Beverly

Σας ευχαριστω για τις απαντησεις σας. Αυτο που με απασχολει LALA μου ειναι ακριβως αυτο που απαντησατε Επειδη αρχισα να αντλω γαλα με το θηλαστρο, μερικες φορες λογω καποιων υποχρεωσεων και επειδη ο μικρος μου καποιες φορες κανει και 5ωρα υπνου. Το γαλα απο την καταψυξη πως το ζεστενουμε?

Καλημερα! Μηπως γνωριζει καποια να με βοηθησει, πως πρεπει να φυλαξω στο ψυγειο-καταψυξη το γαλα που βγαζω με το θηλαστρο? ευχαριστω

Καλημερα!! Να πω και γω την εμπειρια μου μηπως μπορω να βοηθησω. Η μαια μου,πριν γεννησω, με ειχε συμβουλεψει να πινω το εξης αφεψημα: Μαραθο+γλυκανισο+ανιθο+τσουκνιδα (με λιγο μελι αν χρειαζεται-οχι ζαχαρη) Τα βρηκα σχετικα ευκολα σε βιολογικα προιοντα. Σε μενα ειχε πολυ καλο αποτελεσμα και δεν δημιουργησε προβλημα. Κανε παντως τον αγωνα σου, πιστευω αξιζει... να χαιρεσαι τα παιδια σου, πραγματικα σε θεωρω αξιεπαινη καλη συνεχεια

Lala θηλαζω αποκλειστικα. Η αληθεια ειναι πως του εχω δωσει καποιες φορες Κιντερτε και δεν ειχαμε κανενα προβλημα. Δεν αντικαθιστα το γευμα, ειμαι βεβαιη μια και βλεπω το μωρο να αναζηταει να φαει με τους κανονικους του ρυθμους ανεπηρεαστο απο το ροφημα. Ουτε καποια συγχηση με τις θηλες εχει. Βεβαια απο μονο του το ροφημα δεν κανει απολυτως τιποτα, μαλλον χρειαζονται και ολα τα υπολοιπα, τι να πω... Σας ευχαριστω πολυ ολες, μου δινεται πολυ κουραγιο...

Σιγουρα καποιες θα ειχατε το προβλημα των κολικων στα μωρακια σας... ο μικρος μας ειναι 15 ημερων Κοριτσια πολυ απλα "τα ΄χω παιξει":huh: Τις ωρες που τον πιανουν οι πονοι δεν τον πιανει κανενα γιατροσοφι... Τηλεφωνησα πριν απο λιγο στον παιδιατρο μου ειπε να του δινω Κιντερτε Μαραθο, ζεστα πανακια στην κοιλιτσα και αγκαλιτσες. Μου ειπε πως αν συνεχιζουν οι εντονοι πονοι-κολικοι και μετα την 25 μερα τοτε θα του δωσουμε καποιες σταγονες. Εσεις τι κανατε σε αυτο το προβλημα? δωστε αν θελετε καμια συμβουλη, γιατι λιγο η κουραση του θηλασμου, λιγο η ελλειψη υπνου ερχεται και το απαρηγορητο κλαμα του μπεμπη και η μαμα σε κατασταση πανικου :S Εκτος των αλλων δεν ξερω αν θα πρεπει το μωρο μου τοσο μικρακι να παρει αυτες τις σταγονες... απο την αλλη βεβαια αν μονο αυτο θα τον ηρεμησει τι να κανουμε θα του τις δωσουμε!!?? sorry για την πολυλογια...νιωθω ομως "μαμα σε απογνωση" :kiss:

Μπραβο σας μπραβο σας!! Να ναι γερο...! καλη αναρρωση και στους δυο

Οσο για το πετρωμα κοριτσια μου εμφανιστηκε ακριβως με αυτο τον τροπο που αναφερεται στο αρθρο. Ειναι κατι που πιστευω πως αντιμετωπιζεται σχετικα ευκολα, πανικο δεν θελει ... με τις κομπρεσες (αν και εγω εκανα ζεστες οχι κρυες ) και με μασαζ. Προς Θεου! δεν πρεπει να διακοπει ο θηλασμος ισα ισα να συνεχιστει και μαλιστα οσο πιο εντατικα γινεται. Αυτα κοριτσια μου απο την πολυ μικρη εμπειρια που εχω ειμαι πολυ νεα μαμα ακομη, 2 εβδομαδων

Να σας ζησει το κοριτσακι σας Γερο και καλοφωτισμενο να ειναι σε ολη του τη ζωη οσο για οτι περασες στο Μητερα αστο να παει... μην τα σκεφτεσαι πια... ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!

