ΜΑΡΑΚΙ

2η

2η

2η

2η

2η

2η

2η

2η

2η

2η

2η

Κορίτσια θα σας στειλω τα βαφτιστικα που διαλέξαμε με τον άντρα μου για το αγοράκι που θα βαφτίσουμε τον Ιούνιο... Πειτε μου την γνώμη σας γιατί στην κουμπάρα μου δεν πολυαρέσανε... Στις φωτό δεν φαίνετε καλά το χρωμα... Είναι λευκό και το σακάκι γαλάζιο με πολύ λεπτές λευκές ρίγες..

Κορίτσια θα σας στειλω τα βαφτιστικα που διαλέξαμε με τον άντρα μου για το αγοράκι που θα βαφτίσουμε τον Ιούνιο... Πειτε μου την γνώμη σας γιατί στην κουμπάρα μου δεν πολυαρέσανε... Στις φωτό δεν φαίνετε καλά το χρωμα... Είναι λευκό και το σακάκι γαλάζιο με πολύ λεπτές λευκές ρίγες..

Κορίτσια θα σας στειλω τα βαφτιστικα που διαλέξαμε με τον άντρα μου για το αγοράκι που θα βαφτίσουμε τον Ιούνιο... Πειτε μου την γνώμη σας γιατί στην κουμπάρα μου δεν πολυαρέσανε... Στις φωτό δεν φαίνετε καλά το χρωμα... Είναι λευκό και το σακάκι γαλάζιο με πολύ λεπτές λευκές ρίγες..

Κορίτσια θα σας στειλω τα βαφτιστικα που διαλέξαμε με τον άντρα μου για το αγοράκι που θα βαφτίσουμε τον Ιούνιο... Πειτε μου την γνώμη σας γιατί στην κουμπάρα μου δεν πολυαρέσανε... Στις φωτό δεν φαίνετε καλά το χρωμα... Είναι λευκό και το σακάκι γαλάζιο με πολύ λεπτές λευκές ρίγες..

Κορίτσια μου είστε όλες κούκλες!!! Δεν έχω λόγια!!!! Ευχομαι σε μερικούς μήνες να βάλω και την δικη μου φωτο μέσα!!! :kiss:

Κορίτσια μου είστε όλες κούκλες!!! Δεν έχω λόγια!!!! Ευχομαι σε μερικούς μήνες να βάλω και την δικη μου φωτο μέσα!!! :kiss:

Κορίτσια μου είστε όλες κούκλες!!! Δεν έχω λόγια!!!! Ευχομαι σε μερικούς μήνες να βάλω και την δικη μου φωτο μέσα!!! :kiss:

Κορίτσια μου είστε όλες κούκλες!!! Δεν έχω λόγια!!!! Ευχομαι σε μερικούς μήνες να βάλω και την δικη μου φωτο μέσα!!! :kiss:

Πολύ καλή η ιδέα σου Λένα μου!!! Λοιπόν θα δοκιμάσω και εγώ να γράψω κατι έξυπνο που μου στείλανε... Ο Γιάννης προσκάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, η μητέρα δεν έπαψε να κοιτάζει τη συγκάτοικο του γιου της, μια πολύ όμορφη κοπέλα. Από καιρό "μυριζότανε" ότι υπήρχε σχέση ανάμεσά τους και αυτή η υποψία της κέντριζε περισσότερο την περιέργεια. Τους παρατηρούσε όλο το βράδυ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεταξύ τους σχέση ήταν κάτι περισσότερο απ' ό,τι άφηναν να φαίνεται. Σαν να διάβασε τις σκέψεις της μητέρας του ο Γιάννης, προσφέρθηκε να της λύσει την απορία και της είπε: "Ξέρω τι θα πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά η Πόπη κι εγώ είμαστε ΜΟΝΟ συγκάτοικοι" και το τόνισε το "μόνο". Τρεις-τέσσερις ημέρες αργότερα η Πόπη λέει στο Γιάννη: "Από τότε που η μητέρα σου ήρθε για φαΐ, έχω χάσει την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος και δε μπορώ να τη βρω πουθενα, αν και έχω φάει τον τόπο. Λες να μας την πήρε; Αλλά πάλι ..... δεν το πιστεύω". "Ούτε εγώ το πιστεύω", της λέει ο Γιάννης, "αλλά, για να 'μαστε100% σίγουροι, θα της γράψω, να τη ρωτήσω". Κάθεται λοιπόν και γράφει ένα γραμματάκι στη μητέρα του: Αγαπητή μητέρα, Δε λέω ότι πήρες την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος, τις προάλλες που είχες έρθει για φαΐ, ούτε λέω ότι δεν την πήρες. Αλλά η κουτάλα χάθηκε τη βραδιά που ήσουνα εδώ. Μπορείς να μου πεις τι έγινε; Ο γιος σου. Μερικές ημέρες αργότερα φτάνει η απάντηση: Αγαπητέ Γιάννη, Δε λέω ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με την Πόπη, ούτε λέω ότι δεν έχεις. Αν όμως κοιμότανε στο κρεβάτι της, θα την είχε βρει την κουτάλα μέχρι τώρα. Με αγάπη. Η μαμά σου

