MamaToBe

Ευχαριστούμε πολύ πολύ!!! :laugh: Εύχομαι όλες οι κοπέλες που προσπαθούν, Ελενίτσες ή μη σύντομα με ένα μωράκι στην κοιλίτσα και αργότερα στην αγκαλίτσα!

Κορίτσια καλησπέρα! Αχ τι καλά που επιτέλους γράφω σ'αυτήν την κατηγορία και όχι στης εγκυμοσύνης Μια βλακεία ερώτηση για να μου λυθεί η απορία! Κατα το θηλασμό, μπορούμε να τρώμε σούσι και μπλε τυριά (όχι μαζί τα τυριά με το σούσι εννοείται!)? Σήμερα είναι η γιορτή μου και είπαμε να το γιορτάσουμε με σούσι που δεν έχω φάει εδώ και τόσους μήνες αλλά θέλω να είμαι σίγουρη πριν να ενδώσω! Φιλάκια πολλά!!!

maryloo μου καλημέρα! Κι εγώ από προσωπική μου εμπειρία θα σου πω ότι ναι ναι ναι ο οργασμός μας διευκολύνει τη σύλληψη! Να το χαίρεσαι όσο μπορείς κάθε μα κάθε φορά και σύντομα θα 'ρθει το μπεμπούδι! Καλή επιτυχία!!!:laugh:

Να σου ζήσει η κοράκλα σου γλυκιά μου! Πάντα γερή και καλότυχη, και σε εσένα καλή λοχεία!

Ουφ ουφ κι εμείς βγάλαμε τέτοια εδώ και 3-4 μέρες, δηλαδή ενώ ήμαστε 16 ημερών. Το λυπάμαι τόσο πολύ το μπουμπουκάκι μου που γέμισε σπυράκια! Νομίζω ότι οι γουλίτσες που του φεύγουν ενίοτε όταν θηλάζει κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Μέχρι σήμερα τα καθάριζα με βαμβάκι με νερό αποστειρωμένο. Από σήμερα θα ξεκινήσω κι εγώ να του βάζω χαμομηλάκι. Περαστικά μας!!!

Μαράκι μου γεια σου. Κι εγώ είχα πονάκια περιόδου σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Κυρίως τα παρατηρούσα όταν άλλαζα μήνα. Ο γιατρός μου, μού είχε πει ότι είναι φυσιολογικό και ότι έχει να κάνει με το οτι μεγαλώνει η μήτρα. Αν δεις οτι γίνεται πιο επώδυνο από απλά πονάκια, εννοείται ότι πρέπει να ξαναενοχλήσεις το γιατρό σου. Να 'χεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη:laugh: !

Τζοάννα, Τζοαννούλα μου γλυκιά, με το καλό να 'ρθει στον κόσμο η κορού σου η όμορφη! Να έχεις μια γρήγορη και εύκολη γέννα και να ρθεις την επόμενη εβδομάδα να μας τα γράψεις όλα με το ν και με το σίγμα. Άντε, ήρτεν η ώραν τηςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς!!!! Με το καλό!!!Φιλάκια πολλά!!!

Τέλειο θεματάκι :laugh: Ο Φοιβάκος μου έσπασε την παράδοση που λέει οτι τα αγοράκια μοιάζουν στη μαμά και βγήκε ίδιος ο μπαμπάς του! Αφού ο παιδίατρος τον κοίταξε και με το που είδε και τον άντρα μου γύρισε και του είπε "ωραία φωτογραφία" Από εμένα πήρε το αυτί, τα δαχτυλάκια του ποδιού που είναι στρουμπουλούδικα και τα δαχτυλάκια των χεριών. Όοοοοοοοοοοοοοοολα τα άλλα τα πήραμε από το.. μπαμπά μας! Α και όσο για την πεθερά, σήμερα μου έγραψε ένα τέλειο email μαζί με τον πεθερό μου, απαντώντας στο μήνυμα που της έστειλα με τις φωτογραφίες του εγγονού, λέγοντας πως ο μικρός είναι ίδιος ο μπαμπάς του, όμως σε ακόμα καλύτερη έκδοση μιας και το dna έχει και Έλενα. :woohoo:

dallia έγραψε: Dallia μου είναι τέλειο το κοιλούνι!!!Ολοστρόγγυλο και μεγάλο μεγάλο για 28 εβδομάδες! Άντε και με το μπεμπάκι αγκαλίτσα σύντομα!!!