Να σας ζησει το κοριτσακι σας Γερο και καλοφωτισμενο να ειναι σε ολη του τη ζωη οσο για οτι περασες στο Μητερα αστο να παει... μην τα σκεφτεσαι πια... ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!

Σας ευχαριστω πολυ πολυ ολες κοριτσια μου Ειστε υπεροχη παρεα και ειμαι πολυ χαρουμενη που ανηκω σε αυτη.ευχαριστουμε και παλι... :)

Ηρθε η στιγμη να σας πω και εγω τα ευχαριστα. Τεταρτη 22/04 9:05 το πρωι γεννηθηκε το μωρο μας! Ειχαμε προγραμματισμενη καισαρικη και ετσι πρωι πρωι εκεινης της μερας, για την ακριβεια πολυ πρωι 6:30 πηγαμε στην κλινικη (παρεα με τον καλο μου και τη μαμα μου) περιττο να σας πω οτι ενοιωθα σαν προβατο στη σφαγη με "ετοιμασανε" (τα γνωστα) και στις 8:30 φιλησα τους αγαπημενους μου και μπηκα στο χειρουργειο. Ολα γινανε πολυ γρηγορα επισκληριδιος ( με επιασε αμεσως) εμφανιστηκε ο γιατρος μου, η μαια μου ηταν συνεχεια διπλα μου, και ξεκινησε η επεμβαση. Η αληθεια που οφειλω να πω ειναι πως με βοηθησε παρα πολυ να ξεπερασω το φοβο μου ο αναισθησιολογος. Μου μιλουσε διαρκως για να ξεχνιεμαι και να φανταστειτε ουτε καν γνωριζομασταν με τον ανθρωπο, τον ευχαριστω πολυ. Σε μιση ωριτσα ακουσα το κλαματακι του :silly: :silly: κατι αναμεσα σε κλαμα και βηχα... τρελαθηκα σε μερικα δευτερολεπτα η μαια μου μου τον ειχε μπροστα μου!!! δυστηχως δεν μπορουσα να τον πιασω, στο ενα χερι ειχα τον ορο στο αλλο το πιεσομετρο και ετσι τον κρατουσε η μαια και τον ειχε επανω μου. Δεν υπαρχει τιποτα πιο υπεροχο σ΄αυτη τη ζωη (κατα τη γνωμη μου) Ολοκληρωθηκε η ικανοποιηση οταν στα επομενα λεπτα ηρθε κοντα μου και ο παιδιατρος και μου ειπε πως το μωρακι μας ειναι υγιεστατο! ηθελα να τον φιλησω:laugh: :laugh: Καθως με βγαζανε απο το χειρουργειο ο πρωτος που ειδα ηταν ο αντρας μου ο οποιος ειχε το πιο υπεροχο χαμογελο που εχω δει ποτε στο προσωπο του!! Ειχε δει ηδη το αγγελουδι μας και περιμενε να δει και μενα, με συγκινησε τοσο πολυ... Ειμαστε πια 6 μερες στο σπιτι σε γενικες γραμμες τα παμε αρκετα καλα (νομιζω...) προς το παρον θηλαζω αποκληστικα. Εχω διαφορους προβληματισμους και αποριες αλλα θα τα πουμε καποια αλλη στιγμη... ελλειψη χρονου βλεπετε. Τις καλυτερες ευχες μου σε ολες κοριτσια...για οτι και αν περιμενει η καθεμια!!

Να σου ζησει κοπελα μου!!! Φοβερη εμπειρια και ευκολη... μπραβο!! καλη λοχεια να εχετε

Με το καλο ολα καλα θα πανε και θα εχεις το πιο ομορφο Πασχα Και οταν πρωτα ο Θεος αναρρωσεται περιμενουμε νεα σας... με εναν πονο!!!

Να σου ζησει ο γιοκας σου!!! Γερο παιδακι και μεγαλουτσικο... μπραβο και στους δυο σας :) Καλη λοχεια

Με το καλο κουκλα :) Μην αγχωνεσαι... μονο να ανυπομονεις να αγκαλιασεις το παιδακι σου:silly: :silly: Να μας πεις και λεπτομερειες να περνουμε θαρρος οι επομενες... με εναν πονο... φιλια!!