Πολύ καλή η ιδέα σου Λένα μου!!! Λοιπόν θα δοκιμάσω και εγώ να γράψω κατι έξυπνο που μου στείλανε... Ο Γιάννης προσκάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, η μητέρα δεν έπαψε να κοιτάζει τη συγκάτοικο του γιου της, μια πολύ όμορφη κοπέλα. Από καιρό "μυριζότανε" ότι υπήρχε σχέση ανάμεσά τους και αυτή η υποψία της κέντριζε περισσότερο την περιέργεια. Τους παρατηρούσε όλο το βράδυ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεταξύ τους σχέση ήταν κάτι περισσότερο απ' ό,τι άφηναν να φαίνεται. Σαν να διάβασε τις σκέψεις της μητέρας του ο Γιάννης, προσφέρθηκε να της λύσει την απορία και της είπε: "Ξέρω τι θα πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά η Πόπη κι εγώ είμαστε ΜΟΝΟ συγκάτοικοι" και το τόνισε το "μόνο". Τρεις-τέσσερις ημέρες αργότερα η Πόπη λέει στο Γιάννη: "Από τότε που η μητέρα σου ήρθε για φαΐ, έχω χάσει την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος και δε μπορώ να τη βρω πουθενα, αν και έχω φάει τον τόπο. Λες να μας την πήρε; Αλλά πάλι ..... δεν το πιστεύω". "Ούτε εγώ το πιστεύω", της λέει ο Γιάννης, "αλλά, για να 'μαστε100% σίγουροι, θα της γράψω, να τη ρωτήσω". Κάθεται λοιπόν και γράφει ένα γραμματάκι στη μητέρα του: Αγαπητή μητέρα, Δε λέω ότι πήρες την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος, τις προάλλες που είχες έρθει για φαΐ, ούτε λέω ότι δεν την πήρες. Αλλά η κουτάλα χάθηκε τη βραδιά που ήσουνα εδώ. Μπορείς να μου πεις τι έγινε; Ο γιος σου. Μερικές ημέρες αργότερα φτάνει η απάντηση: Αγαπητέ Γιάννη, Δε λέω ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με την Πόπη, ούτε λέω ότι δεν έχεις. Αν όμως κοιμότανε στο κρεβάτι της, θα την είχε βρει την κουτάλα μέχρι τώρα. Με αγάπη. Η μαμά σου

Πολύ καλή η ιδέα σου Λένα μου!!! Λοιπόν θα δοκιμάσω και εγώ να γράψω κατι έξυπνο που μου στείλανε... Ο Γιάννης προσκάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, η μητέρα δεν έπαψε να κοιτάζει τη συγκάτοικο του γιου της, μια πολύ όμορφη κοπέλα. Από καιρό "μυριζότανε" ότι υπήρχε σχέση ανάμεσά τους και αυτή η υποψία της κέντριζε περισσότερο την περιέργεια. Τους παρατηρούσε όλο το βράδυ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεταξύ τους σχέση ήταν κάτι περισσότερο απ' ό,τι άφηναν να φαίνεται. Σαν να διάβασε τις σκέψεις της μητέρας του ο Γιάννης, προσφέρθηκε να της λύσει την απορία και της είπε: "Ξέρω τι θα πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά η Πόπη κι εγώ είμαστε ΜΟΝΟ συγκάτοικοι" και το τόνισε το "μόνο". Τρεις-τέσσερις ημέρες αργότερα η Πόπη λέει στο Γιάννη: "Από τότε που η μητέρα σου ήρθε για φαΐ, έχω χάσει την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος και δε μπορώ να τη βρω πουθενα, αν και έχω φάει τον τόπο. Λες να μας την πήρε; Αλλά πάλι ..... δεν το πιστεύω". "Ούτε εγώ το πιστεύω", της λέει ο Γιάννης, "αλλά, για να 'μαστε100% σίγουροι, θα της γράψω, να τη ρωτήσω". Κάθεται λοιπόν και γράφει ένα γραμματάκι στη μητέρα του: Αγαπητή μητέρα, Δε λέω ότι πήρες την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος, τις προάλλες που είχες έρθει για φαΐ, ούτε λέω ότι δεν την πήρες. Αλλά η κουτάλα χάθηκε τη βραδιά που ήσουνα εδώ. Μπορείς να μου πεις τι έγινε; Ο γιος σου. Μερικές ημέρες αργότερα φτάνει η απάντηση: Αγαπητέ Γιάννη, Δε λέω ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με την Πόπη, ούτε λέω ότι δεν έχεις. Αν όμως κοιμότανε στο κρεβάτι της, θα την είχε βρει την κουτάλα μέχρι τώρα. Με αγάπη. Η μαμά σου

