AthinaK

Αχ λίγο κακάο έβαζα στο γάλα μου η καημένη και μετά είχαμε πάρτυ. Που να πιω κανονικό καφέ. Ευτυχώς εδώ υπάρχει καφές από δημητριακά και σερβίρεται σε πολλά καφέ. Εχω παρεα το κορίτσι μου που δεν λέει να κοιμηθεί και τον άντρα να με περιμένει στη γωνία... Φανταζεστε να πιω και καφέ τι έχει να γίνει;;;; Η μικρη θα σολάρει και το πιπίνι θα κοιμηθεί ...στη γωνία!

Είχα ΠΗΤ 3.1.09 και στις 2 Ιανουαρίου έριξε τρελό χιόνι. Η κορούλα μου ήθελε να κάνουμε χιονάνθρωπο και πως να της το αρνηθώ. Με την κοιλιά μέχρι τη μύτη που να σκύψω. Με προσπάθια έκανα ένα βαθύ κάθισμα και έκανα το χατήρι στο παιδί μου. Επειδή πλησίαζε η ΠΗΤ μου και έπρεπε να αλλάξω μια μπλούζα που είχα αγοράσει στον άντρα μου, το απόγευμα πήρα το παιδί και πήγαμε στα μαγαζιά. Την ώρα που πλήρωνα στο ταμείο ξεκίνησαν οι πόνοι. Πάμε σπίτι, κοιμίζω το παιδί και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο. Εκεί οι πόνοι εξαφανίστηκαν παρόλο που είχα διαστολή 2εκ. Η ώρα ήταν 11. Μπήκα στη μπανιέρα, χαλάρωσα, ήπιαμε ένα καφεδάκι με τη μαία, λέγαμε ιστορίες και γελάγαμε. Οι πόνοι ερχόνταν αλλά όχι συχνά. Κατά τις 4 με απείλησε η μαία ότι θα μου κάνει τεχνιτούς πόνους και μόλις μου εξήγησε τι σημαίνει αυτό.... ΑΡΧΙΣΑΝΕ ΟΙ ΠΟΝΟΙ! Μπαίνω στην μπανιέρα, ξυπνάω τον άντρα μου που κοιμόταν στο κρεβάτι που θα ξάπλωνα μετά τον τοκετό και τον έβαλα να μου κάνει αέρα. Φυσούσα, ξεφυσούσα και στις 04:45 μου σπάει η μαία τα νερά. Όλα καλά μέχρι που έφτασε η ώρα να σπρώξω. Εκεί μου γύρισε το μάτι και ζήτησα επισκληρίδιο αλλά δεν υπήρχε 1 στο 1000000 να γίνει κάτι τέτοιο γιατί απλά... γεννούσα. Στην τρίτη ώθιση βγήκε το κοριτσάκι μου... Αμέσως μου την έβαλαν στο στήθος μου και ήταν μια μαγική στιγμή... Μάνα και κόρη αγκαλιά και δεμένες με τον ομφάλιο λώρο. Το μωράκι μου επιτέλους στην αγκαλιά μου! 05:45 η αδερφούλα της Ναταλίας ήρθε στον κόσμο! Και τρέχω τώρα να την πάρω αγκαλιά γιατί κλαίει!!

Για να σου λέει γιατρός να το κόψεις, κάποιος λογος θα υπάρχει. Στο κάτω κάτω το κάπνισμα βλάπτι. Καλό θα σου κάνει να το κόψεις. Αν επιπλεον είσαι έγκυος.... είναι κρίμα για το μωρό σου να καπνίζεις.

Κρίμα το μωράκι. Ελπίζω να τα καταφέρει. Μα ούτε έναν υπέρηχο; Γιατί; Και η μαία δεν τη συμβουλεψε; Εμείς εδώ ακόμα και αν έχουμε αποκλειστικά μαία να μας παρακολουθεί τους δύο μεγάλους υπρήχους τους κάνουμε.

