Καλησπέρα κορίτσια μου, έχω χαθεί γιατί είμαι περίεργα ψυχολογικά, αλλά σας παρακολουθώ όποτε μπορώ.
@Nerina κοριτσί μου θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να σου εκφράσω την άποψή μου..καταλαβαίνω πως σου φαίνεται βουνό και είναι δύσκολο όλο αυτό που νιώθεις και που βιώνεις αλλά με την πάροδο του καιρού, θα ηρεμήσεις και θα δεις πως όλα για κάποιο λόγο έγιναν. Να μην ρίχνεις όλες τις ευθύνες μόνο σε εσένα γιατί όση "τρέλα" και να σε έπιασε με το θέμα του μωρού, θα έπρεπε ο σύντροφος σου να δείξει κατανόηση και όχι να σε παρατήσει και να φύγει έτσι εύκολα, γιατί αυτό δείχνει οτι δεν σου αξίζει ένας τέτοιος άνθρωπος και όπως σου είπαν και πιο πάνω τα άλλα κορίτσια, με τον ερχομό ενός παιδιού, ενδεχομένως να ήταν ακόμα πιο χάλια η κατάσταση σας..Άρα αντί να ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου, να λες οτι αξίζεις καλύτερο άνθρωπο δίπλα σου, όπου θα σε σέβεται, θα έχετε κοινές επιθυμίες και δεν θα βάζει άλλους πάνω από σένα.
όσο αφορά την εξέλιξη της εγκυμοσύνης σου λυπάμαι πολύ... αλλά να σκέφτεσαι οτι όλα για κάποιον λόγο γίνονται, όσο κ αν μας πονάει αυτό. Στο λέω αυτό εγώ που πριν πολλά χρόνια έμεινα έγκυος (χωρίς να το επιδιώκουμε) με τον τότε άντρα μου και δεν ήμασταν στα καλύτερα μας..Έχασα το μωράκι μου 3 μηνών και πολύ άσχημα και τραυματικά μπορώ να πω..εε από τότε απλά πήραμε την κάτω βόλτα με αποτέλεσμα 2 χρόνια μετά να χωρίσουμε. Σήμερα είμαι με άλλον άνθρωπο όπου με σέβεται και με αγαπάει, δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να αποκτήσουμε δικό μας μωρό αλλά εάν είναι θέλημα Θεού θα το κρατήσω και εγώ το θαυματάκι μου. Να θύμαστε.. όλες μας αξίζουμε έναν άνθρωπο που να μας αγαπάει και να μας σέβεται. Να μην συμβιβάζεστε με τίποτα λιγότερο κορίτσια μου και στο τέλος της ημέρας αργά ή γρήγορα θα έχουμε στην αγκαλιά μας ότι ποθεί η ψυχή μας.
Συγνώμη για το σεντονάκι..ήταν που είχα πολλές μέρες να δώσω το παρών🤭