Lilaki

Καταρχήν ψυχραιμία. Εσύ το μόνο που θα πρέπει να σκεφτεσαι τώρα είναι μόνο το παιδάκι σου και να συγκεντρωθείς μόνο στο πώς θα έχεις έναν καλό τοκετό για να φέρεις το παιδί σου στον κόσμο. όσον αφορά την πεθερά σου, θα σου πώ κι εγώ αφενός ότι και αυτή γιαγιά είναι και έχει κάθε δικαίωμα να δεί το εγγόνι της και να παρίσταται στο μαιευτήριο (στην αίθουσα αναμονης) για να το δεί, όπως ακριβώς θα θέλεις να είναι και η δική σου μαμά, οπότε είσαι λίγο αδικη όταν λες ότι δεν την θέλεις. Έπειτα αυτό που λες ότι της ζητησες βοήθεια και σου αρνήθηκε ξέρω πολλές περιπτώσεις (ανάμεσα σε αυτές και η δική μου) πεθερών, οι οποίες πριν γεννηθεί το εγγόνι τους αρνούνταν κατηγορηματικά να συμβάλλουν στο μεγάλωμα του παιδιού και μόλις το είδαν τσακώνονται με τις συμπεθέρες και τους γονείς του παιδιού για το ποιός θα το κρατήσει... Αν λοιπόν η πεθερά σου έρθει και μείνει και τις πρώτες μέρες να είσαι σίγουρη ότι μόνο βοήθεια θα έχεις από εκείνη γιατί είμαι σίγουρη ότι θα θέλει να συμμετέχει από τη χαρά της, γιατί εκ των πραγματων εσυ δεν θα μπορείς να προσφέρεις τίποτε γενικώς καθώς το παιδί θα σε απασχολεί 24/24ωρο. Τώρα όσον αφορά τους συγγενείς συννενοήσου με το γυναικολόγο σου και τον παιδίατρο που θα έρθει στο μαιευτήριο, όταν θα είναι όλοι μαζεμένοι να σου πεί πολύ αυστηρά ότι και εσύ και το παιδί δεν θα πρέπει τουλάχιστον για 40μέρες να έρχεστε σε επαφη με κανεναν εξω-οικογενειακό γιατί υπάρχει πολύ μεγάλος ο κίνδυνος της νέας γρίπης (που είναι και η αλήθεια βέβαια). Πες τους να τα παραφουσκώσουν τα πράγματα κιόλας (ότι όποιο μικρόβιο κολλήσει το παιδί θα πρέπει να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο κτλ) και θα δείς την πεθερά σου πώς θα το ξαποστείλει το σόι από εκεί που ήρθε.

