ΑΡΓΩ

Ιφιγένεια, πείθει για Σουηδέζα ΑΠΟΛΥΤΑ. Εσένα δεν σ'έχω δει αλλά αφού λες ότι μοιάζει του άντρα σου μάλλον πρέπει νά'ναι από ΠΟΛΥΥΥ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ... Καταρχή έχει φοβερό βλέμμα η μικρή και φαίνεται πολύ δυναμικό παιδάκι, όμως δεν τον έχω καταφέρει ακόμα να τη δει τη συγκεκριμένη φωτογραφία γιατί παίζει μπάλα με τον μπαμπά του και είναι στον κόσμο τους, όταν κουραστεί θα του τη δείξω και σίγουρα θα κάνω και γω μεγααααάλο διάλλειμμα αυτή τη φορά :laugh: Οσία Σκάρλετ έ;; Σκάρλετ αυτό με τα σκοτάδια και τη μουσική να δω και να ακούσω και ατάκα τέτοια κι ας πεθάνω. Ευτυχώς προς το παρόν κυρίως σανσκριτικά μιλάει. Φαντάσου όμως να γίνει δύο!!! :silly:

Αυτό ακριβώς Ιφιγένεια και γω: μέχρι να δουν τον άντρα μου!!! Μετά με ρωτάνε τα γνωστά χαριτωμένα: εσύ τί έκανες, κοιμόσουν; κλπ. Μήπως η λύση είναι να τους κρύβουμε; (τους άντρες μας) Να χαίρεσαι και συ τη μικρή σου, είναι εντυπωσιακό μωρό!

Scarlet ή είσαι πολύ αθώα ή με δουλεύεις .(|μάλλον για το δεύτερο σε κόβω) Την έχω δει τη "σουηδέζα" της Ιφιγένειας κάνει μπάμ, γι'αυτό τό πα. Και ο μικρός την έχει δει και ξέχασε να θηλάσει για κάνα μισάωρο ενώ ήμουν καθιστή!!! (χρόνος ρεκόρ)

Ifigeneia έγραψε: Ευχαριστώ Ιφιγένεια, είναι ίδιος ο άντρας μου Το κακό είναι ότι του αρέσουν οι "σουηδέζες" (του γιού μου ). Πού να του βρούμε τώρα....

Σ'ευχαριστούμε για το άρθρο!!! Το γυναικείο στήθος είναι η πρώτη παρηγοριά του ανθρώπου, η πρώτη πηγή ζωής, ένα θαύμα που απλώς το ζούμε, το νιώθουμε, το περιγράφουμε αναλυτικά κι όμως ποτέ δεν μπορούμε να συλλάβουμε το μεγαλείο του...τις στιγμές που θηλάζω νιώθω ότι γίνεται ένα θαύμα τόσο απλό αλλά και τόσο ακατανόητο...κάτι πάνω από μένα που με ενώνει με αμέτρητες άλλες γυναίκες που ζήσαν, ζουν και θα ζήσουν, αλλά με ενώνει και με τις στιγμές που ήμουν και γω μωρό. Τα θαύματα καταλύουν την έννοια του χρόνου γενικά....

Ηλέκτρα (ωραίο όνομα, αν κάνω κορίτσι έτσι θα τη βγάλω), δεν πρέπει ούτε χρειάζεται να κοιτάς το ρολόι όταν θηλάζεις. Θα κοιτάς μόνο το μωρό, κυρίως να πιάνει ολόκληρη όλη την άλω. Όταν αυτό δείξει ικανοποιημένο και σταματήσει μόνο του τότε είναι ένδειξη ότι ...χόρτασε. Συμπλήρωμα δεν χρειάζονται τα μωρά, ούτε τσάι,ούτε νερό βέβαια, νερό δηλαδή μετά το εξάμηνο, άσε που αν του δώσεις θα μειωθεί το γάλα σου (νόμος προσφοράς και ζήτησης). Να το θηλάζεις όποτε θέλει και όχι με ωράριο. Κατά προτίμηση θήλαζε μόνο από ένα στήθος κάθε φορά. Εφόσον βρέχει 4-5 πάνες την ημέρα και παίρνει βάρος κανονικά συνέχισε ακάθεκτη.