Franita μου συγχαρητήρια κοπέλα μου και να σου ζήσει το μπεμπάκι σου! Μπράβο σου που άντεξες τόσες ώρες! Καλή λοχεία και καλά σαράντα!

Προσπάθησε να χαλαρώσεις και να απολαύσεις την εγκυμοσύνη σου. Κι εγώ είχα μια φοβία με το ίδιο πράγμα αλλά θα δεις ότι αν τηρείς τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και δεν τρως σαλάτες έξω, θα είσαι μια χαρά :laugh: Εγώ είχα φάει αρκετές φορές έξω κι όμως όλα πήγαν καλά.

Να σου ζήσει η γλυκιά σου η μπουμπού!!! Πάντα γερή και τυχερή, με όλες τις χάρες του κόσμου πάνω της! :laugh:

Eυχαριστώ πολύ!!! Αυτά για τις κομπρέσες και το μασαζ τα είχα βρει και τα έχω κάνει. Μειώθηκε μεν αλλά δεν έφυγε τελείως. Έλεγα μήπως το έβγαλε και καμια άλλη μανούλα.. Έχω ψιλοαγχωθεί μη μου δημιουργήσει κανένα μεγαλύτερο πρόβλημα. Θα δείξει!

Marga μου γλυκιά μπράβο σου κούκλα μου!!! Μόνο ώρες διαφορά έχουν τα κουκλιά μας! :laugh: Να τη χαίρεσαι την πανέμορφη μπουμπού σου και να 'στε πάντα καλά να την καμαρώνετε! :laugh: :laugh: :laugh:

Να μην ανησυχείς καθόλου γλυκιά μου! Είναι φυσιολογικό! Κι εγώ είχα πολλά υγρά και διαφόρων χρωμάτων -όπως λες- και ήταν όλα φυσιολογικά. Μην αγχώνεσαι καθόλου και απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου :laugh:

Κορίτσια μου είχε καμμιά σας milk blister κατα τη διάρκεια του θηλασμού? Είναι σαν να κατακρατήθηκε μια σταγόνα γάλα μέσα σε ένα πόρο της θηλής. Πώς το αντιμετωπίσατε?