110183 έγραψε: Καλή μου καλωσήρθες στο club των μαμάδων με δύο παιδιά. Ένα δικό τους και ένα της πεθεράς τους (τους άντρες μας). Ένα ελαφρυντικό που δίνω στους άντρες είναι ότι δεν κουβαλουσαν αυτοί το παιδί 9 μήνες για να έχουν τόσο δυνατά συναισθήματα όπως εμεις οι μάνες, χωρίς αυτό να τους δικαιολογεί όταν φέρνουν στον κόσμο ένα παιδί και οι ίδιοι δεν αλλάζουν τη ζωή τους. Κι εμένα ο δικός μου κάπως έτσι ήταν στην αρχή, μέχρι που απήβδησα και άκουσα τη σοφή συμβουλή της μάνας μου. Πρέπει να τον βάλεις εσύ σιγά σιγά στο παιχνίδι. Με διάφορα τεχνάσματα και λάου λάου. Π.χ. "πώ πώ πώς γελάει το παιδί όταν το παίρνεις εσύ αγκαλίτσα..." ή "τις χαρές που κάνει σε σένα δεν τις κάνει σε κανένα άλλο" ή "μονο με έσενα πίνει όλο του το γάλα". Και μπορείς επίσης να "σκηνοθετήσεις" μια κατάσταση έκτακτη που να χρειαστεί να φύγεις εσύ από το σπίτι για κάποια ώρα και να τους αφήσεις μόνους και φυσικά μην ξεχάσεις όταν επιστρέψεις να βροντοφωνάξεις ότι "καλέ τόσο ωραία τα περάσατε οι δυό σας που λίγο έλειψα και το παιδί ούτε να γυρίσει να με δεί" και άλλα τέτοια που στην αρχή μου φαινόντουσαν γελοία, αλλα στην πράξη αποδείχτηκαν τόσο πολύτιμα. Εφάρμοσέ τα και θα με θυμηθείς. Θα είναι καλό και για εκείνον και για το παιδί και για εσένα φυσικά που θα ξεκουράζεσαι περισσότερο. Μερικές φορές φταίμε κι εμείς οι γυναίκες που όταν γινόμαστε μάνες σπεύδουμε να τα φορτωθούμε όλα πάνω μας γιατί μας συνεπαίρνει ο ενθουσιασμός όταν βλέπουμε το αγγελούδι μας και δεν αφήνουμε χώρο και στους πατεράδες να αναλάβουν κι εκείνοι καθήκοντα, πράγμα που τους κάνει να αισθάνονται παρίσακτοι και να αντιδρούν με αδιαφορία ή και με κακή συμπεριφορά. Εύχομαι σύντομα να καλυτερεύσουν τα πράγματα.

IreneValadia έγραψε:

ΝΑΝΣΥ83 έγραψε: Εγώ γέννησα τον Ιούλιο και είπαμε σε συγγενείς και φίλους ότι όσοι θέλουν να ευχηθούν από κοντά για το μωρό να έρθουν στο μαιευτήριο. Βέβαια είχα μονόκλινο δωμάτιο και φυσικά όταν πλάκωνε ο κόσμος το παιδί έφευγε από το δωμάτιο. Οι παιδίατροι μας είχανε πεί από τότε να μην πολυπλησιάζουνε ούτε εμένα και όχι πολλά φιλιά κτλ λόγω μετάδοσης μικροβίων. Τωρα που ο μικρός είναι σχεδόν 4 μηνών η παιδίατρος μας έχει εφιστήσει την προσοχη λόγω του ότι το παιδί είναι κάτω των 6 μηνών (πουσημαίνει ότι δεν έχει αναπτύξει ακόμη τα δικά σου αντισώματα αλλά εχει ακόμη τα δικά μου) να μην πηγαίνουμε το παιδί σε κλειστούς χώρους με πολύ κόσμο και να έιμαστε πολύ προσεκτικοί στο θέμα της καθαριότητας και της αποστείρωσης ακριβώς για τη νέα γρίπη. Γιατί αν χτύπα ξύλο ο γιός μου κολλήσει θα πρεπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για μέρες και αυτό είναι κάτι που δεν θα το αντέξω...

Σήμερα κανελλόνια με κιμά (μιάμμμμ) και αύριο φασολάδα. Προσπαθώ κάθε Τετάρτη και Παρασκευή να κάνω όσπριο ή λαδερό.

Άριέλ μου καλησπέρα και από εμένα. Βλέπω ότι έχεις πάρει πολλές απαντήσεις και άλλες κοπέλες σου λένε δώσε ένα από τα ονόματα των γιαγιάδων και άλλες σου λένε δώσει άσχετο όνομα. Η προσωπική μου άποψη είναι η εξής: Το όνομα στο παιδί μας σίγουρα το διαλέγουμε εμείς οι γονείς και όχι κανένας άλλος. Με το να δίνουμε όμως στο παιδί μας το όνομα κάποιου από τις γιαγιάδες ή τους παππούδες όμως εκτος από μια έκφραση της αγάπης και του σεβασμού μας σε αυτούς, είναι και ένα μέσο όταν αυτοί φύγουν από τη ζωή να τους μνημονεύουμε συχνά, αποκαλώντας τα παιδιά μας με τα ονόματά τους. Δεν ξέρω μπορεί να θεωρηθώ ρομαντική και ουτοπική για μερικους αλλά έτσι αισθάνομαι. Σου εύχομαι ό,τι και να αποφασίσεις να σου ζήσει η κορούλα σου και να την καμαρώσεις όπως επιθυμείς.