Ιφιγένεια πέρασες δύσκολες στιγμές. Δεν ξέρω αρκετές λεπτομέρειες για να είμαι σίγουρη για τους λόγους που συνάντησες τόσες δυσκολίες. Προφανώς όμως το κακό έγινε στο μαιευτήριο... Μην αναρωτιέσαι όμως πια. Πάντως, στο δεύτερο, δεν σημαίνει ότι θα ξαναπεράσεις τα ίδια!! Αλλά και να έχεις οποιαδήποτε δυσκολία, ελπίζω να ζω (να μην με έχει ρουφήξει ολόκληρη ο δικός μου )και να μπορέσω να σου προσφέρω κάτι από την εμπειρεία μου. Αν και η δικιά μου εμπειρεία, επειδή ήμουν πολύ τυχερή (δεν μου έτυχε τίποτα στραβό μέχρι τώρα στο θέμα του θηλασμού!), είναι και φτωχή εμπειρεία, ακριβώς γιατί δεν αντιμετώπισα και δυσκολίες (μέχρι τώρα). Υπάρχουν όμως στο φόρουμ άλλες κοπέλες που αντιμετώπισαν προβλήματα θηλασμού, τα ξεπέρασαν και θέλουν να βοηθήσουν κάθε νέα μαμά που επιθυμεί να θηλάσει.. Αυτά που επιθυμείς, αυτά ήθελα και εγώ (το κακό με μένα είναι ότι περίμενα επτά χρόνια, τα προβλήματα βλέπεις ποτέ δεν λείπουν). Σου εύχομαι σύντομα αδελφάκι για την Μαρία σου!!

Βανια έγραψε: Α, είναι γενικότερο το πρόβλημα....τώρα κατάλαβα ;)

Επειδή πάλι βλέπω "περίεργα", που είτε με κάνουν να απορώ είτε να γελάω:laugh: διευκρινίζω (αν και πιστεύω ότι δεν χρειάζεται αν κάποιος διαβάζει με στοιχειώδη προσοχή αυτά που γράφω, αλλά προφανώς αυτό δεν γίνεται από κάποιες ή...δεν ξέρω τί να υποθέσω..;;;ποτέ δεν κατηγόρησα μητέρα που επιλέγει συνεδητά να μην θηλάσει. Κατηγορώ μόνο αυτούς (γιατρούς, μαίες, παιδιάτρους, γείτονες, συμπεθέρες κλπ.) που έμμεσα ή άμεσα παρεμποδίζουν τον θηλασμό μητέρας ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ. Γιατί μπαίνω στον κόπο; Γιατί πιστεύω ότι αξίζει...το ότι θηλάζω εγώ δεν έχει καμιά σχέση με το θέμα, και να μην είχα καταφέρει να θηλάσω πάλι τα ίδια θα έγραφα... Και σε αυτό το θέμα, αν θελήσει κανείς (π.χ. Βάνια) να διαβάσει αυτά που έγραψα, είναι στην ουσία ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ να απογαλακτίσει μια γυναίκα με φυσικό τρόπο, η οποία το απόφασισε συνειδητά ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ. Το θέμα όμως είναι να έχουμε επιλογές και τη γνώση για να τις αποφασίζουμε συνειδητά, αλλά και να μπορούμε να τις εφαρμόζουμε, να μην γινόμαστε δηλαδή έρμαια κανενός... Να μην "παραμυθιαζόμαστε" τόσο εύκολα Τζοβάνα μου...

