Lilaki

Σε ευχαριστώ, αλλά μία ώρα στο στήθος οι θηλές μου πρήζονται και πονάνε και αν μου ματώσουν μετά πρέπει να σταματήσω να θηλάζω και εννοείται ότι δεν θέλω γιατί θεωρώ πολύ σημαντικό το μωρό μας να πίνει το μητρικό γάλα.

Απανταχού μανούλες καλησπέρα. Ο μπέμπης μας είναι 34 ημερών. Τον θηλάζω και μέχρι πριν μερικές μέρες και αποκλειστικά μέχρι που ο κάθε θηλασμός (ανα 3ωρο) διαρκούσε μπορεί και μία ολόκληρη ώρα όπου αγανακτησμένη και εξουθενωμένη ρώτησα την παιδίατρο και μου είπε ότι κάθε θηλασμός πρέπει να διαρκεί 15 λεπτά στο κάθε στήθος (σύνολο 1/2 ώρα) και μετά αν το παιδί πεινάει να του δίνω συμπλήρωμα. Μάλιστα μου συνέστησε το S26 Gold. Έτσι λοιπόν το εφαρμόζω αυτό εδώ και 2-3 μέρες και σε ένα από τα μεσημεριανα γεύματα και ένα από τα βραδυνά ο μικρός τρώει και συμπλήρωμα ξένου γάλακτος. Όταν λοιπόν τρώει το συμπληρωμα το βραδυ είναι που πέφτει ξερός και κοιμάται μπορεί και 6 ώρες.Κατά τη διάρκεια όμως της ημέρας που είναι ξύπνιος όλη την ώρα κλαίει...Και κυριολεκτώ σε αυτό που λέω. Ταϊσμένος (με δικό μου γάλα μόνο ή και με ξένο), αλλαγμένος, μετά και από το Κίντερτε που μου είπε η παιδίατρος να του δίνω για τους κολικούς και πάλι κλαιει.... Έπειτα μπορεί να κοιμάται μεταξύ των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας (καμιά φορά για διαστήματα μεγαλύτερα του 3ωρου) ενώ τη νύχτα να είναι ορεξάτος. Επειδή και εγώ και ο άντρας μου εχουμε γίνει κουρέλια, ήθελα τις γνωμες σας για το αν και πότε φτιάχνει το πρόγραμμα των παιδιών και αν όχι αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι γονείς για να τα βοηθήσουμε να το φτιάξουν. Μπορεί να είναι πολύ νωρίς να κάνω σκέψεις περί "νορμαλ προγράμματος" του παιδιού, αλλά πραγματικά μου φαίνεται αδιανόητο να καταφέρω να συνηθίσω σε αυτούς τους ρυθμούς. Επίσης ήθελα να μου πείτε τί να κάνω αν αντιληφθώ ότι σταματάει το κλάμα μόνο με την αγκαλιά. Γιατί έχω την εντύπωση ότι εκεί οδεύει ο δικός μας και καθόλου δεν μου αρέσει.

Κορίτσια σας ευχαριστώ για τις συμβουλες. Μίλησα με την παιδίατρο και μου είπε να δίνω στο παιδί κίντερτε που όντως για λίγο το ηρεμεί. Δοκίμασα και λίγο το μπρούμυτα που τον βάζω στα πόδια μου και του τρίβω την πλατούλα του και λίγο πάλι ηρεμεί. Αλλά όλες οι παραπάνω λύσεις είναι παροδικές και δεν σταματάνε τον πόνο στο παιδί όταν είναι στην κορύφωσή του. Το μόνο που τον βάζει σε κατάσταση νιρβάνας είναι η αγκαλιά του μπαμπά του που τον παίρνει λίγο σαν κουβαράκι αναποδα με τα ποδαράκια πάνω και το κεφαλάκι του κάτω και τον παίρνει ο ύπνος...Τί να πω...Θα το εκμεταλλευτώ κι αυτό μέχρι όσο τραβήξει... Εντωμεταξύ μου είπε κάποιος ότι αν απογοητεύεσαι με τους κολικούς έτσι, όταν βγάζει δόντια το παιδί σου τί θα κάνεις ;;; και μου πέσαν τα φτερά μου τελείως...Δεν με νοιάζει το ξενύχτι και η ταλαιπωρία η δικιά μου, απλά δεν θέλω να το βλέπω το παιδάκι μου να υποφέρει...

