Θέλω να γίνω μαμά

Κορίνα, έτσι είναι όπως τα λες για τον θηλασμό! Παλιά όλες είχαν γάλα, τώρα δεν έχει καμία! Εμάς η ξαπλωτή στάση δε μας βόλεψε ποτέ. Αυτό με τη μπλούζα μου το είχε πει και μια μαθήτριά μου, 47 χρονών, με τρία παιδιά. Δε χρειάστηκε να το κάνω, αλλά είναι καλή συμβουλή.

Γεια σας κορίτσια! Εγώ γύρισα απ' το σχολείο πριν καμιά ώρα περίπου, ο Αντρίκος ήταν ξύπνιος και χάρηκε πάρα πολύ που με είδε! Όχι ότι συγκινήθηκε ιδιαίτερα από την παρουσία μου, απλά, ήθελε να θηλάσει! Το γάλα που άφησα δεν του το έδωσαν, αφού άρχισε να γκρινιάζει κατά τις εννιά, έτσι τον θήλασα και κοιμήθηκε κατευθείαν! Στο σχολείο είχαμε εξετάσεις, όπως σας είχα πει. Εγώ διόρθωσα τα γραπτά των ανεξετάσεων, τρία ήταν, αλλά τι τρία! Το ένα είχε μέσα μόνο μία πρόταση! Το άλλο είχε μισή σελίδα περίπου, αλλά σε ιερογλυφική γραφή! Μόνο το τρίτο έπιασε τη βάση, πράγμα που θεωρείται τεράστια επιτυχία. Όσο για την προφορική εξέταση, τρία πουλάκια κάθονταν. "Τι διάβασες;" ρωτάω τον πρώτο μαθητή. "Τίποτα, γιατί χτες με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι έχουμε εξετάσεις, δεν το ήξερα" (τους είχαμε δώσει πρόγραμμα και ύλη από τον Ιούνιο!). Η άλλη (έχει, βέβαια, κάποια νοητική στέρηση), δεν μπορούσε καν να απαντήσει στην ερώτηση "τι διάβασες;". Πήρε σκεφτικό ύφος και δε μιλούσε. Την λυπήθηκα, δυστυχώς πήρε μονάδα στο προφορικό και τρία στο γραπτό (με εξαιρετική επιείκεια), αλλά αν τεθεί θέμα θα πω να περάσει, γιατί ούτως ή άλλως έχει νοητική στέρηση, δεν ενοχλεί κανέναν, κάθεται στην τάξη ήσυχη-ήσυχη, φέρνει βιβλία, τετράδια, και είναι πάρα πολύ χαρούμενη που έρχεται στο σχολείο. Ουφ, νιώθω τύψεις που δε μίλησα στη συνεδρίαση του Ιουνίου, αλλά τότε προβληματιζόμουν και δεν είχα σαφή γνώμη για το θέμα... Κατερίνα, την ώρα που διάβαζα για τον μικρό που ήθελε εγχείρηση, έτρωγα ένα ροδάκινο και παραλίγο να πνιγώ! Πολύ γέλασα! Όσο για την αγαπημένη, μένω άφωνη! Μήπως διώχνεις τις καθαρίστριες επειδή θέλεις να πηγαίνεις και να καθαρίζεις εσύ; Δεν εξηγείται διαφορετικά, σε όποιο σχολείο πάτε να μην έχει καθαρίστρια. Αν μας πεις ότι δεν έχει καθαρίστρια και το δημοτικό, τότε θα σιγουρευτώ ότι εσύ βάζεις το χέρι σου! Η πίεση δε νομίζω ότι έχει σχέση με αιματοκρίτη. Αλμυρά θέλει η υπόταση, απ' όσο ξέρω. Ανθή, στις οδηγίες για τις πρώτες σαράντα μέρες θηλασμού λέει ότι μπορεί να μην προλαβαίνεις να κάνεις τίποτε άλλο εκτός απ' το να θηλάζεις. Σου τις παραθέτω να τις δεις: http://www.perithilasmou.gr/articles/br ... --40-.html Ουσιαστικά εδώ περιγράφει την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι!!! Στις οδηγίες αυτές λέει να μη δώσεις πιπίλα, αλλά δεν παθαίνουν όλα τα μωρά σύγχυση θηλών. Για να κοιμηθεί, τουλάχιστον το βράδι, θα μπορούσες να δώσεις, αλλά θα πρέπει να τη δεχτεί κιόλας. Ο Αντρέας δεν έπαιρνε πιπίλα στην αρχή, τριών μηνών πήρε πρώτη φορά. Βλέπεις, όμως, ότι η μικρή μεγαλώνει με το δικό σου γάλα, ότι εσύ το βλέπεις ότι έχεις γάλα, κι ότι όλα πάνε καλά; (αν εξαιρέσουμε το ότι δεν κοιμάσαι, αλλά έλα μωρέ, ποιος ασχολείται με λεπτομέρειες τώρα; :P :P :P ) Δε νιώθεις περηφάνεια και μεγάλη αυτοπεποίθηση; Εγώ έτσι ένιωθα πάντως! (ευτυχώς εμένα κοιμόταν!!!!!!). Το στήθος μου είναι εντάξει, άδειασε, όλη μέρα σήμερα είχα ένα μικρό κοκκίνισμα κολλητά με τη θηλή, αλλά τώρα έφυγε κι αυτό. Αν το πιέσω πονάει ελάχιστα. Το καλύτερο τουμποφλό για το στήθος είναι ο Αντρέας! Αφού σας αρέσει το διάβασμα, θα προσπαθήσω να σας βάλω στην ομάδα μας το διήγημα που είχα γράψει. Ο διαγωνισμός είχε θέμα "έγκλημα στο χωριό". Είναι μεγαλύτερο από της Χριστίνας, βέβαια, δυο-τρεις σελίδες νομίζω. Σας φιλώ όλες!