Μαίρη και βέβαια δεν ήθελα να σε θίξω προσωπικά! Το γιατρό σου όμως θά θελα!! Να δέσεις το στήθος σου!! Ξέρεις τί άλλο λέγαν παλιά; Να το βάψεις μαύρο!! Αυτό γιατί δεν στό'πε;:silly: Ακόμη : Η χώρα μας είναι μια από τις λίγες χώρες στις οποίες ακόμη επιτρέπεται η κυκλοφορία χαπιών διακοπής θηλασμού. Παρενέργειες; πονοκέφαλος, φαγούρα, ζάλη, εγκεφαλικά, σπασμούς και θανάτους. Αφροδίτη,εμένα με ενδιαφέρουν πολύ οι δημοσιεύσεις σου και μαθαίνω πολλά και από εσένα και από άλλες μητέρες "ανοιχτές" σαν και σένα, μητέρες με διάθεση να μοιραστούν τη γνώση, την αγάπη και τη συμπαράσταση που φυσιολογικά όλες οι μαμάδες νιώθουμε μεταξύ μας

mairi$ έγραψε: ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΧΑΠΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΣΕΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΗΣ Η ΚΟΠΕΛΑ ;;;;;;;;;;;;; ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΑ ΒΡΗΚΕΣ ΑΥΤΑ;

Το κοίταξα στο διαδίκτυο και η συγκεκριμένη αντιβίωση είναι η κεφπροζίλη, δηλαδή ένα φάρμακο που είναι συμβατό με το θηλασμό (όπως σχεδόν όλα τα φάρμακα). Ρώτα όμως και το γιατρό σου αν όντως περιέχει κεφπροζίλη, για να είσαι σίγουρη, και τότε μπορείς να το πάρεις, εάν χρειαστεί, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να σταματήσεις το θηλασμό ή να δώσεις συμπλήρωμα. Πάντως αντιβίωση γενικά ξέρω ότι πρέπει να υπάρχει σοβαρός λόγος για να πάρεις. Απ'ότι λες όμως νιώθεις καλά και σου έπεσε και ο μικρός πυρετός που είχες, (σιγά τον πυρετό εδώ που τα λέμε) οπότε μάλλον δεν θα χρειαστεί να την πάρεις... Όμως, θηλάζεις συχνά από το πρησμένο στήθος; Σε πονάει ακόμα; Μπράβο σου που θηλάζεις αποκλειστικά! Η αρχή είναι δύσκολη αλλά πολύ-πολύ σημαντική!!!

LaLa έχεις βάλει κάμερες σπίτι μου;;;; :silly:

Χαρά και βέβαια πρέπει να είσαι ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ που θήλασες έξι μήνες. Τα σχόλια όμως που γράφτηκαν ότι το εξάμηνο είναι υπεραρκετό και " ότι είχες να δώσεις το έδωσες" είναι απίστευτες ανακρίβειες. Τό εξάμηνο είναι το διάστημα (6-8 μήνες για την ακρίβεια) ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ. Ο θηλασμός συστήνεται για 2 τουλάχιστον χρόνια από τους διεθνείς οργανισμούς. Το μητρικό γάλα προσαρμόζεται στις ανάγκες του μωρού καθώς μεγαλώνει... Χαρά κανείς δεν κρίνει την επιλογή σου εφόσον έγινε συνειδητά. Πρόσεξε όμως την υγεία σου και άκουσε αυτά που σου γράψαν οι κοπέλες για τον σταδιακό απογαλακτισμό. Δεν χρειάζεται να πάρεις φάρμακα!!! Δεν χρειάζεται επίσης να στρεσσάρεις το μωρό σου με τον απότομο απογαλακτισμό....εφόσον το αποφάσισες, σιγά-σιγά, χωρίς άγχος...

Σου εύχομαι η κορούλα σου να γεμίσει λάμψη τη ζωή σου! Και συ τη δική της!

