stavroula7

Gogo, δες ένα άρθρο από το περιοδικό VITA (http://www.vita.gr/html/ent/249/ent.1249.asp).Είναι λίγο παλιό και ίσως έχουν αλλάξει στο μεταξύ τα δεδομένα. Πληροφοριακά εγώ που μένω εκτός Αθήνας απευθύνθηκα σε ιδιωτική τράπεζα. Να φυλάξω τα βλαστοκύτταρα του μωρού μου; Nίκη Ψάλτη 10 Οκτωβρίου 2006 H συντάκτριά μας Nίκη Ψάλτη απευθύνθηκε στην κ. Γιούλα Bάρλα-Λευθεριώτη, διευθύντρια του Aνοσοβιολογικού Tμήματος στο Mαιευτήριο «Έλενα Bενιζέλου», και στην κ. Bάσια Γκιόκα, υπεύθυνη Ποιοτικού Eλέγχου της Δημόσιας Tράπεζας Oμφαλοπλακουντιακού Αίματος, και σας απαντά. Kαταλαβαίνω τον προβληματισμό σας, γιατί έχω βρεθεί στη θέση σας: Όταν ήμουν έγκυος στην κόρη μου, έμαθα για τη δυνατότητα να φυλάξω τα βλαστοκύτταρα του ομφάλιου λώρου της μόλις γεννηθεί. Όταν είσαι έγκυος, δεν παίρνεις αψήφιστα οποιαδήποτε πληροφορία για την υγεία του μωρού που θα φέρεις στον κόσμο. Σκέφτεσαι μήπως μελλοντικά έρθεις αντιμέτωπη με τις συνέπειες της όποιας αρνητικής σου απόφασης. Kαι παρότι τελικά δεν προχώρησα στη φύλαξη των κυττάρων, γιατί γέννησα εσπευσμένα, εντούτοις ήθελα να ψάξω σε βάθος το θέμα και η επιστολή σας μου έδωσε την ευκαιρία. Tο αίμα που λαμβάνεται από τον ομφάλιο λώρο, αφού αυτός αποκοπεί από το μωρό, είναι πολύτιμο, όπως μου εξήγησε η κ. Bάρλα, διευθύντρια του Aνοσοβιολογικού Tμήματος στο Mαιευτήριο «Έλενα Bενιζέλου». Kαι αυτό επειδή περιέχει κύτταρα που «φτιάχνουν» αίμα (αιμοποιητικά) και τα οποία αποδεδειγμένα συμβάλλουν στην ίαση αιματολογικών νοσημάτων, όπως η λευχαιμία. H κρυοσυντήρηση των κυττάρων του ομφάλιου λώρου που σας πρότεινε ο γυναικολόγος σας, λοιπόν, είναι μια κίνηση που μπορεί να σώσει ζωές. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν δύο ειδών τράπεζες κρυοσυντήρησης: oι δημόσιες και οι ιδιωτικές. H διαφορά τους δεν είναι μόνο στο κόστος (δωρεάν στη Δημόσια Tράπεζα, περί τα 1.500 ­ άπαξ και 100 ­ ετησίως στις ιδιωτικές). Oι Δημόσιες Tράπεζες λειτουργούν όπως η αιμοδοσία: «δίνουμε όλοι για όλους». Δίνοντας το αίμα από τον ομφάλιο λώρο του παιδιού σας εκεί, ουσιαστικά κάνετε «δωρεά οργάνου», για την ακρίβεια, αιμοποιητικών κυττάρων που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον πάσχοντα μυελό των οστών σε ασθενείς που χρειάζονται μεταμόσχευση. Kάθε χρόνο πραγματοποιούνται παγκοσμίως περισσότερες από 1.500 μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών με μονάδες αίματος από τις δημόσιες τράπεζες (συνολικά έχουν πραγματοποιηθεί 8.000 μεταμοσχεύσεις). Στις ιδιωτικές τράπεζες, η φύλαξη του αίματος είναι προσωπική - προορίζεται για τον ίδιο το δότη ή την άμεση οικογένειά του. Ωστόσο, οι «προσωπικές» μονάδες αίματος είναι απίθανο να χρησιμοποιηθούν για μεταμόσχευση μυελού των οστών στο ίδιο το παιδί. Γιατί; Eπειδή εάν το παιδί παρουσιάσει ένα αιματολογικό νόσημα, τότε είναι πιθανό να είναι «άρρωστο» και το αίμα του ομφάλιου λώρου του. Mέχρι σήμερα, καμία από τις φυλασσόμενες «προσωπικές» μονάδες αίματος δεν έχει χρησιμοποιηθεί για μεταμόσχευση μυελού των οστών σε αιματολογικά νοσήματα. «Στα δώδεκα χρόνια λειτουργίας των ιδιωτικών τραπεζών, έχουν χρησιμοποιηθεί 10 “προσωπικές” μονάδες αίματος για την αντιμετώπιση νευροβλαστώματος (είδος κακοήθειας) στον εγκέφαλο. Bέβαια, η ιδιωτική φύλαξη των κυττάρων του ομφάλιου λώρου προβάλλεται ως μια μελλοντική επένδυση υγείας. Tα κύτταρα αυτά ίσως προσφέρουν μελλοντικά θεραπεία σε διάφορες παθήσεις», μου εξήγησε η κ. Γκιόκα, υπεύθυνη ποιοτικού ελέγχου, συλλογής, επεξεργασίας και κρυοκατάψυξης της Δημόσιας Τράπεζας Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος του Iδρύματος Iατροβιολογικών Eρευνών. Όσον αφορά τις έρευνες για τα βλαστοκύτταρα -που θεωρούνται ότι κρατούν το «κλειδί» για τη θεραπεία πολλών ασθενειών-, αυτές δεν αφορούν τα κύτταρα του ομφάλιου λώρου. «Aυτή είναι και η συνήθης παρανόηση των γονιών», τόνισε η κ. Γκιόκα, που εξηγεί στους γονείς ότι εκτός από τα αιμοποιητικά «βλαστοκύτταρα» του ομφάλιου λώρου, υπάρχουν και αυτά του εμβρύου των τριών εβδομάδων, που μπορούν να διαφοροποιηθούν σε οποιονδήποτε ιστό ή όργανο του σώματος. Φυσικά, κανείς δεν ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον της Iατρικής. Aλλά ακόμη και αν μελλοντικά η «προσωπική» χρήση των αιμοποιητικών κυττάρων (όπως αυτά του ομφάλιου λώρου) διευρυνθεί, μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτά. «Πηγή των αιμοποιητικών κυττάρων δεν είναι μόνο το αίμα του ομφάλιου λώρου, αλλά και το ίδιο μας το αίμα», μου εξήγησε η κ. Bάρλα. «Eξηγώ στους γονείς όλες τις επιλογές και τους αφήνω να αποφασίσουν μόνοι τους αν θα δωρίσουν τα βλαστοκύτταρα του μωρού τους στη Δημόσια Tράπεζα ή αν θα προτιμήσουν την ιδιωτική φύλαξη», μου τόνισε η κ. Γκιόκα. Πώς γίνεται η λήψη του αίματος Δημόσια Tράπεζα Mια νοσηλεύτρια παρίσταται στον τοκετό, κατόπιν συνεννόησης, και συλλέγει το αίμα του ομφάλιου λώρου. Iδιωτικές Tράπεζες Σας αποστέλλεται το kit (συσκευασία) για τη συλλογή του αίματος, το οποίο χρησιμοποιεί ο μαιευτήρας. Φύλαξη βλαστοκυττάρων για το αδελφάκι του; Όταν υπάρχει στην οικογένεια ένα παιδί που ήδη πάσχει από αιματολογικό νόσημα, τότε η λήψη του ομφαλοπλακουντιακού αίματος από το νεογέννητο αδελφάκι του μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε μαιευτήριο της Eλλάδας, κατόπιν εντολής του παιδιάτρου, και να αποθηκευτεί στη Δημόσια Tράπεζα δωρεάν. Πρόκειται για την «κατευθυνόμενη φύλαξη», όπου η μονάδα αίματος που λαμβάνεται προορίζεται για ένα συγκεκριμένο ασθενή. H πιθανότητα τα δύο αδέλφια να είναι ιστοσυμβατά είναι 25%. info Δημόσια Tράπεζα Oμφαλοπλακουντιακού Aίματος. Ίδρυμα Iατροβιολογικών Eρευνών της Aκαδημίας Aθηνών, τηλ.: 210-6597341-351. H Δημόσια Tράπεζα συνεργάζεται με το Μαιευτήριο «Έλενα Bενιζέλου» και το «Aττικό» Nοσοκομείο. Kάθε Tρίτη γίνεται ενημέρωση γονέων κατόπιν ραντεβού. Eνημέρωση γονέων γίνεται και στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού στο «Έλενα Bενιζέλου». Iδιωτικές Tράπεζες Oμφαλοπλακουντιακού Aίματος. Iδιωτικές τράπεζες δραστηριοποιούνται στην Eλλάδα είτε ως παραρτήματα ξένων τραπεζών (που σημαίνει ότι το αίμα αποστέλλεται στο εξωτερικό) είτε με έδρα την Eλλάδα. Ωστόσο, η αρμόδια αρχή (ο Eθνικός Oργανισμός Mεταμοσχεύσεων) δεν είναι ενημερωμένη για τις ιδιωτικές τράπεζες, το πλαίσιο λειτουργίας των οποίων ακόμη δεν έχει θεσμοθετηθεί.

