Θέλω να γίνω μαμά

Γκρρρ... Λέει ο Αντρέας "νυτάζω πολύ", τον παίρνω στο κρεβάτι, ξαπλώνουμε, κι αυτός έκανε ότι ροχάλιζε κια καλά, και δεν ήθελε να κλείσει τα μάτια του, και μου έλεγε κι εμένα να μην τα κλείνω. Φυσικά από κάποια φάση και μετά άρχισε τα ακροβατικά, έτσι τους έστειλα βόλτα με τον άντρα μου για να κοιμηθεί. Μένω μόνη μου, με παίρνει ο ύπνος μια χαρά, έρχονται, και μου χτυπάει τα κουδούνια για να του ανοίξω... Γκρρρρρρρρρρ............. Μέχρι να συνέλθω και να σηκωθώ, φυσικά είχε ανοίξει από μόνος του... Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ...................... Εννοείται δεν μπόρεσα να ξανακοιμηθώ... Γκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ................................................................................................. Εν τω μεταξύ, ακούστε φάση: πριν καιρό είχα μιλήσει με την πεθερά μου για τα ψώνια της βάφτισης. Τη ρωτάω αν πρέπει να πάρω μαρτυρικά, γιατί εμείς εδώ δε δίνουμε, ενώ στην Ελλάδα απ' ό,τι διάβασα δίνουν όλοι. Μου λέει "τι είναι αυτό;" της εξηγώ, και μου λέει "απαπαπα, δε θέλουμε τέτοια πράγματα, απλά, απλά, δε χρειάζονται πολλά πολλά". Προχτές παίρνει τηλέφωνο και ρωτάει αν αγοράσαμε μαρτυρικά, γιατί λέει, ρώτησε και της είπαν ότι πρέπει να δώσουμε... Τελικά θα πάρει αυτή. Σήμερα λέω στον άντρα μου να την πάρει τηλέφωνο να τη ρωτήσει αν έχουν πάρει μπουκαλάκι για το λάδι, αλλιώς να πάρει αυτός το μπουκαλάκι που είχαμε στη βάφτιση του Αντρέα. Μια ώρα μέχρι να καταλάβει ότι δε θα πάρουμε ΤΟ ΛΑΔΙ, αλλά το μπουκαλάκι που θα βάλουν μέσα το λάδι, και τελικά του λέει "μπα, όχι, δε χρειάζεται, έχω κάτι πλαστικά από αναψυκτικά". Είπαμε να κάνουμε βάπτιση χαμηλού κόστους, αλλά υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο χαμηλό κόστος και στη γυφτιά. Τελικά θα πάρουμε εμείς το δικό μας... Τέλος πάντων, σας έφαγα απ' τη γκρίνια!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Εγώ καλά, αν και ακόμα ζαλίζομαι. Το πρωί δεν πήγα εκκλησία, αν και σήμερα το πρωί γίνεται μεγάλο πανηγύρι όταν λένε το "Ανάστα ο Θεός", αλλά δε γινόταν με τίποτα να σηκωθώ. Ούτε οι άντρες πήγανε, έβρεχε κιόλας, κι ακόμα βρέχει. Οπότε μάλλον ματαιώνονται τα σχέδια για Ανάσταση σε ένα εκκλησάκι εδώ κοντά στο σπίτι μας. Μάλλον θα πάμε στην εκκλησία που πηγαίνουμε συνήθως, και θα καθίσουμε μέσα. Χτες βράδι με πήγε ο αδελφός μου νωρίτερα στην εκκλησία, και σε καμιά ώρα ήρθαν και οι άντρες. Μετά αυτοί πήγαν στην περιφορά και έφυγαν, κι εγώ έμεινα μέχρι το τέλος που είναι πολύ ωραία, και με πήγε πάλι ο αδελφός μου στο σπίτι. Δεν το συζητάμε ότι στην εκκλησία ο Αντρέας αφηνίασε και έτρεχε πάνω-κάτω, και διάφορα άλλα. Έκανε και κακά, κι έπρεπε να τον αλλάξουμε, καταλαβαίνετε... Τώρα φτιάχνω μακαρόνια με σάλτσα και μετά θέλω να κάνω ξεσκόνισμα σαλονιού και τραπεζαρίας, συμμάζεμα, νεροχύτη και πάγκους της κουζίνας, και κανένα σκούπισμα, ουφ... Μαρίνα ο άντρας μου δεν κάνει όσα βλέπει η πεθερά, κάνει όσα ΚΑΝΕΙ η πεθερά. Κι η μάνα του κάπως έτσι καθαρίζει: π.χ. έχει ένα ζευγάρι παπούτσια στη μέση και δε θα τα μετακινήσει, θα καθαρίσει γύρω-γύρω! Ο Αντρέας είναι ο μόνιμος βοηθός μου στην κουζίνα. Ευτυχώς ο φούρνος μας δεν καίει απ' έξω, αλλά παίρνει την καρέκλα και ανεβαίνει για να ανακατέψει τα φαγητά στις κατσαρόλες, ενώ τα μάτια της κουζίνας είναι αναμμένα... Κάθομαι δίπλα του και μαγειρεύουμε, αλλά φυσικά δεν μπορώ να κάθομαι εκεί αιώνια, κι ο Αντρέας δεν κατεβαίνει. Του λέω να κατέβει και μου απαντά "αφού όχι" ή "μα δε θέλω" ή "όχι ακόμη"... Μάγδα μια χαρά σε βλέπω! Αλεξάνδρα πολλά φιλιά! Καλή Ανάσταση σε όλες εύχομαι!

Ακούγεται μια κροτίδα. Αντρέας: Τι ήταν αυτό; Εγώ: Ήταν μία κροτίδα. Αντρέας: Όχι, ήταν κε-αυνός. Δεν ήταν κοτίδα μαμά.