καλησπέρα και από εμένα. Ο δικός μου "οσονούπω" Δημητράκης είναι 3,5 μηνών και η μέχρι στιγμής μικρή δε λέω εμπειρία μου με το παιδί είναι ότι καταλαβαίνει απολύτως τί του λες και πώς του το λές εξ αρχης. Από την αρχή που γεννήθηκε το παιδί βρέθηκαν πολλοί (από τη μαμά και την πεθερά μου, μέχρι τον κάθε τυχαίο) που έσπευδε να μου δωσει τις κατάλληλες συμβουλές για το πώς θα πρέπει να μεγαλώσω το παιδί μου και φυσικά να με διορθωσει αν κατά τη γνωμη του δεν κάνω κάτι σωστά. Εγώ από την αρχή βέβαια άκουγα σε όλα τη γνωμη του "ενός, του ειδικού" που έλεγε και ο αρχαίος ο Σωκράτης, που ήταν ο παιδίατρος, ο οποίος (τουλάχιστον η δικιά μου) μου δίνει πολύτιμες συμβουλές όχι μόνο για την υγεία του παιδιού, αλλά και για τη σωστή πνευματική του ανάπτυξη και την καλλιέργεια του χαρακτήρα του από τώρα. Επίσης κυκλοφορούν ένα σωρό πολύ καλά βιβλία στο εμπόριο που βοηθούν ειδικά τους νέους γονείς να αντιμετωπίσουν και να διορθώσουν κάποια "κακώς δρώμενα" των παιδιών τους. Σε γενικές γραμμές πάντως, είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να ακολουθούν την ίδια συμπεριφορά και πολιτική απέναντι στο παιδί, όπως και οι τριγύρω βέβαια.Πχ δεν μπορεί ένα παιδάκι όταν είναι με τους γονείς του να μαθαίνει να κοιμάται στις 9.00 , ενώ όταν πάει στη γιαγιά και στον παππου να το αφήνουν να ξενυχτάει μεχρι τις 12.00. Για μένα λοιπόν, μίλα με τον παιδίατρό σου και γιατί όχι με κάποιον παιδοψυχολόγο οι οποίοι είμαι σίγουρη ότι θα σε καθοδηγήσουν σωστά.

Εμεις το καναμε γιατι η νεα γριπη ενα απο τα πραγματα που κανει και ειναι επικινδυνη ειναι η πνευμονία. Συν τοις άλλοις το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου είναι ένα δοκιμασμένο εμβόλιο το οποιο μόνο να προφυλάξει μπορεί και όχι να κανει κακό. Θα έλεγα να συννενοηθείς και με το γιατρό πριν κανεις οτιδήποτε αλλά είμαι σίγουρη ότι κι εκείνος θα σου πεί να το κάνεις ειδικά αν εχεις μικρά παιδιά.

Πρίν από ένα μήνα περίπου αναγκάστηκα να διακόψω το θηλασμό ο οποίος κράτησε 3 μήνες γιατί έπρεπε να παρω αντιβίωση για 15 μέρες γεγονός που σημαινε ότι έπρεπε να απέχω από το θηλασμό για 20 μέρες. Στην αρχή και επειδή είχα αρκετό γαλα, άρχισα να το βγάζω με το θήλαστρο και να το πετάω 5 με 7 φορές την ημέρα (όσες φορές θήλαζε το παιδί) αλλά ματώσανε οι θηλές μου και τελικά αναγκάστηκα να το σταματήσω τελείως. Πήρα χάπια Dostinex και έδεσα το στήθος μου για 1 εβδομάδα, με τρομερούς πόνους και ζαλάδες και ναυτίες εξαιτίας του χαπιού. Προχτες λοιπόν που έκανα μπανιο διαπίστωσα ότι έχω στο αριστερό στήθος ένα "γρομπαλάκι" στο μέγεθος φουντουκιού...Πήρα αμέσως το γιατρό και μου είπε ότι ενδεχομένως να είναι υπολλείματα γάλακτος τα οποία έχουν παραμείνει και δεν έχουν απορροφηθεί ακόμη και μου είπε να κάνω υπομονή μια εβδομαδα ακόμη (να ολοκληρώσω και τη θεραπεία με τα χάπια τα οποία παίρνω 1 ολόκληρο χάπι σπασμένο στα δύο μέσα σε μια εβδομάδα) και να πάω να το δουμε. Αυτό που ζητάω είναι από την εμπειρία σας αν είχε καμιά σας παρόμοια εμπειρία

