Θέλω να γίνω μαμά

Κι εγώ όσες περιπτώσεις υπογονιμότητας ξέρω είναι ο άντρας που έχει το πρόβλημα, παρ' όλο που ξέρω περίπτωση που δεν έβρισκαν ποιος έχει το πρόβλημα, και τελικά έκαναν εξωσωματικές και απέκτησαν τρία παιδιά πολύ νωρίς!!! Κάντε εκεί πέρα καμιά εξέταση, αλλά σιγά μην έχετε τίποτα, απλά θα σας φύγει το άγχος.

Άντε ρε Χαρά, καλά πότε πρόλαβες να ξεπεράσεις τις ναυτίες; Πόσων μηνών είσαι; Ωραία, κάντε μπάνια, θέλω κι εγώ Θεσσαλονίκηηηηηηηηηηη!!!!!!!:silly:

Καλά, καντινού, και η πρώτη η πεθερά σου!!! Εμένα μια φίλη μου θα παντρευόταν τον Ιούλιο, αλλά το Μάιο αρρώστησε ο πατέρας της με καρκίνο. Ο γάμος ήταν στην Ελλάδα, κι ο πατέρας Κύπρο. Τον ανέβαλαν, βέβαια, αλλά ο πατέρας την παρακάλεσε τουλάχιστον να κάνει έναν πολιτικό για να τη δει παντρεμένη πριν πεθάνει. Τελικά, ο πατέρας πέθανε Κυριακή πρωί, η κηδεία έγινε Δευτέρα, και ο γάμος είχε κανονιστεί εκ των προτέρων για Τρίτη, και έγινε την Τρίτη. Δεν φόρεσε κανείς μαύρα, δεν έκαναν και πάρτι οι άνθρωποι, και του χρόνου θα κάνουν και το θρησκευτικό. Και μιλάμε για μια κοπέλα που δεν είχε γνωρίσει μάνα, και ο πατέρας της ήταν γι' αυτήν το παν. Με έναν θάνατο δε σταματάνε τα πάντα, η ζωή συνεχίζεται. Δε θα σκοτωθείς και με τον άντρα σου για τη βάφτιση, αλλά, ρε παιδί μου, μην περιμένετε και πάνω από χρόνο...

Άσε, mpilaki, λες κι ακούω τη δική μου ιστορία τον προηγούμενο μήνα. Έκανα 2 τεστ φαρμακείου και βγήκαν θετικά με αχνή γραμμή. Απ' τη χαρά μου δεν κοιμήθηκα το βράδι, και το πρωί σηκώθηκα νωρίς και πήγα στο χημείο. Πίστευα ότι είναι τυπική διαδικασία κι ότι θα έβγαινε θετικότατο! Μέχρι που πήρα τηλέφωνο την εκπαιδευτική υπηρεσία γιατί είχα κάποιες απορίες, και ρώτησα αν μπορώ να ζητήσω μετάθεση για πιο κοντά λόγω εγκυμοσύνης. Λίγο μετά, με παίρνουν απ' το χημείο και μου λένε ότι είναι αρνητικό. Παίρνω το γιατρό, και μου λέει ότι μπορεί να είμαι έγκυος και να μην έδειξαν οι αναλύσεις και να ξανακάνω σε μια βδομάδα αν δεν έρθει εν τω μεταξύ η περίοδος. Ξαναγεμίζω ελπίδες, και το απόγευμα, πάω τουαλέτα και βλέπω αίμα. Είχε έρθει η περίοδος κανονικά... Έγινα χάλια, στεναχωρέθηκα τρομερά. Λίγο μετά πήγαμε με τον άντρα μου σούπερ μάρκετ, και μου ερχόταν να κλάψω εκεί μέσα... Είναι πάρα πολύ χάλια, σε καταλαβαίνω απόλυτα...

Εγώ θα πρότεινα Σουρούνη, κυρίως για τις Θεσσαλονικιές! Διαβάζεται εύκολα και έχει φοβερό χιούμορ, χωρίς να σημαίνει ότι γράφει για πλάκα. Ο Όμηρος Αβρααμίδης, παρ' ότι Κύπριος, δε μου αρέσει καθόλου. Ό,τι διάβασα ήταν λίγο σαν σαπουνόπερα, και δεν το προτιμάω. Από Μαντά, τα έχω διαβάσει όλα εκτός από το φετινό, και, εκτός από το Βαλς με δώδεκα θεούς που είναι πολύ καλό βιβλίο, τα άλλα μου φαίνονται λίγο τραβηγμένα απ' τα μαλλιά. Το Νησί όντως πολύ ωραίο βιβλίο. Επίσης, μου αρέσει πάρα πολύ η Σώτη Τριανταφύλλου. Είναι απλά κάποια βιβλία, που διαβάζονται με άνεση, δε ζορίζεσαι!