pebi έγραψε: Συγνώμη Pebi, και τους μπαμπάδες για τα οικογενειακά βάρη δεν τους έχουμε; Εγώ, πάντως, μόνο μια φορά σήκωσα το καρεκλάκι με το παιδί, όλες τις άλλες φορές το σήκωνε ο άντρας μου, γιατί έχεις δίκιο ότι είναι βαρύ. Πάντως, εμένα με βόλεψε ακόμη και ως καρεκλάκι φαγητού όταν πηγαίναμε μερικές μέρες να μείνουμε στη γιαγιά ή για επίσκεψη σε κανένα φιλικό σπίτι και έπρεπε να δώσω στο παιδί το φαγάκι του.

pebi έγραψε: Συγνώμη Pebi, και τους μπαμπάδες για τα οικογενειακά βάρη δεν τους έχουμε; Εγώ, πάντως, μόνο μια φορά σήκωσα το καρεκλάκι με το παιδί, όλες τις άλλες φορές το σήκωνε ο άντρας μου, γιατί έχεις δίκιο ότι είναι βαρύ. Πάντως, εμένα με βόλεψε ακόμη και ως καρεκλάκι φαγητού όταν πηγαίναμε μερικές μέρες να μείνουμε στη γιαγιά ή για επίσκεψη σε κανένα φιλικό σπίτι και έπρεπε να δώσω στο παιδί το φαγάκι του.