Τέλειο έγινε! Και πολύ ελαφρύ. Εσύ τι τρως, εκτός από κοτόπουλο;

Κολοκυθάκι, πιπεριά, κρεμμύδι, σκόρδο, φρέσκια ντομάτα σε κύβους και βασιλικό. Αυτά είχα στο σπίτι!

Γιωταμαρία, ό,τι ήταν να πω το είπε η Τόνια! Έχεις μπλοκάρει το μεταβολισμό σου. Μήπως τελικά δε χάνεις δύσκολα, αλλά πρέπει να βρεις τον σωστό τρόπο για να χάνεις; Θα πάθεις και τίποτα έτσι λίγο που τρως! Μας το είχε γράψει και η Χρυσάνθη παλιότερα, ότι σε κάποια φάση δεν έτρωγε τίποτα, ότι πήγαινε για τρέξιμο, αλλά δεν έχανε. Δεν είναι με το λίγο φαγητό που χάνεις! Τόνια, από ποδήλατο εγώ δεννν...!!! Μαρίνα, άσ' τα αυτά, φαντάζομαι τι έφαγες στην πεθερά! :P :P :P :P

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Εμείς ξεκινήσαμε χτες σχολείο, μη φανταστείτε ότι κάναμε και τίποτα πρώτη μέρα. Υποτίθεται γνωριστήκαμε με τους συναδέλφους, αλλά αφού εκτός δύο, όλοι οι υπόλοιποι ήμασταν ίδιοι, πόσο να γνωριστούμε πια; Οπότε κουβεντιάζαμε, κάναμε και μια συνεδρίαση και φύγαμε. Από σήμερα, όμως, αρχίζουμε εξετάσεις. Σήμερα έχουμε Νέα Ελληνικά, οπότε έχω δουλειά! Μη φανταστείτε, όμως, πολλά πράγματα, ξέρετε εσείς!!! Μύριαμ, με το καλό η αυχενική. Εγώ έφτιαξα σήμερα λαζάνια με λαχανικά και μπεσαμέλ στο φούρνο, να δούμε τι θα βγει! Αυτοσχεδίασα! Τώρα ο Αντρέας είναι στο πάρκο, πετάει τους κύβους έξω, και γελάει! Όταν του τον πετάω πίσω, κάνει ακροβατικά και γελάει περισσότερο! Αναστασία, τα έχεις παίξει με τη φραουλίτσα ε; Έλα βρε, το επόμενο μπορεί να μην είναι τόσο γκρινιάρικο!!! Ρε συ Γιωταμαρία, δεν είχες αναρτήσει μια φορά ένα άρθρο για τον ύπνο των νεογέννητων; Πώς να τα κοιμίζουμε, κ.λπ. Αν το ξαναβρεις, μπορείς να μου το στείλεις; Το θέλω για μια κοπέλα σε άλλο ποστ! Σας φιλώ όλες!

