Τζοαννα

Falassarna mou.. elpizw na se voithisei auto... To exoume ews thema... Ο παιδίατρος θα μπει στη ζωή σας μαζί με το μωρό σας και θα είναι κάτι σαν φύλακας-άγγελος για το βλαστάρι σας, ώσπου να φτάσει σχεδόν στην ενηλικίωση. Θα βρίσκεται κοντά σας όποτε τον χρειάζεστε και θα καθησυχάζει τους φόβους των πρώτων ημερών. Θα σας δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα και στις δικαιολογημένες απορίες σας για την υγεία, τη διατροφή και την περιποίηση του παιδιού σας. Ο παιδίατρος έχει πάντα τη λύση. Οι περισσότεροι παιδίατροι σήμερα επιδιώκουν τη συζήτηση και τη συνεργασία με τους γονείς, για να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν από κοινού τις αρρώστιες και να μεγαλώσουν μαζί γερά και ευτυχισμένα παιδιά. Ο παιδίατρος, λοιπόν, σήμερα παίζει το ρόλο του οικογενειακού γιατρού, ο οποίος παρακολουθεί και εξετάζει το μωράκι αλλά και τη μαμά και τον μπαμπά (ενίοτε και τον παππού και τη γιαγιά). Ειδικά τον πρώτο χρόνο η σχέση σας μαζί του θα είναι πολύ στενή. Εκτός από τα συχνά (μεταμεσονύχτια) τηλεφωνήματα για κάποιον ανεξήγητο πυρετό ή έναν εμετό του μωρού, ο παιδίατρος πρέπει να βλέπει το παιδί σας μία φορά το μήνα, για να παρακολουθεί την υγεία του, να εξετάζει την ψυχοκινητική του ανάπτυξη, να το ζυγίζει, να μετρά το ύψος του και την περίμετρο του κεφαλιού του. Η ευθύνη, όμως, για την υγεία του παιδιού δεν εναπόκειται μόνο στον παιδίατρο. Είναι μια καθημερινή και επίπονη προσπάθεια, για την οποία εσείς και ο μπαμπάς του έχετε τον πρώτο λόγο και την ουσιαστική ευθύνη. Ο παιδίατρος έχει την υποχρέωση να στέκεται κοντά σας για να λύνει τα προβλήματα, όταν το παιδί είναι άρρωστο, αλλά και για να σας συμβουλεύει. Όμως, οι γονείς είναι εκείνοι που θέτουν τους δικούς τους κανόνες. Πώς να διαλέξετε τον παιδίατρο Ο παιδίατρος πρέπει να είναι κοντά σας, όταν τον χρειάζεστε. Πρέπει να είναι πάντοτε διαθέσιμος στο ιατρείο, στο σπίτι ή στο κινητό τηλέφωνο. Πρέπει να μπορείτε να τον πάρετε τηλέφωνο ακόμη και στις δύο τα ξημερώματα, είτε επειδή το μωράκι σας ανέβασε απότομα πυρετό είτε επειδή άρχισε να πνίγεται από το βήχα. Ο παιδίατρος που εξαφανίζεται ή σας δημιουργεί τύψεις όταν τον ενοχλείτε, δεν σας καλύπτει. Αρκεί, βέβαια, να μην είστε υπερβολικοί στις ανησυχίες σας και τον ενοχλείτε με το παραμικρό. Πρέπει να είναι υπομονετικός μαζί σας, να κατανοεί τις ευαισθησίες σας, να δέχεται τους ενδοιασμούς σας, να σας απαντά με σαφήνεια σε όλες τις απορίες και τα ερωτηματικά που αναμφίβολα προκύπτουν. Πρέπει να αφιερώνει χρόνο για να συζητήσει μαζί σας διάφορα θέματα, όπως η υγεία, η ασφάλεια, η διατροφή του παιδιού, αλλά και η πειθαρχία, η σημασία των εμβολίων, ο αντιφατικός ρόλος των αντιβιοτικών. Είναι αναγκαίο να αφιερώνει αρκετό χρόνο για να εξετάσει το μωράκι. Δεν αρκεί να το βλέπει πέντε λεπτά και να σας διαβεβαιώνει ότι είναι καλά στην υγεία του. Σε κάθε προγραμματισμένη επίσκεψη ο παιδίατρος πρέπει να ελέγχει όχι μόνο τη σωματική υγεία του παιδιού, αλλά και την ψυχοκινητική του ανάπτυξη, καθώς επίσης τη συναισθηματική και πνευματική του υγεία. Πρέπει να είναι επιμελής. Ο καλός παιδίατρος οφείλει να καταγράφει κάθε φορά στο προσωπικό του αρχείο, αλλά και στο βιβλιάριο υγείας του παιδιού, όλα τα στοιχεία που αφορούν στην υγεία, το ύψος και το βάρος του, την περίμετρο του κεφαλιού αλλά και τα εμβόλια που έχει κάνει. Πρέπει να ενημερώνεται διαρκώς για τα καινούρια επιτεύγματα της ιατρικής, να παρακολουθεί συστηματικά τις εξελίξεις στον τομέα του, τις νέες μεθόδους θεραπείας, τη νέα γενιά αντιβιοτικών και εμβολίων. Οφείλει να μιλά γλυκά στα παιδάκια, να παίζει μαζί τους, να είναι ευχάριστος και τρυφερός. Επιβάλλεται να αποφεύγει τη συχνή χορήγηση αντιβιοτικών. Πρέπει να καταλαβαίνει από τα συμπτώματα την ασθένεια και να κάνει σωστή διάγνωση. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να τον εμπιστευτείτε Αν διαπιστώσετε ότι άλλα λέει και άλλα συμβαίνουν, αν έχετε την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν έχετε παρά να αλλάξετε παιδίατρο, αναζητώντας κάποιον που θα σας εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Μη φτάσετε, όμως, και στο άλλο άκρο και περιμένετε να βρείτε κάποιον παιδίατρο-θαυματοποιό. Δεν πρέπει να σας αφήνει να περιμένετε στον προθάλαμο του ιατρείου του πολλή ώρα. Αν κάτι τέτοιο σας ενοχλεί, φροντίστε να βρείτε έναν παιδίατρο που να κάνει επισκέψεις στο σπίτι, ώστε να μην είστε αναγκασμένοι να περιμένετε με το μικρούλι μωράκι σας στον προθάλαμο του ιατρείου, όπου όσο πιο μικρό σε ηλικία είναι το μωρό σας τόσο πιο εύκολα θα κινδυνεύει να κολλήσει διάφορα μικρόβια από άλλα άρρωστα παιδάκια που περιμένουν μαζί σας. Καλό είναι το ιατρείο του να βρίσκεται κοντά στο σπίτι σας και να μπορεί να σας επισκέπτεται στο σπίτι, όταν υπάρχει ανάγκη ή όταν εσείς το προτιμάτε.

Papaki mou... NA SAS ZISEI.................. Na ton xeresai agapi mou ki ola ta kalitera gia esas....

Katkat mou mpravw agapi mou... Wraio to keimeno sou...

Lanel mou geia sou mana mou... Ki egw exw 3 tattoo sto kormi mou... Den pisteuw na epireazei pouthena... Apla egkuws na min eisai kai na pas na kaneis tattoo nwmizw peirazi den kserw... Kane tora pou den eisai...

Thouli mou poli wraio agapi mou to dwmwteio... Me to kalona erthei to mwraki sas na to xarei...

Gewrgia anikse tema diko sou kalo,,, an einai etsi pou theleis na kaneis,,, tin diathimisoulla sou allou kai oxi edw mesa...

Lala <<Τζοαννα εσυ τωρα φοβασαι μην πανικοβληθει καποια μητέρα ?>> <<Δες ποσοι αλλοι γονεις αναρωτιουνται τι να κανουν με τα εμβόλια και τα παιδιά τους .>> Auta einai logia pou egrapses esi pos mporeis na ipostirizeis to na ekfrazei o kathe enas tin apopsi tou kai opoion parei o xaros p.x. Gewrgias nai exoume eleftheria apopsis alla ofeiloume prin na tin poume na skeftoumaste opos eipa kai prin. kai otan tetoia iatriki apopsi den anagnorizete apo tous perissoterous giatrous kala einai na tin kratoume gia ton eauto mas kai na tin iothetoume ean auto krinoume emeis sosto gia to paidi mas kai oxi na tin dialaloume sto internet kai na prokaloume PANIKO giati opos anafereis kai esi <<Δες ποσοι αλλοι γονεις αναρωτιουνται τι να κανουν με τα εμβόλια και τα παιδιά τους .>> giauto den prepei emeis na mperdevoume allous.

Lala.. einai pellares pou laleis kai esu twra... An isxien tetia apopsi tha ginotan thema pangkosmios... Ki oxi mia gewrgia mesa sto mammyland apo ena vivlio kapiou giatrou,pou mono i gewrgia kserei oti uparxei tetio vivlio kai kanenas allos...

Den eipe kanenas na min ekfrazete tin apopsi sas o kathe enas exei apopsi... Sena thema toso sovaro omos einai kalitera na skeftesai dio kai treis fores prin peis tin apopsi sou gia na min prokaleis paniko... Auto pou ipostirizei i Gewrgia kai merikoi giatroi den pisteuo na to gnorizei kai arketos kosmos.Pos einai dinato tosa xronia ta emvolia na itan aparaitita kai ksafnika na einai epikindina... Polloi mporoun na poun oti autos pou to ipostirizei einai trellos, den mporoun dio treis i kai tesseris giatroi ksafnika na anakalipsan tetoio pragma. Kai sto kato kato to thema itan gia autous pou empisteuontai ta emvolia kai theloun na enimerothoun, autoi pou pisteuoun dithen oti einai epikindina as min asxolithoun kan p.x Gewrgia gia na min panikovaloun xwris logo.

Kopelles... Epidi mou aresen i pareoulla sas sto mammyland thelw na voithw osw mporw ki egw... :)

Etsi mou eixen pei ki emena re mana mou o paidiatros... Giauto eixa to tharos na apantisw etsi stin gewrgia... Apla i gewrgia prepei na siwpisei kai na krata auta pou kserei gia ton eauto tis...

Ma oute ki egw to exw ksana akousei... Emeis filanada kseroume ti einai to kalo kai ti einai to kako gia ta paidia mas... Kai kati allo ta mwra pou den emvoliazonte pisteuw tha arrwstoun perisotero...Den tha pernoun antiswmata,ki tha arrwstoun pio eukola...

Mpravw Jovanna mou.. . Kai nwmiza eimouna moni mou... Euxaristw agapi mou... Akou na min emvoliazoume ta paidia mas mishi mou...

Mpempoula mou geia sou... Min anxwnesai kai tha ta katafereis mia xara agapi mou... Pistepse me tha exeis to mwraki sou san tin koukla pou eixes otan eisouna mikri... Sou euxwme ola ta kalitera...

Giati pisteuw oti to 99% empisteuwnte ton giatro tous kai emvoliazoun ta mwra tous,gia to kalo tous... Oses den empisteuwnte ta emvolia as min diavazoun to thema auto,kai na min asxolounte...

Scarlet mou geia sou... To iksera ki egw... Pistepse me Den ksexnete...

Gewrgia geia sou kita na deis... Krata ta gia sena ekeina pou ksereis kai gia to mwro sou... Min epireazeis alles kopelles... H kathe mia mas exei mualo kai kserei ti einai pio kalo gia to mwro tis...

Mariah mou... Min anisixeis agapi mou... Tha strosei to dontaki tou... Na sou pw kai pws??????????? Me tin GLWSSA tou i pou tha vgoun ta alla dontakia...

Teleio to dwmwteio agapi mou... Teleio... Ate me to kalo mom 3... Kali eleftheria na exeis....