pebi έγραψε: Συγνώμη Pebi, και τους μπαμπάδες για τα οικογενειακά βάρη δεν τους έχουμε; Εγώ, πάντως, μόνο μια φορά σήκωσα το καρεκλάκι με το παιδί, όλες τις άλλες φορές το σήκωνε ο άντρας μου, γιατί έχεις δίκιο ότι είναι βαρύ. Πάντως, εμένα με βόλεψε ακόμη και ως καρεκλάκι φαγητού όταν πηγαίναμε μερικές μέρες να μείνουμε στη γιαγιά ή για επίσκεψη σε κανένα φιλικό σπίτι και έπρεπε να δώσω στο παιδί το φαγάκι του.

kklap, καταρχάς μη σε πιάνει τέτοιος πανικός. Θα δεις εκ των υστέρων ότι κακώς αγχώνεσαι. Λοιπόν, εγώ επειδή για τον ύπνο του παιδιού για τους 4-5 πρώτους μήνες είχα δανειστεί από την αδελφή μου το καλάθι, προτίμησα ένα καρότσι που συνδυάζεται με καρεκλάκι αυτοκινήτου (πληροφοριακά το Venezia της Peg-Perego, δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμη). Αυτό σημαίνει ότι το καρεκλάκι του αυτοκινήτου εφαρμόζει στο καρότσι ως επιλέον εξάρτημα. Το καρεκλάκι αυτό το είχαμε για 10 μήνες. Και όταν πηγαίναμε επίσκεψη, βγάζαμε το καρεκλάκι από το αυτοκίνητο και το βάζαμε στο πάτωμα ή στον καναπέ και το παιδί είχε το χώρο χωρίς να χρειάζεται να το έχουμε συνέχεια αγκαλιά, απλώς με προσοχή όταν μεγάλωσε να μην το φέρει τούμπα. Καμμιά φορά έριχνε και κανέναν υπνάκο. Η αλλαγή σε μεγαλύτερο καρεκλάκι γίνεται όχι λόγω βάρους (η κόρη μου είναι σχεδόν 18 μηνών και είναι περίπου 10.800) αλλά γιατί τα βρεφικά καθίσματα μπαίνουν με φορά προς τα πίσω, δηλ. το παιδί βλέπει το πίσω παμπρίζ. Το ζήτημα είναι ότι ειδικά όσον αφορά το καρότσι ψιλομετάνιωσα που το πήρα έτσι εξοπλισμένο με όλα τα κομφόρ και ακριβό, γιατί το χρησιμοποιήσαμε πολύ λίγο. Να φανταστείς ότι η κόρη μου γεννήθηκε το Μάρτιο και το χρησιμοποιήσαμε μόνο από Μάιο- τους δυο πρώτους μήνες δεν την έβγαζα έξω, φαντάζομαι ούτε εσύ θα βγάζεις το μωρό μέσα στο χειμώνα- μέχρι Νοέμβριο (και κατά βάση το καλοκαίρι). Ένα μάλιστα σαν καλυμματάκι με φερμουάρ για να σκεπάζεται το μωράκι ούτε που το χρειαστήκαμε. Το Δεκέμβρη πήραμε ένα ελαφρύ καρότσι μπαστούνι, γιατί θέλαμε να κάνουμε ένα ταξίδι από Θεσ/νίκη για Αθήνα και το άλλο έπιανε πάνω από το μισό πόρτ μπαγκάζ (και μιλάμε για αυτοκίνητο με μεγάλο πορτ μπαγκάζ). Το καρότσι-μπαστούνι το χρησιμοποιύμε μέχρι τώρα και τα έβγαλε τα λεφτά σε αντίθεση με το άλλο. Ελπίζω αν και φλύαρη, να σε βοήθησα λίγο.