Καλημέρες!!! Καγκουράκι, χτες βράδι πήγα για ύπνο μετά που έγραψα και σήμερα το πρωί είδα το ποστ σου. Ευχαριστώ για τις συμβουλές! Τελικά ο Αντρέας ξύπνησε στις πεντέμιση και τον έβαλα και θήλασε μόνο από εκείνο το στήθος, και το ξεβούλωσε! Το πρωί ξαναθήλασε πάλι από εκεί, μετά τον ξαναέβαλα, αλλά θήλασε για πολύ λίγο, και έβγαλα και λίγο με το θήλαστρο. Κυκλοφορώ και χωρίς σουτιέν για να μην πιέζεται το στήθος. Τώρα έχει μείνει μια μικρή κοκκινίλα, αλλά το στήθος είναι τελείως άδειο. Πονάει ελάχιστα πλέον, ελπίζω να φύγει και το κοκκίνισμα. Ανθή, να βεβαιώνεσαι ότι η μικρή κοιμάται βαθιά, και μετά να τη βάζεις στο πορτ μπεμπέ. Να βλέπεις αν έχει ξεσφίξει τις γροθίτσες της, αν είναι κάπως πιο αργή η αναπνοή της. Εγώ έβλεπα τις γροθίτσες. Όχι ότι έπιανε πάντα, αλλά κάποιες φορές τουλάχιστον δεν ξυπνούσε! Επίσης, συνήθως όταν τον θήλαζα με έπαιρνε ο ύπνος, οπότε χαλάρωνε κι αυτός κι αποκοιμιόταν και μετά ήταν πιο εύκολο να τον βάλω στο πορτ μπεμπέ! Μαρίνα, να σας ζήσει το μωρό της ξαδέλφης! Ρε συ, ο δικός σου είναι τεράστιος!!!!! Ο Αντρέας είναι εννιάμιση μηνών και τα 6-9 του έρχονται καλά, ούτε καν στενά! Σας αφήνω, γιατί είμαι μόνη μου με τον Αντρέα σήμερα, ο άντρας μου πήγε Λευκωσία γιατί έχει μια συνάντηση στην εταιρεία. Τώρα αυτόν τον μήνα θα αρχίσει και την εκπαίδευση.

Μάλλον φραγμένος πόρος πρέπει να είναι τελικά. Διάβασα κάτι για κομπρέσες, θα το δοκιμάσω αύριο! Μόνο να μην είναι μαστίτιδα και να αρχίσουν πυρετοί και κομμάρες, γιατί αύριο έχουμε εξετάσεις...

Γεια σας κορίτσια! Ποδήλατα ακούω! Εγώ είμαι από τους ελάχιστους ανθρώπους στον κόσμο που δεν ξέρουν ποδήλατο!!! Οπότε μάλλον θα πρέπει να σκεφτώ κάποιον άλλο τρόπο γυμναστικής. Γράφω τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα κακάο. Οκ, πλάκα κάνω ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ!!! Δεκατιανό: Μισό ροδάκινο. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο αρακά με πατάτες + μία φέτα κίτρινο τυρί + μία φέτα ψωμί (έφαγε κι ο Αντρέας λίγη!). Απογευματινό: Τίποτα. Ήταν η πρώτη μέρα στο σχολείο και ευχόμουν να φέρει κανείς σταφύλια ή σύκα ή κάποιο άλλο φρούτο, επειδή οι πιο πολλοί συνάδελφοι έχουν δικά τους περιβόλια ή κήπους, αλλά κανένας δεν έφερε το παραμικρό... :( Βραδινό: Ένα κρουασάν με τυρί και ζαμπόν. Ένα ποτήρι ΓΑΛΑ ΜΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ!!!!

