simone

Σπυριδουλα μου,εγω την ταιζα οποτε εκλαιγε.. Εμενα εκλαιγε βεβαια μονο οταν πειναγε..το βραδυ δεν μου ξυπναγε να φαει.. Σιγα σιγα θα μαθεις και το κλαμα τους.. θα καταλαβεις ποιο κλαμα σημαινει πειναω,ποιο εκανα κακα μου κτλ

Λενακι εμεις στο 6ο ξεκινησαμε σιγα σιγα τις φρουτοκρεμες 1 φρουτο καθε 3 μερες και 10 μερες μετα περιπου αρχισαμε την χορτοσουπα με φρεσκα λαχανικα εποχης.Μια εβδομαδα μετα την εισαγωγη της χορτοσουπας μπηκε και το κρεατακι.(μοσχαρακι & κοτοπουλο)

Λενακι εμεις στο 6ο ξεκινησαμε σιγα σιγα τις φρουτοκρεμες 1 φρουτο καθε 3 μερες και 10 μερες μετα περιπου αρχισαμε την χορτοσουπα με φρεσκα λαχανικα εποχης.Μια εβδομαδα μετα την εισαγωγη της χορτοσουπας μπηκε και το κρεατακι.(μοσχαρακι & κοτοπουλο)

Λενακι εμεις στο 6ο ξεκινησαμε σιγα σιγα τις φρουτοκρεμες 1 φρουτο καθε 3 μερες και 10 μερες μετα περιπου αρχισαμε την χορτοσουπα με φρεσκα λαχανικα εποχης.Μια εβδομαδα μετα την εισαγωγη της χορτοσουπας μπηκε και το κρεατακι.(μοσχαρακι & κοτοπουλο)

Λενακι εμεις στο 6ο ξεκινησαμε σιγα σιγα τις φρουτοκρεμες 1 φρουτο καθε 3 μερες και 10 μερες μετα περιπου αρχισαμε την χορτοσουπα με φρεσκα λαχανικα εποχης.Μια εβδομαδα μετα την εισαγωγη της χορτοσουπας μπηκε και το κρεατακι.(μοσχαρακι & κοτοπουλο)

Hapryland εγραψε Γεια σας κορίτσια. Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται; Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας. Φιλια πολλα!! Happyland καλησπερα.. Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει.. Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες.. Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση?? Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη.. Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε.. Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος.. Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ??????? πειτε μου... Ποια θα ειναι η ζωη του? ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι? ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του? Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του? ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας? Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του? Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο????? Εμεις...??? Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα? Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις... Αρχιζει ο γολγοθας.. Το οικονομικο? Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα.. φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της.. Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!! Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο.. Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις.. Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο.. Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως.. γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη.. Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι.. Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει.. Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα.. Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...? Δεν ξερω τι αλλο να πω.. Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!! Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες.. Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα.. Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως.. Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!! Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!! Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο.. Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου.. Να εισαι παντα καλα..!

Hapryland εγραψε Γεια σας κορίτσια. Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται; Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας. Φιλια πολλα!! Happyland καλησπερα.. Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει.. Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες.. Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση?? Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη.. Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε.. Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος.. Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ??????? πειτε μου... Ποια θα ειναι η ζωη του? ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι? ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του? Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του? ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας? Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του? Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο????? Εμεις...??? Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα? Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις... Αρχιζει ο γολγοθας.. Το οικονομικο? Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα.. φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της.. Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!! Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο.. Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις.. Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο.. Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως.. γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη.. Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι.. Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει.. Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα.. Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...? Δεν ξερω τι αλλο να πω.. Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!! Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες.. Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα.. Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως.. Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!! Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!! Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο.. Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου.. Να εισαι παντα καλα..!

Hapryland εγραψε Γεια σας κορίτσια. Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται; Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας. Φιλια πολλα!! Happyland καλησπερα.. Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει.. Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες.. Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση?? Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη.. Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε.. Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος.. Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ??????? πειτε μου... Ποια θα ειναι η ζωη του? ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι? ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του? Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του? ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας? Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του? Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο????? Εμεις...??? Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα? Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις... Αρχιζει ο γολγοθας.. Το οικονομικο? Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα.. φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της.. Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!! Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο.. Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις.. Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο.. Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως.. γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη.. Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι.. Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει.. Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα.. Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...? Δεν ξερω τι αλλο να πω.. Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!! Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες.. Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα.. Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως.. Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!! Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!! Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο.. Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου.. Να εισαι παντα καλα..!

Hapryland εγραψε Γεια σας κορίτσια. Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται; Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας. Φιλια πολλα!! Happyland καλησπερα.. Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει.. Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες.. Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση?? Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη.. Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε.. Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος.. Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ??????? πειτε μου... Ποια θα ειναι η ζωη του? ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι? ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του? Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του? ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας? Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του? Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο????? Εμεις...??? Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα? Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις... Αρχιζει ο γολγοθας.. Το οικονομικο? Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα.. φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της.. Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!! Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο.. Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις.. Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο.. Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως.. γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη.. Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι.. Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει.. Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα.. Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...? Δεν ξερω τι αλλο να πω.. Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!! Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες.. Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα.. Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως.. Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!! Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!! Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο.. Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου.. Να εισαι παντα καλα..!

και εγω εβγαλα μια στην εγκυμοσυνη,αλλα δεν με ενοχλουσε καθολου.. το καλο ειναι πως μολις γεννησα εφυγε τελειως.. Και εγω με πολυ καθαριοτητα το αντιμετωπισα,χωρις κρεμες..

