Θέλω να γίνω μαμά

Κορίτσια, έκανα ομάδα! Την ονόμασα "Το μυστικό καφενεδάκι"! Πώς σας φαίνεται; Κάντε αιτίηματα για να σας δεχτώ!

Είναι πάρα πολύ όμορφο!!!! Καλό Πάσχα!

Γεια σας κορίτσια, τι κάνετε; Εμείς καλά, δηλαδή εγώ πολύ καλύτερα ευτυχώς! Σχεδόν μου έχει περάσει τελείως! Το πρωί πήγαμε εκκλησία με τον Αντρέα. Ο άντρας μου δεν ήρθε γιατί ήθελε να κοιμηθεί, ενώ κοιμόταν περίπου δέκα ώρες, αλλά την ώρα που φτάσαμε ετοίμαζε τη Θεία Κοινωνία. Γκρρρ... Σήμερα είχε και λιτανεία, με ευαγγελικό ανάγνωσμα, και την ώρα που λέει ότι ο Χριστός μπαίνει στα Ιεροσόλυμα μετά βαΐων και κλάδων, ο κόσμος ρίχνει φύλλα ελιάς. Με όλα αυτά τα εξτρά, τελείωσε στις εννιά και είκοσι. Ξαναγκρρρρ.... Εγώ ξανακοιμήθηκα, ο Αντρέας στους γονείς μου, κι όταν ξύπνησα καθάρισα τους πάγκους της κουζίνας που ήταν να τους βλέπεις και να κλαις... Το μεσημέρι φάγαμε στους γονείς μου, ο Αντρέας μετά κοιμήθηκε, και κατά τις πέντε ήρθε ο άντρας μου και μας πήρε. Περάσαμε απ' το μαγαζί του νονού μου και πήραμε παπούτσια για τη βάφτιση, πήρε κι ο άντρας μου ένα ζευγάρι καθημερινά και έκαναν δώρο και στον Αντρέα ένα ζευγάρι αθλητικά. Δεν είναι ορθοπεδικά, όμως, παρ' όλο που με διαβεβαίωναν ότι είναι. Τουλάχιστον δε μου φαίνονται για ορθοπεδικά. Τέλος πάντων. Το απόγευμα πήγα εκκλησία μόνη μου, ενώ είχαμε πει να πάμε όλοι μαζί. Μέχρι τις εφτά παρά δέκα ο άντρας μου, μου έλεγε ότι θα πάμε όλοι, στις εφτά παρά πέντε μου λέει "άσ'το πήγαινε μόνη σου". Δε με νοιάζει αν δε θέλει να πάει εκκλησία, δικαίωμά του, αλλά να μου λέει μέχρι το τελευταίο λεπτό ότι θα έρθει, και τελευταία στιγμή να αλλάζει γνώμη και να μου λέει "Πήγαινε μόνη σου" ή, ακόμα χειρότερα, "πάρ'το παιδί και πηγαίνετε", ε, δεν το μπορώ. Κι αυτό το κάνει συνέχεια. Πέρσι Μεγάλο Σάββατο πρωί, ξύπνησε ο Αντρέας απ' τις πεντέμιση και δεν ξανακοιμήθηκε, κάθισα και τον πρόσεχα άυπνη κι εγώ, γιατί ήξερα ότι αν σηκωνόταν ο άντρας μου από τόσο νωρίς αποκλείεται να ερχόταν μετά εκκλησία, τον ξυπνάω στις εφτά-εφτάμιση, και μου λέει "άσ'το, δεν έρχομαι, παρ' το παιδί και πήγαινε", ενώ αυτός κοιμόταν, κι εγώ ξαγρυπνούσα απ' τις πεντέμιση, ακριβώς για να μπορέσει αυτός να κοιμηθεί και να σηκωθεί μετά και να έρθει, και αναγκάστηκα να πάω μόνη μου με τον Αντρέα, ενώ δεν έβλεπα μπροστά μου απ' τη νύστα και τη ζαλάδα. Αυτό το κάνει συνέχεια, κυρίως όταν πρόκειται για εκκλησία, αλλά και γενικότερα. Δεν μπορώ αυτήν την ανασφάλεια, κάθε φορά να αλλάζει γνώμη τελευταία στιγμή και να μου λέει να πάω μόνη μου ή με τον Αντρέα. Λες κι εγώ μπορώ να κυνηγάω τον Αντρέα έτσι όπως είμαι. Αφήστε που απ' την κούραση, με χτύπησε κάτω χαμηλά και πονάω όταν περπατάω. Καγκουράκι πού είσαι; Το ίδιο μ' εσένα έπαθα... Μάγδα κρίμα για το πάρτι. Τέλειος ο παιδικός! Εμείς πέρσι Μεγάλη Παρασκευή είχαμε τα ίδια που περιέγραψα πιο πάνω. Δηλαδή μέχρι τελευταία στιγμή είχαμε συμφωνήσει να με πάνε εμένα εκκλησία και να φύγουν, και να έρθουν πιο αργά, γιατί το μωρό αποκλείεται να καθόταν τόσες ώρες, και τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και μου είπε ότι δεν έρχεται και να πάρω το παιδί και να πάω. Εγώ τσακισμένη απ' την κούραση, δεν υπήρχε περίπτωση ν' αντέξω τόσες ώρες με τον Αντρέα, ήθελα να πάω κι από νωρίς, τελικά, μετά από καβγάδες και κλάματα, αποφάσισε να έρθει πιο αργά με τον Αντρέα. Ήρθαν σχεδόν στο τέλος εννοείται, γιατί βαριόταν, και δε θυμάμαι αν ήρθαν στην περιφορά. Νομίζω ήρθαν, και μόλις τελείωσε η περιφορά, που σιγά την περιφορά δηλαδή, ήταν απλά γύρος του τετραγώνου γιατί ο ιερέας δεν μπορούσε, πήρε τον Αντρέα και σηκώθηκε κι έφυγε κι εγώ τους έψαχνα. Τελικά κάθισα μέχρι το τέλος και με πήγε η μάνα μου σπίτι. Χαίρομαι που σας άρεσε η συνταγούλα μου! Χριστίνα κι ο άντρας μου είπε θα νηστέψει, αλλά είναι τόσο λαίμαργος, που τον βλέπω να τρώει κανένα τυρί τις πρώτες μέρες. Εγώ δε νομίζω να νηστέψω, το κρέας σίγουρα, αλλά τυρί μάλλον θα τρώω, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες της βδομάδας. Κι εμείς στο Κατηχητικό που πήγαινα συνήθως κάναμε το θέμα, μια ιστορία στις μικρότερες τάξεις και κάτι πιο "προχωρημένο" στις μεγαλύτερες, τραγούδια και παιχνίδια. Νομίζω στα περισσότερα Κατηχητικά αυτό κάνουν. Εγώ βρήκα πάρα πολύ υλικό στο ίντερνετ, και παίρνω πάρα πολλές ιδέες από διάφορα μπλογκ, αλλά και βιβλία που αγόρασα για τον Αντρέα και τελικά τα χρησιμοποιώ εγώ, χιχι! Δε θέλω να συνδέσουν τα κορίτσια το Κατηχητικό με κάτι βαρετό και κουραστικό που τις αναγκάζουν οι γονείς τους να πάνε, αν και, εμείς δεν το βλέπαμε έτσι. Αλλά τότε εμείς δεν είχαμε και πολλές ευκαιρίες, ούτε παιδότοπους, ούτε κολυμβητήρια, ούτε όλες αυτές τις ευκαιρίες για διασκέδαση και δημιουργική απασχόληση που έχουν τα παιδιά σήμερα, οπότε το Κατηχητικό ήταν μια σημαντική διέξοδος. Κι εγώ θα ήθελα πολύ να γλείψω το σπίτι, αλλά εγώ δεν μπορώ με τίποτα να κάνω πολλές και βαριές δουλειές, κι ο άντρας μου είναι του "έλα μωρέ, κάνε εκεί πέρα ό,τι φαίνεται", κάπως έτσι. Άσε που κουράζεται με το τίποτα. Π.χ. σήμερα έβαλε πλυντήριο και άπλωσε τα ρούχα, κι έπλυνε πιάτα, και είπε ότι κουράστηκε τρομερά. Έλεος! Χτες έβαλε σκούπα και έκανε λες και έσκαβε οκτάωρο. Όταν ο άνθρωπος μαθαίνει στο καθισιό, δύσκολα ξεμαθαίνει... Να σου ζήσει η μαμά σου! Δεν ήξερα ότι οι Δάφνες γιορτάζουν σήμερα! Εμείς πάντως σήμερα, όπως έγραψα και πιο πάνω, πετάμε κλαδιά ελιάς, και τις εκκλησίες τις στολίζουμε με κλαδιά φοίνικα. Αφήστε, μιλούσα σήμερα με την κουμπάρα μου, και μου έλεγε ότι τα πράγματα με τους γονείς της πάνε απ' το κακό στο χειρότερο. Έχει περάσει ένας μήνας απ' το εγκεφαλικό της μάνας της και η πίεσή της δεν έχει σταθεροποιηθεί, κι ανεβαίνει πάρα πολύ. Τις προάλλες πήγε στο 21. Έχει και καρδικά προβλήματα, έχει και το πρόβλημα με την ομιλία που της άφησε το εγκεφαλικό, δε θέλει να βγαίνει απ' το σπίτι, και το χειρότερο είναι ο πατέρας της: έχει αρτηριοσκλήρωση και φέρεται σα μωρό, και χτες λέει, πονούσε τα δόντια του κι επειδή αυτή δεν του έδινε σημασία, πήγε να τη χτυπήσει ή τη χτύπησε, δεν κατάλαβα καλά. Τη λυπάμαι πολύ με όλα αυτά που αναγκάζεται να περνάει, εγώ δεν μπορώ να τη βοηθήσω δυστυχώς, γυναίκα δε δέχονται οι δικοί της να φέρει, αφήστε, χάλια... Τέλος πάντων, σας αφήνω κοριτσάκια! Α, για πείτε μου πώς βάφουμε αβγά με πατζάρια.