Θα συμφωνήσω κι εγώ με όλα τα κορίτσια. Η βάφτιση είναι μυστήριο και γίνεται αποκλειστικά για να εισαχθεί ο βαφτιζόμενος στην Εκκλησία, και όχι για να πάρει όνομα. Η βάφτιση δεν είναι ονοματοδοσία, και είναι λάθος να αποκαλούμε τα παιδιά μπέμπη και μπέμπα μέχρι τη βάφτιση. Δηλαδή, το παιδί δε θα μείνει ανώνυμο αν δεν βαφτιστεί! Αν εμείς θέλουμε για τον α' ή β' λόγο να κάνουμε το παιδί μας χριστιανό, τότε είναι καλό να μην το αργούμε και πολύ, για να κοινωνεί, όπως είπε κάποια άλλη κοπέλα, και για να προσλάβει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Επίσης θα συμφωνήσω με την κοπέλα που είπε ότι δε θα κάθονται η πεθερά και τα παιδιά της για ένα χρόνο και να κλαίνε. Στο κάτω-κάτω, τι θα κάνατε στη βάπτιση, θα χορεύατε στα τραπέζια και θα βγαίνανε κοπέλες με μαγιό απ' τις τούρτες; Εξήγησέ τους ότι η βάπτιση δεν είναι πάρτι, και ίσως καταλάβουν...

Δε νομίζω ότι κάνεις λάθος που το σκέφτεσαι. Η βάπτιση είναι μυστήριο, δεν είναι πάρτι. Επειδή πέθανε ο παππούς, δε σημαίνει ότι θα μείνει αβάφτιστο το παιδί. Απλά ρε παιδί μου, δε θα ανεβείτε και στα τραπέζια να χορέψετε. Κάντε εκεί πέρα μια βάπτιση χωρίς πολλά κλαμπατσίμπαλα. Το παιδί σου πόσο είναι τώρα;

Δεν το έχω δει ποτέ σε βάπτιση, αλλά μου φαίνεται πολύ πρωτότυπο και σούπερ!!!!!!!!

Κορίτσια, κι εγώ συμφωνώ ότι αν κάθεσαι και το σκέφτεσαι και αγχώνεσαι, και κάθεσαι με τα πόδια ψηλά, κ.λπ. πιο πολύ αυξάνεται το άγχος. Εμένα δε φεύγει τόσο πολύ υγρό, δηλαδή δε χρειάζεται ν' αλλάξω και σεντόνια, αλλά ξεαγχώθηκα αρκετά που διαβάζω τα δικά σας! Εμένα ευτυχώς οι συγγενείς δε με πρήζουν καθόλου, μάλλον γιατί πήραν το μάθημά τους απ' την ξαδέλφη μου, που προσπαθούσε αρκετά χρόνια και σχεδόν είχε πάθει κατάθλιψη και όποτε τη ρωτούσαν έβγαζε αφρούς, αλλά και γιατί τους το έκοψα εγώ! Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να τους το κόψετε κι εσείς.

Κι εγώ σου εύχομαι τα καλύτερα!!!!!!!

Καλώς όρισες! Να σου ζήσουν τα μωράκια σου!!!

Εγώ κορίτσια είμαι πιο πολύ του βιβλίου και της τηλεόρασης. Ραδιόφωνο καθόλου, μόνο cd ακούω, και σινεμά πάω σπάνια τώρα που ήρθαμε Κύπρο, γιατί λειτουργούν μόνο τα multiplex που παίζουν όλες τις εμπορικές αμερικανιές. Όλως περιέργως, όμως, έφεραν τις "Πληγές του Φθινοπώρου" και πήγαμε και το είδαμε. Είναι εξαιρετική ταινία!!! Τη συστήνω! Όσο για τηλεόραση, βλέπω ταινίες από το κανάλι της Βουλής (καταβαίνετε τώρα για τι κόλλημα μιλάμε), κάποιες κυπριακές σειρές, δηλαδή Αίγια Φούξια και ΤΟ πρόβλημά μου με τις γυναίκες (τις συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσες Κύπριες είναι εδώ μέσα), και μερικές ελληνικές, αν και, τώρα, είναι όλα επανάληψη, εκτός από Το πρόβλημά μου με τις γυναίκες. Βιβλία διαβάζω τα πάντα, να μην πω πόσα και τι. Pink, εσύ τι διαβάζεις τώρα;