εμβόλια Λίγο μετά το δεύτερο μήνα, το μωράκι σας θα υποστεί το πρώτο του τσιμπηματάκι: ένα δυσάρεστο ξάφνιασμα, μια έκφραση απορίας και παράπονου που συνήθως καταλήγει σε κλάμα. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά μωρά που είναι πραγματικά "παλικάρια" και δέχονται το τσιμπηματάκι αυτό εντελώς ατάραχα. Ορισμένες φορές πάλι, ο γιατρός είναι τόσο γρήγορος στις κινήσεις του και έχει τόσο απαλό χέρι, ώστε τα δάκρυα αποφεύγονται. Είναι λίγο νωρίς, βέβαια, για να εξηγήσετε στο αγγελούδι σας την τεράστια σημασία των εμβολίων. Τα εμβόλια σώζουν σήμερα χιλιάδες παιδικές ζωές σε όλο τον κόσμο. Είναι ο πιο πολύτιμος σύμμαχος του ανθρώπου απέναντι σε αρρώστιες όπως η διφθερίτιδα, ο τέτανος, ο κοκίτης, αλλά και η πολιομυελίτιδα, η μηνιγγίτιδα, η ιλαρά, η ερυθρά, η παρωτίτιδα. Ένας μακρύς κατάλογος από επικίνδυνες, συχνά θανατηφόρες, ασθένειες, που αποτελούσαν τον εφιάλτη της προηγούμενης γενιάς, σήμερα είναι απλώς μια λέξη μέσα στο βιβλιάριο υγείας του παιδιού σας, στο τμήμα που αναφέρεται στα εμβόλια. Με τα εμβόλια η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει καταφέρει να καταπολεμήσει και να εξοντώσει, στις χώρες όπου οι εμβολιασμοί είναι συστηματικοί, όλους αυτούς τους παθογόνους ιούς που προκαλούν τις επικίνδυνες ασθένειες της παιδικής ηλικίας. Πώς; Δημιουργώντας ένα είδος ιδιότυπου εμφύλιου πολέμου μεταξύ τους, να στρέψει δηλαδή τον ιό εναντίον του ιού και το μικρόβιο εναντίον του μικροβίου. Γιατί το ίδιο το εμβόλιο δεν είναι τίποτα άλλο από έναν ιό ή μικρόβιο που μπαίνει μέσα στον οργανισμό εξασθενημένο, ο οργανισμός δημιουργεί αντισώματα στο συγκεκριμένο μικρόβιο ή ιό και μαθαίνει να αμύνεται, όταν στο μέλλον ένας όμοιος ιός ετοιμάζεται να του επιτεθεί. Μια πανίσχυρη ασπίδα σωτηρίας, δηλαδή, η οποία δρα ως μια ουσία που λέγεται "αντιγόνο" και ερεθίζει το λιλιπούτειο οργανισμό του μωρού να παράγει αντισώματα κατά του συγκεκριμένου ιού ή μικροβίου. Επειδή όμως με το πέρασμα του χρόνου τα αντισώματα αυτά αρχίζουν να εξασθενούν, ο γιατρός θα ξανακάνει ύστερα από μερικά χρόνια μια "αναμνηστική" δόση εμβολίων στο παιδί, έτσι ώστε να αναζωπυρώσει τα αντισώματα και να διατηρήσει τον οργανισμό σε ενεργή φάση άμυνας εναντίον της αρρώστιας. Παλαιότερα, τα εμβόλια προκαλούσαν κάποιες δυσάρεστες παρενέργειες και έντονες αντιδράσεις στα παιδάκια. Σήμερα όμως, χάρη στην εντυπωσιακή ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας, η παρασκευή των εμβολίων γίνεται με τέτοιες προδιαγραφές, ώστε να περιορίζονται στο ελάχιστο τυχόν παρενέργειες. Επειδή λοιπόν η πρόληψη είναι πάντοτε καλύτερη από τη θεραπεία, οι παιδίατροι παροτρύνουν ένθερμα τους γονείς να εμβολιάζουν συστηματικά τα παιδιά τους. Τα εμβόλια σήμερα είναι ανώδυνα, ασφαλή και σωτήρια για τα παιδάκια. Αρκεί να τηρείτε δύο κανόνες: πριν από κάθε εμβολιασμό, ο παιδίατρος πρέπει να εξετάζει το μωράκι πολύ προσεκτικά, έτσι ώστε να αποκλείσει ότι έχει κάποια αρρώστια, η οποία δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί, και να σιγουρευτεί ότι το μωρό δεν έχει κάποια άλλη ίωση εν εξελίξει. Σε αυτή την περίπτωση, ο ευαίσθητος οργανισμός του παιδιού αναγκάζεται να αμυνθεί σε δύο μέτωπα, αφού έχει να αντιμετωπίσει τον ιό που ήδη ταλαιπωρεί τον οργανισμό του και εκείνον που θα μπει μέσα του, έστω και εξασθενημένος, μεσώ του εμβολίου. Μετά το εμβόλιο και για τις επόμενες δύο, τρεις ημέρες πρέπει να παρατηρείτε προσεχτικά τις αντιδράσεις και τη γενική κατάσταση της υγείας του παιδιού σας και να ειδοποιήσετε αμέσως τον παιδίατρο, αν διαπιστώσετε ότι το μωρό κλαίει επίμονα περισσότερες από τρεις ώρες, έχει υψηλό πυρετό ή παρουσιάζει μια ανεξήγητη υπνηλία ή ωχρότητα. Το πρώτο εμβόλιο που θα κάνει το μωράκι είναι το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκίτη (DΤΡ). Το εμβόλιο αυτό, το οποίο θα πρέπει να γίνει τρεις φορές με χρονική απόσταση έξι έως οκτώ εβδομάδων την κάθε φορά, έχει τις πιο έντονες παρενέργειες. Τις πρώτες 6 με 48 ώρες μετά το εμβόλιο, το 50% περίπου των μωρών παρουσιάζει ένα ελαφρύ πρήξιμο στο σημείο της ένεσης, ερυθρότητα, πόνο, γκρίνια, ανησυχία και πυρετό γύρω στους 38 βαθμούς Κελσίου. Αυτό, βέβαια, δεν είναι κανόνας. Όλα εξαρτώνται από τον οργανισμό του βρέφους. Πολλά μωρά δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα. Για να ρίξετε τον πυρετό, δώστε στο μωράκι κάποιο αντιπυρετικό, κάντε του ένα χλιαρό μπανάκι για τρία έως πέντε λεπτά ή βάλτε του κρύες κομπρέσες στο μέτωπο, τις μασχάλες, τη βουβωνική χώρα και το λαιμουδάκι. Μαζί με το εμβόλιο αυτό οι περισσότεροι παιδίατροι κάνουν στο μωράκι και το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας (sabin), το οποίο χορηγείται από το στόμα, καθώς και το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας. Όταν το μωράκι σας γίνει 15 μηνών, θα κάνει ένα ακόμη εμβόλιο: της ιλαράς, της ερυθράς και της παρωτίτιδας (ΜΜR). Το συγκεκριμένο εμβόλιο γίνεται στην ηλικία αυτή γιατί μέχρι τότε κυκλοφορούν τα αντισώματα της μητέρας στο αίμα του παιδιού μέσω του πλακούντα και γι' αυτόν το λόγο μπορεί να μην "πιάσει" το εμβόλιο. Μόνο σε περίπτωση μεγάλης έξαρσης ή επιδημίας οι παιδίατροι κάνουν μια δόση του εμβολίου σε μωράκια από την ηλικία των πέντε μηνών. Η δόση αυτή όμως δεν διαρκεί πολύ και το εμβόλιο πρέπει να επαναληφθεί όταν το παιδί γίνει 15 μηνών. Έξι έως δέκα ημέρες μετά το εμβόλιο, το μωράκι μπορεί να παρουσιάσει κάπως αυξημένη θερμοκρασία, να βγάλει μικρά εξανθήματα στο σωματάκι του ή να παρουσιάσει ένα ελαφρύ πρήξιμο στο πρόσωπο. Το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, ένα καινούριο εμβόλιο, το οποίο σήμερα θεωρείται υποχρεωτικό, χορηγείται ενδομυϊκά στα παιδάκια και δεν έχει καμία παρενέργεια. Συνιστάται να γίνεται στη βρεφική ηλικία σε τρεις δόσεις. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας θεωρεί υποχρεωτικά τα εξής εμβόλια: Της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκίτη (DΤΡ) Της πολιομυελίτιδας (Sabin) Του αιμόφιλου της γρίπης τύπου Β Της ιλαράς, της ερυθράς και της παρωτίτιδας (MMR) Εμβόλια και ηλικία Το DTP, το Sabin και το εμβόλιο του αιμοφιλος της γρίπης τύπου Β επαναλαμβάνονται το δεύτερο, τον τέταρτο και τον έκτο μήνα. Αργότερα, η επανάλειψη των εμβολίων DTP και Sbin γίνεται στους 18 μήνες και τον τέταρτο χρόνο, ενώ του αιμόφιλου της γρίπης τύπου Β στους 18 μήνες. Εμβόλιο ηπατίτιδας Β Συνιστάται να γίνεται τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Εμβόλιο ιλαράς, ερυθράς, παρωτίτιδας Γίνεται το δέκατο πέμπτο μήνα και η επανάληψή του τον έκτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Εμβόλιο φυματίωσης Χορηγείται τον έκτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Εμβόλιο ηπατίτιδας Α Ενδείκνυται να γίνεται στην ηλικία των 12 ετών ή σε όσα παιδάκια πάνε σε παιδικούς σταθμούς. Το εμβόλιο της φυματίωσης έχει προκαλέσει προβληματισμό και διάσταση απόψεων μεταξύ των εκπροσώπων της παιδιατρικής κοινότητας. Μερικοί παιδίατροι υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνεται στην ηλικία των έξι ετών, πριν δηλαδή πάει το παιδάκι στο σχολείο. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται νωρίτερα, γιατί το εμβόλιο αυτό έχει μεγάλο ποσοστό αποτυχίας (που φτάνει το 35%). Αντιθέτως, οι υπέρμαχοι του εμβολίου θεωρούν ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα παιδάκια ακάλυπτα για έξι χρόνια από μια ασθένεια η οποία, αν και είχε κοπάσει τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει σήμερα αναζωπύρωση λόγω της μετακίνησης των πληθυσμών. Προτείνουν, λοιπόν, το εμβόλιο αυτό να γίνεται το δεύτερο χρόνο της ζωής του παιδιού. Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί ένα ακόμη εμβόλιο, το εμβόλιο της ηπατίτιδας Α, και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συμβουλεύει να γίνεται σε ομάδες παιδιών υψηλού κινδύνου. Σύντομα πρόκειται να έλθει και στη χώρα μας το εμβόλιο της ανεμευλογιάς, το οποίο κυκλοφορεί ήδη στην Αμερική και σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης. Το εμβόλιο αυτό συνιστάται να γίνεται το 15ο μήνα της ζωής του παιδιού μαζί με το ΜΜR.

Ο παιδίατρος θα μπει στη ζωή σας μαζί με το μωρό σας και θα είναι κάτι σαν φύλακας-άγγελος για το βλαστάρι σας, ώσπου να φτάσει σχεδόν στην ενηλικίωση. Θα βρίσκεται κοντά σας όποτε τον χρειάζεστε και θα καθησυχάζει τους φόβους των πρώτων ημερών. Θα σας δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα και στις δικαιολογημένες απορίες σας για την υγεία, τη διατροφή και την περιποίηση του παιδιού σας. Ο παιδίατρος έχει πάντα τη λύση. Οι περισσότεροι παιδίατροι σήμερα επιδιώκουν τη συζήτηση και τη συνεργασία με τους γονείς, για να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν από κοινού τις αρρώστιες και να μεγαλώσουν μαζί γερά και ευτυχισμένα παιδιά. Ο παιδίατρος, λοιπόν, σήμερα παίζει το ρόλο του οικογενειακού γιατρού, ο οποίος παρακολουθεί και εξετάζει το μωράκι αλλά και τη μαμά και τον μπαμπά (ενίοτε και τον παππού και τη γιαγιά). Ειδικά τον πρώτο χρόνο η σχέση σας μαζί του θα είναι πολύ στενή. Εκτός από τα συχνά (μεταμεσονύχτια) τηλεφωνήματα για κάποιον ανεξήγητο πυρετό ή έναν εμετό του μωρού, ο παιδίατρος πρέπει να βλέπει το παιδί σας μία φορά το μήνα, για να παρακολουθεί την υγεία του, να εξετάζει την ψυχοκινητική του ανάπτυξη, να το ζυγίζει, να μετρά το ύψος του και την περίμετρο του κεφαλιού του. Η ευθύνη, όμως, για την υγεία του παιδιού δεν εναπόκειται μόνο στον παιδίατρο. Είναι μια καθημερινή και επίπονη προσπάθεια, για την οποία εσείς και ο μπαμπάς του έχετε τον πρώτο λόγο και την ουσιαστική ευθύνη. Ο παιδίατρος έχει την υποχρέωση να στέκεται κοντά σας για να λύνει τα προβλήματα, όταν το παιδί είναι άρρωστο, αλλά και για να σας συμβουλεύει. Όμως, οι γονείς είναι εκείνοι που θέτουν τους δικούς τους κανόνες. Πώς να διαλέξετε τον παιδίατρο Ο παιδίατρος πρέπει να είναι κοντά σας, όταν τον χρειάζεστε. Πρέπει να είναι πάντοτε διαθέσιμος στο ιατρείο, στο σπίτι ή στο κινητό τηλέφωνο. Πρέπει να μπορείτε να τον πάρετε τηλέφωνο ακόμη και στις δύο τα ξημερώματα, είτε επειδή το μωράκι σας ανέβασε απότομα πυρετό είτε επειδή άρχισε να πνίγεται από το βήχα. Ο παιδίατρος που εξαφανίζεται ή σας δημιουργεί τύψεις όταν τον ενοχλείτε, δεν σας καλύπτει. Αρκεί, βέβαια, να μην είστε υπερβολικοί στις ανησυχίες σας και τον ενοχλείτε με το παραμικρό. Πρέπει να είναι υπομονετικός μαζί σας, να κατανοεί τις ευαισθησίες σας, να δέχεται τους ενδοιασμούς σας, να σας απαντά με σαφήνεια σε όλες τις απορίες και τα ερωτηματικά που αναμφίβολα προκύπτουν. Πρέπει να αφιερώνει χρόνο για να συζητήσει μαζί σας διάφορα θέματα, όπως η υγεία, η ασφάλεια, η διατροφή του παιδιού, αλλά και η πειθαρχία, η σημασία των εμβολίων, ο αντιφατικός ρόλος των αντιβιοτικών. Είναι αναγκαίο να αφιερώνει αρκετό χρόνο για να εξετάσει το μωράκι. Δεν αρκεί να το βλέπει πέντε λεπτά και να σας διαβεβαιώνει ότι είναι καλά στην υγεία του. Σε κάθε προγραμματισμένη επίσκεψη ο παιδίατρος πρέπει να ελέγχει όχι μόνο τη σωματική υγεία του παιδιού, αλλά και την ψυχοκινητική του ανάπτυξη, καθώς επίσης τη συναισθηματική και πνευματική του υγεία. Πρέπει να είναι επιμελής. Ο καλός παιδίατρος οφείλει να καταγράφει κάθε φορά στο προσωπικό του αρχείο, αλλά και στο βιβλιάριο υγείας του παιδιού, όλα τα στοιχεία που αφορούν στην υγεία, το ύψος και το βάρος του, την περίμετρο του κεφαλιού αλλά και τα εμβόλια που έχει κάνει. Πρέπει να ενημερώνεται διαρκώς για τα καινούρια επιτεύγματα της ιατρικής, να παρακολουθεί συστηματικά τις εξελίξεις στον τομέα του, τις νέες μεθόδους θεραπείας, τη νέα γενιά αντιβιοτικών και εμβολίων. Οφείλει να μιλά γλυκά στα παιδάκια, να παίζει μαζί τους, να είναι ευχάριστος και τρυφερός. Επιβάλλεται να αποφεύγει τη συχνή χορήγηση αντιβιοτικών. Πρέπει να καταλαβαίνει από τα συμπτώματα την ασθένεια και να κάνει σωστή διάγνωση. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να τον εμπιστευτείτε Αν διαπιστώσετε ότι άλλα λέει και άλλα συμβαίνουν, αν έχετε την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν έχετε παρά να αλλάξετε παιδίατρο, αναζητώντας κάποιον που θα σας εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Μη φτάσετε, όμως, και στο άλλο άκρο και περιμένετε να βρείτε κάποιον παιδίατρο-θαυματοποιό. Δεν πρέπει να σας αφήνει να περιμένετε στον προθάλαμο του ιατρείου του πολλή ώρα. Αν κάτι τέτοιο σας ενοχλεί, φροντίστε να βρείτε έναν παιδίατρο που να κάνει επισκέψεις στο σπίτι, ώστε να μην είστε αναγκασμένοι να περιμένετε με το μικρούλι μωράκι σας στον προθάλαμο του ιατρείου, όπου όσο πιο μικρό σε ηλικία είναι το μωρό σας τόσο πιο εύκολα θα κινδυνεύει να κολλήσει διάφορα μικρόβια από άλλα άρρωστα παιδάκια που περιμένουν μαζί σας. Καλό είναι το ιατρείο του να βρίσκεται κοντά στο σπίτι σας και να μπορεί να σας επισκέπτεται στο σπίτι, όταν υπάρχει ανάγκη ή όταν εσείς το προτιμάτε.