kklap, καταρχάς μη σε πιάνει τέτοιος πανικός. Θα δεις εκ των υστέρων ότι κακώς αγχώνεσαι. Λοιπόν, εγώ επειδή για τον ύπνο του παιδιού για τους 4-5 πρώτους μήνες είχα δανειστεί από την αδελφή μου το καλάθι, προτίμησα ένα καρότσι που συνδυάζεται με καρεκλάκι αυτοκινήτου (πληροφοριακά το Venezia της Peg-Perego, δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμη). Αυτό σημαίνει ότι το καρεκλάκι του αυτοκινήτου εφαρμόζει στο καρότσι ως επιλέον εξάρτημα. Το καρεκλάκι αυτό το είχαμε για 10 μήνες. Και όταν πηγαίναμε επίσκεψη, βγάζαμε το καρεκλάκι από το αυτοκίνητο και το βάζαμε στο πάτωμα ή στον καναπέ και το παιδί είχε το χώρο χωρίς να χρειάζεται να το έχουμε συνέχεια αγκαλιά, απλώς με προσοχή όταν μεγάλωσε να μην το φέρει τούμπα. Καμμιά φορά έριχνε και κανέναν υπνάκο. Η αλλαγή σε μεγαλύτερο καρεκλάκι γίνεται όχι λόγω βάρους (η κόρη μου είναι σχεδόν 18 μηνών και είναι περίπου 10.800) αλλά γιατί τα βρεφικά καθίσματα μπαίνουν με φορά προς τα πίσω, δηλ. το παιδί βλέπει το πίσω παμπρίζ. Το ζήτημα είναι ότι ειδικά όσον αφορά το καρότσι ψιλομετάνιωσα που το πήρα έτσι εξοπλισμένο με όλα τα κομφόρ και ακριβό, γιατί το χρησιμοποιήσαμε πολύ λίγο. Να φανταστείς ότι η κόρη μου γεννήθηκε το Μάρτιο και το χρησιμοποιήσαμε μόνο από Μάιο- τους δυο πρώτους μήνες δεν την έβγαζα έξω, φαντάζομαι ούτε εσύ θα βγάζεις το μωρό μέσα στο χειμώνα- μέχρι Νοέμβριο (και κατά βάση το καλοκαίρι). Ένα μάλιστα σαν καλυμματάκι με φερμουάρ για να σκεπάζεται το μωράκι ούτε που το χρειαστήκαμε. Το Δεκέμβρη πήραμε ένα ελαφρύ καρότσι μπαστούνι, γιατί θέλαμε να κάνουμε ένα ταξίδι από Θεσ/νίκη για Αθήνα και το άλλο έπιανε πάνω από το μισό πόρτ μπαγκάζ (και μιλάμε για αυτοκίνητο με μεγάλο πορτ μπαγκάζ). Το καρότσι-μπαστούνι το χρησιμοποιύμε μέχρι τώρα και τα έβγαλε τα λεφτά σε αντίθεση με το άλλο. Ελπίζω αν και φλύαρη, να σε βοήθησα λίγο.

kklap, καταρχάς μη σε πιάνει τέτοιος πανικός. Θα δεις εκ των υστέρων ότι κακώς αγχώνεσαι. Λοιπόν, εγώ επειδή για τον ύπνο του παιδιού για τους 4-5 πρώτους μήνες είχα δανειστεί από την αδελφή μου το καλάθι, προτίμησα ένα καρότσι που συνδυάζεται με καρεκλάκι αυτοκινήτου (πληροφοριακά το Venezia της Peg-Perego, δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμη). Αυτό σημαίνει ότι το καρεκλάκι του αυτοκινήτου εφαρμόζει στο καρότσι ως επιλέον εξάρτημα. Το καρεκλάκι αυτό το είχαμε για 10 μήνες. Και όταν πηγαίναμε επίσκεψη, βγάζαμε το καρεκλάκι από το αυτοκίνητο και το βάζαμε στο πάτωμα ή στον καναπέ και το παιδί είχε το χώρο χωρίς να χρειάζεται να το έχουμε συνέχεια αγκαλιά, απλώς με προσοχή όταν μεγάλωσε να μην το φέρει τούμπα. Καμμιά φορά έριχνε και κανέναν υπνάκο. Η αλλαγή σε μεγαλύτερο καρεκλάκι γίνεται όχι λόγω βάρους (η κόρη μου είναι σχεδόν 18 μηνών και είναι περίπου 10.800) αλλά γιατί τα βρεφικά καθίσματα μπαίνουν με φορά προς τα πίσω, δηλ. το παιδί βλέπει το πίσω παμπρίζ. Το ζήτημα είναι ότι ειδικά όσον αφορά το καρότσι ψιλομετάνιωσα που το πήρα έτσι εξοπλισμένο με όλα τα κομφόρ και ακριβό, γιατί το χρησιμοποιήσαμε πολύ λίγο. Να φανταστείς ότι η κόρη μου γεννήθηκε το Μάρτιο και το χρησιμοποιήσαμε μόνο από Μάιο- τους δυο πρώτους μήνες δεν την έβγαζα έξω, φαντάζομαι ούτε εσύ θα βγάζεις το μωρό μέσα στο χειμώνα- μέχρι Νοέμβριο (και κατά βάση το καλοκαίρι). Ένα μάλιστα σαν καλυμματάκι με φερμουάρ για να σκεπάζεται το μωράκι ούτε που το χρειαστήκαμε. Το Δεκέμβρη πήραμε ένα ελαφρύ καρότσι μπαστούνι, γιατί θέλαμε να κάνουμε ένα ταξίδι από Θεσ/νίκη για Αθήνα και το άλλο έπιανε πάνω από το μισό πόρτ μπαγκάζ (και μιλάμε για αυτοκίνητο με μεγάλο πορτ μπαγκάζ). Το καρότσι-μπαστούνι το χρησιμοποιύμε μέχρι τώρα και τα έβγαλε τα λεφτά σε αντίθεση με το άλλο. Ελπίζω αν και φλύαρη, να σε βοήθησα λίγο.

Καλώς όρισες Μελίνα!!! Να χαίρεσαι τα μωρά σου. Τι θετικός άνθρωπος που είσαι! Ειλικρινά σε ζηλεύω, καθώς διάβασα για την απώλεια που είχες. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να χάνει μια μητέρα το παιδί της. Σε θαυμάζω για τη δύναμη ψυχής που έδειξες. Μακάρι να είσαι πάντα μια happymummy. Εννοείται ότι το όνομα μου είναι Σταυρούλα (τόσο απαίσιο για να είναι ψευδώνυμο) και τα σχετικά με την ηλικία της ζουζούκας μου είναι παρακάτω...