Μην ανυσηχείς καθόλου. Κι εμάς έτσι ήτανε και η παιδίατρος μας συνέστησε να το πάμε σε παιδοφθαλμίατρο το παιδί για να το δεί, όπου μετά από βυθοσκόπηση η γιατρός μας είπε ότι η απόκλιση του ματιού του παιδιού είναι μεσα στα φυσιολογικά πλαίσια και ότι σε μερικές μέρες θα επανέλθει πλήρως, όπως και έγινε. Μας εξήγησε ότι στα νεογέννητα το οπτικό νεύρο με τους μύες του ματιού δεν συνεργάζονται ακόμη πλήρως και ότι αυτό φτιάχνει σιγά σιγά με τον καιρό. Σε κάθε περίπτωση βέβαια θα σου έλεγα κι εγώ να το πας κι εσυ στο Παίδων, στην κ. Κοϊδου που είναι πολυ επξειδικευμένη (καθηγήτρια Παιδοφθαλμολογίας) που πήγαμε κι εμείς γιατι αν όντως υπάρχει πρόβλημα όσο πιο μικρό είναι το παιδί διορθώνεται πιο γρήγορα (κλείνουν το εναλλαξ το καθε ματάκι με γάζα) γιατί αν το αφήσεις μετά διορθώνεται μόνο με χειρουργείο.

Ο δικός μου είναι 3,5 μηνών και η παιδίατρος μας είπε ότι πρέπει κάθε φορά όταν του κάνουμε μπάνιο να του κατεβάζουμε το πετσάκι σιγά σιγά μέχρι κατω όσο πάει βέβαια για να καθαρίζεται η περιοχη και να αποφύγουμε φαινόμενα φίμωσης που θα πρέπει το παιδί να χειρουργηθεί.

Καλημέρα και από εμένα. Ο άντρας μου είναι φαρμακοποιός και επειδή ενημερωνόμαστε συνέχεια για το τί πρέπει να κάνουμε με τη νέα γρίπη και γενικότερα τις γρίπες γιατί το παιδί μας είναι 3,5 μηνών και οι δυο κάναμε και το κοινό εμβόλιο της γρίπης και του πνευμονιοκόκκου. ΤΟ εμβόλιο της καινούργιας γρίπης δεν ξέρω αν θα το κάνουμε ακόμη. Πάντως είναι γεγονός ότι όσοι προσέχουν μωρα κάτω των 6 μηνών ανήκουν στις ομάδες υψηλου κινδύνου και πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί με τα μωρά μας. Εγώ όλη μέρα καθαρίζω και σφουγγαρίζω με dettol, άσε που τον κακομοίρη τον άντρα μου κάθε φορά που έρχεται από το φαρμακείο κοντεύω να τον βάλω στο πλυντήριο. Πέρα από την πλάκα όμως, επειδή τα μωρά παιδιά δεν έχουν αναπτύξει ακόμη αντισώματα είναι αρκετά ευάλωτα και αν χτύπα ξύλο νοσήσουν από αυτή τη νέα γρίπη θα πρέπει να εισαχθούν αμέσως στο νοσοκομείο και το μόνο που δεν θέλω είναι να δω το παιδί μου καλωδιωμένο στο ΠΑΙΔΩΝ. Τώρα αν θα το κάνουμε τελικά το εμβόλιο της νέας γρίπης δεν ξερω τελικά ακόμη. ΤΟ συζήτησα και με την παιδίατρο η οποία μου είπε να περιμένουμε λίγο ακόμη.