Α, ξέχασα να σας πω: ρώτησα τον Αντρέα τι θα τρώει η Γεωργία όταν θα γεννηθεί, και μου είπε "μαϊντανό. Θα τώει ένα μεγάλο μαϊντανό".

Γεια σας κοριτσάκια! Βλέπω καμία κίνηση στο ποστάκι μας σήμερα! Πού είστε όλες καλέ; Εγώ ευτυχώς είμαι πολύ καλύτερα, βήχω, βέβαια, ακόμα και έχω και λίγο συνάχι, αλλά φαίνεται ότι μου περνάει! Ο Αντρέας έχει λίγο βήχα, του δίνουμε σιροπάκι, και αν συνεχίσει μάλλον θα πάρουμε τον παιδίατρο να δούμε αν θα χρειατσεί εισπνοές. Κατά τα άλλα, σήμερα κουράστηκα πολύ, έκανα πάρα πολλά πράγματα. Κατ' αρχήν, ετοίμασα μια χειροτεχνία για το Κατηχητικό, ένα κοκοράκι από χαρτόνι. Τα κοκοράκια μου τα έκοψε χτες η μάνα μου, κι εγώ σήμερα έκοψα τα λοφία, τις μύτες και τα λειριά τους, μαζί με λωρίδες από χρωματιστές κόλλες γλασέ για να στολίσουμε την ουρά τους. Μετά ζύμωσα τα λαζαράκια, που βγήκαν φουσκωτά-φουσκωτά κι αφράτα! Λαζάραροι γίνανε, όχι λαζαράκια, χαχα! Φάγαμε, έψησα τα λαζαράκια, έκανα κάτι εκτυπώσεις πάλι για το Κατηχητικό, έκανα μπάνιο, και πήγα Κατηχητικό. Ήρθαν πέντε κοριτσάκια και κάναμε ένα σωρό πράγματα. Αντί για μια ώρα, κάναμε δύο! Έρχονταν οι μαμάδες να τα πάρουν και τις διώχναμε! Είπαμε για όλες τις μέρες της Μεγάλης Βδομάδας, μέσα από κείμενα που συμπλήρωσαν αυτές με τη βοήθεια εικόνων και αινιγμάτων, κάναμε ένα κολλάζ με τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, και τέλος, αφού φάγαμε λαζαράκι, κάναμε και το κοκοράκι. Επειδή τους άρεσε πολύ, κάποιες έκαναν και δεύτερο, ενώ έφτιαξε ένα και η μαμά των Αιγυπτίων, όταν ήρθε να τις πάρει! Καλά, μιλάμε οι πιο πολλές τα στόλιζαν με καρδούλες, χιχι! Εν τω μεταξύ, υπάρχει και μια κόντρα ανάμεσα στις Αιγύπτιες και τις Κύπριες, και σήμερα ήταν λίγο τεταμένη η ατμόσφαιρα. Οι Αιγύπτιες όποτε βλέπουν τις Κύπριες, είτε στο Κατηχητικό, είτε στο σχολείο, τις φωνάζουν "γατούλα μου", "σκυλάκι μου", "γοριλάκι μου", και τέτοια. Το κάνουν για πλάκα, όχι για άλλο λόγο, οι Κύπριες στην αρχή γελούσαν, αλλά μετά εκνευρίστηκαν, και κάπως κοντραρίζονταν σήμερα. Εξήγησα στις Αιγύπτιες να μη λένε τέτοια, γιατί οι άλλες ενοχλούνται, και στις Κύπριες να μην έχουν γενικώς αρνητική στάση, και έφτιαξε το κλίμα. Αλλά στεναχωριέμαι που κοντραρίζονται και τσακώνονται. Μετά το Κατηχητικό καθίσαμε λίγο σπίτι, και πήγαμε στην περιφορά του αγίου Λαζάρου που είναι ο πολιούχος της πόλης μας. Ο Αντρέας δεν καθόταν λεπτό, όλο ήθελε να τρέχει πάνω-κάτω, και ήταν πολύ επικίνδυνο, γιατί ήταν μεν κλειστός ο δρόμος σ' εκείνο το σημείο, αλλά βγαίνανε κάποια αυτοκίνητα από ένα πάρκινγκ, μπορούσε να περάσει καμιά μηχανή, και μπορούσε να χαθεί κιόλας. Τελικά κάπως στάθηκε, είδαμε την πομπή και φύγαμε. Ήρθαμε σπίτι, φάγαμε, τον κάναμε μπάνιο, ήπιε γάλα, και τώρα πήγε να τον κοιμήσει ο άντρας μου και ροχαλίζει αυτός... Κι εγώ δε θ' αργήσω να πάω για ύπνο, γιατί είμαι πτώμα...

Εγώ και στις δύο εγκυμοσύνες άρχιζα τις ενέσεις και τις ασπιρίνες γύρω στην πέμπτη εβδομάδα. Συνήθως τότε καταλαβαίνουμε την εγκυμοσύνη και οι περισσότερες γυναίκες τότε αρχίζουν την αγωγή. Δε νομίζω ότι φταις εσύ! Εύχομαι σύντομα να είσαι και πάλι εγκυούλα και να πάνε όλα καλά!

Έστειλα τον άντρα μου να κοιμήσει τον Αντρέα, και τώρα τον ακούω που ροχαλίζει... Τουλάχιστον ο μικρός κοιμήθηκε, αλλά βήχειιι...

Μάγδα, τώρα το είδα το "αγνωώ". Θα σου βάλω μονάδα!

