ΜΑΡΑΚΙ

Καλημέρα Aggela και καλώς ήρθες στην παρέα μας. Από ότι διαβάζω πέρασες δύσκολες καταστάσεις γλυκειά μου!! Οτι έγινε έγινε, τώρα κοιτάς μπροστά. Εχεις τα παιδάκια σου και είμαι σίγουρη οτι θα σου δώσουν τόση ευτυχία που δεν θα θυμάσαι καν τι έχεις περάσει μέχρι τώρα... Σου ευχομαι υγεία και ευτυχία για όλη την οικογένεια!!!

Καλημέρα Λενάκι μου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα όταν λες οτι ένας ακόμη μήνας πήγε χαμένος! Ετσι νιώθω και εγώ κάθε μήνα που περνάει και δεν είμαι έγκυος! Σκέφτομαι όταν αν είχα μείνει έγκυος από τότε που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες, τώρα θα είχα το μωράκι μου στην αγκαλιά μου! Αυτή την στιγμή σου γράφω και εγώ σύμφωνα με το συναίσθημα μου, γιατί αν σου έγραφα με την λογική θα σου έλεγα αυτά που γράψανε και οι φιλενάδες μας, που έχουν απόλυτο δίκιο και ευτυχώς που τις έχουμε να μας ταρακουνάνε λίγο! Όμως εγώ προσωπικά κάποιες φορές δεν θέλω να με παρηγορήσουν, θέλω απλά να με νιώσουν και να είναι εκεί να ακούσουν την πίκρα μου, το κλάμα μου, χωρίς να προσπαθούν να μου χρυσώσουν το χάπι

Καλημέρα Λενάκι μου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα όταν λες οτι ένας ακόμη μήνας πήγε χαμένος! Ετσι νιώθω και εγώ κάθε μήνα που περνάει και δεν είμαι έγκυος! Σκέφτομαι όταν αν είχα μείνει έγκυος από τότε που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες, τώρα θα είχα το μωράκι μου στην αγκαλιά μου! Αυτή την στιγμή σου γράφω και εγώ σύμφωνα με το συναίσθημα μου, γιατί αν σου έγραφα με την λογική θα σου έλεγα αυτά που γράψανε και οι φιλενάδες μας, που έχουν απόλυτο δίκιο και ευτυχώς που τις έχουμε να μας ταρακουνάνε λίγο! Όμως εγώ προσωπικά κάποιες φορές δεν θέλω να με παρηγορήσουν, θέλω απλά να με νιώσουν και να είναι εκεί να ακούσουν την πίκρα μου, το κλάμα μου, χωρίς να προσπαθούν να μου χρυσώσουν το χάπι

Καλημέρα Λενάκι μου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα όταν λες οτι ένας ακόμη μήνας πήγε χαμένος! Ετσι νιώθω και εγώ κάθε μήνα που περνάει και δεν είμαι έγκυος! Σκέφτομαι όταν αν είχα μείνει έγκυος από τότε που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες, τώρα θα είχα το μωράκι μου στην αγκαλιά μου! Αυτή την στιγμή σου γράφω και εγώ σύμφωνα με το συναίσθημα μου, γιατί αν σου έγραφα με την λογική θα σου έλεγα αυτά που γράψανε και οι φιλενάδες μας, που έχουν απόλυτο δίκιο και ευτυχώς που τις έχουμε να μας ταρακουνάνε λίγο! Όμως εγώ προσωπικά κάποιες φορές δεν θέλω να με παρηγορήσουν, θέλω απλά να με νιώσουν και να είναι εκεί να ακούσουν την πίκρα μου, το κλάμα μου, χωρίς να προσπαθούν να μου χρυσώσουν το χάπι

Καλημέρα Λενάκι μου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα όταν λες οτι ένας ακόμη μήνας πήγε χαμένος! Ετσι νιώθω και εγώ κάθε μήνα που περνάει και δεν είμαι έγκυος! Σκέφτομαι όταν αν είχα μείνει έγκυος από τότε που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες, τώρα θα είχα το μωράκι μου στην αγκαλιά μου! Αυτή την στιγμή σου γράφω και εγώ σύμφωνα με το συναίσθημα μου, γιατί αν σου έγραφα με την λογική θα σου έλεγα αυτά που γράψανε και οι φιλενάδες μας, που έχουν απόλυτο δίκιο και ευτυχώς που τις έχουμε να μας ταρακουνάνε λίγο! Όμως εγώ προσωπικά κάποιες φορές δεν θέλω να με παρηγορήσουν, θέλω απλά να με νιώσουν και να είναι εκεί να ακούσουν την πίκρα μου, το κλάμα μου, χωρίς να προσπαθούν να μου χρυσώσουν το χάπι