mummydi έγραψε: μήπως να μας πείτε και σε εμας τις πρωτάρες αυτά τα κολπάκια αντιμετώπισης των κολικών μπας και κλέισουμε κανενα μάτι με τον άντρα μου γιατί έχουμε γίνει σαν τα ζόμπυ?

Annoula 30, εμένα ο γιός μου είναι 16 ημερών και οι κολικοί αρχίσαν εδώ και δύο μέρες από ότι μας είπε η παιδίατρος όταν την πήρα και της είπα ότι το παιδί είναι πολύ ανήσυχο. Σημειωτέον ότι θηλάζω αποκλειστικά γεγονός που μετράει στα συν γιατί οι όποιοι κολικοί υπάρχουν είναι σαφώς πιό ήπιοι. Το ότι τα αγόρια είναι πιο ευάλωτα στους κολικούς το έχω ακούσει και εγω. Θα βασίζεται μάλλον στο ότι γενικώς τα αγοράκια είναι πιο ευαίσθητα και λιγότερο ανθεκτικά στον πόνο και στην ταλαιπωρία από τα κορίτσια. Ασθενές φύλο σου λένε μετά...

Κι εγώ ομοιπαιθούσα με το ρέψιμο του μικρού. Κι εμένα θηλάζει αποκλειστικά και ρεύεται σπάνια. Ρώτησα τη γιατρό και μου είπε ότι τα μωράκια που θηλάζουν αποκλειστικά σπάνια παίρνουν αέρα γιαυτό και δεν ρεύονται πάντα. Πάντως μια φορά μέσα στη μαύρη νύχτα που τον θήλασα και το παιδί μάλλον δεν τον κράτησα αρκετή ώρα και μετα τον έβαλα στο πλάι να κοιμηθεί, μου έκανε εμετό όλο το γάλα που είχε πιεί και κατατρόμαξα... Ε, μετά φυσικά το παιδί πεινούσε και φτου και από την αρχη ξανα ο θηλασμός, μέχρι το ξημέρωμα. Τον κρατάω ένα τεταρτάκι συνήθως, ή και περισσότερο καμιά φορά γιατί τις τελευταίες μέρες τον πονάει η κοιλίτσα του γιατί φαίνεται ότι μόλις μας άρχισαν οι κολικοί...

Θέλω να γίνω μαμά! έγραψε: Με επισκληρίδειο αναισθησία. Δεν κατάλαβα τίποτα και μόλις βγηκε το παιδάκι μου το πήρα αγκαλιτσα!!!

καλησπέρα και από εμένα ! Την προηγούμενη Τρίτη γέννησα τον πρίγκηπά μου στο Ιασώ και από τότε είμαι σε μια κατάσταση γενικής και μόνιμης νιρβάνας και ευτυχίας! Η καισαρική κατά τη διάρκειά της κράτησε ούτε 20 λεπτά και στα πρώτα 5 λεπτά το παιδί βγήκε!Μου τον δώσανε αγκαλίτσα και δεν το πίστευα ότι αυτό το κουκλάκι ήτανε μέσα μου τόσο καιρό!! Μεγάλη η συγκίνηση τόσο η δική μου όσο και του άντρα μου που ήταν έξω και όλοι παππούδες και γιαγιάδες ρίχνανε πολύ κλάμα! Παρά τους μετεγχειρητικους πόνους και τους ορούς, τους καθετήρες, την επισκληρίδειο στη μέση μου συνδεδεμένη κτλ μου τον φέρνανε να θηλάσω και ξαφνικά οι πόνοι ξεχνιόντουσαν!! Γενικα έμεινα πολυ ευχαριστημενη από το Ιασω και από την περιποίηση και εξυπηρέτηση από το προσωπικό του καθώς και από το γιατρό μου φυσικά και τη μαία του οι οποίοι μου σταθήκανε σε όλη τη διαδικασία και μετά κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης. Τώρα είμαστε στο σπίτι μας από το προηγούμενο Σάββατο. Ο μικρός μας κάθε 2,5 με 3 ωρες ξυπνάει, αλλά καμιά φορά κοιμάται κανένα 4ωρο. Η το άγχος μεγάλο, όπως και η κούραση,η ευτυχία όμως ακόμη μεγαλύτερη. Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που προσπαθούν να γίνουν μανουλες να το πετύχουν σύντομα. Είναι η μεγαλυτερη ευτυχία όλων, πραγματικά. Τώρα σας χαιρετώ γιατί όπου να ναι ο μικρός μου θα ξυπνήσει και θα θέλει αγκαλιές,μπανάκι, άλλαγμα μαμ και νάνι!!!