Γεια σας κορίτσια! Πήγα σχολείο τελικά, κάναμε τη γιορτούλα, τελικά αν δεν κάνω εγώ γιορτή δεν αξίζει. :P Την έκανε ο θεολόγος, η αλήθεια είναι ότι ήταν καλή γιορτή, απλά δεν είχε χρόνο για πρόβες, γιατί έρχεται μόνο δύο μέρες στο σχολείο, και οι μαθητές που διάβαζαν, τα λέγανε όπως να 'ναι. Π.χ. ένας μαθητής διάβαζε για τη Μεγάλη Παρασκευή και λέει "Ω γλυκύ μου έαρ, που εδύ (ο τόνος στο υ) σου το καλλός (ο τόνος στο ο). Αφήστε που σε κάποια φάση λέει ο θεολόγος "Εγκώμια Μεγάλης Παρασκευής" και άρχισε να ψέλνει εκεί στην ψύχρα. Ήταν λίγο αστείο! Μετά είχε κλήρωση για ένα αρνί, το οποίο ήταν ζωντανό και το έφεραν στο σχολείο! Την ώρα της γιορτής με έπιασε βήχας, κι αναγκάστηκα να βγω έξω. Ευτυχώς, όμως, έχει μειωθεί αρκετά. Μάγδα μια χαρά το πάρτι! Ο Αντρέας πλέον μιλάει κανονικά, με κανονικότατες προτάσεις, π.χ. χτες που πήγαν παιδική χαρά με τον μπαμπά του, τον ρώτησα αν ανέβηκε στη τσουλήθρα και μου λέει "ναι, αλλά τη άλλη". Εννοούσε ότι δεν ανέβηκε στη μεγάλη τσουλήθρα, αλλά σε μια μικρότερη. Του λέω "επειδή είσαι μικρούλης;" Και τι μου απαντά; "Όχι, απλά φοβάμαι"!!! Τελικά τα έκανες τα λαζάνια; Ρε κορίτσια, ακούστε τώρα προβληματισμούς ο φαφλατάς συνάδελφος: αυτός, λέει, έχει δύο σπίτια, ένα που έμεναν παλιά, και ένα που έχτισε μετά, όταν πήρε προαγωγή στη δουλειά του. Το παλιότερο σπίτι το είχε για προίκα της κόρης του, η οποία είναι 24 ετών, και όταν αρραβωνιαστεί ή παντρευτεί, θα της το ανακαινίσει κιόλας. Αλλά, λέει, τώρα η κόρη του, του ζητά να της αγοράσει άλλο σπίτι, καινούριο, γιατί αυτό, λέει, είναι σε υποβαθμισμένη περιοχή και κυρίως γιατί ο μπαμπάς της φίλης της, της Μαρίας της αγόρασε καινούριο σπίτι, και είναι καλύτερος δηλαδή ο μπαμπάς της Μαρίας; Κι αυτός, ενώ στην αρχή δε συμφωνούσε, επειδή δέχτηκε επιθέσεις και από τη γυναίκα του, που πήρε το μέρος της κόρης, έψαξε να της βρει καινούριο σπίτι σε καλή περιοχή, και λέει, βρήκε με τρία υπνοδωμάτια, γύρω στα 150 χιλιάρικα, και σκέφτηκε να της πάρει ένα. Αλλά, μετά άρχισε η κόρη του να του λέει "μήπως να πάρουμε με τέσσερα υπνοδωμάτια;" "μήπως να είχε και αποθηκούλα;" "μήπως να είναι μεγαλύτερο;". Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι, αυτό κατάλαβαν από την κρίση και το μνημόνιο;;;;;;;; Τι να πω, πραγματικά απορώ...

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ ευτυχώς πολύ καλύτερα! Δηλαδή μη φανταστείτε ότι είμαι καλά, έχω ακόμα μπούκωμα και αρκετό βήχα, αλλά ευτυχώς καθάρισα από φλέγματα, κ.λπ. Το πρόβλημα είναι ότι με πιάνει ένας, ξερόβηχα να τον πω; γαϊδουρόβηχα να τον πω; ένας τέτοιος τέλος πάντων, και όταν με πιάσει, δε σταματάει. Τέτοιος βήχας είχε να με πιάσει, ούτε που θυμάμαι από πότε... Νομίζω από τότε που μέναμε Θεσσαλονίκη... Μπορεί να έχει και δεκαετία! Χτες βράδι όπως επιστρέφαμε απ' το σχολείο, με έπιασε κρίση βήχα στο αυτοκίνητο, κι ο διευθυντής και ο άλλος συνάδελφος τρόμαξαν. Ο άλλος μου είπε ότι αν ήταν στη θέση μου δε θα πήγαινε σήμερα σχολείο, κι ο διευθυντής αμέσως πρόσθεσε ότι ήταν κι αυτός έτοιμος να μου πει να μην πάω, αν είμαι κι αύριο έτσι. Ευτυχώς σήμερα έχει λιγοστέψει ο βήχας, αγόρασα και κάτι φυτικές παστίλιες για βήχα που επιτρέπονται στην εγκυμοσύνη, κι έτσι θα πάω, μια που σήμερα μόνο γιορτή θα κάνουμε! Σήμερα δεν κάναμε τίποτα, μεσημέρι σηκώθηκα (χιχι), όχι ότι κοιμόμουν δηλαδή, ο Αντρέας πήγε στους γονείς μου, ο άντρας μου για κάτι ψώνια, έτσι κι εγώ μαγείρεψα πρασόρυζο και μετά κάθισα κι έκανα προετοιμασία για το Κατηχητικό αύριο. Επειδή θα κάνουμε λίγο απ' όλα για τη Μεγάλη Βδομάδα, δηλαδή τι θυμόμαστε κάθε μέρα της Μεγάλης Βδομάδας, θα τις χωρίσω σε ομάδες, με κείμενα με κενά, τα οποία πρέπει να συμπληρώσουν μόνες τους, με βοήθημα εικόνες και αινίγματα. Αλλιώς, αν καθόμουν να τους τα πω όλα εγώ, δε θα με άκουγαν με τίποτα, γιατί θα βαριόνταν! Έτσι κάθισα πόσες ώρες και ετοίμαζα αυτό το υλικό, συν κάτι εικόνες που θα κάνουμε ένα κολλάζ, πέρασε η ώρα! Μετά πήγαμε στο χαρτοπωλείο με τον άντρα μου και πήρα υλικά για το κολλάζ και μια χειροτεχνία που θα κάνουμε αύριο αν προλάβουμε, και περάσαμε κι απ' τους γονείς μου και πήραμε τον Αντρέα, ο οποίος έπαιζε τάβλι! Καλά, ακούστε φάση σήμερα το πρωί. Εγώ ξάπλωνα και διάβαζα, ο Αντρέας έρχεται στο δωμάτιό μου (το δικό του δηλαδή), και μου λέει "κατού-ησα μαμά". Βλέπω, η φόρμα του βρεγμένη. Του λέω "πήγαινε να το πεις στον μπαμπά". Πάει, το λέει, ο άντρας μου εκείνη την ώρα έβαζε πλυντήριο, οπότε του είπε να περιμένει λίγο. Έρχεται πάλι στο δωμάτιο και μου λέει "κατού-ησε και η κάτσα μου μαμά". Μετά παίρνει ένα παιχνίδι, απ' αυτά που έχουν σχήματα και τα περνάς απ' τις αντίστοιχες τρύπες, και υποτίθεται έψαχνε να βρει σε ποια τρύπα αντιστοιχεί τι. "Μα πού μπαίνει το αστε-άκι; Α, από εδώ. Σωστά!". Και συνέχισε να τα βάζει όλα και να δίνει συγχαρητήρια στον εαυτό του! Καγκουράκι η Γεωργία είναι πολύ κινητική. Σαν τον Αντρέα κι αυτή. Ο άντρας μου από προχτές που πήγαμε στο γιατρό και είδαμε και τη φατσούλα της (προφίλ δηλαδή την είδαμε), επιμένει ότι είναι αντρεόφατσα και ότι θα είναι ένας θηλυκός Αντρέας! Χαχα, πολύ γέλιο η Αγγελική με τον ήλιο που τη στενεύει! Μου θύμισε τον Αντρέα, που όταν είναι βράδι και είναι σκοτεινό κάποιο δωμάτιο, λέει "κάνει πολύ κοτάδι". Μπράβο στα παιδάκια σου που κολυμπάνε! Κι εγώ θα ήθελα να μάθει ο Αντρέας να κολυμπάει, αλλά ποιος να τον παίρνει, αφού κανείς μας δεν μπαίνει σε πισίνα; Εμένα ο Αντρέας γύρισε από μπρούμυτα ανάσκελα όταν ήταν τριών μηνών, γιατί τότε τον έβαλα πρώτη φορά μπρούμυτα. Προηγουμένως, απ' ό,τι ξέρω, είναι καλύτερα να μην τα βάζουμε μπρούμυτα. Το Πάσχα δεν έχω ιδέα πού θα πάμε. Ίσως μας καλέσει κάποιος συγγενής, αλλά το πιθανότερο, στους γονείς μου! Θα έρθει και ο αδελφός μου. Μάνη ακούω, γουάου! Δεν έχω πάει, αλλά απ' όσο ξέρω και έχω δει, είναι τέλεια! Ανθή περαστικά. Μια απ' τα ίδια κι εσύ βλέπω... Κι ο Αντρέας έχει λίγη μυξούλα και λίγο βήχα, αλλά τίποτα το φοβερό ευτυχώς. Χαχα, με εκφράζει πολύ η εικόνα με το κόκκινο στιλό στο χέρι!!! Βάσω κι εγώ θα φέρω γυναίκα μετά το Πάσχα για τις πολλές και χοντρές δουλειές. Σιδέρωμα κουρτίνων, τινάγματα, κ.λπ. Τώρα το σπίτι είναι σαν σταύλος, αλλά θα το καθαρίσουμε σιγά-σιγά με τον άντρα μου. Ούτε κι εγώ έχω αδελφή, αλλά δεν έχω κανένα απωθημένο! Καλέ, προχώρησες κι εσύ, κιόλας ένατη βδομάδα; Με το καλό αύριο στο γιατρό! Το βίντεο κλιπ που έγραψες το είδα που το έβαλες στο φέισμπουκ. Μόλις τα καταφέρω, θα μπω να το δω! Ευχαριστώ πολύ για τια συγχαρητήρια για το διήγημα! Επίσης, ευχαριστώ για τις απαντήσεις για τα γυαλιά ηλίου. Αφού το λέτε όλες, και συμφωνείτε κιόλας με τον οπτικό, έτσι θα κάνω κι εγώ!

