Lazycat

Τι κάνετε κορίτσια; Δεν προλαβαίνω να μπω και πολύ,αλλά μόλις βρω ευκαιρία διαβάζω τα νέα σας. Καλωσορίσατε καινούριες Απριλομανούλες. Εμένα ο Ταρζάν συνεχίζει να γκρεμίζει το σπίτι. Έχει βρει και κόλπο αν δεν θέλει να τον κοιμήσω. Όπως τον έχω αγκαλιά(μόνο έτσι κοιμάται δυστυχώς) σηκώνει τα γόνατα του και με κλωτσάει!!! Βρήκα και εγώ όμως ένα κόλπο για να κάθεται κάπως ήσυχα στην αλλαγή της πάνας. Του δίνω ένα αντικείμενο που δεν έχει ξαναδεί ή που δεν τον αφήνω να παίζει, πχ τα κλειδιά, την κρέμα για τα δόντια κλπ. Έτσι απασχολείται λίγο και τον αλλάζω! Την αλλαξιέρα βέβαια την έχω καταργήσει εδώ και 2 μήνες γιατί κουνιόταν τόσο που φοβόμουν οτι θα μου ξέφευγε και θα έπεφτε. Αλλάζουμε στον καναπέ ή στο κρεβάτι. Με ένα σελτεδάκι φυσικά απο κάτω γιατί...απο σιντριβάνια πάμε καλά. :laugh: :laugh:

Τι κάνετε κορίτσια; Εμείς καλά, αλλά με έχει ξεπατώσει ο ζούζουνος. Εδώ και 3 ημέρες δεν στέκεται ούτε δευτερόλεπτο! Μπουσουλάει σε όλο το σπίτι και ανοιγοκλείνει συρτάρια και ντουλάπια (Εγώ απο πίσω σαν την τρελλή να μην πιάσει κανα δάχτυλο).Μέχρι και στο φαί σηκώνεται και θέλει να φύγει!!! Δεν με αφήνει να κάνω τίποτα. Εσείς κορίτσια πότε κάνετε τις δουλειές του σπιτιού;(μαγείρεμα και τα βασικά δηλαδή)Εγώ έχω και την μαμά μου που μένει μαζί μας και μόνο έτσι προλαβαίνω. Δουλεύω κιόλας.Αυτό όμως σύντομα θα τελειώσει γιατί θα μετακομίσουμε και μετα θα είμαι μόνη μου, τότε να δω...ουφ, μες στο αγχος είμαι συνέχεια...

Mpempoyla, Χριστίνα με λένε. Εμάς τρώει το τελαιυταίο γεύμα απο 9 μέχρι 10(ανάλογα με την ώρα που έχει ξυπνήσει το απογεύμα) και το πρωί 7.30 έχουμε το πρώτο γεύμα. Συνήθως ξανακοιμάται για καμιά ωρίτσα ακόμα, αλλά όχι πάντα Ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τις απαντήσεις σας σχετικά με το δωμάτιο του. Απο οτι βλέπω, μάλλον έχουμε αργήσει ήδη.Δεν θα τον ντύσουμε τίποτα, γιατί ούτε εγώ, ούτε ο πατέρας του συμπαθούμε τις απόκριες!Φιλιά σε όλες.

Εμένα κοιμάται, αλλά μέχρι να κοιμηθεί...τα χεράκια μου τα φτήνουν απο το κούνα- κούνα. Μερικές φορές μισοξυπνάει και μουρμουράει, αλλά του δίνω την πιπίλα και συνεχίζει τον ύπνο. Συνήθως κοιμάται 9-10 ώρες. Εμείς τον έχουμε ακόμα στο δωμάτιο μας. Εσείς τα έχετε στο δωμάτιο τους κορίτσια ή μαζί σας; Ήταν δύσκολη η μετάβαση; Εμείς λέμε γύρω στον χρόνο να τον βγάλουμε.

Juliana σε ευχαριστώ για την απάντηση. Ο δικός μου είναι περίπου 8 κιλά τώρα, άρα έχουμε μέλλον. Η φωτογραφία είναι απο την πρώτη μέρα που ήρθαμε σπίτι μας.