Ρε συ Χριστίνα, ανατρίχιασα!!!! Μου θύμισε πάρα πολύ έντονα ένα διήγημα του Προσπέρ Μεριμέ (αυτού που έγραψε την Κάρμεν), που είχα διαβάσει στην εφηβεία μου, για ένα άγαλμα που ζωντανεύει. Πάρα πολύ σύντομο το διήγημά σου και πάρα πολύ δυνατό, χωρίς περιττολογίες. Όσο για το τέλος, τρομακτικό, μου θύμισε το Jumangi που στο τέλος βρίσκουν κάποιοι άλλοι το παιχνίδι και ξέρεις ότι η ιστορία θα αρχίσει απ' την αρχή! Για το καινούριο διήγημα που μας λες δεν σκέφτηκα κάτι, θα το μελετήσω και θα σου πω. Σίγουρα, όμως, δε θα λάβω μέρος! Κορίνα, κάνε κανένα τσεκ απ να δεις τι γίνεται. Μπορεί να έχεις έλλειψη σιδήρου ή κάποιας βιταμίνης. Εγώ έτσι είμαι όταν πέφτει πολύ το σίδηρό μου πάντως. Περαστικά σου εύχομαι! Ιταλική γλώσσα;;; Πω πω, μου αρέσει πάρα πολύ. Έκανα μαθήματα και στο πανεπιστήμιο και σε φροντιστήριο, αλλά δε τη συνέχισα. Πάντως, μέσες άκρες καταλαβαίνω τι λένε οι Ιταλοί και μπορώ να διαβάσω ιταλικά, με λεξικό βέβαια! Σας φιλώ προς το παρόν, πάω να βγάλω γάλα, γιατί έχει πετρώσει το στήθος σ' ένα σημείο, και φοβάμαι μήπως έχω πάθει μαστίτιδα.

Κατερίνα, για μένα το λένε, μην αγχώνεσαι! Χριστίνα, δε σας κατηγόρησα, και σας ευχαρίστησα φεύγοντας. Σήμερα πήγαμε στο σχολείο, και όπως πάντα, ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα! Καθόμουν εκεί και ήταν λες και δεν είχαν παρεμβληθεί οι διακοπές, λες και κάθε μέρα εκεί ήμασταν! Αυτό θα πει να είναι η δουλειά σου σαν το σπίτι σου! Επίσης, χάρηκα πάρα πολύ που θα έρθει ένας συνάδελφος που είχαμε δουλέψει μαζί τα δύο πρώτα χρόνια και πέρσι ήταν σε άλλο σχολείο. Πηγαίναμε και μαζί με το αμάξι, και γενικώς είναι μια πολύ θετική μονάδα για το σχολείο μας. Ο Αντρέας δε στεναχωρέθηκε ιδιαίτερα που έλειπα (!!!), αλλά δεν ήπιε το γάλα που άφησα. Δεν ξέρω γιατί, αν και πιστεύω ότι του το έδωσαν πάρα πολύ νωρίς. Ήρθαν οι γονείς μου για καμιά ώρα, και ήθελε η μάνα μου να του το δώσει πριν φύγει, και μάλλον ήταν πολύ νωρίς. Τελικά κατάφερε ο άντρας μου και τον κοίμισε χωρίς να πιεί γάλα. Φαντάζομαι κάποια στιγμή θα ξυπνήσει και θα θέλει γάλα, αλλά δεν πειράζει! Μάλιστα, επειδή τον έβαζε στο κρεβάτι του και ξυπνούσε, του τραγούδησε! Δεν είναι πολύ γλυκό; Κατερίνα, πάλι δεν έχει καθαρίστρια ο παιδικός; Πέρσι θυμάμαι που πηγαίνατε και καθαρίζατε με τη σειρά. Αμάν πια μ' αυτήν την ιστορία. Πιστεύω ότι ανήκω στις τυχερές που ο θηλασμός άλλαξε τον μεταβολισμό τους, έτσι έχασα τόσα κιλά και δε βάζω άλλα! Ενώ αντίθετα, στην πρώτη εγκυμοσύνη, παρ' όλο που κράτησε μόνο δύο μήνες, έβαλα δύο κιλά, τα οποία είχαν κατσικωθεί και δεν έφευγαν με τίποτα! Πάω να διαβάσω αυτό που μας έδωσε η Χριστίνα!