Καλώς όρισες Μελίνα!!! Να χαίρεσαι τα μωρά σου. Τι θετικός άνθρωπος που είσαι! Ειλικρινά σε ζηλεύω, καθώς διάβασα για την απώλεια που είχες. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να χάνει μια μητέρα το παιδί της. Σε θαυμάζω για τη δύναμη ψυχής που έδειξες. Μακάρι να είσαι πάντα μια happymummy. Εννοείται ότι το όνομα μου είναι Σταυρούλα (τόσο απαίσιο για να είναι ψευδώνυμο) και τα σχετικά με την ηλικία της ζουζούκας μου είναι παρακάτω...

Καλώς όρισες Μελίνα!!! Να χαίρεσαι τα μωρά σου. Τι θετικός άνθρωπος που είσαι! Ειλικρινά σε ζηλεύω, καθώς διάβασα για την απώλεια που είχες. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να χάνει μια μητέρα το παιδί της. Σε θαυμάζω για τη δύναμη ψυχής που έδειξες. Μακάρι να είσαι πάντα μια happymummy. Εννοείται ότι το όνομα μου είναι Σταυρούλα (τόσο απαίσιο για να είναι ψευδώνυμο) και τα σχετικά με την ηλικία της ζουζούκας μου είναι παρακάτω...

Και η κόρη μου προτιμούσε το σκέτο ρυζάλευρο από το ρυζάλευρο βανίλια, το οποίο είναι πιο γλυκό, οπότε και εγώ ακολούθησα τις προτιμήσεις της. Το αραίωνα με νερό τόσο ώστε να γίνει μια αραιή κρεμούλα, ούτε να χύνεται ούτε στόκος και αυτό γιατί καναδυό φορές που επιχείρησα την αραίωση με γάλα έκανε εμετό. Όσον αφορά τις μεζούρες ξεκινάς σταδιακά για να φτάσεις περίπου στις 6 μεζούρες, η μικρή μου σε κάποια φάση έτρωγε και εφτά. Πάντως αν δεις ότι αρέσει στο μωράκι σου, νομίζω ότι μπορείς να αυξάνεις πιο γρήγορα τη δοσολογία από μισή μεζούρα την ημέρα. Η κρεμούλα θα αντικαταστήσει το απογευματινό γάλα σε ένα μενού 5 γευμάτων. Σε λίγο θα μπει και η φρουτόκρεμα που εγώ τουλάχιστον την έδινα ως δεκατιανό. Επειδή όμως της έδινα φρέσκα φρούτα αλεσμένα στο μπλέντερ, όταν ήταν να βγούμε το πρωί προτιμούσα να πάρω μαζί μου το ρυζάλευρο, που ετοιμάζεται πολύ εύκολα.Αυτό σημαίνει ότι δεν τρέχει και τίποτα αν αλλάξεις τη σειρά των γευμάτων. Απλώς εγώ διαπίστωσα ότι δίνοντας τη φρουτόκρεμα το πρωί, είχε μια καλύτερη σειρά στις "ενεργοποιήσεις" της (να κάνει κακάκια). Όσο να΄ναι το ρυζάλευρο είναι λίγο "στουπωτικό". Τυρογαριδάκι, ελπίζω να σε βοήθησα.

Και η κόρη μου προτιμούσε το σκέτο ρυζάλευρο από το ρυζάλευρο βανίλια, το οποίο είναι πιο γλυκό, οπότε και εγώ ακολούθησα τις προτιμήσεις της. Το αραίωνα με νερό τόσο ώστε να γίνει μια αραιή κρεμούλα, ούτε να χύνεται ούτε στόκος και αυτό γιατί καναδυό φορές που επιχείρησα την αραίωση με γάλα έκανε εμετό. Όσον αφορά τις μεζούρες ξεκινάς σταδιακά για να φτάσεις περίπου στις 6 μεζούρες, η μικρή μου σε κάποια φάση έτρωγε και εφτά. Πάντως αν δεις ότι αρέσει στο μωράκι σου, νομίζω ότι μπορείς να αυξάνεις πιο γρήγορα τη δοσολογία από μισή μεζούρα την ημέρα. Η κρεμούλα θα αντικαταστήσει το απογευματινό γάλα σε ένα μενού 5 γευμάτων. Σε λίγο θα μπει και η φρουτόκρεμα που εγώ τουλάχιστον την έδινα ως δεκατιανό. Επειδή όμως της έδινα φρέσκα φρούτα αλεσμένα στο μπλέντερ, όταν ήταν να βγούμε το πρωί προτιμούσα να πάρω μαζί μου το ρυζάλευρο, που ετοιμάζεται πολύ εύκολα.Αυτό σημαίνει ότι δεν τρέχει και τίποτα αν αλλάξεις τη σειρά των γευμάτων. Απλώς εγώ διαπίστωσα ότι δίνοντας τη φρουτόκρεμα το πρωί, είχε μια καλύτερη σειρά στις "ενεργοποιήσεις" της (να κάνει κακάκια). Όσο να΄ναι το ρυζάλευρο είναι λίγο "στουπωτικό". Τυρογαριδάκι, ελπίζω να σε βοήθησα.

