gioupi

Σίγουρα δεν μπορώ να ξέρω εάν ο γιατρός σου έχει δίκιο ή άδικο! Ξέρω όμως σίγουρα πως δεν σου έδωσε τον απαραίτητο χρόνο για να σου εξηγήσει και σε άφησε με αμφιβολίες! Εγώ άλλαξα το γιατρό μου στον 9ο μήνα. Ο λόγος ήταν ότι με είχε απογοητεύσει και στεναχωρήσει τόσο πολύ η συμπεριφορά του που δεν ήθελα να τον ξαναδώ μπροστά μου ¨οχι και να γεννήσω μαζί του. Πήγα σε γυναικολόγο που είχε ξεγεννήσει τη κουμπάρα μου και ήξερα ότι είνια πολύ καλή - και με δέχτηκε. Ο Χασιάκος - που σκέφτεσαι είναι στο Αρεταίιο - θα δεχτεί να σε "πάρει" από συν'αδελφό του, που είναι μαζί στο ίδιο νοσοκομείο? Πάντως πρέπει να ηρεμήσεις, να καταλήξεις σε γιατρό (είτε αυτόν που έχεις ή άλλον) και να ετοιμαστείς να υποδεχτείς το μωρό σου με χαμόγελο! Εύχομαι να πάνε όλα καλά

Tirogaridaki (τι ωραίο όνομα!!!) Σκεφτηκες μήπως εκδηλώνει ζήλεια για το μωρό που έρχεται από τώρα? Ειδικά εάν βλέπει τις προετοιμασίες και εαν του λένε τώρα που θα έρθει το μωρό .... Μήπως?

Στο δικός μου που είχε ΓΟΠ κατ' εντολή γιατρού τον κρατάγαμε 30-40 λεπτά αγκαλίτσα μετά από κάθε γεύμα και μετά τον ξαπλώναμε και στο κρεβατάκι του είχαμε δημιουργήσει κλήση (είχα βάλει βιβλία κάτω από τα 2 πόδια της κούνιας και είχα σηκώσει το μέρος που έβαζα το κεφαλάκι του πιο ψηλά)

Κορίτσια, Εμάς η παιδίατρος μας είπε να μην το πειράξουμε μέχρι να χρονίσει - έτσι και κάναμε. Μετά το χρόνο και αφού τον έκανα μπάνιο ξεκίνησα κάθε βράδυ να κατεβάζω σιγά σιγά το πετσάκι, μέχρι που κατέβηκε τελείως. Τώρα κάθε βράδυ το κατεβάζω μια φορά για να διατηρηθεί το "άνοιγμα". Καλά κάνω που το κάνω κάθε βράδυ ή είναι συχνά?

Δυστυχώς κάπως έτσι αισθανόμουμα και εγώ. Το μόνο που μπορώ να σου πώ και είναι σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι για πάντα έτσι. Αυτό που θα σε βοηθήσει είναι να βγείς καμιά βόλτα και να βρεις λίγο χρόνο έστω μισή ωρίτσα να πας ας πούμε ένα κομμωτήριο - ακόμα και αν θηλάζεις ένα χτένισμα μπορείς να το κάνεις. Κάτι τέτοιο νομίζω θα σε ανεβάσει ψυχολογικά. Θέλέι λίγο χρόνο για να βρείτε τους ρυθμούς σας και να λειτουργείσετε με το νέο μέλος της οικογένειας. Μην απελπίζεσαι δεν θα είναι έτσι για πάντα. Ελπίζω σύντομα να αισθανθείς καλύτερα

Η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής σου έρχεται!!!! ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ! Ότι και να φαντάζεσαι δεν έχει καμία σχέση με αυτό που θα αισθανθείς εκείνη τη στιγμή. Εγώ έζησα την απόλυτη ευτυχία, όπως δεν την έχω ξανααισθανθεί ποτέ στη ζωή μου. Δεν περιγράφεται... Φόρα το καλύτερο χαμόγελό σου, πήγαινε κομμωτήριο και ετοιμάσου να υποδεχθείς αυτή τη μέρα όσο πιο όμορφη και ξέγνοιαστη γίνεται. Αυτό που μπορείς να σκέφτεσαι είναι ότι σε λίγο θα γνωρίσεις από κοντά το μωρό σου και τα άλλα άστα στο γιατρό σου. Ειλικρινά εμπιστεύσου το γιατρό σου και ζήσε το μεγαλείο!!!!! (Μόνο να κερδίσεις έχεις με αυτό τον τρόπο) Με το καλό!!!!