Χριστίνα, αν είμαστε εμείς ίδιες μεταξύ μας και διαφέρουμε και οι δύο από τους άντρες μας όπως η μέρα με τη νύχτα τότε και οι άντρες μας είναι ίδιοι μεταξύ τους! Κρίμα που δεν είμαστε κοντά να κάναμε παρέα εμείς οι δύο, κι αυτοί οι δύο!!!!!!

Καγκουράκι, τέλειες οι φώτο! Ειδικά μία που είναι η Αγγελικούλα με ροζ φόρεμα και τσαντούλα, είναι όνειρο! Ο Νικολάκης πολύ μεγάλο μωρό είναι ρε συ! Έγινε μια "αναταραχή" σε ένα γκρουπ στο φέισμπουκ που ήμασταν μέλη η Πόπη κι εγώ (η Πόπη μπορεί να είναι ακόμα, δεν ξέρω), δε βαριέσαι.

Καγκουράκι, τακούνια;;;;;;;;;; Την τελευταία φορά που φόρεσα ήταν στη βάφτιση του Αντρέα, και στο τέλος δεν μπορούσα να περπατήσω!!!!! Απαπαπα! Α, καλή χρονιά βρε! Πώς μου διέφυγε!!!!! Εμείς αρχίζουμε σήμερα το απογευματάκι. Καλή αρχή στην Αγγελικούλα, στα παιδιά της Κατερίνας, στον Στεφανάκο της Μαρίας, ποιο άλλο παιδάκι πάει σχολείο; Πάω να δω τις φωτογραφίες!

Ανθή, σου έγραψα και στο καφέ μας, αλλά πάνω σ' αυτό που λέει η Νατασούλα, συμφωνώ, θα πρέπει εσύ να φύγεις απ' το σπίτι ή να κρυφτείς κάπου, και να την ταΐσει κάποιος άλλος με μπιμπερό. Εμένα ο Αντρέας την πρώτη φορά δεν έπιασε το μπιμπερό (αλλά είχε και μια αρνητική εμπειρία με μπιμπερό στο νοσοκομείο λίγες μέρες πριν, τότε που νοσηλεύτηκε για βρογχιολίτιδα), τη δεύτερη φορά το ήπιε όλο!

Η Γιωταμαρία θέλει ξύλο. Μα είναι πράγματα αυτά που τρώει; Μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ μπανάνα και ΕΞΙ ΟΛΟΚΛΗΡΑ δαμάσκηνα;;;;;;;;;;;;;;;; Πού νομίζει ότι βρίσκεται; Στο ζαχαρένιο σπιτάκι της μάγισσας του δάσους και τρώει έτσι;;;; Τα σουβλάκια-σεφταλιά τα φάγαμε στο πανηγύρι του Αγίου Μάμα σε ένα χωριό εδώ κοντά. Ήταν πάρα πολύ ωραία, καθίσαμε σε μια πλατεία, με δέντρα, φανάρια, κ.λπ., έφαγε ο Αντρέας την μπανάνα του κι εμείς τα σουβλάκια μας!