Ουμφ, δε θα το πιστέψετε τι κάνει... Κατέβασε τα μισά βιβλία από μια βιβλιοθήκη, γιατί λέει ξεχαρβαλώθηκε και είναι επικίνδυνη, και μου τα στοίβαξε μες στη μέση του γραφείου. Του λέω "καλά, πώς θα σφουγγαρίσεις εκεί;" "ε, δε θα σφουγγαρίσω εκεί". "Καλά, έτσι σαν τους γύφτους θα είμαστε πασχαλιάτικα;" "Ναι, είναι πιο σημαντική η ασφάλεια από την καλαισθησία...". Γκρρρ... Και τώρα, για πείτε μου... ποιος θα τακτοποιήσει τα βιβλία; Σίγουρα όχι εγώ πάντως.

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς πήγαμε το πρωί στην Αποκαθήλωση. Ο Αντρέας δεν κάθισε δευτερόλεπτο, τον κυνηγούσε ο άντρας μου οπυ όλο γκρίνιαζε, ότι τον πονάει η μέση του, και κουράστηκε κ.λπ. Ο μικρός ήθελε να πάει στο νονό του που ήταν στο ψαλτήρι, καταλαβαίνετε... Τελικά στάθηκαν εκεί μπροστά και παρακολούθησαν την Αποκαθήλωση και την είσοδο του Επιταφίου, και κάθισε φρόνιμος. Εγώ ζαλίστηκα τρομερά, μετά υποτίθεται θα πηγαίναμε με τον Αντρέα στους γονείς μου για να κάνουμε τις φλαούνες, αλλά ήταν αδύνατο. Έτσι και πήγαινα, δε θα έβγαζα τη μέρα. Τους αφήσαμε τον Αντρέα αμανάτι, περάσαμε από 1-2 δουλίτσες που κατέβηκε μόνο ο άντρας μου, κι όταν ήρθαμε σπίτι ξάπλωσα. Δεν κοιμήθηκα ή κοιμήθηκα ελάχιστα, πάντως ξεκουράστηκα και μου πέρασε η ζαλάδα. Κατά τη μία σηκώθηκα! Τώρα έβαλα τις φακές και βράζουν, κι ο άντρας μου κάνει σκουπίσματα-σφουγγαρίσματα. Το βράδι δεν ξέρω πώς θα το κάνουμε με την εκκλησία, αλλά προβλέπω γκρίνιες... Μάγδα κι εγώ κουράστηκα πολύ αυτές τις μέρες, παρ' όλο που τις δουλειές τις κάνω με μέτρο και γενικώς προσπαθώ να μην κουράζομαι. Εύκολο είναι όμως; Μια χαρά με τα αβγά! Καλέ, η κοπέλα δεν είναι κουνιάδα, εγώ είμαι κουνιάδα! Αυτή είναι νύφη! Οι φλαούνες είναι ένα είδος παραδοσιακής πασχαλινής τυρόπιτας. Κοίτα εδώ τη συνταγή: http://www.sintagespareas.gr/sintages/flaounes.html Είναι αρκετά μπελαλίδικες, αφού έχουν αρκετά υλικά, η γέμιση πρέπει να προετοιμαστεί από την προηγούμενη, και η παρασκευή τους είναι κάπως χρονοβόρα. Εμένα να σου πω δε μ' αρέσουν και πολύ, δηλαδή να πάρω από μόνη μου φλαούνα να φάω δεν υπάρχει περίπτωση, αλλά αν δεν φτιάξουμε δε μυρίζει Πάσχα! Πέρσι η μάνα μου έκανε την εξής εξυπνάδα: μόλις τις πήρε απ' το φούρνο, τις άφησε να κρυώσουν και τις έβαλε όλες στην κατάψυξη!!! Με αποτέλεσμα, να μη φάμε ούτε μία φέτα φλαούνα το Πάσχα έτσι για το καλό! Χαχα, πριγκήπισσα, κι εμάς κατά καιρούς μας λέει βασιλιά και βασίλισσα και τέτοια, απ' τα κινούμενα σχέδια που βλέπει! Κατερίνα χαχα, πλάκα έχει ο Δημητράκης με τις ερωτήσεις του! Εγώ τον πήγα μπροστά την ώρα της σταύρωσης και παρακολουθούσε. Έμεινε εκεί ακίνητος και έβλεπε. Όταν άναψαν τα φώτα, ήθελε να πάει στο σταυρό, αλλά στην εκκλησία μας κλείνουν το πορτάκι που οδηγεί στο χώρο μπροστά στο ιερό που είναι ο σταυρός, και όσοι προσκυνούν πηγαίνουν από το πλάι. Εννοείται εκείνη την ώρα είχε μια ουρά δυο χιλιόμετρα, οπότε τον ανέβασα στο σκαλάκι για να κοιτάει πάνω από το κιγκλίδωμα και γυρίζει και μου λέει "χμ... πε-ίεγο" (περίεργο). Αυτό με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος δε μας το είχες πει! Είδες; Όσο ζω μαθαίνω! Εμένα το χταπόδι με μπέρδεψε, για το κουφιοκέφαλος δεν απόρησα καθόλου. Καλά λένε ότι τα παιδιά έχουν αλάνθαστο ένστικτο! Κι εμένα μου ζήτησε η κουμπάρα που με πάντρεψε να βαφτίσει τη Γεωργία, αλλά τώρα με όλα αυτά που της έτυχαν με τους γονείς της, δεν ξέρω αν θα μπορέσει τελικά, γιατί ζορίζεται πάρα πολύ και στο οικονομικό. Εμάς το σαλόνι είναι μονίμως σπαρμένο με παιχνίδια... Σας φιλώ όλες, θα τα πούμε μετά!