Και η κόρη μου προτιμούσε το σκέτο ρυζάλευρο από το ρυζάλευρο βανίλια, το οποίο είναι πιο γλυκό, οπότε και εγώ ακολούθησα τις προτιμήσεις της. Το αραίωνα με νερό τόσο ώστε να γίνει μια αραιή κρεμούλα, ούτε να χύνεται ούτε στόκος και αυτό γιατί καναδυό φορές που επιχείρησα την αραίωση με γάλα έκανε εμετό. Όσον αφορά τις μεζούρες ξεκινάς σταδιακά για να φτάσεις περίπου στις 6 μεζούρες, η μικρή μου σε κάποια φάση έτρωγε και εφτά. Πάντως αν δεις ότι αρέσει στο μωράκι σου, νομίζω ότι μπορείς να αυξάνεις πιο γρήγορα τη δοσολογία από μισή μεζούρα την ημέρα. Η κρεμούλα θα αντικαταστήσει το απογευματινό γάλα σε ένα μενού 5 γευμάτων. Σε λίγο θα μπει και η φρουτόκρεμα που εγώ τουλάχιστον την έδινα ως δεκατιανό. Επειδή όμως της έδινα φρέσκα φρούτα αλεσμένα στο μπλέντερ, όταν ήταν να βγούμε το πρωί προτιμούσα να πάρω μαζί μου το ρυζάλευρο, που ετοιμάζεται πολύ εύκολα.Αυτό σημαίνει ότι δεν τρέχει και τίποτα αν αλλάξεις τη σειρά των γευμάτων. Απλώς εγώ διαπίστωσα ότι δίνοντας τη φρουτόκρεμα το πρωί, είχε μια καλύτερη σειρά στις "ενεργοποιήσεις" της (να κάνει κακάκια). Όσο να΄ναι το ρυζάλευρο είναι λίγο "στουπωτικό". Τυρογαριδάκι, ελπίζω να σε βοήθησα.

Δεν ξέρω τι να σου πω. Δεν ξέρω ποιά λόγια παρηγοριάς μπορούν να σε βοηθήσουν. Και να σου πω το αυτονόητο, να κάνεις κουράγιο δεν είναι αρκετό, ίσως και να ακούγεται ανόητο. Φαντάζομαι μόνο πόσο θυμό νιώθεις για την αδικία αυτή που σας βρήκε, αλλά όσα και να σου πούμε μόνο εσύ ξέρεις πόσο δύσκολα είναι. Βλέπω και τον άντρα μου που έχασε τον πατέρα του όταν ήταν 10 χρόνων και όμως ακόμη και τώρα μετά από 25 σχεδόν χρόνια η απώλεια τον πονάει....

Δεν ξέρω τι να σου πω. Δεν ξέρω ποιά λόγια παρηγοριάς μπορούν να σε βοηθήσουν. Και να σου πω το αυτονόητο, να κάνεις κουράγιο δεν είναι αρκετό, ίσως και να ακούγεται ανόητο. Φαντάζομαι μόνο πόσο θυμό νιώθεις για την αδικία αυτή που σας βρήκε, αλλά όσα και να σου πούμε μόνο εσύ ξέρεις πόσο δύσκολα είναι. Βλέπω και τον άντρα μου που έχασε τον πατέρα του όταν ήταν 10 χρόνων και όμως ακόμη και τώρα μετά από 25 σχεδόν χρόνια η απώλεια τον πονάει....

Δεν ξέρω τι να σου πω. Δεν ξέρω ποιά λόγια παρηγοριάς μπορούν να σε βοηθήσουν. Και να σου πω το αυτονόητο, να κάνεις κουράγιο δεν είναι αρκετό, ίσως και να ακούγεται ανόητο. Φαντάζομαι μόνο πόσο θυμό νιώθεις για την αδικία αυτή που σας βρήκε, αλλά όσα και να σου πούμε μόνο εσύ ξέρεις πόσο δύσκολα είναι. Βλέπω και τον άντρα μου που έχασε τον πατέρα του όταν ήταν 10 χρόνων και όμως ακόμη και τώρα μετά από 25 σχεδόν χρόνια η απώλεια τον πονάει....

Καλά Stardust εκτός από τον ίδιο παιδίατρο έχουμε και τους ίδιους γυναικολόγους!!! Kαι για μένα που δε χρειάστηκα καμμία βοήθεια για να μείνω έγκυος, μόνο καλά λόγια έχω για τους αδελφούς Πράπα.

Καλά Stardust εκτός από τον ίδιο παιδίατρο έχουμε και τους ίδιους γυναικολόγους!!! Kαι για μένα που δε χρειάστηκα καμμία βοήθεια για να μείνω έγκυος, μόνο καλά λόγια έχω για τους αδελφούς Πράπα.

Καλά Stardust εκτός από τον ίδιο παιδίατρο έχουμε και τους ίδιους γυναικολόγους!!! Kαι για μένα που δε χρειάστηκα καμμία βοήθεια για να μείνω έγκυος, μόνο καλά λόγια έχω για τους αδελφούς Πράπα.