Μάτα τι μπορεί να κάνει το γάλα στο ογκίδιο; Εγώ που έχω δύο μεγάλα ινοαδενώματα κανείς δεν μου μίλησε για χάπι. Όταν είπα ότι θα σταματήσω τον θηλασμό μου είπαν να πίνω φασκόμηλο και αυτό έκανα. Έβαζα το παιδί όλο και πιο αραιά στο στήθος και όταν εκείνο αρνήθηκε ένα μεσημέρι να πιεί από μένα δεν την ξαναέβαλα. Πέταξα και τα επιθέματα, έβαλα τα κανονικά σουτιέν και συνέχισα τη ζωή μου!

Βρε συ πήγαινέ το στο γιατρό για να είσαι σίγουρη. Και η υπνηλία κακό είναι μετά από πέσιμο. Η μεγάλη μας είχε πέσει από την τσουλήθρα και 7 ώρες μετά μας τάραξε στον εμετό. Μολις ξημέρωσε την πήγα στον γιατρό και ήταν κάτι που είχε φάει. Εγώ όμως τα έκανα πάνω μου από τον φόβο.

Καλημέρα και από μένα. Από τότε που γνώρισα τον άντρα μου, που τότε ήτα φοιτητής της ιατρικής, εχω και την πεθερα μου παιδοχειρουργο και ξαφνικά εκεί που δεν το ήθελα έμπλεξα με γιατρούς. Οι φίλοι μας που κάνουν ειδικότητα μόνο στα σοβαρά δεν το έχουν πάρει. Άλλος είναι on call και τα πίνει με τους φίλους του μέχρι που τον φωνάζουν και πάει ζαλισμένος, άλλος δεν ξέρει τι του γίνεται και κάνει πράγματα στην τύχη. Την ιατρική τη δέχομαι και τη σέβομαι. Αλοίμονο. Απλά οι γιατροί είναι άνθρωποι και έχουν τα κουσούρια τους. Σε προσωπικό επίπεδο έχω δει λάθος διαγνώσεις και το κυριότερο να με στέλνουν χειρουργείο χωρίς λόγο. Το ίδιο και στην αδερφή μου. Και για να μη λέω μόνο τα στραβά, γνωρίζω και πολύ καλούς γιατρούς που τους θαυμάζω. Θα μιλήσω για τον παιδίατρό μου στην Ελλάδα που γνωρίζει πολλά αλλά τα επαιρνε και χοντρά από τις εταιρίες για να προωθεί γάλατα. Τουλάχιστον παλιότερα. Για τώρα δεν γνωρίζω. Στο θέμα του παιδιού μου, που έκανε μια μεγάλη ομφαλοκηλη, την είδαν δύο (γνωστοί μας) παιδίατροι στην Ελλάδα και κινδυνολόγησαν ότι θα χρειαστεί εγχείρηση. Στη Γερμανία την είδαν 4 και μου είπαν ότι θα περιμένουμε και κατά 95% θα περάσει μόνο του. Με αυτό θέλω να πω ότι η νοοτροπία του να φοβίζεις τον ασθενή είναι έντονη στην Ελλάδα. Κλείνοντας θα αναφέρω πως εκτός από τους κακούς γιατρούς υπάρχουν και οι στραβοί ασθενείς... Δεν φταίνε μόνο οι γιατροί... Συγγνωμη αν γραφω περίεργα αλλά η μικρή είναι στις γκρίνιες της. Πάρε ένα κάρμα για να διατηρηθεί το φιλικό κλίμα. Είναι ένα θέμα που μπορεί να αναψει φωτιές!

Εγω θα σου ελεγα να μην παρεις χαπια. Ποσο καιρο εχεις να βαλεις το μωρο στο στηθος σου; Σε ενοχλει; Την κορη μου την σταματησα σιγα σιγα και οταν αρνηθηκε το στηθος μου δεν ασχοληθηκα αλλο μαζι του. Επινα μονο φασκομηλο 1-2 ποτηρια τη μερα για 4 μερες και αυτο ηταν.

Καλημέρα! Θετικό τεστ και καθυστέρηση ένα πράγμα σημαίνει.....