Juliana, είναι καλές ε;Απο πόσα κιλά μπορούμε να τις χρησιμοποιουμε; Ο δικός μου είναι αρκετά αδύνατος. Και εγώ έχω βαρεθεί να παλεύουμε για να του βάλω την πάνα! Χαρά στο κουράγιο σας κορίτσια με τις δίαιτες. Εγώ είμαι πολύ λιχούδα και δεν αντέχω. Τα κιλά της εγκυμοσύνης τα είχα ήδη χάσει όταν βγήκα απο το μαιευτήριο (μόνο 8 ήταν βέβαια...), αλλά γενικά θα έπρεπε να χάσω...Δεν αντέχω όμως χωρίς γλυκαααα

Γεια σας και απο μένα κορίτσια! Εμένα ο Ταρζάν, εδώ και 3 μέρες έχει λυσσάξει. Δεν στέκεται δευτερόλεπτο, ούτε καν για να του αλλάξω πάνα. Φεύγει γυμνούλι και τον κυνηγάω! Σήμερα σηκωνόταν όρθιος πάνω στο καρεκλάκι του φαγητού και όταν πήγα να τον δέσω πλάνταξε στο κλάμα. Όλο να μπουσουλάει θέλει και να πετάει κάτω ότι βρει, βιβλία dvd και ότι πιάσει στα χέρια του...Εγώ απο πίσω φυσικά μην κοπανηθεί σε κανα τοίχο. Δεν φοβάστε μην πνιγεί με το ψωμί ρε κορίτσια; Εγώ το σκέφτομαι με πολύ άγχος και δεν του έχω δώσει ακόμα.Φιλιά στα ζουζούνια σας.

Περαστικά στα άρρωστα μωράκια κορίτσια. Εμάς αρρώστησε 2 φορές, μόνο μπούκομα και μυξούλες ευτυχώς, αλλά κράτησε την πρώτη φορά 10 μέρες και την δεύτερη 7. Μόνο ορό στην μυτούλα βάζαμε, δεν έδωσε τίποτα άλλο ο παιδίατρος.

Και εγώ Ιασώ 27 Απριλίου! Στον 3 όροφο ήμουν!

Εγώ βάζω αρακά και φασολάκια. Επίσης βάζω και αστεράκι και κοφτο μακαρονάκι. Τώρα που μπήκαμε στον 8 ο παιδίατρος είπε οτι μπορεί να φάει αρνί και γαλοπούλα. Τώρα αρχίσαμε μπισκοτόκρεμα και φαρίν λακτέ. Ευτυχώς του αρέσουν!Πέρασαμε και μια ιωσούλα κορίτσια, αλλά ευτυχώς είχε μόνο βήχα και μπούκωμα. Κράτησε περίπου μια εβδομάδα και τον έπρηξα στον ορό τον καημένο!

Και εμάς μας απαγόρευσε την στράτα ο παιδίατρος και μιας που είναι και θείος του, τον ακούμε και κάνουμε ότι λέει κατά γράμμα. Ευτυχώς τρώει όλα τα φαγητά με αρκετή όρεξη. Αυγό, ασπράδι μας είπε στον 9. Τώρα αρχίσαμε τα ζυμαρικά στην χορτόσουπα και όταν γίνει 8 μηνών θα φάει μπισκοτόκρεμα και φαρίν λακτέ. Από ιώσεις πως τα πάτε κορίτσια; Εμάς δεν έχει αρρωστήσει ακόμα ευτυχώς, αλλά εγώ είμαι καθηγήτρια αγγλικών όλη μέρα μες τα πιτσιρίκια και έχω πολύ άγχος, κυρίως τώρα με την νέα γρίπη…

Ωραίο θέμα κορίτσια! Εγώ γέννησα στο Ιασώ 27 Απριλίου, μία μέρα μετά τα γενέθλια μου. Και εμείς βαφτίσαμε τον Αντώνη μας 5 μηνών. Είναι 70 πόντους και 7600 κιλά. Έχουμε και δύο δοντάκια. Στον παιδίατρο γκρινιάζει αρκετά και την τελευταία φορά, παρόλο που δεν είχαμε εμβόλιο σπάραξε στο κλάμα με την εξέταση. Μπουσουλάει, στέκεται όταν κρατιέται από κάπου και πάει πέρα δώθε στο πάρκο του. Ευτυχώς κοιμάται 8-9 ώρες, αλλά μέχρι να τον πάρει ο ύπνος δίνουμε μάχη και συνήθως τον κουνάω στα χέρια.