Ναι, φυσικά το χρησιμοποίησα για όσο καιρό θήλαζα, από τη στιγμή που επέστρεψα στη δουλειά!

Ο αποστειρωτής μπορεί να σου χρειαστεί για να αποστειρώνεις πιπίλες, αν τις παίρνει το μωρό σου, βέβαια. Αλλά, βέβαια, μπορείς και να τις βράζεις σε κατσαρόλα με νερό, δε χρειάζεται να έχεις αποστειρωτή. Εγώ μπιμπερό είχα αγοράσει τρία πριν γεννήσω, έτσι για να βρίσκονται, το ίδιο και αποστειρωτή, αλλά οι σύμβουλοι θηλασμού λένε να μην αγοράζεις μπιμπερό, γιατί θα μπεις στον πειρασμό να τα χρησιμοποιήσεις! Εγώ πάντως δεν μπήκα σε κανένα πειρασμό, το αντίθετο μάλιστα! Αγόρασα το medela swing και θήλασα 16.5 μήνες.

Μάγδα η μάνα μου δε με πρήζει συνήθως, επειδή όταν έρχεται λείπω!!! Αλλά χτες ήμουν σπίτι, και έφαγα όλη τη γκρίνια... Καλά, με τις συντεύξεις ξέρουμε πώς είναι... Κι εγώ είχα δώσει εξετάσεις πριν αρκετά χρόνια για μια διοικητική θέση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Είχα όλα τα τυπικά προσόντα, πτυχία, γλώσσες, κ.λπ., στις εξετάσεις ήρθα τρίτη (έδιναν πάνω από 200 άτομα), και κάλεσαν για συνέντευξη τους τρεις πρώτους. Στη συνέντευξη τα πήγα τέλεια, αλλά τελικά πήραν μια άλλη, και όπως μάθαμε, θα έπαιρνε αυτή τη θέση απ' την αρχή. Δε θα με ένοιαζε καθόλου, αλλά η συγκεκριμένη γυναίκα δούλευε σε άλλες 2-3 θέσεις: ήταν ιδιαιτέρα του πρύτανη, εκφωνήτρια στο κρατικό ραδιόφωνο και τηλεόραση και γραμματέας ενός ευρωβουλευτή. Ας άφηνε και κανένα ψιχουλάκι για μας... Η θέση αυτή ήταν πολύ καλή, ήταν στο Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου, και είχε να κάνει με τη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων στα πλαίσια του Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου. Αλλά όπως έμαθα στη συνέχεια, ο υπεύθυνος καθηγητής του Πολιτιστικού Κέντρου ήταν ένας πολύ σιχαμένος άνθρωπος, αν δούλευα εκεί θα μου έκανε τη ζωή κόλαση, και τελικά, τσακώθηκε μ' αυτήν που προσέλαβε, την έδιωξε, αλλά επειδή η θέση ήταν δημοσίου υπαλλήλου, δεν μπορούσαν να τη διώξουν, έτσι κατέληξε γραμματέας κάπου στο Πανεπιστήμιο. Οπότε, χίλιες φορές καλύτερα που δε με πήραν, γιατί τελικά θα κατέληγα σ' ένα γραφείο μες στη χαρτούρα και θα έλεγα "γιατί δε δεχόμουν το διορισμό στη Μέση Εκπαίδευση;". Κάθε εμπόδιο για καλό τελικά! Τα λαζάνια δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη συνταγή, έβαλα ό,τι είχα στο ψυγείο. Ψιλόκοψα δύο καρότα, δύο κολοκυθάκια, μισό πράσο, ένα φρέσκο κρεμμυδάκι, τρεις σκελίδες σκόρδο (σε φετούλες), δυο-τρεις φουντίτσες κουνουπίδι κι ένα κρεμμύδι, τα σωτάρισα σε λίγο ελαιόλαδο, ίσα να μαραθούν, πρόσθεσα πέντε ντομάτες λιωμένες στο μούλτι, χυμό ντομάτας, λίγο αλάτι, πιπέρι, πάπρικα κι άφησα τη σάλτσα να γίνει. Μετά πρόσθεσα αρκετά φύλλα βασιλικομέντας (βασιλικό βάλε, εμένα δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά ο βασιλικός και δεν ήθελα να κόψω). Έβαλα μια στρώση σάλτσας στον πάτο του ταψιού, έστρωσα τα λαζάνια, μετά πάλι σάλτσα, λαζάνια, σάλτσα, μέχρι που γέμισε το πυρέξ. Στο τέλος χτύπησα ένα αβγό, πρόσθεσα γιαούρτι πρόβειο (αυτό είχα), λίγο γάλα για να αραιώσει κάπως και το έριξα από πάνω. Νομίζω με τη μπεσαμέλ θα ήταν καλύτερο, αλλά δεν είχα χρόνο, γάλα και κουράγιο, όπως έγραψα και πιο πάνω! Μπορείς να βάλεις και τριμμένο τυρί στις στρώσεις, και γενικότερα, να πειραματιστείς με ό,τι έχεις! Οι υπόλοιπες, πού είστε;

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ κάπως καλύτερα σήμερα. Καθαρίζει ο βήχας και το συνάχι, αλλά μη φανταστείτε τίποτα θεαματικές αλλαγές. Πριν πήγαν οι άντρες στην παιδική χαρά, και έκατσα εγώ σπίτι για να μαγειρέψω. Έφτιαξα κάτι πιο σπέσιαλ σήμερα, έκανα λαζάνια στο φούρνο με σάλτσα λαχανικών και γιαούρτι. Στη σάλτσα έβαλα καρότο, κολοκυθάκι, πράσο, φρέσκο κρεμμυδάκι, σκόρδο, κρεμμύδι, λίγο κουνουπίδι, φρέσκια ντομάτα και φρέσκια βασιλικομέντα. Από πάνω, επειδή δεν είχα κουράγιο να κάνω μπεσαμέλ, αλλά ούτε γάλα είχα, ούτε και χρόνο, χτύπησα γιαούρτι με ένα αβγό και γάλα, και το περιέχυσα. Έγιναν τέλεια! Στον Αντρέα είπα ότι θα φάμε μακαρόνια, και μόλις είδε το ταψί με τα λαζάνια, μου λέει "μα αυτά δεν είναι μακα-όνια"! Στην αρχή γκρίνιαζε, μετά τα εξαφάνισε! Χτες έφτιαξα και χαλβά, ενώ ο Αντρέας έπαιζε με αλεύρι και ζύμωνε! Σήμερα θα πάω σχολείο, να δούμε πώς θα είναι... Μάγδα λαχανοντολμάδες;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Τρελαίνομαι!!!!!!!!!!!!!!!! Είναι από τα καλύτερά μου φαγητά!!!!!! Την τελευταία φορά που πήγαμε Θεσσαλονίκη, την Πρωτοχρονιά του 2011, έτρωγα σχεδόν κάθε μέρα λαχανοντολμάδες!!! Ήθελα να φτιάξω κι εγώ μια μέρα, αλλά δεν έχω κουράγιο, είναι πολύ χρονοβόρο και μπελαλίδικο φαγητό. Ο Αντρέας πάλι, δεν τρώει αυτά τα φαγητά, δηλαδή ό,τι είναι γεμιστό με αβγολέμονο, δηλαδή λαχανοντολμάδες, κολοκυθάκια γεμιστά και τα τέτοια. Κι εμένα ήρθε χτες η μάνα μου και μου έκανε σίδερο, αλλά με πολλήηηηηη γκρίνια... "Γιατί είναι οι τσάντες της φρουταρίας πάνω στον καναπέ;" "γιατί αυτό είναι έτσι;" "γιατί το άλλο είναι έτσι;" "γιατί δεν συγυρίζετε;" "πρέπει να φτιάξεις τη συρταριέρα του μωρού" "πρέπει να αδειάσεις τη ντουλάπα του μωρού", κ.λπ. Με γεια τα ρούχα! Καλή επιτυχία στη συνέντευξη! Κι εμένα η γιαγιά μου είχε πράσινα μάτια, αλλά δεν τα κληρονόμησε κανείς μας... Τον οπτικό ρώτησα, και μου είπε ότι είναι καλύτερα να μη φοράμε στα παιδιά τόσο νωρίς γυαλιά ηλίου, για να μάθουν τα μάτια να κάνουν αυτοάμυνα. Ουφ, και ξέχασα να ρωτήσω τις προάλλες τον οφθαλμίατρο που πήγαμε. Για το φάρμακο δεν αγχώθηκα και πολύ να σου πω την αλήθεια, γιατί, από τη στιγμή που μπορώ να το πάρω εγώ στην εγκυμοσύνη και είναι και φυτικό, δε θα υπήρχε πρόβλημα και για τον Αντρέα. Παρ' όλα αυτά, πήραμε το γιατρό ένα τηλέφωνο για να σιγουρευτούμε. Σας αφήνω κόρες!

