Crazy

Ο καλύτερος τρόπος ν'αρχίσει ο μήνας και μάλιστα ο μήνας γενεθλίων μου, ήταν η σημερινή μας συνάντηση!!! :woohoo: :woohoo: :laugh: Βέβαια, μπορεί να μην είχαμε μεγάλη συμμετοχή - ας μην αρχίσω να γράφω απουσίες, γιατί πολλές (ξέρετε ποιες είστε, δε σας γράφω!) κοντεύουν να κοπούν... :silly: ... αλλά περάσαμε πολύ ωραία! Ήπιαμε τα καφεδάκια μας, παίξαμε δυο παιχνίδια και το καταδιασκεδάσαμε!!! :laugh: Παρουσίες: Δημητρούλα Μαρίτσα (Marianda) Έλενα (Dallia) Μαρία (Dora1) Βάνια (και Σταύρος) Τζωρτζίνα (Gorgina) και η αφεντιά μου! Απουσίες: όλες οι υπόλοιπες - κανονίστε την πορεία σας! Δε σας λέω το σκορ του πρώτου παιχνιδιού γιατί δε θα με πιστέψετε! :laugh: Ούτε εγώ το πίστευα!! :silly: Στο δεύτερο φυσικά σάρωσε η Δημητρούλα μας!!! Σταθερή αξία!!! Κοριτσάκια μου πολύ χάρηκα που σας είδα! Σύντομα θα κανονίσουμε την επόμενή μας συνάντηση η οποία προκαταβολικά σας λέω ότι θα'ναι στο κέντρο, μάλλον στην Τερίνα, γιατί μου φαίνεται πως μόνο αν σας τάξουμε σοκολατόπιτα μαζευόσαστε!! :laugh: :laugh: :silly: :laugh: Και τώρα, δίνω πάσα για το φωτογραφικό ρεπορτάζ της συνάντησης στην διαπιστευμένη παπαράτσι μας, Δημητρούλα!! :woohoo: :woohoo: :silly: Φιλάκια!!!!

Ελένη, τέλεια!!! Καλά να περάσετε!!!!!!!! Φιλάκια πολλά σε όλα τα κορίτσια!! :)

dimitroula29 έγραψε: Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται λέμεεεεεεε!!!!! :laugh: :laugh: :silly:

Καλημέρα!!! Καλό μήνα!!!! Ραντεβού στο μετρό του Αγίου Δημητρίου σε περίπου 1,5 ώρα από τώρα!! Φιλάκια!!!

Θα περιμένουμε τα νέα σου!!! Κι άμα έρθεις Αθήνα, κανονίζουμε και συνάντηση αν θέλεις! Θα'ρθει το μωράκι ξανά.. να'σαι σίγουρη! Και θα'ρθει για να μείνει! Φιλάκια!

Ένα την ημέρα μου'χει πει να παίρνω. Τώρα από κει και πέρα, ό,τι σου πει ο γιατρός σου και ανάλογα και με τις εξετάσεις σου. Το τι άλλο βοηθάει.. ξέρω γω;.. καλός τρόπος ζωής, καλή διατροφή, ψυχολογία.. όλα βοηθάνε!

Ντάλια μου, εγώ το παίρνω από την αρχή της πρώτης μου εγκυμοσύνης. Μετά την αποβολή ο γιατρός μου είπε να το συνεχίσω γιατί πέρα από τα υπόλοιπα, κάνει καλό και στο αίμα. Δηλαδή έχω δυο χρόνια που το πίνω συνέχεια.

