φεφεκι

2 χρόνια!!!!!

Εξακολουθώ να προσπαθώ δυο χρόνια. Τώρα μάλιστα διορίστηκα μακρυά κ βλεπόμαστε 2 Σάββατα το μήνα. Είναι τόσο δύσκολο να το δω αισιόδοξα...

1 χρόνος και 6 μήνες!!! Δεν έχουμε κάνει πιο ψαγμένες εξετάσεις, αλλά όλα δείχνουν καλά... Τι δύσκολη αναμονή...

Γεια σε όλες. Προσπαθώ να συλλάβω πάνω από ένα χρόνο. Πρόσφατα έκανα εξετάσεις κ είχα προλακτίνη 19 (ο γιατρός είπε ότι είναι φυσιολογικό αλλά καλύτερα να ήταν πιο χαμηλά) και προγεστερόνη 9.8 την 19η μέρα του κύκλου (μου είπε ότι πρέπει να είναι πάνω από 10). Σήμερα έχω ενδοκρινολόγο να δω τι θα μου πει. Έχετε κάποιες από εσάς παρόμοια εμπειρία; Τι σας συμβούλεψαν;

Ένας χρόνος και δύο μήνες! Αααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!

Κορίτσια ξέρετε τι θα ήθελα; Να βρεθούμε από κοντά. Φαντάζομαι για τις Αθηναίες είναι πιο εύκολο, είστε οι περισσότερες φαντάζομαι. Είναι καμιά σας από Πάτρα; Δεν θα ήταν ωραία ιδέα όσες μπορούν να συναντηθούν;

Και να συμπληρώσω Ζούμπι. Δεν το έχουμε βάλει στο πίσω μέρος του μυαλού. Θεωρώ ότι όλα αυτά είναι απάτη, δικαιολογίες. Δήθεν η καριέρα και όλα τα υπόλοιπα. Να σου πω τι; Απλά δεν μας τυχαίνει. Κοίτα γύρω. Οι πιο πολλές ψάχνουν ακόμα τον πρίγκηπα στα 35 και στα 40. Και παίρνουν και αντικαταθλιπτικά. Είμαστε τυχερές που τουλάχιστον έχουμε έναν σύντροφο και προσπαθούμε. Τώρα μας έτυχε και τώρα θα προσπαθήσουμε. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ! Υπάρχει μόνο ζωή. Απ την αρχή και απ την αρχή και πάλι ξανά. Δεν μείναμε έγκυες ούτε αυτόν τον μήνα. ΟΚ. Απ την αρχή!

Juno σ ευχαριστώ. Έχω δώσει διορία ως το Μάιο. Τότε θα κοιταχτούμε αναλυτικά και οι δύο. Τον Απρίλη δεν θα είμαστε μαζί πολλές μέρες οπότε δεν τον μετράω. Γενικά κορίτσια δεν είναι θέμα μόνο περιβάλλοντος, άγχους και γενικότερων καταστροφών. Το βλέπω λίγο πιο μεταφυσικά. Δεν αποφασίζουμε δηλαδή εμείς πότε θα γεννηθεί ένας άνθρωπος. Είναι πάντως μεγάλος πόνος και μαράζι αυτή η αναμονή. Στην ουσία είναι κ πολύ μοναχικός πόνος, δεν αφορά κανέναν άλλον. Φαντάζει τόσο μεγάλη ευτυχία... Κλείνω μερικές φορές τα μάτια κ λέω έλα! Έλα! Του μιλώ κι ας μην υπάρχει. Ακόμα...Ελπίζω...

Έχουμε ίδια ηλικία κ ίδια ταλαιπωρία. Λαχείο θα ήταν όπως τα λες. Μοιάζερι η τέλεια ευτυχία!

Σ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Πέρυσι την άνοιξη έκανα απλές εξετάσεις, παπ τεστ, ορμονικές αίματος και υπέρηχο. Όλα εντάξει. Τσέκαρα κ με το γιατρό 2-3 φορές την ωορηξία. Θα περιμένω μέχρι το Μάιο οπότε κ θα ξανακοιταχτώ. Κ ο άντρας μαζί.

Κ εγώ κοπέλες αρχίζω και λυγίζω. Είμαι 32 κ πάω για τους 14 μήνες. Πόση αισιοδοξία πια; Που να την εύρω; Μου ρχεται να ουρλιάζω! Το θέλω τόσο γαμώτο... Κ στους γύρω μου το παίζω ψύχραιμη. Δεν θέλω να φαίνιμαι υστερικιά. Σας φιλώ

Καλή Στέφι, είμαι 32 χρονών και προσπαθώ 1 χρόνο! Είμαστε τόσες εδώ! Κ εμένα με πιάνει απελπισία. Νιώθω μεγάλη κ γριά γι αυτό το θέμα. Το ήθελα πολύ πιο νέα. Όμως υπάρχουν τόσα προβλήματα. Είναι εγωιστικό, αλλά κοίτα γύρω σου και θα νιώσεις καλύτερα. Να το πάθουμε σύντομα!

Κ εγώ προσπαθώ ένα χρόνο και είμαι 32. Καλή επιτυχία καιστις 2 μας. Δεν είσαι μόνη.

Apis φοβερή η ιστορία σου, σ ευχαριστώ. Εύχομαι το μαγικό ραβδάκι της Ανθής να μας αγγίξει όλες!

Σ ευχαριστώ απις. Όπως τα λες είναι. Νομίζω πάντως ότι το θέμα είναι περισσότερο προσωπικό. Να τα βρει δηλαδή κανείς με τον εαυτό του και να αντλεί δύναμη από τον εσωτερικό του κόσμο. Είναι μάλλον κι αυτό μια άσκηση πριν την εγκυμοσύνη, μια ευκαιρία να γίνεις καλύτερος άνθρωπος και φυσικά πιο δυνατός. Κι εσύ; Προσπαθείς επίσης να υποθέσω; Στους πόσους μήνες είσαι;

Καλησπέρα σε όλους. Εγώ είμαι 32 χρονών και προσπαθώ 9 μήνες κι ακόμα τίποτα. Μάλιστα από το άγχος αντί να προσπαθούμε περισσότερο, τελικά έχουμε και λιγότερες επαφές. Και μετά εκτός από απογοήτευση έχω και τύψεις. Μου βγαίνει θυμός και στον άντρα μου. Εκείνος έχει 2 παιδιά από τον πρώτο του γάμο και ούτε αγχωμένος είναι ούτε μοιάζει να προσέχει τη δική μου αγωνία.