Θέλω να γίνω μαμά

Αλεξάνδρα, λες να είναι κορίτσι; Χμ... Πώς είναι να έχεις κορίτσι; Δεν το σκέφτηκα ποτέ μου... Αν ζητάει ροζ και κορδελίτσες και βαμμένα νύχια τι θα κάνω; Θα πηδηχτώ απ' το παράθυρο. Ο Αντρέας έχει μάθει πάρα πολλά, κυρίως απ' την Πέππα. Τις προάλλες μου λέει "τι όμοφη μαμά που είσαι" και άλλη μέρα "τι ω-αία μαμά που είσαι" και το είχε ακούσει απ' την Πέππα. Χτες βράδι λέει "μπαμπά, μαμά, ελάτε να ζείτε. Ονάθωπο, έκανα Πέππα και Τζοτζ με-ο-σιόνι" (χιονάνθρωπο, τον έκαναν η Πέππα και ο Τζόρτζ με το χιόνι)!!!!! Άσε, εμείς έχουμε ένα θεματάκι με τον ύπνο. Τις μέρες που έκανε το τρελό κρύο, δεν είχε έρθει ακόμα ο υπνόσακκος, έτσι προτιμούσα να κοιμάται μαζί μας για να είμαι σίγουρη ότι είναι σκεπασμένος. Όταν ήρθε ο υπνόσακκος, του τον φορέσαμε, κοιμήθηκε στο κρεβάτι μας, πάνω απ' τις κουβέρτες (και καλά μεταβατική περίοδος) και το πρωί τον είχε κατουρήσει. Οπότε, μέχρι να πλυθεί, να στεγνώσει, κ.λπ., πάλι μαζί μας. Χτες βράδι είπαμε φτάνει, να κοιμηθεί στο κρεβάτι του. Του βάζει ο άντρας μου υπνόσακκο, πίνει γάλα, ξαπλώνουμε μαζί στο δικό μου κρεβάτι, για να κοιμηθεί, και μετά θα τον πήγαινε ο άντρας μου στο κρεβατάκι του. Αφού μ' έσκασε, δεν έβαζε γλώσσα μέσα του και στριφογύριζε συνεχώς, τελικά αποκοιμήθηκε. Εκείνη τη στιγμή, πάω να τραβήξω το χέρι μου που τον κρατούσα αγκαλιά, και αισθάνομαι σε ένα σημείο τον υπνόσακκο βρεγμένο. Μπα, λέω, θα ίδρωσε. Κοιτάω, δεν ήταν ιδρωμένος πουθενά. Ανοίγω το φερμουάρ, βάζω το χέρι μέσα, μούσκεμα! Πότε πρόλαβε και κατούρησε και βγήκαν απ' την πάνα, δεν μπορώ να καταλάβω. Οπότε, ήρθε ο άντρας μου, τον άλλαξε, άλλο υπνόσακκο δεν έχουμε, και κοιμήθηκε πάλι μαζί μας. Ωχ, ξύπνησε...

Α, δε σας είπα, μόλις είδα τώρα το τικεράκι μου που λέει ότι "ίσως το μωρό μπορεί να βυζαίνει τον αντίχειρα". Ε, λοιπόν, όχι μόνο τον βυζαίνει, αλλά όλη την ώρα με το δάχτυλο στο στόμα ήταν!

Μια καλή λύση θα ήταν να δανειστείς κάποια πράγματα από κάποια φίλη/συγγενή σου, αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Επίσης, μπορείς να δεις τα προϊόντα στα μαγαζιά και μετά να τα παραγγείλεις από κάποιο σάιτ στο ίντερνετ. Υπάρχουν πολλές οικονομικές λύσεις, όπως π.χ. αυτό που σου έγραψα και χτες, δηλαδή αντί να αγοράσεις αποστειρωτή, να βράζεις τα μπιμπερό/θήλαστρο/κ.λπ. σε μια κατσαρόλα με νερό. Γενικώς, πολλά από όσα που θεωρούνται απαραίτητες αγορές για ένα μωρό, είναι περιττά. Π.χ. δεν είναι ανάγκη να αγοράσεις την υπερπαραγωγή συρταριέρα-αλλαξιέρα-μπανάκι. Εμείς πήραμε μια απλή και οικονομική συρταριέρα από κατάστημα επίπλων, που χρησιμεύει για να βάζεις μέσα ρούχα ανθρώπου και όχι κούκλας (όταν δεις τις υπερπαραγωγές που λέω, θα καταλάβεις), στρώσαμε πάνω 2-3 πετσέτες και ένα σελτεδάκι και να η συρταριέρα-αλλαξιέρα! Όσο για μπανάκι, πήραμε ένα μεγαλύτερο σε όχι και τόσο ακριβή τιμή, που το χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα. Όλο αυτό μας βγήκε περίπου 300-400 ευρώ πιο φτηνά απ' ό,τι αν αγοράζαμε το εξειδικευμένο έπιπλο, το οποίο πολύ σύντομα θα ήταν άχρηστο. Για να μην πω για τον "ειδικό-κάδο-για-να-πετάς-τις-πάνες-του-μωρού", για τα πανάκριβα θερμός (παντελώς άχρηστα αν θα θηλάσεις), την ενδοεπικοινωνία, ειδικά αν μένεις σε διαμέρισμα και όχι σε διώροφη μονοκατοικία, κι ένα σωρό άλλα. Επίσης, μπορείς, αντί για μωρομάντηλα, που είναι πανάκριβα και ερεθίζουν το δερματάκι του μωρού, να χρησιμοποιείς βρεγμένο βαμβάκι, και μωρομάντηλα μόνο στις εξόδους.