Natassa, την έχω ξαναγράψει αυτήν την απάντηση αλλά νομίζω ότι ταιριάζει γάντι σε όλες τις ερωτήσεις σου. Sorry, αν επαναλαμβάνομαι αλλά αυτό το κείμενο νομίζω ότι θα μπορούσα να το 'χω γραψει εγώ ή οποιαδήποτε άλλη μανούλα. ...Την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα ένα άρθρο στο I cook greek, το δωρεάν έντυπο που διανέμει το Cookshop. Είναι της Κάλιας Καστάνη και έχει τίτλο "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;". Σας παραθέτω ένα απόσπασμα: "... Σχεδόν κανένα παιδί δεν έρχεται σε ιδανικές συνθήκες, στον τέλειο γάμο, έρωτα, σχέση, όταν έχεις κανονίσει τα οικονομικο-επαγγελματικά σου, έχεις πάρει αμάξι και είσαι έτοιμος να "βάλεις μπροστά"-τι γελοία έκφραση, λες και τα μωρά σε περιμένουν κάπου και με το που θα βάλεις το κλειδί στη μίζα θα ξεπεταχτούν από κάποιο μυστήριο αναπαραγωγικό καυστήρα... Πριν αποκτήσω παιδί, είχα ένα κεφάλι γεμάτο απορίες-κουβάρια, έλεγα "δεν ξέρω", "μπορεί να μην είμαι φτιαγμένη γι'αυτό", ή "θα φτάσουν τα λεφτά;" και"τι θα γίνει με τη δουλειά, πώς θα λείψω;". Αποδείχτηκε πως όλα ήταν μια μεγάλη μπαρούφα, μιας και - το πιστεύω αυτό-σχεδόν κανείς δεν είναι έτοιμος να γίνει γονιός. Απλά τα μωρά έρχονται -ή δεν έρχονται-στο δικό τους ευλογημένο timing και το σύμπαν τους ήσυχα, σιωπηλά εισχωρεί μέσα στο δικό σου. Και βρίσκεις χρόνο, λεφτά, δουλειά, θέληση, αντοχή, δεξιότητες και αποθέματα αγάπης που ως τότε κοιμόντουσαν μέσα σε βουνά με αμφιβολίες. Θα γελάω όποτε βλέπω "Σ'αγαπώ, μ'αγαπάς" αλλά κάθε φορά που η Δήμητρα θα ρωτάει "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;" θα σηκώνομαι πάνω και θα ουρλιάζω "ΤΩΡΑ!". Αν θες και αν μπορεις, κάντο τώρα. Τι στα κομμάτια σε νοιάζει πότε τελειώνει αυτή η ζωή, όταν εσύ καθυστερείς τόσο να την αφήσεις να αρχίσει..."

Natassa, την έχω ξαναγράψει αυτήν την απάντηση αλλά νομίζω ότι ταιριάζει γάντι σε όλες τις ερωτήσεις σου. Sorry, αν επαναλαμβάνομαι αλλά αυτό το κείμενο νομίζω ότι θα μπορούσα να το 'χω γραψει εγώ ή οποιαδήποτε άλλη μανούλα. ...Την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα ένα άρθρο στο I cook greek, το δωρεάν έντυπο που διανέμει το Cookshop. Είναι της Κάλιας Καστάνη και έχει τίτλο "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;". Σας παραθέτω ένα απόσπασμα: "... Σχεδόν κανένα παιδί δεν έρχεται σε ιδανικές συνθήκες, στον τέλειο γάμο, έρωτα, σχέση, όταν έχεις κανονίσει τα οικονομικο-επαγγελματικά σου, έχεις πάρει αμάξι και είσαι έτοιμος να "βάλεις μπροστά"-τι γελοία έκφραση, λες και τα μωρά σε περιμένουν κάπου και με το που θα βάλεις το κλειδί στη μίζα θα ξεπεταχτούν από κάποιο μυστήριο αναπαραγωγικό καυστήρα... Πριν αποκτήσω παιδί, είχα ένα κεφάλι γεμάτο απορίες-κουβάρια, έλεγα "δεν ξέρω", "μπορεί να μην είμαι φτιαγμένη γι'αυτό", ή "θα φτάσουν τα λεφτά;" και"τι θα γίνει με τη δουλειά, πώς θα λείψω;". Αποδείχτηκε πως όλα ήταν μια μεγάλη μπαρούφα, μιας και - το πιστεύω αυτό-σχεδόν κανείς δεν είναι έτοιμος να γίνει γονιός. Απλά τα μωρά έρχονται -ή δεν έρχονται-στο δικό τους ευλογημένο timing και το σύμπαν τους ήσυχα, σιωπηλά εισχωρεί μέσα στο δικό σου. Και βρίσκεις χρόνο, λεφτά, δουλειά, θέληση, αντοχή, δεξιότητες και αποθέματα αγάπης που ως τότε κοιμόντουσαν μέσα σε βουνά με αμφιβολίες. Θα γελάω όποτε βλέπω "Σ'αγαπώ, μ'αγαπάς" αλλά κάθε φορά που η Δήμητρα θα ρωτάει "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;" θα σηκώνομαι πάνω και θα ουρλιάζω "ΤΩΡΑ!". Αν θες και αν μπορεις, κάντο τώρα. Τι στα κομμάτια σε νοιάζει πότε τελειώνει αυτή η ζωή, όταν εσύ καθυστερείς τόσο να την αφήσεις να αρχίσει..."

