Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας κοριτσάκια! Τι ερημιές είναι αυτές; Εγώ έχω χρόνο να γράψω, αλλά τι να γράφω, το ένα ποστ πάνω στο άλλο και να μιλάω μόνη μου; Μπήκα τώρα για να σας πω ότι η Βάσω γέννησε! Έκανε καισαρική σήμερα το πρωί. Ο μικρός ήταν περιτυλιγμένος με τον ομφάλιο λώρο και δυσκολεύτηκαν να τον βγάλουν. Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν ήπια βεντούζα. Τώρα είναι όλοι μια χαρά! 3060 ο μικρός! Εμείς καλά, δηλαδή τι καλά, όλοι άρρωστοι είμαστε. Ο άντρας μου κι εγώ συναχωμένοι, ο Αντρέας το ίδιο με λίγο βήχα. Η μικρή έβηξε 2-3 φορές σήμερα, αλλά δεν ξέρω αν είναι άρρωστη. Μάλλον όχι, πάντως μύξα προς το παρόν δεν έχει. Στο σχολείο καλύτερα, χτες ήταν τέλεια μέρα, είχα δύο δίωρα Νέων Ελληνικών, και έγινε πάρα πολύ ωραίο μάθημα. Έχω προσέξει ότι όσο νωρίτερα είναι τα μαθήματα, τόσο καλύτερα. Μέχρι την τέταρτη ώρα που είχα χτες ήταν μια χαρά. Σήμερα είχα 2η, 3η, 5η και 7η ώρα, και από την 5η και μετά ήταν να κόβεις φλέβα. Ειδικά την 7η ώρα, ακόμα και τα ήσυχα τμήματα δε μαζεύονται με τίποτα. Χτες πήγαμε με τον Αντρέα στα γενέθλια μιας συμμαθήτριάς του. Ήταν στον παιδότοπο που πηγαίνουμε συνήθως, και είχε πάει και σε άλλο πάρτι εκεί, ενός συμμαθητή του, με τον μπαμπά του, όμως. Χτες τον πήγα εγώ για να γνωρίσω τις μαμάδες των συμμαθητών του, υποτίθεται. Ρε κορίτσια, τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Μπαίνουμε στον παιδότοπο, κοιτάω γύρω-γύρω, δεν έρχεται ένας άνθρωπος να μας υποδεχτεί. Στεκόμαστε μες στη μέση, δεν έρχεται η μάνα ή ο πατέρας της μικρής για να μας καλωσορίσουν, να μας βάλουν να καθίσουμε, να τους δώσουμε το δώρο, τέλος πάντων. Ο Αντρέας είδε τους συμμαθητές του, έβγαλε τα παπούτσια του μόνος του, και μπήκε στα παιχνίδια. Εγώ έμεινα να στέκομαι μες στη μέση σαν τον κούκο, και να μην έρχεται κανείς. Τους γονείς της μικρής, εννοείται, δεν τους ξέρω, ούτε υπήρχε κάποια ένδειξη για το ποιοι μπορεί να είναι. Εγώ πάλι, στεκόμουν μες στη μέση και κρατούσα και το δώρο, οπότε έκανα μπαμ ότι είχα έρθει για το πάρτι. Και δεν είχε και τόσο πολύ κόσμο για να πούμε ότι δε με είδαν. Τελικά εντοπίζω τη μικρή που γιόρταζε, και την κυνηγάω για να της δώσω το δώρο. Της το δίνω, και το παίρνει η... Φιλιππινέζα που τη συνόδευε... Η μάνα εξαφανισμένη. Πάω και κάθομαι μόνη μου σ' ένα τραπέζι, στο οποίο ο μοναδικός θαμώνας ήταν ο αδελφός μιας φίλης μου που το παιδί του είναι κι αυτό συμμαθητής του Αντρέα. Στη μία άκρη εγώ, στην άλλη αυτός. Χαιρετιόμαστε, λέμε πέντε τυπικές κουβέντες, και μετά κοιτάμε γύρω-γύρω. Βγάζω το κινητό και χαζεύω για να περάσει η ώρα. Και πάλι δεν έρχεται κανείς, μάνα, πατέρας, παππούς, γιαγιά, θείος, θεία. Με πιάνουν τα νεύρα, και στέλνω μήνυμα στον άντρα μου αν μπορεί, να πάω εγώ σπίτι και αυτός στον παιδότοπο, και μου λέει εντάξει. Πάω να πω σε μια απ' τις δασκάλες του νηπιαγωγείου (ήταν κι αυτές καλεσμένες) να έχει το νου της στον Αντρέα μέχρι να έρθει ο άντρας μου, και μου λέει "δεν έχεις παρέα; Έλα κάτσε μαζί μας", οπότε δεν μπορούσα πλέον να φύγω. Με γνώρισε και με άλλες μαμάδες και τα λέγαμε. Ρε κορίτσια, καθίσαμε πάνω από δύο ώρες, και δεν ήρθε η μάνα της μικρής μία φορά να μας πει ένα γεια, τι κάνετε, πώς τα περνάτε; Τίποτα... Ο αδελφός της φίλης μου, έμεινε μόνος του όλο το απόγευμα. Κυνηγούσε, βέβαια, το παιδί του συνέχεια, αλλά δεν πήγε ο πατέρας της μικρής να του προτείνει να καθίσει μαζί τους. Κι εγώ δεν του είπα να έρθει να καθίσει μαζί μας, γιατί ήμασταν η μία πάνω στην άλλη στο τραπέζι... Τελικά, όταν εντόπισα τη μάνα της εορτάζουσας, είδα ότι καθόταν με τις φίλες της, και τους υπόλοιπους τους έγραφε κανονικά... Και στο τέλος που φύγαμε, πήγαμε να τη χαιρετήσουμε (είχα σκοπό να φύγω κατευθείαν, αλλά ήθελε ο Αντρέας να πάρει δωράκι, και δεν μπορούσα να πάρω μόνη μου το δωράκι και να φύγω, χαχα!), και πάλι μας ψιλοέγραφε, και μόλις της είπα καληνύχτα, ξύπνησε και μας έδωσε σημασία. Α, αφήστε και το άλλο: τα μισά παιδιά τα κυνηγούσαν οι Φιλιππινέζες. Αυτές να τα ταΐσουν, να τα αλλάξουν, να μπουν μαζί τους στα παιχνίδια. Τουλάχιστον ο Αντρέας πέρασε πάρα πολύ ωραία. Αύριο θα πάνε εκδρομή με το σχολείο. Μη φανταστείτε και πολύ μακριά! Θα πάνε στο δημοτικό στάδιο και θα κάνουν λέει, αθλητική ημερίδα, με τη βοήθεια ενός γυμναστή, μετά για πικ νικ στο δασάκι της Αλυκής και στο τέλος θα επισκεφθούν ένα οδοντιατρείο για να τους μιλήσει η οδοντίατρος για την υγιεινή των δοντιών! Τέλειο μου ακούγεται! Σας αφήνω κόρες, αφού δεν έχω και τίποτα να σχολιάσω. Πολλά φιλιά, αν με διαβάσετε...

36.6 είναι η κανονική θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος. Δεν είναι ανεβασμένη θερμοκρασία. Φιλική συμβουλή: μην τρελαίνεσαι και μετράς θερμοκρασίες. Μόνο άγχος μπορεί να σου προκαλέσουν τέτοιες μέθοδοι! Καλή επιτυχία εύχομαι!

Η θρομβοφιλία είναι ένας από τους βασικότερους λόγους μιας παλλίνδρομης. Καλό θα ήταν να αρχίσεις από αυτές τις εξετάσεις.

