως, όπως λέει κι η Χριστίνα, θηλασμός και δίαιτα δεν συνδυάζονται! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Δύο φέτες ζυμωτό ψωμί, η μία με βιτάμ και η άλλη με βιτάμ και μέλι και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τρεις κουταλιές πληγούρι από τη γέμιση των γεμιστών. Μεσημεριανό: Μια ντομάτα, μισό κολοκύθι και μισή πιπεριά, γεμιστά με πληγούρι + το περίβλημα από τη ντομάτα και την πιπεριά του άντρα μου (τρώει μόνο τη γέμιση, κρίμα ήταν να πετάξουμε τόσο φαγητό). Απογευματινό: Τίποτα, λείπαμε απ' το σπίτι. Βραδινό: Μια ντομάτα και μισό κολοκύθι γεμιστά. Ένα ροδάκινο.

Α, πιο μεγάλες νόμιζα ότι ήταν. Κι εγώ βάζω ό,τι έχω διαθέσιμο. Σέλινο έχω καιρό να πάρω, κυρίως γιατί εδώ το σέλινο το πουλάνε σε τεράστιες δεσμίδες, σα δέντρο, και είναι κρίμα να αγοράζω όλο αυτό το θηρίο για λίγα φυλλαράκια. Μαϊντανό έχω συνέχεια και βάζω, αλλά όχι ντε και καλά. Σήμερα του είχα μοσχάρι-πατάτα-κολοκυθάκι-μαϊντανό-πληγούρι. Μύριζε λίγο απαίσια, αλλά το έφαγε με ευχαρίστηση!

Μαρίνα, δεν ξέρω για τα δόντια, όποτε να 'ναι τα βγάζουν! Εμένα ο Αντρέας τριών μηνών έβαζε συνέεεεεχεια τα χέρια στο στόμα, και ο παιδίατρος μας είπε ότι απλά περνά το στοματικό στάδιο, και τελικά δόντι έβγαλε πριν κανένα μήνα νομίζω. Είναι και μωρά όμως που βγάζουν από τριών μηνών!

Ελίνα, πόσο είναι οι μικρές σου; Νομίζω είναι πιο μεγάλες απ' τον Αντρέα ή κάνω λάθος; Δε δίνεις τίποτα άλλο, μόνο τέτοιες σουπίτσες; Εγώ δίνω περίπου τα ίδια που δίνεις εσύ! Κοτόπουλο ή μοσχάρι (ψάρι ακόμα), το οποίο βράζω και πάνω από την κατσαρολίτσα βάζω έναν τρυπητό δίσκο, όπου τοποθετώ τα λαχανικά και γίνονται στον ατμό. Μέχρι τώρα έχω δώσει πατάτα, κολοκύθι, καρότο, σέλινο, μαϊντανό, φασολάκια, κρεμμύδι, ντομάτα, πιπεριά, γλυκοπατάτα. Επίσης, του έχω βάλει στο φαγητό ρύζι, πληγούρι και μακαρόνια, όλα αλεσμένα εννοείται. Χύτρα ταχύτητας δε χρησιμοποιώ, ούτε και ατμομάγειρα. Είχα πάρει έναν, αλλά ήταν όλος πλαστικός και φοβήθηκα να το χρησιμοποιήσω. Χρησιμοποιώ μια απλή κατσαρολίτσα, άλλωστε είναι τόσο μικρά τα κομματάκια του κρέατος που βράζω που γίνονται αμέσως. Φοβάμαι να του δώσω πιο στερεή τροφή, αλλά τον βλέπω όποτε έχει κομματάκι στο φαγητό του, το μασά. Αλλά δεν ξέρω πώς θα διαχειριστεί μεγάλη ποσότητα μη αλεσμένης τροφής. Ούτως ή άλλως, αυτές τις μέρες λόγω του άσχημου λαιμού, του τα έδινα πιο νερουλά απ' το κανονικό, οπότε ούτε λόγος για πειραματισμούς. Τόνια, ίδιο φαγητό φάγαμε, συνεννοημένες ήμασταν;