Natassa, την έχω ξαναγράψει αυτήν την απάντηση αλλά νομίζω ότι ταιριάζει γάντι σε όλες τις ερωτήσεις σου. Sorry, αν επαναλαμβάνομαι αλλά αυτό το κείμενο νομίζω ότι θα μπορούσα να το 'χω γραψει εγώ ή οποιαδήποτε άλλη μανούλα. ...Την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα ένα άρθρο στο I cook greek, το δωρεάν έντυπο που διανέμει το Cookshop. Είναι της Κάλιας Καστάνη και έχει τίτλο "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;". Σας παραθέτω ένα απόσπασμα: "... Σχεδόν κανένα παιδί δεν έρχεται σε ιδανικές συνθήκες, στον τέλειο γάμο, έρωτα, σχέση, όταν έχεις κανονίσει τα οικονομικο-επαγγελματικά σου, έχεις πάρει αμάξι και είσαι έτοιμος να "βάλεις μπροστά"-τι γελοία έκφραση, λες και τα μωρά σε περιμένουν κάπου και με το που θα βάλεις το κλειδί στη μίζα θα ξεπεταχτούν από κάποιο μυστήριο αναπαραγωγικό καυστήρα... Πριν αποκτήσω παιδί, είχα ένα κεφάλι γεμάτο απορίες-κουβάρια, έλεγα "δεν ξέρω", "μπορεί να μην είμαι φτιαγμένη γι'αυτό", ή "θα φτάσουν τα λεφτά;" και"τι θα γίνει με τη δουλειά, πώς θα λείψω;". Αποδείχτηκε πως όλα ήταν μια μεγάλη μπαρούφα, μιας και - το πιστεύω αυτό-σχεδόν κανείς δεν είναι έτοιμος να γίνει γονιός. Απλά τα μωρά έρχονται -ή δεν έρχονται-στο δικό τους ευλογημένο timing και το σύμπαν τους ήσυχα, σιωπηλά εισχωρεί μέσα στο δικό σου. Και βρίσκεις χρόνο, λεφτά, δουλειά, θέληση, αντοχή, δεξιότητες και αποθέματα αγάπης που ως τότε κοιμόντουσαν μέσα σε βουνά με αμφιβολίες. Θα γελάω όποτε βλέπω "Σ'αγαπώ, μ'αγαπάς" αλλά κάθε φορά που η Δήμητρα θα ρωτάει "Εγώ πότε θα γίνω μάνα;" θα σηκώνομαι πάνω και θα ουρλιάζω "ΤΩΡΑ!". Αν θες και αν μπορεις, κάντο τώρα. Τι στα κομμάτια σε νοιάζει πότε τελειώνει αυτή η ζωή, όταν εσύ καθυστερείς τόσο να την αφήσεις να αρχίσει..."

Wendy, έχω να σου συστήσω έναν πολύ καλό γυναικολόγο στη Θεσ/νίκη, στον οποίο πηγαίνω και εγώ, ή μάλλον δύο (είναι αδέλφια, αναπληρωτές καθηγητές στο Πανεπιστήμιο και κάνουν εναλλάξ το ιατρείο). Το κακό είναι ότι έχουν πάρα-πάρα πολλές πελάτισσες και αυτό σημαίνει ότι είναι λίγο δύσκολη η προσωπική επαφή μαζί τους ενώ και η ώρα αναμονής στο ιατρείο έστω και με προγραμματισμένο ραντεβού είναι πολλή. Εγώ πάντως είμαι πολύ ευχαριστημένη, το ίδιο και η αδελφή μου - η καθεμιά μας έχει γεννήσει από ένα παιδάκι. Εγώ μάλιστα παλιότερα είχα κάνει και μια μικροεπέμβαση. Ειδικεύονται στην εξωσωματική -αχρείαστη να σου είναι όπως και σε μας.

Wendy, έχω να σου συστήσω έναν πολύ καλό γυναικολόγο στη Θεσ/νίκη, στον οποίο πηγαίνω και εγώ, ή μάλλον δύο (είναι αδέλφια, αναπληρωτές καθηγητές στο Πανεπιστήμιο και κάνουν εναλλάξ το ιατρείο). Το κακό είναι ότι έχουν πάρα-πάρα πολλές πελάτισσες και αυτό σημαίνει ότι είναι λίγο δύσκολη η προσωπική επαφή μαζί τους ενώ και η ώρα αναμονής στο ιατρείο έστω και με προγραμματισμένο ραντεβού είναι πολλή. Εγώ πάντως είμαι πολύ ευχαριστημένη, το ίδιο και η αδελφή μου - η καθεμιά μας έχει γεννήσει από ένα παιδάκι. Εγώ μάλιστα παλιότερα είχα κάνει και μια μικροεπέμβαση. Ειδικεύονται στην εξωσωματική -αχρείαστη να σου είναι όπως και σε μας.

Wendy, έχω να σου συστήσω έναν πολύ καλό γυναικολόγο στη Θεσ/νίκη, στον οποίο πηγαίνω και εγώ, ή μάλλον δύο (είναι αδέλφια, αναπληρωτές καθηγητές στο Πανεπιστήμιο και κάνουν εναλλάξ το ιατρείο). Το κακό είναι ότι έχουν πάρα-πάρα πολλές πελάτισσες και αυτό σημαίνει ότι είναι λίγο δύσκολη η προσωπική επαφή μαζί τους ενώ και η ώρα αναμονής στο ιατρείο έστω και με προγραμματισμένο ραντεβού είναι πολλή. Εγώ πάντως είμαι πολύ ευχαριστημένη, το ίδιο και η αδελφή μου - η καθεμιά μας έχει γεννήσει από ένα παιδάκι. Εγώ μάλιστα παλιότερα είχα κάνει και μια μικροεπέμβαση. Ειδικεύονται στην εξωσωματική -αχρείαστη να σου είναι όπως και σε μας.