Sweety, εμείς, από τότε που έγινε έξι μηνών κοιμόμαστε πια στο ίδιο κρεβάτι. Στην αρχή με είχαν πείσει και εμένα ότι δεν είναι 'σωστό". Διαπίστωσα όμως ότι είναι σωστό για την οικογένειά μας καταρχήν γιατί βρήκαμε έκτοτε όλοι την ησυχία μας.:laugh: Με βοηθάει και στο θηλασμό, αλλιώς δεν θα άντεχα.. Σιγά - σιγά θα πάει και στο δικό του (προς το παρόν κάνα μεσήμερι μόνο αραιά και που το καταδέχεται). Διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να αγχώνεσαι με τέτοια θέματα, αλλα βοηθάει να αποδέχεσαι ότι είναι φυσικό και να το απολαμβάνεις.. Δεν είναι ούτε παράξενο ούτε αφύσικο να κοιμάται ένα μωρό ή ένα νήπιο με τους γονείς του. Και πολύ μεγαλύτερα παιδάκια ξέρω που καταφεύγουν στο κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς αν δουν ένα άσχημο όνειρο ή είναι άρρωστα. Βοηθάει πολύ και δεν υπάρχει λόγος να απολογείται κανείς... Για μας είναι κάτι πολύ γλυκό και τρυφερό αλλά και...σωτηρία!!! Υ.Γ. Υπάρχουν βέβαια κάποια ..πρακτικά προβλήματα αλλά με λίγη καλή θέληση όλα... λύνονται

Χαρά,( αν θέλεις βέβαια να το μοιραστείς), γιατί θέλεις να σταματήσεις να θηλάζεις;

marouli32 έγραψε: Ναι, marouli το θέμα κατά τη γνώμη μου έχει ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ. Η "ουσία" του επεκτείνεται ΠΟΛΥ!!!..Μάλλον ΕΣΥ το αντιλαμβάνεσαι περιορισμένα... Πιστεύω ότι κάθε μανούλα ξέρει το καλύτερο για το μωράκι ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΩΣ απλά αποπροσανατολίζεται από πολλά και διάφορα... Αυτό για τον εαυτό μου σημαίνει ότι συνεχώς με θέτω υπό αμφισβήτηση.. Δεν έκρινα καμία ως "κακή μαμά". Ο περισσότερος κόσμος όμως κρίνει αρνητικά μια μαμά που ανταποκρίνεται κατά το δυνατόν περισσότερο στο κλάμα του παιδιού της...λες και το παιδί είναι ένα μικρό διαβολάκι που προσπαθεί να μας χειραγωγήσει. Και βέβαια το βρίσκω σκληρό και απάνθρωπο να αφήνεις ένα μωρό να κλαίει. Όσο μικρότερο τόσο σκληρότερο είναι... Με έχουν κατηγορήσει πολλές φορές ότι.... παρηγορώ το γιό μου όταν κλαίει Κυρίως όταν ήταν δύο - τριών μηνών!!!.. "Το κακομαθαίνεις" είναι πια κλασσική ατάκα ακόμη και για νεογέννητα και πρέπει να απολογείσαι γιατί πήρες το μωρό που σπαράζει αγκαλιά!!! Scarlet εγώ χαλαρή είμαι με όλα... Αυτό ακριβώς προτείνω : όλες να είμαστε χαλαρές και να ακούμε το ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΑΣ. Αν το κάνουμε αυτό ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ, ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.

