mirlitsa

Κοίτα Μαριέττα και μένα ο άντρας μου είναι πολύ φαν του κρέατος αλλά τώρα που φτιάχνω ένα φαγητό για όλους μας δεν γίνεται να τρώμε κάθε μέρα κρέας βρε αδελφέ! Άσε που τρώμε πλέον και υγιεινά από άποψη μπαχαρικών και γενικά λιπαρών λόγω των παιδιών!

HaraAbel έγραψε: είσαι τυχερό κορίτσι.......μαζί με την τούρτα που σου χρωστάω θα σου στείλω και ένα κομμάτι περιποιημένο παστίτσιο!!!!!!!!!!!! Φοβερό εεεεεεεεε?????????? Μήπως σου μύρισε????????????

Λοιπόν το μενού σήμερα λέει παστίτσιο!!!! :woohoo: Βέβαια θα το φτιάξει η μητέρα μου, εγώ έφτιαξα μόνο τον κιμά εχθές και σήμερα η συνέχεια από την μαμα!!!!! Τι καλά που βρήσκω και φαγητό, είμαι πολύ προνομιούχα!!!! ...ααααα και σαλατούλα μαρούλι, ρόκα, περμεζάνα....δικιά μου!!!!!!

Λοιπόν γιουλάκι σε βρήσκω πολύ σωστή....δεν το είχα σκεφτεί έτσι όπως τα έθεσες!!!! Μπράβο σου και πάλι μπράβο!!!! :laugh: :laugh:

gioulaki έγραψε: Δεν αμφιβάλλω, κι εγώ δουλεύω άλλωστε, δεν φαίνεται!!!!!!

gioulaki έγραψε: Γιουλάκι και εσύ πολύ δουλειά εεεεεεεεεε???????????????

Καλημέρα κορίτσια!!!!! Σήμερα θα είναι μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα!!!!!! Εγώ βέβαια είμαι δουλειά, αλλά αμέσως μετά το σχόλασμα βουρρρρρρρρρ για πάρκο με τα παιδάκια μου!!!!!!!!!!!!!

Ραμόνα μου δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι αλλά για να το κάνεις θα έχεις τους λόγους σου και οφείλω να τους σεβαστώ. Πολλά φιλιά έχεις κι από μένα, και ειλικρινά θα ήθελα πολύ να μπορούσα να σε γνωρίσω σήμερα...

Aχ τι ωραία που περάσατε καλά βρε κορίτσια!!!! Σας ψιλοζηλεύω, πάλι εγώ δεν τα κατάφερα , πάντα κάτι θα συμβεί. Συνήθως Κυριακές πάμε από νωρίς στα πεθερικά για φαγητό και μετά λούνα παρκ τα παιδιά....και έτσι πάλι στην απ' έξω εγώ!!! Ραμόνα τελικά τα κατάφερες και πήγες εεεεε? Ελπίζω την επόμενη φορά να σταθώ πιό τυχερή και να έρθω κι εγώ, θέλω τόσο πολύ να σας γνωρίσω!!!!!

Αχ γλυκιά μου θα σε απογοητεύσω .....δεν έχω εμπειρία στο θέμα σου αλλά επειδή με άγχωσες με το μήνυμά σου θέλησα να σου δώσω λίγο θάρρος ότι όλα καλά θα πάνε!!! Σου εύχομαι το καλύτερο αν και δεν πιστεύω τίποτα αρνητικό!!!!! Φιλάκια!

kinkajoujou έγραψε: ααα επίσης κορίτσια μου είπαν πρόσφατα από καλό μαγαζί με κουζινικά ότι τα μαχαίρια στομώνουν στο πλυντήριο πιάτων

molly έγραψε: κοίτα εγώ έχω bosch αλλά θεωρώ σε όλα το ίδιο είναι και πρέπει να προσθέτεις εκθαμβωτικό & άλτα κάθε φορά που τελειώνουν και εννοείται όχι σε κάθε χρήση. Αργούν κάπως να τελειώσουν άλλωστε έχουν και ένδειξη.

Εννοείται πως αξίζει! Εγώ προσωπικά έχω ένα μικρό, ίσα-ίσα για τα καθημερινά μας πιάτα-ποτήρια κλπ. Σε πληροφορώ ότι με έχει ξεκουράσει απίστευτα. Και όσο για τα ταψιά ή τις κατσαρόλες που πλένω στο χέρι δεν με ενδιαφέρει γιατί δεν είναι και τόσα πολλά άλλωστε όπως τα καθημερινά σερβίτσια από όλους μας.

Λία μου καλησπέρα, ως αναφορά του θέμα παιδιάτρου δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. ΄Οπως καταλαβαίνεις την έχω "πατήσει" κι εγώ απο τον δικό μου παιδίατρο τον οποίο και άλλαξα τελικά. Προσωπικά δεν με νοιάζει καθόλου αν θα με πάρει τηλέφωνο ΄η όχι όταν γνωρίζει ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα. Αυτό που με ενδιαφέρει και μόνο, είναι να μας δίνει την απαραίτητη προσοχή και σημασία όταν τον επισκεπτόμαστε στο ιατρείο του...και όχι να μας "ξεπετά" όπως-όπως. Θέλω να είναι ιδιαίτερα σχολαστικός με τα παιδιά μου και σωστός με τις διαγνώσεις του, από κει και πέρα δεν θέλω τίποτα παραπάνω από κανέναν.