Πολύ καλή η ιδέα σου Λένα μου!!! Λοιπόν θα δοκιμάσω και εγώ να γράψω κατι έξυπνο που μου στείλανε... Ο Γιάννης προσκάλεσε τη μητέρα του για φαγητό. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, η μητέρα δεν έπαψε να κοιτάζει τη συγκάτοικο του γιου της, μια πολύ όμορφη κοπέλα. Από καιρό "μυριζότανε" ότι υπήρχε σχέση ανάμεσά τους και αυτή η υποψία της κέντριζε περισσότερο την περιέργεια. Τους παρατηρούσε όλο το βράδυ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μεταξύ τους σχέση ήταν κάτι περισσότερο απ' ό,τι άφηναν να φαίνεται. Σαν να διάβασε τις σκέψεις της μητέρας του ο Γιάννης, προσφέρθηκε να της λύσει την απορία και της είπε: "Ξέρω τι θα πρέπει να σκέφτεσαι, αλλά η Πόπη κι εγώ είμαστε ΜΟΝΟ συγκάτοικοι" και το τόνισε το "μόνο". Τρεις-τέσσερις ημέρες αργότερα η Πόπη λέει στο Γιάννη: "Από τότε που η μητέρα σου ήρθε για φαΐ, έχω χάσει την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος και δε μπορώ να τη βρω πουθενα, αν και έχω φάει τον τόπο. Λες να μας την πήρε; Αλλά πάλι ..... δεν το πιστεύω". "Ούτε εγώ το πιστεύω", της λέει ο Γιάννης, "αλλά, για να 'μαστε100% σίγουροι, θα της γράψω, να τη ρωτήσω". Κάθεται λοιπόν και γράφει ένα γραμματάκι στη μητέρα του: Αγαπητή μητέρα, Δε λέω ότι πήρες την ασημένια κουτάλα σερβιρίσματος, τις προάλλες που είχες έρθει για φαΐ, ούτε λέω ότι δεν την πήρες. Αλλά η κουτάλα χάθηκε τη βραδιά που ήσουνα εδώ. Μπορείς να μου πεις τι έγινε; Ο γιος σου. Μερικές ημέρες αργότερα φτάνει η απάντηση: Αγαπητέ Γιάννη, Δε λέω ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με την Πόπη, ούτε λέω ότι δεν έχεις. Αν όμως κοιμότανε στο κρεβάτι της, θα την είχε βρει την κουτάλα μέχρι τώρα. Με αγάπη. Η μαμά σου

Κορίτσια να κάνω λίγο τον δικηγόρο του Διαβόλου??? (για άλλη μια φορά...) Επειδή εχω ασχοληθεί πολύ με το θέμα (αν και δεν είμαι καν έγκυος) και επειδή πολλές μαμάδες πέφτουν ακόμα και σε κατάθλιψη επειδή δεν "κατάφεραν" να γεννήσουν φυσιολογικά, θέλω να πω, πως δεν έχει καμία σημασία το τρόπος που γεννάς... είτε με φυσιολογικό τοκετό είτε με καισαρική, είτε άντεξες τον πόνο, είτε όχι και εκλιπαρούσες για ανακούφιση, σημασία έχει οτι κατάφερες να φέρεις στον κόσμο ένα μωρό, κατάφερες να το μεγαλώσεις μέσα στην κοιλίτσα σου, να κάνεις υπομονή και υποχωρήσεις γιαυτό, να στερηθείς πράγματα και να αντέξεις όλες αυτες τις αλλαγές στο σώμα σου και στην ψυχή σου! Μόνο και μόνο αυτα σε κάνουν μια ΑΞΙΑ γυναίκα και μαμά!! :kiss: Πολλά πολλά φιλιά σε όλες εσάς τις άξιες μαμάδες!!!

Κορίτσια να κάνω λίγο τον δικηγόρο του Διαβόλου??? (για άλλη μια φορά...) Επειδή εχω ασχοληθεί πολύ με το θέμα (αν και δεν είμαι καν έγκυος) και επειδή πολλές μαμάδες πέφτουν ακόμα και σε κατάθλιψη επειδή δεν "κατάφεραν" να γεννήσουν φυσιολογικά, θέλω να πω, πως δεν έχει καμία σημασία το τρόπος που γεννάς... είτε με φυσιολογικό τοκετό είτε με καισαρική, είτε άντεξες τον πόνο, είτε όχι και εκλιπαρούσες για ανακούφιση, σημασία έχει οτι κατάφερες να φέρεις στον κόσμο ένα μωρό, κατάφερες να το μεγαλώσεις μέσα στην κοιλίτσα σου, να κάνεις υπομονή και υποχωρήσεις γιαυτό, να στερηθείς πράγματα και να αντέξεις όλες αυτες τις αλλαγές στο σώμα σου και στην ψυχή σου! Μόνο και μόνο αυτα σε κάνουν μια ΑΞΙΑ γυναίκα και μαμά!! :kiss: Πολλά πολλά φιλιά σε όλες εσάς τις άξιες μαμάδες!!!