Γεια σου και με το καλό το μωράκι σου! Το θήλαστρο θα σου χρειαστεί αν αφήνεις το μωρό για αρκετή ώρα σε κάποιον άλλο, αν επιστρέψεις στη δουλειά σου νωρίς, κ.λπ. Αλλιώς, ειδικά στην αρχή, το θήλαστρο δε θα σου χρησιμεύσει σε κάτι. Εγώ αγόρασα θήλαστρο λίγο πριν επιστρέψω στη δουλειά, πράγμα που έγινε όταν ο μικρός μου ήταν τριών μηνών. Προηγουμένως δε μου είχε χρειαστεί καθόλου.

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ είμαι ακόμα αρρωστούλα, αλλά νομίζω κάπως καλύτερα από χτες. Η φωνή μου έχει φτιάξει κάπως, δεν είναι όπως χτες που ακουγόμουν σαν τη Σπεράντζα Βρανά, αλλά έχω ακόμα αρκετό συνάχι και από βήχα, να φαν κι οι κότες! Νομίζω, όμως, ότι το καινούριο αντιβηχικό σιρόπι με βοηθά αρκετά! Εν τω μεταξύ, ακούστε φάση: όπως σας είχα πει, ήταν κι ο Αντρέας λίγο αρρωστούλης, και χτες βράδι, πήγε ο άντρας μου να του δώσει το σιρόπι του, που είναι για βήχα και μυξούλα. Αλλά τι έκανε ο έξυπνος; Του έδωσε το δικό μου σιρόπι του βήχα!!! Κοιτάμε στο κουτί, κι έλεγε ότι είναι ασφαλές για παιδιά άνω των πέντε ετών. Και φυσικά, να φταίω εγώ, που αφήνω τα σιρόπια μου μες στη μέση!!!!!! Του λέω να πάρει τον παιδίατρο, γιατί εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω και πολύ, όχι, πάρ' τον εσύ, και να φωνάζει. Τελικά τον πήρε και μας είπε ότι, αφού είναι φυτικό το σιρόπι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Σήμερα πήγαμε και γυναικολόγο, είδαμε την κυρία Γεωργία και όλα καλά! Ο γυναικολόγος γκρίνιαζε ότι η αντιβίωση που μου έδωσε ο παθολόγος είναι πολύ ελαφριά, και δε θα μου κάνει τίποτα, κι αυτός θα μου έδινε την τάδε, αν τον εμπιστευτώ, και ότι "αυτοί οι νεαροί" (ο παθολόγος είναι σχετικά νέος, μπορεί ούτε και σαράντα) κάνουν πειράματα (αυτός μου τον είχε συστήσει!!!). Τελικά μου είπε να πάρω για δύο μέρες ακόμα την αντιβίωση, κι αν, σε 48 ώρες από τη στιγμή που πήρα το πρώτο χάπι δε δω βελτίωση, θα πρέπει να τον πάρω τηλέφωνο να μου την αλλάξει. Καγκουράκι εγώ αυτές τις μέρες δεν κάνω καμία δουλειά απολύτως! Σήμερα έκανα μαγείρεμα, τι μαγείρεμα δηλαδή, πήραμε μπιφτέκια που έφτιαξε η μάνα μου και τα είχε στην κατάψυξη, και τα βάλαμε στο φούρνο με πατάτες με τον Αντρέα! Εννοείται ότι τον έχω πάντα δίπλα μου στην κουζίνα, βοηθό. Έβαλε στις πατάτες κανέλα, κύμινο, ρίγανη, δάφνη και λεμόνι! Έφτιαξα κι ένα μεζέ, κολοκυθάκια στο τηγάνι με αβγά, μιάμ! Για τον άντρα μου πήραμε νηστίσιμα μπιφτέκια, πάλι απ' τη μάνα μου, και τα τηγάνισε αυτός. Ανθή εγώ μόλυνση στα μάτια είχα να πάθω, ξέρω κι εγώ, απ' το γυμνάσιο! Και κυρίως, τώρα στην εγκυμοσύνη, δε θα το ρισκάριζα ποτέ να πάρω από μόνη μου κάποιο φάρμακο. Γενικότερα δεν παίρνω από μόνη μου φάρμακα, πέρα από κανένα ντεπόν ή σιρόπι για το βήχα. Κι εμένα με έχουν χεσμένη τώρα στη δεύτερη εγκυμοσύνη, κυρίως ο άντρας μου. Γενικώς, το μότο του είναι "και τι θα πει 'δεν μπορείς'; Κι άλλες γυναίκες είναι έγκυες, δεν κάνουν έτσι"... Βάσω κι εγώ θέλω να βγάζω έξω τον Αντρέα, αλλά δυσκολεύομαι πολύ. Τα απογεύματα λείπω, και τώρα αυτές τις μέρες δεν το συζητάμε καν. Ο άντρας μου βαριέται, τώρα του είπα να τον πάρει μαζί του στη φρουταρία, αλλά λέει, έβγαλε αέρα. Όντως έβγαλε, βέβαια, και συνήθως τα ψώνια τα κάνουν μαζί! Σήμερα τουλάχιστον τον πήγαμε στη μάνα μου όση ώρα ήμασταν στο γιατρό, και μετά πήγαν σούπερ μάρκετ με τον μπαμπά του για κάτι ψώνια. Μετά ίσως φτιάξουμε φανουρόπιτα, που του αρέσει να συμμετέχει. Αλλιώς, δεν έχω και πολλές αντοχές για να τον απασχολώ. Χτες όλη μέρα ήταν στην τηλεόραση. Του την έκλεινα εγώ, έκλαιγε, του περνούσε, ήθελε να παίξει, και είχα τον άντρα μου που βαριόταν, να μου λέει "βάλ'του λίγα μίκυ μάους να δει", και ξανά απ' την αρχή, κλάματα και φωνές... Άσε, δεν αρρωσταίνω μόνο τώρα που είμαι έγκυος, αρρωσταίνω από τότε που γέννησα. Προηγουμένως, αρρώσταινα μια φορά το χρόνο, και αν, κι αυτή στο πόδι πάντα. Από τότε που γέννησα, κάθε τρεις και λίγο κάτι παθαίνω. Ακόμα και το καλοκαίρι που πέρασε, αν θυμάσαι, το μισό ήμουν άρρωστη... Η επεφυκίτιδα μου είπε ο γιατρός είναι ιογενής, δηλαδή προέρχεται από τη λοίμωξη του αναπνευστικού που έχω. Κι εγώ φοράω φακούς από τη Β' γυμνασίου, αλλά μόνο στην αρχή είχα πάθει κάτι μολύνσεις. Μετά δεν είχα κανένα πρόβλημα. Τον τελευταίο χρόνο, όμως, δεν τους πολυφοράω. Έχω να βάλω φακούς από τον Ιούλιο!!! Τώρα τελείωσαν και τα ζευγάρια που είχα, και πρέπει να περιμένω μετά τη γέννα για να μετρήσω μυωπία και να παραγγείλω καινούριους. Ο Αντρέας θα ξεκινήσει παιδικό τον άλλο μήνα. Θα πηγαίναμε αυτήν την εβδομάδα για να συζητήσουμε και να κάνουμε εγγραφή, αλλά αρρώστησα κι έμειναν όλα στη μέση... Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια: εσείς στα παιδάκια σας πότε πήρατε γυαλιά ηλίου; Τις προάλλες είχαμε πάει στον οπτικό με τη μάνα μου για να αγοράσει καινούρια γυαλιά, και τον ρώτησα για γυαλιά ηλίου για τον Αντρέα, και μου είπε ότι είναι πολύ μικρός ακόμη, κι ότι αν του φορέσω γυαλιά ηλίου από τώρα, τα μάτια του δε θα μάθουν να κάνουν αυτοπροστασία. Εσείς τι κάνατε;