και εγω εβγαλα μια στην εγκυμοσυνη,αλλα δεν με ενοχλουσε καθολου.. το καλο ειναι πως μολις γεννησα εφυγε τελειως.. Και εγω με πολυ καθαριοτητα το αντιμετωπισα,χωρις κρεμες..

και εγω εβγαλα μια στην εγκυμοσυνη,αλλα δεν με ενοχλουσε καθολου.. το καλο ειναι πως μολις γεννησα εφυγε τελειως.. Και εγω με πολυ καθαριοτητα το αντιμετωπισα,χωρις κρεμες..

και εγω εβγαλα μια στην εγκυμοσυνη,αλλα δεν με ενοχλουσε καθολου.. το καλο ειναι πως μολις γεννησα εφυγε τελειως.. Και εγω με πολυ καθαριοτητα το αντιμετωπισα,χωρις κρεμες..

ΑΧΟΥΟΥΟΥ!!!:woohoo: :woohoo: :woohoo: Σπυριδουλα μου ειναι πανεμορφες οι κορουλες σου!!! Πω πω!! Να ναι παντα καλα και δυνατες!!!!!! Να σου ζησουν!!!

ΑΧΟΥΟΥΟΥ!!!:woohoo: :woohoo: :woohoo: Σπυριδουλα μου ειναι πανεμορφες οι κορουλες σου!!! Πω πω!! Να ναι παντα καλα και δυνατες!!!!!! Να σου ζησουν!!!

ΑΧΟΥΟΥΟΥ!!!:woohoo: :woohoo: :woohoo: Σπυριδουλα μου ειναι πανεμορφες οι κορουλες σου!!! Πω πω!! Να ναι παντα καλα και δυνατες!!!!!! Να σου ζησουν!!!

ΑΧΟΥΟΥΟΥ!!!:woohoo: :woohoo: :woohoo: Σπυριδουλα μου ειναι πανεμορφες οι κορουλες σου!!! Πω πω!! Να ναι παντα καλα και δυνατες!!!!!! Να σου ζησουν!!!

sofiaeva να σου ζησει η κορακλα σου! ειναι παρα πολυ ομορφη και αυτα τα ματια....!!!!!!!!! Αχ,αυτα τα ματια!!!!!!!!!!! φτου φτου!!!!!

sofiaeva να σου ζησει η κορακλα σου! ειναι παρα πολυ ομορφη και αυτα τα ματια....!!!!!!!!! Αχ,αυτα τα ματια!!!!!!!!!!! φτου φτου!!!!!

sofiaeva να σου ζησει η κορακλα σου! ειναι παρα πολυ ομορφη και αυτα τα ματια....!!!!!!!!! Αχ,αυτα τα ματια!!!!!!!!!!! φτου φτου!!!!!

sofiaeva να σου ζησει η κορακλα σου! ειναι παρα πολυ ομορφη και αυτα τα ματια....!!!!!!!!! Αχ,αυτα τα ματια!!!!!!!!!!! φτου φτου!!!!!

κοριτσια εμενα ειναι η μπουμπου μου 10 μηνων 7.800 και 70 ποντους.. Μamy ο γιατρος τι σου λεει..οντως νομιζω πως ειναι πολλα τα κιλα.. εγω που τον ρωτησα αν ειναι χοντρουλα γιατι ετσι μου φαινοταν μου ειπε πως ειναι μια χαρα!! Εμενα ο γιατρος μας δεν αφηνει να τρωει καθολου κρεμες ετοιμες γιατι παχαινουν και ουτε σουπες με ζυμαρικο.. Εσυ τι της δινεις?

κοριτσια εμενα ειναι η μπουμπου μου 10 μηνων 7.800 και 70 ποντους.. Μamy ο γιατρος τι σου λεει..οντως νομιζω πως ειναι πολλα τα κιλα.. εγω που τον ρωτησα αν ειναι χοντρουλα γιατι ετσι μου φαινοταν μου ειπε πως ειναι μια χαρα!! Εμενα ο γιατρος μας δεν αφηνει να τρωει καθολου κρεμες ετοιμες γιατι παχαινουν και ουτε σουπες με ζυμαρικο.. Εσυ τι της δινεις?

κοριτσια εμενα ειναι η μπουμπου μου 10 μηνων 7.800 και 70 ποντους.. Μamy ο γιατρος τι σου λεει..οντως νομιζω πως ειναι πολλα τα κιλα.. εγω που τον ρωτησα αν ειναι χοντρουλα γιατι ετσι μου φαινοταν μου ειπε πως ειναι μια χαρα!! Εμενα ο γιατρος μας δεν αφηνει να τρωει καθολου κρεμες ετοιμες γιατι παχαινουν και ουτε σουπες με ζυμαρικο.. Εσυ τι της δινεις?

κοριτσια εμενα ειναι η μπουμπου μου 10 μηνων 7.800 και 70 ποντους.. Μamy ο γιατρος τι σου λεει..οντως νομιζω πως ειναι πολλα τα κιλα.. εγω που τον ρωτησα αν ειναι χοντρουλα γιατι ετσι μου φαινοταν μου ειπε πως ειναι μια χαρα!! Εμενα ο γιατρος μας δεν αφηνει να τρωει καθολου κρεμες ετοιμες γιατι παχαινουν και ουτε σουπες με ζυμαρικο.. Εσυ τι της δινεις?