Εξετάσεις για θρομβοφιλία έκανες;

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ άρχισα σχολείο από χτες: όπως σας είχα πει, χτες πήγαμε εκδρομή. Ήταν αρκετά άβολο, αφού δεν ήξερα κανένα, ούτε μαθητές ούτε καθηγητές, αλλά οι μαθητές ήταν πολύ ήσυχοι, και δεν είχαμε προβλήματα. Εννοείται ότι δεν πήγαμε όλο το σχολείο σε ένα μέρος, αφού οι μαθητές όλοι μαζί είναι 500 και οι καθηγητές γύρω στους 100! Εγώ ήμουν με την Α' Λυκείου, οκτώ τμήματα συνολικά. Πήγαμε αρχικά στον Κόρνο, ένα χωριό στην επαρχία μας, στο οποίο υπάρχει εκκλησάκι και μουσείο αφιερωμένο στους αγνοούμενους. Βασικά στο εκκλησάκι, ο ένας τοίχος έχει τις φωτογραφίες των 1619 αγνοουμένων, ενώ το μουσείο δεν έχει τίποτα, μόνο κάτι τοιχογραφίες αφιερωμένες στους αγνοούμενους. Μας μίλησαν εκεί, και μετά πήγαμε στο Ζύγι, δίπλα από τη ναυτική βάση που έγινε η έκρηξη πριν από τριάμιση χρόνια. Κάναμε κάτι βόλτες εκεί, και μετά φάγαμε ψαρομεζέδες στις ΕΝΤΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΙ...! Εκδρομή κυπριακού σχολείου γαρ... Σήμερα είχαμε κανονικά μάθημα. Την πρώτη ώρα μπήκα σε μια τάξη και κάναμε υπέροχο μάθημα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα! Τρίτη ώρα ξαναείχα μάθημα, και ήταν απογοητευτικό. Πολλή φασαρία και αναστάτωση. Μετά που μιλούσα με την καθηγήτρια που τους κάνει Νέα Ελληνικά, μου είπε ότι είναι πάρα πολύ αδύνατο τμήμα και είναι κι αυτή πολύ απογοητευμένη. Τέταρτη ώρα έκανα Οιδίποδα σε μια πολύ μικρή τάξη, και ήταν ήσυχοι και κάναμε πολύ ωραίο μάθημα. Έκτη και έβδομη ώρα είχα σε δύο Α' Λυκείου, Νέα Ελληνικά και Ιστορία και ήταν πολύ ανήσυχοι. Οι πρώτοι είχαν προηγουμένως γυμναστική και ήταν αναστατωμένοι, ενώ τους δεύτερους τους είχα τελευταία ώρα και ήταν επίσης πολύ ανήσυχοι. Ουφ, αυτές τις δύο ώρες κουράστηκα πιο πολύ. Είναι και πάρα πολλοί οι μαθητές. Φανταστείτε ότι σήμερα γνώρισα γύρω στους 110-120 μαθητές... Ελπίζω να στρώσουν σιγά-σιγά... Ένα σας λέω: πριν λίγο έφαγα μέλι να ηρεμήσει ο λαιμός μου. Τον έχω καταγδάρει έτσι που φώναζα όλη την ώρα για να με ακούνε. Το απόγευμα έχω ρωσικά, τώρα θα πάνε ο άντρας μου με τον Αντρέα στα Τζάμπο για να αγοράσουν δώρο για τη συμμαθήτρια του Αντρέα που έχει γενέθλια αύριο. Βάσω με το καλόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Σύντομα θα κρατάς το Γιωργάκη στην αγκαλιά σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Το κινητό μου το έχεις, μόλις μπορέσεις, στείλε ένα μήνυμα! Αν δεν το έχεις, πες μου να σου το στείλω στο φέισμπουκ. Βλέπω κι εσύ συμφωνείς για τα cup cakes, όπως και σχεδόν όλοι με τους οποίους έχω μιλήσει. Μόνο η κουμπάρα μου έχει ξετρελαθεί, έλεος. Τα φτηνότερα (και καλύτερα) κεραστικά, θα τα αγοράζαμε εμείς, όχι η κουμπάρα μου, οπότε δε θα επιβαρυνόταν καθόλου με τα κεραστικά. Αλλά τι να κάνω που λύσσαξε με τα cup cakes; Σε τελική ανάλυση, δικό μας έξοδο είναι τα κεράσματα, και μπορούσε να πει στη φίλη της ότι εμείς αποφασίσαμε ότι θέλουμε κάτι άλλο, και αυτή δε θα έμενε εκτεθειμένη. Αλλά τι να της κάνω; Χριστίνα κι εγώ που πήγαινα μικρή στο Κατηχητικό τα ίδια κάναμε, δηλαδή ιστοριούλα, δίδαγμα και παιχνίδι. Και πολλοί έτσι τα κάνουν ακόμα. Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει και αν δεν αλλάξουμε κι εμείς, τότε θα χάσουμε την μπάλα. Εγώ έχω βρει καταπληκτικό υλικό στο διαδίκτυο και παίρνω ιδέες. Τώρα βρήκα μια σούπερ χειροτεχνία με μπατονέτες κι ελπίζω να καταφέρουμε να την κάνουμε, γιατί μου φαίνεται κάπως δύσκολη. Ο Αντρέας είναι κάπως καλύτερα, έχει πολύ λιγότερη μύξα και βήχα. Απλά μου φαίνεται ότι ο βήχας έχει αρχίσει να γίνεται πιο υγρός. Πάντως, εδώ και τρεις μέρες κάνει εισπνοές προληπτικά. Σχολείο πηγαίνει κανονικά, όμως, αφού όλα τα παιδιά έτσι είναι αυτόν τον καιρό. Συμφωνώ κι εγώ για την ανατροφή των παιδιών. Αγάπη και μόνο αγάπη. Σίγουρα είναι καλό, όμως, να διαβάζουμε και να ενημερωνόμαστε, απλά έχουν γραφτεί τόοοσα πολλά και αντιφατικά μεταξύ τους, που συνήθως μπέρδεμα προκαλούν. Πωπω ρε συ, άπειρες ώρες δουλεύεις... Πάλι καλά που έχεις τα Σκ. Ο άντρας σου βρήκε τίποτα; Οι υπόλοιπες πού είστε;

Χαλόου;

Γεια σας κοριτσάκια! Καλό μήνα να έχουμε! Καγκουράκι χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου!!! Να σε χαίρεται η όμορφη οικογένειά σου! Εμείς καλά είμαστε, ο Αντρέας λίγο αρρωστούλης, σήμερα δεν έκανε δέκατα, έχει λίγη μυξούλα, τίποτα το τρομερό. Το πρωί πήγα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη ν' αλλάξω βιβλία και είχε ανάγνωση παραμυθιού από ηθοποιούς για παιδιά. Γινόταν χαμός! Είχε πάρα πολύ κόσμο, είδα και γνωστούς. Το είχα δει στο φέισμπουκ, αλλά το ξέχασα και δε δήλωσα και τον Αντρέα. Τουλάχιστον δε νιώθω τύψεις, αφού είναι άρρωστος και δε θα τον πήγαινα ούτως ή άλλως. Θα πάμε σίγουρα τον άλλο μήνα, που θα έχει χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Μετά που γύρισα σπίτι κάναμε ένα κολλάζ με φορτηγά, κι ο Αντρέας ζωγράφισε το δρόμο και τα φώτα της Τροχαίας! Τα έκανε αναγνωρίσιμα, μπορώ να πω! Το απόγευμα έχω κατηχητικό. Θα κάνουμε ένα κολλάζ πάνω στην παραβολή του Σποριά και μετά θα φυτέψουμε φακές σε βαμβάκι, γουάου! Έβαλα τη μάνα μου και μου έντυσε κεσεδάκια γιαουρτιού με αυτοκόλλητο περιτύλιγμα, για να είναι όμορφα, και θα τις φυτέψουμε εκεί μέσα. Λέω ν' αρχίσω να παίρνω και τον Αντρέα μαζί μου. Ίσως απ' το επόμενο Σαββάτο. Αν καθίσει, θα συνεχίσω, αλλιώς, σε λίγους μήνες πάλι! Μάγδα όλα μια χαρά με την ψυχολόγο! Καλά, αφού τα κάνεις ασυνείδητα, τι να το κάνεις το βιβλίο; Το λέω γιατί όταν αρχίσουμε να το πολυψάχνουμε και να πιεζόμαστε, α, πρέπει να κάνω αυτό κι εκείνο και το άλλο, τότε νομίζω δε μας βγαίνει αυθόρμητα, κα το παιδί το καταλαβαίνει. Ωραία η παρομοίωση με τον ξάδελφο από την Αυστραλία, χαχα! Βέβαια, δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί το νεογέννητο που έρχεται κοιμάται σ' ένα πορτ μπεμπέ για κανα δυο μήνες, κλαίει, οκ, το κρατάνε οι γονείς, αλλά εισβάλλει στον προσωπικό χώρο του άλλου παιδιού σταδιακά. Δηλαδή στην αρχή του αφιερώνουν χρόνο οι γονείς, μετά από κάποιους μήνες του δίνουν κάποια παιχνιδάκια, μετά το βάζουν στο πάτωμα, κ.λπ., οπότε νομίζω είναι πιο ομαλή η μετάβαση. Όντως σε άλλο πλανήτη ο σύζυγος με το αμάξι! Καλά, η Ανθή όντως έχει χαθεί από προσώπου γης! Καγκουράκι λες να χαθώ κι εγώ από Δευτέρα; Ελπίζω όχι! Πολύ τρέξιμο πάντως όντως... Τα cup cakes, όπως σας είχα ξαναπεί, δε με τρελαίνουν, γιατί είναι απλά ένα κέικ που το φτιάχνω κι εγώ. Δεν είναι κάτι το εξαιρετικό γευστικά. Μόνο εμφάνιση είναι. Ο άντρας μου που δοκίμασε μου είπε ότι είναι έτσι κι έτσι. Προτιμώ χίλιες φορές το πιο παραδοσιακό κέρασμα, με μπισκότο, σοκολάτα γάλακτος, κρέμα, καραμέλα και τέτοια. Είναι άπειρες φορές πιο νόστιμο και πολύ φτηνότερο. Φυσικά τώρα ανέλαβε η κουμπάρα να τα πληρώσει, αφού λύσσαξε και δεν μπορούσε να επιβαρύνει εμένα με το έτσι θέλω. Βασικά, δεν είναι ότι η κουμπάρα θα πάθαινε κάτι αν δεν κάναμε cup cakes για κέρασμα, αλλά ένιωθε εκτεθειμένη απέναντι στη φίλη της, προφανώς. Αλλά πιστεύω θα της κοστίσει πολύ περισσότερο απ' ό,τι αξίζουν πραγματικά. Μου είπε ότι η φίλη της θα της χρεώσει μάλλον μόνο τα υλικά, αλλά πόσο κοστίζουν τα υλικά για 70-80 κεκάκια; Πενήντα ευρώ; Εβδομήντα; ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Δε νομίζω, όμως, να της τα χρεώσει κάτω από εκατό. Τέλος πάντων. Σας φιλώ όλες, και τα λέμε!