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ θα σας πω κάτι που μας είχε πει, (και μου έκανε τρομερή εντύπωση) μια καθηγήτρια μου, η οποία δουλεύει μόνο με εγκύους και μωρά! Μας είπε λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό και για τον μπαμπα να είναι μέσα την ώρα του τοκετού γιατί όταν περιμένει απέξω και του πηγαίνουν το μωρό, καθαρό, ντυμένο κτλ, είναι σαν το συναίσθημα της "υιοθεσείας", με την άποψη ότι εκείνη την ώρα όποιο μωρό και να του πάνε, αυτός το αποδέχεται και το θεωρεί δικό του επειδή του το πάνε οι άλλοι, δεν το έχει βιώσει όμως ο ίδιος, δεν το έχει δε να βγαίνει από την γυναίκα του... Εγώ λοιπόν νομίζω οτι αν ο άντρας μας νιώθει καλά και δεν έχει πρόβλημα καλά θα είναι να είναι μέσα μαζί μας, οχι μόνο για εμάς που τον χρειαζόμαστε εκείνη την ώρα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. Τονίζω όμως οτι αυτό ισχύει μόνο αν εκεινος το θέλει και το αντέχει, γιατί διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα!!

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ θα σας πω κάτι που μας είχε πει, (και μου έκανε τρομερή εντύπωση) μια καθηγήτρια μου, η οποία δουλεύει μόνο με εγκύους και μωρά! Μας είπε λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό και για τον μπαμπα να είναι μέσα την ώρα του τοκετού γιατί όταν περιμένει απέξω και του πηγαίνουν το μωρό, καθαρό, ντυμένο κτλ, είναι σαν το συναίσθημα της "υιοθεσείας", με την άποψη ότι εκείνη την ώρα όποιο μωρό και να του πάνε, αυτός το αποδέχεται και το θεωρεί δικό του επειδή του το πάνε οι άλλοι, δεν το έχει βιώσει όμως ο ίδιος, δεν το έχει δε να βγαίνει από την γυναίκα του... Εγώ λοιπόν νομίζω οτι αν ο άντρας μας νιώθει καλά και δεν έχει πρόβλημα καλά θα είναι να είναι μέσα μαζί μας, οχι μόνο για εμάς που τον χρειαζόμαστε εκείνη την ώρα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. Τονίζω όμως οτι αυτό ισχύει μόνο αν εκεινος το θέλει και το αντέχει, γιατί διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα!!

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ θα σας πω κάτι που μας είχε πει, (και μου έκανε τρομερή εντύπωση) μια καθηγήτρια μου, η οποία δουλεύει μόνο με εγκύους και μωρά! Μας είπε λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό και για τον μπαμπα να είναι μέσα την ώρα του τοκετού γιατί όταν περιμένει απέξω και του πηγαίνουν το μωρό, καθαρό, ντυμένο κτλ, είναι σαν το συναίσθημα της "υιοθεσείας", με την άποψη ότι εκείνη την ώρα όποιο μωρό και να του πάνε, αυτός το αποδέχεται και το θεωρεί δικό του επειδή του το πάνε οι άλλοι, δεν το έχει βιώσει όμως ο ίδιος, δεν το έχει δε να βγαίνει από την γυναίκα του... Εγώ λοιπόν νομίζω οτι αν ο άντρας μας νιώθει καλά και δεν έχει πρόβλημα καλά θα είναι να είναι μέσα μαζί μας, οχι μόνο για εμάς που τον χρειαζόμαστε εκείνη την ώρα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. Τονίζω όμως οτι αυτό ισχύει μόνο αν εκεινος το θέλει και το αντέχει, γιατί διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα!!