Bell μου γλυκειά να σου ζήσει ο μπέμπης σου !!! Σου εύχομαι επίσης καλή ξεκούραση τώρα που γυρίσατε σπιτάκι σας και με το καλό να σαραντίσετε.! Σε λίγες μέρες το μόνο που θα θυμάσαι από όλη αυτή την ταλαιπωρία θα είναι μόνο το μωράκι σου, οπότε τέλος καλό, όλα καλά. Την επόμενη εβδομάδα πρώτα ο Θεός θα έχω επιστρέψει εγώ να σας καταθέσω τη δική μου εμπειρία. Και πάλι να σου ζήσει!

Hope μου εγώ συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο άνθρωπος είναι δημιουργικός σε κάθε ηλικία της ζωής του και πάντα πρέπει να έχουμε όνειρα και στόχους τους οποίους οφείλουμε να αγωνιζόμαστε νακατακτήσουμε. Και ειδικά ο στόχος της σωστής ανατροφής ενός παιδιού είναι ένας από τους δυσκολότερους και τους πιο σημαντικούς κατά την άποψή μου. Και τελικά μόνο αν παραδίδουμε στις κοινωνίες σωστούς ανθρώπους μέσα από τις οικογένειες που μεγαλώνουμε, μόνο τότε μπορεί αυτός ο κόσμος να αλλάξει πραγματικά.

Kelly μου συγχαρητήρια! Σου εύχομαι ολόψυχα μια καλή και ήρεμη εγκυμοσύνη και με το καλό να κρατήσεις αγκαλιά το βλαστάρι σου!

Φωτεινουλα καλησπέρα και από εμένα. Χαίρομαι που μας γράφεις ότι ήδη αισθάνεσαι καλύτερα, όμως σου παραθέτω τη γνώμη του γιατρού μου για την αρχή του 3ου τριμήνου: ότι πρέπει να είμαστε περισσότερο προσεκτικές και να μην κάνουμε σωματικές υπερβολές και να κουραζόμαστε γιατί ελοχεύει ο κίνδυνος του πρόωρου τοκετού και είναι κρίμα τα μωράκια μας να μπαίνουν στη θερμοκοιτίδα. Γιαυτό χαλάρωσε ψυχικά και σωματικά όσο μπορείς βέβαια και να ξεκουράζεσαι καλή μου. Σου ευχομαι καλή συνέχεια και με το καλό να κρατήσεις αγκαλίτσα το μωράκι σου.