Γεια σας κορίτσια! Κάναμε την αυχενική, κι ευτυχώς όλα μια χαρά. Το μωρό έχει δύο πόδια, δύο χέρια, εγκέφαλο με δύο ημισφαίρια, στομάχι, ουροδόχο κύστη και κάτι άλλα ψιλά. Κίνδυνος για σύνδρομο Ντάουν κ.λπ. πολύ μικρός ευτυχώς! Όσο για φύλο, μας είπε ότι μάλλον είναι κορίτσι, αλλά χμ... ίσως φυτρώσει κάτι στο μεταξύ! Χωρίς πλάκα, είναι νωρίς, κι αυτή με επιφύλαξη το είπε. Καγκουράκι πλησιάζουν οι μέρες! Καλέ, το πορτ μπεμπέ είναι βασικό, πότε θα πλύνεις τα καλύμματα και να στεγνώσουν; Μήπως έχεις το δικό μου άντρα, που για να κάνει κάτι πρέπει να περάσουν δυο χρόνια από τη μέρα που του το ζητάω; Το μπανάκι δεν το χρησιμοποιείς; Το Νικόλα πού τον κάνεις μπάνιο; Εμείς είχαμε πάρει ένα μεγάλο μπανάκι, έτσι τώρα το βάζουμε μέσα στην μπανιέρα και τον κάνουμε εκεί μπάνιο. Κι εγώ όταν ο Αντρέας κολλάει με την Πέππα, κλείνω τον υπολογιστή, αλλά βάζει τα κλάματα, χτυπάει τον υπολογιστή, πηγαίνει στον μπαμπά του για να του βάλει αυτός, κ.λπ. Τώρα νομίζω σιγά-σιγά ηρεμεί. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ο άντρας μου του βάζει το πρωί αρκετή ώρα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση, γιατί βαριέται να ασχολείται, και θέλει να κάθεται αυτός στον υπολογιστή και να παίζει. Βέβαια, έχει μάθει πάρα πολλά πράγματα, και κυρίως πολλές λέξεις, αλλά και πάλι, δε νομίζω ότι είναι σωστό να βλέπει τόσες ώρες κινούμενα σχέδια. Το λέω, στον άντρα μου, αλλά δεν καταλαβαίνει, και προβάλλει διάφορες δικαιολογίες. Καλά, τι κουφό μ' αυτή τη γυναίκα... Άκου επειδή είσαι Ελληνίδα. Οι ξένοι δεν είναι άνθρωποι δηλαδή. Αλεξάνδρα ωραία περάσατε τις γιορτές! Και στον Αντρέα έτσι ήμουν, μέχρι 17 εβδομάδων περίπου είχα συμπτώματα. Κι εμείς κάνουμε συμφωνία με τον Αντρέα για ένα επεισόδιο, μάλιστα έρχεται και λέει από μόνος του "ένα επεισό-ιο Πέπα", αλλά δε αντιλαμβάνεται ακόμα στην ηλικία που είναι τη σημασία των αριθμών, οπότε το ένα επεισόδιο γι' αυτόν, σημαίνει "να δω όσο θέλω". Οπότε αν του βάλω 1-2 επεισόδια και το κλείσω, αφού του πω ότι συμφωνήσαμε για ένα επεισόδιο, κλαίει και χτυπιέται... Τουλάχιστον τα επεισόδια της Πέπας είναι πεντάλεπτα, οπότε δεν πειράζει αν δει περισσότερα από ένα. Σας φιλώ κορίτσια!

Μεγάλο θέμα άνοιξες: αγορά καροτσιού! Εμένα όλα αυτά μου φαίνονταν σαν εξαρτήματα διαστημοπλοίου, και σε μεγάλο βαθμό, έτσι συνεχίζουν να μου φαίνονται. Εγώ είχα πάρει το καρότσι της Peg Perego Pliko Switch. Ήταν τρία σε ένα, δηλαδή πορτ μπεμπέ, καθισματάκι αυτοκινήτου και καρότσι. Το πορτ μπεμπέ το χρησιμοποιείς το πολύ μέχρι τριών μηνών, αλλά κάπου πρέπει να κοιμάται το μωρό, κι αν δε θα αγοράσεις καλαθούνα, το πορτ μπεμπέ είναι η άλλη επιλογή. Φυσικά, μπορείς πάντα να το βάλεις κατευθείαν στην κούνια του, ή και μαζί σου στο κρεβάτι. Εμένα με βόλεψε το πορτ μπεμπέ, γιατί εφάρμοζε στο σκελετό του καροτσιού και μπορούσαμε να τον μεταφέρουμε κιόλας μ' αυτό στην αρχή. Το καθισματάκι αυτοκινήτου επίσης μας βόλεψε. Το χρησιμοποιούσαμε και στο αυτοκίνητο και ως καρότσι, αφού κι αυτό εφάρμοζε στο σκελετό του καροτσιού, μέχρι τον πέμπτο μήνα περίπου. Αλλά, επειδή ήταν λίγο διαστημική η χρήση του, μόνη μου ουδέποτε κατάφερα να το βάλω και να το βγάλω, έτσι, όταν κυκλοφορούσα μόνη μου με το μωρό, το καθισματάκι έμενε στο αυτοκίνητο, και το μωρό στο σλινγκ. Το καρότσι πάλι, δε με βόλεψε, γιατί ήταν πάρα πολύ βαρύ και ογκώδες, αλλά φυσικά το χρησιμοποιούσαμε μέχρι το χρόνο, αφού το είχαμε αγοράσει. Άργησα πολύ να μάθω να το ανοιγοκλείνω, και γενικώς, δεν το συμπάθησα ποτέ. Θα πρέπει να σκεφτείς το βάρος, αν π.χ. πρέπει να το κουβαλάς σε σκάλες δε θα είναι καλή ιδέα να είναι πολύ βαρύ, το ύφασμα να είναι ποιοτικό και όχι πλαστικούρα, να έχει εγγύηση και αν χρειαστεί κάποιο εξάρτημα να μην κάνουν δυο μήνες να το φέρουν, αν χωράει σε πορτ μπαγκάζ, κ.λπ., να δεις στο ίντερνετ διάφορες κριτικές και σχόλια, και φυσικά, και το κόστος, γιατί αυτά τα διαστημόπλοια είναι και πανάκριβα. Όσο για τον αποστειρωτή, εγώ πήρα έναν απλό της NUK. Έκανε περίπου 100 ευρώ, δεν τον λες και πάμφθηνο, αλλά μπορείς πάντα να βράζεις μπουκάλια, πιπίλες, κ.λπ., σε μια κατσαρόλα με νερό! Πάντως, αν έχεις σκοπό να θηλάσεις, μην επενδύσεις πολύ σε μπουκάλια και τέτοια. Ούτε και πολλές πιπίλες να πάρεις, γιατί δεν ξέρεις αν θα θέλει την πιπίλα το μωρό σου. Εμάς πήρε μόνο για τέσσερις μήνες, από τριών μέχρι εφτά μηνών και μετά την έκοψε μόνος του. Οπότε, αφού θήλαζα, τους πρώτους τρεις μήνες δε χρησιμοποιήσα καθόλου τον αποστειρωτή. Μετά, αφού επέστρεψα στη δουλειά, αποστείρωνα το θήλαστρο και τα συμπράγκαλά του, και φυσικά και το μπιμπερό του μωρού, και τις πιπίλες για όσο διάστημα τις χρησιμοποίησε. Ελπίζω να σε βοήθησα!

Λυπάμαι πολύ που δεν πήγε καλά τελικά... Με μία σάλπιγγα μια χαρά κάνεις παιδάκι φυσιολογικότατα, ξέρω πολλές κοπέλες που τα κατάφεραν!

ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩΩΩΩΩΩΩ;;;;;;;;;

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, αν και νιώθω κουρασμένη, χωρίς να έχω κάνει και τίποτα. Ανοίγουν και τα σχολεία σήμερα, επιτέλους, να μπούμε στους ρυθμούς μας. Για αυχενική θα πάμε αύριο, ουφ, ελπίζω να πάνε όλα καλά. Χριστίνα τι γίνεται; Δε χορέψατε ε; Ούτε κι εμείς είμαστε του χορού! Μάγδα σε ζηλεύω! Κι εγώ θέλω να γυαλίσω το σπιτάκι μου, να λιώσω στον ύπνο και να απολαύσω το παπάκι μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα απ' όλα αυτά. Για δουλειές ούτε λόγος, ένα φαγητό έκανα και ήμουν πτώμα, από ύπνο κάπως καλύτερα, αλλά το βράδι ξυπνάω 2-3-4-5 φορές, και μερικές φορές αργώ να ξανακοιμηθώ, ενώ, λόγω της κατάστασης, δεν μπορώ να παίζω με τον Αντρέα όπως παλιά. Αλλά ας μην παραπονιέμαι, χιχι! Πολύ ωραία ιδέα αυτή με το ραβασάκι! Μου θύμισες τα συνθηματικά που είχαμε με τον πατέρα μου. Τα βράδια όταν ήμουν μικρή, φοβόμουν πολύ, και τα υπνοδωμάτια είναι στον πάνω όροφο. Οπότε, έπρεπε κάποιος μεγάλος (ο πατέρας μου τις περισσότερες φορές) να είναι πάνω μέχρι να κοιμηθούμε. Αρχικά, όταν ξάπλωνε κι αυτός, το σύνθημα ήταν να σηκώνει το χέρι του απ' το κρεβάτι (το δωμάτιο των γονιών μου είναι στην απέναντι άκρη του διαδρόμου απ' το δικό μου) και να με χαιρετάει, και το ίδιο έκανα κι εγώ, οπότε, ήμουν ήσυχη ότι, όχι μόνο ο πατέρας μου είναι εκεί, αλλά είναι και ξύπνιος (αν κοιμόταν φοβόμουν). Δεν είχα και μυωπία τότε, οπότε έβλεπα το χέρι. Τώρα αποκλείεται να τα κατάφερνα! Σε κάποια φάση, όμως, που δεν ήθελε να ξαπλώσει τόσο νωρίς, καθόταν στο διπλανό δωμάτιο, που είναι ένα μικρό σαλονάκι, και δεν μπορούσα να τον βλέπω. Του λέω "και τι σύνθημα θα έχουμε;" "περίμενε" μου λέει "να σκεφτώ κάτι". Κάποια στιγμή όπως ξάπλωνα, ακούω ένα ρυθμικό σφύριγμα. "Τι είναι;" ρωτάω. "Γεια σου" μου λέει, "γεια σου" του λέω κι εγώ, κι αυτό ήταν το σύνθημα "σφύριγμα-τι είναι;-γεια σου-γεια σου"!! Χαχα, τι μου θύμισες τώρα! Για την τηλεόραση και το ίντερνετ που λες, είναι μια πονεμένη ιστορία. Δυστυχώς, όταν τον προσέχει ο άντρας μου, του βάζει Disney Channel στην τηλεόραση, και τον αφήνει να χαζεύει. Φυσικά, δεν κάθεται να βλέπει ασταμάτητα, κινείται, παίζει, κ.λπ., αλλά βλέπει κιόλας. Βρε του λέω, βρε του εξηγώ, τίποτα αυτός. Στον υπολογιστή θέλει σαν τρελός να βλέπει "Πέππα το γουρουνάκι" και ζητάει "ένα επεισό-ιο Πέπα", αλλά με το "ένα επεισόδιο" εννοεί, 1500 ώρες Πέππα. Έτσι και του βάλω 2-3 και μετά του το κλείσω, χτυπιέται, κλαίει και οδύρεται... Προτιμώ, όμως, να τον αφήνω να κλαίει, παρά να αποβλακώνεται. Καγκουράκι άντε, φτάνει η μεγάλη στιγμή! Έχανες αμνιακό υγρό; Εμένα μου έχει καρφωθεί εδώ και 1-2 μέρες ότι χάνω κι εγώ αμνιακό υγρό. Τώρα γιατί μου έχει καρφωθεί αυτή η βλακεία, δεν μπορώ να καταλάβω. Ίσως επειδή έχω λίγα υγρά, αλλά όχι τίποτα το φοβερό, να είμαι συνέχεια μούσκεμα δηλαδή. Ανθή θα τους γράψω κι εγώ εκεί που έγραψες, γιατί είναι απαράδεκτο να μην ασχολούνται καν με τα προβλήματα των μελών. Τι το έχουν το φόρουμ δηλαδή; Ας το κλείσουν το μαγαζί αν δεν μπορούν να το διαχειριστούν. Βάσω περαστικά σε όλους! Σας φιλώ όλες!

Συμφωνώ με τα κορίτσια, κάνε και μια πιο εξειδικευμένη εξέταση, κι αν τα αποτελέσματα δεν αλλάξουν, τότε θα πρέπει να κάνεις αυτό που σου είπε ο γιατρός σου. Μόνο μην το καθυστερήσεις.

Επέστρεψα! Είχε χτυπήσει στη γωνία του τραπεζιού, και ήθελε οπωσδήποτε "Πέππα το γουρουνάκι" για να συνέλθει... Που λέτε, πολλή χαρτούρα στο ελληνικό κράτος και πολλές βόλτες στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. Το ΑΜΚΑ τι είναι; Οικογενειακή μερίδα εμείς δεν έχουμε, ενώ το βιβλιάριο υγείας το ετοιμάζει και μας το δίνει ο παιδίατρος. Νομίζω εσείς το πληρώνετε, όπως και τα εμβόλια, όταν τα κάνετε στο νοσοκομείο; Κατερίνα ωραία περάσατε! Εμάς εδώ τα σχολεία αρχίζουν πολύ νωρίς, οπότε εφτά το αργότερο πρέπει να είσαι στο πόδι. Όταν πήγαινα Γυμνάσιο-Λύκειο, πάντως, εφτά παρά είκοσι σηκωνόμασταν, αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβουμε. Κατά καιρούς γίνονται προσπάθειες να αρχίζουν πιο αργά, αλλά πάντα υπάρχουν διαμαρτυρίες και αρνήσεις, οπότε το θέμα μένει εκεί... Για τις καισαρικές που λέτε, κι εγώ δεν ξέρω αν τελικά έπρεπε να κάνω καισαρική ή όχι. Σίγουρα ο γιατρός μου δεν το έκανε για να μου φάει λεφτά, ούτε και για να κάνει περισσότερες καισαρικές εκείνη τη μέρα και να βγάλει λεφτά από αλλού. Πιστεύω ότι φοβήθηκε πολύ με την πίεσή μου και δεν ήθελε να το διακινδυνεύσει.Μου έδωσε την επιλογή και για φτ, αλλά μου τα παρουσίασε λίγο τρομακτικά, έτσι προτιμήσαμε την καισαρική. Αλλά υπάρχουν περιπτώσεις εντελώς απαράδεκτες. Όσο για τις γυναίκες που προτιμούν από μόνες τους καισαρική, πραγματικά μου φαίνεται αδιανόητο. Χτες διάβαζα ένα σχετικό άρθρο και τα σχόλια από κάτω, και πολλές λέγανε "επέλεξα από μόνη μου καισαρική, ενώ ο γιατρός μου δεν ήθελε" ή "δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να περάσω όλη εκείνη τη διαδικασία του φτ". Έλα ντε! Μήπως γιατί η καισαρική είναι εγχείρηση;;;; Τέλος πάντων. Σας φιλώ όλες!

