Καλησπέρα, σου εύχομαι σύντομα να τα καταφέρετε και σε λίγους μήνες να έχετε το μωράκι σας αγκαλιά!
Σου γράφω ως μια πολύ αγχωδης πρώην εγκυμονούσα. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα την αγωνία σου ως προς το να πετύχω μια εγκυμοσύνη γιατί μας ήρθε κι εμάς χωρίς να το έχουμε προγραμματίσει, αλλά θα ήθελα να σταθώ σε αυτό που αναφέρεις "να περάσουν οι μήνες και να είναι όλα καλά". Σκεφτόμουν ακριβώς έτσι σε όλη μου την εγκυμοσύνη γι αυτό και δεν την χάρηκα ιδιαίτερα. Δυστυχώς μου προέκυψε κι ένα πρόβλημα υγείας στα μέσα της εγκυμοσύνης που με αγχωσε ακόμα περισσότερο για το αν θα επηρεάσει το μωρό οπότε πέρασα ένα μέρος της, μέσα στο άγχος και τα κλάματα. Άγχος για τις εξετάσεις του μωρού, άγχος όταν δεν το αισθανομουν πολύ, άγχος άγχος άγχος...
Και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό που λες... Να περάσουν οι μήνες, να είμαι σε μια προχωρημένη εγκυμοσύνη οπότε αν γεννηθεί ανά πάσα στιγμή να είναι όλα οκ. Όταν ήρθε όμως η προχωρημένη εγκυμοσύνη, ξανά άγχος να φτάσει στο τέλος της αισίως 😛 Οπότε εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι για κάποιες από εμάς, κάθε φορά που περνάει ένα άγχος, έρχεται απλά το επόμενο. Όσο και να μου έλεγαν να απολαύσω την εγκυμοσύνη μου, μου ήταν αδύνατο!
Παρόλα αυτά, θα τα πέρναγα όλα ξανά και ξανά! Θα συμφωνήσω ξανά μαζί σου, ότι είναι σαν ένα τόσο όμορφο όνειρο που φοβάσαι να το σκεφτείς! Αλλά όταν έρθει και το συνειδητοποιήσεις, θα ζεις το όνειρο!!! ❤️