Να 'μαι πάλι κι εγώ, αυτή τη φορά για να διηγηθώ την αξέχαστη εμπειρία του τοκετού μου :laugh: Την περασμένη Δευτέρα πήγα στο γιατρό μου ο οποίος με "πείραξε" λίγο χαμηλά στον τράχηλο για να δει κατα πόσο είμαι έτοιμη μιας και το μωρό έδειχνε να είναι ήδη 3.700 και η ΠΗΤ ήταν σε 3 μέρες. Μέχρι να γυρίσω σπίτι από το γιατρό λοιπόν, άρχισα να έχω κάτι ψιλοενοχλήσεις, σαν πόνους περιόδου, αλλά δεν έδωσα σημασία μιας και τέτοιους είχα συνέχεια τελευταία. Έρχομαι σπίτι, πάω στο μπάνιο και βλέπω λίγο καφέ αιματάκι στο σερβιετάκι μου. Παίρνω τον γιατρό, του το λέω, και μου λέει "είναι από την εξέταση, αν δεν νιώσεις πόνους μην ανησυχείς". Οκ λέω, καλώ και μια φίλη στο σπίτι, παραγγέλνω και τρώω και 3/4 πίτσα μετά σαβουριάζω και ένα μπολ haagen dazs παγωτό (αυτό το ωραίο με τα μπισκότα speculoos μέσα και κάθομαι να περιμένω τον άντρα μου να γυρίσει από το master κατά τις 10. Με το που έρχεται, αρχίζουν και τα πονάκια να είναι λίγο πιο αισθητά. Σε κάποια φάση λοιπόν, κατα τις 10.30 σηκώνομαι να πάω στην κουζίνα και ακούω-νιώθω ένα "ΚΡΑΠ" χαμηλά σαν να σκίζεται ένα χαρτόνι και μετά νιώθω λίγα ζεστά υγρά να τρέχουν. Πάω τουαλέτα, βλέπω ροζ-διάφανα υγρά και παίρνω αμέσως τηλ το γιατρό, ο οποίος μου δίνει ραντεβού 11.15 στο ΜΗΤΕΡΑ. Βάζω τα τελευταία πράγματα στο βαλιτσάκι και βουρ φεύγουμε για το ΜΗΤΕΡΑ, με εμένα να έχω πόνο ανα 5λεπτο. Μέχρι να φτάσουμε, ο πόνος ήταν ήδη ανα 3-λεπτο. Με βάζουν μέσα στο δωμάτιο προετοιμασίας, έρχεται και η μαία του γιατρού μου και μου λεει το κλασσικό "ξεντύσου τελείως, βάλε το ρομπάκι και ξάπλωσε". Εκείνη τη στιγμή πονούσα τόσο που ούτε ντράπηκα, ούτε δίστασα ούτε τίποτα. Ξαπλώνω και έρχεται μια νοσηλεύτρια για τα συνηθισμένα, πίεση, ξύρισμα, κλίσμα ενώ μια άλλη έπαιρνε παράλληλα το ιστορικό μου (όταν δεν είχα πόνο και μπορούσα να μιλήσω). Ύστερα με πήγαν στο δωμάτιο τοκετού, λίγα μόνο μέτρα από το δωμάτιο προετοιμασίας, και με συνέδεσαν με τον καρδιοτοκογράφο για να παρακολουθούμε τους χτύπους του μπέμπη. Εγώ να έχω λιώσει στον πόνο ήδη (1 πόνος το ενάμιση λεπτό, με διάρκεια 1 λεπτό)και να αισθάνομαι να ξεριζώνεται η μέση μου. Παράλληλα να μου ανεβαίνει το παγωτό στο στόμα και να φωνάζω "τι το θελα το haagen dazs". Μετά μπήκε η μαία μου και επειδή δεν είχε πειστεί για το αν έσπασαν τα νερά μου, έβαλε το χέρι της για να το διαπιστώσει Εάν δεν έκανε το ίδιο ο γιατρός μου λίγα λεπτά αργότερα θα έλεγα πώς αυτό ήταν ό,τι πιο επώδυνο μου έχει συμβεί στα 28 χρόνια της ζωής μου! Η όλη ιστορία με τους πόνους κράτησε 2 ώρες και ένα τέταρτο, και όταν πλέον έφτασα σε σημείο να φωνάζω "κάντε κάτι δεν αντέχω άλλο!" ήρθε η αναισθησιολόγος (με ένα τεράστιο φωτοστέφανο!!!!!!!!:woohoo: ) και μου έκανε την επισκληρίδιο. Αυτό ήταν! έπιασε αμέσως, και ο επόμενος πόνος έγινε σχεδόν ανεπαίσθητος. Ο μεθεπόμενος πόνος έγινε απλά μια πίεση. Σε εκείνο το σημείο βάζουν μέσα τον άντρα μου, ο οποίος έπαιξε ενεργό ρόλο στις εξωθήσεις που έκανα αμέσως μετά. Εγώ μάζευα στο στήθος το δεξί μου πόδι κι εκείνος το αριστερό μου μιας και είχα τον ορό καρφωμένο στο αριστερο χέρι μου και δυσκολευόμουν να πιάσω οτιδήποτε. Με χάιδευε και μου δινε κουράγιο καθ'όλη τη διάρκεια αυτής της φάσης. Οι εξωθήσεις κράτησαν 1 ώρα (άπό τη 1.30 μέχρι τις 2.30) με πολλά διαλείματα φυσικά. Έσπρωχνα αλλά δεν ένιωθα καθόλου πόνο. Στις 2.30, φάνηκε το κεφαλάκι του μπέμπη και άκουσα τον γιατρό να λέει "αυτό ήταν πάμε". Με παίρνουν λοιπόν στο δωμάτιο που εξελίσσεται η τελευταία φάση του τοκετού χωρίζουν το κρεβάτι στα δύο , βάζουν τα πόδια μου ψηλά πάνω σε αυτά τα ειδικά μαρκούτσια και κάθε φορά που έλεγε ο γιατρός, εγώ έσπρωχνα και η μαία μου πίεζε με όλη της τη δύναμη ψηλά στην κοιλιά μου για να αποφασίσει ο μπέμπης να κάνει τη μεγάλη έξοδο. Σε 10 λεπτά, άκουσα και το κρακ κρακ τέσσερις φορές από το ψαλίδι του γιατρού εκεί κάτω και μετά από λίγο μια μικρή πίεση και να σου ο ομορφότερος άνθρωπος του κόσμου, ήρθε επιτέλους στη ζωή μας! Ροδαλός ροδαλός στα χέρια του γιατρού, δεν έκλαψε αμέσως αλλά με το που του καθάρισαν τις βλέννες από τη μυτούλα και το στόμα έβγαλε ένα σπαρακτικό μΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ μΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!:laugh: Σας το είπα, υπήρχαν κι άλλοι εκεί μέσα και μπορούν να το επιβεβαιώσουν χαχαχα! Μου τον έβαλαν στην αγκαλιά μου αμέσως κι εκείνος αμέσως σώπασε και με κοίταζε με τις ματάρες του τις βαθυμπλε απορημένος, μέσα στην ένταση αλλά και σαν να ήξερε πώς αυτή η αγκαλιά τον περίμενε καιρό και θα τον ζεσταίνει πάντα. Και εγώ και ο Μάρκος τον κοιτούσαμε και κλαίγαμε από χαρά, μέχρι που μας τον πήραν για τις απαραίτητες εξετάσεις και πλύσιμο. 3.700 γραμμάρια, 53 πόντους και 37 περίμετρο κεφαλιού το μανάρι μου!!! Ναι, έχουμε μεγάλο κεφάλι και εγώ και ο μπαμπάκας του. Ο πλακούντας, το ράψιμο και τα υπόλοιπα δεν με απασχόλησαν καθόλου γιατί είχα στραβολαιμιάσει και κοίταζα από μακριά το παιδάκι μου, να το μετρούν και να το καθαρίζουν! Ύστερα με μετέφεραν στην αίθουσα ανάνηψης όπου έμεινα για 1 ώρα και μέτραγα τα λεπτά για να με πανε επάνω στο δωμάτιο και να τον πάρω στα χέρια μου. Κορίτσια, μού τον έφεραν σε 1 ώρα στο δωμάτιο και το μωρό μου ξεκίνησε να θηλάζει αμέσως! Δεν νομίζω πως έχει υπάρξει πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή μου από εκείνη που τον ένιωσα μέσα στα χέρια μου. Τα του ΜΗΤΕΡΑ θα τα γράψω σε άλλο ποστ, γιατί είναι αρκετά και κακά και δεν θέλω να μαγαρίσω όλα τα παραπάνω .