Έχεις απόλυτο δίκιο καλή μου. Φαντάζομαι βέβαια ότι κι εκείνη δεν το έκανε επίτηδες για να κολλήσει τα μωράκια σου γανστρεντερίτιδα και γιαυτό δεν είμαι υπερ του να τη "σκυλοβρίσεις" ή να της μιλήσεις άσχημα, απλά ξεκαθάρισέ της και εσύ και ο άντρας σου πόσο ευάλωτα είναι τα μωρά αυτή την περίοδο και πόσο προσεκτικοί πρέπει να είσαστε όλοι σας με τις επαφές σας με τον υπόλοιπο κόσμο. Και στην τελική αν δεν μπορεί να κρίνει μόνη της να σας ενημερώνει για κάθε κίνησή της.

Anastacia έγραψε: Είπα να μην απαντήσω στο θέμα γιατί ίσως οποιος το διάβαζε όχι "κουκουβάγια"αλλά ίσως και ψυχοπαθή θα με χαρακτήριζε... Ο δικός μου είναι 3,5 μηνών. Όταν λοιπόν έκλεισε τον 3ο μήνα, πήγα ένα Σ/Κ μια κοντινή εκδρομή με τον άντρα μου αφού σταμάτησα και το θηλασμό. ΤΟ παιδί το κράτησε η πεθερά μου και το απόγευμα παρουσία της πεθεράς μου, της αδερφής της, της γιαγιάς και μιας άλλης φίλης τους, εκεί που καθότανε ο μικρός και μιλουσε μόνος του και έλεγε "ααα" "εεε" κτλ που ξέραμε ότι τα έλεγε, είπε καθαρά "μαμά"...Παγώσανε όλοι και με πήρε ο πεθερά μου τηλέφωνο κλαίγοντας η κακομοίρα γιατί είναι και συγκινησιάρα και μου το είπε...Περιττό να σας πώ ότι στιγμιαία μου ηρθε η ανάγκη να παρατήσω τον άντρα μου συξυλο και να γυρίσω με τα πόδια στην ΑΘήνα...και εννοείται ότι εκανα να συνέλθω από το κλάμα καμιά ωρίτσα. Έκτοτε είπε καμια - δυο φορες ακόμη "μαμα" (και δυνατά μάλιστα) αλλά όχι κοιτάζοντάς με ούτε φυσικά ενσυνείδητα και με νόημα, αλλα το είπε ρε κορίτσια. Και όλες τις φορές που το έχει πεί και είμαι μπροστά μου κόβονται τα πόδια μου από τα γόνατα που αυτό το στοματάκι λέει λεξούλες.... (Ελπίζω να μην με θεωρήσετε ότι τα εχω χάσει, απλά καταθέτω και τη δική μου εμπειρία..)

Μπράβο!!! Εύχομαι και τα υπόλοιπα δοντακια με έναν πόνο! Αντε και στα δικά μας ... (ο δικός μου αν και 3,5 μηνών ακόμη η παιδίατρος μας είπε ότι σιγά σιγα αργά αλλά σταθερά τα ούλα προετοιμάζονται...)