Ναι, έχω δύο παιδάκια, τριών χρονών και τριών μηνών! Δεν υπάρχει κανένα σημαδάκι από τόσο νωρίς! Αν έχεις συμπτώματα, ή θα είναι κάτι άσχετο ή φανταστικά! Και μετά, θα δεις ότι τα συμπτώματα της περιόδου και της εγκυμοσύνης είναι σχεδόν τα ίδια. Οπότε, μην κάθεσαι να τρελαίνεσαι, μην τρέχεις κάθε λίγο στην τουαλέτα, βάλε τα θερμόμετρα στο συρτάρι, μην αναρωτιέσαι αν σου μυρίζει κάτι, κι αν είναι να έρθει, θα έρθει!

Χαχα, δεν το λέω επειδή μας πρήζεις! Το λέω επειδή όλες έτσι αρχίζουμε, και τον πρώτο μήνα προσπαθειών τρελαινόμαστε και βλέπουμε παντού συμπτώματα! Συμφωνώ και με την άλλη κοπέλα, αν είναι να σου κάτσει... Εγώ στο πρώτο μου παιδί, υποτίθεται ... πρόσεχα (!!), κι εκείνο το μήνα είχαμε θεατρική παράσταση στο σχολείο, κουβαλούσα έπιπλα, έτρεχα πάνω-κάτω, δεν καθόμουν λεπτό, έπινα ζιβανίες (κάτι σαν τσίπουρο), και έμεινα έγκυος μέσα σ' όλα αυτά!!! Ενώ άλλους μήνες που το ήθελα και τρελαινόμουν και καθόμουν με τα πόδια ψηλά και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, δεν είχα καμία επιτυχία...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!!!! Όλες έτσι είμαστε στην αρχή! Βρίσκουμε συμπτώματα απ' το πουθενά. Σου εύχομαι να έχεις μείνει εγκυούλα, αλλά και να μην έμεινες, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ!!!

Αυτό θα το μάθεις αν κάνεις τεστ ή χοριακή! Σου εύχομαι να είσαι έγκυος, αν το θέλεις!

Μήπως είναι καμιά ιωσούλα, αφού έκανες και πυρετό; Εγώ είχα πολλές διαταραχές στην περίοδο όταν κάποια στιγμή είχα επαφή την πρώτη μέρα. Για πέντε μέρες περίπου μου πήγαινε ελάχιστο αίμα και μαύρο, και μετά άρχισε κανονική περίοδος, η οποία κράτησε μια βδομάδα. Αυτό συνεχίστηκε για κάποιους μήνες και τελικά η περίοδος επανήλθε στα κανονικά της. Μπορεί οι διαταραχές που έχεις να είναι συνδυασμός κάποιας ίωσης και της επαφής που είχες την πρώτη μέρα περιόδου. Αν δεις ότι συνεχίζονται τα προβλήματα, θα πρέπει να ρωτήσεις το γυναικολόγο σου!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ τελικά δεν πληρώθηκα αυτό το μήνα, και ούτε πρόκειται... Πήρα τηλέφωνο στο Γενικό Λογιστήριο, και μου είπαν ότι δε θα πληρωθώ, επειδή οι τελευταίες έξι εβδομάδες της άδειας δεν πληρώνονται απ' αυτούς, αλλά από το επίδομα μητρότητας των Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το θέμα είναι, όμως, ότι μου έστειλαν μόλις γέννησα μία επιταγή 1600 ευρώ περίπου, και τον προηγούμενο μήνα πήρα 1200 ευρώ περίπου, από τα οποία τα 590 δεν τα πήρα, αφού πήγαν στο δάνειο, άρα 700 ευρώ, και αυτό το μήνα ούτε ένα λεπτό. Τον Οκτώβριο είχαμε να πληρώσουμε και κάποιους φόρους και μεγάλους λογαριασμούς, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, τα λεφτά έκαναν φτερά. Τώρα αναγκάστηκα να κάνω αίτηση για να πάρω τα πολλά μαζεμένα λεφτά που λέει και η Βάσω, τα οποία θα αρχίσουν να μου αφαιρούν σιγά-σιγά απ' τον μισθό μου σε ένα εξάμηνο νομίζω. Θα κάνουμε συνετή διαχείριση, κι ελπίζω να μην έχουμε πρόβλημα. Ευτυχώς στο τέλος της χρονιάς θα πάρουμε και το δώρο Χριστουγέννων. Ο Αντρέας σήμερα δεν πήγε σχολείο, γιατί είχε πολλή μύξα το πρωί και ήταν λίγο ζεστός. Παρακολουθώ τη θερμοκρασία του, κάτι μικρο-δέκατα είναι, μέχρι 37 έχει φτάσει. Δεν έχω δώσει τίποτα, είναι μια χαρά ζωηρός και ορεξάτος, μόνο που δεν τρώει γιατί έχουμε σπανάκι με ρεβίθια, και μόνο που τα βλέπει, τρέχει να φύγει. Φυσικά, του έβαλα και χυλοπιτάκια από χτες και του έκρυψα τα λαχανικά, αλλά αυτός τα εντοπίζει, ακόμα κι αν δε διακρίνονται με γυμνό οφθαλμό. Πριν ήρθε και η κουμπάρα μου και μου έφερε δείγματα από cup cakes. Τώρα να σας πω ότι τρελάθηκα; Δε θα σας το πω. Έχουν από πάνω για διακόσμηση από ένα κρίνο από ζαχαρόπαστα, γιατί για τη διακόσμηση της λαμπάδας αγόρασε η κουμπάρα κρίνα, και είπαμε να τα κάνουμε όλα με κρίνα, προσκλήσεις, κεράσματα, κ.λπ. Από γεύση είναι πολύ νόστιμα, αλλά δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. Είναι απλά ένα κέικ που μπορώ να φτιάξω κι εγώ. Και τα κρίνα μπορώ να τα φτιάξω, είναι η αλήθεια. Δεν είναι τίποτα το τρομερό, και θα πάρει κι ένα κάρο λεφτά απ' την κουμπάρα μου. Ουφ, τα νεύρα μου, έκανε ο άντρας μου αρκετές εξωτερικές δουλειές σήμερα, κι επειδή περίμενε κανένα μισάωρο όρθιος για να πληρώσει το λογαριασμό του τηλεφώνου-ίντερνετ, ήρθε στο σπίτι και σερνόταν, είπε ότι κουράστηκε αφάνταστα και από τότε, εδώ και δύο ώρες, κάθεται στο γραφείο και παίζει σκάκι (=δεν μπορούμε ούτε να του μιλήσουμε), και δεν κουνιέται από κει. Αμάν πια! Δηλαδή αν δούλευε τι θα έκανε; Θα έπεφτε σε νάρκη; Βάσω κρίμα που δεν επέστρεψε ο γιατρός σου. Τι γάιδαρος ο άλλος γιατρός. Καλά, 22 Νοέμβρη δεν έχεις ΠΗΤ; Γιατί να κάνετε τόσο νωρίς την καισαρική; Ή κάνω λάθος; Σας αφήνω, αφού δεν έχω και κάτι άλλο να σχολιάσω. Φιλιά.