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πας σε ένα σχολείο να ρωτήσεις! Δε νομίζω πάντως να υπάρχει πρόβλημα, είναι τελείως παράλογο! Τι σχέση έχει η βάφτιση με το σχολείο;

Γεια σας κοριτσάκια! Ερημιά σήμερα το καφενεδάκι μας! Εμείς πήγαμε εκκλησία πριν, δηλαδή πήγαμε οικογενειακώς, αλλά οι άντρες φύγανε στα μισά και πήραν και τον πατέρα μου που ήταν κουρασμένος, κι εμένα με έφερε στο τέλος ο αδελφός μου. Κουράστηκα πολύ σήμερα και τώρα θα πάω να την πέσω. Γνωρίσαμε και τη νύφη (χιχι!), πολύ νορμάλ κοπέλα μου φάνηκε, πράγμα πολύ περίεργο αφού τα έχει με τον αδελφό μου! Είναι πολύ συμπαθητική και γλυκιά κοπελίτσα. Καλά, ο Αντρέας έδωσε ρέστα, δεν το συζητάμε. Ήταν πάρα πολύ φρόνιμος, δεν έκανε καμία χαζομάρα, και όλη την ώρα πήγαινε σ' αυτήν, της μιλούσε, ήθελε να παίξουν μαζί και τέτοια. Στην αρχή την ξεναγούσε και της έλεγε "αυτά είναι αβγά, αυτά είναι κι άλλα αβγά, αυτά είναι κουνελάκια, αυτά είναι κοτοπουλάκια" κι άλλα τέτοια! Μετά έπαιρνε παιχνίδια και την έσερνε κι αυτήν μαζί του να του τα δίνει, και σε κάποια φάση που πήγε να πάρει παιχνίδι με τον αδελφό μου, επιστρέφουν και της λέει "γεια! Πώς πάει;". Λίγο πριν φύγουμε για την εκκλησία, αποφάσισε ότι τον μπαμπά του τον λένε "κουφιοκέφαλο", εμένα "χταπόδι" κι αυτόν "ψα-άκι" (ψαράκι). Στο αυτοκίνητο μας έλεγε "εεε, κουκιοκέφαλε και χταπόδι, πού πάμε;". Μαρίνα την ομάδα την έβαλε να είναι ορατή απ' όλους. Ξαναμπήκα τώρα και δεν βρίσκω κάποια άλλη ρύθμιση, λέει ότι όλοι μπορούν να τη δουν. Θα το ξανακοιτάξω μια απ' αυτές τις μέρες. Μια χαρά τα αβγά σου! Νομίζω τα πράγματα τα πετάει κάτω επειδή είναι μωρό! Ούτε κι εμάς κοιμήθηκε μεσημέρι σήμερα. Γενικώς δεν γίνεται ιδιότροπος αν δεν κοιμηθεί το μεσημέρι, αλλά είναι κουραστικό για μας. Σας αφήνω κορίτσια, είμαι πτώμα.

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ έβαψα τ' αβγά σήμερα, αλλά νομίζω έσπασαν από τα έξι τα πέντε!!!! Παίζει, όμως, να έσπασαν και μόνο τέσσερα!!! Δηλαδή δεν τα λες και σπασμένα, ελαφρώς ραγισμένα είναι, χιχι! Μόνο ένα έσπασε για καλά και θα το πετάξω. Όσο για το χρώμα, χμ... δεν το λες και κόκκινο, το λες κοκκινωπό με στίγματα, χαχαχαχα!!!!! Νομίζω σπάσανε επειδή τα έβαλα σε σχετικά μεγάλη κατσαρόλα και χτυπούσαν μεταξύ τους. Δεν πειράζει, από τα λάθη μαθαίνουμε! Κατά τα άλλα, φτιάξαμε με τον Αντρέα φασολάκια με πατάτες στη γάστρα, και μόλις τώρα φάγαμε. Σιδέρωσα σχεδόν δύο πλυντήρια, και σταμάτησα μόνο και μόνο επειδή τελείωσε το νερό. Τώρα που φάγαμε θα τελειώσω το σίδερο και θα ετοιμαστούμε να πάμε να γνωρίσουμε τη νύφη!!! Μαρίνα τα αβγά μπορείς να τα γυαλίσεις με ελαιόλαδο. Σας φιλώ, πάω να τελειώσω με το σιδέρωμα, κλαψ..