Τις τελευταίες ημέρες κάτι έχει αλλάξει στη συμπεριφορά του μωρού. Το ήρεμο αγγελούδι σας μεταμορφώθηκε σε ένα νευρικό και ευερέθιστο διαβολάκι που αρπάζει και δαγκώνει με μανία ό,τι βρει μπροστά του: από την κουδουνίστρα μέχρι το δάχτυλο του ανυποψίαστου μπαμπά. Κλαίει υστερικά χωρίς λόγο και αρνείται ακόμη και να δοκιμάσει το αγαπημένο του φαγάκι. Τα σημάδια είναι καθαρά: το μωράκι σας ετοιμάζεται να υποδεχτεί το πρώτο του δοντάκι. Με έντονη ανησυχία, ασταμάτητα κλάματα και έναν πρωτόγνωρο εκνευρισμό, στοιχεία, ευτυχώς, παροδικά που σταματούν όταν αρχίσει να ξεπροβάλλει δειλά δειλά ανάμεσα στα ούλα η πρώτη αστραφτερή κάτασπρη περλίτσα. Την ταλαιπωρία των πρώτων ημερών θα ακολουθήσουν ο ενθουσιασμός και η περηφάνια. Και δικαιολογημένα, άλλωστε, αφού το μωράκι σας ανέβηκε άλλο ένα σκαλοπάτι στην πυραμίδα της ανάπτυξης. Πότε θα συμβεί αυτό; Αν και τα περισσότερα μωρά βγάζουν το πρώτο τους δοντάκι γύρω στους έξι μήνες, γενικός κανόνας δεν υπάρχει. Μερικά μωράκια γεννιούνται με ένα, δύο δόντια, ενώ κάποια "τεμπέλικα" βγάζουν δοντάκια μετά τους 12 μήνες. Η ανατολή του πρώτου δοντιού πάντως συνοδεύεται από διάφορα ενοχλητικά συμπτώματα: έκκριση μεγαλύτερης ποσότητας σάλιου, κόκκινα και πρησμένα ούλα, εκνευρισμός, ανορεξία, ανησυχία στον ύπνο. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να σας ταλαιπωρήσουν λίγες ημέρες ή λίγους μήνες. Αν το μωράκι σας υποφέρει πολύ, προσπαθήστε να το ανακουφίσετε καθαρίζοντας το στοματάκι του δύο, τρεις φορές την ημέρα με μια γάζα βρεγμένη με κρύο νερό. Για την αποσυμφόρηση των ούλων μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα παγάκι τυλιγμένο σε γάζα στις περιοχές στις οποίες τα ούλα είναι πολύ κόκκινα, ή να δώσετε στο μωράκι κάποιο από τα παιχνιδάκια που περιορίζουν τις ενοχλήσεις των ούλων. Αν το μωράκι σας παρουσιάσει διάφορα άλλα συμπτώματα, όπως διάρροια ή πυρετό, μη βιαστείτε να τα αποδώσετε και αυτά στα δοντάκια. Πρέπει να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας, γιατί υπάρχει η πιθανότητα το παιδί να έχει προσβληθεί από κάποια λοίμωξη, ανεξάρτητα από την εμφάνιση του πρώτου του δοντιού. Τα πρώτα δοντάκια που θα φυτρώσουν στο στοματάκι του μωρού είναι οι κάτω κεντρικοί τομείς (κοπτήρες), για να τους ακολουθήσουν ύστερα από λίγο οι άνω κεντρικοί τομείς. Αργότερα θα βγουν: Οι άνω πλάγιοι τομείς Οι κάτω πλάγιοι τομείς Οι άνω και κάτω γομφίοι (τραπεζίτες) Οι άνω κυνόδοντες Οι κάτω δεύτεροι γομφίοι Οι άνω δεύτεροι γομφίοι Σε αυτά τα 20 νεογιλά δοντάκια του μωρού, οι γονείς δεν έδιναν την πρέπουσα σημασία παλιότερα, επειδή έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα έπεφταν για να αντικατασταθούν με τα μόνιμα. Σήμερα, όμως, όλοι οι οδοντίατροι τονίζουν με έμφαση τη σημασία αυτής της πρώτης οδοντοστοιχίας. Οι λόγοι; Τα πρώτα δοντάκια εξασφαλίζουν τη σωστή ανάπτυξη του προσώπου και των γνάθων του παιδιού. Το μωράκι σας τα χρειάζεται για να μασήσει το φαγάκι του. Διάφορα προβλήματα στα δόντια μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην ορθή ομιλία του παιδιού. Τα πρώτα δοντάκια είναι οι βάσεις της μόνιμης οδοντοστοιχίας του παιδιού σας, αφού το καθένα από αυτά κρατά μια θέση για το μελλοντικό και μόνιμο διάδοχό του. Πολλά από τα ορθοδοντικά προβλήματα που ταλαιπωρούν μεγαλύτερα παιδιά θα είχαν αποφευχθεί, αν τα νεογιλά δοντάκια τους είχαν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση. Υγιή νεογιλά δόντια δημιουργούν τις προϋποθέσεις για υγιή μόνιμα δόντια. Αντιθέτως, αν τα πρώτα δοντάκια τερηδονιστούν, τότε τα μικρόβια που δημιουργούν την τερηδόνα μεταφέρονται και στα μόνιμα δόντια. Η υγεία των δοντιών είναι σημαντική για τη γενικότερη υγεία του παιδιού. Μια χρόνια φλεγμονή ή ένα απόστημα στα δοντάκια μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα υγείας, αφού τα μικρόβια έχουν την ικανότητα έτσι να φτάσουν σε απομακρυσμένα όργανα, όπως η καρδιά και τα νεφρά. Φροντίδα και υγιεινή των δοντιών Επειδή όμως η διάπλαση των δοντιών αρχίζει πολύ πριν από την εμφάνισή τους στο στόμα (ξεκινά ήδη από την πέμπτη, έκτη εβδομάδα της εμβρυϊκής ηλικίας), πρέπει να εξασφαλίσετε από πολύ νωρίς τις κατάλληλες συνθήκες και να προετοιμάσετε σωστά την ανατολή των πρώτων δοντιών. Πώς; Μα φροντίζοντας τα δικά σας δόντια. Γιατί έχει αποδειχθεί ότι η τερηδόνα στα δοντάκια του μωρού οφείλεται σε διάφορα μικρόβια τα οποία μεταδίδονται στο παιδί μέσα από το σάλιο της μητέρας του. Αυτό συμβαίνει επειδή η μητέρα φιλά το παιδί και γενικά το στόμα της είναι πολύ κοντά σε αυτό του μωρού της. Η μετάδοση της τερηδόνας όμως μπορεί να γίνει και από άλλα μέλη της οικογένειας ή από φίλους που πλησιάζουν το στόμα τους στο στόμα του μωρού. Ο ίδιος κίνδυνος μετάδοσης της τερηδόνας υπάρχει και όταν το βρέφος μεγαλώσει. Γι΄ αυτό, όσοι γονείς έχουν τη συνήθεια να δοκιμάζουν το φαγητό του μωρού με το ίδιο κουτάλι ή πιρούνι με το οποίο θα το ταΐσουν, ας ξέρουν ότι πρέπει να είναι σίγουροι ότι δεν έχουν τερηδόνα. Διαφορετικά, θα ήταν σκόπιμο, για καλό και για κακό, να εγκαταλείψουν τη συνήθεια. Όσο πιο νωρίς μάλιστα εγκατασταθούν τα μικρόβια αυτά στα δόντια του παιδιού, τόσο πιο πολλά προβλήματα θα παρουσιαστούν μελλοντικά. Πρέπει λοιπόν να φροντίζετε τα δόντια σας καθημερινά αλλά και να επισκέπτεστε προληπτικά τον οδοντίατρο δύο φορές το χρόνο. Όταν το μωράκι βγάλει τα πρώτα του δοντάκια, θα πρέπει να τα καθαρίζετε δύο φορές την ημέρα (η μία θα είναι πριν από το βραδινό ύπνο). Στην αρχή, ο καθαρισμός θα γίνεται με μια βρεγμένη γάζα και αργότερα, όταν το παιδί αποκτήσει αρκετά δοντάκια, θα τα πλένετε με μια μικρή, πολύ μαλακή νάιλον οδοντόβουρτσα με νερό και ύστερα θα βάζετε πάνω ελάχιστη ποσότητα φθοριούχου οδοντόπαστας, ίση με ένα μπιζέλι, εφόσον βέβαια το παιδί σας έχει μάθει να φτύνει ώστε να μην καταπίνει την οδοντόπαστα. Από την ηλικία των έξι μηνών και μετά πρέπει να αρχίσετε να δίνετε στο μωράκι σας φθόριο, το οποίο αποτελεί το πιο αποτελεσματικό μέσον για την καταπολέμηση της τερηδόνας. Η συστηματική χορήγηση φθορίου είναι η καλύτερη άμυνα των δοντιών, ισχυρίζονται οι οδοντίατροι, οι οποίοι αναλαμβάνουν τη φθορίωση των δοντιών. Προσοχή στη διατροφή του παιδιού σας Εκτός, όμως, από την καθημερινή υγιεινή και φροντίδα των δοντιών, καθοριστικό ρόλο για όμορφα και γερά δοντάκια παίζει η σωστή και ισορροπημένη διατροφή. Και πρώτα από όλα το γάλα, που αποτελεί την κύρια τροφή στην ηλικία αυτή και περιέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξη των δοντιών. Εκτός όμως από το γάλα, το μωράκι πρέπει να τρώει τροφές πλούσιες σε λευκώματα, βιταμίνες, ασβέστιο και φώσφορο, στοιχεία απαραίτητα για την αδαμαντίνη και την οδοντίνη. Αντιθέτως, τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες και κυρίως ζάχαρη είναι πολύ επικίνδυνες για τα δοντάκια του παιδιού, γιατί καταστρέφουν την αδαμαντίνη. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους, όμως, είναι το μπιμπερό ή μάλλον η κατάχρηση του μπιμπερό. Τα μωράκια που έχουν συνηθίσει να χρησιμοποιούν το μπιμπερό πολλές ώρες, όχι μόνο για να φάνε αλλά και για να ηρεμήσουν ή να κοιμηθούν, κινδυνεύουν να αναπτύξουν τερηδόνα και να καταστρέψουν τα δοντάκια τους. Και αυτό επειδή τα διάφορα μικρόβια έχουν την ικανότητα να μεταβολίζουν το γάλα (και πολύ περισσότερο τα διάφορα ζαχαρούχα ροφήματα), παράγοντας οξέα. Τα οξέα αυτά προκαλούν απασβέστωση των δοντιών, η οποία πολύ γρήγορα εξελίσσεται σε τερηδόνα. Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση, αν το μωρό χρησιμοποιεί το μπιμπερό κατά τη διάρκεια της νύχτας, γιατί τότε το σάλιο, που αποτελεί τη φυσική προστασία των δοντιών, περιορίζεται σημαντικά από τα οξέα. Για να προστατεύσετε, λοιπόν, τα δοντάκια του μωρού από την τερηδόνα, πρέπει να του δίνετε το μπιμπερό μόνο για να πιει το γαλατάκι του και να του το παίρνετε αμέσως μόλις τελειώσει. Αν το παιδί σας έχει συνηθίσει να κοιμάται με το μπιμπερό, προσπαθήστε να αντικαταστήσετε το γάλα με νερό. Επίσης, κατά το τέλος του πρώτου χρόνου, πρέπει να αρχίσετε να το περιορίζετε σιγά σιγά, με σκοπό να το αντικαταστήσετε με τα πλαστικά κυπελλάκια που είναι ειδικά για τα μωρά. Την ίδια καταστροφική επίδραση στα δοντάκια του παιδιού μπορεί να προκαλέσει και ο μητρικός θηλασμός, όταν δεν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο για τη διατροφή του παιδιού, αλλά λειτουργεί και ως μέσον καθησυχασμού. Επίσης, αν δίνετε πιπίλα στο μωράκι σας, ποτέ μην κάνετε το λάθος να τη βουτήξετε σε μέλι ή σε ζάχαρη. Είναι καταστροφικό για τα δοντάκια του. Η επίσκεψη στον οδοντίατρο Στην ηλικία των 12 μηνών, μαζί με τα πρώτα του γενέθλια, το μωράκι σας είναι έτοιμο για την πρώτη του επίσκεψη στον παιδοδοντίατρο ή στον οδοντίατρο που ασχολείται με παιδάκια. Αυτός θα εξετάσει το στοματάκι του, θα σας δείξει το σωστό τρόπο για να καθαρίζετε τα δοντάκια του, θα σας πει τι πρέπει να τρωει και τι να αποφεύγει, θα σας δώσει πολύτιμες πληροφορίες για τη σωστή φροντίδα των δοντιών και του στόματος. Είναι κάτι που το έχουνε ανάγκη, αφού το 64% των παιδιών προσχολικής ηλικίας παρουσιάζει τερηδόνα σε 4 τουλάχιστον δόντια, χωρίς να το έχουν αντιληφθεί οι γονείς. Κανόνες για την υγεία των δοντιών Διάφοροι περιβαλλοντικοί και κληρονομικοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν τα δοντάκια του μωρού ως προς τον αριθμό, το μέγεθος, το σχήμα και την ποιότητα κατασκευής τους. Κυρίως όμως εξαρτάται από εσάς αν θα αποκτήσει το παιδί σας όμορφα και γερά δόντια κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Οι βασικές αρχές για την υγεία των δοντιών είναι οι παρακάτω: Σωστή διατροφή, πλούσια σε ασβέστιο, λευκώματα, φώσφορο και βιταμίνες. Χρήση του μητρικού θηλασμού αλλά και του μπιμπερό αποκλειστικά και μόνο για τη διατροφή του μωρού. Καλός καθαρισμός των δοντιών με φθοριούχο οδοντόπαστα. Χορήγηση φθορίου από το στόμα υστέρα από υπόδειξη του γιατρού σας . Πρόληψη από παιδικές ασθένειες. Ο υψηλός πυρετός μπορεί να διαταράξει την ισορροπία ασβεστίου στο αίμα του παιδιού και να επηρεάσει την ενασβεστίωση των δοντιών που διαπλάθονται εκείνη τη χρονική περίοδο. Αποφυγή λήψης αντιβιοτικών της κατηγορίας των τετρακυκλινών, διότι τα συγκεκριμένα αντιβιοτικά χρωματίζουν όσα δοντάκια διαπλάθονται τότε. Επίσκεψη στον παιδοδοντίατρο ή τον οδοντοίατρο δύο φορές το χρόνο, μετά το πρώτο έτος της ζωής του μωρού. Σε περίπτωση τραυματισμού των δοντιών, άμεση αντιμετώπιση από τον οδοντίατρο, γιατί ο τραυματισμός των νεογιλών δοντιών μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική διάπλαση των μονίμων.