Ούτε κι εγώ είχα ποτέ μου σταθερό κύκλο, αλλά δε χρησιμοποίησα ποτέ μου τεστ ωορρηξίας, γιατί πιστεύω ότι μόνο άγχος θα μου προκαλούσε. Μην αγχώνεσαι καλέ τόσο πολύ!

Γεια σας κορίτσαροι! Ερημιά καταραμένη... Εμείς είμαστε καλά, αν και ο Αντρέας σήμερα έκανε εμετό στο σχολείο κι έκανε πάλι διάρροια... Πιστεύω ότι ο εμετός προερχόταν από το φρούτο, θα το έφαγε πολύ γρήγορα και πνίγηκε. Η διάρροια τώρα πρέπει να είναι απ' τις μυξούλες. Τώρα που του περνάνε, θα δούμε, αν συνεχιστούν οι διάρροιες, θα πρέπει να κάνουμε αναλύσεις κοπράνων. Η μικρή μια χαρά, γίνεται ολοένα και πιο χαρούμενη και ζωηρή! Χτες, όπως σας είπα, πήγα στο γυναικολόγο. Καλά, μετά από τη γέννα και τις αλλεπάλληλες εξετάσεις τραχήλου, το τεστ ΠΑΠ μου φάνηκε περίπατος! Πάντα θυμάμαι πονούσα και το θεωρούσα φρικτό, ενώ τώρα, ούτε που το κατάλαβα! Σήμερα πήγα στο σχολείο και μου έδωσε η αντικαταστάτριά μου πέντε κιλά φυλλάδια! Γνωρίστηκα με συναδέλφους και με μαθητές. Τη Δευτέρα αρχίζω, γουάου!!! Ο διευθυντής μου έδωσε διάφορες συμβουλές και μου είπε ότι τίποτα δεν άλλαξε με πέρσι, κι ότι είμαστε η παρεούλα που συνταξιδεύαμε τρία χρόνια. Δεν είναι ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΣ;;; Κατά το μεσημέρι έριξε μια βρόχααα... Έπεσε και χαλάζι!!! Χριστίνα το είδα το e-book, αφού σου έγραψα κι εδώ! Δεν το διάβασα ακόμα δυστυχώς... Περαστικά στο Δημητράκη εύχομαι! Μακάρι να του περάσει τώρα με την αντιβίωση. Ουφ, εγώ αγχώνομαι πάρα πολύ για το οικονομικό. Υποτίθεται ότι τις τελευταίες έξι εβδομάδες της άδειας πληρώνομαι από τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις και όχι από το Λογιστήριο της Δημοκρατίας. Τον περασμένο μήνα, μου αφαίρεσαν τη δόση του δανείου, δηλαδή 590 ευρώ, και πήρα μόνο 760 ευρώ. Αυτόν το μήνα δεν ξέρω πόσα θα πάρω, και αγχώνομαι. Μας έχουν τελειώσει τα λεφτά, και ακόμα νομίζω δεν έχω πληρωθεί. Στην κατάσταση της μισθοδοσίας, πάντως που μπαίνω, δε μου βγάζει τίποτα για τον Οκτώβρη. Ουφ, αν μου δώσουν μόνο 300 ευρώ, ας πούμε, θα πρέπει να κάνω αίτηση για το επίδομα μητρότητας, που θα μου το κόβουν μετά λίγο-λίγο απ' το μισθό. Θυμάστε κι απ' την προηγούμενη φορά ε; Γκρρρ... Άγχος κι αυτό... Οι υπόλοιπες πού είστε;

Είναι φυσιολογικό κορίτσι μου. Δε χρειάζεται να αγχώνεσαι και να παίρνεις ειδικά μέτρα! Ούτε πόδια ψηλά χρειάζονται, ούτε ξάπλα, ούτε τίποτα. Απλά χαλάρωσε, μην το πολυσκέφτεσαι και θα δεις ότι θα έρθει!

Γεια σας κορίτσαροι! Τι κάνετε; Εμείς καλά, ο μικρός πήγε σχολείο, η Γεωργία μισοκοιμάται, εγώ ήπια τον καφέ μου και είπα να σας γράψω. Σε καμιά ώρα έχω γυναικολόγο. Επιτέλους, υποτίθεται έπρεπε να πάω όταν σαράντισα, αλλά κλασικά, πάω στους τρεις μήνες. Χτες πήγαμε στην παρέλαση, αλλά δεν καθίσαμε πολύ. Μέχρι να βρούμε πάρκινγκ κάναμε πόσες ώρες, ο Αντρέας κοιμήθηκε στο αμάξι, μετά έπρεπε να περπατήσουμε μια κάποια απόσταση και τρέχαμε κιόλας, είχε και ήλιο, ε, κουράστηκε και ήταν σαν ζαβλακωμένος. Παρακολουθούσε την παρέλαση, αλλά όχι με ενθουσιασμό και τελικά όταν τον ρωτήσαμε αν θέλει να φύγουμε είπε ναι. Το μεσημέρι φάγαμε κλασικά μπακαλιάρο-σκορδαλιά, γιατί ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΤΡΩΝΕ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟ-ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΣΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ. Καλά, ο Αντρέας δεν έφαγε τίποτα εννοείται, κι εγώ από σκορδαλιά ελάχιστη, κάναμε και πατάτες φούρνου, για να μη γίνει το γάλα σκορδάτο! Ευτυχώς τα μαγείρεψε όλα ο άντρας μου. Κάναμε κλασικά κολλάζ, αφού ο Αντρέας έχει κολλήσει και θέλει να κάνουμε πεντακόσια τη μέρα. Το πρωί που ξυπνάει, με τη τσίμπλα στο μάτι έρχεται και μου λέει "έλα, θέλω να κάνουμε τις εικόνες", και ζυμώσαμε και κάτι τέλεια σταφιδόψωμα! Μάγδα πολύ ωραία περάσατε κι εσείς χτες! Η Γεωργία καλέ είναι τριών μηνών ακόμα, δεν μπουσουλάει, αν και κάνει φιλότιμες προσπάθειες! Θέλει να έχει άπλα πάντως, για να κινείται. Είναι δύσκολο με το άλλο παιδί, και ακόμα δυσκολότερο όταν το άλλο παιδί είναι άρρωστο και πρέπει να το απομακρύνεις για να μην την κολλήσει. Λοιπόν, σας αφήνω για να ετοιμαστώ για το γυναικολόγο.