Όχι, δεν το'χα δει το θέμα σου! Θα ψάξω να το βρω. Πάντως όταν λέω για εξέταση καρυότυπου, δεν εννοώ κατευθείαν την χαρτογράφηση. Ξεκινάνε με απλή εξέταση καρυότυπου συζύγων και την χαρτογράφηση την κάνουν μόνο εφόσον βρεθεί κάποιο πρόβλημα στον καρυότυπο κάποιου συζύγου και κριθεί απαραίτητο να προχωρήσουν σε εξωσωματική με επιλογή των υγιών εμβρύων. Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, αυτό που συνέβη στο μωρό σου είναι επειδή δεν τρεφόσουν σωστά για μεγάλο διάστημα;;

Μα για το φολλικό οξύ λένε πως πρέπει να το παίρνουμε προληπτικά για ακριβώς αυτό το θέμα!! Πως είναι δυνατόν να μην το δέχονται;;; Τη βοήθεια του Θεού πρέπει έτσι κι αλλιώς να την ζητάμε και να προσευχόμαστε γι'αυτήν.. και για κάθε περίπτωση! Απλά έτσι όπως το έθεσες πριν, συμπέρανα λάθος, ότι δεν έχεις ζητήσει εξειδικευμένη ιατρική συμβουλή.. Γράψε λάθος! Να σε ρωτήσω κάτι άλλο, εξέταση καρυότυπου σου έχουν πει να κάνεις; Σε ρωτάω γιατί έχω το παράδειγμα μιας φίλης μου, που ένα στα τέσσερα έμβρυα που συλλαμβάνει είναι υγιές και τα υπόλοιπα είτε με σοβαρό πρόβλημα είτε με το πρόβλημα στα γονίδια αλλά χωρίς να νοσήσουν. Δες εδώ το θέμα που'χα γράψει σχετικά: http://mammyland.com/index.php?option=c ... d=5#124922 Εμάς ο γιατρός μας έστειλε να την κάνουμε μετά την αποβολή και την παλλίνδρομη, μαζί με όλες τις άλλες εξετάσεις που έπρεπε να κάνω.

Ραφαέλ μου, πολύ δύσκολο να το περνάς μόνη σου όλο αυτό... κατά κάποιο τρόπο σε νιώθω, γιατί κι εγώ ήμουν σχεδόν μόνη μου στις δικές μου καταστάσεις, ο δικός μου έλειπε πολύ λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Εύχομαι τώρα που θα γυρίσει οριστικά ο αντρούλης σου κοντά σας και η οικογένειά σας θα'ναι και πάλι ακέραια, να νιώσεις καλύτερα, να αισθανθείς πιο δυνατή και σιγά σιγά να επουλωθούν οι πληγές. Όσο γι'αυτό που λες, ότι δεν πιστεύεις τίποτα από τους γιατρούς, θα διαφωνήσω λίγο... Για κάποια πράγματα πρέπει να εμπιστευόμαστε τους γιατρούς και να μην τα αφήνουμε στην τύχη τους... Εξάλλου, ο Θεός είναι που δίνει τη φώτιση σε κάποιους επιστήμονες και προοδεύουν και ανακαλύπτουν όλα αυτά τα πράγματα που έχουν βελτιώσει τη ζωή μας σε όλους τους τομείς και ειδικά στο χώρο της υγείας... Εύχομαι όλα να πάνε καλά και στην επόμενη εγκυμοσύνη σου να κρατήσεις ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου, το αδελφάκι του γιου σου που σίγουρα θα το περιμένει με πολλή λαχτάρα!

Μπράβο Ντάλια μου! Είσαι στον σωστό δρόμο! Και μπορείς να τα καταφέρεις, είμαι σίγουρη! Ό,τι χρειαστείς, είμαστε εδώ, μην το ξεχνάς! Σου στέλνω πολλά φιλάκια και μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά!!

Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά... Ο κύκλος σου θα επανέλθει στα κανονικά του, μην ανησυχείς γι'αυτό. Άντε το πολύ πολύ να'χεις κάποια μικρή "αναστάτωση" στον κύκλο, να σου'ρθει δηλαδή νωρίτερα ή αργότερα η περίοδος. Σε σοβαρά γενετικά προβλήματα η εγκυμοσύνη συνήθως σταματάει κάπου μέσα στο πρώτο τρίμηνο. Αυτό είπαν και στη φίλη μου που έχει πρόβλημα με τον καρυότυπο (το link που είχα αναφέρει στο πρώτο μου σχόλιο). Μη φοβάσαι για τις εξετάσεις, ό,τι και να δείξουν (αν δείξουν!) οι γιατροί θα ξέρουν πως να το αντιμετωπίσουν. Να λες ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτές!... Θα σου πει ο γιατρός σου τι πρέπει να κάνεις και πότε. Θέλουν το χρόνο τους αυτά. Μέχρι τότε, πάρε αγκαλιά τον αντρούλη σου και ξεχειλίστε αγάπη ο ένας για τον άλλον, τώρα περισσότερο από κάθε φορά. Δώστε δύναμη και κουράγιο ο ένας στον άλλο (εσύ πάρε λίγο παραπάνω από κείνον, επιτρέπεται! ), κάντε πράγματα που σας αρέσουν και σας κάνουν να νιώθετε καλά, "κακομάθετε" λίγο τους εαυτούς σας.. και να δεις που όλα θα πάνε καλά.. να'σαι σίγουρη!

Ντάλια, δεν είμαστε ούτε οι πρώτες και δυστυχώς ούτε οι τελευταίες που περάσαμε κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να πονάμε και ότι η απώλεια τέτοιου είδους, αν και συνηθισμένη, είναι αμελητέα και δεν έχει μεγάλο ψυχολογικό κόστος. Ίσα-ίσα.. Όλος αυτός ο πόνος, ο φόβος, ο τρόμος για το μετά είναι μια διαδικασία που πέρασα και που πρέπει να περάσεις κι εσύ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Βιώνουμε την απώλεια, συνειδητοποιούμε τι έχει γίνει, κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε και προχωράμε παρακάτω. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κάθε άλλη επιλογή είναι ζημιογόνος για τον εαυτό μας και την πνευματική μας υγεία και κατά συνέπεια για τη ζωή μας την ίδια. Δεν πρέπει να ξεχνάς κάποια πράγματα: 1. Το ότι έγινε μια φορά δε σημαίνει ότι ντε και καλά θα ξαναγίνει. Αν μπεις λίγο στα θέματα του mammy θα δεις πάρα πολλές περιπτώσεις γυναικών με παρόμοια βιώματα που πλέον έχουν ένα και δυο παιδιά. 2. Στην εποχή που ζούμε υπάρχουν και τα μέσα και η επιστήμη και όλα τα "εργαλεία" για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει πρόβλημα. Παλιά λέγανε "είναι στείρα/ος", "δεν μπορεί να κρατήσει παιδί" κλπ... και χιλιάδες γυναίκες δεν κατάφερναν να βιώσουν τη μητρότητα για πράγματα που τώρα πια αντιμετωπίζονται με μια ένεση ή μερικά χάπια. Οπότε μπορείς να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να αποκλείσεις κάθε πιθανή αιτία και να αυξήσεις τις πιθανότητες για την επόμενη φορά. 3. Δεν είσαι μόνη σου. Και κυριολεκτικά (γιατί έχεις τους δικούς σου ανθρώπους) και μεταφορικά (γιατί έχεις όλες εμάς εδώ). Όλοι οι δυνατοί άνθρωποι δικαιούνται κάποιες στιγμές να νιώσουν αδύναμοι κι ανήμποροι να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες στιγμές και να ζητήσουν βοήθεια και συμπαράσταση. Αυτό δεν τους κάνει ούτε λιγότερο δυνατούς, ούτε λιγότερο ικανούς. Κοριτσάκι μου, ίσως γράφω περισσότερα από όσα θα'πρεπε ή μου επιτρέπεται. Αλλά σε νιώθω και όλα όσα σου έγραψα τα πιστεύω απόλυτα και μου βγήκαν αυθόρμητα.... και θα'θελα να μου τα'χαν πει κι εμένα τότε.. αλλά οι περισσότεροι έμειναν στο "δεν πειράζει.. εσύ να'σαι καλά" που τέτοιες στιγμές δε βοηθάει καθόλου! Και δεν ήξερα και το mammyland τότε... Δεν το ξέρεις, δεν το φαντάζεσαι πόσο, αλλά είσαι πολύ τυχερή που το βρήκες αυτήν την εποχή. Θα καταλάβεις εν καιρώ το γιατί.. Συγγνώμη για την πολυλογία μου...