Να και ο Φοιβάκος... 28/04/2009

Σας ευχαριστώ όλες τόσο πολύ μέσα από την καρδιά μου!!! Ο μπεμπάκος σε λίγο θα ξυπνήσει και θα τρέμει πάλι το χειλάκι του από την πείνα, οπότε γράφω ό,τι προλαβαίνω :laugh: Κορίτσια είναι φτυστός ο άνδρας μου! Μπαίνει χτες ο παιδίατρος, τον βλέπει, κοιτάζει και τον Μάρκο και του λέει "ωραία φωτογραφία" :laugh: :laugh: :laugh: Η γέννα ήταν γρήγορη μεν αλλά επισκληρίδιο μου έβαλαν στις 2 ώρες και ένα τέταρτο, όταν πλέον άρχισα να φωνάζω "κάντε κάτι, δεν αντέχω άλλο". Μετά, όλα έγιναν απίστευτα γρήγορα.. Προς το παρόν θηλάζουμε αποκλειστικά και αγαπιόμαστε υπερβολικά! Ο άντρας μου ήταν παρόν στον τοκετό και με βοήθησε απίστευτα όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και πρακτικά και από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν σταμάτησε να μας φροντίζει και τους δυο. Τους λατρεύω απίστευτα τους δυο άντρες της ζωής μου!!! Νιώθω απίστευτα ευτυχισμένη και ευλογημένη και εύχομαι σε όλες τις γυναίκες που προσπαθούν, γρήγορα να γίνουν κι αυτές μανούλες! Αν και το πρόγραμμά μας είναι ακόμα λίγο "σκόρπιο", θα προσπαθήσω να μπαίνω και να τα λέμε όπως και πριν. Φιλάκια πολλά πολλά!!!!