Από την εμπειρία μου με τον δικό μου που τώρα είναι 3,5 μηνων ο δικός μου, δεν κοιμότανε όταν δεν χόρταινε. Και όλο έλεγα γιατί κλαίει το παιδί, τί έχει το παιδί κτλ και τελικά με τον καιρό κατάλαβα ότι εκείνη την περίοδο απλα δεν χόρταινε για να κοιμάται και η χαζή αντί να το βάλω το παιδί κατευθείαν στο στήθος μου προσπαθούσα να τον ηρεμήσω με αγκαλιές, νανουρίσματα και χαμομήλια. Όταν κατά τον 3ο μήνα αναγκάστηκα να κόψω το θηλασμό γιατί χρειάστηκε να πάρψ αντιβίωση και άρχισα να του δίνω ξένο γάλα, το παιδί άρχισε να κοιμάται όλη νύχτα και να κάνει μεγαλύτερα διαστήματα ύπνου και στη διάρκεια της ημέρας. Ακόμη και κολικούς που είχε, έκλαιγε λίγο και μετά κοιμότανε όταν ήταν χορτάτος. Οπότε η γνώμη μου είναι να κοιτάξεις αν το παιδάκι σου δεν χορταίνει και παραμένει ξάγρυπνο. Αν όντως ισχυει αυτό τότε ίσως πρέπει ή να το βάζεις στο στήθος σου αν θηλάζεις ή να του δώσεις συμπλήρωμα ξένου γάλακτος. Πάντως είναι κουκλιά από τη φωτογραφία , να σου ζήσουν!

Καλησπέρα και από εμένα. Ο γιός μου είναι 3 μηνών και επειδή πριν ένα μήνα περίπου περάσαμε μια ωτύτιδα στο αυτάκι του και μάλιστα χωρίς να εκδηλώσει ούτε πυρετό ούτε να κάνει ανορεξία ή αϋπνία, η παιδίατρος μου τόνισε ότι πρέπει απαραιτήτως να του ρίχνω φυσιολογικό ορό και να κρατάω τη μύτη του καθαρή από τις μύξες γιατί εκεί συσσωρεύονται τα μικρόβια και στα μωρά παιδιά καταλήγουν συνήθως στα αυτάκια τους γιατί είναι την περισσότερη ώρα ξάπλα και δυανύουν μικρή απόσταση μέχρι το αυτάκι σε αντίθεση με τους μεγάλους. Έτσι λοιπόν κάθε μέρα δίνουμε μάχη για να καθαρίσουμε τη μύτη. Με κλωτσιές και με μπουνιές και επειδή έχω κάνει και καισαρική όλες οι κλωτσιές του μικρού είναι πάντα πάνω στην τομή λές και το καημένο το κάνει επίτηδες. Αλλα δυστυχώς ...δεν υπάρχει άλλη λύση. Ρωτησα και εγώ την παιδίατρο για διάφορα άλλα σπρευ που κυκλοφορούν στο εμπόριο μήπως τουλάχιστον ψεκάζεις τη μύτη του παιδιού χωρίς να χρειαστεί να ρουφήξεις μετά με το σωληνάκι αλλά μάταια... Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ clinofar αμπούλες και otrisalin ανταλλακτικά. Υπομονή...ΠΟύ θα πάει θα μεγαλώσουν και θα τα μάθουμε να φυσάνε μόνα τους τη μυτούλα τους.

crazy έγραψε: Se euharissto poly poly.Elpizo na ta xanapoume apo konta kai syntoma.

Irenekante μου με το καλό να βαφτίσεις το παιδάκι σου, ο οποίος είναι ένας κούκλος ζωγραφιστός.! Συγχαρητήρια και για το προσκλητήριο, συγχαρητήρια και για το όνομα που επιλέξατε για το παιδάκι σας (έχω μια αδυναμία στα αρχαία ονόματα). Επειδή ο δικός μου πρόκειται να βαπιστεί κατά τον ερχόμενο Μάιο(είναι 3 μηνών) και από τώρα έχω αρχίσει να παίρνω μιά ιδέα για τα της βάπτισης, θα ήθελα αν μπορούσες να μου πείς από πού πήρατε το δικό σας προσκλητήριο. Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων

Καλησπέρα και καλως ήρθες στην παρέα μας. Ανακάλυψα ότι είχα και εγώ αυτόν τον ιό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και συγκεκριμένα στον 7ο μήνα. Είδα όπως κι εσυ κάτι μικρές ελίτσες (τις οποίες αν δεν έκανα αποτρίχωση στην περιοχή δεν θα τις έπαιρνα και χαμπάρι). Πήγα στο γιατρό και μου είπε ότι πρόκειται για το συγκεκριμένο ιό. 'Εκανα καυτηριασμό και hpv dna test από το οποίο προέκυψε ότι έχω ένα συγκεκριμένο τύπο του ιού αυτού, μέτριας επικινδυνότητας. ΤΟ πόρισμα των γιατρών ήταν ότι είχα τον ιό μέσα μου ¨κοιμόμενο¨ και εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που "έπεσε" το ανοσοποιητικό μου σύστημα που φυσιολογικά συμβαίνει στις εγκύους. Και ο γιατρός και η δερματολόγος-αφροδισιολόγος μου είπαν ότι κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού ο ιός υπάρχει περίπτωση να μεταδοθεί από τη μητέρα στο έμβρυο από τα υγρά του γεννητικού σωλήνα. Επειδή γενικώς ήμουν και είμαι ακόμη υπερ του φυσιολογικού τοκετού καταστεναχωρήθηκα όταν το έμαθα και γιατί είχα τον ιό και ποτέ κανένα τεστ Παπανικολάου δεν είχε δείξει το παραμικρό και ποτέ δεν ξαναείχα το παραμικρό εξωτερικό σύμπτωμα. Τελικά μετά τον καυτηριασμό δεν ξαναέβγαλα τίποτε άλλο και γέννησα με καισαρική τομή ούτως η άλλως γιατί ο μικρός μας ερχότανε με ισχυακή προβολή και είχε διπλή περιτύλιξη ομφαλίου λώρου και είναι μια χαρούλα παδάκι τώρα. Τό μόνο που πρέπει να κάνουμε για αυτόν τον ιο είναι να τον παρακολουθούμε με διάφορες εξετάσεις

Από την εμπειρία μου, το μοναδικό που με βόλεψε ήταν η κρέμα λανολίνης. Και αυτό γιατί όλες οι υπόλοιπες κρέμες χρειάζονται ξέβγαλμα από το στήθος κάθε φορά που είναι να θηλάσεις και το οινόπνευμα σε θηλές οι οποίες έχουν ταλαιπωρηθεί ψιλοσχιστεί δεν θέλεις να ξέρεις πόσο τσούζει. Ο στόχος είναι να σκληρήνουν και να γίνουν ελαστικές και ανθεντικές στο τράβηγμα από το στοματάκι του παιδιού.

καλησπέρα και από εμένα. Ο μικρός μου είναι 2,5 μηνών και θήλαζε αποκλειστικά με εξαίρεση κάποια βράδια που έπινε συμπλήρωμα ξένου γάλακτος και κοιμότανε και αυτός και εμείς. Πριν απο μερικές μέρες είχα μια ξαφνική και σε μεγάλη έκταση έκκριση υγρών από τον κόλπο (έγινα ξαφνικά μούσκεμα) τα οποία ήταν και δύσοσμα. Πήγα στο γιατρό έκανα εξετάσεις (αίματος, ούρων, καλλιέργια κολπικού υγρού) και βρέθηκε ένα μικρόβιο για το οποίο ο γιατρός μου χορήγησε flagyl από το στόμα και κολπικά υπόθετα. Ενώ οι οδηγίες του φαρμάκου έγραφαν ότι δεν πρέπει να χορηγείται κατά την περίοδο του θηλασμού εκτός εαν ο γιατρός το θεωρεί απαραίτητο, ο γυναικολόγος μου είπε ότι μπορώ να το παίρνω και να θηλάζω παράλληλα. Η παιδίατρος μου είπε εφόσον πρέπει να το πάρω να διακόψω το θηλασμό γιατί περνάει στο γάλα και δεν κάνει να το πάρει το παιδί. Μίλησα η ίδια με την εταιρία που πουλάει το φάρμακο και μου είπαν ότι ενώ μερικοί γιατροί επιτρέπουν το θηλασμό, η ίδια η εταιρία δεν το συνιστά και μου συστήσανε να απέχω από το θηλασμό όσο καιρό παίρνω το φάρμακο συν 2 μερες( συνολο 12 μέρες δηλαδή). Μη ξεροντας κι εγώ ποιό είναι το σωστό ξεκίνησα να βγάζω το γάλα με θήλαστρο αλλά περαν του ότι υποφέρω κατά τη διαδικασία, μίλησα με την παιδίατρο και μου είπε ότι κατά τον τρόπο αυτό η παραγόμενη ποσότητα του γάλακτος θα λιγοστέψει και από την εμπειρία της φτάνοντας στο τέλος της 12ης μέρας θα είναι πια ελάχιστο αν όχι μηδαμινό και θα έχω υποστεί τζαμπα την ταλαιπωρία. Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας ή αν είχατε κι εσείς παρόμοια εμπειρία, γιατί δεν θέλω να διακόψω το θηλασμό αλλά ούτε θέλω να εκτεθεί το παιδί μου στο φάρμακο που παίρνω εγώ.