Τα αποτελέσματα από τη βιοψία αργούν αρκετά, σε μένα πήρε σχεδόν 1,5 μήνα!!! Αυτό που λες, το πως θα πεις στους άλλους ότι έχασες το μωρό, είναι δύσκολο για σένα, γιατί κάθε φορά ξαναζείς ό,τι έγινε. Και κάθε φορά που κάποιος που δεν το ξέρει και θα σε ρωτήσει για το πως πάει η εγκυμοσύνη.. κλπ κλπ... Σίγουρα θα στεναχωρηθούν όλοι όσοι σε ξέρουν, αλλά αυτό είναι κάτι που δε μπορείς να το αποφύγεις. Δυστυχώς στη ζωή συμβαίνουν και αυτά. Αλλά μη νομίζεις ότι θα σε λυπηθούν, μην το βλέπεις έτσι, απλώς θα στεναχωρηθούν για την στεναχώρια σου, την απώλειά σου και τη δύσκολη στιγμή που πέρασες και περνάς. Ίσως να μην ξέρουν τι να σου πουν ή στην αμηχανία τους θα σου πουν το κλασσικό "δεν πειράζει, είσαι νέα, θα κάνεις άλλο" και τις λοιπές βλακείες... Ξέρω πως αυτά είναι τα τελευταία πράγματα που θέλεις ν'ακούσεις... Αλλά δε μπορείς να κλειστείς μέσα στο σπίτι και να μη βλέπεις κανέναν! Αυτό θα σου κάνει χειρότερο κακό! Όσον αφορά τη δική σου ψυχολογία, μην ξεχνάς ότι ακόμα οι ορμόνες σου είναι τρελαμένες και αυτό πίστεψέ με, δε βοηθάει καθόλου! Θυμάμαι εμένα, τις πρώτες 7-10 μέρες ήμουν τελείως εκτός εαυτού. Έκλαιγα με το παραμικρό για άσχετα πράγματα (θυμάμαι ένα πρωί που ετοιμαζόμουν να πάω στη δουλειά και δεν ήξερα τι να φορέσω και έβαλα κάτι κλάμματα, άλλο πράγμα! Ξέρω, ακούγεται γελοίο...). Γι'αυτό σου είπα πριν ότι με τον καιρό θα αισθανθείς καπως καλύτερα.. όταν επανέλθουν οι ορμόνες σου σε νορμάλ επίπεδα... Εγώ στη δουλειά είδα διέξοδο.. τις ώρες που δουλεύω κι ασχολούμαι με άλλα πράγματα είμαι μια χαρά, δεν σκέφτομαι τα προβλήματά μου.. σκέψου το... σ'αυτές τις περιπτώσεις η εργασιοθεραπεία είναι ό,τι πρέπει!