Γεια σας και πάλι! Πήγα πριν λίγο στον οφθαλμίατρο, και μου είπε ότι έχω ιογενή επιφικύτιδα (δεν ξέρω αν το γράφω σωστά), που προήλθε από την ίωση που με ταλαιπωρεί. Μεταφέρθηκαν δηλαδή τα μικρόβια μέσω του δακρυικού πόρου στο μάτι. Είναι κολλητικό, αλλά δεν κολλάει και με τον αέρα, πρέπει να τρίψω το μάτι μου και μετά να τρίψω και το μάτι του άλλου για να κολλήσει. Ευτυχώς πλέον δε με ενοχλούν τα μάτια, αλλά έχω το βήχα και το μπούκωμα. Μάγδα κι εγώ άργησα χτες να κοιμηθώ, αφού δωδεκάμιση γύρισα απ' το νοσοκομείο, και μέχρι να κοιμηθώ πήγε δύο, αλλά το πρωί ξύπνησα σχετικά νωρίς. Ωραίος ακούγεται ο πολυχώρος που θα γίνει το πάρτι! Αλλά γιατί δηλαδή οι άντρες να απασχολούνται με κάποιο άθλημα και οι γυναίκες απλά να κάθονται να να μιλάνε; Χμ... Πολύ ωραίο αυτό με το σχολείο! Και το νηπιαγωγείο που πηγαίνει ο Αντρέας κάνει τέτοιες εκδηλώσεις, είχα δει στο προφίλ του Δήμου Λάρνακας στο φέισμπουκ φωτογραφίες που είχαν παραδώσει τα παιδάκια με τους δασκάλους διάφορα τρόφιμα στο Κοινωνικό Παντοπωλείο. Καλά, πολύ γέλασα με τα ορθογραφικά! Έννοια σου και με όλα αυτά που βλέπω απ' τους μαθητές μου, έχω πάθει ανοσία! Απλά, μια που το ανέφερες, κάτι που ήθελα να σου πω εδώ και καιρό, είναι ότι το "μπράβο" δεν είναι ρήμα, οπότε γράφεται με όμικρον! Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε καλέ;

Ουφ, έβαλε ο άντρας μου κοτόπουλο να βράσει για να μου κάνει σούπα, αλλά βλέπω να τρώμε κατά τις τρεις... Τώρα τρώω πουράκια Παπαδοπούλου, χεχε! Πάνω σ' αυτό που έλεγε η Χριστίνα για τις αδικίες που γίνονται, κάτι που άκουσα χτες: μια συνάδελφος είναι χήρα εδώ και δεκαετίες και παίρνει σύνταξη χηρείας. Χτες της έστειλαν επιστολή ότι θα της τη φορολογήσουν. Το θέμα, όμως είναι, για ποιο λόγο να δίνουν σύνταξη χηρείας σε μια γυναίκα που εργάζεται και είναι μάλιστα και υψηλόμισθη, γιατί, από τη στιγμή που έχει πάνω από δέκα χρόνια υπηρεσία, σημαίνει ότι και μετά τις περικοπές, ο μισθός της είναι πάνω από δύο χιλιάδες ευρώ, και να κόβουν τα επιδόματα σε μονογονεϊκές οικογένειες, ενώ, μάλιστα, συνήθως ο μοναδικός γονιός είναι και άνεργος; Αυτό δεν είναι άδικο και παράλογο; Τα παιδιά της συναδέλφου μου είναι μεγάλα και παντρεμένα. Η κόρη και ο γαμπρός της είναι κι αυτοί καθηγητές σε σχολεία, και ο γαμπρός κάνει και φροντιστήρια, αλλά παρ' όλα αυτά, τους δίνει χρήματα και τρώνε κάθε μεσημέρι στο σπίτι της, επειδή λέει, έκαναν δάνειο πάνω από τριακόσια χιλιάρικα για να χτίσουν σπιταρώνα με πισίνα, κ.λπ., ενώ ο γιός της εργάζεται, μένει με τα πεθερικά του, άρα δεν έχει λειτουργικά έξοδα, αλλά του δίνει λεφτά, γιατί λέει, έκανε κι αυτός 150 χιλιάρικα δάνειο για να χτίσει σπίτι, και δεν τον φτάνουν... Τα λεφτά που παίρνει, λοιπόν, πηγαίνουν στα παιδιά της που θέλουν την καλοπέραση και την άνεσή τους. Ενώ μια πρώην μαθήτριά μου είναι χωρισμένη, άνεργη, ο πρώην άντρας της άνεργος και δεν μπορεί να δίνει διατροφή, και της έκοψαν και το τελευταίο επίδομα που της έδιναν, και τώρα της δίνουν ό,τι μπορούν η μάνα και η αδελφή της... Μου φαίνονται τελείως παράλογα όλα αυτά...

Γεια σας κορίτσια! Εγώ είμαι κάπως καλύτερα σήμερα, αλλά μη φανταστείτε και καμιά θεαματική αλλαγή! Τα μάτια μου δε θολώνουν πλέον, και δεν κάνουν τόση τσίμπλα όσο χτες, αλλά παραμένουν κόκκινα και μισόκλειστα. Έκανα πλύσεις με ζαμπούκο, ένα βότανο που είναι ειδικό για μάτια, και τους έκανε πολύ καλό. Ο λαιμός μου είναι ακόμα κλειστός, είμαι πάρα πολύ βραχνιασμένη, και έχω βήχα με φλέγματα, μπούκωμα, κ.λπ. Έκλεισα ραντεβού σε οφθαλμίατρο και παθολόγο, για σήμερα το απόγευμα. Ο μικρός πήγε στους γονείς μου, τουλάχιστον μέχρι να μάθουμε αν είναι κολλητικό το θέμα του ματιού. Το βράδι κοιμήθηκα εγώ στο κρεβάτι του Αντρέα, και οι άντρες μαζί στο διπλό κρεβάτι. Το πρωί όταν τον έφερε στο δωμάτιό του για να τον αλλάξει, με είδε που ξάπλωνα στο κρεβάτι του σκεπασμένη με το πάπλωμα που έχουμε στο μεγάλο κρεβάτι και μου λέει "όχι αυτό μαμά. Αυτό είναι για το άλλο κιεβάτι"! Σχολείο δεν πάω, και έχω και προγραμματισμένο διαγώνισμα, ουφ... Παίρνω το διευθυντή να του το πω και να δούμε μήπως και μπορέσει να μπει κανένας άλλος στην τάξη να τους κάνει το διαγώνισμα, αλλά το έχει κλειστό. Στο Πανεπιστήμιο θα είναι μάλλον. Χριστίνα το νοσοκομείο εδώ όταν εφημερεύει έχει μόνο παθολόγους. Οι γιατροί των άλλων ειδικοτήτων εφημερεύουν (=κοιμούνται) στις αντίστοιχες πτέρυγες και τους καλούν μόνο αν είναι κάτι πραγματικά επείγον. Ωραία περάσατε στο χωριό του άντρα σου! Κι εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να ξοδέψω σε καθαρίσματα μιάμιση μέρα που θα πήγαινα να χαλαρώσω! Τι γλύκας ο Δημητράκης! Κρίμα για τον άντρα σου... Δυστυχώς έτσι είναι όπως τα λες, και οι δουλειές δυσεύρετες. Εμάς η ανεργία του άντρα μου έχει γίνει πλέον status quo, αλλά εμένα από μια άποψη με βολεύει, αφού ειδικά τώρα με την εγκυμοσύνη δε θα άντεχα με τίποτα. Εύχομαι να βρει γρήγορα κάτι! Σας φιλώ κόρες!