Έχω φίλους gay και όλοι λένε ότι δεν ήταν επιλογή τους κορίτσια. Δηλαδή εσείς το σκεφτήκατε κάποια στιγμή και τελικά επιλέξατε τους άντρες; Δεν πάει ακριβώς έτσι. Δεν συμφωνώ βέβαια με το να κάνουν ή να υιοθετήσουν παιδιά, γιατί τα παιδιά χρειάζονται όσο περισσότερο «φυσιολογικό» περιβάλλον γίνεται. Αν κάποτε η κοινωνία θεωρεί ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων τότε το ξανασυζητάμε. Κάτι που θέλω να προσθέσω είναι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των gay φίλων μου είναι η σχέση με τους γονείς τους που δεν το δέχονται. Θα προτιμούσα ο γιος μου να είναι straight, γιατί η ζωή των ομοφυλόφιλων είναι σκληρή και φυσικά θα ήθελα να δω εγγόνια, αλλά εννοείται ότι αυτό δεν θα με έκανε να του φερθώ διαφορετικά ή με λιγότερη αγάπη. Υπάρχουν τόσα άσχημα πράγματα που θα μπορούσε να γίνει…αυτό δεν το θεωρώ καν κακό.

Μπεμπούλης έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτά πρέπει να γράφονται και να ακούγοντε για να μην ξεχνιόμαστε και γινόμαστε αχάριστες ή απλά να βουλιάζουμε για ασύμαντα μικροπράγματα. Ολα θα πάνε καλά για τον μικρούλη σου, σε θαυμάζω για την δύναμη σου. Σου εύχομαι να τα ξεπεράσετε όλα σύντομα και να είστε απόλυτα ευτυχισμένοι αγκαλίτσα.

Εγώ ήταν να κάνω καισαρική προγραμματισμένα λόγο υψηλής μυωπίας, αλλά τις 2 τελευταίες εβδομάδες ο μικρός είχε κατέβει πολύ χαμηλά και είχε πάρει θέση. Πάλι ξάπλα εγώ να μην βγει νωρίτερα…τελικά πήγα στην 37 στο Ιασώ για την καισαρική και είχαν ήδη σπάσει τα νερά, αλλά έβγαιναν λίγα, λίγα και δεν το είχα καταλάβει! Αν δεν είχα ραντεβού το πρωί, θα πήγαινα το βράδυ με πόνους μου είπε η γιατρός μου. Βιαζόταν κορίτσια το αγοράκι μου, γιατί ήθελε να έχουμε μαζί γενέθλια. Τελικά εγώ έχω 26 Απριλίου και εκείνος 27, σχεδόν τα κατάφερε. Γεννήθηκε 2820 και 50 πόντους.

Λίγη ξεκούραση και προσοχή θέλει. Εγώ ήμουν στο κρεββάτι για 3 μήνες, αλλά όλα καλά τελικά. Όντως επικύνδινος είναι ο πρόσθιος πλακούντας. Μπορεί να ανέβει πάντως, συνήθως στον 6,7 καθώς μεγαλώνει η μήτρα. Μην φοβάσαι, όλα καλα θα πάνε.

Έμεινα στο κρεββάτι 4,5,6 μήνα, στον 7 άρχισα μερικές βόλτες με προσοχή, χωρίς υπερβολές και στον 9 ξανά μέσα γιατί ο μπέμπης είχε λυσσάξει να βγει νωρίτερα και είχε πάρει θέση! Δεν είχε να κάνει με τον πλακούντα πια, απλά είχα συσπάσεις. Να ακούς τον γιατρό σου και όλα θα πάνε καλά!