Χριστίνα, αφού τον αγαπάς τον άντρα σου, πολύ καλά κάνεις και θα του το δείχνεις!!! Πιστεύω ότι με αυτήν την τακτική θα αλλάξουν πολλά πράγματα. Κι εμείς είμαστε η μέρα με τη νύχτα σε πάρα πολλά θέματα, σου το έχω ξαναπεί! Μη φανταστείς ότι έχω χάσει δέκα κιλά! Τώρα με τη νηστεία του Δεκαπενταυγούστου έχασα ένα κιλό, μετά το ξαναπήρα, τώρα έχασα μισό, κάπως έτσι πάω, χάνω ένα, βάζω ένα. Αλλά με το φαγητό που τρώω κανονικά θα έπρεπε να ήμουν τεράστια! Μάλλον παίζει ρόλο και ο θηλασμός, το τρέξιμο με το μωρό, πώς αλλιώς να το εξηγήσω; Αυτός ο διαγωνισμός που μας λες τι είναι; Διαγωνισμός διηγήματος; Το λινκ που μας έστειλες; Είναι το κείμενο με το οποίο έλαβες μέρος την προηγούμενη φορά; Αν σκεφτώ κάτι δε θα σου το πω, θα λάβω κι εγώ μέρος στον διαγωνισμό! :P :P Πέρσι τον Ιούνιο μου έστειλε ένας φίλος μου ένα διήγημα για διαγωνισμό, για να του πω μια γνώμη. Εμένα το διήγημά του δε μου άρεσε, του είπα κάποια σχόλια, και λέω "δε γράφω κι εγώ κάτι;". Κάθισα ένα πρωινό και έγραψα ένα πολύ μικρό διήγημα, έτσι για πλάκα. Του το έστειλα, βέβαια, και του είπα ότι θα λάβω κι εγώ μέρος, και τελικά πήρα το πρώτο βραβείο!!!!!!!!!!!!!!!! Εξ ημισείας με κάποιον άλλο δηλαδή, αλλά ο φίλος μου ήρθε δωδέκατος νομίζω. Χωρίς πλάκα, αν σκεφτώ κάτι θα σου πω!

Χρυσάνθη, κι εγώ θέλω και δεύτερο και τρίτο, αλλά θέλω να περάσει λίγος καιρός από την καισαρική, μήπως τα καταφέρω και το παλέψω για φτ. Ο άντρας μου πάλι, θέλει δεύτερο ΤΩΡΑ!!! Εμένα ο Αντρέας τα πετάει απ' το πάρκο τα παιχνίδια και μετά κάθεται κάτω-κάτω, κολλάει τη μούρη στο δίχτυ και τα κοιτάει και περιμένει να του τα δώσω πίσω. Α, μόλις έριξε την κουδουνίστρα και κάνει αυτό που μόλις έγραψα! Άσε που κάθεται κάτω ή στο κρεβάτι του, κυλάει την μπάλα του, του την κυλάω πίσω και ξανά απ' την αρχή! Δεν τα πλένω πάντως τα παιχνίδια κάθε φορά που τα πετάει έξω, αφού τον βάζουμε και στο πάτωμα. Από χτες ειδικά, δε θέλει να κάνει στράτα, θέλει μόνο να μπουσουλάει, μάλλον επειδή έτσι έχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Πάει και πειράζει τα πάντα, τραβάει καλώδια, βαράει το τηλέφωνο, άσε που, επειδή όπως μπουσουλά παράλληλα θέλει και να σηκωθεί, έχει το κωλαράκι ανασηκωμένο και πάει σα βάτραχος! Όσο για τον ύπνο, κι εμένα κάνει ακροβατικά. Υπνόσακκος δαγκωτό! Κι εγώ το χειμώνα με υπνόσακκο τον κοίμιζα, δε γινόταν αλλιώς. Εγώ σκέφτομαι τώρα το φθινόπωρο πώς θα τον σκεπάζω, που δε θα κάνει αρκετή ζέστη για να είναι ξεσκέπαστος, ούτε, όμως, και αρκετό κρύο για να τον βάζω σε υπνόσακκο. Μάλλον θα του βάζω κάποιο χοντρό φορμάκι. Τι τρώτε σήμερα; Εμείς αρακά!