Ντάλια μου, άκου, αφού έμεινες μια φορά έγκυος, πάει να πει ότι μπορείς να μείνεις έγκυος κι αυτό σαν γεγονός είναι από μόνο του σημαντικό. Όμως, έτσι όπως διαβάζω αυτά που γράφεις, νιώθω πως γενικά όλο αυτό σε αγχώνει πολύ, είναι έτσι; Είσαι κάτω από τα 30, μη νιώθεις τόσο πιεστικό το χρόνο... Να ξέρεις πως το πολύ άγχος στην περίπτωσή μας δε βοηθάει καθόλου. Θα σου πω το εξής απλό: το άγχος εμποδίζει (με μια σειρά διαδικασιών) την ωορρηξία μας. Και χωρίς ωορρηξία, δεν υπάρχει σύλληψη. Πολλές γυναίκες μέσα σ' ένα χρόνο μπορεί να έχουν όχι 12 ωορρηξίες, αλλά ούτε τις μισές! Δηλαδή με άλλα λόγια, μπορεί να άργησες 1,5 χρόνο να μείνεις έγκυος, μόνο εξ' αιτίας του άγχους! Τώρα από κει και πέρα, το να κάνεις κάποιες εξετάσεις το θεωρώ απαραίτητο για τους λόγους που σου είπα νωρίτερα. Αλλά κάποιες εξετάσεις μπορούν να γίνουν αμέσως, κάποιες άλλες όχι, γιατί πρέπει να περιμένεις λίγο καιρό να συνέλθει ο οργανισμός από την κατάσταση "εγκυμοσύνη". Οπως σου έγραψα και πιο πάνω, εμένα ο γιατρός μου είπε να κάνω το πακέτο εξετάσεων στο ΙΑΣΩ 3 μήνες μετά την απόξεση. Έτσι έπρεπε. Όσον αφορά το γιατί... να 'σαι σίγουρη ότι δε φταις εσύ σε κάτι, δεν είναι κάτι που έκανες για να το προκαλέσεις. Εκτός πια κι αν πήγες για bungy jumbing! Ε δε νομίζω! Για τις παλλίνδρομες εγκυμοσύνες οι λόγοι μπορεί είναι είτε οργανικοί (πχ θρομβοφιλία στη μητέρα) είτε γενετικοί (γενετικό πρόβλημα του εμβρύου κι εκεί προνοεί η φύση και το σταματάει). Έγινε βιοψία στο έμβρυο; Από κει θα φανεί (πιθανόν) το τι προκάλεσε την παλλίνδρομη. Κουράγιο κορίτσι μου... θα δεις, σε λίγο καιρό θα'σαι καλύτερα. Ο πρώτος καιρός είναι ο πιο δύσκολος. Προσπάθησε να δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Κάνε τις εξετάσεις σου για να'σαι σίγουρη και δες το χρόνο σύμμαχο - θα'ναι ο χρόνος που θα μεσολαβήσει μέχρι να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά..

Έχεις δίκιο κοριτσάκι μου... Πως να μη νιώθεις έτσι;; Να μην απογοητεύεσαι όμως, να δεις που κάπου παρακάτω θα έρθει και θα το κρατήσεις στην αγκαλιά σου και δε θα το πιστεύεις! Ήταν η πρώτη σου εγκυμοσύνη; Αυτές οι εξετάσεις εννοείται πως γίνονται και αλλού, αλλά σίγουρα πρέπει να'ναι κάποιο μεγάλο νοσοκομείο που να'χει ανάλογο εργαστήριο. Απ' ότι είδα, είσαι από τη Χίο. Εκεί δεν ξέρω αν υπάρχει εργαστήριο που κάνει αυτές τις εξειδικευμένες εξετάσεις. Π.χ. για τον καρυότυπο το θεωρώ απίθανο να υπάρχει γενετιστής εκεί.. Από τη Χίο είναι η xristina33, στείλε της ένα μήνυμα, μήπως έχει περισσότερες πληροφορίες να σου δώσει για γιατρούς εκεί κλπ.