Γειά σου συνονόματη! Και εγώ είχα αποκόλληση και χαμηλό πλακούντα. Έμεινα σχεδόν 3 μήνες στο κρεββάτι και πήρα και ultrogestan για 10 μέρες.Παρέμεινε χαμηλός μέχρι το τέλος, αλλά δεν υπήρξε πρόβλημα. Γέννησα με καισαρική, αλλά λόγω μυωπίας. Μην ανυσυχείς, με λίγη προσοχή και ξεκούραση, όλα πάνε μια χαρά. Σου εύχομαι τα καλύτερα.

Κάπου το έχω ξαναγράψει νομίζω. Εμάς απο 15 ημερών είχε πολύ δυνατούς κολικούς και δεν τον βοηθούσε τίποτα. Μόνο μια κούνια της fisher price μας έσωσε, απο αυτές που κουνάνε μόνες τους. Ακόμα την λατρεύει και τον ηρεμεί οτι και αν έχει. Ο παιδίατρος μας είχε πει οτι στα μωρά αρέσουν οι μονότονες ρυθμικες κινήσεις. Ίσως λίγο κούνημα στην αγκαλιά το βοηθήσει. Υπομονή κυρίως...

Χμμ…ωραίο θέμα, αλλά πάλι σφαγή προβλέπω… Εμείς από 15 ημερών μέχρι 3 μηνών κοιμόμασταν αγκαλίτσα κα οι 3 γιατί είχαμε ζόρικους κολικούς και ήθελε όχι εμένα, αλλά κάποιον να του κρατάει την κοιλίτσα και να του δίνει την πιπίλα του. Μετά τους κολικούς εδώ και ένα μήνα δηλαδή κοιμάται μια χαρά στο κρεβάτι του και έχει όσο χώρο θέλει για να κάνει σβούρες! Γενικά είναι ανεξάρτητο παιδάκι μέχρι στιγμής και δεν θέλει και πολλές αγκαλιές. Το κρεβάτι του είναι στο δωμάτιο μας και με βολεύει πολύ γιατί μερικές φορές το βράδυ μισοξυπνάει, μουρμουράει, αλλά αν του δώσω την πιπίλα και του χαϊδέψω το κεφαλάκι ξανακοιμάται αμέσως, αν ήταν σε άλλο δωμάτιο θα ξύπναγε κανονικά. Συμφωνώ και εγώ με τα κορίτσια ότι φυσιολογικό είναι ότι λειτουργεί καλά σε μια οικογένεια. Ας μην ξεχνάμε κορίτσια ότι σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως και στην Ελλάδα παλιότερα, δεν υπάρχει πάρα ένα μόνο δωμάτιο για όλη την οικογένεια οπότε δεν τίθεται θέμα. Δεν νομίζω ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν γίνονται ανεξάρτητοι. Τα αληθινά προβλήματα σε μια οικογένεια πιστεύω ότι είναι άλλα, πχ έλλειψη αγάπης και ηρεμίας και όχι το θέμα του ύπνου.

Πραγματικά συγκινητική η ιστορία σας. Μόνο χαρές από εδώ και πέρα σας εύχομαι!

Καλησπέρα. Και εγώ γέννησα στο Ιασώ με καισαρική πριν 4 μήνες. Ορό και καθετήρα είχα για 24 ώρες μετά, αλλά δεν με ενοχλούσαν καθόλου! Μου τα έβγαλαν και μετά περπάτησα λίγο. Σαν εμπειρία ήταν μια χαρά πάντως και το νοσοκομείο και η καισαρική, μην ανησυχείς και με το καλό το μωράκι σου.