Καλησπέρα και από εμένα που έχω ένα γιό 2,5 μηνών και σου καταθέτω τη δική μου εμπειρία σε παρόμοια περίπτωση. Γύρω στον 2ο μήνα, το παιδί εκέι που κοιμόταν το βράδυ ξαφνικά άρχισε να ξυπνάει και να είναι ανήσυχο μέσα στη νύχτα. Το έβαζα στο στήθος, καθότανε λίγο, αλλά μετά ξανά τα ίδια. Μίλησα με την παιδίατρο και μου είπε να δοκιμάσω να του δώσω λίγο συμπλήρωμα και συγκεκριμένα το S 26 Gold και μου είπε ότι αν το παιδί πιεί πάνω από 40 ml σημάινει ότι δεν του φτάνει πιά το μητρικό γάλα και θέλει συμπλήρωμα. ¨Ετσι και έκανα κι εγώ και ο μικρός μου ήπιε όχι απλά 40 αλλά 100 ml και κοιμήθηκε ήσυχο το πουλάκι μου. Από τότε κάθε βράδυ μετά το θηλασμό, του δίνω λίγο ξένο γάλα και είναι ήρεμο και αυτό και εγώ. Συνεχίζω να θηλάζω και μέσα στην ημέρα ο θηλασμός διεξάγεται κανονικά και αποκλειστικά, απλά το βράδυ το παιδί πριν κοιμηθεί πίνει και συμλήρωμα. Θα σου έλεγα να συννενοηθείς με τον παιδίατρό σου έτσι ώστε να αντιμετωπίσεις αυτή την ανησυχία του παιδιού και είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά. 'οσον αφορά την πιπίλα, αν προσπάθησες να του τη δώσεις τώρα στον 5ο μήνα θεωρώ ότι είναι αργά να τη μάθει το παιδάκι, αλλά και αυτό δεν είναι παντα απόλυτο, γιατί πολλά παιδάκια δεν τη θέλουν και μάλιστα πολλά παιδάκια αντί για πιπίλα βάζουν το χεράκι τους στο στόμα, πράγμα που κατά τη γνώμη μου είναι χειρότερο γιατί κοβεται δύσκολα. Μάλλον η μικρή σου θα θέλει να φάει λίγο περισσότερο για να είναι χορτασμένη.

dalia μου σαν να ακούω τον εαυτό μου... Κι εγώ μια από τα ίδια με το θηλασμό. Ο δικός μου που σαραντίζει αύριο πάλι ξυπνάει μεσα στη νύχτα και τον παίρνω από το λικνο του στο κρεβατι μας να θηλασει....Δεν αντέχω να πηγαινω σε αλλο δωμάτιο, είναι τόση η νυστα μου που φοβάμαι μη σκοντάψω με το παιδί αγκαλιά...

σε ευχαριστω πολύ και πάλι