Κάτσε βρε κοριτσάκι μου... ψυχραιμία! Ένα - ένα! Πήρες φόρα... Καταρχήν λυπάμαι πολύ που έχασες το μωρό σου. Σε ποια εβδομάδα της κύησης έγινε αυτό; Για την περίοδο: θα υπολογίσεις ως πρώτη μέρα του κύκλου τη μέρα που απέβαλες ή έκανες απόξεση και συνήθως έρχεται κανονικά στις μέρες που έρχεται πάντα. Όσον αφορά τις εξετάσεις, το ποιες πρέπει να κάνεις θα πρέπει να το συνεννοηθείς με το γιατρό σου και το που εξαρτάται από το που μένεις. Πάντως καλά το σκέφτεσαι να κάνεις εξετάσεις, μπορεί να υπάρχει κάποιο προβληματάκι, καλό είναι να το ψάξεις ώστε να μην ρισκάρεις την επόμενη φορά. Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Εγώ είχα μια αποβολή και μία παλίνδρομη, και οι δύο γύρω στην 6η-7η εβδομάδα. Τρεις μήνες μετά από την παλίνδρομη, πήγα κι έκανα εξετάσεις στο ΙΑΣΩ, το πακέτο εξετάσεων για καθ' έξιν αποβολές. Είναι καμιά 20αριά εξετάσεις αιματολογικές και κόστισαν το 2008 περίπου 500 ευρώ. Αποτελέσματα πήρα περίπου 20 ημέρες με ένα μήνα μετά την αιμοληψία. Επίσης κάναμε και οι δύο εξέταση καρυότυπου σε γενετιστή. Κόστισε 500 ευρώ και για τους δύο και τα αποτελέσματα βγήκαν περίπου ένα μήνα μετά. Τη θεωρώ σημαντική εξέταση και το λόγο θα τον διαβάσεις σ'αυτό το θέμα: http://mammyland.com/index.php?option=c ... d=5#124922 Μετά την αποβολή μου'χε πει να περιμένω 2-3 μήνες πριν ν'αρχίσω ξανά προσπάθειες. Μετά την παλλίνδρομη μου'χε πει να αφήσω 3 μήνες τουλάχιστον και να κάνω τις εξετάσεις. Οπότε για αρκετό καιρό μετά δεν κάναμε προσπάθειες γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω μια τρίτη αποτυχημένη εγκυμοσύνη. Πάντως δώσε λίγο χρόνο στο σώμα σου να συνέλθει και κυρίως στην ψυχή σου. Γιατί ξέρω από πρώτο χέρι πόσο ψυχοφθόρο είναι αυτό που πέρασες. Μην πνίγεις τον πόνο σου και μη προσπαθείς να δείχνεις δυνατή για τους γύρω σου, γιατί τελικά κάνεις κακό στον εαυτό σου. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο, οι δικοί σου άνθρωποι θα καταλάβουν και θα σε στηρίξουν. Εύχομαι την επόμενη φορά να πάνε όλα καλά! Ό,τι χρειαστείς, εδώ είμαστε! Φιλάκια!

Bάνια, έλα!!! Θέλουμε να δούμε το νέο λουκ!!! :laugh: Nτυθείτε καλά!!! Θα κάνει κρύο!!! Καλό χειμώναααααααααααα!!!! :)

Για να σας θυμίσω τη συνάντησή μας... crazy έγραψε:

Εμείς είχαμε το ίδιο πρόβλημα εδώ στο γραφείο και η υποψία μας ήταν όχι οι συνάδελφοι, αλλά οι φύλακες της νυχτερινής βάρδιας. Τελικά κολλήσαμε χαρτί στο ψυγείο που έλεγε "μην παίρνετε πράγματα που δε σας ανήκουν" και το πρόβλημα λύθηκε!

H κακή ψυχολογία δε βοηθάει σε τίποτα! Ίσα ίσα, που στην περίπτωση που δεν είσαι έγκυος, σου καθυστερεί την περίοδο. Που σημαίνει ακόμα περισσότερα νεύρα κι ένταση. Μη φοβάσαι να κάνεις τεστ ή χοριακή. Είναι καλύτερα να ξέρεις τι γίνεται μέσα σου παρά να μην ξέρεις και να τρελαίνεσαι από την αγωνία! Κάνε χοριακή, αν είσαι, θα δείξει. Το τεστ μπορεί και να μη δείξει. Στο εύχομαι ολόψυχα! Να'σαι εγκυούλα!! :)