καλησπέρα και από εμένα. Γνώμη μου είναι το γεγονός του ερχομού ενός παιδιού στον κόσμο πρέπει να είναι απόφαση και των δυο σας. Να το έχετε συζητήσει και να το έχετε αποφασείσει από κοινού έτσι ώστε να διαμορφώσετε και τις κατάλληλες συνθήκες για να μεγαλώσει το παιδί. Επειδή από το μήνυμά σου διακρίνω ότι ακόμη η συμβίωσή σας είναι στην αρχή αφήστε να περάσει λίγος καιρός να ωριμάσει μέσα σας αυτή η σκέψη και μετά καταλήγετε και στο παιδί. Τώρα αν συμβεί κάτι ξαφνικό εκτός προγράμματος και μείνεις έγκυος και πάλι καλοδεχούμενο να είναι το χαρμόσυνο και για τους δυό σας πρέπει, μόνο που θα αναγκαστειτε πιο βεβιασμένα να πάρετε κάποιες αποφάσεις και να κάνετε πράγματα πιο άμεσα από τότε που τα είχατε υπολογίσει.

Εύχομαι να περάσετε πολύ ωραία στις διακοπές σας και να κάνετε ένα ωραίο ξεκίνημα μαζί από εδώ και περα. Σίγουρα κάθε αρχή και δύσκολη με νέες ευθύνες αλλά και με νέες χαρές, γιαυτό πρέπει να είσαι αισιόδοξη και χαρούμενη όπως καταλαβαίνω από το μήνυμά σου πάντα! Καλά να περάσεις λοιπόν και με το καλό!

καλημέρα και από εμένα. Το άγχος και η κακή ψυχολογία είναι κακοί σύμβουλοι και ανασταλτικοί παράγοντες σύλληψης. Χαλάρωσε, απόλαυσε το σεξ με τον καλό σου (γιατί πίστεψέ με όταν μείνεις έγκυος θα το στερηθείς για τον έναν ή για τον άλλο λόγο αρκετά) και πάνω από όλα όταν είσαι μαζί του στο κρεββάτι να μην σκέφτεσαι για μωρά και γόνιμες μέρες κτλ, αλλα μόνο τον καλό σου κι εσένα και πώς θα ευχαριστηθείς περισσότερο αυτές τις μοναδικές στιγμές που ενώνεστε σωματικά και ψυχικά. Αν χαλαρωσεις και πιστέψεις ότι ένα μωρο όποτε να'΄ναι να΄ρθει θα ΄ρθεί, θα δεις ότι τα πραγματα θα πάρουν το δρομο τους από μόνα τους. Σου στέλνω όλες μου τις ευχές για να μας ανακοινώσεις σύντομα τα χαρμόσυνα!

καλημέρα και από εμένα. Θα σου ευχηθώ κι εγώ από καρδιάς να είσαι έγκυος και θα σε συμβούλευα μέχρι να ξανακάνεις τη Β'χωριακή όταν σου είπε ο γιατρός να είσαι ήρεμη και αισιόδοξη. Αναμένουμε να μας ανακοινώσεις τα ευχάριστα!

Ηλιάνα μου τα θερμά μου συλλυπητήρια για το χαμό του αγαπημένου σου και μάλιστα με τέτοιο ξαφνικό τρόπο. Επίσης συγχαρητήρια για την απόφασή σου να κρατήσεις το παιδί που έχεις μέσα σου. Το αν κάνεις καλά ή όχι το ξερεις εσύ και μπράβο σου που παραμένεις ανεπηρέαστη στην άποψή σου. Σίγουρα οι δικοί σου θα αποτελεσουν μια σημαντική βοηθεια για σένα και η μικρή ζωή που μεγαλώνει μέσα σου θα σου θυμίζει πάντοτε τον αγαπημένο σου και θα πρέπει να σε γεμίζει με χαρά κάθε φορά που αντικρίζεις το βλαστάρι σου και να σκέφτεσαι ότι μπορεί εκέινος να έφυγε, αλλά δεν σε άφησε μόνη. Μπράβο σου κοπέλα μου και θα είμαστε όλες στη διάθεσή σου για στήριξη και βοήθεια. Να έχεις μια καλή εγκυμοσύνη σου εύχομαι ολόψυχα, να είσαι δυνατή και με το καλό να κρατήσεις αγκαλιά τον καρπό αυτής της μεγάλης σου αγάπης.