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, σήμερα ήταν μια πολύ κουραστική μέρα. Κατ' αρχήν, χτες βράδι, στις δυόμιση, ήρθε ο αδελφός μου, και πήγε ο άντρας μου να τον πάρει απ' το αεροδρόμιο. Μέχρι να γυρίσει πήγε τέσσερις, οπότε το πρωί κράτησα εγώ λίγο παραπάνω τον Αντρέα για να κοιμηθεί. Ξανακοιμήθηκα μετά, αλλά όχι για πολύ. Όταν επιτέλους σηκώθηκα, έφτιαξα κριθαράκι με λαχανικά και καθάρισα το δωμάτιό μου. Μετά πήγαμε οικογενειακώς στους γονείς μου για φαγητό, με το κριθαράκι μαζί εννοείται, γιατί η μάνα μου είχε φτιάξει κάτι αλάδωτα μπιφτέκια λαχανικών που είχαν μέσα και σόγια! Στην επιστροφή φέραμε και τον αδελφό μου μαζί, κάναμε και μια στάση από τη φρουταρία και ψωνίσαμε, ήρθαμε σπίτι, εγώ ξεκουράστηκα λίγο και καθάρισα το γραφείο και ο αδελφός μου με τον Αντρέα έκαναν τις χειροτεχνίες που σας έλεγα χτες, δύο κοκοράκια και μια εκκλησία. Το τραπέζι της τραπεζαρίας τώρα είναι σαν σταύλος... Μετά δίπλωσα ρούχα για σίδερο, πήγα τον αδελφό μου σπίτι, τον περίμενα να ετοιμαστεί και τον πήγα μαζί με τον πατέρα μου εκκλησία, γύρισα σπίτι, τσιμπήσαμε κάτι, ετοιμαστήκαμε και πήγαμε κι εμείς στην εκκλησία. Ευτυχώς εκεί ήταν και οι φίλοι του Αντρέα κι έπαιζαν ασταμάτητα! Έπαιζαν κυνηγητό, ζωγράφιζαν, πέρασε πολύ ωραία, αλλά στο τέλος ανέβαινε συνέχεια πάνω σ' ένα πάγκο, και δεν κατέβαινε με τίποτα. Σε κάποια φάση πήγε να πέσει κιόλας, έτσι λίγα λεπτά πριν τελειώσει, τον πήραμε και φύγαμε. Τώρα πίνει γάλα και όπως το πίνει τον παίρνει ο ύπνος! Πτώμα είναι! Αύριο θα έρθει η κοπέλα του αδελφού μου να τη γνωρίσουμε! Καλέ, σας είπα; Είμαι κουνιάδα, χαχα! Καγκουράκι μια χαρά τα ψώνια σας! Κι εγώ πήγα χτες βιβλιοπωλείο και πήρα δώρα για τον Αντρέα, τα δύο μεγαλύτερα ανηψάκια του άντρα μου, τον αδελφό μου και τους γονείς μου. Ωχ ωχ, σίδερο ακούω... Κι εγώ αύριο είπα η μόνη δουλειά που θα κάνω θα είναι το σίδερο... Έχω δύο πλυντήρια, και ο άντρας μου άπλωσε πριν λίγο ένα τρίτο... Ο Νικόλας είναι μικρούλης ακόμα για να συμμετέχει σε ομαδικά παιχνίδια, αλλά και για μαγειρική. Ο Αντρέας παίζει πολύ με ζυμαράκι, αλλά πιο πολύ του αρέσει να παίζει με σκέτο αλεύρι! Φανταστείτε πώς γίνεται, κι αυτός και το σπίτι...! Πάντως, κάθε μέρα, μόλις με δει ν' αρχίζω μαγείρεμα, τρέχει, παίρνει μια καρέκλα κι έρχεται δίπλα μου και θέλει να κάνει κι αυτός απ' όλα. Κρίμα που δε θα πάτε Μάνη, αλλά ευτυχώς που θα πάτε κάπου! Μαρίνα την ομάδα τη βρίσκεις στις ομάδες. Εδώ θα γράφουμε, απλά την ομάδα θα την έχουμε για φωτογραφίες (όταν καταφέρουμε να μάθουμε πώς τις ανεβάζουμε) και για κάποια πιο προσωπικά θέματα. Κατερίνα κι εγώ καθαρίζω όπως βλέπεις, δωμάτιο-δωμάτιο το πάω. Ευτυχώς καθαρίστηκαν τα υπνοδωμάτια, το γραφείο, τα μπάνια και μένουν το σαλόνι και η τραπεζαρία που θα γίνουν το Σάββατο και η κουζίνα που δε θέλει ιδιαίτερο καθάρισμα, αφού έτριψα την Κυριακή τους πάγκους και θέλουν απλά πέρασμα με ντετόλ, όχι τρίψιμο. Δεν κάνω γενική, βέβαια, γι' αυτήν θα φέρω γυναίκα, εγώ μόνη μου με τί-πο-τα τώρα έτσι όπως είμαι! Σφουγγαρίσματα θα κάνει ο άντρας μου την Παρασκευή που εμείς θα πάμε στη μάνα μου για τις φλαούνες, οπότε μια χαρά! Τα παιδιά, νομίζω εδώ το έγραφα και χτες, απ' όσο διάβασα, μπορούν να νηστέψουν κανονικά, ακόμα και μεγάλες περιόδους. Εγώ δε θα έβαζα, βέβαια, το παιδί μου να νηστέψει ολόκληρη τη Σαρακοστή, αλλά για λίγες μέρες δεν παθαίνουν τίποτα, αντίθετα, αποτοξινώνονται από τα διάφορα ζωικά προϊόντα. Άλλωστε, και οι διάφορες σύγχρονες έρευνες για τη διατροφή, ουσιαστικά μας λένε να τρώμε όλα όσα θεωρούμε νηστίσιμα, και να αποφεύγουμε τα αρτύσιμα! Για τις φωτογραφίες που ρωτάς, δεν έχω δοκιμάσει να ανεβάσω καμία, οπότε δεν έχω ιδέα. Ο Αντρέας θα πηγαίνει, βέβαια, στο νηπιαγωγείο, αλλά η τάξη του θα είναι η Α, δηλαδή σαν παιδικός σταθμός. Οι φλαούνες γίνονται και αλμυρές και γλυκές. Εμείς τις κάνουμε αλμυρές, αλλά μη φανταστείς ότι βγαίνουν αλμυρές όπως η τυρόπιτα! Πάντα γλυκίζουν λίγο, γιατί έχουν μέσα μαστίχα και σταφίδες. Να πλύνω το πάπλωμα στην μπανιέρα;;;;; Απαπαπαπα!!! Με τίποτα! Άντε να το στίψω μετά! Και πού θα το απλώσω; Για τα δώρα που λέτε, εμείς το έθιμο με το νονό και τη λαμπάδα νομίζω δεν το έχουμε. Γενικώς διαφωνώ με τις λαμπάδες που έχουν πάνω την Άρτα και τα Γιάννενα. Πιστεύω καλύτερα μια λιτά και όμορφα διακοσμημένη λαμπάδα, και κάποιο άσχετο παιχνίδι. Εγώ αγόρασα στον Αντρέα ένα βιβλίο (πιο πολύ για μένα το αγόρασα, γιατί θα το χρειαστώ και για το Κατηχητικό, αλλά το τυλίξαμε για να το ανοίξει και να χαρεί, χεχε ) και θα του πάρουμε και κάποιο παιχνιδάκι, ίσως παζλ ή φάρμα με ζωάκια. Με τον αδελφό μου που είναι νονός του, είχαμε πει να του αγόραζε γυαλιά ηλίου, αλλά αφού είπαμε δεν πρέπει από τόσο μικρό, θα του πάρει κάποιο παιχνιδάκι ή θα δώσει λεφτά να τα βάλουμε στο λογαριασμό του λέει. Πάντως ακόμα λαμπάδες δεν αγοράσαμε, μάλλον θα πάρουμε σκέτες άσπρες από την εκκλησία. Πέρσι είχαμε πάρει από κάποιους που γύριζαν από πόρτα σε πόρτα και πουλούσαν για φιλανθρωπικό σκοπό και ήταν πολύ όμορφα διακοσμημένες! Δε σας είπα κιόλας, στους τελευταίους Χαιρετισμούς που δεν πήγα σχολείο και πήγαμε οικογενειακώς εκκλησία, όταν βγαίναμε, δύο νεαροί, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, είχαν στήσει ένα τραπέζι και πουλούσαν λαμπάδες. Τις κοιτούσα μήπως αγοράζαμε, και τους ρώτησα από πού είναι και πουλάνε λαμπάδες. Μου απαντάνε "είμαστε εδώ, από την εκκλησία". "Πώς δηλαδή από την εκκλησία" "Είμαστε από τα Κατηχητικά και κάνουμε μια εκστρατεία για την Παιδιατρική πτέρυγα". Ντόινγκ! Πολύ χαζοί για απατεώνες. Κατ' αρχήν, δεν πας σε μια εκκλησία, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, και ο παπάς θα βγει από στιγμή σε στιγμή, και να λες "είμαστε από την εκκλησία και κάνουμε φιλανθρωπική εκστρατεία". Αφού κανένας δε θα σε έχει ξαναδεί ποτέ, πώς θα τους πείσεις ότι είσαι από την εκκλησία; Έπειτα, πώς λες ότι είσαι απ' τα Κατηχητικά; Πώς ξέρεις ότι δε θα πέσεις πάνω σε κάποιον που είναι πραγματικά από το κατηχητικό, όπως και έγινε; Δεν τους είπα τίποτα γιατί ντράπηκα, αλλά δεν είδα και κανένα να αγοράζει απ' αυτούς, γιατί μάλλον όλοι θα τους πήραν μυρωδιά. Τέλος πάντων, σας αφήνω! Τελικά πήρα ρίζες να βάψω τ' αβγά, και τώρα πρέπει να τις βάλω να μουλιάσουν σε νερό μέχρι αύριο. Για να δούμε τι θα βγει... Σας φιλώ και τα λέμε αύριο!