Γεια σας κορίτσια μου! Πήγαμε στο μοναστήρι για την παράκληση και ήταν πάρα πολύ ωραία! Εγώ καθόμουν μέσα, κι ο πατέρας μου με τον άντρα μου πήραν τον Αντρέα και βγήκαν αρχικά στον πρόναο, και μετά έξω και κάθονταν. Σε κάποια φάση μου είπε ο άντρας μου να βγω έξω για κάτι, και μου λέει ότι πήρε τον αδελφό του τηλέφωνο και ότι τελικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το μωρό!!!!!!!!!! Και μάλιστα είναι και αγόρι (έχει ήδη δύο κόρες!). Το πόσο χάρηκα δε λέγεται!!! Το μόνο λογικό σενάριο που μπορώ να σκεφτώ από όλο αυτό το μπέρδεμα είναι ότι ο υπέρηχος έδειξε πρόβλημα, έκαναν σήμερα αμνιοπαρακέντηση και έδειξε ότι το μωρό είναι καλά, ενώ αν έδειχνε πρόβλημα θα της το έπαιρναν (τα αποτελέσματα της αμνιο βγαίνουν αμέσως. Πάντως χάρηκα όσο δε λέγεται! Γιατί αυτή στην αρχή δεν το ήθελε, αλλά τώρα άλλαξε στάση, και θα ήταν ό,τι χειρότερο να το χάσει έτσι, θα ένιωθε μετά φρικτές τύψεις, κ.λπ. Ευτυχώς που πήγαν όλα καλά! Μαρία, καλά κάνω εγώ και φοβάμαι τα σκυλιά. Και μετά μου λένε ότι δεν αγαπάω τα ζώα, κι ένα σωρό άλλα. Ξέρω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις που σκύλοι επιτέθηκαν σε παιδιά, και μάλιστα σε κάποιες τα σκότωσαν κιόλας. Όχι ότι φταίνε τα σκυλιά, στις περισσότερες περιπτώσεις φταίνε οι ιδιοκτήτες τους που τα αγριεύουν και καλά για να είναι φύλακες... Σήμερα το μεσημέρι κατάφερε η μάνα μου και κοίμησε τον Αντρέα με κούνημα. Τώρα κοιμήθηκε εύκολα με στήθος, αλλά ήταν πάρα πολύ κουρασμένος. Είχε ξυπνήσει στις έξι και όλη μέρα κοιμήθηκε μόνο μιάμιση ώρα. Πήγαμε και στο μοναστήρι, ε, κουράστηκε ο κακομοίρης... Κατερίνα, έλα ρε, τίποτα δεν έφτιαξες. Φτιάξε κάτι ακόμα. Εγώ καλά είμαι, με πονάει ο λαιμός μου ακόμα σε ένα σημείο, αλλά είμαι σαφώς καλύτερα. Μαρίνα, από όσα έχω διαβάσει για τον Παπαβέντση, νόμιζα ότι θα ήταν πάρα πολύ ανθρώπινος και φιλικός. Θα πηγαίνεις εκεί τον μικρό ή απλά πήγες επίσκεψη για να σε συμβουλεύσει για το θηλασμό; Μια χαρά το βάρος του μικρούλη σου! Ο Αντρέας στην ηλικία του ήταν γύρω στα 5800 νομίζω... Για τη διατροφή σου δεν ξέρω να σου πω, γιατί δεν ξέρω να μετράω θερμίδες. Νομίζω κανονικά τρως, όχι σαν εμένα που τρώω για τρεις... Ανθή, καλά βρε, ακόμα και τα ραντεβού στο γιατρό τα κλείνεις με δικό σου ωράριο; Δέκα παρά είκοσι ραντεβού στο γιατρό; Δεν πειράζει, μη γκρινιάζεις, θα έρθει και το δικό σου ραντεβού! Φαντάζεσαι να μην προλάβεις να πας; Να σε προλάβει η φραουλίτσα; Βλέπω η αυτοεκτίμησή σου αυτήν την περίοδο είναι στα ύψη!!! Εγώ πολλές φορές έχω αντισταθεί σε βάφλες και κρέπες, δεν μπορώ να πω ότι δε μ' αρέσουν, αλλά ούτε και ότι παθαίνω στερητικό σύνδρομο. Πολλές φορές έχουμε πάει στα Haagen Datsz (στάνταρ λάθος το γράφω, αλλά βαριέμαι να το ψάξω), και έχω πάρει φυσικό χυμό και οι άλλοι βάφλα, και ούτε που συγκινούμαι! Αλλά φυσικά, εξίσου πολλές φορές έχω πάρει κι εγώ γλυκό ή παγωτό! Ζήλεψα τα δώρα του Πανούλη, θέλω κι εγώ, ειδικά τα PLAYMOBIL. Αφού με τον άντρα μου δε βλέπουμε την ώρα να μεγαλώσει ο Αντρέας για να του παίρνουμε PLAYMOBIL και να παίζουμε μαζί του!!! Πω πω, ωραία περάσαμε σήμερα, αλλά πολύ κουράστηκα, καλά καλά δε βλέπω μπροστά μου απ' την κούραση...