RUBELA έγραψε:

MITSI2 έγραψε: Δεν θυμάμαι το μοντέλο, το πήραμε όμως από τα Λητώ και είναι της chicco. ¨εβγαινε μόνο σε κόκκινο χρώμα, η πλάτη πέφτει τελείως και έκανε 100Ευρώ

Χιλιόχρονο, υγιές και πάντα χαμογελαστό το μωράκι σας!!!! Καλή λοχεία

Κορίτσια, Εγώ έχω πάρει ένα τέτοιο της Chicco που η πλάτη ξαπλώνει τελείως κάτω και ο μικρός μπορεί να κοιμηθεί ξάπλα. Το πήρα πέρισυ 100E.

Κορίτσια οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομίων πληρώνονται από το κράτος μόνο εάν έχουν εφημερία. Ο γιατρός ο οποίος θα μπει στο νοσοκομείο να ξεγεννήσει μια γυναίκα ενώ δεν έχει εφημερία δεν πληρώνεται από το κράτος.

RUBELA έγραψε: Από τη στιγμή που ασχολείτε μαζί σου 9 ολόκληρους μήνες και δεν έχει πάρει ευρώ, εγώ δεν τα θεωρώ πολλά. Τα θεωρώ καλή αμοιβή για μια καλή δουλειά που έχει κάνει. Εάν πλήρωνες και κάθε φορά που σε έβλεπε θα σου έλεγα είναι πολλά, αλλά τώρα νομίζω είναι οκ για 9 μήνες παρακολούθηση + γέννα

Εμένα είναι 17 μηνών και ακόμα δεν έχει μαξιλάρι. Η παιδίατρος μου είπε αφού πάει 3 ετών! Τί να πώ? Δεν με έχει απασχολήσει παραπάνω γιατί ο μικρός μου δεν το ζητάει

Συγχαρητήριαααααα!!!!!! Σας εύχομαι να είστε πάντα ερωτευμένοι

Εγώ γύρισα στη δουλεία΄όταν ο μικρός ήταν 3,5μηνών. Τον πρόσεχε βέβαια η πεθερά στην οποία έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, οπότε δεν είχα άγχος. Δεν το μετάνοιωσα, γιατί πρώτα απ΄όλα το παιδί μου ήταν και είναι σε καλά χέρια, και το οικονομικό είναι πολύ σημαντικό και η δική μου ψυχολογία ανέβηκε απ'όταν ξεκίνησα να βγαίνω εκτός σπιτιού, έστω και εάν ήταν για δουλειά

Ευχαριστώ Σωσώ

Tirogaridaki, Το power plate έχει αποτελέσματα, αλλά μπορεί εύκολα να τραυματιστείς χωρίς επίβλεψη γυμναστή και εάν κάνεις για μεγάλο χρονικό διάστημα από τη δόνηση μπορεί να προκληθεί πτώση των εσωτερικών οργάνων π.χ. μήτρας

Κορίτσια μόλις είδα τη διαφήμιση της κονσόλας Wii Fit & Wii Fit plus. Μήπως ξέρετε κόστος? Ευχαριστώ Φιλιά

ΚΑΤ ΚΑΤ σκέψου επίσης ότι όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εδραιώνεται μια κατάσταση, θεωρείται δεδομένη και τόσο πιο δύσκολο είναι να την αλλάξεις. Μην νομίζεις ότι στο μέλλον θα γίνει κάτι και θα αλλάξει από μόνο του... Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού!

thalassa έγραψε:

ΚΑΤΚΑΤ έγραψε: Εγώ το βράζω 8-10 λεπτά

Βάνια μου, Εγώ που το βλέπω απ'έξω λέω το εξής: Τα δεδομένα (για μένα) είναι: 1) Οι ειδικοί που βλέπουν το παιδί σου μπορούν να σε συμβουλέψουν σωστά για να μπορέσει ο Σταύρος να ανταποκριθεί όσο καλύτερα γίνεται. 2) Τα μικρά παιδιά είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ σκληρά με τα συνομήλικά τους Οπότε ίσως σκεφτόμουνα ότι είναι καλύτερα ο Σταύρος να επαναλάβει το νηπιαγωγείο. ΙΣΩΣ να ήταν καλό να αλλάξει νηπιαγωγείο, να καταλάβει ότι πάει κάπου αλλού? Σίγουρα πάντως πριν πάρω κάποια απόφαση θα μιλούσα και με κάποιο ψυχολόγο, 1) για να πάρω την άποψή του, ως προς το πώς θα επηρεάσει η μια ή άλλη επιλογή την ψυχολογία του παιδιού και 2) Πώς θα του πώ ότι θα ξαναπάει νηπιαγωγείο χωρίς να πληγωθεί εάν αυτή θα είναι η τελική απόφαση