Γεια σας κοριτσάκια! Καλή βδομάδα! Τι κάνετε; Κατερίνα και Χριστίνα να σας ζήσει οι Δημήτρηδες! Εμείς καλά! Ο Αντρέας ακόμα έχει λίγες μυξούλες, αλλά μέχρι εκεί... Το Σαββάτο το απόγευμα πήγα Κατηχητικό. Ήρθαν δέκα παιδάκια. Ήρθε και ένα Αιγυπτιάκι μικρούλικο που ερχόταν και πέρσι, αλλά δεν ήξερε γρι ελληνικά. Φέτος ξεκίνησε νήπιο κι άρχισε να μαθαίνει. Σε κάποια φάση μου είπε "Κυρία, τελείωσα", κι έλιωσα!!! Η μία ώρα, όμως, δε μας φτάνει. Μέχρι να πούμε την ιστορία με αναπαράσταση, να συζητήσουμε, να γράψουμε και να ζωγραφίσουμε, δεν είχαμε ώρα να παίξουμε. Μετά πήγα στους γονείς μου να πάρω τον Αντρέα και αποφασίσαμε να πάμε στον εσπερινό, αφού την Κυριακή είχε μεγάλη γιορτή. Πήγαμε για κανένα μισάωρο. Γυρίσαμε όοολη την εκκλησία, μόνο στο καμπαναριό δεν ανεβήκαμε, και στο τέλος ανακάλυψε τα κόλλυβα και τους άρτους. Πήγαινε κι έχωνε τη μούρη του στα κόλλυβα κι έλεγε "θέλω μία σταφίδα" και "θέλω ψωμάκι". Του εξήγησα ότι πρέπει να διαβάσει ο παππούλης μια προσευχούλα για να φάμε το ψωμάκι. Τελικά, όταν έγινε η αρτοκλασία και τελείωσε ο εσπερινός, πήραν τους άρτους να τους μοιράσουν έξω απ' την εκκλησία. Βλέπει ο Αντρέας ότι είχαν εξαφανιστεί τα ψωμιά και μου λέει "μα πού είναι τα ψωμιά; Πού είναι; Μου τα πή-ανε..."! Χαχαχαχα! Χτες το πρωί πήγαμε εκκλησία οικογενειακώς. Ήταν και το μνημόσυνο της θείας μου που χάσαμε το καλοκαίρι. Ο άντρας μου με τον Αντρέα έμειναν έξω, κι η Γεωργία κι εγώ ανεβήκαμε στο γυναικωνίτη. Όλοι έβλεπαν τη Γεωργία και ενθουσιάζονταν, και μια γνωστή μου κυρία μου ζήτησε και την κράτησε για πολλή ώρα, μέχρι που την πήρα να τη θηλάσω. Μετά στον καφέ, στο σπίτι του θείου μου, πάλι όλοι πήγαιναν και την έβλεπαν, αυτή χαριεντιζόταν, κι οι άλλοι ενθουσιάζονταν! Νομίζω έχει κλέψει πλέον τη δόξα του Αντρέα! Ααα, το Σάββατο το βράδι κοιμήθηκε πρώτη φορά στην κούνια, κι εγώ στο κρεβάτι του Αντρέα. Όλα μια χαρά ευτυχώς! Ο Αντρέας θυμάμαι έκανε γκρίνιες στην αρχή. Άρχισα και προετοιμασία για το σχολείο, γιατί μια βδομάδα έμεινε!!! Βάσω μια χαρά οι εξετάσεις σου! Είδες που αγχωνόσουν; Στο σχολείο θα δουλεύω εφτάμιση με μία και τριανταπέντε, εκτός από τις μέρες που έχω κενό τελευταία περίοδο και θα φεύγω γύρω στη μία. Η Τετάρτη είναι η καλύτερη μέρα! Έχω μάθημα τις τέσσερις πρώτες περιόδους, και μετά τρία κενά! Στο τελευταίο θα φεύγω, βέβαια, αλλά τουλάχιστον θα ξεκουράζομαι. Το Νικολάκη τον ξέρω. Ο Δώρος Κυριακίδης που είναι μαζί με τον Κώστα Σχοινιού στο θίασο είναι από τη Λάρνακα, και οι δικοί μου ξέρουν τους γονείς του. Τους ήξεραν δηλαδή γιατί έχουν πεθάνει τώρα. Αλλά το Νικολάκη ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΠΟΡΩ!!! Κι εμείς πηγαίναμε μικροί, αλλά νομίζω αυτό τα λέει όλα: δε γίνεται τριάντα χρόνια να παίζεις τον ίδιο ρόλο. Τώρα ο Σχοινιού είναι πάνω από πενήντα χρονών, και όταν παίζει το Νικολάκη, μοιάζει με χαρακτήρα από ταινία θρίλερ. Είναι λες και μια γριά ντύνεται παιδάκι. Μπρρρ!!!! Καλά, αν θελήσει στο μέλλον ο Αντρέας θα τον πάω, αλλά νομίζω εγώ θα κλείσω μάτια και αφτιά! Δεν είχε κι άδικο η Ιωάννα που έκλαιγε! :P Ο Αντρέας πάντως σ' αυτή τη φάση, δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσει να παρακολουθήσει θέατρο. Εμείς χτες την πατήσαμε με το πρωινό ξύπνημα: ξέχασε ο άντρας μου ο έξυπνος ότι αλλάζει η ώρα, και έβαλε ξυπνητήρι στις εφτάμιση, δηλαδή στις εξήμιση με τη νέα ώρα... Ξύπνησαν και τα παιδιά, ευτυχώς εγώ κατάφερα και ξανακοιμήθηκα λίγο. Σήμερα ο Αντρέας ξύπνησε με την παλιά ώρα πάλι: οκτώ και τέταρτο με την παλιά, εφτά και τέταρτο με την καινούρια... Αχ, καλέ, να σου ζήσει ο άντρας σου!!!! Να τον χαίρεσαι και με το καλό το παιδάκι σου! Σας φιλώ κόρες!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εμείς καλά! Κάναμε σήμερα τη γενική στο παιδικό, και θα μεταφερθούμε σήμερα εκεί με τη Γεωργία! Χτες έπλυνα τις πάντες και τα σεντόνια, σήμερα θα σιδερώσω τα σεντόνια, τίναξε ο άντρας μου τα στρώματα και τα καθάρισε και με την ηλεκτρική, μετά μπήκα εγώ και σκούπισα, σφουγγάρισα, ξεσκόνισα. Ο Αντρέας έχει ακόμα μυξούλες, αλλά τίποτα το φοβερό. Δεν έχει κανένα άλλο σύμπτωμα. Σε κάποια φάση είχε και λίγο βήχα, αλλά του δώσαμε ένα σιροπάκι ειδικό για βήχα που προκαλείται από μύξες και του πέρασε. Τώρα πλέον όλη μέρα θέλει να κάνουμε κολλάζ! Χτες κάναμε ένα κολλάζ με ήλιους, και σήμερα με μέλισσες. Βάλαμε και μια μελισσοφωλιά, μέλι και κερί, και για πρωινό έφαγε ψωμί με μέλι και κανέλα! Τώρα τον πήγε ο άντρας μου στους γονείς μου και θα τον πάρω μετά το Κατηχητικό. Σήμερα θα κάνουμε για τον Καλό Σαμαρείτη, και την ώρα που θα διηγούμαι την ιστορία, θα την κάνουμε αναπαράσταση με τις μικρές. Χριστίνα είδα τις σκηνές από τις πλημμύρες και τα έπαιξα... Καλά, τι πράγμα ήταν αυτό; Είδα και το βιβλίο που συμμετέχεις! Άντε, εκδόθηκες κι εσύ, χαχαχαχα!!!!! Χάρηκα πολύ! Καγκουράκι άσε, κι εγώ τώρα που θα πάω σχολείο αναρωτιέμαι πότε θα τα κάνω όλα αυτά: προετοιμασία για το σχολείο, δουλειές του σπιτιού, απασχόληση με τα παιδιά, ρωσικά, Κατηχητικό, άρθρα... Σίγουρα κάτι θ' αφήνω πίσω, και χμ... ποιο θα είναι αυτό άραγε; Οι δουλειές στάνταρ... Πάντως το είπα στον άντρα μου: θα του γράφω κάθε πρωί κάποιες δουλειές για να κάνει. Π.χ. θα ξεσκονίζω εγώ από το προηγούμενο απόγευμα το δωμάτιό μας και το παιδικό, και θα του γράφω να κάνει το σκούπισμα και το σφουγγάρισμα. Θα μαγειρεύει κιόλας πιο συχνά, γιατί δε γίνεται εγώ να κάνω τα πάντα, κι αυτός ελάχιστα. Την άλλη Δευτέρα αρχίζω δουλειά. Πωπω, είναι τόσο κοντά πλέον, που δε χρειάζεται καν να πω ημερομηνία! Κι ο Αντρέας είχε περάσει κάτι τέτοιες φάσεις με τον ύπνο, και νομίζω ήταν όταν έβγαζε δοντάκια. Δεν κράτησε πολύ πάντως. Άντε μπράβο, άρχισε κι ο Νικόλας να μιλά! Κι εγώ γι'αυτό αγχώνομαι και δε βάζω τη Γεωργία κάτω. Άσε που όποτε είναι συναχωμένος ο Αντρέας είναι επικίνδυνο να την κολλήσει, και καλά καλά ούτε στο ριλάξ τη βάζω... Τώρα που θα στρώσουμε την κούνια θα τη βάζω κι εκεί, αλλά πάλι, δε γίνεται να την έχω συνέχεια στο δωμάτιό της μόνη της, και σίγουρα δε γίνεται να είναι κάποιος συνέχεια εκεί... Σας αφήνω κόρες, να κάνω μερικές δουλίτσες ακόμα, και μετά να κάνω μπάνιο και να ετοιμαστώ για το Κατηχητικό.