εμβόλια Λίγο μετά το δεύτερο μήνα, το μωράκι σας θα υποστεί το πρώτο του τσιμπηματάκι: ένα δυσάρεστο ξάφνιασμα, μια έκφραση απορίας και παράπονου που συνήθως καταλήγει σε κλάμα. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά μωρά που είναι πραγματικά "παλικάρια" και δέχονται το τσιμπηματάκι αυτό εντελώς ατάραχα. Ορισμένες φορές πάλι, ο γιατρός είναι τόσο γρήγορος στις κινήσεις του και έχει τόσο απαλό χέρι, ώστε τα δάκρυα αποφεύγονται. Είναι λίγο νωρίς, βέβαια, για να εξηγήσετε στο αγγελούδι σας την τεράστια σημασία των εμβολίων. Τα εμβόλια σώζουν σήμερα χιλιάδες παιδικές ζωές σε όλο τον κόσμο. Είναι ο πιο πολύτιμος σύμμαχος του ανθρώπου απέναντι σε αρρώστιες όπως η διφθερίτιδα, ο τέτανος, ο κοκίτης, αλλά και η πολιομυελίτιδα, η μηνιγγίτιδα, η ιλαρά, η ερυθρά, η παρωτίτιδα. Ένας μακρύς κατάλογος από επικίνδυνες, συχνά θανατηφόρες, ασθένειες, που αποτελούσαν τον εφιάλτη της προηγούμενης γενιάς, σήμερα είναι απλώς μια λέξη μέσα στο βιβλιάριο υγείας του παιδιού σας, στο τμήμα που αναφέρεται στα εμβόλια. Με τα εμβόλια η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει καταφέρει να καταπολεμήσει και να εξοντώσει, στις χώρες όπου οι εμβολιασμοί είναι συστηματικοί, όλους αυτούς τους παθογόνους ιούς που προκαλούν τις επικίνδυνες ασθένειες της παιδικής ηλικίας. Πώς; Δημιουργώντας ένα είδος ιδιότυπου εμφύλιου πολέμου μεταξύ τους, να στρέψει δηλαδή τον ιό εναντίον του ιού και το μικρόβιο εναντίον του μικροβίου. Γιατί το ίδιο το εμβόλιο δεν είναι τίποτα άλλο από έναν ιό ή μικρόβιο που μπαίνει μέσα στον οργανισμό εξασθενημένο, ο οργανισμός δημιουργεί αντισώματα στο συγκεκριμένο μικρόβιο ή ιό και μαθαίνει να αμύνεται, όταν στο μέλλον ένας όμοιος ιός ετοιμάζεται να του επιτεθεί. Μια πανίσχυρη ασπίδα σωτηρίας, δηλαδή, η οποία δρα ως μια ουσία που λέγεται "αντιγόνο" και ερεθίζει το λιλιπούτειο οργανισμό του μωρού να παράγει αντισώματα κατά του συγκεκριμένου ιού ή μικροβίου. Επειδή όμως με το πέρασμα του χρόνου τα αντισώματα αυτά αρχίζουν να εξασθενούν, ο γιατρός θα ξανακάνει ύστερα από μερικά χρόνια μια "αναμνηστική" δόση εμβολίων στο παιδί, έτσι ώστε να αναζωπυρώσει τα αντισώματα και να διατηρήσει τον οργανισμό σε ενεργή φάση άμυνας εναντίον της αρρώστιας. Παλαιότερα, τα εμβόλια προκαλούσαν κάποιες δυσάρεστες παρενέργειες και έντονες αντιδράσεις στα παιδάκια. Σήμερα όμως, χάρη στην εντυπωσιακή ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας, η παρασκευή των εμβολίων γίνεται με τέτοιες προδιαγραφές, ώστε να περιορίζονται στο ελάχιστο τυχόν παρενέργειες. Επειδή λοιπόν η πρόληψη είναι πάντοτε καλύτερη από τη θεραπεία, οι παιδίατροι παροτρύνουν ένθερμα τους γονείς να εμβολιάζουν συστηματικά τα παιδιά τους. Τα εμβόλια σήμερα είναι ανώδυνα, ασφαλή και σωτήρια για τα παιδάκια. Αρκεί να τηρείτε δύο κανόνες: πριν από κάθε εμβολιασμό, ο παιδίατρος πρέπει να εξετάζει το μωράκι πολύ προσεκτικά, έτσι ώστε να αποκλείσει ότι έχει κάποια αρρώστια, η οποία δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί, και να σιγουρευτεί ότι το μωρό δεν έχει κάποια άλλη ίωση εν εξελίξει. Σε αυτή την περίπτωση, ο ευαίσθητος οργανισμός του παιδιού αναγκάζεται να αμυνθεί σε δύο μέτωπα, αφού έχει να αντιμετωπίσει τον ιό που ήδη ταλαιπωρεί τον οργανισμό του και εκείνον που θα μπει μέσα του, έστω και εξασθενημένος, μεσώ του εμβολίου. Μετά το εμβόλιο και για τις επόμενες δύο, τρεις ημέρες πρέπει να παρατηρείτε προσεχτικά τις αντιδράσεις και τη γενική κατάσταση της υγείας του παιδιού σας και να ειδοποιήσετε αμέσως τον παιδίατρο, αν διαπιστώσετε ότι το μωρό κλαίει επίμονα περισσότερες από τρεις ώρες, έχει υψηλό πυρετό ή παρουσιάζει μια ανεξήγητη υπνηλία ή ωχρότητα. Το πρώτο εμβόλιο που θα κάνει το μωράκι είναι το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκίτη (DΤΡ). Το εμβόλιο αυτό, το οποίο θα πρέπει να γίνει τρεις φορές με χρονική απόσταση έξι έως οκτώ εβδομάδων την κάθε φορά, έχει τις πιο έντονες παρενέργειες. Τις πρώτες 6 με 48 ώρες μετά το εμβόλιο, το 50% περίπου των μωρών παρουσιάζει ένα ελαφρύ πρήξιμο στο σημείο της ένεσης, ερυθρότητα, πόνο, γκρίνια, ανησυχία και πυρετό γύρω στους 38 βαθμούς Κελσίου. Αυτό, βέβαια, δεν είναι κανόνας. Όλα εξαρτώνται από τον οργανισμό του βρέφους. Πολλά μωρά δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα. Για να ρίξετε τον πυρετό, δώστε στο μωράκι κάποιο αντιπυρετικό, κάντε του ένα χλιαρό μπανάκι για τρία έως πέντε λεπτά ή βάλτε του κρύες κομπρέσες στο μέτωπο, τις μασχάλες, τη βουβωνική χώρα και το λαιμουδάκι. Μαζί με το εμβόλιο αυτό οι περισσότεροι παιδίατροι κάνουν στο μωράκι και το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας (sabin), το οποίο χορηγείται από το στόμα, καθώς και το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας. Όταν το μωράκι σας γίνει 15 μηνών, θα κάνει ένα ακόμη εμβόλιο: της ιλαράς, της ερυθράς και της παρωτίτιδας (ΜΜR). Το συγκεκριμένο εμβόλιο γίνεται στην ηλικία αυτή γιατί μέχρι τότε κυκλοφορούν τα αντισώματα της μητέρας στο αίμα του παιδιού μέσω του πλακούντα και γι' αυτόν το λόγο μπορεί να μην "πιάσει" το εμβόλιο. Μόνο σε περίπτωση μεγάλης έξαρσης ή επιδημίας οι παιδίατροι κάνουν μια δόση του εμβολίου σε μωράκια από την ηλικία των πέντε μηνών. Η δόση αυτή όμως δεν διαρκεί πολύ και το εμβόλιο πρέπει να επαναληφθεί όταν το παιδί γίνει 15 μηνών. Έξι έως δέκα ημέρες μετά το εμβόλιο, το μωράκι μπορεί να παρουσιάσει κάπως αυξημένη θερμοκρασία, να βγάλει μικρά εξανθήματα στο σωματάκι του ή να παρουσιάσει ένα ελαφρύ πρήξιμο στο πρόσωπο. Το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, ένα καινούριο εμβόλιο, το οποίο σήμερα θεωρείται υποχρεωτικό, χορηγείται ενδομυϊκά στα παιδάκια και δεν έχει καμία παρενέργεια. Συνιστάται να γίνεται στη βρεφική ηλικία σε τρεις δόσεις. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας θεωρεί υποχρεωτικά τα εξής εμβόλια: Της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκίτη (DΤΡ) Της πολιομυελίτιδας (Sabin) Του αιμόφιλου της γρίπης τύπου Β Της ιλαράς, της ερυθράς και της παρωτίτιδας (MMR) Εμβόλια και ηλικία Το DTP, το Sabin και το εμβόλιο του αιμοφιλος της γρίπης τύπου Β επαναλαμβάνονται το δεύτερο, τον τέταρτο και τον έκτο μήνα. Αργότερα, η επανάλειψη των εμβολίων DTP και Sbin γίνεται στους 18 μήνες και τον τέταρτο χρόνο, ενώ του αιμόφιλου της γρίπης τύπου Β στους 18 μήνες. Εμβόλιο ηπατίτιδας Β Συνιστάται να γίνεται τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Εμβόλιο ιλαράς, ερυθράς, παρωτίτιδας Γίνεται το δέκατο πέμπτο μήνα και η επανάληψή του τον έκτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Εμβόλιο φυματίωσης Χορηγείται τον έκτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Εμβόλιο ηπατίτιδας Α Ενδείκνυται να γίνεται στην ηλικία των 12 ετών ή σε όσα παιδάκια πάνε σε παιδικούς σταθμούς. Το εμβόλιο της φυματίωσης έχει προκαλέσει προβληματισμό και διάσταση απόψεων μεταξύ των εκπροσώπων της παιδιατρικής κοινότητας. Μερικοί παιδίατροι υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνεται στην ηλικία των έξι ετών, πριν δηλαδή πάει το παιδάκι στο σχολείο. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται νωρίτερα, γιατί το εμβόλιο αυτό έχει μεγάλο ποσοστό αποτυχίας (που φτάνει το 35%). Αντιθέτως, οι υπέρμαχοι του εμβολίου θεωρούν ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα παιδάκια ακάλυπτα για έξι χρόνια από μια ασθένεια η οποία, αν και είχε κοπάσει τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει σήμερα αναζωπύρωση λόγω της μετακίνησης των πληθυσμών. Προτείνουν, λοιπόν, το εμβόλιο αυτό να γίνεται το δεύτερο χρόνο της ζωής του παιδιού. Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί ένα ακόμη εμβόλιο, το εμβόλιο της ηπατίτιδας Α, και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συμβουλεύει να γίνεται σε ομάδες παιδιών υψηλού κινδύνου. Σύντομα πρόκειται να έλθει και στη χώρα μας το εμβόλιο της ανεμευλογιάς, το οποίο κυκλοφορεί ήδη στην Αμερική και σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης. Το εμβόλιο αυτό συνιστάται να γίνεται το 15ο μήνα της ζωής του παιδιού μαζί με το ΜΜR.