Ααααχ Μπουμπουκίτσα... τι μου θύμισες τώρα... :laugh: :laugh: Λοιπόν, άκου σκηνικό: Δεκαπέντε μέρες μετά το γάμο πήγαμε στον πεθερό μου... Αφού είχε περάσει λίγη ώρα και μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων, γύρισε ξαφνικά και με ρώτησε όλο σοβαρότητα: "είσαστε τρεις;;;" Αν είναι δυνατόν!! Δεκαπέντε μέρες μετά το γάμο, έλεος!!! :silly: Από τότε δεν είχε και δεν έχει άλλη συζήτηση. Πότε θα κάνετε παιδιά, και τα παιδιά είναι χαρά και πότε θα δω εγγόνια κλπ κλπ. Το κακό είναι ότι δεν έχει καθόλου διπλωματία, "τρόπο" αυτός ο άνθρωπος. Τι θέλω να πω; Όταν είχα την πρώτη αποβολή και μετά που πήγαμε να τον δούμε και του το είπαμε, γύρισε και είπε στον άντρα μου, λες και δεν ήμουν εκεί μπροστά, ότι δε θα μπορεί να κρατήσει παιδί! Ήταν και μια βδομάδα μετά την αποβολή, δηλαδή και πολύ πρόσφατο και οι ορμόνες "τσίτα τα γκάζια", οπότε φανταστείτε τι ανάποδες πήρα! Κι ο άντρας μου θύμωσε και με πήρε και φύγαμε επιτόπου! Την άλλη μέρα, φαίνεται κατάλαβε τη βλακεία του κι άρχισε να μου λέει κάτι "ποιητικά" του στυλ: εμείς (προσέξτε εε; "εμείς"!! )δε σε πήραμε για αναπαραγωγή!!! Σε πήραμε για να ανθίσεις!!! :silly: :silly: Τέλος πάντων, τώρα τα θυμάμαι και γελάω, αλλά τότε μου'χε κακοφανεί πάρα πολύ... Αλλά είναι μεγάλος άνθρωπος, πλέον κοντεύει τα 90, είναι μεγαλωμένος αλλιώς και σε δύσκολες εποχές. Οπότε δεν είναι ούτε για παρεξήγηση ούτε για να τον παίρνω πολύ στα σοβαρά... Όσο για τους υπόλοιπους αδιάκριτους "καλοθελητές", κάνω πως δεν άκουσα! "Έχετε παιδάκι;", "όχι, δεν έχουμε" και τέλος η κουβέντα. Ε μα πια, λογαριασμό θα δώσουμε στην κάθε μια περίεργη που θέλει να χώνει τη μύτη της παντού;;;;; Πολλές φορές μου'ρχεται να πω "δε θέλουμε παιδιά" για να το βουλώσουν μια και καλή!! :laugh: Πάλι έγραψα πολλά...

Τι τέλεια νέα είναι αυτά;;;;;;;; :woohoo: Mε το καλό!!!!! Όλα να πάνε καλά κοριτσάκι μου και με το καλό να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά! Αχ δε μπορείς να φανταστείς πόσο έχω χαρεί!!!! Δεν ήξερα πως έχεις καθυστέρηση κλπ... το είδα τώρα κατευθείαν το ευχάριστο νέο!!! :laugh: Φιλάκια πολλά πολλά!!! :)

Δεν ξέρω πολλά πάνω στο θέμα, ό,τι έχω ακούσει από γνωστούς. Αυτό που ξέρω είναι ότι όσο πιο σύντομα το αντιμετωπίσεις και κάνεις κάτι γι'αυτό, τόσο καλύτερα είναι για το παιδί και πιο καλά αποτελέσματα θα έχει η λογοθεραπεία και η εργοθεραπεία. Μου κάνει εντύπωση που σου είπε να περιμένεις κι άλλο.. Υπάρχουν κοπέλες εδώ στο mammyland που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια θέματα με τα παιδιά τους - σίγουρα θα έχουν πολύ περισσότερα πράγματα να σου πουν. Από μένα μόνο αυτό: μην το αφήσεις, θέλει ψάξιμο. Κι εύχομαι όλα να πάνε καλά!

Ναιι... δεν το συζητώ!!! Θα'χα τρελαθεί από την αγωνία... Ευτυχώς, όλα καλά!!! Φιλάκια!!!