Καλά, δε θα το πιστέψετε. Πήγα σχολείο, έκλεισε τελείως ο λαιμός μου, και από το μεσημέρι είχα κάτι ενοχλήσεις στα μάτια, έβλεπα λίγο θολά και νόμισα ότι είναι ξηροφθαλμία, αλλά τελικά εξελίχθηκε σε μάλλον μόλυνση: είναι κόκκινα, κάνουν τσίμπλα, πονάνε λίγο, είναι μισόκλειστα και κάθε λίγο θολώνουν. Μετά το σχολείο είχα τη φαεινή ιδέα να πάω στα Επείγοντα του Νοσοκομείου για όλα αυτά. Περίμενα ΔΥΟ ώρες, γιατί το δικό μου περιστατικό δεν ήταν και τόσο επείγον, και τελικά, μου είπαν να συνεχίσω την αγωγή που παίρνω για το κρύωμα, και όσο για τα μάτια, να κάνω πλύσεις με χαμομήλι, και να πάω αύριο στον οφθαλμίατρο. Λέω στο γιατρό "αυτό το ήξερα κι από μόνη μου, δε χρειαζόταν να έρθω εδώ να μου το πείτε κι εσείς". "Τι να κάνουμε" μου λέει κι αυτός "αν δεν το δει οφθαλμίατρος δε γίνεται", κι επειδή δεν ήταν κάτι επείγον, τραύμα, κ.λπ., δε θα καλούσαν οφθαλμίατρο τα μεσάνυχτα. Γκρρρ... Αύριο θα πάω οφθαλμίατρο και να δούμε και σε ποιον άλλο γιατρό θα πρέπει να πάω!

Αν είναι η πρώτη σου γέννα, και πας να γεννήσεις δύο εβδομάδες πριν από την ΠΗΤ σου με πρόκληση τοκετού, τότε είναι πάρα πολύ πιθανό να καταλήξεις σε καισαρική. Από τη στιγμή που το μωρό δε δείχνει σημάδια ότι δε θέλει να βγει, και δεν συντρέχει κανένας λόγος επίσπευσης του τοκετού, τότε υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες ο οργανισμός να μην αντιδράσει στην πρόκληση και να γίνει αναγκαστικά καισαρική, γιατί πλέον φυσικά δεν υπάρχει γυρισμός! Πολλοί γιατροί το κάνουν αυτό ακριβώς για το λόγο που προανέφερα, ότι δηλαδή θα κάνουν τελικά καισαρική, δηλαδή περισσότερα λεφτά. Άλλοι το κάνουν γιατί θα λείπουν την ημερομηνία της ΠΗΤ σου, γιατί θέλουν να πάνε ταξίδι/συνέδριο/διακοπές, κ.λπ. Επίσης, έχω διαβάσει και περιπτώσεις που ο γιατρός φροντίζει να μην προχωρήσει ο τοκετός με πρόκληση, χορηγώντας επισκληρίδιο σε πολύ πρώιμη φάση. Για τους κινδύνους που ρωτάς, από τι στιγμή που το μωρό δεν είναι έτοιμο να βγει, και αφού, επαναλαμβάνω, δεν υπάρχει λόγος να γεννηθεί νωρίτερα (π.χ. περιτύλιξη, προβλήματα υγείας της μητέρας, κ.λπ.), τότε πολλά είναι τα προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν, π.χ. να μην είναι ακόμα έτοιμοι οι πνεύμονες του μωρού, να γεννηθεί ελλιποβαρές, κ.λπ. Δεν είμαι γιατρός, βέβαια, οπότε κι εγώ γράφω όσα έχω διαβάσει και ακούσει στο ίντερνετ κυρίως! Γενικώς, γι' αυτά τα θέματα γίνονται σφαγές στο διαδίκτυο!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ ακόμα άρρωστη, αλλά ευτυχώς καλύτερα από χτες. Έχω μπούκωμα και βήχα. Βάζω μπόλικο φυσιολογικό ορό του Αντρέα (τι απαίσιο πράγμα...) και πίνω κι ένα σιρόπι για το βήχα, που μου είχε δώσει ο γιατρός την προηγούμενη φορά που είχα αρρωστήσει. Απαίσιο, και μου κάνει το στομάχι χάλια... Αρρώστησε κι ο Αντρέας, έχει συνάχι και λίγο βήχα και χτες έκανε και δέκατα. Σήμερα δεν πήγα στο γυναικολόγο, γιατί δεν κοιμήθηκα καλά και δεν ήθελα να ταλαιπωρούμαι και να τρέχω το πρωί. Βάλαμε το ραντεβού για την Τετάρτη. Που λέτε, σήμερα το πρωί με πήραν τηλέφωνο από ένα διαγωνισμό διηγήματος που είχα λάβει μέρος, και μου είπαν ότι είμαι μέσα στους έξι πρώτους! Δεν περίμενα να διακριθώ, γιατί αυτό που έγραψα δεν ήταν κάτι με αξιώσεις. Φαντάζομαι τι θα ήταν τα άλλα διηγήματα για να διακριθεί το δικό μου, χεχε! Η απονομή θα γίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στις 28 Απριλίου, αλλά τους είπα ότι δεν μπορώ να πάω. Σκέφτηκα τη Χριστίνα, και της έστειλα μέιλ, μήπως μπορεί να με εκπροσωπήσει εκείνη! Μάγδα πολύ γέλιο ο Βασίλης! Χιχι! Τι σκέφτηκε το άτιμο! Καλή η ιδέα για τον πηλό, αλλά δεν πρέπει να το ψήσουμε κιόλας μετά αυτό που θα φτιάξουμε; Πηλό έχω από πέρσι που πήγαινα κεραμική, αν δε μούχλιασε δηλαδή, αλλά δεν ξέρω, κάτι σε χαρτόνι φανταζόμουν! Βάσω άσε, πολλή κούραση η δεύτερη εγκυμοσύνη! Εγώ είμαι άρρωστη και όσο είμαι σπίτι έχω τον Αντρέα, γιατί ο άντρας μου κάθεται στον υπολογιστή στο γραφείο ή κάνει κάποια άλλη δουλειά. Δεν είναι ότι τον κυνηγάω, είναι μεγάλος πια, αλλά όλο και κάτι θα ζητήσει, όλο και με κάτι θα πρέπει να ασχοληθώ. Χτες τον είχα όλο το απόγευμα, από τις πέντε μέχρι τις δέκα το βράδι, κι όταν παραπονέθηκα στον άντρα μου φώναζε κιόλας... Σήμερα πάλι τα ίδια, τον έχω από τις δώδεκα, και φαντάζομαι μέχρι να φύγω για το σχολείο εγώ θα τον κρατάω. Τουλάχιστον αλλάγματα, ντυσίματα, πλυσίματα, τα κάνει ο άντρας μου. Επικίνδυνο αυτό με τα τραπέζια του παιδότοπου. Στον παιδότοπο που πηγαίνουμε εμείς έχει στρογγυλά τραπέζια και ορθογώνια/τετράγωνα με στρογγυλεμένες γωνίες. Ευτυχώς ο Αντρέας είναι πολύ προσεκτικός σ' αυτά. Ούτε στο σπίτι είχαμε βάλει προστατευτικά, δηλαδή βάλαμε, αλλά τα έβγαζε αυτός κατευθείαν, κι ευτυχώς δε χρειάστηκαν! Καμιά φορά όπως τρέχει μπορεί να χτυπήσει σε κανένα τοίχο, αλλά αυτά είναι στο πρόγραμμα! Σας αφήνω κόρες, θα φάω το φαΐ του Αντρέα, γιατί δεν το τρώει. Έκανα φρέσκο αρακά κοκκινιστό στην κατσαρόλα και κριθαράκι σκέτο, κυρίως για τον Αντρέα, αλλά δε θέλει μπιζέλι, δε θέλει το ένα, δε θέλει το άλλο, τέλος πάντων, είναι άρρωστος οπότε δικαιολογείται! Α, εννοείται ότι στο καθάρισμα και στο πλύσιμο του αρακά με βοήθησε ο Αντρέας! Είναι ο βοηθός μου στην κουζίνα πλέον!

nicolou κατ' αρχήν θα πρέπει να είσαι 100% σίγουρη ότι θέλεις να κόψεις το θηλασμό και να δεις αν και ο μικρούλης σου είναι έτοιμος! Πιστεύω πάντως ότι κάθε παιδί κάποια στιγμή το παίρνει απόφαση από μόνο του να σταματήσει να θηλάζει! Αν τον απασχολήσεις με κάτι άλλο, παιχνίδι, κ.λπ. μήπως ξεχνάει το θηλασμό μέσα στη μέρα; Κι εγώ δεν είμαι ειδική, τη δική μου εμπειρία σου είπα! Ελπίζω να τα καταφέρετε χωρίς δράματα!