Τα έπιπλα του μωρού Η κούνια Μοιάζει με ένα μεγάλο καλάθι στερεωμένο σε μια βάση με ροδάκια. Η κούνια είναι το πρώτο κρεβάτι για πολλά μωράκια μέχρι να γίνουν τεσσάρων, πέντε μηνών. Μετά πρέπει να αντικατασταθεί, γιατί δεν είναι μελετημένη να σηκώνει μεγαλύτερο βάρος. Συνεπώς, θα είναι ασταθής και επικίνδυνη για το παιδί. Το κρεβάτι Οι περισσότεροι παιδίατροι συστήνουν να αγοράσετε από την αρχή ένα παιδικό κρεβάτι. Η επιλογή του κρεβατιού χρειάζεται προσοχή, δεδομένου ότι το παιδάκι σας θα κοιμάται σε αυτό έως τα τρία ή τέσσερα χρόνια του. Έτσι, λοιπόν, ένα σωστό παιδικό κρεβατάκι πρέπει να είναι κατασκευασμένο από στέρεο υλικό (κατά προτίμηση ξύλο), να έχει ψηλά κάγκελα και η απόσταση ανάμεσα στα κενά να είναι γύρω στα 6-7,5εκ. Αν τα κενά είναι μικρότερα, το παιδί μπορεί να σφηνώσει τα πόδια του. Αν όμως είναι μεγαλύτερα, μπορεί να σφηνώσει το κεφάλι του. Τα κάγκελα πρέπει να κατεβαίνουν χαμηλά, ώστε, όταν το μωρό μεγαλώσει και περπατά πια, να μπορεί να ανεβαίνει και να κατεβαίνει μόνο του από το κρεβάτι. Έτσι, δεν θα χρειαστεί να σκαρφαλώνει και να κινδυνεύει να πέσει και να χτυπήσει. Υπάρχουν και κρεβατάκια που από τα οποία μπορεί να αφαιρείται το προστατευτικό κάγκελο που βρίσκεται στο κάτω μέρος του κρεβατιού (αυτό που αντιστοιχεί στα πόδια του παιδιού), ώστε να μην υπάρχει ο κίνδυνος να πέσει ποτέ από το κρεβάτι την ώρα που κοιμάται, ενώ, παράλληλα, του δίνουν τη δυνατότητα να κατεβεί ακίνδυνα και χωρίς σκαρφάλωμα. Το κρεβατάκι δεν πρέπει να έχει καθόλου προεξοχές. Όλες οι επιφάνειες πρέπει να είναι λείες και οι γωνίες στρογγυλεμένες, ώστε να αποφεύγονται τα χτυπήματα. Είναι πολύ χρήσιμο να έχει το παιδικό κρεβατάκι ροδάκια, οπότε, σε περίπτωσή που χρειαστεί, να μπορείτε να το μεταφέρετε από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Το στρώμα του κρεβατιού πρέπει να είναι από καλό υλικό, ειδικά μελετημένο για μωρό. Η αλλαξιέρα Είναι σίγουρα αρκετά βολική (ειδικά αν έχετε πρόβλημα με τη μέση σας), αφού δεν χρειάζεται να σκύβετε για να αλλάξετε το μωρό. Θέλει, όμως, πολλή προσοχή: την ώρα που αλλάζετε το μωρό, όλα τα απαραίτητα πρέπει να είναι κοντά σας, για να μη χρειαστεί να απομακρυνθείτε ούτε δευτερόλεπτο από το ζωηρό αγγελούδι σας. Τις πιο απίστευτες στιγμές, τα βρέφη αποφασίζουν να κάνουν κινήσεις που ίσως να μην είχατε ποτέ φανταστεί. Γι΄ αυτό, ένα από τα πιο συχνά ατυχήματα είναι η πτώση από την αλλαξιέρα. Το μικρό αυτό χρονικό διάστημα, λοιπόν, που σας χρειάζεται συνήθως για να αλλάξετε την πάνα του μωρού σας, θα είστε συγκεντρωμένη και δεν θα επιτρέπετε σε τίποτα και σε κανέναν να σας διακόψει. Αν χτυπήσει το τηλέφωνο, αγνοήστε το. Αν έχετε φαγητό στη φωτιά, ελέγξτε το από πριν. Το πορτμπεμπέ Συνήθως εγκαινιάζει την πρώτη μεγάλη έξοδο του νεογέννητου: από το μαιευτήριο στο σπίτι. Είναι αρκετά χρήσιμο για κάθε μεταφορά, μέχρι την ηλικία των τριών περίπου μηνών. Όμως, μην το χρησιμοποιείτε ποτέ για να μεταφέρετε το μωράκι με το αυτοκίνητο, όταν οδηγείτε. Το καρεκλάκι αυτοκινήτου Πρέπει να το χρησιμοποιείτε πάντα, ακόμη και στις πιο κοντινές διαδρομές. Τα καινούρια καρεκλάκια, που προορίζονται για μικρά βρέφη μέχρι εννιά έως δέκα περίπου κιλά, δένουν συνήθως στο μπροστινό κάθισμα του συνοδηγού, έτσι ώστε το μωρό να κοιτά πίσω. Βέβαια, τα καρεκλάκια αυτά απαγορεύονται, αν το αυτοκίνητο σας έχει στη θέση του συνοδηγού αερόσακο. Το καροτσάκι Απαραίτητο όχημα για να απολαμβάνει το μωράκι σας τους περιπάτους του. Τα σύγχρονα καροτσάκια συνδυάζουν πορτμπεμπέ και αναπαυτικό καρεκλάκι με ρυθμιζόμενη θέση για την πλατούλα και τα πόδια του μωρού. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το καροτσάκι ώσπου μέχρι την ηλικία των δύο έως τριών ετών. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι τα καροτσάκια αυτά είναι αρκετά βαριά και δυσκίνητα, γι΄ αυτό και πολλοί γονείς τα αντικαθιστούν με άλλα πιο ελαφριά, πτυσσόμενα, που ανοιγοκλείνουν εύκολα, ενώ το μωρό μπορεί πλέον να κάθεται δίχως να χρειάζεται βοήθεια. Το ριλάξ Το πρώτο καρεκλάκι του μωρού. Είναι αρκετά χρήσιμο, γιατί μπορείτε να το μεταφέρετε από το ένα δωμάτιο στο άλλο, με αποτέλεσμα το μωράκι σας να σας παρακολουθεί και να χαίρεται την παρουσία σας, νιώθοντας ασφάλεια όσο εσείς ασχολείστε με τις διάφορες δουλειές του σπιτιού. Πρέπει πάντα να δένετε το μωρό όσο κάθεται στο ριλάξ και να μην το βάζετε πάνω σε υπερυψωμένες επιφάνειες, αφού ο κίνδυνος της πτώσης πάντα καραδοκεί. Επιπλέον, το μωρό δεν πρέπει να κάθεται πολλές ώρες στο ριλάξ, γιατί αυτή η υποχρεωτική ακινησία καθυστερεί την κινητική του ανάπτυξη. Το ριλάξ είναι ιδανικό για να κάθεται σε αυτό το μωράκι σας μετά το φαγητό ή ακόμη αν αντιμετωπίζει πρόβλημα με το στομαχάκι του και κάνει συχνά εμετούς. To δωμάτιο Διαμορφώνοντας το δωμάτιο του μωρού σας, δώστε την απαραίτητη προσοχή στα εξής: Η λειτουργικότητα, η ασφάλεια και η άνεση είναι οι τρεις πιο σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη σας. Τα υλικά που θα επιλέξετε, πρέπει να είναι ανθεκτικά και να πλένονται αρκετά εύκολα. Καλό είναι το δωμάτιο να είναι ανατολικό και πολύ φωτεινό, αφού το μωράκι σας έχει ανάγκη από φυσικό φως, για να αναπτυχθεί πιο σωστά. Τα έντονα χρώματα και τα εντυπωσιακά μοτίβα στα διακοσμητικά αντικείμενα βοηθούν το μωράκι σας να αναπτύξει την παρατηρητικότητά του. Τοποθετήστε μέσα στο παιδικό δωμάτιο μια αναπαυτική πολυθρόνα, για να κάθεστε όταν ταΐζετε το μωράκι σας. Η φροντίδα του μωρού: τρυφερή περιποίηση Τις πρώτες ημέρες της μητρότητας, όταν όλος σας ο κόσμος περιστρέφεται αποκλειστικά και μόνο γύρω από το μικροσκοπικό πλασματάκι που κοιμάται αμέριμνο στην κούνια, η πρωτόγνωρη ευτυχία και χαρά συνυπάρχουν με πλήθος απορίες και ερωτηματικά: "Κάνω το καλύτερο για το παίδι μου;" είναι το ερώτημα που τελικά συνοψίζει τη, δικαιολογημένη, ανασφάλεια κάθε νεαρής μητέρας. Όλα είναι τόσο καινούρια, ώστε ακόμη και η αλλαγή της πάνας φαίνεται βουνό. Και ο λιλιπούτειος πρωταγωνιστής της ζωής σας μοιάζει τόσο ανυπεράσπιστος, εύθραυστος, σχεδόν "γυάλινος", ώστε να φοβάστε ακόμη και να τον αγκαλιάσετε, να τον ντύσετε, να τον ταΐσετε και κυρίως να τον πλύνετε. "Κι αν μου κρυώσει;", "Κι αν γλιστρήσει;", "Μήπως δεν του αρέσει το νερό;". Μα το μωράκι σας είναι γεννημένος κολυμβητής. Εννέα ολόκληρους μήνες απολάμβανε τη ζεστή, υγρή θαλπωρή του αμνιακού υγρού μέσα στο μικρόκοσμο της μήτρας σας. Το υγρό στοιχείο είναι για το μωρό σας μια γνώριμη και αγαπημένη εμπειρία. Με τη δική σας βοήθεια μάλιστα, πολύ γρήγορα θα μάθει να απολαμβάνει τα πρώτα πλατσουρίσμστα. Η επαφή με το νερό θα γίνει μια καθημερινή τελετουργία, η οποία θα του εξασφαλίσει όχι μόνο την απαραίτητη σωματική υγιεινή, αλλά και την ηρεμία, τη χαρά και την ευεξία. Τα μωρά βέβαια δεν τρέχουν, ωστόσο ιδρώνουν όταν ζεσταίνονται και εκτίθενται στο καυσαέριο, όπως και οι μεγάλοι. Λερώνονται, όμως, πολύ, κυρίως στην ευαίσθητη περιοχή, αλλά και γύρω από το στόμα, στο λαιμάκι και στο στήθος από το γάλα που κυλά την ώρα που τρωνε. Τις πρώτες δύο εβδομάδες της ζωής του, ώσπου να πέσει ο ομφαλός, το μωράκι σας δεν πρέπει να βουτήξει στο νερό. Συνεπώς, δεν θα του κάνετε μπάνιο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το πλένετε τοπικά, επιμένοντας στα σημεία του σώματος που λερώνονται περισσότερο, τηρώντας παράλληλα σχολαστικά τους κανόνες υγιεινής. Ξεχωριστή προσοχή και φροντίδα χρειάζεται ο ομφαλός. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από αυτόν, πριν σας παρουσιάσουμε αναλυτικά πώς να περιποιείστε το μωράκι σας από την κορυφή έως τα νύχια. Ο ομφαλός Ο ομφαλός, αυτός ο "κρίκος" που συνέδεε τη μητέρα με το παιδί της, είναι μια ενόχληση στην κοιλίτσα του μωρού σας. Χρειάζεται, λοιπόν, προσοχή και φροντίδα. Γι΄ αυτό, δεν πρέπει να τον βρέχετε ώσπου να "πέσει" ούτε να τον καλύπτετε με την πάνα, για να μπορεί να αερίζεται. Ακουμπάτε προσεκτικά ένα μπαμπάκι βουτηγμένο σε οινόπνευμα ή σε άλλο αντισηπτικό που θα συστήσει ο γιατρός πάνω στον ομφαλό, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μόλυνσης. Να είστε σίγουρες ότι η διαδικασία δεν προκαλεί καθόλου πόνο στο μωράκι σας. Αν, όμως, παρατηρήσετε ότι ο ομφαλός έχει δυσάρεστη οσμή, βγάζει πύον, παρουσιάζει κοκκινίλες ή ματώνει, ζητήστε τη συμβουλή του παιδίατρου. Το πρόσωπο και τα ματιά Πριν πλύνετε το προσωπάκι του μωρού σας, δώστε προτεραιότητα στα ματάκια του. Βρέξτε ένα βαμβάκι με χαμομήλι ή με φυσιολογικό ορό που θα βρείτε στο φαρμακείο, στύψτε το και πιέστε ελαφρά στην εσωτερική άκρη του ματιού, απομακρύνοντας τις τσίμπλες, αν, βέβαια, υπάρχουν. Η κίνηση του χεριού σας πρέπει να γίνεται από την εσωτερική άκρη του ματιού προς την εξωτερική. Για να επαναλάβετε την κίνηση, θα πρέπει να αλλάξετε βαμβάκι, ώστε να αποφύγετε την πιθανότητα να μεταφέρετε μικρόβια. Για το άλλο μάτι, θα βρέξετε ένα καθαρό κομμάτι βαμβάκι. Σε περίπτωση που τα ματάκια του μωρού είναι γεμάτα τσίμπλες, ζητήστε από τον παιδίατρο να σας συστήσει κάποια αγωγή. Αφού πλύνετε τα μάτια, θα καθαρίσετε με νερό, αλλά δίχως σαπούνι, το προσωπάκι του μωρού, βρέχοντας την παλάμη σας και μεταφέροντας όσο νερό κρατά το χέρι σας. Η μύτη Το εσωτερικό της μύτης δεν χρειάζεται περιποίηση. Μόνο αν ακούσετε το μωράκι σας να ρουθουνίζει, στάξτε με σταγονόμετρο λίγο φυσιολογικό ορό μέσα στη μυτούλα του, για να μαλακώσουν τα εκκρίματα και να τα απομακρύνετε με ένα βαμβάκι. Τα αφτιά Η φύση έχει προνοήσει να είναι