Καλημέρα κορίτσια! Εγώ θα σας πω κάτι που μας είχε πει, (και μου έκανε τρομερή εντύπωση) μια καθηγήτρια μου, η οποία δουλεύει μόνο με εγκύους και μωρά! Μας είπε λοιπόν ότι είναι πολύ σημαντικό και για τον μπαμπα να είναι μέσα την ώρα του τοκετού γιατί όταν περιμένει απέξω και του πηγαίνουν το μωρό, καθαρό, ντυμένο κτλ, είναι σαν το συναίσθημα της "υιοθεσείας", με την άποψη ότι εκείνη την ώρα όποιο μωρό και να του πάνε, αυτός το αποδέχεται και το θεωρεί δικό του επειδή του το πάνε οι άλλοι, δεν το έχει βιώσει όμως ο ίδιος, δεν το έχει δε να βγαίνει από την γυναίκα του... Εγώ λοιπόν νομίζω οτι αν ο άντρας μας νιώθει καλά και δεν έχει πρόβλημα καλά θα είναι να είναι μέσα μαζί μας, οχι μόνο για εμάς που τον χρειαζόμαστε εκείνη την ώρα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. Τονίζω όμως οτι αυτό ισχύει μόνο αν εκεινος το θέλει και το αντέχει, γιατί διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα!!

Καλημέρα Κορίτσια! Καλημέρα Ευαγγελία και Νεφέλη (που έχεις και το αγαπημένο μου όνομα!) Καλώς ήρθατε και οι δύο και να σας ζήσουν τα κοριτσάκια σας!!

Καλημέρα Κορίτσια! Καλημέρα Ευαγγελία και Νεφέλη (που έχεις και το αγαπημένο μου όνομα!) Καλώς ήρθατε και οι δύο και να σας ζήσουν τα κοριτσάκια σας!!

Καλημέρα Κορίτσια! Καλημέρα Ευαγγελία και Νεφέλη (που έχεις και το αγαπημένο μου όνομα!) Καλώς ήρθατε και οι δύο και να σας ζήσουν τα κοριτσάκια σας!!

Καλημέρα Κορίτσια! Καλημέρα Ευαγγελία και Νεφέλη (που έχεις και το αγαπημένο μου όνομα!) Καλώς ήρθατε και οι δύο και να σας ζήσουν τα κοριτσάκια σας!!

Και εγώ Μαργαρίτα μου σου εύχομαι ο παππούλης σου να είναι γερός, όχι μόνο να ακούσει το όνομα του, αλλά να μεγαλώσει και τον εγγονό του και να τον χαρεί. Όσο για το θέμα της πίστης.... προσπαθώ Μαργαρίτα μου.... προσπαθώ να είμαι σταθερή, αλλά κάποιες φορές με παίρνει από κάτω...

Και εγώ Μαργαρίτα μου σου εύχομαι ο παππούλης σου να είναι γερός, όχι μόνο να ακούσει το όνομα του, αλλά να μεγαλώσει και τον εγγονό του και να τον χαρεί. Όσο για το θέμα της πίστης.... προσπαθώ Μαργαρίτα μου.... προσπαθώ να είμαι σταθερή, αλλά κάποιες φορές με παίρνει από κάτω...

Και εγώ Μαργαρίτα μου σου εύχομαι ο παππούλης σου να είναι γερός, όχι μόνο να ακούσει το όνομα του, αλλά να μεγαλώσει και τον εγγονό του και να τον χαρεί. Όσο για το θέμα της πίστης.... προσπαθώ Μαργαρίτα μου.... προσπαθώ να είμαι σταθερή, αλλά κάποιες φορές με παίρνει από κάτω...

Και εγώ Μαργαρίτα μου σου εύχομαι ο παππούλης σου να είναι γερός, όχι μόνο να ακούσει το όνομα του, αλλά να μεγαλώσει και τον εγγονό του και να τον χαρεί. Όσο για το θέμα της πίστης.... προσπαθώ Μαργαρίτα μου.... προσπαθώ να είμαι σταθερή, αλλά κάποιες φορές με παίρνει από κάτω...

Δεν θεωρώ καθόλου άσχημο όνομα το Παναγιώτα! Η καρδιά μου είναι τόσο μπερδεμένη.... Βλέπεις είμαι απο τους ανθρώπους που τα δίνουν την ψυχή τους και στο τέλος τους της επιστρέφουν πίσω ματωμένη.... Με την πεθερά μου, όπως σας έχω ξαναπεί έχω πολύ καλή σχέση, όμως με έχει πληγώσει και με έχει κάνει να κλάψω αρκετές φορές! Και αυτό, ίσως όχι επειδή φταίει εκείνη, αλλά εγώ που επέλεξα να την δω πραγματικά σαν μητέρα και να επενδύσω συναισθηματικά επάνω της. Αναγκάστηκα λοιπόν να κρατήσω μια συναισθηματική απόσταση, γιατί δεν θέλω να πληγώνομαι άλλο με διάφορες συμπεριφορές (εντάξει το ομολογώ ότι και εγώ είμαι υπερ ευαίσθητη!). Ο λόγος που δεν θέλω να βγάλω με το όνομα της το παιδί μου, είναι γιατί φοβάμαι οτι θα με ξαναπληγώσει με τον απλό τρόπο του να ξεχωρίζει το μωρό από το πρώτο της εγγόνι,( που είμαι σίγουρη οτι ήδη θα το κάνει), όπως ακριβώς ξεχωρίζει τα παιδιά της και τις νύφες της. Κορίτσια σας πρίζω με βλακείες, αλλά στην φάση που είμαι όλα με ενοχλούν και με πληγώνουν!