ΚΑΤ ΚΑΤ νομίζω ότι εάν θέλεις να αλλάξει κάτι στη ζωή σου θα πρέπει να γίνεις λίγο πιο διαλλακτική. Τί σημαίνει: "...ο αντρας μου οχι να με βοηθησει, δεν θελει με τιποτα να μαθω να οδηγω... Να βαλω το παιδι σε αυτοκινητο φιλης μου?Αυτο το ξεχναμε. Οπως και να τη βαλω σε ταξι ακομα χειροτερα! Οποτε ακυρο και αυτο..." Κάτι από αυτά θα πρέπει να κάνεις. Σκέφτηκες ότι ίσως ο άντρας σου είναι πολύ ζηλιάρης και δεν θέλει να βγαίνεις έξω και για αυτό δεν σε στηρίζει να πάρεις δίπλωμα οδήγησης? Ότι ίσως εάν βγεις με μια φίλη σου και τη μικρή για καφέ, μπορεί να προτιμήσει να μην κοιμηθεί και να βγείτε μαζί για να μην βγείς μόνη σου? Δεν ξέρω, εγώ πάντως θα προσπαθούσα να κάνω κάτι από αυτά με ωραίο τρόπο, χωρίς να "εκνευρίσω" τον άντρα μου, με επιχειρήματα λογικά που δεν θα μπορεί να αντικρούσει και που βέβαια δεν θα τον κάνουν να ζηλέψει. Δεν θέλω να πιστεύω ότι έτσι είναι η ζωή και να σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πιστέυω ότι αξίζει να παλέουμε για αυτά που θέλουμε εφόσων δεν είναι κάτι ανήθικο και δεν περιορίζει την ελεύθερία κάποιου άλλου. Πολλά τελικά είπα Ελπίζω να αλλάξει η ζωή σου προς το καλύτερο

Λοιπόν Thalassa mou, Στα γράφω έτσι όπως μου τα εξήγησε η συνάδελφος μου: Οι πυρετικοί σπασμοί συνήθως προσβάλλουν αγοράκια και συνήθως μετά τα 6 τους χρόνια εξαφανίζονται έτσι απλά όπως ήρθαν. Είναι σαν μια αλεργική αντίδραση του οργανισμού στον πυρετό. Όταν ο οργανισμός ανεβάσει πυρετό (συνήθως πάνω από 38,5 - αλλά αυτό παίζει από παιδί σε παιδί) εμφανίζεται μείωση καλλίου και έχουμε τρέμουλο, σπασμούς, σφύξιμο στα δόντια, γυρίζουν τα μάτια ανάποδα και μπορεί να παραμιλάει. Η εικόνα αυτή ΔΕΝ αντιπροσωπεύει την παραγματική κατάσταση του παιδιού. Συνήθως η διάρκειά τους είναι 1-2 λεπτά, μπορεί να έχουμε απώλεια συνείδησης και μετά το παιδάκι πέφτει σε βαθύ ύπνο και όταν ξυπνήσει δεν θυμάται τίποτα. Το σημαντικό είναι να προσέξουμε όταν αυτό συμβαίνει το παιδάκι να μην πέσει και τραυνατιστεί από την πτώση. Επίσης πρέπει να προσπαθήσουμε να του κατεβάσουμε τον πυρετό. Το ιδανικό σε μπανιέρα με χλιαρό νερό ή κόμπρέσες στο κεφάλι. {Παρένθεση στη συνάδελφο που συνέβει με ένα παιδάκι και ήταν έξω έβαλε το παιδί σε λακούβα του δρόμου που είχε νερό και αυτό βοήθησε πολύ!} ¨οταν συνέλθει και ξυπνήσει, δίνουμε στο παιδί περισσότερο νερό και γενικότερα όσο μπορούμε τροφές πλούσιες σε κάλλιο - όπως οι μπανάνες. Εφόσων γνωρίζουμε ότι το παιδί εμφανίζει πυρετικούς σπασμούς προσέχουμε να μην ανεβαίνει ο πυρετός του - δίνουμε αντιπυρετικά πριν φτάσει ο πυρετός 38. Το θέαμα ενός παιδιού με πυρετικό σπασμό είναι σοκαριστικό και δίνει την εντύπωση ότι του συμβαίνει κάτι πολύ πιο σοβαρό. Πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να προσπαθήσουμε να του κατεβάσουμε τον πυρετό.

Είναι εύλογοι οι φόβοι σου. Το μωράκι σου έχει πιθανότητες να κατέβει και όχι. Την καλύτερη απάντηση μπορεί να στη δώσει ο γυναικολόγος σου. Εμένα το μόνο που με κράτησε ήρεμη την αντίστοιχη περίοδο, ήταν η εμποστοσύνη που είχα στη γυναικολόγο μου. ¨ηξερα ότι, ό,τι και να συμβεί θα πάνε όλα καλά. Σου εύχομαι με ένα πόνο να έχεις ένα υγιαίστατο μωράκι στην αγκαλίτσα σου