Καγκουράκι, σαν τον Αντρέα μου φαίνεται είναι ο Νικολάκης! Ίδιοι στον ύπνο! Ούτε πολύ δύσκολοι, ούτε και κοιμούνται όλο το βράδι σερί. Η συννυφάδα απ' ό,τι κατάλαβα, έκανε και αμνιοπαρακέντηση, αλλά με την πεθερά τα είπαμε, κι αυτή ό,τι κατάλαβε μας έλεγε. Από τα λεγόμενά της πάντως, αυτό κατάλαβα. Πάντως ο κουνιάδος ακόμα δεν έδωσε σημεία ζωής να μάθουμε τι έγινε... Σας αφήνω να ετοιμαστούμε, γιατί θα πάμε οικογενειακώς μαζί με τον πατέρα μου σ' ένα μοναστήρι εδώ κοντά για την παράκληση, να αλλάξει κι ο Αντρίκος παραστάσεις.

Μαρίνα

Καλημέρα κοριτσάκια. Χτες τελικά ρώτησε ο άντρας μου το φίλο του τον καρδιολόγο και του είπε ότι πρόκειται για κάποια ανωμαλία στην κατασκευή του εμβρύου, η σοβαρότητα της οποίας φαίνεται συνήθως μετά τη γέννηση του παιδιού. Μπορεί να είναι κάτι σοβαρό και να θέλει εγχείριση, μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό και να μην επηρεάσει καθόλου τη ζωή του παιδιού. Ησυχάσαμε κι εμείς, οπότε το βράδι μιλάει ο άντρας μου με τη μάνα του και του λέει "άσε, στεναχωρέθηκα γιατί με πήρε η γυναίκα του αδελφού σου τηλέφωνο και μου είπε ότι θα πάει αύριο να της πάρουν το παιδί με τεχνητούς πόνους, γιατί έχει πρόβλημα". Της λέει ο άντρας μου "μα ο αδελφός μου, μου είπε ότι δεν ξέρουν ακόμα τι είναι και ότι απλά θέλει παρακολούθηση" και ο φίλος μου ο γιατρός είπε αυτό κι αυτό. Τέλος πάντων, της μίλησα κι εγώ, και η συννυφάδα μου της είπε ότι ο γιατρός είπε ότι το μωρό μπορεί να γεννηθεί με ένα ποσοστό αναπηρίας και να μην το ρισκάρουν. Τώρα δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε, γιατί και η πεθερά μου πόσα να κατάλαβε (καλά, και η συννυφάδα παρομοίως). Δεν ξέρω αν είναι κάτι μη αναστρέψιμο ή αν τρόμαξε μήπως γεννηθεί το μωρό με πρόβλημα και το φορτωθεί μια ζωή. Τώρα παίρνει ο άντρας μου τηλέφωνο τον αδελφό του και δεν το σηκώνει... Ανθή, πολύ γέλασα με τις περιγραφές για τη βάφλα! Μαρίνα, ο Αντρέας πριν λίγο καιρό άρχισε να λέει "μαμαμαμαμαμαμα", δηλαδή όχι "μαμά", αλλά πολλές φορές τη συλλαβή "μα". Από νωρίς καθόμουν και του έλεγα συνέχεια "μαμά", αλλά αυτός είπε πρώτα "μπαμπαμπαμπαμπαμπαμπαμπα", "τατατατα", "γκαγκαγκαγκα", "κακακακα", και μετά "μαμαμαμαμα"! Όσο για τις αγκαλιές, τι να σου πω, ο Αντρέας δεν είναι ιδιαίτερα χαδιάρικο παιδάκι. Του αρέσει, βέβαια, να τον φιλάς στην κοιλίτσα, να τον χαϊδεύεις, κ.