Κοριτσάρες μου καλημέρα!!! Τελικά, την προηγούμενη Δευτέρα στις 11 παρα τέταρτο το βράδυ μου έσπασαν τα νερά και το αντράκι της ζωής μου αποφάσισε να 'ρθει στον κόσμο και στη ζωή μας με φυσιολογικό τοκετό! 11 και τέταρτο ήμουν στο ΜΗΤΕΡΑ με πόνο ανα 3λεπτο και στις 3 παρα τέταρτο τα ξημερώματα άκουσα το κλάμα του το αγαπημένο.. όχι ουα ουααααα αλλά ΜΑ ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ (έχω και μάρτυρες όσους ήταν παρόντες στον τοκετό:laugh: :laugh: )! Γυρίσαμε σπίτι χτες το απόγευμα και είμαστε πιο ευτυχισμένοι από ποτέ! Ορίστε και μια φωτογραφία μας από το πρώτο διήμερο της ζωής μας! Αυτή η στάση ύπνου είναι η αγαπημένη μας και την ονομάσαμε "στάση χερουβείμ".:laugh: :woohoo: :woohoo: Κορίτσια μου σας ευχαριστώ για όλες τις συμβουλές όλο αυτόν τον καιρό, για όλη την αγάπη σας και μας εύχομαι να χαιρόμαστε τις μπέμπες και τους μπέμπηδες μας σε εμάς που γεννήσαμε και καλή λευτεριά σε όσες περιμένετε!

16 Μαρτίου (γνήσιο ψαράκι)

Σας ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές σας!!!!!Δεν το βλέπω να βγαίνει με ένα πόνο αλλά με όσους πόνους και να βγει, αξίζει τον κόπο και τον πόνο:laugh: Ioannouli μου με το καλό!!! Όσο για το nick, θα το κρατήσω όπως είναι μάλλον αφού δεν γίνεται να αλλάξει. Φιλάκια πολλά!!!

Τέλεια ιδέα το γλυκό του κουταλιού! Και το βύσσινο, σούπερ επιλογή! Με το καλό η βάφτιση!

Κορίτσια μου, καλημέρα! Η ΠΗΤ μου πλησιάζει (πρωτομαγιά) κι έτσι η φωτογραφία που βάζω σήμερα είναι μάλλον η τελευταία με τον μπουμπούκο εντός κοιλιάς (39 εβδομάδων και 3 ημερών και ΔΕΝ είναι δίδυμα ). Σήμερα θα δω τον γιατρό μου για να μου πει αν έχει ξεκινήσει η διαστολή και πώς θα κινηθούμε από εδώ και πέρα. Πάντως, αν δεν έρθει με δημοκρατικές διαδικασίες (σπάσιμο νερών-πόνους) ως την Τετάρτη, το επικρατέστερο σενάριο είναι να κάνουμε εισαγωγή στο ΜΗΤΕΡΑ την Πέμπτη το πρωί και να πάμε με πρόκληση, μιας και ο μπεμπάκος είναι ήδη τετράκιλος :laugh: και από κάπου πρέπει να χωρέσει για να βγει. Wish me luck!

Καλημέρα και χρόνια πολλά Dominique μου.. Αυτά για το σταυροπόδι και το "σταυροχέρι" είναι προκαταλήψεις που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας. Όπως σε βολεύει να κάθεσαι και να κοιμάσαι, αρκεί να μην πιέζεις την κοιλίτσα σου. Όσο για τον ύπνο στα αριστερά, είναι η ιδανική στάση αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν μπορείς να αλλάζεις όταν πιάνεσαι. Αργότερα στην εγκυμοσύνη θα δεις ότι το να αλλάζεις πλευρό γίνεται πολύ δύσκολο, γιατί μαζί σου πρέπει να αλλάζει "πλευρό" και το μπεμπάκι :laugh: Να έχεις μια τέλεια εγκυμοσύνη!