Δεν θεωρώ καθόλου άσχημο όνομα το Παναγιώτα! Η καρδιά μου είναι τόσο μπερδεμένη.... Βλέπεις είμαι απο τους ανθρώπους που τα δίνουν την ψυχή τους και στο τέλος τους της επιστρέφουν πίσω ματωμένη.... Με την πεθερά μου, όπως σας έχω ξαναπεί έχω πολύ καλή σχέση, όμως με έχει πληγώσει και με έχει κάνει να κλάψω αρκετές φορές! Και αυτό, ίσως όχι επειδή φταίει εκείνη, αλλά εγώ που επέλεξα να την δω πραγματικά σαν μητέρα και να επενδύσω συναισθηματικά επάνω της. Αναγκάστηκα λοιπόν να κρατήσω μια συναισθηματική απόσταση, γιατί δεν θέλω να πληγώνομαι άλλο με διάφορες συμπεριφορές (εντάξει το ομολογώ ότι και εγώ είμαι υπερ ευαίσθητη!). Ο λόγος που δεν θέλω να βγάλω με το όνομα της το παιδί μου, είναι γιατί φοβάμαι οτι θα με ξαναπληγώσει με τον απλό τρόπο του να ξεχωρίζει το μωρό από το πρώτο της εγγόνι,( που είμαι σίγουρη οτι ήδη θα το κάνει), όπως ακριβώς ξεχωρίζει τα παιδιά της και τις νύφες της. Κορίτσια σας πρίζω με βλακείες, αλλά στην φάση που είμαι όλα με ενοχλούν και με πληγώνουν!

Δεν θεωρώ καθόλου άσχημο όνομα το Παναγιώτα! Η καρδιά μου είναι τόσο μπερδεμένη.... Βλέπεις είμαι απο τους ανθρώπους που τα δίνουν την ψυχή τους και στο τέλος τους της επιστρέφουν πίσω ματωμένη.... Με την πεθερά μου, όπως σας έχω ξαναπεί έχω πολύ καλή σχέση, όμως με έχει πληγώσει και με έχει κάνει να κλάψω αρκετές φορές! Και αυτό, ίσως όχι επειδή φταίει εκείνη, αλλά εγώ που επέλεξα να την δω πραγματικά σαν μητέρα και να επενδύσω συναισθηματικά επάνω της. Αναγκάστηκα λοιπόν να κρατήσω μια συναισθηματική απόσταση, γιατί δεν θέλω να πληγώνομαι άλλο με διάφορες συμπεριφορές (εντάξει το ομολογώ ότι και εγώ είμαι υπερ ευαίσθητη!). Ο λόγος που δεν θέλω να βγάλω με το όνομα της το παιδί μου, είναι γιατί φοβάμαι οτι θα με ξαναπληγώσει με τον απλό τρόπο του να ξεχωρίζει το μωρό από το πρώτο της εγγόνι,( που είμαι σίγουρη οτι ήδη θα το κάνει), όπως ακριβώς ξεχωρίζει τα παιδιά της και τις νύφες της. Κορίτσια σας πρίζω με βλακείες, αλλά στην φάση που είμαι όλα με ενοχλούν και με πληγώνουν!