Σ' ευχαριστώ, νομίζω τα κατάφερα!

Οκ κόρες, νομίζω το ρύθμισα το θέμα, κοιτάξτε κι εσείς και πείτε μου!

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, αλλά πουθενά δε μου εμφανίζει την επιλογή "Ιδιωτική".

Γεια σας! Έκανα μια ομάδα με την ονομασία "Το μυστικό καφενεδάκι", αλλά μόνο μυστικό δεν είναι, αφού οι δημοσιεύσεις εντός της ομάδας είναι ορατές σε όλους, ακόμα και σε μη συνδεδεμένους χρήστες. Άλλαξα την κατάσταση της ομάδας από "Δημόσια" σε "Κρυφή", αλλά μάλλον δεν ήταν αυτό το ζητούμενο. Μπορείτε να μου πείτε τι ακριβώς πρέπει να κάνω, για να είναι οι δημοσιεύσεις της ομάδας ορατές μόνο από τα μέλη της ίδιας της ομάδας και κανέναν άλλο;

Γεια σας και πάλι! Τι κάνετε; Εγώ πριν λίγο γύρισα απ' την εκκλησία. Πήγα μόνη μου πάλι, γιατί βρέχει, και είπαμε να μην πάρουμε το μωρό, και κάποιος έπρεπε να μείνει μαζι΄του. Κατά τα άλλα δεν έκανα πολλα πράγματα σήμερα, μαγείρεψα, όπως σας είπα, έπλυνα τα μπάνια, κι αφού έφυγε αυτό, που είναι το πιο κουραστικό για μένα, όλα τ' άλλα μου φαίνονται παιχνιδάκι! Συμμάζεψα και κάτι παιχνίδια του Αντρέα, τα οργάνωσα σε κουτιά, κ.λπ. Ετοίμασα και κάτι πράγματα για χειροτεχνία, αλλά ο Αντρέας δεν ήθελε να κάνουμε, έτσι τα άφησα για αύριο. Απόψε έρχεται ο αδελφός μου, και θα πάει να τον παραλάβει ο άντρας μου. Εμείς αύριο πια θα τον δούμε. Μαρίνα καλώς όρισες και πάλι! Να σου πω, επειδή δεν είσαι ακόμα μέλος στην ομάδα, κοίτα αν μπορείς να μπεις και να διαβάσεις αυτά που έχουμε γράψει εκεί, για να δω, αν φαίνεται, να κάνω κάποια ρύθμιση. Μάγδα μια χαρά με τα κουλουράκια! Εγώ δεν φτιάχνω συνήθως, μόνο φλαούνες κάνουμε με τη μάνα μου. Αυτή δηλαδή φτιάχνει και κουλουράκια, χιχι! Η νηστεία είναι όντως δύσκολο πράγμα! Εγώ πέρσι νήστεψα για μία και μοναδική φορά όλη τη Σαρακοστή, και δεν κατάλαβα τίποτα. Ούτε μία φορά δε θέλησα να φάω κρέας ή τυρί ή γιαούρτι ή αβγό, ούτε που με ένοιαξε. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα να φας, που είναι και πεντανόστιμα! Αλλά, άλλες χρονιές σίγουρα δε θα τα κατάφερνα. Πέρσι ίσως ένιωθα έτοιμη και γι' αυτό τα κατάφερα! Ο Αντρέας παλιότερα μοιραζόταν, τώρα δίνει τα πράγματά του, αλλά τον πιάνουν και κάτι αναλαμπές και τα κρύβει. Π.χ. όταν είχαμε πάει στη Λευκωσία σε κάτι φίλους μας, ο Αντρέας έκρυβε τα παιχνίδια για να μην τα πάρει το παιδί τους. Σπίτι μας κρύβει τα παιχνίδια του για να μην τα πάρει η Γεωργία... Καλά, νηστεύουν τα νήπια; Χαχαχαχα! Πάντως, διάβασα για μια πρόσφατη έγκριτη έρευνα, που λέει ότι δεν είναι απαγορεύτικη η νηστεία στα παιδιά, γιατί οι αρτύσιμες τροφές μπορούν να αντικατασταθούν όλες με νηστίσιμες, φτάνει να τις τρώνε τα παιδιά. Θεία Λειτουργία έχει κάθε μέρα, εκτός Μεγάλης Παρασκευής που είναι πολύ πένθιμη μέρα. Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη έχει Λειτουργία των Προηγιασμένων, Πέμπτη και Σάββατο τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου (ελαφρώς μεγαλύτερη και κάπως πιο "σοβαρή" από αυτήν του Χρυσοστόμου που γίνεται συνήθως). Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω σ' αυτές τις ακολουθίες, αλλά εννοείται ότι φέτος ούτε κατά διάνοια να ξυπνήσω τόσο νωρίς... Κι ο Αντρέας λέει κάτι παρόμοια με το Βασιλάκη. Σήμερα το πρωί τον άκουγα που έλεγε στον μπαμπά του: "Μπαμπά, σέλω κόλλα. Σήκω μπαμπά, σέλω κόλλα". Ο άντρας μου του έλεγε κλασικά "τώρα, σε λίγο", κι ακούω τον Αντρέα να του λέει "ΑΝΤΕ!!!". Ευτυχώς άσχημα λόγια δεν ξέρει. Τώρα τελευταία, όταν κάνουμε κάτι που δεν του αρέσει, ή αν δει κάτι ή κάνει κάτι αυτός που δεν του αρέσει, λέει "άντε, ανοησίες" κι όταν βαρεθεί κάτι, λέει "άντε, ακετά". Εμάς δε λέει "ευχαρίστως", αλλά όταν του προσφέρεις κάτι και δε θέλει, λέει "όχι, εκαϊστώ" ή "όχι, εκαϊστώ, δε μου α-έσει". Σήμερα πήρε να ζωγραφίσει και ήθελε να του φτιάξω "κιάστις". Δεν μπορούσαμε με τίποτα να καταλάβουμε τι εννοεί. Λέω στον άντρα μου, που ήταν στο γραφείο "τι είναι το κιάστις;", αυτός δεν ήξερε, και μετά τον ρωτούσε και ο Αντρέας "μπαμπά, τι είναι το κιάστις;". Του ζήτησα να μου το ζωγραφίσει όπως μπορεί και μου είπε "μα δεν μπο-ώ". Μετά του είπα να μου το περιγράψει και μου λέει "εεεεε, είναι αυτό που έχει η φάλαινα στο κεφάλι της". Του λέω "το νερό που πετάγεται από τη φάλαινα;" και μου λέει ναι. Του ζωγραφίζω μια φάλαινα με το σιντριβανάκι, του λέω "αυτό είναι το κιάστις;" και μου λέει πάλι ναι. Ό,τι να 'ναι. Μετά έκανε κι αυτός μια φάλαινα, λίγο ατσούμπαλη, βέβαια, και μετά έκανε ένα σωρό κάθετες γραμμές στη δική μου φάλαινα και μου λέει "πωπω, τη γέμισα γιαμμές και τώ-α δεν μπο-εί να κολυμπήσει". Μετά μάζευα κάτι κόλλες που είχε τσαλακώσει και πετάξει, και ανακαλύπτω μία με ένα πρόσωπο, το οποίο είχε πάρα πολύ καλά ζωγραφισμένα χαρακτηριστικά και στο σαγόνι όλο κάθετες γραμμές σαν τρίχες. Τον ρωτάω τι είναι, και μου λέει "είναι ένας παππούλης". Αφήστε που έχει γίνει πολύ δημιουργικός. Χτες έκοβα κάτι εικόνες, και του έδινα τα κομμάτια του χαρτιού που περίσσευαν. Του αρέσει πολύ αυτό και το κάνουμε συχνά. Καμιά φορά, παίρνουμε μια κόλλα και του την κόβω όλη απ' την αρχή και φτιάχνει διάφορα "κολλάζ" μ' αυτά. Χτες πήρε ένα κομμάτι που ήταν κάπως σαν τραπέζιο, κι ένα άλλο τρίγωνο, τα ένωσε και μου λέει "κοίτα, μια βα-κούλα". Και όντως, ήταν βαρκούλα κανονική!!! Την έβαλε πάνω σε μια άλλη κόλλα, και είπε ότι αυτή είναι η θάλασσα! Εμείς το φεγγάρι σήμερα δεν το βλέπουμε, γιατί είναι όλο σύννεφα. Χτες το έψαχνε ο Αντρέας απ' το παράθυρο, το βρίσκει και μου λέει "κγιύφτηκε το φεγγά-ι, στα σύννεφα". Σας αφήνω και σας φιλώ!

Επειδή κυκλοφορεί πολύ αυτό το χαρτί στο διαδίκτυο, και φυσικά η παραπληροφόρηση είναι μεγάλη και ο καθένας το εκλαμβάνει όπως θέλει και γράφει ό,τι θέλει, παραθέτω την απάντηση στα διάφορα μπλογκ που δημοσίευσαν το έγγραφο, ενός πατέρα παιδιού του συγκεκριμένου Δημοτικού Σχολείου: http://www.e-mesara.gr/index.php/2014-01-29-19-20-37/1127-ron-ron-stayroson-a-ton Το όλο θέμα ήταν να συμφωνεί ο γονιός για να κοινωνήσει το παιδί του, γιατί υπάρχουν πολλοί γονείς που δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να κοινωνήσουν. Το "αν έχει προετοιμαστεί" το παιδί για να κοινωνήσει, είναι σίγουρα λανθασμένη διατύπωση, κάτι που επισημαίνει και ο πατέρας στην επιστολή του.