Καλημέρα κορίτσια! Ευτυχώς κοιμήθηκα κάπως καλύτερα σήμερα! Καγκουράκι, εσύ βλέπω δεν μπορείς να πεις το ίδιο... Περαστικά στον Νικολάκη... Κι ο Αντρέας είχε βήχα και μυξούλες από τα Χριστούγεννα. Του κάναμε λίγες μέρες εισπνεόμενα, του βάλαμε μερικές φορές ορό στη μύτη, κι ευτυχώς του πέρασε. Ο Αντρέας δεν είχε ξαναπιεί νερό με άλλο τρόπο εκτός απ' το εκπαιδευτικό του ποτηράκι. Δε δεχόταν με τίποτα να πιεί αλλιώς. Μέχρι που του είχαμε αγοράσει το ίδιο ποτηράκι ακριβώς, κι αυτός ήθελε το παλιό. Τώρα θέλει μόνο νερό με καλαμάκι, αλλά κάνει και τα σπαστικά του. Πριν λίγο μου ζήτησε νερό με καλαμάκι, και του έδωσα τα καλαμάκια να διαλέξει. Πήρε ένα μαύρο καλαμάκι, ήπιε αρκετό νερό, και μετά ήθελε να αλλάξουμε καλαμάκι και να πάρουμε άλλου χρώματος. Εγώ δε δεχόμουν, γιατί το έχει δει σαν παιχνίδι και τελικά θα μας τελειώσουν όλα τα καλαμάκια, και τελικά αυτός ήπιε με το μαύρο καλαμάκι, αλλά τα έφτυνε. Σας αφήνω προσωρινά και ξανάρχομαι.

Πώς σου έκανε τον υπέρηχο ο γιατρός; Ενδοκολπικά ή από την κοιλιά; Γιατί τόσο νωρίς μπορεί και να μη φαίνεται τίποτα από την κοιλιά, ειδικά αν έχεις και μερικά κιλάκια παραπάνω. Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

Α, ξέχασα να σας πω. ΤΙς προάλλες πήγε ο αδελφός μου και είδε το φίλο του και τη γυναίκα του που γέννησε την Πρωτοχρονιά. Χτες μας λέει ότι θα ήταν το πρώτο μωρό του 2014 (ήταν το δεύτερο), αλλά, λέει, κοιλοπονούσε δυο-τρεις ώρες, και μετά το πήγαν για καισαρική. Ντόινγκ!!!!!!!!!!!!!!! Του λέω ότι ένας φυσιολογικός τοκετός μπορεί να κρατήσει μέχρι και 48 ώρες και η μάνα μου από δίπλα συμπληρώνει "εγώ κοιλοπονούσα από το ένα απόγευμα μέχρι το άλλο για να σε γεννήσω". Και λέει, ο γιατρός, από πολύ νωρίς τους έλεγε ότι αν προσπαθήσει για φ.τ. οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μόνο 30%. Βέβαια, δεν ξέρω αν η κοπέλα είχε κάποιο πρόβλημα, αλλά αν κρίνω και από άλλες περιπτώσεις που ξέρω, μάλλον το πρόβλημα ήταν ότι ο γιατρός ήθελε ντε και καλά να της κάνει καισαρική. Εδώ μια μαθήτριά μου ήρθε και μου είπε "κυρία, πήγα να γεννήσω στις έξι το πρωί, και μέχρι τις 12 το μεσημέρι ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ!!!!!!!!!!! Και οι ηλίθιοι οι γιατροί του νοσοκομείου δε μου έκαναν αμέσως καισαρική, και με είχαν και υπέφερα έξι ώρες". Για να μην πω για μια φίλη μου που πήγε νομίζω 38 εβδομάδων για την εξέταση ρουτίνας και της λέει ο γιατρός το κορυφαίο "εντάξει, είναι έτοιμο το μωρό, δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε, θα σου κάνω τώρα μια καισαρική να τελειώνουμε", κι αυτή, επειδή ήταν μικρή και ανίδεη, δέχτηκε!!!!!!! Εκνευρίζομαι όταν ακούω τέτοιαααα....