λπ, αλλά όχι πάντα, πολλές φορές εκνευρίζεται, ενώ ποτέ δε θα έρθει να τριφτεί πάνω σου για χαδάκια, ούτε και θα σε αγκαλιάσει. Απλά άμα είναι στο πάρκο ή στο κρεβάτι, βαρεθεί και αρχίσει να τσιρίζει, άμα πάμε κοντά του, απλώνει τα χέρια να τον πάρουμε αγκαλίτσα. Πες μας τι έγινε με τον Παπαβέντση. Τι τρώτε σήμερα; Εγώ θα κάνω γεμιστά με πληγούρι. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Μαρίνα, συγχαρητήρια! Χαίρομαι πολύ για σένα. Ειδικά αυτό το "έχω τρεις μέρες να ενεργηθώ" το διάβαζα την ώρα που έτρωγα το πρωινό μου και χάρηκα ακόμα περισσότερο! Χριστίνα, μια χαρά σε βρίσκω. Τόνια, εγώ θα ήμουν στο νοσοκομείο αν ακολουθούσα το μενού σου. Όση ζέστη κι αν κάνει, πρέπει να τρως κάτι. Κόψε μια ντομάτα, ένα φρουτάκι, κάτι που θα σου δώσει βιταμίνες και θα σε κρατήσει. Δε γίνεται να πίνεις μόνο νερό! Τι είσαι, ερημήτρια στην έρημο του Σινά; Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο ψαρόσουπα. Απογευματινό: Ένα μικρό μπολάκι παγωτό μαστίχα + ένα πτι μπερ. Βραδινό: Ένα πιάτο ψαρόσουπα + μια μικρή φετούλα ψωμί. Φρούτα δεν τρώω, αλλά φοβάμαι μη μου κάψουν το λαιμό, γιατί δεν έχουν φύγει τελείως οι άφθες.

Χρυσάνθη, καλά, πολύ γέλασα με το τραγουδάκι! Το θέμα είναι ότι ο Αντρέας νυστάζει και δεν κοιμάται και μετά γκρινιάζει. Δηλαδή κοιμάται όσο τον έχω στο στήθος, και μόλις τον βάζω στο κρεβάτι ξυπνά. Ούτε νεογέννητο να ήταν. Θα δοκιμάσω να του ξαναδώσω πιπίλα μήπως την πάρει και ηρεμήσει. Μύριαμ, κι εγώ φθινόπωρο και άνοιξη προτιμώ. Πάντως εμείς κλιματιστικό δε βάζουμε, έχουμε ανοιχτά παντού, ανεμιστήρες, και μόνο στο δωμάτιο του μωρού όταν κοιμάται βάζουμε κλιματιστικό. Στο δικό μας δεν έχουμε, και κοιμόμαστε με ανεμιστήρα, και δεν μπορώ να πω ότι έχουμε πρόβλημα. Σας φιλώ!

Αυτά σκέφτομαι κι εγώ... Εδώ περίοδο έχω και δεν μπορώ να ασχοληθώ με το μωρό όσο θέλω, πόσο μάλλον αν είμαι έγκυος... Αλλά από την άλλη, είμαι ήδη 32... Ποιος ξέρει πόσο καιρό θα κάνω να μείνω έγκυος; Μπορεί από τον πρώτο μήνα, μπορεί σε δύο χρόνια. Και δε θα ήθελα να μείνω στα δύο παιδιά, Θεού θέλοντος. Αλλά και το να κάνω παιδιά με πρόγραμμα δεν μου ταιριάζει. Για μένα αυτό το θέμα είναι πολύ μπερδεμένο (φαίνεται ε; ) και πιστεύω ότι θα μείνω έγκυος τυχαία, όπως και τις δύο προηγούμενες φορές!