Συμφωνώ απόλυτα με την katrina. Μια παρόμοια περίπτωση με αυτήν που αναφέρει γνωρίζω κι εγώ, με μόνη διαφορά ότι ο πατέρας-δότης και ο πατέρας που μεγαλώνει το παιδί είναι το ίδιο πρόσωπο. Κατά τα άλλα, οι μητέρες είναι τρεις. Πέρα από το μπάχαλο που δημιουργείται και πραγματικά δεν ξέρω τι συμπλέγματα θα αναπτυχθούν σ' αυτό το παιδί αν μάθει την αλήθεια μεγαλώνοντας, οι γονείς που θα το μεγαλώσουν, αυτοί, δηλαδή, που το παρήγγειλαν, γιατί ουσιαστικά γι' αυτό πρόκειται, είχαν χάσει το παιδί που είχαν αποκτήσει με φυσιολογικό τρόπο πριν μερικά χρόνια, από ατύχημα στο σπίτι. Εν τω μεταξύ η γυναίκα έπρεπε να αφαιρέσει τα εσωτερικά της γεννητικά όργανα, λόγω ανίατης ασθένειας, και μετά το χαμό του παιδιού τους, θέλησαν να αποκτήσουν άλλο παιδί, για να ξεπεράσουν το θάνατο του πρώτου παιδιού. Δηλαδή, χρησιμοποιούν το παιδί σαν ψυχοφάρμακο. Πριν κανένα-δύο μήνες γεννήθηκε το παιδί, και δεν ξέρω αν τους βοήθησε καθόλου, κι όταν τελικά ξεπεράσουν το χαμό του πρώτου παιδιού, τι θα το κάνουν το δεύτερο, αφού θα έχει εκπληρώσει την αποστολή του... Συμφωνώ, όμως, με την εξωσωματική σε ζευγάρι, οπότε και οι γονείς σε κάθε περίπτωση είναι μόνο 2!!!

Α, καλά, όταν θέλουμε να μην έρθει, έρχεται ακριβώς στη μέρα της, άσχετα αν τους προηγούμενους μήνες αργούσε πάνω από βδομάδα... Μια χρονιά εγώ δούλευα σε μια πανεπιστημιακή ανασκαφή, και έλπιζα ότι θα αργούσε να έρθει, λόγω αλλαγών στο πρόγραμμα (ξυπνούσα 5.30, δούλευα μέχρι τις 2 νομίζω), στη διατροφή, και λόγω της ζέστης. Άσε που αργούσε ούτως ή άλλως. Τάραξα και τις λεμονάδες, και ήρθε η κυρία ακριβώς στη μέρα της, σε σημείο που αναγκάστηκα να μην πάω τις τελευταίες μέρες στην ανασκαφή. Υπάρχουν χαπάκια, όπως τα primolut, αν και δεν ξέρω αν στην Ελλάδα κυκλοφορούν με αυτήν την ονομασία, που λειτουργούν όπως τα αντισυλληπτικά όσον αφορά στη ρύθμιση της περιόδου, δεν έχουν, όμως, αντισυλληπτικές ιδιότητες. Τα είχα πάρει πριν το γάμο μου, γιατί είχα καθυστέρηση και φοβόμασταν μήπως έρθει τις μέρες του γάμου (τότε που ήθελα να έρθει ακριβώς καθυστέρησε). Ρώτα το γιατρό σου, αυτός θα ξέρει!

Μαρθούλα, μη χτυπιέσαι. Θα ήσουν δικαιολογημένη αν έγραφες "τρία χρόνια προσπαθούμε κι ακόμα τίποτα"! Καλέ, τρεις μήνες δεν είναι τίποτα! Κι εμείς στο δεύτερο μήνα προσπαθειών είμαστε, και μου έχουν αρχίσει τα συμπτώματα της περιόδου. Δεν πειράζει, κι ο Σεπτέμβρης μια χαρά μήνας είναι!!!! Απλά, δεν πρέπει να σε παίρνει από κάτω και να αγχώνεσαι, γιατί τότε είναι που δε θα τα καταφέρετε. Προσπάθησε να χαλαρώσεις, αν και, μια κουβέντα είναι... Κι εμένα με είχε πάρει από κάτω τον προηγούμενο μήνα, γιατί παρ' όλο που ήταν ο πρώτος μήνας προσπαθειών, εντούτοις είχα όλα τα συμπτώματα+καθυστέρηση+δύο τεστ φαρμακείου θετικά με αχνή γραμμή, και τελικά ήρθε η περίοδος! Θα τα καταφέρουμε κι εμείς, πού θα μας πάει!!!!!!!