Μέχρις στιγμής ο μπέμπης είναι καλά Ifigenia . Τον τσεκάρω βέβαια συνέχεια μήπως κάνει πυρετό. Rirena καλά κάνεις και προσέχεις πολύ. Είχα και εγώ αποκόλληση και χαμηλό πλακούντα, έμεινα σχεδόν 4 μήνες ξάπλα! Juliax όταν γεννήσεις με το καλό θα χρειάζεσαι ησυχία και χρόνο προσαρμογής με το μωράκι και όχι επισκέψεις συνέχεια. Εμάς μας έπαιρναν να έρθουν στις 10 η ώρα το βράδυ, κάτι ανύπαντροι φίλοι! Φυσικά και λέγαμε όχι! ΄Θέλω να γίνω μαμά΄, αν είναι δυνατόν να μουτρώνουν κιόλας. Δεν χρειάζεται να είσαι έγκυος ή μητέρα για να καταλαβαίνεις ότι δεν κάνεις επισκέψεις άρρωστος, κοινή λογική χρειάζεται…Σας ευχαριστώ όλες κορίτσια για την συμπαράσταση. Το σπίτι είχε ευτυχώς πολλά παράθυρα ανοιχτά. Άντε να δούμε…

Τι να πω; Κουφιοκεφαλια; Απέραντη βλακεία; Με έχει φάει το άγχος τώρα μην αρρωστήσει. Έχουμε κάνει το πόσιμο εμβόλιο της γαστρεντερίτιδας, αλλά ο παιδίατρος μας είπε ότι προστατεύει από μερικά είδη της αρρώστιας όχι όλα. Από εδώ και μπρος θα γίνω σκύλα…δεν πάει άλλο. Μπεμπούλης και έμας έμεινε 2 μέρες μόνο στην θερμοκοιτίδα (λόγω υγρού στον πνεύμονα) και κοντέψαμε να πεθάνουμε απο την στενοχώρια...σε καταλαβαινω. Τόσο αγώνα έκανα και μετά να μάθει να τρώει, να πάρει βάρος κλπ και τώρα να μου αρρωστήσει απο βλακεία;

Γεια σας κορίτσια, έχω καιρό να μπω στο site γιατί ο μπέμπης δεν μου αφήνει και πολύ χρόνο. Συγχαρητήρια σε όλα τα κορίτσια που γέννησαν και με το καλό να γίνουν μανούλες όσες προσπαθούν. Λοιπόν σήμερα τα έχω πάρει με την αναισθησία των ανθρώπων. Έρχονται σήμερα το μεσημέρι επίσκεψη κάτι θείοι εξ Αμερικής. Δεν έχουν δει το μωρό και όταν μπαίνουν αφού φιλιόμαστε όλοι σταυρωτά (Ηλίθια έθιμα…) πάνε στην κούνια του. Χαρές ο μπέμπης, γέλια, τον χαιδολογάνε κλπ. Μετά από λίγο λέει η θεία «Χριστίνα να πάω τουαλέτα;» Φυσικά της απαντάω. Αφού πάει και μένει αρκετή ώρα, βγαίνει και την ρωτάει ο θείος «Είσαι καλά;» «Γιατί τι έχεις;» ρωτάω εγώ. «Τίποτα, την κοιλιά μου, αλλά είμαι καλύτερα, χθες είχα και πυρετό!» Γαστρεντερίτιδα δηλαδή που όπως ξέρετε κολλάει πάρα πολύ εύκολα, Παγώνω εγώ, βουτάω το μπέμπη αφού ψελλίζω κάτι στο στυλ, αχ νύσταξε και τον πάω στο κρεβάτι του. Δηλαδή έχει 2 παιδιά και 4 εγγόνια, δεν της έκοψε ότι δεν πάνε άρρωστοι σε 4 μηνών μωρό; Έλεος! Και το χειρότερο είναι ότι έχω και την μάνα μου που τους υπερασπίζεται και μου λέει σιγά, τι θα πάθει, δεν νομίζω να κολλήσει, ξέρει η θεία σου από μωρά και τέτοιες αηδίες. Τα είπα και στον άνδρα μου τηλεφωνικά και έγινε έξαλλος. Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που μπήκε άνθρωπος στο σπίτι και δεν τον ρώτησα αν είναι άρρωστος. Ας με πουν αγενή και ας μην ξαναπατήσει κανείς, δεν με νοιάζει…ουφ τα είπα και ηρέμησα κάπως. Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει και πως τα χειρίζεστε αυτά κορίτσια, αλλά εγώ το αποφάσισα. Πρέπει να προστατεύω το παιδί μου και σε όποιον αρέσει!!!