Γιατί κοπέλα μου να υποβληθείς σε μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση χωρίς λόγο; Η καισαρική δεν είναι...εναλλακτικός τρόπος γέννας. Είναι ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ!!!. Τι ομορφότερο άπό την εμπειρεία της γέννας; Εγώ δυστυχώς αναγκάστηκα να φέρω στον κόσμο το παιδί μου μέσα σε ένα χειρουργείο. Δεν έζησα την εμπειρεία της γέννας, που σημαίνει ότι μια γυναίκα φέρνει ΕΚΕΙΝΗ στον κόσμο το παιδί της ενεργητικά και ο γιατρός ή η μαία απλά την ενθαρρύνουν και την υποστηρίζουν. Νιώθω αυτό το κενό και θα το νιώθω για πάντα αν δεν γεννήσω κάποτε φυσιολογικά.... Η καισαρική είναι μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση που όμως έχει πάρει διαστάσεις ...επιδημίας! Σε κάποιες κλινικές φτάνει το 75 με 80%!!! Όχι κοπέλα μου μην αφήσεις να σου κόψουν τη μήτρα χωρίς να έχεις πρόβλημα!! Σου εύχομαι να απολαύσεις πραγματικά τη γέννα σου και να υποδεχτείς πανευτυχής και γερή το μωράκι σου!!!! :)

Η κοινωνία μας μάλλον δεν...αποδέχεται τα μωρά. Δεν ταιριάζουν με τους φρενήρεις ρυθμού της. Ή τα αποδέχεται μεν...αλλά με μέτρο!! Πεινάει; Δώστου ξένο γάλα. Θέλει να πιπιλίσει; Δώστου πιπίλα και όχι το στήθος σου. Θέλει αγκαλιά; Δώστου ένα αρκουδάκι. Τέλος πάντων υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνεις, πρέπει και να ξεκουραστείς... Καλύτερα να κλάψει το μωρό παρά να κλάψει η μαμά...Πρέπει να επιβάλλεις ένα πρόγραμμα.. δεν πρέπει να ακούς τις ανάγκες του μωρού, δεν θα σε κάνει ένα μωρό ότι θέλει! Τις ανάγκες του τις ξέρουν οι ειδικοί. Υπάρχουν στα βιβλία και αλοίμονο στο μωρό που θα τολμήσει να χαλάσει το πρόγραμμα της μαμάς του. Είναι κακό μωρό... Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν τόσα προβλήματα στον πολιτισμό μας. Γιατί έχουμε ξεχάσει τί είμαστε και γιατί δεν νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο, ούτε για τον εαυτό μας στην ουσία. Η δουλειά της μάνας είναι η σοβαρότερη απ'όλες και δεν αντικαθίσταται από κανένα γκάτζετ, καμία σκόνη, καμία πλαστική απομίμηση, κανένα "πρόγραμμα", κανένα "αστραφτερό" σπίτι. Η αγκαλιά είναι μέρος της "δουλειάς" της, αλλά και της ανταμοιβής της...χωρίς μέτρο και χωρίς πρόγραμμα. Μεγαλώνοντας τα παιδιά αλλάζουν και οι ανάγκες τους. Η μαμά όμως (ή όποιος φροντίζει το παιδί) πρέπει να είναι πάντα εκεί...ειδικά για ένα νεογέννητο, όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν... Όπως έγραψε και η pebi και εγώ αναπολώ τις ατέλειωτες αγκαλιές του γιού μου σαν νεογέννητο. Όχι ότι τώρα δεν θέλει, απλά όχι όλη τη μέρα όπως τότε. Είναι οι ωραιότερες στιγμές σε μια οικογένεια και περνάνε γρήγορα. Τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ γρήγορα..

Έχει γούστο... όμως ...λες;;; ..λες να γίνουμε οι μαμάδες μας; Λες να είμαστε ήδη και να μην το ξέρουμε;;;;