αυτοκαθαριζόμενα τα μωρουδίστικα αφτάκια. Αυτό που θα φροντίσετε εσείς είναι να καθαρίζετε με την πετσέτα το εξωτερικό πτερύγιο και πίσω από το λοβό και να τα στεγνώνετε όσο καλύτερα μπορείτε. Μη χρησιμοποιείτε μπατονέτα για να καθαρίσετε τον ακουστικό πόρο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να σπρώξετε την κυψελίδα πιο βαθιά. Ο λαιμός Όσο και αν φαίνεται παράξενο, ο λαιμός των μωρών είναι από τα μέρη του σώματος που λερώνονται πολύ. Αιτία είναι το γάλα που, όταν ξεφεύγει από το στόμα, κυλά στο λαιμό και, αν δεν το καθαρίσετε αμέσως, "κάθεται" στις πτυχές του. Να καθαρίζετε, λοιπόν, με μια βρεγμένη πετσέτα το λαιμουδάκι του μωρού σας ύστερα από κάθε γεύμα. Τα μαλλιά Από την πρώτη ημέρα θα λούζετε προσεχτικά τα μαλλάκια του μωρού σας, για να απομακρυνθούν η σκόνη και τα νεκρά κύτταρα, θα διαλέξετε, βέβαια, ένα σαμπουάν ειδικό για μωρά, ώστε να μην ερεθίσει ούτε τα μάτια ούτε την επιδερμίδα του παιδιού σας. Τα χέρια Μπορείτε να διαλέξετε ένα βρεφικό σαπούνι για τα χέρια του μωρού σας. Χρειάζονται πλύσιμο γιατί, μην ξεχνάτε, τα βάζει συνέχεια στο στόμα του. Ωστόσο, ακριβώς γι΄ αυτόν το λόγο, πρέπει να τα ξεβγάζετε καλά, ώστε να μη μείνουν κατάλοιπα από το σαπούνι. Αν δεν θέλετε να τα σαπουνίσετε, καθαρίστε τα χέρια και τις πτυχές στην κλείδωση με μια βρεγμένη πετσέτα. Τα νύχια Τα νύχια των νεογέννητων είναι τόσο μικρά και τα δαχτυλάκια τους φαντάζουν τόσο εύθραυστα, ώστε η μητέρα δεν μπορεί να πιστέψει ότι θα μπορούσαν αυτά τα νυχάκια να γρατζουνίσουν το προσωπάκι του μωρού της. Και όμως, επειδή τα νύχια μεγαλώνουν και γίνονται λεπτά και αιχμηρά σαν καρφίτσες, πρέπει να τα κόβετε τακτικά, για να μην κάνουν γρατζουνιές και προκαλέσουν ερεθισμούς στο πρόσωπο του μωρού. Γι΄ αυτό, λοιπόν, προμηθευτείτε ένα ψαλιδάκι, ειδικό για βρέφη, με άκρες στρογγυλεμένες και κόψτε τα νύχια όταν το μωρό σας είναι ήρεμο, για να μη βάλει τα κλάματα. Ποτέ μην κόβετε τα νύχια σύρριζα. Αφήνετε ένα περιθώριο ενός, δύο χιλιοστών, διαφορετικά υπάρχει πιθανότητα να πληγώσετε το ευαίσθητο δερματάκι του. Η ευαίσθητη περιοχή της πάνας Το λεπτό και ευαίσθητο δερματάκι του μωρού σας γίνεται συχνά στόχος συντονισμένων "επιθέσεων" από πολλούς εχθρούς, κυρίως στον ποπό και στα γεννητικά όργανα. Η υγρασία και η έλλειψη αέρα, η συνεχής τριβή με την πάνα και τα διάφορα μικρόβια από τα ούρα και τα κόπρανα καθιστούν το δέρμα του μωρού ιδιαίτερα ευάλωτο σε ερεθισμούς και φλεγμονές. Τι πρέπει να κάνετε λοιπόν όταν τα δερματάκι του μωρού κοκκινίζει, τσούζει ή ξεφλουδίζει; Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Βασικός κανόνας της πρόληψης είναι να διατηρείτε τον ποπό του παιδιού όσο το δυνατόν πιο στεγνό και καθαρό. Η αλλαγή της πάνας πρέπει να γίνεται αμέσως μόλις διαπιστώσετε ότι λερώθηκε, γιατί η επαφή των περιττωμάτων με το δέρμα μπορεί εύκολα να προκαλέσει ερεθισμούς και μυκητιάσεις. Πλένετε την ευαίσθητη περιοχή με άφθονο νερό και με ειδικό σαπούνι για μωρά ή σαπούνι που δεν είναι αλκαλικό, το οποίο θα βρείτε στο φαρμακείο. Αν το μωρό σας είναι κοριτσάκι, θα καθαρίζετε την περιοχή με κατεύθυνση από τα εμπρός προς τα πίσω. Γενικά, πρέπει να καθαρίζετε σχολαστικά την ευαίσθητη περιοχή της πάνας, ώστε να μην υπάρχουν κατάλοιπα ακαθαρσιών. Να σκουπίζετε και να στεγνώνετε πολύ καλά το μωράκι σας, πριν του φορέσετε την καθαρή πάνα. Αν παρ΄ όλα αυτά δείτε ότι το δέρμα. παρουσιάζει κοκκινίλες, ζητήστε από τον παιδίατρο να σας συστήσει μια κρέμα για την ευαίσθητη περιοχή των βρεφών. Το πρώτο του μπανάκι Αμέσως μόλις "πέσει" ο ομφαλός, το μωράκι σας είναι έτοιμο για το πρώτο του μπανάκι. Ποια ώρα της ημέρας είναι η πιο κατάλληλη; "Το βράδυ πριν από το τελευταίο γεύμα" συμφωνούν οι περισσότερες μητέρες. "Γιατί με το μπάνιο το μωρό ηρεμεί, χαλαρώνει και κοιμάται γλυκά γλυκά". Αυτό πάντως δεν αποτελεί κανόνα. Το μπανάκι του μωρού πρέπει να γίνεται χωρίς καμία βιασύνη, μέσα σε κλίμα απόλυτης ηρεμίας και ησυχίας. Μια απότομη κίνηση ή ένας ξαφνικός θόρυβος αρκούν για να τρομάξει το μωρό και να αντιπαθήσει για πολύ καιρό το μπάνιο. Γεμίστε την μπανιέρα με δύο έως έξι πόντους νερό και ελέγξτε τη θερμοκρασία. Είναι προτιμότερο να μην ανοίξετε τη βρύση όταν το μωρό είναι μέσα στην μπανιέρα, γιατί μπορεί να αλλάξει απότομα η θερμοκρασία του νερού. Μη ρίξετε το αφρόλουτρο μέσα στο νερό. Ακόμη και τα πιο αγνά προϊόντα μπορεί να ξεράνουν το ευαίσθητο δερματάκι του. Πάρτε το μωράκι στην αγκαλιά σας και με πολύ απαλές κινήσεις γδύστε το πάνω στην αλλαξιέρα ή σε κάποια άλλη επιφάνεια. Πάρτε το πάλι αγκαλίτσα και φέρτε το κοντά στο στήθος σας για να αισθανθεί θαλπωρή και ασφάλεια, γιατί όλα τα μωράκια φοβούνται όταν είναι γυμνά. Μιλώντας του με ήρεμη και καθησυχαστική φωνή βάλτε το σιγά σιγά μέσα στην μπανιέρα. Στη συνέχεια, θα στηρίξετε με το ένα σας χέρι το λαιμό και το κεφάλι του και με το άλλο θα αρχίσετε να το πλένετε με το γάντι ή με το χέρι σας. Ξεκινήστε από τα πιο καθαρά σημεία: το προσωπάκι του (μόνο με νερό), το εξωτερικό μέρος των αφτιών, ο λαιμός, τα χέρια, η κοιλίτσα, τα γεννητικά όργανα, τα ποδαράκια. Όταν τελειώσετε από μπροστά, γυρίστε το μωράκι μπρούμυτα, για να πλύνετε την πλάτη και τον ποπό του. Μετά, λούστε με ειδικό σαμπουάν για μωράκια το κεφαλάκι του για να απομακρυνθούν τα νεκρά κύτταρα. Όταν τελειώσετε, με το ελεύθερο χέρι σας θα ανοίξετε τη βρύση, θα ρυθμίσετε τη θερμοκρασία και θα ξεπλύνετε πολύ καλά το παιδί. Δεν πρέπει να απομακρυνθείτε ούτε για ένα δευτερόλεπτο από το μωράκι την ώρα που το κάνετε μπάνιο. Θα έχετε φροντίσει από πριν να είναι δίπλα σας όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ, θα κατεβάσετε το τηλέφωνο και αν χτυπήσει το κουδούνι θα το αγνοήσετε. Τίποτα απολύτως δεν πρέπει να αποσπάσει την προσοχή σας όσο διαρκεί το μπάνιο του μωρού. Τυλίξτε το μωρό με μια πετσέτα και σκουπίστε το απαλά και προσεκτικά, κυρίως στα σημεία του σώματος που έχουν πτυχές και δίπλες: ο λαιμός, οι μασχάλες, τα γεννητικά όργανα και τα ποδαράκια. Σκουπίστε τα αφτάκια του με την άκρη της πετσέτας, βουρτσίστε τα μαλλάκια του, βάλτε την πάνα του και ντύστε το. Το μωράκι σας μοσχομυρίζει. Αν το παιδάκι σας φοβάται το νερό και αντιδρά με κλάματα κάθε φορά που προσπαθείτε να το βάλετε στην μπανιέρα, μην επιμείνετε στην ιδέα τού μπάνιου. Είναι προτιμότερο να το πλένετε τοπικά λίγες ημέρες και να ξαναπροσπαθήσετε ύστερα από μία εβδομάδα. Όταν σηκώνετε το μωρό Πριν σηκώσετε το μωρό πρέπει πρώτα να σας δει και να σας ακούσει. Γιατί αν το πιάσετε απότομα εκεί που δεν το περιμένει, θα αντιδράσει με το αντανακλαστικό του εναγκαλισμού, κάτι που σηματοδοτεί έντονο φόβο. Είναι προτιμότερο πριν πιάσετε το μωρό, να το προετοιμάσετε βάζοντας για λίγη ώρα τα χέρια σας από κάτω του. Γλιστρήστε το ένα σας χέρι κάτω από το κεφαλάκι του για να το στηρίξετε καλά. Μην ξεχνάτε ότι το κεφάλι του μωρού είναι πολύ βαρύ σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα του και αν αισθανθεί ότι πέφτει προς τα πίσω, το μωράκι θα φοβηθεί. Με το άλλο χέρι κρατήστε το ποδαράκι του παιδιού. Σηκώστε το μωράκι πολύ απαλά και χαϊδεύοντάς το φέρτε το κοντά στο στήθος για να αισθανθεί ασφάλεια. Το ντύσιμο Η περίοδος της ελευθερίας και του γυμνισμού έληξε ανεπιστρεπτί για το αγγελούδι σας. Αν, λοιπόν, το μωράκι σας αρνείται να συνηθίσει την καταπίεση των ρούχων και κλαίει γοερά κάθε φορά που προσπαθείτε να το ντύσετε, προσπαθήστε να βρείτε άλλες διεξόδους και τρόπους για να το πείσετε. Πρέπει να αλλάζετε συχνά την πάνα του μωρού Μην αμελείτε να του αλλάζετε την πάνα αμέσως μόλις λερωθεί. Πριν αλλάξετε την πάνα, θα παίρνετε το μωράκι στην αγκαλιά σας και θα το βάζετε κάτω από τη βρύση για να πλύνετε τον ποπό και τα γεννητικά του όργανα με άφθονο χλιαρό νερό. Μη χρησιμοποιείτε κάθε φορά σαπούνι, γιατί ξηραίνει το δέρμα. Μία φορά την ημέρα είναι αρκετή. Να σκουπίζετε πολύ προσεκτικά το μωρό. Η υγρασία ερεθίζει το δέρμα, μειώνει τη φυσική προστασία και ευνοεί τους εξωτερικούς ερεθισμούς. Να αφήνετε αρκετή ώρα το μωράκι χωρίς πάνα, έτσι ώστε να αναπνέει το δέρμα του. Αν δείτε ότι το μωράκι σας παρουσιάζει συχνά κοκκινίλες και ερεθισμούς, δοκιμάστε να αλλάξετε πάνες. Ο ερεθισμός μπορεί να οφείλεται στο υλικό της πάνας. Αλείψτε το ποπουδάκι του με κάποια καλή φαρμακευτική κρέμα για να προστατέψετε το ευαίσθητο δέρμα του. Αν διαπιστώσετε ότι ο ερεθισμός διαρκεί περισσότερες από δύο ημέρες, πρέπει να ειδοποιήσετε τον παιδίατρό σας. Αυτός θα σας συμβουλεύσει τι ακριβώς πρέπει να κάνετε. Η πρώτη επικοινωνία Η πρώτη ένδειξη ζωής του μωρού σας είναι το κλάμα. Το κλάμα είναι και το μοναδικό μέσον που έχει για να σας δείξει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του. Αργότερα θα ανακαλύψετε και το πρώτο χαμόγελο ως ένδειξη ανακούφισης και ευχαρίστησης, που θα είναι ίσως -μαζί με τον ήσυχο ύπνο που δεν διακόπτεται συνεχώς και ανεξήγητα- η επόμενη μορφή επικοινωνίας. Εκφράζεται με το κλάμα Το μωράκι κλαίει επειδή δεν έχει άλλο τρόπο να σας δείξει τι θέλει: να σας θυμίσει ότι πεινάει, να διαμαρτυρηθεί όταν πονάει, ζεσταίνεται ή κρυώνει, να σας δείξει ότι νιώθει μοναξιά και θέλει αγκαλίστα και μητρικά χαδάκια. Το κλάμα του μωρού, βεβαίως, εκφράζει και φόβο, που μπορεί να προέλθει από έναν έντονο, πρωτόγνωρο γι΄ αυτό θόρυβο, αλλά και δυσαρέσκεια, όταν ανάψει ξαφνικά ένα φως που θα ενοχλήσει τα μάτια του ή όταν η πάνα είναι πολύ βρεγμένη. Διάφορες θεωρίες, όπως "το κλάμα ανοίγει τα πνευμόνια", σήμερα πλέον θεωρούνται αναχρονιστικές και επικίνδυνες. Οι σύγχρονοι παιδίατροι και παιδοψυχολόγοι δεν αποδέχονται την άποψη ότι ένα παιδί μπορεί να γίνει κακομαθημένο επειδή οι γονείς του ανταποκρίνονται αμέσως στο κλάμα του. Αντιθέτως, υποστηρίζουν ότι όταν οι γονείς αγνοούν το κλάμα του μωρού και το αφήνουν να κλαίει για πολλή ώρα, του περνούν το λανθασμένο μήνυμα ότι "για να ασχοληθούμε μαζί σου και να δούμε τι έχεις πρέπει προηγουμένως να κλάψεις". Τα παιδιά αυτά, λοιπόν, παύουν να διεκδικούν τις ανάγκες τους μέσα από το κλάμα, σιγά σιγά "παραδίδονται" και τελικά μαθαίνουν να αποδέχονται την απόρριψη. Αυτό μακροπρόθεσμα σημαίνει ότι γίνονται ανασφαλή και κλαίνε περισσότερο μεγαλώνοντας. Όλα τα νεογέννητα μωράκια κλαιν, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο. Κανένα, όμως, δεν κλαίει χωρίς λόγο. Γιατί κλαίει κάθε φορά το μωρό σας; Στην αρχή θα μπερδευτείτε. θα αισθανθείτε τύψεις και ενοχές. Τα δάκρυά του θα σας κάνουν να υποφέρετε. Γρήγορα, όμως, θα μάθετε να αποκωδικοποιείτε τα διάφορα είδη κλάματος και να ανταποκρίνεστε ανάλογα κάθε φορά στις ανάγκες του. Πώς να ηρεμήσετε το μωρό σας Ποτέ μην αργείτε να ανταποκριθείτε στο κλάμα του παιδιού. Όσο περισσότερο κλαίει τόσο περισσότερο εκνευρίζεται και είναι δυσκολότερο να σταματήσει. Το μωρό δεν έχει την ανάλογη ωριμότητα, ώστε να ξέρει πότε πρέπει να πάψει να κλαίει. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε την αιτία του κλάματος. Μήπως το μωράκι σας κρυώνει ή, αντίθετα, μήπως ζεσταίνεται; Ο απλούστερος τρόπος για να το διαπιστώσετε είναι να πιάσετε τα χέρια και τα πόδια του. Αν είναι παγωμένα, πρέπει να ανεβάσετε τη θερμοκρασία του δωματίου και να ντύσετε το μωρό καλύτερα. Αν τα χέρια και τα πόδια του είναι πολύ ζεστά, μη φοβάστε, το μωρό σας δεν έχει πυρετό, απλώς ζεσταίνεται. Αφαιρέστε του λοιπόν μερικά ρούχα, για να πάψει να υποφέρει. Αν όμως το παιδάκι συνεχίσει να κλαίει, η δεύτερη σκέψη είναι ότι μπορεί να πεινάει. Μπορείτε να το ταΐσετε, αν έχουν περάσει δύο ώρες από το προηγούμενο γεύμα. Αν όμως δεν έχουν περάσει δύο ώρες, δοκιμάστε να του δώσετε λίγο χαμομήλι, γλυκάνισο ή τίλιο για να ξεδιψάσει. Αν το κλάμα συνεχιστεί, μπορεί το μικρό να θέλει να χωθεί στη ζεστή αγκαλιά της μανούλας του. Μην του το αρνηθείτε! Κρατήστε το ήρεμα στην αγκαλιά σας, χωρίς να το κουνάτε δεξιά και αριστερά και χωρίς να αρχίσετε να το δίνετε σε άλλη αγκαλιά. Το μωρό σας τώρα θέλει εσάς! Δοκιμάστε να μιλήσετε στο μωράκι ήρεμα και απαλά και να το διαβεβαιώσετε ότι όλα θα πάνε καλά. "Η μανούλα είναι εδώ και θα δει για ποιο λόγο κλαις". Το παιδί ακούγοντας τη φωνή της μητέρας του συνήθως νιώθει ασφάλεια και ηρεμεί. Αν παρ΄ όλα αυτά συνεχίσει να κλαίει, δοκιμάστε να του τραγουδήσετε, να του κάνετε ένα ελαφρύ μασάζ ή ένα χλιαρό μπάνιο. Αν τίποτα από αυτά δεν αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματικό και το μωρό σας κλαίει για περισσότερο από μία, δύο ώρες. πρέπει να ειδοποιήσετε τον παιδίατρο. Το πρώτο χαμόγελο Σύντομα θα ανακαλύψετε ότι αυτή η ευτυχισμένη αλλά εξοντωτική φάση της ζωής σας, που οφείλεται στην εισβολή του νεογέννητου στην καθημερινότητα σας, αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει σε έναν πιο ομαλό ρυθμό. Αντί για τα ατελείωτα ξενύχτια, τις ανεξήγητες κρίσεις κατάθλιψης και την (αποτυχημένη συνήθως) προσπάθεια να ξεκλέψετε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας, αρχίζετε πάλι να προγραμματίζετε τη ζωή σας. Το στρες και η κούραση, οι αγωνίες και τα αναπόφευκτα λάθη των πρώτων ημερών δίνουν τη θέση τους στη γαλήνια ευτυχία της μητρότητας. Μια μέρα, λοιπόν, θα διαπιστώσετε ότι σταματήσατε πια να αντιμετωπίζετε αυτό τον καινούριο, αγαπημένο πρωταγωνιστή της ζωής σας ως ένα απρόβλεπτο πλασματάκι, που δεν ξέρατε πώς να του φερθείτε. Τώρα έχετε αρχίσει να γνωρίζετε το βλαστάρι σας και να το βλέπετε πια ως αυθύπαρκτη προσωπικότητα με τις δικές της ιδιαιτερότητες και προτιμήσεις και με συμπεριφορά λίγο πολύ προβλέψιμη. Τώρα πια ξέρετε πότε το μωρό σας είναι χαρούμενο και πότε εκνευρισμένο, πόσο θέλει να τρωει, γιατί κλαίει, ποιο νανούρισμα του αρέσει. Όταν μάλιστα μία από αυτές τις ημέρες σάς σκάσει και το πρώτο του χαμόγελο, σίγουρα θα το λατρέψετε διπλά. Κάποια στιγμή λοιπόν, ανάμεσα στην τέταρτη και την όγδοη εβδομάδα, ενώ εξετάζει το πρόσωπό σας με ένα βλέμμα σοβαρό και επίμονο, θα ανθίσει ξαφνικά στο προσωπάκι του το ωραιότερο χαμόγελο του κόσμου. Τι και αν όλοι γύρω σας σπεύδουν να σας εξηγήσουν ότι είναι μια απλή σύσπαση των μυών, η οποία πολύ απέχει από το πρώτο δείγμα αγάπης προς τη μανούλα; Το αξιαγάπητο μωράκι σας έχει φυλάξει για εσάς το καλύτερο χαμόγελο του. Ο ύπνος του μωρού σας Σίγουρα θα έχετε ακούσει ότι τα νεογέννητα μόνο τρώνε και κοιμούνται. Αν το δικό σας μωράκι προτιμά να μένει με το μάτι γαρίδα τις περισσότερες ώρες της μέρας, μη νομίζετε ότι αποτελεί σπάνιο φαινόμενο. Γιατί, ναι μεν τα περισσότερα μωρά κοιμούνται 16ώρες το 24ωρο, άλλα όμως αρκούνται σε οκτώ ώρες ύπνου, ενώ άλλα έχουν ανάγκη από 22 ώρες. Ο ύπνος του νεογέννητου μπορεί να μην είναι πάντα ήρεμος. Μερικές φορές μπορεί να μουρμουρίζει ή να κουνιέται συνέχεια. Κάποια νεογέννητα μπορούν να αποκοιμηθούν βαθιά ακόμη και σε... διάδρομο προσγείωσης αεροπλάνου ή κατά τη διάρκεια μιας ροκ συναυλίας. Αλλα πάλι κοιμούνται τόσο ελαφριά, ώστε ξυπνούν με τον παραμικρό θόρυβο. Σε γενικές γραμμές, πάντως, τα νεογέννητα παραδίδονται στην αγκαλιά του Μορφέα δίχως να επηρεάζονται από τα εξωτερικά ερεθίσματα. Τα βρέφη ξυπνούν συνήθως όταν έχουν χορτάσει ύπνο, όταν πεινούν, διψούν, έχουν κάποιο πόνο, κρυώνουν ή ζεσταίνονται. Βέβαια, καλό είναι να κοιμάται το μωρό -ο ύπνος τρέφει τα παιδιά, λεει ο λαός μας-, αλλά, όταν το μωράκι σας είναι από εκείνα που κοιμούνται στη διάρκεια της ημέρας και όλη τη νύχτα είναι έτοιμα για δράση, σίγουρα δεν είναι η ιδανικότερη των περιπτώσεων. Είναι επόμενο τα νεογέννητα που ζούσαν στο απόλυτο σκοτάδι της μήτρας επί εννέα μήνες, να μην μπορούν να ξεχωρίσουν ακόμη τη διαφορά ανάμεσα στην ημέρα και τη νύχτα. Σε σπάνιες περιπτώσεις ένα μωρό μπορεί να διακρίνει τη διαφορά μόλις συμπληρώσει τον πρώτο μήνα της ζωής του. Συνήθως, όμως, κάτι τέτοιο συμβαίνει μετά το δεύτερο μήνα. Υπομονή, λοιπόν, μέχρι τότε, για να μπορέσετε και εσείς να μη σηκώνεστε το βράδυ για να ταΐσετε το μωράκι σας, που, όσο και αν το λατρεύετε, έχει φέρει στη ζωή σας τα πάνω κάτω. Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για να βάλετε ένα πρόγραμμα στο νεογέννητο, μπορείτε να το βοηθήσετε ήδη από τις πρώτες ημέρες της ζωής του να ξεχωρίζει την ημέρα από τη νύχτα. Έτσι, τις πρωινές ώρες αφήντε το να άκουει όλους τους ήχους του σπιτιού. Μπορείτε να του μιλάτε, να έχετε ανοιχτό το παράθυρο στο δωμάτιό του, να το βάζετε στο ριλάξ και λιγότερη ώρα στο κρεβάτι του. Βέβαια, άμα θέλει να κοιμηθεί, δεν θα το κρατήσετε ξάγρυπνο, γιατί τότε θα εκνευριστεί και θα κλαίει συνέχεια. Το βράδυ οι ήχοι του σπιτιού θα είναι πιο ήπιοι, θα περιορίσετε τα παιχνίδια μαζί του και θα το βάλετε να κοιμηθεί στο κρεβατάκι του. Επίσης, καλό είναι, πριν κοιμηθεί, κάθε βράδυ να του κάνετε ένα χλιαρό μπάνιο, λίγο μασάζ στο κορμάκι του, γιατί τα μωράκια το χρειάζονται, λίγα χαδάκια και, αν θέλετε, του τραγουδάτε για να κοιμηθεί στο κρεβάτι του. Όταν κοιμάται το μωράκι σας, πρέπει να φροντίσετε ώστε τίποτα να μη διακόψει τον ύπνο του. Να είναι σκεπασμένο καλά για να μην κρυώνει, η θερμοκρασία στο δωμάτιο να είναι σωστή ώστε να μην ξυπνήσει επειδή θα ζεσταίνεται ή θα κρυώνει. Να μην το σηκώνετε στην αγκαλιά σας με τον παραμικρό θόρυβο που θα κάνει. Όταν αργότερα ξυπνήσει για το γεύμα του, να ανταποκριθείτε γρήγορα στο κλάμα του, ώστε να μην εκνευριστεί και μετά δεν θέλει ούτε να φαει ούτε να κοιμηθεί. Θα το ταΐσετε γρήγορα, χωρίς να ανάψετε δυνατό φως. Αποφεύγετε να του μιλάτε, δίνοντάς του το μήνυμα ότι το φαγητό του είναι μια παρένθεση μέσα στον ύπνο του. Μετά το φαγητό θα το βάλετε στο κρεβατάκι του για να συνεχίσει τον ύπνο του. Η αναπνοή Η αναπνοή στα νεογέννητα είναι άρρυθμη. Κάνει επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις, παύλες και ξανά από την αρχή. Τα μωρά πότε ροχαλίζουν δυνατά και πότε κοιμούνται τόσο ήσυχα ώστε η μητέρα χρειάζεται να σκύψει πάνω από το κεφαλάκι τους για να ακούσει αν αναπνέουν. Οι φυσιολογικές αναπνοές στα παιδάκια είναι γύρω στις 30 με 40 το λεπτό. Πρέπει να ειδοποιήσετε τον παιδίατρο, αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας έχει λιγότερες από 10 ή περισσότερες από 60 αναπνοές το λεπτό, αν το παιδάκι σας αναπνέει πολύ δύσκολα, δηλαδή αν το στήθος του ανεβοκατεβαίνει έντονα και τα ρουθουνάκια του ανοίγουν έως τα όρια τους, αν ακούγεται ένας εισπνευστικός συριγμός, δηλαδή σαν να περνάει ο αέρας από κάτι πολύ στενό και, τέλος, αν την ώρα που αναπνέει, το χρώμα γύρω από τα χείλη του ή στην άκρη των δαχτύλων του γίνεται μπλε. Πιπίλα ή δάχτυλο; Μερικά μωράκια ανακαλύπτουν την απόλαυση να πιπιλούν το δάχτυλό τους, κατά προτίμηση τον αντίχειρα, ήδη από την κοιλιά της μαμάς τους. Αδιάψευστος μάρτυρας ο υπέρηχος, που φωτογραφίζει το ευτυχισμένο μωράκι την ώρα που έχει το δαχτυλάκι του μέσα στο στόμα. Και όταν έλθει στον κόσμο, το μωρό συνεχίζει να απολαμβάνει τόσο πολύ αυτήν τη συνήθεια, ώστε, όταν έχει το δάχτυλο στο στόμα, το προσωπάκι του λάμπει από ευτυχία και γαλήνη. Μερικές μητέρες