Είδα ότι και εμένα τα πόδια μου είναι γεμάτα μπιμπικάκια. Δεν είναι κοκκινίλες αλλά το δέρμα μου πιο πολύ γυαλόχαρτο θυμίζει παρά απαλή επιδερμίδα. Και της μικρής το δερμα έγινε ανάγλυφο και αρχιζουν τα εξανθηματά της να κάνουν μυτούλες, που σημαίνει ότι φεύγει. Πιστευω ότι είναι κάτι που έφαγα και με πείραξε. Το ψάρι; Το αυγο; Το πρόβειο γάλα; Κάτι που δεν θυμάμαι; Ποιός ξέρει... Η γιατρός με ρώτησε αν άλλαξα απορρυπαντικό αλλά πλένω εδω και καιρό με τα ίδια και μάλιστα με το αρκάδι. Στην εγκυμοσύνη είχα πρόβλημα με τα υφάσματα. Πάθαινα συχνά αλλεργίες αλλά τοπικές.

Καλημέρα και από μένα! Με το καλό να ερθει το παιδί σου! Οι ακτίνες δεν κάνουν καλό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε κάτι θα πάθει το μωράκι σου. Μια και μολις έμαθες για την εγκυμοσύνη σου θα ήταν ωφέλιμο για το μωρό σου να αρχίσεις αμέσως να παίρνεις φολικό οξύ. Θα το βοηθήσεις πολύ. Τώρα σχηματίζεται το νευρικό του σύστημα. Και το τσιγάρο άσε το για τους επόμενους μήνες. Τώρα έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις! Έχεις ένα μωράκι στην κοιλιά σου και πρέπει να φροντίσεις να μεγαλώσει και να γινει γερό.

Αργυρω 27 έγραψε: Πριν απο 2 χρόνια είχα 25 μέρες καθυστέρηση. Είχα κάνει 5 τεστ και τα 5 αρνητικά. Πήγα στη γυναικολόγο, μου εκανε και εκείνη τεστ και υπέρηχο. Εκεί είδε ότι είναι όλα εντάξει και ότι θα έρθει περίοδος, όπως και έγινε 2 μέρες αργότερα! Όταν έχω καθυστέρηση οι ορμόνες μου παλαβώνουν και έχω πολύ ασταθή ψυχολογία και ευαίσθητα νεύρα. Εγώ δεν θα το άφηνα τόσο καιρό χωρίς να το κοιτάξω!

Ρώτησα αν πρέπει να την πάω σε δερματολόγο και μου είπε όχι. Την είδε και δευτερη γιατρός αλλά και εκείνη είπε ότι δεν γνωρίζει. Μάλλον δεν είναι αλλεργία, δεν είναι κάτι επικίνδυνο, δεν χρειάζεται κάποιο φάρμακο. Αυτά μας είπε. Το αφήνουμε και το παρακολουθούμε. Θα δείξει... Καληνύχτα και ευχαριστώ που ενδιαφέρεστε!

Ο γιατρός τι σας είπε; Θα έχει φυσιολογική ζωή; Εγώ γνωρίζω άτομο που αναγκάστηκε να αφαιρέσει το ένα νεφρό και απλά πρέπει να προσέχει διπλά για να μην τραυματισει το άλλο. Αν το μωρακι σας έχει μόνο ένα καλό νεφρο και όλα τα άλλα όργανα λειτουργουν σωστά, είναι λόγος αυτός για διακοπή κύησης;

Καλά, τόση καθυστέρηση και φοβάσαι να πας στο γιατρό; Τι κερδίζεις με αυτό; Ό,τι και να σου πει, θα πρέπει να γνωρίζεις τι συμβαίνει. Είτε είναι εγκυμοσύνη, είτε κάτι άλλο. Αυτά δεν πρέπει να τα αφηνουμε.