Α, ρε κορίτσια, για δώστε καμιά ιδέα για πασχαλινή χειροτεχνία για να κάνουμε στο Κατηχητικό. Κάτι που να μην κοστίζει πολύ, γιατί τα υλικά τα αγοράζω εγώ, και είναι Χ8. Δηλαδή όχι λαμπάδες, και τέτοια πράγματα, αλλά ούτε και κάτι με λαγουδάκια. Έχω ένα βιβλίο για το Πάσχα, και έχει και ιδέες για χειροτεχνίες, αλλά δεν ενθουσιάστηκα. Έχει άν ψηφιδωτό αβγό σε χαρτόνι, κεντημένο αβγό σε χαρτόνι (με τίποτα, θα βγάλουν τα μάτια τους με τις βελόνες!), μια χαρτονένια κουλούρα με πασχαλινά μοτίβα που την κρεμάς από το φωτιστικό, πασχαλινή πετσετοθήκη, και μια γιρλάντα με λαμπάδες. Τίποτα το εξαιρετικό δηλαδή, και στο ίντερνετ δε βρίσκω κάτι αξιόλογο. Είτε λαγουδάκια μου βγάζει, είτε κάτι πολύ θεούσικα. Θέλω μια μέση κατάσταση.

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ χάλια ακόμα... Έχω μπούκωμα και βήχα... Αύριο έχω ραντεβού στο γυναικολόγο, και είμαι σίγουρη ότι θα μου δώσει αντιβίωση. Μάλλον θα πάω και σε παθολόγο να δω τι θα μου πει αν συνεχιστεί το χάλι. Χτες το απόγευμα πήγαμε σε παιδότοπο, είχε πάρτι γενεθλίων και γινόταν χαμός. Φύγαμε με τρομερό πονοκέφαλο, που δε μου έχει περάσει τελείως ακόμη. Αφήστε που για να μιλάμε έπρεπε να τσιρίζουμε. Απέφευγα, βέβαια, να μιλάω πολύ, αλλά σήμερα έχει κλείσει ο λαιμός μου. Την Παρασκευή τελικά με πήρε ο διευθυντής τηλέφωνο μισή ώρα πριν ξεκινήσω, και μου είπε τελικά να μην πάω. Έτσι, πήγαμε οικογενειακώς στους Χαιρετισμούς. Ο Αντρέας εκεί έδωσε ρέστα! Όταν πήγαμε δεν είχε ούτε ένα παιδάκι στο "νηπιαγωγείο". Του έδωσα κόλλες και μαρκαδόρους και ζωγράφιζε. Λίγα λεπτά μετά, μπήκε μια γυναίκα με δύο κοριτσάκια, δύο και τριών χρονών. Με το που περνάνε το κατώφλι, τρέχει ο Αντρέας κατά πάνω τους και τους λέει "Γεια είμαι ο Αντέας. Ζωγαφίζω με το μακαζό-ο το μάβγιο" (ζωγραφίζω με το μαρκαδόρο το μαύρο). Οι μικρές κάθισαν στο σκαλάκι ψαρωμένες, και σε λίγο ο Αντρέας σκέφτηκε ότι θα ήταν καλό να τις ξεναγήσει στο χώρο. "Αυτός είναι ένας τοίχος". "Αυτοί είναι οι άγιοι". "Αυτό είναι το φως". Οι μικρές άρχισαν να ξεψαρώνουν και άρχισαν να "προσκυνούν" την πόρτα του ιερού. Εκεί υποτίθεται υπάρχουν εικόνες, αλλά δεν τις έχουν φτιάξει ακόμα, έτσι είναι σκέτο ξύλο. Οι μικρές πάντως το προσκυνούσαν, πάει κι ο Αντρέας και το φιλούσε, αλλά η μία απ' τις μικρές είχε απλωμένη την παλάμη πάνω στο ξύλο, στο σημείο που ήθελε να φιλήσει ο Αντρέας, οπότε της λέει "πέπει να το φύγουμε το χε-άκι. Συ-ώμη. Με συχω-είτε" (πρέπει να το φύγουμε (πάρουμε) το χεράκι. Συγγνώμη. Με συγχωρείτε). Λίγο μετά οι μικρές άρχισαν να χοροπηδάνε, και η μία έπεσε κάτω. Αμέσως ο Αντρέας γυρίζει και της λέει "Ουπς. Είσαι καλά;;;;". Σε κάποια φάση έρχεται και μου λέει "μαμά σήκου. Παμπά σήκου. Σέλω να κοινωνήσω". Άντε να του εξηγήσεις ότι είναι Παρασκευή βράδι και δεν έχει Θεία Κοινωνία! Μετά του έδωσε η άλλη γυναίκα μπισκότα και κάθισε ήσυχος, γιατί είχε αρχίσει να κάνει αταξίες (πήγε σε κάτι στασίδια κι έλεγε ότι είναι ξυλόφωνο και τα βαρούσε), και το μεγάλο από τα κοριτσάκια, πήγε να δαγκώσει την πλάτη από ένα ξύλινο παγάκι. Τη βλέπει ο Αντρέας και της λέει "όχι! Μην το φας αυτό!". Χτες δε με άφηνε να πάω στην τουαλέτα, γιατί "είναι για μεγάλους" και "έχει μικιόβια"!!! Μάγδα να σου ζήσει η μαμά σου! Εγώ μέχρι τώρα είχα δύο ίδιες εγκυμοσύνες με ακριβώς τα ίδια συμπτώματα! Απλά στην πρώτη είχα πιο πολλούς εμετούς, και τώρα έχει πρηστεί λίγο το στήθος μου. Αυτή είναι η μοναδική διαφορά. Καγκουράκι κι εμάς πολλές φορές ο Αντρέας δεν κοιμάται το μεσημέρι. Κάποιες φορές τον πηγαίνει ο άντρας μου βόλτα με το αμάξι, κοιμάται, και μόλις τον βάζει στο κρεβάτι ξυπνάει... Χριστίνα περαστικά στο Δημητράκη! Εγώ έκανα εγχείρηση αμυγδαλών όταν ήμουν έξι χρονών, και θυμάμαι είχα φοβηθεί πολύ, κυρίως όταν μου έβαλαν τη μάσκα για την αναισθησία. Χτυπιόμουν πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι! Από τότε είχα τρελή φοβία για την ολική αναισθησία, που μου πέρασε όταν έκανα την απόξεση. Καλά, από αχάριστους μαθητές άλλο τίποτα! Θυμάστε την τρελή μαθήτρια; Πέρσι κλαιγόταν συνέχεια ότι είναι άπορη και δεν έχει να φάει, και τη βοηθήσαμε ως σχολείο με χίλιους τρόπους. Μέχρι τα τελευταία Χριστούγεννα της είχαμε δώσει πακέτο με τρόφιμα (και σε άλλους, βέβαια). Τώρα, όμως, κυκλοφορεί όλη μέρα με i-phone και τάμπλετ, τα παιδιά της έχουν κι αυτά από ένα τάμπλετ, αγόρασε και άλλο τάμπλετ στη βαφτιστήρα της, προχτές μας έλεγε ότι αγόρασε στο γιό της (εφτά ετών) μπουζούκι 360 ευρώ, πριν ενάμιση μήνα γεννούσε η σκυλίτσα της και χρειάστηκε καισαρική και έδωσε 250 ευρώ, και κάθε τρεις και λίγο πηγαίνει ταξίδι, επειδή η φιλενάδα της βρήκε δουλειά σε ταξιδιωτικό γραφείο και δικαιούται ταξίδια δωρεάν. Αλλά τώρα, οκ, πληρωμένα τα εισιτήρια και το ξενοδοχείο, τα ψώνια, κ.λπ. είναι κι αυτά πληρωμένα; Και είμαι σίγουρη ότι αυτή η κοπέλα παίρνει βοήθημα από το γραφείο ευημερίας και άλλη βοήθεια από το κοινωνικό παντοπωλείο της περιοχής. Για να μην πω για όλους αυτούς τους μαθητές που έρχονται για πλάκα, δε φέρνουν ποτέ βιβλίο, δεν έχουν καν τετράδιο, την ώρα του μαθήματος παίζουν με τα κινητά, κι άμα τους βάλεις χαμηλό βαθμό στο τετράμηνο και κινδυνεύουν να μείνουν ανεξεταστέοι, έρχονται και σου κάνουν φασαρία... Για τον πατέρα σου δεν ήξερα ότι έχει και πρόβλημα καρδιάς. Νόμιζα ότι μόνο στους πνεύμονες έχει πρόβλημα. Τι να πω, εύχομαι να πάνε όλα καλά, και να μη χρειαστεί τελικά την εγχείρηση. Πόσων χρονών είναι; Σας αφήνω κόρες, τα λέμε!