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Βάσω, πολύ τρομακτικό αυτό με το αίμα. Κι εγώ είχα σε κάποια φάση απειροελάχιστο, αλλά ήταν μάλλον από κάποιο γδάρσιμο. Όπως και να 'χει, να το παρακολουθείς. Μια χαρά από βάρος το μωρό! Μην αγχώνεσαι καλέ! Θα έχει γυρίσει μέχρι τότε ο γιατρός σου! Εμείς καλά, ο Αντρέας έχει ακόμα λίγες μυξούλες και ελάχιστο βήχα. Η μικρή ευτυχώς άρχισε πάλι και παίρνει βάρος, έτσι προχτές που πήγαμε στο γιατρό, δεν ανέφερε κάτι για συμπλήρωμα, αντίθετα, είπε ότι είναι όλα μια χαρά και να συνεχίσουμε το θηλασμό. Πια δεν τη χωράει το πορτ μπεμπέ, και σήμερα θα καθαρίσω καλά το παιδικό, για να μπει στην κούνια, κι εγώ στο κρεβάτι του Αντρέα. Βέβαια, το δωμάτιο καθαρό είναι, αλλά θέλω να τινάξω και τα στρώματα. Ελπίζω να πείσω τον άντρα μου να τα τινάξει αυτός. Ήθελα να το κάνω χτες, αλλά έπηξα σε άλλες δουλειές, με πήρε και η κουμπάρα μου και πήγαμε για κάτι ψώνια για τη βάφτιση, ήρθε μετά και για καφέ, κι έμεινε πάλι αυτή η δουλειά να εκκρεμεί. Ρε κορίτσια, σ' αυτήν την ηλικία, τριών μηνών, που βάζατε τα παιδιά σας; Εμείς τον Αντρέα τον είχαμε είτε στο ριλάξ, είτε στο χαλάκι του στο πάτωμα, πάνω σε μια κουβέρτα. Η Γεωργία, όμως, κάνει πολύ απότομες κινήσεις και είναι επικίνδυνη στο ριλάξ, ενώ σε χαλάκι στο πάτωμα δεν παίζει, γιατί όλη μέρα τρέχει πάνω-κάτω ο Αντρέας, πετάει παιχνίδια, κ.λπ. Προχτές ήταν η μικρή στο ριλάξ και είχε σχεδόν γυρίσει όλο το σώμα της πλευρό... Τώρα απλώνω ένα σεντόνι και τη βάζω στο κρεβάτι μας για να έχει ελευθερία κινήσεων, αλλά δεν μπορώ να κάθομαι όλη μέρα δίπλα της για να την προσέχω. Οπότε, λέμε ν' αγοράσουμε πάρκο, και να τη βάζουμε μέσα ξαπλωμένη εννοείται. Εν τω μεταξύ, ξέχασα να σας πω, κάθε ΄μερα κάνουμε κολλάζ με τον Αντρέα! Την Τρίτη κάναμε τρία κολλάζ βασισμένα στην ενότητα "το σώμα μου" που κάνουν στο σχολείο, τα πήγαμε στη δασκάλα και ενθουσιάστηκε. Τώρα, κάθε μέρα μου ζητά "να κόψουμε" και "να κολλήσουμε", κι όταν τελειώσουμε, θέλει κι άλλο και μου λέει "να πας στον υπολογιστική να πά-εις κι άλλες εικόνες"! Πού είστε οι υπόλοιπες; Νιώθω πάλι λες και γράφω ημερολόγιο...

Α, ξέχασα να σας πω, χτες έδωσε τελικά ο άντρας μου γάλα (δικό μου) στη Γεωργία με μπιμπερό και το ήπιε χωρίς κανένα πρόβλημα! Ούτε τσίνησε για το μπιμπερό, ούτε τίποτα! Το ήπιε όλο μια χαρούλα!!!