Εγώ από ότι καταλαβαίνω από αυτό σου το όνειρο είναι ότι έχεις συσσωρευμένο άγχος μέσα σου που σου βγαίνει στον ύπνο. Δεν είναι τίποτα για να ανησυχείς. Το βράδυ φάε κάτι ελαφρυ και πριν κοιμηθείς διάβασε ένα βιβλιαράκι ή χάζεψε καμιά ήρεμη ταινία (όχι θριλερ και αίματα και τέρατα) και θα κοιμηθείς σαν πουλάκι!

Καλησπέρα και από εμένα. Καταρχας σου εύχομαι να έχεις μια καλή γέννα και να χαίρεσαι και τα δύο σου παιδάκια. Όσον αφορά το θέμα της πατρότητάς τους και τους 2 άντρες στους οποίους έχεις μπλεχτεί, νομίζω ότι κι εσύ από μόνη σου έτσι και καθήσεις και σκεφτείς λογικά -με γνόμωνα όχι εσένα αλλά το συμφέρον των παιδιών σου- θα πρέπει να φερθείς περισσότερο ώριμα από ότι μέχρι στιγμής. Θα πρέπει καταρχήν να ξεμπλέξεις το θέμα των πατροτήτων των δύο παιδιών σου και να ανακοινώσεις στον Τάκη ότι είναι ο πατέρας του δεύτερου παιδιού σου, όπως και στο σύζυγό σου ότι περιμένεις παιδί από άλλον, και όλα αυτά αναλογιζόμενη τις όποιες συνέπειες. Οφείλεις σε πρώτη φάση να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση για τα παιδιά σου και έπειτα να καθήσεις να σκεφτείς ψύχραιμα για ποιον από τους δύο έχεις όχι αισθήματα και να προσπαθήσεις να τον διεκδηκήσεις, αλλά μόνο με ειλικρίνεια. Κατά τη γνώμη μου από ότι διάβασα στην ιστορία σου μεκανέναν δεν είσαι στο 100% όπως θα έπρεπε γιατί αν ήσουν αφενός με το σύζυγό σου δεν θα είχες μάτια να κοιτάξεις αλλού και αφετέρου αν ήσουν τρελλαμένη με τον άλλο, θα έτρεχες πίσω του να του πείς από την πρώτη στιγμή ότι το παιδί είναι δικό του, μην αντέχοντας μακρυά του. Απλά από εδώ και περα προσπάθησε να δεις και να πράξεις πιο λογικά και ψύχραιμα και να μην περιπέσεις σε επιπολαιότητες τέτοιας βαρύτητας, στις οποίες να εμπλέκεις και ανθρώπους που δεν φταίνει σε τίποτα, όπως για παράδειγμα τα παιδιά σου. Φιλικά