Τα μωρά δεν τα "μαθαίνουμε" στην αγαλιά. Δεν πρόκειται για κάποια κακιά συνήθεια που μαθαίνουν οι μαμάδες στα παιδιά τους. Εμείς απλώς προσπαθούμε να ανταποκρινόμαστε όσο το δυνατό περισσότερο και καλύτερα στις ανάγκες τους. Η ανάγκη για αγκαλιά είναι μια από αυτές και ίσως και η σημαντικότερη... Εξαρτημένα γίνονται τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς να πάρουν όση στοργή και φροντίδα χρειάζονται (αγκαλιές, παιχνίδια, χάδια, συζητήσεις, ενθάρρυνση ανάλογα την ηλικία, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού που πρέπει πάντα να σεβόμαστε και ποτέ να μην αγνούμε). Γιατί μια μαμά να μην πάρει αγκαλιά το μωρό της; Πρέπει να παρατάει τα πάντα για να ανταποκριθεί σε αυτή του την ανάγκη και μεγαλώνοντας, να του δίνει αρκετά ερεθίσματα και όλη της την προσοχή. Στα "μεγάλα" παιδιά, των 3 ετών π.χ., μπορεί η ανάγκη να συνεχίσει να υπάρχει και είναι φυσικό, αν και κουραστικό, είναι όμως φυσικό. Ενδεχομένως τότε με την αγκαλιά να θέλει να υποκαταστήσει κάτι άλλο που δεν "παίρνει", η μητέρα θα πρέπει να μπορεί να διακρίνει΄μήπως το παιδί της χρειάζεται κάτι άλλο, οπότε, προσφέροντάς του το, το παιδί ικανοποιείται. Μπορεί όμως απλά να θέλει μια αγκαλιά...δεν είναι ντροπή, κουραστικό είναι...έτσι είναι η όμως και μητρότητα...κουραστική...χωρις όρια...χωρίς πρέπει...Γνώμονας και πυξίδα μας είναι το παιδί και όχι τί λέει ο κόσμος...

Μεταξύ μας μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε...έχουμε αντοχές. Ένα μωρό που κλαίει όμως και η μαμά του το αφήνει για να κάνει ...άλλες...πιο σημαντικές δουλειές γίνεται θύμα συμπεριφοράς που στην ουσία είναι βίαια και επιθετική για τα δεδομένα και τις ανάγκες του μωρού που είναι επιτακτικές! Τα μωρά δεν κλαίνε για να μας...ξεγελάσουν ..ή για να περάσει το δικό τους...κλαίνε με την ψυχούλα τους που είναι αθώα ακόμα και λαχταρά αγάπη και ασφάλεια. και σωματική επαφή, όχι επαφή με ένα ...λούτρινο.Αν τους τα αρνείται η μαμά τους ή όποιος τα φροντίζει μαθαίνουν ότι ζουν σε ένα κοσμό σκληρό και αδιάφορο. Δεν μένουν χωρίς τραύματα, ακόμη και αν κουραστούν να κλαίνε και σταματήσουν μόνα τους. Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο να καλύπτεις τις ανάγκες ενός μωρού. Και το κακό είναι ότι στην σύγχρονη κοινωνία μας οι γυναίκες δεν προετοιμαζόμαστε πια για την μητρότητα, τις δυσκολίες και την απέραντη αφοσίωση που απαιτεί ο ρόλος της μάνας, την απάρνηση των δικών μας αναγκών για χάρη του παιδιού. Από εκεί πηγάζουν οι ...αναπάντεχες δυσκολίες που ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε και μας ...σοκάρουν όταν πια γίνουμε μανάδες.

Natasoula κάτι ακόμη: Το γάλα δεν κόβεται από τη στεναχώρια, μπορεί όμως να κοπεί από το ξένο γάλα. Αλλά, λόγο για στεναχώρια δεν έχεις ούτως ή άλλως κανένα. Μια χαρά είναι το μωρό σου.

Όπως σου έγραψε και η Lala, θήλαζέ την συχνά. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να δώσεις ξένο γάλα. Οι συχνοί θηλασμοί βοηθούν τα παιδιά με ίκτερο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ούτε για ανησυχία ούτε για να διακινδυνέψεις τη γαλουχία σου. Απολύτως κανένας. Το μωράκι σου είναι μια χαρά και θα είναι πάντα καλά εφόσον συνεχίσεις να το θηλάζεις συχνά.