Καλημέρα κορίτσια! Τι το ήθελα και είπα για τις αρρώστιες χτες; Μ' αρέσει, μάλιστα, που είχα γράψει, να μην πω τίποτα και να το γρουσουζέψω. Τελικά ο Αντρέας κρύωσε, και έχει μυξούλες. Μάλλον κρύωσε χτες όταν γύρισαν απ' τον παιδότοπο. Είχε αποκοιμηθεί στο αυτοκίνητο, και τον έφερε ο άντρας μου πάνω αγκαλιά, χωρίς να του βάλει μπουφάν, με την μπλούζα του να έχει σηκωθεί και να είναι η μισή κοιλιά και πλάτη έξω. Μετά τον έβαλε στο κρεβάτι χωρίς να τον σκεπάσει, και χωρίς κάλτσες... Ε, πώς να μην αρρωστήσει το μωρό... Το βράδι όλο ροχάλιζε, και τα νεύρα μου έγιναν τσατάλια. Προσπαθούσα να κοιμηθώ, αλλά δεν μπορούσα με την καραμούζα δίπλα μου. Λέω στον άντρα μου να αλλάξει τα σεντόνια στο παιδικό, που είναι γεμάτα σκόνη, αφού πλέον το κρεβάτι δεν το πολυ-χρησιμοποιούμε, και να τον πάει εκεί, αυτός βαριόταν ν' αλλάξει σεντόνια, έστρωσε στον καναπέ και τον έβαλε εκεί, και θα κοιμόταν κι αυτός στον άλλο καναπέ, ο μικρός ξύπνησε σχεδόν αμέσως κι έκλαιγε, μου τον ξανάφερε, πάλι ροχάλιζε, αλλά είχε πάει μία κι ήμουν τόσο κουρασμένη που αποκοιμήθηκα. Σε κάποια φάση το βράδι, του έστρωσε τελικά σεντόνια στο παιδικό και τον έβαλε εκεί, αλλά αργότερα ξύπνησε κι έκλαιγε, και τον έφερε πάλι σ' εμάς. Εγώ χαμπάρι δεν πήρα απ' όλη αυτήν την επιχείρηση! Σηκώθηκα το πρωί και πήρα τη μικρή να την αλλάξω, κι είδα το κρεβάτι στρωμένο με τα άλλα σεντόνια (πάνω απ' τα παλιά, πολύ έξυπνο), και δεν ήξερα τι έγινε, χαχα! Το απόγευμα χτες πήγα ρωσικά, και μας έβαλε ένα κατεβατό ανάγνωση, ένα κατεβατό ορθογραφία, ένα κατεβατό λέξεις και εκφράσεις, ένα κατεβατό ασκήσεις και λίγη γραμματική... Και μας έλεγε "αυτό είναι πανεύκολο, αυτό είναι πολύ λίγο, αυτό μόνο πέντε λεπτά θέλει". Οκ, αλλά αν τα βάλεις όοολα αυτά μαζί, ε, τελικά πολλά βγαίνουν... Οκ, να μάθουμε λίγα ρωσικά είπαμε, όχι να μεταφράζουμε Ντοστογιέφσκι από τον πρώτο μήνα. Σήμερα ήθελα να κάνω γενική στο παιδικό για να μεταφερθούμε εκεί με τη Γεωργία, γιατί πλέον δε χωράει στο πορτ μπεμπέ, αλλά έτσι όπως είμαι ζαβλακωμένη, δύσκολο... Θα κάνω κανένα ντουλάπι στην κουζίνα, και θ' αφήσω για αύριο τη γενική. Βάσω κάνεις όλα τα γραφειοκρατικά δηλαδή! Μπρρρ... Αυτά ακριβώς που δεν μπορώ με τίποτα! Μη μου δώσεις χαρτούρα, πελαγώνω! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας κοριτσάκια! Πήγα στο σχολείο και τα είπαμε με την αντικαταστάτριά μου. Με ενημέρωσε μέχρι πού φτάσανε στην ύλη, και θα μου βγάλει φωτοτυπίες από τα τετράδια των μαθητών, για να ξέρω τι ακριβώς έκαναν! Πήρα και κάποια βιβλία που δεν είμαι σίγουρη αν τα έχω, προγραμματισμούς, το πρόγραμμά μου, και θα ξαναπάω την άλλη βδομάδα να πάρω τις φωτοτυπίες. Μια χαρά όλα, τη ρώτησα για την κοπέλα που πηγαίνουμε μαζί Ρωσικά, και- ω ναι!- θα της κάνω μάθημα! Τα τμήματα που θα κάνω είναι πολλά, γύρω στους 170 μαθητές σύνολο. Η κοπέλα δεν τους έχει μάθει όλους ακόμα, φανταστείτε... Η πλάκα είναι ότι τη μέρα που επιστρέφω θα πάμε εκδρομή! Θα προτιμούσα, βέβαια, να κάναμε μάθημα, γιατί στην εκδρομή δε θα μπορώ να γνωριστώ με τους μαθητές και όλοι- μαθητές και καθηγητές- θα αναρωτιούνται ποια είναι αυτή η άσχετη... Στο σύλλογο είδα ακόμα μια φιλόλογο που γνώρισα όταν έκανα τη σχολική εμπειρία και είχαμε συνεργαστεί τότε. Όλο σε γνωστούς πέφτω, κι ευτυχώς καλούς γνωστούς! Μετά έκανα τις εξωτερικές δουλειές που δεν έκανα χτες και πήγα και πήρα τον Αντρέα απ' το σχολείο. Ρώτησα τη δασκάλα πώς τα πάει, και μου είπε ότι είναι καλός με ένα μικρό δισταγμό στη φωνή. Μετά μου εξήγησε ότι στο μάθημα είναι κάποιες φορές στην κοσμάρα του, άλλοτε τον ρωτάει κάτι και της απαντά άσχετα, αλλά αν είναι κάτι που τον ενδιαφέρει συμμετέχει. Μου είπε ότι είναι μικρός ακόμα για να έχουμε μεγάλες απαιτήσεις. Αγχώθηκα λίγο είναι η αλήθεια, γιατί και στο σπίτι πολλές φορές του μιλάμε και μας γράφει τελείως επειδή είναι προσηλωμένος στο παιχνίδι ή στην τηλεόραση, κι άλλες τον ρωτάμε κάτι και απαντά άλλαντάλλον... Ξέρω 'γω, όμως, ούτε τριών δεν έχει κλείσει. Εσάς τα δικά σας πώς ήταν σ' αυτήν την ηλικία; Στο σπίτι μετά το φαγητό βρήκαμε διάφορες εικόνες στον υπολογιστή, πολλές τις διάλεξε ο Αντρέας, τις έκοψα, και κάναμε δύο κολλάζ. Στον παιδικό κάνουν τώρα για το σώμα, κι έτσι κόψαμε μέρη του σώματος, χέρια, πόδια (παντελόνι), κορμί (μπλούζα και φόρεμα), κεφάλια, παπούτσια, κ.λπ., και φτιάξαμε έναν άντρα και ένα κοριτσάκι. Του ζωγράφισα σχηματικά τα ανθρωπάκια, και κολλούσε τα ανάλογα μέρη του σώματος στο σωστό σημείο! Δε δυσκολεύτηκε καθόλου με τα σχήματα, ενώ πριν που είχε τη λευκή κόλλα, τα έβαζε όπου να 'ναι. Νομίζω είναι καλή ιδέα να κάνουμε και στο σπίτι κάποια σχετική δραστηριότητα με τα μαθήματα του σχολείου. Άλλωστε, το προτείνουν κι απ' το σχολείο αυτό, να συζητάμε με το παιδί γι' αυτά που μαθαίνει, να βρούμε εικόνες, σχετικά βιβλία, κ.λπ., και να τα παίρνουμε στο σχολείο. Χτες έλεγαν τα μέρη του σώματος με τον μπαμπά του, χρησιμοποιώντας για μοντέλο τη Γεωργία! Τώρα πήγαν παιδότοπο με τον μπαμπά του. Βάσω δεν κάνεις κι άσχημα που πας στη δουλειά. Εγώ βαριέμαι αφόρητα σπίτι, κι εσύ το ίδιο νομίζω! Καλά, όμως, τόσο δύσκολη δουλειά είναι που δεν μπορεί να την κάνει άλλος; Θέλω να πω, που δεν μπορεί να μάθει να την κάνει άλλος. Χριστίνα νομίζω είσαι λίγο υπερβολική με το τάμα! Σιγά μην παρεξηγήθηκε ο άγιος επειδή δε διάβασε ο παπάς τη φανουρόπιτα, κι επειδή δεν έκανες ολόκαρδα το τάμα! Αν είναι να βρεθούν, θα βρεθούν, και τα λεφτά και η δουλειά! Πάντως ο άντρας μου στο θέμα δουλειά, είναι λες και έχει "κατάρα", τι να πω, μα ακόμα και η αγγελία για τα διαφημιστικά να είναι μούφα;;; Περαστικά εύχομαι! Εμείς φάγαμε πρόχειρα σήμερα: είχαμε από χτες ομελέτα φούρνου και ραβιόλες και 2-3 κομμάτια πίτσα που είχαμε στην κατάψυξη και λύσσαξε ο άντρας μου να την ψήσει χτες το βράδι, ενώ είχαμε φαγητό. Τελικά, περίσσεψε λίγο φαγητό απ' όλα, και το φάγαμε σήμερα, μαζί με λίγες τηγανιτές πατάτες. Μες στην υγιεινή διατροφή, γκρρρ... Αύριο θα φάμε φακές πάντως. Πατάτες γιαχνί, φέτα και χωριάτικο λουκάνικο ακούω! Σούπερ!!! Έχω μια αγιορείτικη συνταγή για πατάτες γιαχνί, και βγαίνουν θεσπέσιες!!! Σας ευχαριστώ και για τις ευχές για τον άντρα μου! Πολλά φιλιά σε όλες!