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ σχετικά καλά, αν και δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά... Το πρωί θα πηγαίναμε με το Κατηχητικό σε ένα γηροκομείο, να πούμε τα κάλαντα, κ.λπ., αλλά εγώ δεν πήγα. Λοιπόν, ακούστε τι έγινε χτες. Πήγαμε με τον αδελφό μου και τον Αντρέα στο βιβλιοπωλείο του θείου μου. Καθίσαμε αρκετή ώρα και κουβεντιάζαμε με τη θεία μου, και φεύγοντας, ξεχάσαμε εκεί το ποτηράκι του Αντρέα. Μικρό το κακό, θα μου πείτε, ας έπινε από αλλού. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δε δεχόταν με κανένα τρόπο να πιεί από άλλο ποτηράκι. Πήγαμε στους γονείς μου, παίρνω τηλέφωνο τη θεία μου, και μου λέει ότι θα πάρει το ποτηράκι σπίτι της όταν κλείσουν το μαγαζί, και να περάσω να μου το δώσει. Ήταν περίπου πέντε παρά, και το μαγαζί έκλεινε γύρω στις εξήμιση. Μέχρι να φτάσουν σπίτι, θα πήγαινε εφτά. Δέχτηκα, γιατί να ξαναπήγαινα στο μαγαζί να το πάρω δύσκολο, αφού είναι στο κέντρο της πόλης, όπου δεν υπάρχει χώρος για πάρκινγκ, κ.λπ. Σε κάποια φάση, όμως, ο Αντρέας ζήτησε νερό. Λέω στη μάνα μου να του βάλει σ' ένα ποτηράκι και να δοκιμάσει να πιεί έτσι. Μισο-έπινε, αλλά το περισσότερο το έχυνε, και ζητούσε "νε-ό κόκκινο" (επειδή το ποτηράκι είναι κόκκινο). Μετά του έβαλε και καλαμάκι, αλλά αντί να ρουφάει, φυσούσε, για να κάνει "μπουμπου-ή-θες". Τελικά, κάποια στιγμή κατάλαβε τι πρέπει να κάνει, και ρουφούσε. Κάποια στιγμή που έφυγε η μάνα μου απ' το δωμάτιο, του έδωσα εγώ νερό, και ήπιε και απ' το ποτήρι, και με το καλαμάκι! Αποτέλεσμα: από χτες το απόγευμα θέλει να πίνει μόνο νερό σε κανονικό ποτήρι με καλαμάκι! Το ποτηράκι είναι πια παρελθόν!!!! Το πρωί ζητούσε απ' τον μπαμπά του "νε-ό με καλαμάκι κίτινο"!!!!!! Καγκουράκι θα στείλω μήνυμα στο φέισμπουκ στην Ανθή. Αμάν πια μ' αυτές τις αλλαγές, αν και, απ' ό,τι κατάλαβα, ήταν απαραίτητο να μεταφερθεί το φόρουμ. Πάντως ομάδες, τσατ, κ.α. δεν έχουν επανέλθει ακόμη, κι έχουν περάσει πάνω από δύο εβδομάδες. Πώς πάει ο πόνος; Άντε, κουράγιο, λίγο έμεινε! Τι χαρτιά χρειάζονται για το μαιευτήριο; Εμείς δε χρειαζόμαστε απολύτως τίποτα. Το έχω προσέξει πάντως, το Ελληνικό κράτος έχει ένα φετίχ με τα χαρτιά. Π.χ. εμείς για να γράψουμε το μωρό μετά τη γέννηση, παίρνουμε στο ΚΕΠ μια φόρμα που συμπληρώνει ο γιατρός στο μαιευτήριο, και νομίζω και τις ταυτότητες των γονιών. Αυτό μέχρι ένα μήνα μετά τη γέννηση, και φυσικά, δηλώνουμε και όνομα, αυτό που πρέπει να βαφτιστεί το μωρό για να δηλωθεί το όνομα δεν υπάρχει εδώ. Για τη βάφτιση δε χρειάζεται να πάρουμε κανένα απολύτως χαρτί, ούτε και ο παπάς δίνει κάποιο πιστοποιητικό, εκτός κι αν χρειαστεί κάπου. Όταν, όμως, πήγαμε να γράψουμε το μωρό στην Ελληνική Πρεσβεία, δε χρειαστήκαμε απλά χαρτιά, αλλά ολόκληρη χαρτοβιομηχανία. Πιστοποιητικό γάμου, πιστοποιητικό γεννήσεως, πιστοποιητικό βάφτισης, ταυτότητες, πιστοποιητικό οικογενειακής μερίδας, και δε θυμάμαι και τι άλλο (σίγουρα είχε κι άλλα!). Ο άντρας μου τα μάζευε πόσο καιρό. Είναι απίστευτη η άχρηστη ταλαιπωρία στην οποία βάζει το Ελληνικό κράτος τον πολίτη, ενώ τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ πιο απλά. Όσο για τις γάτες, δε σας είπα το καλύτερο: την Πρωτοχρονιά ο νονός μου ξέχασαν να μας δώσουν το δώρο του Αντρέα, και είπαν στον πατέρα μου να συναντηθούμε τα Φώτα να μας το δώσουν. Να συναντηθούμε σημαίνει να ξαναπάμε σπίτι τους, γιατί είναι απ' αυτούς που άμα δεν πας να τους βρεις, δε θα τους δεις ποτέ. Απαπαπα, προτιμώ να μην πάρουμε τίποτα. Δεν ξαναπηγαίνω εκεί μέσα. Μάγδα εγώ έχω ένα θέμα με τα ζώα δυστυχώς, δεν μπορώ να τα αγγίζω. Είναι ψυχολογικό, δεν είναι σιχασιά, είναι κάτι σαν φοβία. Όχι ότι θα με δαγκώσουν, αλλά κάτι βαθύτερο, δεν ξέρω πώς ακριβώς να το εξηγήσω. Δεν έχω πρόβλημα να υπάρχει ένα (μη επιθετικό εννοείται) ζώο στον ίδιο χώρο με εμένα, αλλά δεν μπορώ, π.χ. να σκαρφαλώσει στα γόνατά μου. Οι τρίχες γενικά δε με πειράζουν, όχι ότι το θεωρώ φυσιολογικό, αλλά δε δίνω σημασία σε τέτοια. Τώρα με την εγκυμοσύνη, όμως, με έπιασε υστερία. Ευτυχώς ο Αντρέας δεν πήρε πολλά δώρα. Μόνο το μηχανάκι-πλέιμομπιλ και το φορτηγό, κι ένα μίνι-παζλ που του έδωσε χτες η θεία μου. Η μάνα μου του πήραν ένα μεγάλο λέγκο, με τρενάκι, το οποίο έμεινε στο σπίτι της για να παίζει εκεί, ενώ χτες του έστησαν ένα αυτοκινητάκι πάνω στο οποίο μπορεί να ανέβει, που του έφερε μια φίλη μου στα γενέθλιά του. Αρκετά είναι, τώρα που τα βλέπω, αλλά οκ. Ευτυχώς σήμερα γλιτώνω το μαγείρεμα, θα πάμε με τους γονείς μου και τον αδελφό μου για σουβλάκια. Σας φιλώ όλες!

Χαχα, τον βρήκα!

Κατερίνα ξέχασα να σου πω για το επιτραπέζιο. Ήταν ένα γνώσεων, δεν θυμάμαι πώς το έλεγαν, κάτι σαν τρίβιαλ, αλλά λιγότερο υπερπαραγωγή! Βάσω εγώ δε φοβάμαι τους γάτους, αλλά όσο να 'ναι, στην εγκυμοσύνη θέλω να προσέχω. Πάντως, από τρίχες γάτου δεν κολλάς τίποτα, ούτε καν από την επαφή μαζί του. Κολλάς τοξόπλασμα από ωμό ή μισοψημένο κρέας, κακοπλυμένα ωμά λαχανικά, περιττώματα γάτου και άλλων ζώων. Επίσης, πρέπει να προσέχεις να μη σε γρατσουνίσει ο γάτος. Δύο φίλες μου, πάντως, τους φοβούνται πάρα πολύ, ούτε να δουν γάτο δεν μπορούν. Το φίλο μας δεν τον είδα, έβλεπα από την αρχή τις ειδήσεις του ΡΙΚ και δεν έδειξε τα πρώτα μωρά. Τους έδειξε το Μέγκα, κι έβαλα τώρα τις ειδήσεις από το ίντερνετ, μήπως τον πετύχω. Είναι αυτός που είπε ότι η κόρη του είναι όμορφη σαν κι αυτόν, απ' ό,τι μου είπαν!