Δεν ξέρω βρε κοπελιά αν είναι η πρώτη σου προσπάθεια αλλά όπως κι αν έχει δεν χρειάζεται στεναχώρια και άγχος. Σίγουρα είναι εύκολο να το λές και δύσκολο να το βιώνεις αλλά τι μπορείς να κάνεις? Κουράγιο και καλή συνέχεια σου εύχομαι.

Να σου πω την αλήθεια θα προτιμούσα στόρυ σε παράθυρο παρά σε πόρτα. Πιστεύω πως δεν θα είναι πολύ βολικό. Πάντως ωραία η ιδέα σου για ζωγραφιστώ....

Γειά σου βρε Ντίνα, Αθήνα μένω.....σε απογοήτευσα??? αλλά είδα Θεσσαλία και σκίρισε το πατριωτικό μου!!! Βλέπεις είμαι από Λαμία...Δομοκό!

Πρόωρη εμμηνόπαυση?????, πρώτη φορά το ακούω αυτό!!! Και σε τόσο νεαρή ηλικία? Είμαι λίγο ανενημέρωτη.. Αλλά βρε κοπελιά όπως κι αν στα είπε ο γιατρός σου, βλέπεις όπως σου είπαν τα κορίτσια πως τίποτα δεν τελειώνει. Υπάρχει λύση και θα την βρείς όταν αλλάξεις γιατρό. Εύχομαι σύντομα να μας έχεις ευχάριστα νέα και καλά αποτελέσματα!!!

Αχ γλυκιά μου και μένα πως και πως περίμενε η κόρη μου το μωράκι....αλλά όταν γυρίσαμε σπίτι και προσπαθούσα να το θηλάσω, να το αλλάξω, να το μπανιαρίσω.....αρχίσαν τα δύσκολα. Ήταν πολύ επιθετική στην αρχή, δεν τολμούσα να τον αφήνω μόνο. Βέβαια κι εγώ δεν την αντιμετώπιζα σωστά, της φώναζα και έτσι την εκνεύριζα περισσότερο. Αυτό που σου προτείνω λοιπόν είναι να αφήνεις το μικρό να συμμετέχει σε ότι μπορεί, άλλωστε εσείς είστε μεγάλοι και καταλαβαίνεται καλύτερα. Όλα καλά θα πάνε....μην αγχώνεσαι!

Χρόνια πολλά κοπελιές!!!!!!! Βασικά αύριο δεν είναι?

Δεν χρειάζεται να ζητάς συγνώμη, άλλωστε δεν κρίνουμε εμείς κανέναν. Όμως βρε κοπελιά, αφού δεν ήθελες να ακούσεις και άλλες γνώμες διαφορεικές από την δική σου γιατί άνοιξες ένα τέτοιο θέμα? Και στην τελική γιατί μας το ανέφερες? Μόνη σου τα είπες, μόνη σου τα έσβησες....

Γειά σου βρε Τασία, συν-ονόματη με την μαμά μου!!! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, εγώ είμαι η Άσπα και όπως θα δεις παρακάτω έχω και εγώ δυο ζουζούνια....

Καλώς την Ζωγραφία!!! Καλέ τι ωραίο όνομα έχεις, πρώτη φορά το ακούω!!! Εγώ λοιπόν είμαι η Άσπα και έχω δύο παιδάκια!!! Είμαι 32χρονών και μένω Αθήνα. Εσύ από που είσαι?

Ήταν θέλημα θεού να ζήσει αυτό το μωράκι!!! Να είναι πάντα γερό και να αγωνίζεται στην ζωή του... Τι θυμήθηκα τώρα....όταν με το καλό είχα γεννήσει την κόρη μου, πριν 3χρόνια στο Ιασώ, λόγω προωρότητας μπήκε θερμοκοιτίδα. Γεννήθηκε 2.400γρ, στην 36η εβδομάδα και αδύναμους μπεύμονες. Έτσι έμεινε στην μονάδα εντατικής θεραπείας 2 εβδομάδες. Πηγαίναμε καθημερινά με τον συζυγό μου και την βλέπαμε, πρωί και απόγευμα. Αυτό που βιώσα 2 εβδομάδες που μπαινογβαίναμε εκεί μέσα δεν το έχω νιώσει ποτέ. Να αντικρίζεις μωράκια μισού κιλού, διασωληνωμένα από παντού και να σκέφτεσαι "άραγε θα αντέξει αυτό το μωράκι?", "θα επιζήσει?" Σε αυτό το χρονικό διάστημα γνωρίσαμε λίγο πολύ τους άλλους γονείς και βλέπαμε πόση αγάπη και δύναμη χρειάζεται για όλο αυτό... Δυστυχώς όμως δεν τα καταφέρνανε όλα τα παιδάκια, έξω από την αίθουσα υπήρχε ένας πίνακας με τα πρόωρα μωρά και την πορεία τους μέχρι που έγιναν 2-3 χρονών...αν έβλεπες όμως και τις άλλες στατιστικές σε έπιανε η καρδιά σου.. , τα γράφω και συγκινούμε πολύ, έρχονται πάλι οι αναμνήσεις και οι καθημερινές μου προσευχές για όλα τα μωράκια που γνώρισα εκεί μέσα... Ειλικρινά με συγκίνησε αυτό το θέμα και μου δώθηκε η ευκαιρία να διηγηθώ ότι βίωσα. Να είναι όλα τα παιδιά του κόσμου καλά!!!

Στην συνάντηση μπορούμε να φέρουμε και παιδιά?