Maniamounia μπράβο πολύ ωραίο θέμα που άνοιξες και επί τη ευκαιρία να ζήσετε κιόλας! Εγώ με τον άντρα μου κλείσαμε 18/6 5 χρόνια σχέσης και 27/7 (ότι θα έχω γυρίσει από το μαιευτήριο) θα κλεινουμε 2 χρόνια γάμου!!! Πριν 5 χρόνια λοιπόν, εγώ στα 23 μου ήτανε βράδυ Παρασκευής και είχα γυρίσει από την προηγουμενη δουλειά στην τράπεζα πολύ κουρασμένη και με μια φαρυγγίτιδα για την οποία με είχε τσακίσει στο στομάχι μια αντιβίωση που έπαιρνα. Οι γονείς μας είχαν πάει 3ήμερο εκδρομή και ήμουν στο σπίτι με την αδερφή μου η οποία είχε κλείσει τραπέζι μεκάτι φίλους της σε ένα μαγαζί στην παραλιακή και με παρακαλούσε να πάω μαζί της. Εγώ στην αρχή δεν ήθελα, τελικά άφησα την αδερφή μου να προπορευτεί και πήγα εκ των υστέρων με μιά φίλη μου. Στο δρόμο της Παραλιακής βρε κορίτσια που οδηγούσα, αν θέλετε με πιστεύετε, ένα περίεργο πετάρισμα και μια ταχυκαρδία και ένα προαίσθημα ότι εκέινη τη βραδυά σαν κάτι επρόκειτω να γίνει. Να σημειώσω ότι εκέινη την περίοδο όχι μόνο δεν ψαχνομουν να κάνω σχέση αλλά είχα αηδιάσει με την πλειοψηφία του αντρικού φύλου καθώς είχα καταλήξει ότι οι περισσότεροι είναι καθίκια... Πήγα λοιπόν στο club με τη φιλη μου στο τραπέζι με της αδερφής μου με τους φίλους της, ολοι πίνανε καλοκαιριάτικα τα σφηνάκια και τα ποτάκια τους, εγώ η έρημη επειδή έπινα την αντιβίωση την έβγαζα με πορτοκαλάδα ξεροσφύρι. Ο άντρας μου ήτανε σε ένα διπλανό κλάμπ με ένα φίλο του από το οποίο είχανε φύγει γιατί δεν τους άρεσε η μουσική και ήρθανε εκεί που καθόμασταν εμείς ακριβώς μπροστά μας...Εγώ επειδή ήμουν και κουρασμένη πολυ είμαι και μύωψ δεν τον παρατήρησα που με κοιτούσε ακριβως απέναντι. Αυτός ο κακομοίρης περίμενε όλο το βράδυ πότε θα πάω στην τουαλέτα να μου μιλήσει, αλλά πού να σε πιάσει κατούρημα αν πίνεις όλο το βράδυ μια πορτοκαλαδίτσα. Καποια στιγμή όμως, πήγα στην τουαλέτα και βγαίνοντας έξω με σταματάει και έχουμε την εξής διάλογο -Κοπελιά να σε απασχολήσω λίγο; -Όχι (και κάνω να φύγω) -Σε παρακαλώ, περιμένω όλο το βράδυ να πας στην τουαλέτα γιατί δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση μπροστά στην παρέα σου... Εμένα λοιπόν αυτή η δικαιολογία με γλύκανε γιατί σκέφτηκα ότι τελικά υπάρχουν ευγενικοί άντρες σε αυτό τον κόσμο και μαλάκωσα λίγο... -Ωραία και τί θέλεις; -To τηλέφωνό σου... -Σίγά μη σου δώσω το τηλέφωνό μου, εδώ δεν τον έχω δώσει αλλού και αλλού θα το δώσω σε σένα τον άγνωστο, κάνε μου τη χάρη (και πάω να φύγω) Εν τέλει, μου είπε κάποια πράγματα για τον εαυτό του, την ηλικία του, με τί ασχολείται, πού μένει και του είπα κι εγώ τα αντίστοιχα, όνομα, ηλικία, που μένω και πού δουλεύω. Αφού είδε ότι τηλεφωνο δεν επρόκειτω να πάρει, μου έδωσε το δικό του και μου είπε ότι περιμένει οπωσδήποτε να τον πάρω. Εγώ του απάντησα ότι δεν υπόσχομαι τίποτα και οι δρομοι μας χωριστηκανε... Παρά τη βαρυπεπονίαση που είχα, τελικά αυτόν τον άντρα τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή... μετά από ένα μινι συνέδριο με τις φίλες μου και δική τους προτροπή μετά από δύο μέρες, καθώς πήγαινα να τις συναντήσω σε μια παραλία τπν πήρα τηλέφωνο με απόκρυψη (εννοείται) από το κινητό μου στο κινητό του, όπου για κακή του τύχη μπερδεύεται και με περνάει για μια άλλη γκόμενα που νταραβεριζότανε εκείνη την εποχή. Το πιάνω εγώ λοιπόν το μήνυμα, και αφού του εξηγώ ποιά ακριβώς είμαι του κλείνω και το τηλέφωνο στα μούτρα επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι οι άντρες είναι μεγάλα καθήκια. Έβρισα και τις φίλες μου ότι τάχα μου αυτές με βάλανε να του τηλεφωνήσω και ότι εγώ δεν ήθελα. Μετά από 2 μέρες πάλι, χτυπάει το τηλέφωνό μου στην τράπεζα (να σημειώσω ότι τότε δούλευα σε ένα κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας) και μου δίνουνε οι κοπέλες μια γραμμή από το τηλεφωνικό κέντρο από κάποιον που με ζητούσε με το μικρό μου όνομα... ήταν αυτός...Έψαξε μαζί μεένα φίλο του τραπεζικό στη Eurobank όλα τα καταστήματα της Εθνικής στο κέντρο της Αθηνας ένα ένα για να με βρεί. Βασικά ήταν τυχερός που με λενε Λίλιαν γιατί άντε να με λέγανε Μαρία (το επώνυμό μου δεν το ήξερε). Με πήρε να μου εξηγήσει ότι επρόκειτω για παρεξήγηση και ότι δεν έπρεπε να του κλείσω το τηλέφωνο στα μούτρα και θα ήθελε να βρεθούμε από κοντά να τα πούμε κτλ. Εν τέλει κλέισαμε ένα ραντεβού εννοείται κάπου έξω (ούτε στο αμάξι του δεν μπήκα) και από τότε ...είμαστε μαζί αχώριστοι... όσον αφορά το πρώτο μας φιλί,όταν χωριστήκαμε από το πρώτο μας ραντεβού μου έδωσε ένα φιλί πεταχτό στο στόμα και εγώ από τη σαστιμάρα μου ούτε καληνύχτα δεν του είπα...Εγώ 23 χρονών κοριτσάκι και αυτός στα 27 του. Μετά από 1,5 χρόνο περίπου ήρθε και η πρόταση γάμου και μετά από 1,5 χρόνο παντρευτήκαμε πρόπερσι τον Ιούλιο. Εύχομαι σε όλες να δίνει ο Θεός υγεία και αγάπη με το σύντροφό τους για οικογενειακη ευτυχία και γαλήνη. Α, και όσες δεν έχουν αποκτήσει ακόμη παιδάκι τους εύχομαι ολόψυχα πλύ συντομα να μάθουν και να μοιραστούν και με εμάς τα ευχάριστα.!