Γεια σας! Μαρίνα κι εμένα δε με έβαζε με τίποτα στο προφίλ μου, κι έτσι έκανα ένα πρόχειρο προφίλ, μπήκα και έγραψα ένα ποστ για το πρόβλημα. Μετά από αρκετές προσπάθειες, η διαχειρίστρια ανακάλυψε ότι το πρόβλημα ήταν το θαυμαστικό που έχω στο τέλος του ονόματός μου. Έτσι, δεν το γράφω όταν συνδέομαι, αλλά στο φόρουμ φαίνεται. Γράψε κι εσύ εκεί πέρα, μήπως και αποκατασταθεί το προφίλ σου. Καγκουράκι πολύ ωραία περάσατε, ειδικά με τη θέα του λιμανιού! Κι εμάς έριξαν κάτι πυροτεχνήματα, αλλά έπρεπε να βγούμε έξω για να τα μισο-δούμε και δεν ασχοληθήκαμε. Τυχερό το καινούριο μωρό! Να ξέραμε και τι είναι... Κατερίνα καλέ, δεν τελείωσαν ακόμα οι γιορτές! Μένουν τα Θεοφάνια ακόμα. Είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές, γιατί έχουμε πολύ ωραία έθιμα, π.χ. ο αγιασμός των υδάτων στο λιμάνι, οι λουκουμάδες που παραδοσιακά τρώμε εκείνη τη μέρα, και διάφορα άλλα. Ουφ, επιτέλους βρίσκω κι άλλα παιδάκια που δεν πιστεύουν στον Άη Βασίλη! Χιχι! Με το Δημητράκη δεν ξυπνάτε μαζί; Σε άλλο παιδικό πηγαίνει; Έχω μπερδευτεί λίγο. Γιατί δεν τον ξυπνάς πριν φύγεις; Ή ξυπνάς πάρα πολύ νωρίς; Α, βλέπω ότι κι εσείς συμφωνείτε για τις γάτες. Ρε κορίτσια, είναι δυνατόν να έχεις τραπέζι επίσημο, κι όχι απλά να τηλεφωνηθείς με τον αδελφό σου, π.χ. και να του πεις "πέρνα για μια μπίρα" και να μη φροντίσεις να κάνεις γενική και να περιορίσεις το γάτο σε ένα δωμάτιο για να μη γίνει το σπίτι χάλια; Μιλάμε το σπίτι ήταν γεμάτο τρίχες. Το καλσόν μου που ήταν μαύρο γέμισε... Πριν δύο χρόνια, που ήταν ο Αντρέας βρεφάκι, είχε πέσει κάτω το παλτό της μάνας μου, και έγινε αγνώριστο από τις τρίχες, ενώ όταν ήθελα να θηλάσω τον Αντρέα, πήρα ένα μαξιλάρι να βάλω στα γόνατά μου, κι έρχεται η μάνα μου και μου λέει "πρόσεχε, μη βάλεις το μωρό κατευθείαν πάνω στο μαξιλάρι, είναι όλα γεμάτα τρίχες". Μπρρρ.... Σας αφήνω, έφτιαξα λαχανόρυζο, ο μικρός έφαγε ψάρι στη μάνα μου, επειδή είχε καιρό να φάει, αλλά μόνο που σκέφτομαι το λαχανόρυζο, αηδιάζω... Θα το φάω, τι να κάνω;

Γεια σας κορίτσια και καλή χρονιά να έχουμε! Βάσω χρόνια πολλά για τη γιορτή σου! Μάγδα να χαίρεσαι το Βασιλάκη σου! Έχει καμία άλλη κάποιον που γιορτάζει; Νομίζω όχι, δε ξέχασα κάποια! Πώς αλλάξατε τη χρονιά; Εμείς περάσαμε πολύ ωραία, πήγαμε στους γονείς μου, είχαν ανάψει τζάκι, φάγαμε (εγώ λίγο, αλλά ευτυχώς δεν έκανα εμετό), και παίξαμε ένα επιτραπέζιο γνώσεων. Παλιότερα χαζεύαμε τηλεόραση, αλλά τότε είχε και ωραία προγράμματα, ενώ φέτος ήταν μια αηδία. Εδώ και 2-3 χρόνια παίζουμε επιτραπέζια, με πρωτοβουλία του άντρα μου! Περάσαμε πολύ ωραία με το παιχνίδι, και ούτε που το καταλάβαμε για πότε πήγε δώδεκα, ενώ άλλα χρόνια ο πατέρας μου κοιμόταν στην πολυθρόνα, και οι υπόλοιποι περιμέναμε πότε θα έρθουν τα μεσάνυχτα. Όταν άλλαξε ο χρόνος τραγουδήσαμε το "Πάει ο παλιός ο χρόνος" και το "Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά" και κόψαμε τη βασιλόπιτα. Τι έκπληξη! Ο Αντρέας βρήκε το φλουρί! Ευτυχώς είχε κοιμηθεί πεντέμιση-οκτώ το απόγευμα, και έμεινε ξύπνιος και άλλαξε το χρόνο μαζί μας! Εννοείται ξεράθηκε στο αμάξι, και όταν ήρθαμε σπίτι, τον άλλαξε ο μπαμπάς του και ούτε που κατάλαβε τίποτα. Συνέχισε να κοιμάται, και ούτε γάλα ήπιε. Το μεσημέρι πήγαμε στο νονό μου που γιορτάζει, αλλά με έπιασε υστερία, γιατί έχουν γάτα, και όλο το σπίτι ήταν γεμάτο τρίχες. Δεν είπα τίποτα, βέβαια, αλλά ένιωθα άβολα, κι ενώ περνούσαμε ωραία και ο Αντρέας έπαιζε με τα ξαδελφάκια του, κατά τις τρεις φύγαμε. Φυσικά, ξέρω ότι τοξόπλασμα δεν κολλάς από τις τρίχες της γάτας, αλλά ξέρετε πόσο υπερβολικές γινόμαστε καμιά φορά στην εγκυμοσύνη. Μόλις φτάσαμε σπίτι, βγάλαμε ό,τι φορούσαμε χωρίς να καθίσουμε πουθενά και τα βάλαμε για πλύσιμο. Κι όλα αυτά, ενώ ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κολλήσεις τοξόπλασμα από τρίχες γάτας και μάλιστα οικόσιτης... Α, ξέχασα να σας πω: τα ξημερώματα γέννησε η γυναίκα ενός φίλου του αδελφού μου, και ήταν το πρώτο μωρό του 2014! Έδωσε και συνέντευξη στα κανάλια! Βάσω, αν δεις ειδήσεις, ένας τύπος με μούσια που μένει στον Ύψωνα, αυτός είναι! Σας φιλώ κοριτσάκια μου, και εύχομαι σε όλες μας μια καλή χρονιά!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, αν και εγώ απ' το πρωί ήμουν λες και με είχε πατήσει τρένο. Τώρα είμαι κάπως καλύτερα. Το απόγευμα πήγαμε στον εσπερινό με τον Αντρέα και τη μάνα μου, κι ο μικρός όλο έτρεχε και φώναζε μέσα στην εκκλησία. Γκρρρ, έχει γίνει ασταμάτητος... Τελικά τον πήγε στο χώρο που μαζεύονται τα παιδιά μέσα στην εκκλησία, παρ' όλο που δεν είχε ούτε ένα παιδί, κι έκανε τις σκανταλιές του περιορισμένος. Τώρα κοιμάται απ' τις πεντέμιση, κι είπαμε να τον αφήσουμε να κοιμηθεί, μια που σήμερα θ' αργήσουμε να κοιμηθούμε το βράδι. Καγκουράκι ευτυχώς εμάς ο Αντρέας δεν είναι πολύ του σκαρφαλώματος, δεν ήταν δηλαδή, γιατί τώρα έχει αρχίσει να σκαρφαλώνει στις καρέκλες, στο τραπεζάκι του καθιστικού και σήμερα και στο στασίδι της εκκλησίας. Στους καναπέδες και τα κρεβάτια σκαρφαλώνει εδώ και πολύ καιρό εννοείται, και μάλιστα στους καναπέδες από την πλευρά του μπράτσου... Πάντως ο Νικόλας είναι πολύ ταρζάν! Να δούμε πώς θα είναι με το καινούριο μωρό. Σας φιλώ όλες και σας εύχομαι καλή χρονιά!