Δεν θεωρώ καθόλου άσχημο όνομα το Παναγιώτα! Η καρδιά μου είναι τόσο μπερδεμένη.... Βλέπεις είμαι απο τους ανθρώπους που τα δίνουν την ψυχή τους και στο τέλος τους της επιστρέφουν πίσω ματωμένη.... Με την πεθερά μου, όπως σας έχω ξαναπεί έχω πολύ καλή σχέση, όμως με έχει πληγώσει και με έχει κάνει να κλάψω αρκετές φορές! Και αυτό, ίσως όχι επειδή φταίει εκείνη, αλλά εγώ που επέλεξα να την δω πραγματικά σαν μητέρα και να επενδύσω συναισθηματικά επάνω της. Αναγκάστηκα λοιπόν να κρατήσω μια συναισθηματική απόσταση, γιατί δεν θέλω να πληγώνομαι άλλο με διάφορες συμπεριφορές (εντάξει το ομολογώ ότι και εγώ είμαι υπερ ευαίσθητη!). Ο λόγος που δεν θέλω να βγάλω με το όνομα της το παιδί μου, είναι γιατί φοβάμαι οτι θα με ξαναπληγώσει με τον απλό τρόπο του να ξεχωρίζει το μωρό από το πρώτο της εγγόνι,( που είμαι σίγουρη οτι ήδη θα το κάνει), όπως ακριβώς ξεχωρίζει τα παιδιά της και τις νύφες της. Κορίτσια σας πρίζω με βλακείες, αλλά στην φάση που είμαι όλα με ενοχλούν και με πληγώνουν!

Αχ... κορίτσια, η Ρόδος είναι λίγο μακρυά και αυτή την εποχή λίγο δύσκολο να πάω, όμως δεν σταμάτάω ποτέ να προσεύχομαι στην Παναγία (και να σας πω την αμαρτία μου, έχω απογοητευτεί λίγο και νομίζω οτι δεν με ακούει πια!). Ακόμα και το 2ο όνομα που θα δώσω στο παιδί μου αν είναι κοριτσάκι (Μαρία), το κάνω περισσότερο για την Παναγία παρά για την μητέρα μου (απλά διάλεξα το Μαρία γιατί μου αρέσει λίγο περισσότερο από τον Δέσποινα και το Παναγιώτα...). Εντωμεταξύ Παναγιώτα λένε την πεθερά μου... Λέτε να πρέπει να το τάξω σαν Παναγιώτα?? Δεν ξέρω τα έχω χαμένα!

Αχ... κορίτσια, η Ρόδος είναι λίγο μακρυά και αυτή την εποχή λίγο δύσκολο να πάω, όμως δεν σταμάτάω ποτέ να προσεύχομαι στην Παναγία (και να σας πω την αμαρτία μου, έχω απογοητευτεί λίγο και νομίζω οτι δεν με ακούει πια!). Ακόμα και το 2ο όνομα που θα δώσω στο παιδί μου αν είναι κοριτσάκι (Μαρία), το κάνω περισσότερο για την Παναγία παρά για την μητέρα μου (απλά διάλεξα το Μαρία γιατί μου αρέσει λίγο περισσότερο από τον Δέσποινα και το Παναγιώτα...). Εντωμεταξύ Παναγιώτα λένε την πεθερά μου... Λέτε να πρέπει να το τάξω σαν Παναγιώτα?? Δεν ξέρω τα έχω χαμένα!

Αχ... κορίτσια, η Ρόδος είναι λίγο μακρυά και αυτή την εποχή λίγο δύσκολο να πάω, όμως δεν σταμάτάω ποτέ να προσεύχομαι στην Παναγία (και να σας πω την αμαρτία μου, έχω απογοητευτεί λίγο και νομίζω οτι δεν με ακούει πια!). Ακόμα και το 2ο όνομα που θα δώσω στο παιδί μου αν είναι κοριτσάκι (Μαρία), το κάνω περισσότερο για την Παναγία παρά για την μητέρα μου (απλά διάλεξα το Μαρία γιατί μου αρέσει λίγο περισσότερο από τον Δέσποινα και το Παναγιώτα...). Εντωμεταξύ Παναγιώτα λένε την πεθερά μου... Λέτε να πρέπει να το τάξω σαν Παναγιώτα?? Δεν ξέρω τα έχω χαμένα!

Αχ... κορίτσια, η Ρόδος είναι λίγο μακρυά και αυτή την εποχή λίγο δύσκολο να πάω, όμως δεν σταμάτάω ποτέ να προσεύχομαι στην Παναγία (και να σας πω την αμαρτία μου, έχω απογοητευτεί λίγο και νομίζω οτι δεν με ακούει πια!). Ακόμα και το 2ο όνομα που θα δώσω στο παιδί μου αν είναι κοριτσάκι (Μαρία), το κάνω περισσότερο για την Παναγία παρά για την μητέρα μου (απλά διάλεξα το Μαρία γιατί μου αρέσει λίγο περισσότερο από τον Δέσποινα και το Παναγιώτα...). Εντωμεταξύ Παναγιώτα λένε την πεθερά μου... Λέτε να πρέπει να το τάξω σαν Παναγιώτα?? Δεν ξέρω τα έχω χαμένα!