Να σου ζήσει καλή μου και να την καμαρώσεις όπως ακριβώς επιθυμείς τόσο εσυ όσο και ο χαζομπαμπάς της! Είναι μια κούκλα και την έχω ήδη κατατάξει στις υποψήφιες νύφες για το μικρό μου πρίγκηπα που θα σκάσει μύτη σε 6 μέρες!!!!

Να σου ζήσει καλή μου το μωράκι σου και να το καμαρώσεις όπως επιθυμείς.!!!

Εγώ τόση ώρα διαβάζω τις απαντήσεις σας και τώρα κατάλαβα για ποιό πράγμα μιλάτε. Εγω πάλι γενικώς σε τέτοιου είδους καταστάσεις επιλέγω να διατηρώ μια πιο απόμακρη και ουδέτερη στάση γιατί στην τελική ούτε πώς έχουν τα πράγματα 100% είμαι σίγουρη.

BabyBoom! έγραψε:

BabyBoom! έγραψε: Βρε babyboom μου σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και σου και το μηνυματάκι σου. Εγώ κανονικά το γιό μου Λέων τον περίμενα και τελικά στο παρα τσακ μου βγαίνει Καρκίνος και η αλήθεια είναι ότι είχα απογοητευτεί λιγάκι, καθότι κι εγώ Κριός ζώδιο της φωτιας με ωροσκόπο Λέων. Τελικά το παιδί πήρε για ζώδιο τον ωροσκόπο του πατερα του που είναι Ταύρος στο ζώδιο με ωροσκόπο Καρκίνο. Να μου δώσεις καμιά συμβουλή για να τον "φέρνω στα νερά μου" γιατί μάλλον κόμμα με τον πατέρα του μου φαίνεται να κάνει! Φιλιά