Πω πω... Δεν το έχω ζήσει, αλλά νομίζω ότι είναι εκπληκτικό! Πάντα τέτοια!!!!!!!

Συννεφάκι, πολύ καλό αυτό που λες!!!!! Συμφωνώ απόλυτα!!!!! Δεν μπορούμε να εξαναγκάσουμε ένα παιδί να γεννηθεί, γι' αυτό και πολλές φορές και οι εξωσωματικές αποτυγχάνουν... Δεν ξέρω αν έχει διαβάσει καμία το Middlesex του Τζέφρι Ευγενίδη. Οι γονείς του ήρωα του βιβλίου, θέλουν να κάνουν οπωσδήποτε κορίτσι. Μαθαίνουν, λοιπόν, ότι μπορούν να το προγραμματίσουν με βάση τη θερμοκρασία, και κάθονται με το θερμόμετρο και περιμένουν. Το κάνουν στους κατάλληλους βαθμούς, και η γυναίκα μένει έγκυος (τι ωραία να γινόταν τόσο απλά...). Τελικά, το παιδί που γεννήθηκε έμοιαζε με κορίτσι, και ως κορίτσι ανατράφηκε, αλλά τελικά ήταν αγόρι, ή κάτι ερμαφρόδιτο. Η κωμική και ταυτόχρονα τραγική πλευρά της τεκνοποίησης με θερμόμετρα και χρονοδιαγράμματα...

Είναι μια κουκλάαααααρααααααααα!!!!!!! Να σας ζήσει και να τη χαίρεστε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έλα ντε! Πώς να το βγάλουμε απ' το μυαλό μας;;;

Χε χε, κι εγώ φοβόμουν ότι θα μείνω αμέσως όταν προσέχαμε, αλλά πριν ξεκινήσουμε, φοβόμουν ότι δε θα έμενα με τίποτα. Όταν ξεκινήσαμε, όπως, είχα πολλές ελπίδες, εξαιτίας συμπτωμάτων και καθυστέρησης. Θέλει το χρόνο του, δε μένουμε όλες έγκυες αμέσως. Είναι νωρίς ακόμα, μετά από ένα χρόνο προσπαθειών και μόνο δικαιούμαστε να αγχωθούμε!!!

Εγώ τα κάνω και τα δύο. Η αλήθεια είναι ότι, όσες φορές σηκώνομαι μετά νιώθω ότι θα "φύγει" από κάτω, και μερικές φορές βγαίνει και λίγο, παρ' όλο που δεν ξέρω αν είναι σπέρμα ή δικά μου υγρά. Δυστυχώς δεν μπορούμε να το κάνουμε το βράδι, αμέσως πριν τον ύπνο, γιατί μένουμε με τους γονείς μου, και αναγκαστικά το κάνουμε απόγευμα που λείπουν, οπότε, μετά πρέπει να σηκωθώ. Απ' ό,τι έχω διαβάσει όμως από άλλα κορίτσια, είναι καλύτερα να μην ασχολείσαι καθόλου. Όσες σήκωναν πόδια ψηλά, κ.λπ. δεν τα κατάφερναν, και μόλις σταμάτησαν μέτρημα και κόλπα, έμειναν αμέσως έγκυες!!!

Κι εμείς το ίδιο κάναμε, μέρα παρά μέρα, του δώσαμε και κατάλαβε!!!!! Έγκυος δεν πρέπει να είμαι, αφού άρχισαν τα συμπτώματα της περιόδου, αλλά ακόμα στο δεύτερο μήνα προσπαθειών είμαστε, είναι πολύ νωρίς ακόμα! Μην το σκέφτεσαι, όσο το σκέφτεσαι τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να μη συλλάβεις. Το ίδιο θα προσπαθήσω να κάνω κι εγώ, και καλή μας επιτυχία!!!!!!!!

Τουλάχιστον, όταν μεγαλώσει λίγο, θα σου το κρατάνε να κάνεις τις δουλειές σου!

Όχι ρε, κρίμα είναι. Δεν πάει έτσι, με ανταλλάγματα, δηλαδή, έλα να μου καθαρίσεις το σπίτι για να σε αφήνω μετά να βλέπεις το παιδί. Κι εγώ θα το σκεφτόμουν σίγουρα αν ήμουν στη θέση σου (ήδη το σκέφτομαι για τα πεθερικά μου ) αλλά κρίμα είναι μωρέ.

Να σου ζήσει, να τη χαίρεσαι, και στα δικά μας!!!!!!! :woohoo: