ELDO

Θεοδοσία αυτή για σένα

Θεοδοσία αυτή για σένα

Η αγαπημένη μου φωτογραφία

Η αγαπημένη μου φωτογραφία

Η αγαπημένη μου φωτογραφία

εδώ με τα αδέρφια μου

εδώ με τα αδέρφια μου

εδώ με τα αδέρφια μου

πάλι

πάλι

πάλι

Να και εγώ εδώ στο νηπιαγωγείο .......Λέω ποίημα

Να και εγώ εδώ στο νηπιαγωγείο .......Λέω ποίημα

Να και εγώ εδώ στο νηπιαγωγείο .......Λέω ποίημα

Ιφιγένειά μου, καλά έκανες και το παράθεσες αυτό το θέμα ……εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που προσπαθούν να μην περάσουν αυτόν τον Γολγοθά ….ή αν έχουν την ψυχική δύναμη για όλα αυτά, γιατί πραγματικά θέλει δύναμη, υπομονή και πολλά χρήματα , να έχουν το αποτέλεσμα της Ελένης Σας το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου με γρήγορα και καλά αποτελέσματα στις προσπάθειές σας …………..

Ιφιγένειά μου, καλά έκανες και το παράθεσες αυτό το θέμα ……εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που προσπαθούν να μην περάσουν αυτόν τον Γολγοθά ….ή αν έχουν την ψυχική δύναμη για όλα αυτά, γιατί πραγματικά θέλει δύναμη, υπομονή και πολλά χρήματα , να έχουν το αποτέλεσμα της Ελένης Σας το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου με γρήγορα και καλά αποτελέσματα στις προσπάθειές σας …………..

Ιφιγένειά μου, καλά έκανες και το παράθεσες αυτό το θέμα ……εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που προσπαθούν να μην περάσουν αυτόν τον Γολγοθά ….ή αν έχουν την ψυχική δύναμη για όλα αυτά, γιατί πραγματικά θέλει δύναμη, υπομονή και πολλά χρήματα , να έχουν το αποτέλεσμα της Ελένης Σας το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου με γρήγορα και καλά αποτελέσματα στις προσπάθειές σας …………..

Aggelina μου θα σου δώσω θάρρος και εγώ και ελπίζω να έχεις τα αποτελέσματα που είχα. Είχα 6 μέρες καθυστέρηση και είχα κάνει 3 τεστ του εμπορίου σε 3 διαφορετικές μέρες ( σύνολο 9 μέρες) , δεν θυμάμαι πια ακριβώς μετά από τόσους μήνες, βγήκαν και τα 3 αρνητικά. Ενώ είχα καθυστέρηση δεν πήγε το μυαλό μου σε εγκυμοσύνη ( είχαμε κάνει ελεύθερα 2-3 φορές ) γιατί πίστευα πως ήταν από άγχος λόγο του γάμου μου που ήταν σε 1 μήνα περίπου ( γιαυτό και είπαμε από πριν ότι ας κάνουμε ελευθέρα…..σιγά να μην μείνω με την πρώτη ). Την έκτη μέρα όμως είδα λίγο αίμα ροζ και μετά σταμάτησε …την επόμενη κάνω τεστ > αρνητικό, ξανά πάλι ροζ και ξανά τεστ > αρνητικό …..τελικά μετά και από το 3ο τεστ και τα ροζ – καφέ υγρά είπα να πάω στη γυναικολόγο να κάνω μια εξέταση ρουτίνας και ένα τεστ ΠΑΠ. Δεν πήγα με την ιδέα εγκυμοσύνης γιατί πίστευα πως τα τεστ έλεγαν αλήθεια, και μάλιστα έλεγα είναι δυνατόν και τα 3 να είναι λάθος, δεν είχα ούτε γνώση ούτε εμπειρία σε αυτά ). Όταν της είπα την ιστορία μου πείρε δείγμα για ΠΑΠ και μου λέει κάνε και το δικό μου τεστ εδώ και βλέπουμε…..ήταν ΘΕΤΙΚΟ ενώ την ίδια μέρα είχα κάνει το πρωί και ήταν αρνητικό, φυσικά ακολούθησε και χριακή που το επιβεβαίωσε……βλέπεις που όλα είναι σχετικά και όχι πάντα αξιόπιστα Γνώμη μου είναι να κάνεις μια επίσκεψη στον γιατρός σου, ποτέ δεν ξέρεις ….. Εύχομαι να έχεις καλά αποτελέσματα και προσοχή στον γιατρό που θα απευθυνθείς

Aggelina μου θα σου δώσω θάρρος και εγώ και ελπίζω να έχεις τα αποτελέσματα που είχα. Είχα 6 μέρες καθυστέρηση και είχα κάνει 3 τεστ του εμπορίου σε 3 διαφορετικές μέρες ( σύνολο 9 μέρες) , δεν θυμάμαι πια ακριβώς μετά από τόσους μήνες, βγήκαν και τα 3 αρνητικά. Ενώ είχα καθυστέρηση δεν πήγε το μυαλό μου σε εγκυμοσύνη ( είχαμε κάνει ελεύθερα 2-3 φορές ) γιατί πίστευα πως ήταν από άγχος λόγο του γάμου μου που ήταν σε 1 μήνα περίπου ( γιαυτό και είπαμε από πριν ότι ας κάνουμε ελευθέρα…..σιγά να μην μείνω με την πρώτη ). Την έκτη μέρα όμως είδα λίγο αίμα ροζ και μετά σταμάτησε …την επόμενη κάνω τεστ > αρνητικό, ξανά πάλι ροζ και ξανά τεστ > αρνητικό …..τελικά μετά και από το 3ο τεστ και τα ροζ – καφέ υγρά είπα να πάω στη γυναικολόγο να κάνω μια εξέταση ρουτίνας και ένα τεστ ΠΑΠ. Δεν πήγα με την ιδέα εγκυμοσύνης γιατί πίστευα πως τα τεστ έλεγαν αλήθεια, και μάλιστα έλεγα είναι δυνατόν και τα 3 να είναι λάθος, δεν είχα ούτε γνώση ούτε εμπειρία σε αυτά ). Όταν της είπα την ιστορία μου πείρε δείγμα για ΠΑΠ και μου λέει κάνε και το δικό μου τεστ εδώ και βλέπουμε…..ήταν ΘΕΤΙΚΟ ενώ την ίδια μέρα είχα κάνει το πρωί και ήταν αρνητικό, φυσικά ακολούθησε και χριακή που το επιβεβαίωσε……βλέπεις που όλα είναι σχετικά και όχι πάντα αξιόπιστα Γνώμη μου είναι να κάνεις μια επίσκεψη στον γιατρός σου, ποτέ δεν ξέρεις ….. Εύχομαι να έχεις καλά αποτελέσματα και προσοχή στον γιατρό που θα απευθυνθείς

Aggelina μου θα σου δώσω θάρρος και εγώ και ελπίζω να έχεις τα αποτελέσματα που είχα. Είχα 6 μέρες καθυστέρηση και είχα κάνει 3 τεστ του εμπορίου σε 3 διαφορετικές μέρες ( σύνολο 9 μέρες) , δεν θυμάμαι πια ακριβώς μετά από τόσους μήνες, βγήκαν και τα 3 αρνητικά. Ενώ είχα καθυστέρηση δεν πήγε το μυαλό μου σε εγκυμοσύνη ( είχαμε κάνει ελεύθερα 2-3 φορές ) γιατί πίστευα πως ήταν από άγχος λόγο του γάμου μου που ήταν σε 1 μήνα περίπου ( γιαυτό και είπαμε από πριν ότι ας κάνουμε ελευθέρα…..σιγά να μην μείνω με την πρώτη ). Την έκτη μέρα όμως είδα λίγο αίμα ροζ και μετά σταμάτησε …την επόμενη κάνω τεστ > αρνητικό, ξανά πάλι ροζ και ξανά τεστ > αρνητικό …..τελικά μετά και από το 3ο τεστ και τα ροζ – καφέ υγρά είπα να πάω στη γυναικολόγο να κάνω μια εξέταση ρουτίνας και ένα τεστ ΠΑΠ. Δεν πήγα με την ιδέα εγκυμοσύνης γιατί πίστευα πως τα τεστ έλεγαν αλήθεια, και μάλιστα έλεγα είναι δυνατόν και τα 3 να είναι λάθος, δεν είχα ούτε γνώση ούτε εμπειρία σε αυτά ). Όταν της είπα την ιστορία μου πείρε δείγμα για ΠΑΠ και μου λέει κάνε και το δικό μου τεστ εδώ και βλέπουμε…..ήταν ΘΕΤΙΚΟ ενώ την ίδια μέρα είχα κάνει το πρωί και ήταν αρνητικό, φυσικά ακολούθησε και χριακή που το επιβεβαίωσε……βλέπεις που όλα είναι σχετικά και όχι πάντα αξιόπιστα Γνώμη μου είναι να κάνεις μια επίσκεψη στον γιατρός σου, ποτέ δεν ξέρεις ….. Εύχομαι να έχεις καλά αποτελέσματα και προσοχή στον γιατρό που θα απευθυνθείς

Κορίτσια μου, εγώ τον γιό μου τον είχα στο δωμάτιό μας στο κρεβατάκι του από την πρώτη μέρα, ευτυχώς είναι μεγάλη κρεβατοκάμαρα και χωρούσε κρεβάτι παιδικό, δεν τον έβαλα ούτε σε καλάθα ούτε μαζί μας στο κρεβάτι ποτέ για ύπνο. Πέρασαν 9 μήνες μια χαρά, χωρίς άγχος γιατί τον έβλεπα και τον άκουγα όλο το βράδυ, εκείνος με αισθανόταν δίπλα του και νιώθαμε και οι δύο ασφάλεια. Μόλις κατάλαβα ότι άρχισε να καταλαβαίνει και να θέλει να έρχεται στο κρεβάτι μας, γιατί μάλλον ζήλευε που ήμουν με τον μπαμπά του, τον έβαλα στο δωμάτιό του, στο οποίο από την αρχή κάναμε μπάνιο, παίζαμε τον άλλαζα, είχα είδη εκεί ένα 1 ½ κρεβάτι και την ντουλάπα του και έτσι δεν ήταν άγνωστο και ¨ξένο¨ δωμάτιο για αυτόν. Τις πρώτες 3-4 νύχτες κοιμήθηκα δίπλα του μήπως και ξυπνούσε και από φόβο έκλαιγε αλλά δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά. Έχω κοιμηθεί κάποια βράδια εκεί αλλά όταν είναι άρρωστος, όταν δεν σταματάει το κλάμα του για κάποιο λόγο. Γι΄αυτό το λόγο και ΜΟΝΟ πιστεύω πως είναι απαραίτητο ένα κρεβάτι στο δωμάτιο του παιδιού και όχι για συνεχόμενο ύπνο του γονέα . Τώρα ξέρει πως έχει το δωμάτιό ΤΟΥ, το κρεβάτι ΤΟΥ, τον χώρο ΤΟΥ και ότι η μαμά και ο μπαμπάς είναι δίπλα του όποτε τους χρειαστεί. Ο άντρας μου από την αρχή δεν είχε πρόβλημα γιατί και αυτός είχε ανασφάλεια με το μωρό, ήθελε να είναι δίπλα μας και πολλά βράδια ήμασταν αγκαλιά, να τον κοιτάζουμε και να νιώθουμε ευτυχισμένοι….όμως είχαμε κάνει σεξ σε όλα τα άλλα μέρει του σπιτιού εκτός από την κρεβατοκάμαρα ( όταν τον βγάλαμε μας φαινόταν τόσο περίεργα :silly: )…..όρεξη να υπάρχει που λέει και η Argi και φαντασία …..

Κορίτσια μου, εγώ τον γιό μου τον είχα στο δωμάτιό μας στο κρεβατάκι του από την πρώτη μέρα, ευτυχώς είναι μεγάλη κρεβατοκάμαρα και χωρούσε κρεβάτι παιδικό, δεν τον έβαλα ούτε σε καλάθα ούτε μαζί μας στο κρεβάτι ποτέ για ύπνο. Πέρασαν 9 μήνες μια χαρά, χωρίς άγχος γιατί τον έβλεπα και τον άκουγα όλο το βράδυ, εκείνος με αισθανόταν δίπλα του και νιώθαμε και οι δύο ασφάλεια. Μόλις κατάλαβα ότι άρχισε να καταλαβαίνει και να θέλει να έρχεται στο κρεβάτι μας, γιατί μάλλον ζήλευε που ήμουν με τον μπαμπά του, τον έβαλα στο δωμάτιό του, στο οποίο από την αρχή κάναμε μπάνιο, παίζαμε τον άλλαζα, είχα είδη εκεί ένα 1 ½ κρεβάτι και την ντουλάπα του και έτσι δεν ήταν άγνωστο και ¨ξένο¨ δωμάτιο για αυτόν. Τις πρώτες 3-4 νύχτες κοιμήθηκα δίπλα του μήπως και ξυπνούσε και από φόβο έκλαιγε αλλά δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά. Έχω κοιμηθεί κάποια βράδια εκεί αλλά όταν είναι άρρωστος, όταν δεν σταματάει το κλάμα του για κάποιο λόγο. Γι΄αυτό το λόγο και ΜΟΝΟ πιστεύω πως είναι απαραίτητο ένα κρεβάτι στο δωμάτιο του παιδιού και όχι για συνεχόμενο ύπνο του γονέα . Τώρα ξέρει πως έχει το δωμάτιό ΤΟΥ, το κρεβάτι ΤΟΥ, τον χώρο ΤΟΥ και ότι η μαμά και ο μπαμπάς είναι δίπλα του όποτε τους χρειαστεί. Ο άντρας μου από την αρχή δεν είχε πρόβλημα γιατί και αυτός είχε ανασφάλεια με το μωρό, ήθελε να είναι δίπλα μας και πολλά βράδια ήμασταν αγκαλιά, να τον κοιτάζουμε και να νιώθουμε ευτυχισμένοι….όμως είχαμε κάνει σεξ σε όλα τα άλλα μέρει του σπιτιού εκτός από την κρεβατοκάμαρα ( όταν τον βγάλαμε μας φαινόταν τόσο περίεργα :silly: )…..όρεξη να υπάρχει που λέει και η Argi και φαντασία …..

Κορίτσια μου, εγώ τον γιό μου τον είχα στο δωμάτιό μας στο κρεβατάκι του από την πρώτη μέρα, ευτυχώς είναι μεγάλη κρεβατοκάμαρα και χωρούσε κρεβάτι παιδικό, δεν τον έβαλα ούτε σε καλάθα ούτε μαζί μας στο κρεβάτι ποτέ για ύπνο. Πέρασαν 9 μήνες μια χαρά, χωρίς άγχος γιατί τον έβλεπα και τον άκουγα όλο το βράδυ, εκείνος με αισθανόταν δίπλα του και νιώθαμε και οι δύο ασφάλεια. Μόλις κατάλαβα ότι άρχισε να καταλαβαίνει και να θέλει να έρχεται στο κρεβάτι μας, γιατί μάλλον ζήλευε που ήμουν με τον μπαμπά του, τον έβαλα στο δωμάτιό του, στο οποίο από την αρχή κάναμε μπάνιο, παίζαμε τον άλλαζα, είχα είδη εκεί ένα 1 ½ κρεβάτι και την ντουλάπα του και έτσι δεν ήταν άγνωστο και ¨ξένο¨ δωμάτιο για αυτόν. Τις πρώτες 3-4 νύχτες κοιμήθηκα δίπλα του μήπως και ξυπνούσε και από φόβο έκλαιγε αλλά δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά. Έχω κοιμηθεί κάποια βράδια εκεί αλλά όταν είναι άρρωστος, όταν δεν σταματάει το κλάμα του για κάποιο λόγο. Γι΄αυτό το λόγο και ΜΟΝΟ πιστεύω πως είναι απαραίτητο ένα κρεβάτι στο δωμάτιο του παιδιού και όχι για συνεχόμενο ύπνο του γονέα . Τώρα ξέρει πως έχει το δωμάτιό ΤΟΥ, το κρεβάτι ΤΟΥ, τον χώρο ΤΟΥ και ότι η μαμά και ο μπαμπάς είναι δίπλα του όποτε τους χρειαστεί. Ο άντρας μου από την αρχή δεν είχε πρόβλημα γιατί και αυτός είχε ανασφάλεια με το μωρό, ήθελε να είναι δίπλα μας και πολλά βράδια ήμασταν αγκαλιά, να τον κοιτάζουμε και να νιώθουμε ευτυχισμένοι….όμως είχαμε κάνει σεξ σε όλα τα άλλα μέρει του σπιτιού εκτός από την κρεβατοκάμαρα ( όταν τον βγάλαμε μας φαινόταν τόσο περίεργα :silly: )…..όρεξη να υπάρχει που λέει και η Argi και φαντασία …..

Δεν πιστεύω πως δεν έχω ξαναγράψει ( κρατούσα ημερολόγιο για πολλά χρόνια ) πιο όμορφα λόγια από αυτά που έγραψα για τον γιο μου στα γενέθλιά του ….. ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ Θυμάμαι….. Σαν σήμερα το βράδυ καθόμουνα στον καναπέ και χάιδευα την κοιλιά μου, δηλαδή εσένα. Την άλλη μέρα το πρωί θα σε κρατούσα στην αγκαλιά μου. Ξαφνικά πέρασαν από τα μάτια μου όλοι εκείνοι οι μήνες που παλεύαμε μαζί και δίναμε τον αγώνα μας για να έρθεις στη ζωή. Θυμάμαι… Όταν μου είπε η γιατρός ότι είμαι έγκυος…. έκλαιγα… έκλαιγα…. έκλαιγα από χαρά, δεν πίστευα πως θα αποκτούσα παιδάκι, το δικό μου παιδάκι. Γύριζα στο σπίτι και ούτε που θυμάμαι πώς, πόση ώρα έκανα, ποιόν συνάντησα, είχα στο μυαλό μου μόνο εσένα… χάιδευα την κοιλιά μου και έκλαιγα…. έκλαιγα με λυγμούς. Ήθελα να βγώ να το φωνάξω παντού πως έχω μωράκι. Όταν μπήκα στο σπίτι μας είδα τον μπαμπά σου στα μάτια και γελώντας με δάκρια του είπα «είμαι έγκυος, θα έχουμε μωράκι». Φώτισαν τα μάτια του, γελούσαν και τα αυτιά του, με πείρε αγκαλιά και με φιλούσε….με φιλούσε…με φιλούσε, με κοιτούσε στα μάτια προσπαθώντας να καταλάβει τι θέλω, πώς είμαι αν νιώθω αυτά που θέλει να μου πεί και δεν βγαίνουν οι λέξεις. Μου είπε πως με αγαπά και το διόρθωσε λέγοντας πως “Μας αγαπά τώρα πια”. Δεν θέλω να θυμάμαι πως είχα προβληματάκια στην αρχή, πως παντρευόμασταν με τον μπαμπά σε 20 μέρες και έπρεπε να είμαι στο κρεβάτι. Για σένα θα έκανα τα πάντα. Θυμάμαι Όταν είδα τον σάκο στην κοιλιά μου με μία μαύρη κουκίδα μέσα, και αυτή η κουκίδα ήσουν εσύ όταν ξαφνικά βλέπω να αναβοσβήνει ένα φωτάκι και μου είπε η γιατρός πως ήταν η καρδούλα σου. Άνοιξα τα μάτια μου και τα αυτιά μου για να δώ και να ακούσω την καρδιά σου, “ΤΙ ΜΑΓΕΙΑ !!!!”δεν θα το ξεχάσω όσο ζω. Ένα πλατύ χαμόγελο δεν έλεγε να φύγει από τα χείλια μου για ώρες μετά. Σε είχα κιόλας αγαπήσει πιο πολύ και από μένα. Δεν θέλω να θυμάμαι πως εκείνη η γιατρός προσπάθησε να σε πάρει από μένα. Πίστευα μέσα μου πως και εσύ όπως και εγώ θα ήμασταν σύντομα αγκαλιά. Θυμάμαι…. Όταν ο γιατρός μου είπε Ελένη ΟΛΑ ΚΑΛΑ με το μωράκι σου δεν βλέπω να έχει κάτι, απλά να προσέχεις, έκλαιγα από χαρά και ο μπαμπάς, μας πείρε αγκαλιά και μας είπε πως είναι σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά και θα γίνουμε οικογένεια. Θυμάμαι Τους μήνες να κυλάνε, εσύ να μεγαλώνεις, να βλέπουμε πάντα μαζί με τον μπαμπά, εσένα να παίρνεις σάρκα και οστά, η καρδούλα σου να χτυπάει σαν τρελή από ζωή και τα χεράκια σου να μας χαιρετούν από την κοιλιά μου σαν να μας έλεγες “ γιά… είμαι και εγώ εδώ και το παλεύω γιατί θέλω, όταν βγω, να νιώσω την αγκαλιά σας και την αγάπη σας ”, θέλαμε τόσο πολύ να σου δώσουμε αγάπη, νιώθαμε ότι εσύ ήσουν αυτό που έλειπες από την ζωή μας. Θυμάμαι Όταν με πείρε ο μπαμπάς τηλέφωνο και μου είπε χαρούμενος, συγκινημένος και γεμάτος καμάρι, πως είσαι αγοράκι. Ανατρίχιασα ολόκληρη, δάκρυσα και δεν ήξερα τη να κάνω δεν ήξερα που ήμουν τι έκανα μόνο γελούσα….γελούσα και πάντα δόξαζα το θεό που τα αποτελέσματα ήταν θετικά και ήσουν πάνω από όλα ένα γερό παιδάκι. Δεν θέλω να θυμάμαι πως για δύο μήνες πηγαίναμε στο γιατρό κάθε 5 μέρες για να δούμε την καρδούλα σου να χτυπά, να δούμε αν ζεις. Εσύ όμως μας έκανες ευτυχισμένους και μας αποδείκνυες κάθε φορά πόσο αντράκι είσαι. ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ 3 Μαΐου ξημέρωνε ο θεός την μέρα Πέμπτη του 2007. Αυτή η μέρα ήταν και θα είναι χαραγμένη στην καρδιά μου σαν την ομορφότερη, την πιο ευτυχισμένη και την πιο σημαντική της ζωής μου. Δεν νομίζω ότι οι λέξεις είναι αρκετές για να εκφράσω αυτά που ένιωθα. Όταν σε πείρα στην αγκαλιά μου σε χάιδευα σε κοίταζα, δεν πίστευα ότι εσύ ήσουν το μωράκι μου, σε κοίταξα και σου είπα «ΛΑΧΤΑΡΑ ΜΟΥ ΗΡΘΕΣ??» . Ευχαριστούσα τον θεό που σε χάρισε σε μένα και ταυτόχρονα τον παρακαλούσα και τον παρακαλώ ακόμα να σε έχει γερό και καλοφωτισμένο. Σε πείρε ο μπαμπάς αγκαλιά κλαίγοντας από χαρά και λίγο αργότερα ήρθατε μαζί στο δωμάτιο. Αγκαλιαστήκαμε όλοι μαζί και κλαίγαμε…γελούσαμε κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο και σε κοιτούσαμε μαζί, ανταλλάζαμε τόσα πολλά λόγια με τα μάτια, τόση αγάπη, ευχόμασταν να είμαστε για σένα καλοί γονείς και σου δώσαμε μια υπόσχεση πως όσο θα ζούμε να είμαστε στο πλάι σου. Σήμερα ένα χρόνο μαζί και η ζωή μας είναι όμορφη, ευτυχισμένη, γεμάτη από συναισθήματα από ένταση από νόημα. Πιστεύουμε και εγώ και ο μπαμπάς πως ξανά γεννηθήκαμε μαζί σου και εμείς και η αγάπη μας, πως γι’αυτό το σκοπό υπάρχουμε …… Για να δώσουμε σε εσένα όλη μας την ΑΓΑΠΗ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ Με αγάπη η μαμά και ο μπαμπάς Το είχα ξανά βάλει παλιότερα αλλά δεν πειράζει

Δεν πιστεύω πως δεν έχω ξαναγράψει ( κρατούσα ημερολόγιο για πολλά χρόνια ) πιο όμορφα λόγια από αυτά που έγραψα για τον γιο μου στα γενέθλιά του ….. ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ Θυμάμαι….. Σαν σήμερα το βράδυ καθόμουνα στον καναπέ και χάιδευα την κοιλιά μου, δηλαδή εσένα. Την άλλη μέρα το πρωί θα σε κρατούσα στην αγκαλιά μου. Ξαφνικά πέρασαν από τα μάτια μου όλοι εκείνοι οι μήνες που παλεύαμε μαζί και δίναμε τον αγώνα μας για να έρθεις στη ζωή. Θυμάμαι… Όταν μου είπε η γιατρός ότι είμαι έγκυος…. έκλαιγα… έκλαιγα…. έκλαιγα από χαρά, δεν πίστευα πως θα αποκτούσα παιδάκι, το δικό μου παιδάκι. Γύριζα στο σπίτι και ούτε που θυμάμαι πώς, πόση ώρα έκανα, ποιόν συνάντησα, είχα στο μυαλό μου μόνο εσένα… χάιδευα την κοιλιά μου και έκλαιγα…. έκλαιγα με λυγμούς. Ήθελα να βγώ να το φωνάξω παντού πως έχω μωράκι. Όταν μπήκα στο σπίτι μας είδα τον μπαμπά σου στα μάτια και γελώντας με δάκρια του είπα «είμαι έγκυος, θα έχουμε μωράκι». Φώτισαν τα μάτια του, γελούσαν και τα αυτιά του, με πείρε αγκαλιά και με φιλούσε….με φιλούσε…με φιλούσε, με κοιτούσε στα μάτια προσπαθώντας να καταλάβει τι θέλω, πώς είμαι αν νιώθω αυτά που θέλει να μου πεί και δεν βγαίνουν οι λέξεις. Μου είπε πως με αγαπά και το διόρθωσε λέγοντας πως “Μας αγαπά τώρα πια”. Δεν θέλω να θυμάμαι πως είχα προβληματάκια στην αρχή, πως παντρευόμασταν με τον μπαμπά σε 20 μέρες και έπρεπε να είμαι στο κρεβάτι. Για σένα θα έκανα τα πάντα. Θυμάμαι Όταν είδα τον σάκο στην κοιλιά μου με μία μαύρη κουκίδα μέσα, και αυτή η κουκίδα ήσουν εσύ όταν ξαφνικά βλέπω να αναβοσβήνει ένα φωτάκι και μου είπε η γιατρός πως ήταν η καρδούλα σου. Άνοιξα τα μάτια μου και τα αυτιά μου για να δώ και να ακούσω την καρδιά σου, “ΤΙ ΜΑΓΕΙΑ !!!!”δεν θα το ξεχάσω όσο ζω. Ένα πλατύ χαμόγελο δεν έλεγε να φύγει από τα χείλια μου για ώρες μετά. Σε είχα κιόλας αγαπήσει πιο πολύ και από μένα. Δεν θέλω να θυμάμαι πως εκείνη η γιατρός προσπάθησε να σε πάρει από μένα. Πίστευα μέσα μου πως και εσύ όπως και εγώ θα ήμασταν σύντομα αγκαλιά. Θυμάμαι…. Όταν ο γιατρός μου είπε Ελένη ΟΛΑ ΚΑΛΑ με το μωράκι σου δεν βλέπω να έχει κάτι, απλά να προσέχεις, έκλαιγα από χαρά και ο μπαμπάς, μας πείρε αγκαλιά και μας είπε πως είναι σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά και θα γίνουμε οικογένεια. Θυμάμαι Τους μήνες να κυλάνε, εσύ να μεγαλώνεις, να βλέπουμε πάντα μαζί με τον μπαμπά, εσένα να παίρνεις σάρκα και οστά, η καρδούλα σου να χτυπάει σαν τρελή από ζωή και τα χεράκια σου να μας χαιρετούν από την κοιλιά μου σαν να μας έλεγες “ γιά… είμαι και εγώ εδώ και το παλεύω γιατί θέλω, όταν βγω, να νιώσω την αγκαλιά σας και την αγάπη σας ”, θέλαμε τόσο πολύ να σου δώσουμε αγάπη, νιώθαμε ότι εσύ ήσουν αυτό που έλειπες από την ζωή μας. Θυμάμαι Όταν με πείρε ο μπαμπάς τηλέφωνο και μου είπε χαρούμενος, συγκινημένος και γεμάτος καμάρι, πως είσαι αγοράκι. Ανατρίχιασα ολόκληρη, δάκρυσα και δεν ήξερα τη να κάνω δεν ήξερα που ήμουν τι έκανα μόνο γελούσα….γελούσα και πάντα δόξαζα το θεό που τα αποτελέσματα ήταν θετικά και ήσουν πάνω από όλα ένα γερό παιδάκι. Δεν θέλω να θυμάμαι πως για δύο μήνες πηγαίναμε στο γιατρό κάθε 5 μέρες για να δούμε την καρδούλα σου να χτυπά, να δούμε αν ζεις. Εσύ όμως μας έκανες ευτυχισμένους και μας αποδείκνυες κάθε φορά πόσο αντράκι είσαι. ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ 3 Μαΐου ξημέρωνε ο θεός την μέρα Πέμπτη του 2007. Αυτή η μέρα ήταν και θα είναι χαραγμένη στην καρδιά μου σαν την ομορφότερη, την πιο ευτυχισμένη και την πιο σημαντική της ζωής μου. Δεν νομίζω ότι οι λέξεις είναι αρκετές για να εκφράσω αυτά που ένιωθα. Όταν σε πείρα στην αγκαλιά μου σε χάιδευα σε κοίταζα, δεν πίστευα ότι εσύ ήσουν το μωράκι μου, σε κοίταξα και σου είπα «ΛΑΧΤΑΡΑ ΜΟΥ ΗΡΘΕΣ??» . Ευχαριστούσα τον θεό που σε χάρισε σε μένα και ταυτόχρονα τον παρακαλούσα και τον παρακαλώ ακόμα να σε έχει γερό και καλοφωτισμένο. Σε πείρε ο μπαμπάς αγκαλιά κλαίγοντας από χαρά και λίγο αργότερα ήρθατε μαζί στο δωμάτιο. Αγκαλιαστήκαμε όλοι μαζί και κλαίγαμε…γελούσαμε κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο και σε κοιτούσαμε μαζί, ανταλλάζαμε τόσα πολλά λόγια με τα μάτια, τόση αγάπη, ευχόμασταν να είμαστε για σένα καλοί γονείς και σου δώσαμε μια υπόσχεση πως όσο θα ζούμε να είμαστε στο πλάι σου. Σήμερα ένα χρόνο μαζί και η ζωή μας είναι όμορφη, ευτυχισμένη, γεμάτη από συναισθήματα από ένταση από νόημα. Πιστεύουμε και εγώ και ο μπαμπάς πως ξανά γεννηθήκαμε μαζί σου και εμείς και η αγάπη μας, πως γι’αυτό το σκοπό υπάρχουμε …… Για να δώσουμε σε εσένα όλη μας την ΑΓΑΠΗ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙΣ Με αγάπη η μαμά και ο μπαμπάς Το είχα ξανά βάλει παλιότερα αλλά δεν πειράζει