Κι εγώ αυτά σκέφτομαι... Από τη μία θέλω να είναι κοντά οι ηλικίες των παιδιών μου, γιατί είναι καλύτερο γι' αυτά, και επιπλέον γιατί δε θέλω να αργήσω και πολύ να αρχίσω προσπάθειες για δεύτερο, μια που δεν είμαι και κοριτσάκι. Από την άλλη, ήδη φτάνω στα όριά μου με το ένα, δεν ξέρω πώς θα άντεχα αν ήμουν έγκυος τώρα και είχα κι έναν Αντρέα να φροντίζω, χωρίς βοήθεια, πλην του άντρα μου φυσικά...

Ούτε κι εγώ θα τον άφηνα σε τόσο μικρή ηλικία, άλλωστε τον θηλάζω και επιπλέον, δεν έχω κανένα να τον κρατήσει! Τα πεθερικά μου δε μένουν εδώ και οι γονείς μου αποκλείεται να τον κρατούσαν. Διακοπές εμείς τώρα το καλοκαίρι δε θα πάμε, αλλά ευελπιστούμε να πάμε Αγγλία τα Χριστούγεννα, οικογενειακώς!

Τόνια, με τη ζέστη τι όρεξη να έχεις; Εμάς εδώ είναι σαν κόλαση... (Πάντως εγώ έφαγα! ).

Ελίνα, δε μας λες τι ήταν το φαγητό των μωρών! Έλα βρε, αν εξαιρέσεις τα φυστίκια (μπλιάααααααααχ) μια χαρά ήσουν!

Καγκουράκι, του είχα και κλιματιστικό κι απ' όλα του Αντρέα, αλλά με το που τον έβαζα στο κρεβάτι ξυπνούσε. Δεν ξέρω, νομίζω ότι πλέον έχει ξεπεράσει τη φάση "στήθος" για να κοιμηθεί. Τώρα έφαγε τη σούπα του κουτουλώντας από νύστα και τον παρέδωσα στον άντρα μου. Τον κούνησε λίγο και αποκοιμήθηκε! Μάλλον τώρα περνάει τη φάση "κούνημα"!!! Αλλά όποτε προσπάθησα εγώ να τον κουνήσω, εκνευριζόταν! Μάλλον επειδή ήξερε ότι εγώ μπορώ να του δώσω γάλα! Μαρίνα, τι της λες μαρή της κοπέλας; Να την αποτελειώσεις θες; Να σας πω ρε κορίτσια. Θυμάστε που σας είχα πει για τη συννυφάδα μου ότι είχε μείνει έγκυος, δεν το ήθελε, κ.λπ., και τελικά το κράτησε; Ε, πριν λίγο είπε ο κουνιάδος μου στον άντρα μου ότι φάνηκε στον υπέρηχο ότι το μωρό έχει κάποια συγγενή ανωμαλία. Ξέρει καμία τι είναι αυτό; Λίγο που το έψαξα είναι κάτι καρδιολογικό, απ' ό,τι κατάλαβα, αλλά τα site που βρήκα ήταν πολύ εξειδικευμένα. Θα ρωτήσει, βέβαια, κι ο άντρας μου ένα φίλο του καρδιολόγο, αλλά ανησύχησα τώρα...

Και παλιότερα πήγαινα γυμναστήριο αλλά δεεεεεεεεεενννννννννννννννννννννν............ Δε μου πάει εμένα η οργανωμένη γυμναστική. Εμένα μ' αρέσει να πηγαίνω να περπατάω ή να κάθομαι σπίτι μου και να κάνω ασκήσεις με το ρυθμό που θέλω εγώ. Αλλά με το μωρό πολύ δύσκολο, ειδικά το πρώτο... ακατόρθωτο...