Κι εμάς κόβει βόλτες στο καρότσι, δεν τολμώ να μην τον δέσω. Μια φορά είπα να τον δέσω μόνο με τις κάτω ζώνες, να του αφήσω ελεύθερους τους ώμους. Ε, παραλίγο να γκρεμιστεί κάτω! Χτες τον άφησε η μάνα μου άδετο, διέφυγε της προσοχής της για μερικά δευτερόλεπτα, και σηκώθηκε όρθιος μέσα στο καρότσι!

Καλημέρα και καλή σχολική χρονιά! Εγώ δεν κοιμήθηκα καλά, ο μικρός κατά τα μεσάνυχτα κοιμήθηκα, μετά κάθισα να βγάλω γάλα, και το πρωί ξύπνησε εξήμιση. Κατά τις οκτώ τον παρέδωσα στον άντρα μου, αλλά έκλαιγε συνέχεια και άντε να κοιμηθείς. Κανένα μισάωρο κατάφερα και κοιμήθηκα, μετά πάλι άρχισε τη γκρίνια. Σας είπα το καινούριο του παιχνίδι; Πετάει όλα τα παιχνίδια έξω από το πάρκο! Βάσω, πώς τα καταφέρνει και γυρίζει στο καθισματάκι και στο καρότσι; Όπως είναι δεμένη;;;;;;;

Καλέ; Πού χαθήκατε όλες;;;

Γεια σας! Όλες ξεφύγαμε το σκ! Ακόμα και η Γιωταμαρία, έφαγε ολόκληρη ντομάτα και έξι δαμάσκηνα!!!!! Γράφω τι έφαγα εγώ: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα- δε θα μπορούσατε ποτέ να το φανταστείτε- τριαντάφυλλο! Δεκατιανό: Ούτε μισό ροδάκινο. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο ψητό + πατάτες + σαλάτα ανάμεικτη + λίγη φέτα. Απογευματινό: Ένα δάκτυλο (σιροπιαστό γλυκό), ένα μπουρεκάκι με μυζήθρα και μια μικρή φλορεντίνη. Βραδινό: Μια κυπριακή πίτα σουβλάκια-σεφταλιά, με σαλάτα (μέσα στην πίτα) και ταχίνι.

Μύριαμ, το φαντάζεσαι; Να ξαναμείνουμε έγκυες όλες απ' την αρχή;;; Δωράκι, εσύ πώς πας; Εγώ κουτουλάω, αλλά πρέπει να βγάλω γάλα γιατί αύριο αρχίζω σχολείο, κι ο μικρός πριν μισή ώρα κοιμήθηκε... Ουφ, είναι κάτι που βαριέμαι αφάνταστα... Τουλάχιστον δε χρειάζεται να αποστειρώνω πλέον το θήλαστρο! Κάτι είναι κι αυτό!

Ανθή, τι λες παιδάκι μου; Πώς γίνεται να μην μπορείς να αντλήσεις, αφού στον Πάνο αντλούσες για σαράντα μέρες;;;; Σίγουρα μπορείς βρε, αλλά το θέμα είναι να βρεις τον τρόπο που βολεύει τα βυζιά σου! Εγώ σου είπα, αφήνω το ένα στήθος να γεμίσει για κανένα δεκάωρο για να μπορέσω να αντλήσω μια ικανοποιητική ποσότητα. Την πρώτη φορά που πήγα να αντλήσω κι εγώ κάπως σαν εσένα την πάτησα! Αν πήγες να βγάλεις γάλα μετά από θηλασμό ή λίγη ώρα μετά από θηλασμό, είναι λογικό που έβγαλες τόσο λίγο. Θα τα καταφέρεις βρε, μην αγχώνεσαι!

Χαιρετώ την ομήγυρη! Κατ' αρχήν, ας ζητωκραυγάσουμε όλες: ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Γιωταμαρία, να πας στη Μίσκο και να τους πεις να κάνεις διαφήμιση. Χριστίνα, πάστα, χμ... Ελίνα, γιου τζιαμπντ ιτ, του μπαντ φορ γιου, αλλά τουλάχιστον απόλαυσες τα τορτελίνια σου!