Afatsoulaki, συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου! Εύχομαι να πάνε όλα τέλεια! Kalina αφού το θέλεις τόσο πολύ, μάλλον θα πρέπει να εξηγήσεις στο σύντροφό σου ότι είναι καλό να τελειώνει μέσα σου! Εύχομαι να γεμίσουν όλες οι κοιλίτσες!

Ουφ, έβαλα πατάτες, καρότα, φασολάκια και αρακά με ντομάτα στο φούρνο και ξανακάθισα, αφού δεν είμαι και για πολλά. Ο Αντρέας είναι στο γραφείο με τον μπαμπά του κι ακούνε κάλαντα! Βάσω κρίμα που σου ήρθε η περίοδος. Σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες. Ο Αντρέας δε φοβάται τον Άη Βασίλη, τις προάλλες στο πάρτι που πήγαμε, ντύθηκε ο άντρας της φίλης μου Άης Βασίλης και έδωσε μικροδωράκια στα παιδιά. Ο Αντρέας τον κοίταζε μάλλον με περιέργεια, και στο τέλος πήρε το δώρο του μια χαρά, αν και, εγώ η ηλίθια, αντί να καθίσω να δω, έτρεξα να βάλω πανακότα που τη λιγουρεύτηκα! Είχε πλάκα πάντως, γιατί ο Άης Βασίλης στεκόταν ακριβώς δίπλα του, κι ο Αντρέας είχε σηκώσει το κεφαλάκι του και τον κοιτούσε. Εμείς πήραμε πρώτη φορά κομπιούτερ όταν πήγαινα πρώτη λυκείου, αλλά μετά από χρόνιες διαπραγματεύσεις με τον πατέρα μου, κι αφού κάναμε οικονομίες και βάλαμε τα μισά λεφτά ο αδελφός μου κι εγώ. Εμένα αυτό που με εκνευρίζει πιο πολύ είναι όταν βλέπω παιδάκια στο καρότσι να κρατάνε τα τάμπλετ και να παίζουν ή να κοιτάνε κινούμενα σχέδια. Βλέπουν στο σπίτι, είναι ανάγκη και όπου πάμε να τα βάζουμε να αποβλακώνονται μπροστά από μία οθόνη; Ένα παιδάκι μπορεί να απασχοληθεί και με άλλους τρόπους, π.χ. να ζωγραφίσει ή, οκ, μπορεί να τρέχει πάνω-κάτω, αυτό είναι το φυσιολογικό για το παιδί. Μου άνοιξες την όρεξη μ' αυτά που γράφεις! Εμείς αύριο θα πάμε στους γονείς μου μάλλον, αφού ο πατέρας μου είναι άρρωστος, χτες το απόγευμα πήγαν στα Επείγοντα πάλι γιατί είχε δύσπνοια, του έβαλαν μάσκες και ενέσεις και τώρα κάνει εισπνοές. Πάλι καλά που το πρόλαβαν, αλλά δε νομίζω ότι είναι κι ό,τι καλύτερο να τρέχουμε γέρο και άρρωστο άνθρωπο βραδιάτικα έξω. Από τότε που γεννήθηκε ο Αντρέας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έρχονται στο σπίτι μας οι γονείς και ο αδελφός μου, αλλά φέτος, όπως ήρθαν τα πράγματα, θα πάμε εμείς. Θα ανάψουν και τζάκι είπαν και θα ψήσουν μάλλον. Αλλά με εκνεύρισε ο άντρας μου. Του λέω, να πάμε το αργότερο στις εννιά. Όχι, το νωρίτερο εννιάμιση, λέει, γιατί έχει "δουλειά" στον υπολογιστή. Και η δουλειά φυσικά είναι ένα από τα παιχνίδια που παίζει. Του λέω, μα είναι δυνατόν, θα καθορίζουν τη ζωή μας τα παιχνίδια, ε, τι πειράζει, μου λέει, το πολύ-πολύ σας φέρνω εσάς νωρίτερα στη μάνα σου, και έρχομαι εγώ μετά. Είναι απίστευτο το κόλλημα που έχει με τον υπολογιστή και τα παιχνίδια, και φυσικά δεν το συνειδητοποιεί ο ίδιος. Οκ, το καταλαβαίνω ότι, ούτε δουλειά έχει και κυρίως, ούτε και φίλους, αλλά νομίζω ότι η κατάστασή του είναι παθολογική. Όχι μόνο καθορίζουν τη ζωή μας τα παιχνίδια που παίζει, αλλά τον αποκόπτουν και από την οικογενειακή ζωή. Τέλος πάντων... Να δούμε πώς θα είναι τα πράγματα, αν πάνε όλα καλά και γεννηθεί το δεύτερο παιδί.

Γεια σας κορίτσια, τι κάνετε; Εγώ είμαι λίγο χάλια, δεν κοιμήθηκα καλά, και δέκα και μισή είχα ραντεβού με το γιατρό. Δυστυχώς η κύστη είναι ακόμα εκεί, έχει μεγαλώσει ελάχιστα, ο γιατρός δε χάρηκε καθόλου που την είδε, αλλά δε φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Για να δούμε... Το μωρό πήγε 5.5 εκατοστά, και έχουν σχηματιστεί χέρια, πόδια, κ.λπ. Πίεση καλή και ούρα καθαρά!!! Ήμουν σίγουρη ότι πάλι θ' αρχίζαμε με τις μολύνσεις, αλλά προς το παρόν, όλα καλά με τα ούρα! Μου είπε να σταματήσω τις ενέσεις και να συνεχίσω με ασπιρίνες μέχρι τη 17η εβδομάδα. Καγκουράκι μια χαρά περάσατε στο παρτάκι σας! Αλλά πρωινό πάρτι; Απαπαπαπα!!!!!!!!! Σας αφήνω, θα τα πούμε μετά!