Ευχαριστώ! Παιδική ασθένεια δεν είναι γιατί δεν εχει πυρετό ή φαγούρα. Γενικά είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό πουά μωρό. Περιμέναμε 1,5 ώρα στο νοσοκομείο για να μας πει η γιατρός ότι δεν έχει ιδέα τι είναι αυτό. Μου ηρθε να τη ρωτησω αν το μωρακι μου από εδώ και πέρα θα είναι έτσι....;;;;;

Μολις γυρισαμε από το νοσοκομείο. Την είδαν δύο γιατροί και δεν ήξεραν να μου πουν τι εχει. Στις παλάμες και στις πατούσες δεν εχει εξανθήματα αλλά αρχίζουν και γίνονται πιο μυτερα. Μου είπε ότι δεν είναι αλλεργία. Πυρετό, συνάχι, βήχα και φαγούρα δεν έχει, οπότε το παρακολουθούμε και περιμένουμε να περάσει. Τα εξανθήματα ξεκίνησαν από την περιοχή της πάνας και απλώθηκαν προς το στήθος, μετά χέρια και πόδια και σήμερα πρόσωπο. Τι να πω, έχω ανησυχησει αλλά θα περιμένω.

Δεν παθαίνει τίποτα το παιδί αν έρθει σε επαφή με αίμα. Απλά δεν θα του αρέσει η γεύση και ίσως γκρινιάξει. Σε περίπτωση που πληγωθούν οι θηλές, το πιέζεις λίγο με το δάχτυλο ώστε να τρέξει γάλα. Έτσι, όταν θα πιάσει το παιδί το στήθος σου και κάνει τις πρώτες ρουφηξιές δεν θα πονάει τόσο. Ειλικρινά έχω ξεχάσει πως ήταν οι θηλές μου όταν είχαν πληγές. Το καλύτερο που έκανα ήταν που έβαλα το παιδί στο στήθος και που έβαζα δικό μου γάλα επάνω. Μέσα σε 2 εβοδμάδες είχαν βελτιωθεί σημαντικά. Ενω με την θηλή σιλικόνης μόνο χειρότερα γινόταν το στήθος μου και ο θηλασμός ήταν εφιαλτικός.

LaLa έγραψε: Παρασκευή έφαγα ψάρι και το Σάββατο κοτόπουλο. Η Δανάη έφαγε λίγο (2 κουταλιές) από κρόκο αυγού και το υπολοιπο το χτύπησα εγω. Ήπια και πρόβειο βιολογικό γάλα για πρώτη φορά. Το θέμα είναι ότι αυτές οι κοκκινίλες όσο περνάνε οι μέρες απλώνονται, δεν υποχωρούν. Αν ήταν κάτι που είχα φάει το Σάββατο, δεν θα είχαν φύγει; Σημερα το παιδάκι μου είναι εμπριμέ.

Αχ μπράβο! Την άξιζες με το παραπάνω αυτή τη χαρά. Άντε και συντομα να γκρινιάζεις για τις αναγουλες σου, για τις καούρες σου και για ό,τι άλλο θα σου φαίνεται βουνο! Εμείς θα είμαστε εδω για να σου κάνουμε παρέα! Πολύ χάρηκα!

Κορίτσια σας ευχαριστώ. Είναι κοκκινίλες πολύ πολύ μικρές, χωρίς πύον. Το δερμα της εξακολουθεί να είναι λείο και απαλό, απλά εχει γεμίσει απο αυτες τις αχνες κοκκινίλες. Ελπίζω να μην είναι καμιά αλλεργία ή κάτι που θα είναι συχνό. Εγώ σκέφτηκα μηπως είναι ερυθρά αλλά δεν έχει πυρετό.

Ναι, παίζει ρόλο το γεγονός ότι αδιαθέτησες. Μειώνεται η ροή αλλά όχι η ποσότητα. Άσε το παιδί στο στήθος. Ακόμα και αν γκρινιάζει, είναι για λιγες μέρες. Βαζε το πιο συχνα και μειωσε σιγα σιγα το συμπληρωμα. Είδες που ξεκίνησες συμπληρωμα μόνο για ενα γευμα τη νυχτα και μετα αρχισες και μεσα στη μερα να δινεις; Ετσι γινεται πάντα. Και είναι κρίμα γιατί μόλις εδραιωθεί η γαλουχία και ερθουν ολα στα φυσιολογικά τους, θα σε διευκολύνει κατά πολύ ο θηλασμός. Ούτε αποστειρώσεις, ούτε έξοδα, ούτε τίποτα. Ντύνεις το παιδί και φεύγεις. Είσαι έξω και δεν ανησυχεις για τα γευματά του. Δώσε της άλλη μία ευκαιρία. Αν πιστεύεις ότι δεν έχεις αλλο γάλα, φάει καμια σούπα, πιες κανένα ρόφημα με μάραθο-γλυκάνισο-κύμινο, λίγο νερό παραπάνω και θα δεις που όλα θα στρωσουν. Υπομονη, επιμονή και στήριξη από το περιβάλλον σου χρειάζεσαι και θα τα καταφερεις.