ανησυχούν πολύ. "Το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι δείγμα ψυχολογικής διαταραχής" έλεγαν οι παλαιότεροι. Γι΄αυτό και η μαμά προσπαθεί -μάταια- να αποτρέψει το μωράκι της από αυτή την "κακή" συνήθεια. Και όμως, οι περισσότεροι παιδίατροι σήμερα βεβαιώνουν τις μητέρες ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο για ένα μωράκι, γιατί κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής του διάγει το "στοματικό στάδιο". Το στόμα είναι για το μωρό η μεγαλύτερη πηγή απόλαυσης, ένα πολύτιμο εργαλείο, όχι μόνο για να φάει αλλά και για να γνωρίσει -μέσα από αυτό- τον κόσμο γύρω του. Όσο για τα χεράκια του; Είναι το καλύτερό του παιχνίδι. Πιπιλώντας το δάχτυλό του, λοιπόν, διασκεδάζει και ηρεμεί. Ωστόσο, όσο μεγαλώνει, περνά στο επόμενο εξελικτικό στάδιο και συνήθως σταματά από μόνο του να βάζει το δάχτυλο στο στόμα. Η πλειονότητα των παιδιών εγκαταλείπει τη συνήθεια πριν από την ηλικία των πέντε χρόνων, προτού δηλαδή προλάβει η συνήθεια αυτή να βλάψει τα μόνιμα δοντάκια του. Η πιπίλα πρέπει να δίνεται με προσοχή στο μωράκι. Αν δηλαδή, το μωρό σας κλαίει συχνά, είναι νευρικό και υποφέρει από κολικούς, μπορείτε να δοκιμάσετε τη λύση της τεχνητής πιπίλας. Αλλά και πάλι θα πρέπει να του τη δίνετε μόνο όταν τη χρειάζεται και για όσο διάστημα είναι ανήσυχο. Πιπίλα ή δάχτυλο λοιπόν; Τα υπέρ της πιπίλας Η πιπίλα "κόβεται" πιο εύκολα από το πιπίλισμα του δαχτύλου. Όταν το μωράκι σας μεγαλώσει, μπορείτε να πετάξετε την πιπίλα. Ύστερα από τα πρώτα γοερά κλάματα και τις αναπόφευκτες ανησυχίες που θα διαρκέσουν λίγες ημέρες, το μωρό (που έχει αδύναμη μνήμη) θα το ξεχάσει. Αντίθετα, το δαχτυλάκι του είναι πάντοτε διαθέσιμο, έτοιμο να "φωλιάσει" μέσα στο στόμα. Εξάλλου, όταν όλοι οι άλλοι τρόποι αποτυγχάνουν, η πιπίλα αποτελεί το τελευταίο και πιο αποτελεσματικό "όπλο" σας για να ηρεμήσει. Αντί να κλαίει, διοχετεύει όλη του την ενέργεια στην πιπίλα, ηρεμεί και κοιμάται γλυκά γλυκά. Οι οδοντίατροι συμφωνούν ότι η πιπίλα βλάπτει τα δοντάκια του μωρού λιγότερο από το δάχτυλο. Τα μωράκια που πιπιλούν το δάχτυλό τους πιέζουν τα δόντια τους προς τα έξω και κινδυνεύουν να παρουσιάσουν προγναθισμό. Τα κατά της πιπίλας Το μωρό, που έχει μάθει να ηρεμεί μόνο με την πιπίλα και του είναι απαραίτητη για να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο, αρχίζει να εξαρτάται σιγά σιγά από αυτήν. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, δεν θα ενδιαφέρεται να ανακαλύψει τον κόσμο, να γνωρίσει τους ανθρώπους, να διασκεδάσει με τα παιχνίδια του και υπάρχει ο κίνδυνος να απομονωθεί. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν γίνεται κατάχρηση. Κάθε φορά, δηλαδή, που το μωράκι κλαίει, είναι νευρικό ή ανήσυχο, μερικές μητέρες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ηρεμία τους, του βάζουν την πιπίλα στο στόμα, χωρίς προηγουμένως να ψάξουν την αιτία του κλάματος και να προσπαθήσουν έτσι να ανακαλύψουν τις ανάγκες του παιδιού τους. Αν αποφασίσετε να δώσετε στο μωράκι σας πιπίλα, πριν του τη βάλετε στο στόμα, πρέπει να αναρωτηθείτε μήπως θέλει τη μανούλα του και όχι την πιπίλα. Αν το μωρό σας συνηθίσει να κοιμάται με την πιπίλα, θα σας ξυπνάει τη νύχτα κάθε φορά που τη χάνει. Προ παντός, όμως, προσέξτε μην κάνετε το λάθος και κρεμάστε την πιπίλα από κάποια κορδέλα τυλιγμένη στο λαιμό του μωρού, με τη σκέψη ότι έτσι δεν θα την χάνει. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να πνιγεί! Οι γνωστοί κολικοί Όταν το μωράκι σας αρχίζει ένα γοερό κλάμα χωρίς σταμάτημα και δεν μπορείτε να βρείτε την αιτία του, συνήθως η λέξη-λειδί είναι οι γνωστοί κολικοί, τους οποίους σίγουρα θα έχετε ακούσει και στο παρελθόν, κουβεντιάζοντας με φίλες σας που έχουν αποκτήσει παιδιά. Πρόκειται για μια κατάσταση που μπορεί να ξεκινήσει κατά τη δεύτερη εβδομάδα της ζωής του μωρού σας, ή και αργότερα, και να κάνει το νεογέννητο να υποφέρει από πόνους στην κοιλιά που κατά τις βραδινές ώρες, συνήθως 7-10 μ. μ., το κάνουν να κλαίει σπαραχτικά. Το κλάμα συνοδεύεται και από χαρακτηριστικές κινήσεις που δείχνουν πόνο. Βλέπετε, δηλαδή, το αγγελούδι σας να σφίγγει τα χεράκια του, να γουρλώνει τα μάτια και να κρατά την αναπνοή του. Όλες σας οι προσπάθειες να το ηρεμήσετε αποτυγχάνουν. Του δίνετε να πιει λίγο χαμομηλάκι, μήπως ησυχάσει, αλλά ύστερα από τρία λεπτά ξαναρχίζει το κλάμα. Δεν θέλει ούτε γάλα, ακόμη ούτε και την αγκαλιά σας όπου κάθε φορά βρίσκει καταφύγιο, και διακόπτει για λίγο το κλάμα, για να ξαναρχίσει σε ελάχιστο χρόνο να κλαίει με την ίδια ένταση. Ό,τι και να κάνετε, το μωράκι σας μοιάζει απαρηγόρητο. Ο παιδίατρος, με τον οποίο θα επικοινωνήσετε για να μάθετε τι μπορεί να συμβαίνει, σας μιλά για τους κολικούς. Καθησυχαστική αλλά όχι ιδιαίτερα διαφωτιστική απάντηση. Η αιτία των κολικών; Αγνωστη. Όσο για τη θεραπεία τους; Μυστήριο. Οι κολικοί είναι ξαφνικοί πόνοι στην κοιλιά, οι οποίοι συνοδεύονται από σπαραχτικό, παρατεταμένο κλάμα, που μπορεί να κρατήσει ακόμα και περισσότερο από μία ώρα, δεν έχει εμφανή αιτία και δεν υποχωρεί ό,τι και αν κάνετε. Το γλυκό αγγελουδάκι που ομόρφυνε τη ζωή σας με τον ερχομό του είναι εκτός εαυτού και η κατάσταση εκτός ελέγχου. Οι κολικοί ξεκινούν γύρω στη δεύτερη με τρίτη εβδομάδα και σταματούν, συνήθως, τον τρίτο μήνα. Σε μερικές ακραίες περιπτώσεις διαρκούν μέχρι τον έκτο μήνα. Ένα από τα χαρακτηριστικά τους είναι ότι εμφανίζονται μια συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα, συνήθως αργά το απόγευμα, ανάμεσα στις επτά και στις δέκα το βράδυ. Μερικές φορές οι κολικοί μπορεί να οφείλονται σε διάφορες γαστρεντερικές ενοχλήσεις, δυσπεψία, αέρια ή σε κάποια δυσανεξία σε κάτι που έφαγε η μαμά και πέρασε μέσα από το γάλα της στον οργανισμό του μωρού. Αλλοι πάλι μπορεί να οφείλονται σε διάφορους κληρονομικούς ή γενετικούς παράγοντες, ενώ κάποιο ρόλο μπορεί να παίζει και η ατμόσφαιρα που επικρατεί στο σπίτι: η πληθώρα ερεθισμάτων που καθημερινά "βομβαρδίζουν" το μωράκι. Μερικά μωρά είναι ιδιαίτερα ευερέθιστα και αντιδρούν με κλάμα στους έντονους ήχους ή στο φως, δείχνοντας έτσι τον εκνευρισμό τους. Αν διαπιστώσετε ότι το μωράκι σας είναι ιδιαίτερα ευερέθιστο, προσπαθήστε να έχετε ησυχία μέσα στο σπίτι, να του προσφέρετε ήρεμη ατμόσφαιρα και, αν θέλετε να βάλετε μουσική, φροντίστε να είναι απαλή. Μια άλλη αιτία των κολικών, σύμφωνα με μερικούς παιδίατρους μπορεί να είναι η αρχική απειρία της μαμάς, τα πρώτα δικαιολογημένα λάθη, το αναπόφευκτο άγχος και ο εκνευρισμός της. Δεν είναι τυχαίο, υποστηρίζουν, ότι οι κολικοί εμφανίζονται πιο συχνά στο πρώτο παιδί της οικογένειας. Αν και η θεωρία αυτή αμφισβητείται ιδιαίτερα -οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι η αγωνία και το άγχος της μαμάς δεν προκαλούν κολικούς-, υπάρχει η πιθανότητα ο εκνευρισμός της μητέρας να τους επιτείνει, επιδεινώνοντας έτσι την κατάσταση. Φροντίστε λοιπόν να παραμείνετε εσείς όσο μπορείτε πιο ήρεμη, αν θέλετε το μωράκι σας να ξεπεράσει γρηγορότερα το πρόβλημά του. Αν διαπιστώσετε ότι έχετε φτάσει στα όριά σας, είναι προτιμότερο να δώσετε το μωρό σε κάποιον άλλο μέχρι να ηρεμήσετε. Ένας άλλος αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης των κολικών είναι η πρόληψη. Αν δείτε ότι οι κολικοί... χτυπούν μια συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα, προσπαθήστε να προλάβετε το κακό με μια βόλτα με το καροτσάκι ή με το μάρσιπο. Η κίνηση βοηθά πολύ, όπως και η αλλαγή περιβάλλοντος. Δοκιμάστε ακόμη να κάνετε στο μωράκι σας απλές ασκήσεις γυμναστικής: ξαπλώστε το ανάσκελα και σιγά σιγά λυγιστέ τα ποδαράκια προς την κοιλίτσα του ή βάλτε το μπρούμυτα στα γόνατά σας και χαϊδέψετε του ελαφριά την πλατούλα. Με τον τρόπο αυτό το βοηθάτε να αποβάλει τα αέρια από τα έντερά του, τα οποία προκαλούνταν πόνο. Δοκιμάστε επίσης να του δώσετε 30-40ml χαμομήλι ή τίλιο. Αν τίποτα από αυτά δεν πετύχει, προσπαθήστε να παρηγορηθείτε με την ιδέα ότι οι κολικοί είναι ένα φαινόμενο παροδικό, εξαιρετικά συχνό στα νεογέννητα, το οποίο, ωστόσο, δεν επηρεάζει μακροπρόθεσμα ούτε την ανάπτυξη ούτε τη διάθεση του βρέφους. Ύστερα από λίγη ώρα θα αρχίσει να χαμογελά. Οι κενώσεις Αν το μωράκι σας θηλάζει, οι κενώσεις του θα είναι σαν μουστάρδα. Τα μωρά που θηλάζουν, να θυμάστε, δεν έχουν πρόβλημα δυσκοιλιότητας. Μπορεί να λερώσουν την πάνα τους μέχρι δέκα φορές την ημέρα Αν, παρατηρήσετε ότι έχει σκληρά κόπρανα ή τόσο αραιά σαν νερό, κάποια ανησυχία, πόνο στην κοιλίτσα ή πολλά αέρια, τότε πρέπει να συμβουλευθείτε το γιατρό. Τα μωράκια που δεν θηλάζουν έχουν χρονικά πιο αραιές κενώσεις (γύρω στις δύο, τρεις φορές την ημέρα) με ακαθαρσίες πιο παχύρρευστες και σκούρες. Αν το μωρό σας πίνει τροποποιημένο γάλα και δεν έχει ενεργηθεί για διάστημα μεγαλύτερο των δύο ημερών ή αν οι κενώσεις του είναι πολύ σκληρές, τότε μάλλον είναι δυσκοίλιο. Δοκιμάστε, λοιπόν, να του αλλάξετε τη μάρκα του γάλακτος, να του δίνετε λίγο νεράκι ανάμεσα στα γεύματα ή να διαλύετε το γάλα σε χαμομήλι. Ποτέ μην καταφεύγετε σε υπόθετα ή μικροκλύσματα χωρίς την προηγούμενη έγκριση του παιδίατρου. Ο παιδίατρος: πολύτιμος σύμβουλος Ο παιδίατρος θα μπει στη ζωή σας μαζί με το μωρό σας και θα είναι κάτι σαν φύλακας-άγγελος για το βλαστάρι σας, ώσπου να φτάσει σχεδόν στην ενηλικίωση.

Σιλια,Αρετη,Κικιτσακι... Σασ ευχαριστω πολη κοπελλεσ μου... Να σας στεν παντα καλα κι οτι επιθειμιτε... Να σας ζισουν τα μωρακια σας...