Γεια σας κορίτσαροι! Τι κάνετε; Άντε, κάτι έχω να σχολιάσω σήμερα! Εμείς καλά, ο μικρός πήγε σχολείο, κι εγώ κάθισα τώρα το πρωί κι έβγαλα γάλα, κι ευτυχώς δε δυσκολεύτηκα καθόλου. Μέσα σε 12 λεπτά περίπου, είχα βγάλει γύρω στα 120 μλ. από το ένα στήθος. Πολύ καλά νομίζω. Βέβαια, είχα αφήσει το ένα στήθος όλο το βράδι να γεμίζει και θήλαζα μόνο απ' το άλλο. Είπαμε να αρχίσουμε σιγά-σιγά το μπιμπερό, να το έχει συνηθίσει μέχρι να πάω σχολείο, αλλά χρειάζεται κιόλας, γιατί τις δύο τελευταίες φορές που ήμουν στα Ρώσικα, η μικρή έκλαιγε γιατί πεινούσε, επειδή είχαμε μπερδέψει λίγο τα ωράρια με το θηλασμό. Την Παρασκευή την πήρα να τη θηλάσω λίγο πριν φύγω, δεν ήθελε και πιπίλισε λίγο, έτσι πριν γυρίσω σπίτι άρχισε δυνατό κλάμα. Με πήρε ο άντρας μου και γύρισα άρον άρον, έχασα και το τελευταίο δεκάλεπτο του μαθήματος και δυσκολεύτηκα στο σπίτι να μελετήσω τις λέξεις που μας έλεγε εκείνη την ώρα, γιατί δεν άκουσα τονισμό και προφορά, κι αναγκάστηκα να τα ψάχνω στο google translate. Κατά τις έντεκα και είκοσι έχω ραντεβού με την αντικαταστάτριά μου στο σχολείο, για να με ενημερώσει για την ύλη, κ.λπ. Πήγε κι ο άντρας μου στο ραντεβού, κι όπως το υποψιαζόμασταν, άλλα έγραφε η αγγελία, και άλλα ήταν. Χτες που πήρε τηλέφωνο, του έκλεισαν ραντεβού σε μια καφετέρια. Με το που άκουσα εγώ καφετέρια, αμέσως κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν ήταν κανονική εταιρεία, θα του έλεγαν να περάσει απ' τα γραφεία τους, αφήστε που, για διαφημιστικά ήταν η αγγελία, τι συνάντηση να κάνουν στην καφετέρια; Υποψιαστήκαμε ότι ήταν κάποια εταιρεία πυραμίδα, αλλά είπε να πάει και να δει περί τίνος πρόκειται. Τελικά, ήταν από μια "φιλανθρωπική" οργάνωση, κάτι αντίστοιχο με το Χαμόγελο του Παιδιού, αλλά σε πιο μικρή κλίμακα, και θα πουλούσε υποτίθεται ημερολόγια από πόρτα σε πόρτα, σε καταστήματα, κ.λπ. Από αμοιβή, θα έπαιρνε το 30% για κάθε ημερολόγια, δηλαδή από τα 5 ευρώ τα 2. Βασικός μισθός, κ.λπ., φυσικά δεν υπήρχε. Δε δέχτηκε, βέβαια, γιατί δεν αξίζει τον κόπο. Αφήστε που μάλλον είναι μούφα "φιλανθρωπική" οργάνωση, γιατί αν παίρνει ο πωλητής που είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης τα 2 από τα 5 ευρώ, ε, δε θα πάρει και κάτι ο κατασκευαστής; Δε θα πάρουν κι αυτοί που στέλνουν τον πωλητή; Τι μένει για τα παιδιά; Αυτά απ' όσο ξέρω, είναι σε εθελοντική βάση. Τέλος πάντων, χάσαμε κι από δω... Μάγδα μια χαρά η βολτούλα σας! Κι εγώ χτες κάθισα κι έκανα όλο το σίδερο, κλαψ... Δυστυχώς να μου το κάνει η μάνα μου ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ. Μόνο όταν ήμουν έγκυος το έκανε. Καλά, αν έρθω σπίτι σου, θα σε πάρω από πριν να δέσεις τα τεράστια λυκόσκυλα. Αλλιώς, θα βρεθούμε κάπου έξω! Δεν παίζει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να μπω σε σπίτι όπου τέσσερα τεράστια λυκόσκυλα θα τρέξουν κατά πάνω μου... Κι εγώ το έχω πάθει πολλές φορές με τα λεφτά, να βρω ξεχασμένα σε τσάντες και τέτοια, αλλά μικρότερα ποσά. Τι γλυκούλης ο Βασίλης! Εμάς ο Αντρέας έχει γίνει πολύ άτσαλος. Τις προάλλες όπως ξαπλώσαμε στο κρεβάτι για να τον κοιμίσω, έκανε τα δικά του, στριφογύριζε συνέχεια, και μου έδωσε μια κουτουλιά στο μάτι, νόμισα ότι μου το έσκισε και θα ήθελα ράμματα. Μια άλλη μέρα, όπως έκανε τούμπες στο κρεβάτι, με χτύπησε στη μύτη, παραλίγο να μου τη σπάσει, και μετά μου έλεγε "σου την έσπασα τη μύτη σου. Θα σου βάλω μια φουσκωτή μύτη. Θα σου βάλω μια καφετιά μύτη"... Το είδα αυτό με το ατύχημα στην Αθήνα, πωπω, να πηγαίνεις στο περίπτερο και να σκοτώνεσαι... Το παιδάκι στο Κατηχητικό χτύπησε όταν παίζανε κρυφτό. Είχε κρυφτεί πίσω από κάτι κουρτίνες, κι όταν τη βρήκε αυτή που τα φυλούσε, αυτή βγήκε τρέχοντας πολύ γρήγορα απ' την κρυψώνα της, και δεν είδε το τραπέζι που ήταν δίπλα, κι έπεσε πάνω του με την κοιλιά. Ήταν και καινούριο παιδάκι, και δεν ήξερε καλά το χώρο. Ευτυχώς όλα καλά. Τις είδα και στην εκκλησία την άλλη μέρα, και χάρηκαν πάρα πολύ. Είδαν και τη Γεωργία και ενθουσιάστηκαν. Τον Αντρέα δεν τον είδαν, γιατί δεν μπορούσε να μείνει ακίνητος σ' ένα σημείο... Βάσω δε χρειάζεται να είσαι φιλόλογος για να κάνεις Κατηχητικό! Από τις τέσσερις κοπέλες που κάνουμε Κατηχητικό, οι δύο είμαστε φιλόλογοι και οι άλλες δύο δασκάλες. Εγώ είμαι και θεολόγος, βέβαια. Μια φίλη μου που κάνει σε άλλη ενορία είναι νηπιαγωγός. Μπορεί και να μην έχεις σπουδάσει κάτι, αλλά να είσαι πολύ διαβασμένη. Αλλά, πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να είναι θεολόγοι οι Κατηχητές/Κατηχήτριες. Μια χαρά με τις εξετάσεις σου! Άντε, κοντεύεις κι εσύ! Δουλεύεις ακόμα; Σας φιλώ, να κάνω και καμιά δουλειά.

Μπα! Γύρισε το ένα απολωλώς στο μαντρί! Άντε βρε, γυρίστε και οι υπόλοιπες, αλλιώς θα βγω όπως ο βοσκός της παραβολής στα βουνά και στα λαγκάδια να σας ψάχνω! Χριστίνα περαστικά σε όλους σας. Εγώ δε λέω τίποτα για υγεία, για να μη μας γρουσουζέψω! Μόνο που ο Αντρέας μία κάνει διάρροια, μία κανονικά κακά, μία κρεμώδη. Δεν ξέρω τι έχει, αλλά κι εγώ το ίδιο θέμα έχω εδώ και άπειρα χρόνια. Ίσως είναι κληρονομικό, δεν ξέρω, πάντως θα πάμε στον παιδίατρο την Τετάρτη μάλλον. Θα πηγαίναμε Παρασκευή, αλλά ήταν στη Βαρκελώνη σε συνέδριο. Εύχομαι να βρει κάποια δουλειά ο άντρας σου. Ο δικός μου πήρε σε μια δουλειά για διαφημιστικά και του είπαν να ξαναπάρει σήμερα για να συνεννοηθούν. Για να δούμε... Όχι ότι είναι και θέση διευθυντή υπουργείου, αλλά τώρα δεν είμαστε για να διαλέγουμε. Όπως του είχε πει κι ένας ξάδελφός του όταν μπήκαμε στο μνημόνιο, "μην απορρίψεις κάποια δουλειά που δε σου φαίνεται αρκετά καλή, γιατί αύριο θα παρακαλάς γι' αυτήν". Μακάρι να δουλέψει, έστω και στα διαφημιστικά. Εύχομαι επίσης να βρεις τα λεφτά που έχασες. Καλά, ακούστε τι έπαθε η μάνα μου χτες. Έπιασε να φτιάξει μπουρεκάκια με αναρή (κυπριακή μυζήθρα) και πήρε τη μηχανή που έχει για να ανοίγει φύλλο, αλλά δεν μπορούσε να βρει το εξάρτημα που τη στερεώνει στο τραπέζι, και που χωρίς αυτό η μηχανή δεν μπορεί να λειτουργήσει. Το εξάρτημα, όμως, πουθενά. Έψαχνε παντού, μέσα στο κουτί, στο ντουλάπι, τίναζε το κουτί, μήπως και είναι μέσα να πέσει. Τέλος πάντων, πουθενά το εξάρτημα, έτσι αναγκάστηκε ν' ανοίξει το φύλλο με τον πλάστη, αλλά το μεγαλύτερό της πρόβλημα ήταν το εξάρτημα, γιατί έτσι αχρηστεύεται η μηχανή. Αναρωτιόταν τι να κάνει, πού θα βρει ανάλογο εξάρτημα, τελικά το απόγευμα τάζει δυο φανουρόπιτες στον άγιο Φανούριο, και σε πέντε λεπτά κοιτάει ξανά στο κουτί ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ!!! Εμείς καλά, σήμερα έχω διάφορες δουλειές στο σπίτι που είναι ένα χάλι, σίδερο, και κάποια ψώνια. Να δούμε τι θα προλάβω... Πάντως, κι εγώ, όπως και η Χριστίνα, όσα βλέπει η πεθερά και ζορίζομαι, και ακόμα δε δουλεύω... Γιορτάζει κι ο άντρας μου σήμερα, είναι του αγίου Γερασίμου! Ξέχασα να σας πω για τη μικρή: όταν την έχουμε μισοξαπλωμένη στην αγκαλιά, της δίνουμε τα χέρια, τα πιάνει και... σηκώνεται!!! Τώρα, γίνεται από τόσο νωρίς; Ουφ, χάλασε κι ο καιρός, χτες έβρεχε και είχε πολύ αέρα. Σήμερα έχει ήλιο, αλλά φυσάει πολύ... Το κρύο δε με πειράζει (οκ, μην είναι και 2 βαθμοί), αλλά τον αέρα δεν τον μπορώ. Είναι πολύ ύπουλος. Φιλιά κόρες, περιμένω κανένα νεάκι από τις υπόλοιπες.