Τι να σου πω, δεν υπάρχει κανόνας. Και εγώ την ίδια απορία είχα αλλά τελικά έβαζα το στήθος κατ΄επιλογή! Όποιο ήταν πολύ γεμάτο και με πονούσε αυτό έτρωγε. Από τη στιγμή που έκανε συχνα γευματα αδειαζαν και τα δύο. Κάτω από ώρα ή μέχρι και 1,5 ώρα έδινα το ίδιο στήθος. Μετά το 2ωρο περνούσαμε στο άλλο. Βεβαια είχαμε και προτιμήσεις. Μερικές φορές δεν ηθελε με τιποτα το ενα στηθος και ετρωγε μόνο αν την εβαζα στο άλλο. Οπότε είχα ενα πρησμενο και ενα ξεζουμισμενο βυζι.

Εγραφα, έγραφα και χάθηκε και το δικό μου μήνυμα. Και εμενα 3-5 λεπτά το κάθε γεύμα. Με το ζόρι να είχαμε φτάσει τα 10 λεπτά και σε σπάνιες περιπτώσεις τα 20. Κι όμως έχω έναν μικρό Βούδα κοντά 11 κιλά (9 μηνων). Έτρωγε 3-4 λεπτά κάθε μισή με μία ώρα. Όταν ήταν κοντά κοντά το γεύμα έδινα ξανά το ίδιο στήθος. Αν όμως ενιωθα το άλλο γεμάτο άλλαζα. Δεν είχα κάποιο κανόνα. Όταν πετούσε το γάλα με δύναμη έγερνα λίγο προς τα πίσω. Εκείνη ήταν όλο νεύρα και έκλαιγε. Με τον καιρό το συνήθισε, μεγάλωσε κιόλας και τώρα αν την ακούσεις να θηλάζει νομίζεις ότι ακούς ενήλικα που κατεβάζει ένα λίτρο νερό μονορουφι. Πλέον τα γευματα έχουν αραιώσει και τρώει κάθε 2-3 ώρες ή όταν έχει όρεξη να βρεθεί στο στήθος μου. Είναι στο κάθε παιδί. Και μη ξεχνάς ότι ο βασικός κανόνας του θηλασμού είναι "Όποτε θέλει, όσο θέλει".

Είμαι από τις τυχερές που το δεύτερο παιδί θήλαζε συχνά αλλά από λίγο. Στην αρχή όταν η Δανάη έκλαιγε τα βράδια, η Ναταλία ξυπνούσε και καθόταν δίπλα μου. Εγω τρελαινόμουν και ήμουν σε κατάσταση υστερίας. Κανείς να μην κοιμάται. Τι έκανα; Χαλάρωσα. Όποτε ξυπνούσε η Ναταλία για να ειναι κοντά μου την άφηνα δίπλα μου. Μια, δυο τελικά έχασε το ενδιαφέρον της και άρχισε να μην ξυπνα τα βραδια όταν έκλαιγε η αδερφη της. Της εξηγησα ότι το μωράκι θα πρέπει να είναι συνέχεια στο στήθος της μαμάς για να πίνει γάλα και να μεγαλωσει. Και αν θελει να βοηθήσει τη μαμά θα πρέπει να κάνει ησυχια. Θα βρειτε τους ρυθμούς σας. Θέλει δουλειά από τη δική σου πλευρά και πάνω από όλα ψυχραιμία.