Γεια σας και πάλι! Πήγαμε στους γονείς μου, φάγαμε, καθίσαμε, έπαιξε ο Αντρέας κι έκανε σκανταλιές, και γυρίσαμε. Ευτυχώς κοιμήθηκε στο αμάξι και τώρα ησυχάσαμε λίγο. Τελικά η έξυπνη η μάνα μου του έμαθε τον Άη Βασίλη. Του έδειξα κάτι εικόνες του Άη Βασίλη και τον ρώτησα ποιος είναι και μου απάντησε "Ο άγιος Βασίλης" (όπως σας το γράφω!). Ευτυχώς δεν ξέρει ότι ο Άης Βασίλης φέρνει τα δώρα, κ.λπ. Μετά του έδειξα εικόνες του αληθινού αγίου Βασιλείου και του τον έμαθα. Γενικώς με εκνευρίζει η ταύτιση του Άη Βασίλη με τα Χριστούγεννα και ο πλήρης παραγκωνισμός του Χριστού απ' αυτά! Αν πρέπει ντε και καλά να γίνει κάποια γιορτή για τον Άη Βασίλη, ας οριστεί κάποια άσχετη γιορτή, γιατί ντε και καλά τα Χριστούγεννα, που είναι θρησκευτική γιορτή; Π.χ. τις προάλλες έβλεπα κινούμενα σχέδια, τα Χριστούγεννα του Γκούφη και καλά, και η όλη ιστορία περιστρεφόταν γύρω από τον Άη Βασίλη. Σε κάποια φάση ο Γκούφη με το γιό του τελείωσαν με το φτυάρισμα του χιονιού, είχαν στολίσει το σπίτι, κ.λπ. και λένε "εντάξει, όλα είναι έτοιμα για τον Άη Βασίλη". Καλά, και ο Χριστός πού είναι τα Χριστούγεννα; Και η πλειοψηφία των αμερικάνικων "χριστουγεννιάτικων" ταινιών ίδιο θέμα έχουν. Γι' αυτό έχω αλλεργία στον Άη Βασίλη και δε θέλω ο Αντρέας να συμμετάσχει στην υστερία γύρω απ' αυτόν. Μάγδα κι εμάς ο Αντρέας κάπως έτσι είναι, π.χ. πηγαίνουν με τον μπαμπά του στο Τζάμπο και τον ρωτάει τι θέλει και του δείχνει ένα πράγμα μόνο ή μπορεί να του δείξει κάποιο παιχνίδι ο άντρας μου και να τον ρωτήσει αν το θέλει και να του πει όχι. Αλλά είναι μικρός ακόμα, δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί. Ωραία περάσατε και περνάτε κι εσείς με τις οικογενειακές συναντήσεις! Εγώ δεν είχα καθόλου ανυπομονησία να γεννήσω, δεν είχα βαρύνει, οπότε δεν είχα πρόβλημα, άσε που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι θα κάνω μωρό! Γέννησα και πέρασε πολύς καιρός μέχρι να το χωνέψω (κάνας χρόνος! ). Βάσω τι έγινε με την περίοδό σου; Ήρθε; Έφαγα φλασιά σήμερα το πρωί!

Καλημέρα κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εμάς εδώ βρέχει από χτες. Ειδικά σήμερα δε σταμάτησε σχεδόν καθόλου. Βγήκα μόνο για να πάω στην κλινική για την ένεση, αφήστε, έχουν χαλάσει και οι υαλοκαθαριστήρες, αλλά ευτυχώς εκείνη την ώρα ψιλόβρεχε, και τους έβαζα να κάνουν μόνο μια στροφή και τους έκλεινα. Μετά θα πάμε στη μάνα μου για φαγητό, ελπίζω να μην έχουμε πρόβλημα. Καγκουράκι, ο πόνος πόνος και η διασκέδαση διασκέδαση βλέπω! Χαχαχαχα! Ωραία ακούγεται η δεξίωση! Εύχομαι να περάσετε τέλεια στο πάρτι της Αγγελικής! Μάλλον το σώμα σου τα έπαιξε επειδή ήταν και πολύ κοντά οι δύο εγκυμοσύνες. Καλέ, τόσο γρήγορα τελειώνει το πρώτο τρίμηνο; Εγώ νόμιζα ότι τελειώνει στη 17η εβδομάδα!!! Πωπω, έχω πλησιάσει πολύ δηλαδή! Η Αγγελική ακόμα είναι μικρούλα, οπότε δεν έχει και απαιτήσεις, όπως είπες κι εσύ. Πάντως τα παιδιά της ξαδέλφης μου που είναι εφτά χρονών πιστεύουν στον Άη Βασίλη, και νομίζουν ότι τα ipad τα έφερε αυτός. Εγώ πάντως στον Αντρέα δεν έχω μιλήσει καθόλου για τον Άη Βασίλη. Όταν βλέπει Άη Βασίλη λέει ότι είναι "παπούλης". Κατερίνα να σου ζήσει ο ΔΗμητράκης! Σας αφήνω γιατί δε με αφήνει να γράψω.

Γεια σας και πάλι! Κατερίνα πού χάθηκες βρε; Μας ελειψες. Η κουνιάδα σου δείχνει σημεία βελτίωσης, δεν μπορείς να πεις. Σας κάλεσε... Μπράβο στο Δημητράκη! Χιχι, ελατάκι; Σας είπα ότι ο Αντρέας έχει μάθει σχεδόν όλο το "Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα"; Το λέει, βέβαια, δεν το τραγουδάει. Αλλά το λέει όποτε θέλει αυτός. Φύλο δεν είδαμε ακόμα καλέ, νωρίς είναι! Ίσως στις οκτώ του Γενάρη που θα πάμε στη Λευκωσία για την αυχενική να φανεί κάτι. Στον Αντρέα πάντως, το έμαθα είκοσι εβδομάδων. Πριν μία αγόρι μας έλεγε ο γιατρός, μία κορίτσι. Έχω πολλές αναγούλες, κ.λπ. Το βράδι μόνο ψωμί και τυρί τρώω. Συμφωνώ για τα δώρα. Κι εγώ δεν είμαι υπέρ των ακριβών δώρων, και γενικώς, δε μου αρέσει να συνδέουν τα παιδιά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα με τα δώρα. Π.χ. η ξαδέλφη μου πήραν και στα τρία παιδιά τους από ένα ipad. Το βρήκα πάρα πολύ υπερβολικό. Θα μπορούσαν να πάρουν ένα ipad και για τους τρεις, και από ένα μικρό δωράκι για τον καθένα. Αφήστε που το ipad το θεωρώ πολύ υπερβολικό για αγοράκια εφτά χρονών, παρ' όλο που, για κάποιο λόγο, όλα τα εφτάχρονα φέτος, ipad ζητάνε. Πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό φταίει και η υστερία με τον Άη Βασίλη. Όταν το παιδί νομίζει ότι τα δώρα τα φέρνει ο Άης Βασίλης, δεν μπορεί ο γονιός να του εξηγήσει ότι δεν έχει τη δυνατότητα να του κάνει ένα ακριβό δώρο, αλλά θα του κάνει κάτι άλλο, κι ότι αυτό δε σημαίνει ότι το αγαπάει, κι ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι τα δώρα, κ.λπ. Βέβαια, αυτό δεν έχει να κάνει με τους νονούς, αφού τα δικά τους δώρα δεν τα φέρνει ο Άης Βασίλης. Εμείς στον Αντρέα πήραμε μόνο μια μηχανή playmobil και προχτές του πήραν και το φορτηγό η ξαδέλφη μου. Μπράβο για τα πλεχτά, εύχομαι να μην προφταίνεις να πλέκεις! Με τη δουλειά πώς τα προλαβαίνεις όλα; Ρε κορίτσια, να σας ρωτήσω: πότε αρχίζει το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης; Έχω πάθει αλτσχάιμερ από την προηγούμενη φορά!