Γεια σας κορίτσια! Τι κάνετε; Εμείς καλά, πριν έβαλα μπριάμ στο φούρνο, με τη βοήθεια του Αντρέα εννοείται! Έβαζα τα κολοκυθάκια και τις πατάτες στο ταψί, κι ο Αντρέας τα έστρωνε. Μετά έπαιρνε τα κολοκυθάκια κι έλεγε "ένα αγγού-ι". Σε κάποια φάση βρήκε μια φέτα πατάτας που την είχα κόψει πολύ λεπτή και λέει "αυτό τσε-άθηκε" (αυτό ξεράθηκε) και το έβγαλε απ' το ταψί, και δε δεχόταν να το βάλουμε. Μετά μου έριξε μπαχαρικά, και ανακάτεψε το φαγητό. Ήθελα να φτιάξουμε και μια χειροτεχνία, μια εκκλησία σε χαρτονάκι, που την είδε χτες και του άρεσε, αλλά τελικά πήγε στη μάνα μου. Τώρα θέλω να καθαρίσω λίγο τα μπάνια, και να κάνω κι ένα συγύρισμα (λέμε τώρα). Κατερίνα εκεί που θα πάει ο Αντρέας είναι νηπιαγωγείο, και όλες οι τάξεις έχουν κοινό πρόγραμμα, απλά στις μικρότερες τάξεις είναι πιο χαλαρά τα πράγματα. Εδώ πάντως, όλα νηπιαγωγεία τα λένε νομίζω. Είναι της ηλικίας η ανυπακοή ε; Κοίτα, δε θέλω ένα παιδάκι να με υπακούει σα σκύλος, αλλά ρε παιδί μου, να του λέω "μη χτυπάς τη σόμπα" και να κάνει λες και δεν άκουσε τίποτα, είναι πολύ εκενυριστικό. Τώρα απέκτησε και μια νέα συνήθεια. Όταν του πούμε κάτι που δεν του αρέσει, μας κάνει "σσσσσς"... Για τα ψωμάκια, όταν λες "ένα κουτάκι πορτοκαλάδα", εννοείς αναψυκτικό με ανθρακικό; Και μετά γεμίζουμε το ένα από τα τενεκεδάκια με λάδι και το χύνουμε στη ζύμη; Πολύ νόστιμα ακούγονται! Βάσω άντε, ακούσατε και καρδούλα, όλα τέλεια!!!!! Πόσο είσαι τώρα; Βάλε καλέ κανένα τικεράκι! Κι εμάς φλαούνες κάνει πάντα η μάνα μου, αλλά πάντα πηγαίνουμε και βοηθάμε. Φέτος θα είναι και ο αδελφός μου, οπότε ζυμώματα και λοιπές βαριές δουλειές, θα τις κάνει αυτός. Ρε κορίτσια, πήγε τώρα ο άντρας μου ένα διπλό πάπλωμα για πλύσιμο και του είπαν 12.5 ευρώ, με έκπτωση κιόλας, 20%. Πολλά δεν είναι; Σας αφήνω να κάνω καμιά δουλειά.

Γεια σας και πάλι! Πήγα εκκλησία μόνη μου πάλι, γιατί ο σύζηγος ήταν "πολύ κουρασμένος" και δεν μπορούσε να έρθει. Εννοείται του άφησα τον Αντρέα. Απορώ, πώς προτιμά να κάθεται με τον Αντρέα στο σπίτι και να σκοτώνονται. Τουλάχιστον στην εκκλησία μπορεί να περιοριστεί λίγο ο μικρός. Το πρωί σήμερα πήγαμε στο νηπιαγωγείο να γράψουμε τον Αντρέα. Είδε τα παιχνίδια στην αυλή, όρμηξε πάνω τους και δεν έφευγε με τίποτα. Σκαρφάλωνε πάνω και φώναζε "παππού Σωκγιάτη, κοίτα, εδώ είμαι". Ο "παππούς Σωκγιάτης" είναι ο διευθυντής, που όπως σας είπα είναι και ιερέας. Τελικά έμεινε μια από τις δασκάλες μαζί του, κι εμείς πήγαμε στο γραφείο για την εγγραφή, απορίες, κ.λπ. Μας έδωσε ένα φυλλάδιο με διάφορες πληροφορίες. Έχει και το πρόγραμμα, το οποίο αλλάζει ανάλογα με την ηλικία των παιδιών, τη μέρα, κάποιο γεγονός που έχει συμβεί και τα έχει επηρεάσει, κ.λπ. Ακολουθούν το πρόγραμμα των δημόσιων νηπιαγωγείων. Λέει θα έχει αρχικά ελεύθερες δραστηριότητες (ζωγραφική, τύπωμα, ζυμάρι, κ.λπ.), συγύρισμα, μάθημα (γλωσσική αγωγή ή φυσικές επιστήμες ή θρησκευτική αγωγή ή αγωγή ασφάλειας και υγείας ή μαθηματικά), πλύσιμο και πρόγευμα, υπαίθριο παιχνίδι ή γυμναστική ή κηπουρικές ασχολίες, παραμύθι ή κουκλοθέατρο, μουσική αγωγή ή θεατρικό παιχνίδι ή μουσική και κίνηση, πλύσιμο και φρούτο, ομαδικό παιχνίδι και τέλος ήσυχες δραστηριότητες. Αυτά, πώς σας φαίνονται; Πείτε κι εσείς που ξέρετε. Ρώτησα για το φαγητό που θα φέρνουν μαζί τους, και μου είπε ότι απαγορεύονται γαλατάκια, παιδικά γιαουρτάκια, χυμοί, κρουασάν, πουράκια, πατατάκια, λουκανικόπιτες και λοιπές σφολιάτες και διάφορες λιχουδιές. Αυτά τα γράφει και στο φυλλάδιο, και επίσης λέει ότι απαγορεύεται να φέρνουν τούρτα τα παιδιά που έχουν γενέθλια, και αντί γι' αυτό, έχει ψεύτικη τούρτα και θα σβήνουν σ' αυτήν τα κεράκια. Τα κεράσματα επιτρέπονται, αλλά τα βάζουν στη τσάντα του παιδιού και τα φέρνει στο σπίτι (και τα τρώμε εμείς, χαχαχαχα). Ρώτησα και τι γίνεται αν το παιδί είναι άτακτο, κ.λπ., τι σύστημα τιμωρίας έχουν, και είπε ότι απλά το συμβουλεύει η δασκάλα, και δεν πιστεύουν ότι το κύρηγμα και η τιμωρία φέρνουν αποτέλεσμα. Εν τω μεταξύ η δασκάλα είχε πάρει τον Αντρέα μέσα στην τάξη, που είχε και μερικά άλλα παιδάκια, και έτρεχε από το ένα σημείο στο άλλο και τα εξερευνούσε όλα. Στο τέλος έκλαιγε και δεν ήθελε με τίποτα να φύγουμε. Τον ρώτησα αν θέλει να φύγουμε και να έρθουμε να τον πάρουμε μετά, και είπε όχι. Τον ρώτησα αν θέλει να μείνουμε όλοι και είπε ναι. Μετά φάγαμε τη φασολάδα μας, δηλαδή ο Αντρέας μας έβγαλε την ψυχή. Ήθελε να φάει γιοζ (ροζ) και άσπγιο (άσπρο) δηλαδή ταραμά και σκορδαλιά, με ψωμί. Του δώσαμε λίγο, και του άρεσε ο ταραμάς, ενώ για τη σκορδαλιά είπε ότι καίει, και να μη φάμε ούτε κι εμείς. Έφαγε και κάτι ελιές, από φαγητό τίποτα. Τελικά πήγαμε στο σαλόνι, τον τάιζα, και τα έφτυνε κάτω. Τον μαλώσαμε, γιατί το κάνει συνέχεια αυτό, όταν δεν του αρέσει κάτι, τσουπ, το φτύνει στο πάτωμα, γκρρρ... Τελικά κατάλαβα ότι έφταιγε που ήταν μεγάλα τα καρότα και δεν μπορούσε να τα φάει. Του έβαλα κάτι κινούμενα σχέδια και τον τάιζα, και το έφαγε σχεδόν όλο. Τι να κάνω τώρα, είναι σωστό να τον ταΐζω με κινούμενα σχέδια; Ή να τον αφήνω νηστικό; Μετά τον πήγε βόλτα ο άντρας μου, κοιμήθηκε στο αμάξι, μόλις τον έβαλε στο κρεβάτι ξύπνησε, εγώ καθάρισα το δωμάτιό του, ο Αντρέας όλη την ώρα μες στα πόδια μου, και έκανε και μια πολύ μεγάλη αταξία: πέταξε ένα κέρμα μέσα στη σόμπα πετρελαίου. Άφαντο το κέρμα, ξεβίδωσε ο άντρας μου τη σόμπα, κι ο Αντρέας εκεί, μες στα πόδια του. Να του λέμε να φύγει, τίποτα. "Όχι, ζε σέλω". "Όχι, σέλω να μείνω εδώ". Και σα να μην έφτανε αυτό, έλεγε κάθε ένα λεπτό "μα τι κάνεις μπαμπά;" και "πά-ε και το σφυ-ί μπαμπά". Τελικά βρίσκει ο άντρας μου το κέρμα εκεί μέσα, αλλά δεν το έφτανε. Τι τσιμπίδα πήρε, τι μαγνητάκι του ψυγείου για να κολλήσει πάνω, τίποτα. Τελικά, έβαλε σελοτέιπ πάνω σ' ένα καλαμάκι για σουβλάκι και κόλλησε πάνω και το έβγαλε. Μετά, όπως συναρμολογούσε πάλι τη σόμπα, είχε τον Αντρέα να τον ρωτάει πάλι "μα τι κάνεις μπαμπά;", "έλα μπαμπά το σίδε-ο να το βάλεις. Έλα, πάτο. Τι;;; Ζε σέλεις;;;". Έχει γίνει πολύ ανυπάκουος ρε κορίτσια. Ό,τι κι αν του πούμε, δεν ακούει. Π.χ. πάει και χτυπάει τη σόμπα. Του λέμε "Αντρέα, μη χτυπάς τη σόμπα", κι ο Αντρέας είναι λες και δε μας ακούει καν, και συνεχίζει... Είναι η ηλικία λέτε; Μάγδα περαστικά, τι σ' έπιασε κι εσένα; Έλα ντε, πώς του ήρθε ο μαϊντανός; Σήμερα άλλαζα, βλέπει το στήθος μου, και λέει "τι είναι αυτό;". Του λέω "είναι βυζάκι", δείχνει και το άλλο και λέει "κι άλλο βυζάκι" και του εξηγώ ότι, όταν γεννηθεί η Γεωργία θα πίνει γαλατάκι απ' τα βυζάκια και τον ρώτησα αν θυμάται που έπινε κι αυτός γαλατάκι απ' το βυζάκι και είπε "ναι", αλλά δε νομίζω ότι θυμάται, μάλλον έτσι το λέει. Κατερίνα τα πατατοψωμάκια πώς τα φτιάχνεις; Τι ωραία που κοιμίζει ο Νίκος φίλους του στο σπίτι. Εγώ δεν φιλοξένησα ποτέ καμιά φίλη μου, μόνο μια φορά μια συμμαθήτριά μου στη β' λυκείου, αλλά ούτε κι εγώ είχα κοιμηθεί ποτέ σε σπίτι φίλης μου. Πολύ ωραίο το σκουφάκι! Απορώ πώς τα φτιάχνεις αυτά τα πράγματα! Χριστίνα αυτό με τα ψητά αβγά πρώτη φορά το ακούω! Δε θα βάψω πολλά, βέβαια, καμιά εξάδα ίσα για το καλό, αφού τη Δευτέρα του Πάσχα ο άντρας μου θα φύγει, κι εμείς θα μετακομίσουμε στους γονείς μου. Για τις φωτογραφίες στην ομάδα δεν ξέρω ρε κορίτσια, σας είπα, είμαι άσχετη, τι την ήθελα την ομάδα; Συλληπητήρια στην Αλεξάνδρα για τον πεθερό. Κρίμα, αφού ήταν και νέος... Σας φιλώ κόρες!

Εδώ τα βράζουν με κάτι ειδικές ρίζες που βγάζουν κόκκινο χρώμα. Ίσως προσπαθήσω και μ' αυτές, για να δούμε. Δεν έχω ξαναβάψει αβγά, για να δούμε πόσα θα μου σπάσουν!

Δηλαδή, άμα πάρω κρεμμύδια με καφέ φλούδι, δεν κάνει;

Α, όχι! Σας ενέκρινα τελικά!

Ωχ, σε βρήκα κι εσένα και τη Μάγδα, αλλά νομίζω σας έσβησα... Και επαναλαμβάνω: ουφ, τι ήθελα και έκανα ομάδα η άσχετη;

Κατερίνα δε βλέπω πουθενά την αίτησή σου. Ουφ, τι ήθελα να κάνω εγώ ομάδα η άσχετη;

Όταν λες "κρεμμυδόφυλλα" εννοείς τα φύλλα των κρεμυδιών τα εξωτερικά;

Κατερίνα πώς τα βάφεις με τα κρεμμυδόφυλλα;

Καλέ, πού είστε όλες;