Zaxaroulamak

Κοπελα μου....μονο σιωπη αρμοζει σε τετοιες καταστασεις. Τα λογια ειναι πολυ λιγα. Τιποτα δε θα απαλυνει τον πονο σου. Εγω θα σταθω σε αυτο που εγραψες και απο εκει φαινεται τι ανθρωπος εισαι. Κριμα να καταδικαστει ενα παιδι...σκεφτεσαι πρωτα το παιδακι αυτο και τι μπορει να ειχε να αντιμετωπισει στην ζωουλα του και μετα εσας και πως θα σηκωνατε αυτο το βαρος κι αυτο κρυβει μεγαλειο ψυχης. Πονας αλλα ξερεις οτι ειναι για καλο, για καλο του παιδιου σου για να μην υποφερει κι εσυ δεν μπορεις να το βοηθησεις. Ευχομαι ο καιρος να απαλυνει τον πονο σου, να εισαι δυνατη...

Σουπερ! Τα μωρακια σου σε περιμενουν, με το καλο η ετ!

Νομιζω οτι λιγο πολυ ολες εχουμε νιωσει κατι παρομοιο. Μετα τη γεννα προσωπικα περασα μια δυσκολη περιοδο παρολο που ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου και ειχα και την τυχη να εχω τον αντρα μου στο σπιτι για σχεδον 2 μηνες. Τις πρωτες μερες ειδικα οταν γυρισαμε σπιτι εκλαιγα πολυ συχνα. Εννοειται οτι οταν γινεσαι μανουλα χανεις καποια κομματια του εαυτου σου οπως τον ηξερες πριν αλλα βρισκεις καποια καινουρια που ειναι εξισου ομορφα. Θυμαμαι που κοιτουσα τον μικρο μου και σκεφτομουν οτι αισθανομαι σαν να μη θυμαμαι καν πως ηταν η ζωη μου πριν χωρις αυτον, ενιωθα σαν να τον ειχαμε απο παντα. Τωρα η ζωη ειναι γενικα απαιτητικη, ο καθενας εχει τις υποχρεωσεις και τα τρεξιματα του ομως οπως ειπε και η κοπελς παραπανω θα χτισεις μια νεα καθημερινοτητα στην οποια θα ενταξεις και το παιδακι σου και ολα θα ειναι τελεια. Κι εγω τον πηγαινα καθε μερα κουνιες και ειχαμε γνωριστει με καποιες μανουλες, δε γιναμε φιλες ομως ηξερα οτι θα παω εκει και θα πω και μια κουβεντα. Με το καλο το μωρακι σου ευχομαι.

@pennaki μπραβο κοριτσι, καλες γονιμοποιησεις. Κι εγω εκει εκανα την εξωσωματικη και θυμαμαι πως με ξυπνησαν καπως αποτομα η αληθεια ειναι. Εντωμεταξυ ειχα κι εγω παρα πολλα ωαρια και πρεπει να βαλανε δοση αναισθητικου για ελεφαντα γιατι ειχα τρομερο θεμα μετα. Ζαλιζομουν μεχρι το βραδυ και δεν μπορουσα ουτε να ουρησω οποτε ξαναπηγα στο νοσοκομειο και ημουν με ορους και αντιεμετικα μεχρι να συνελθω.

Κι εμενα μου προτεινε να την κανω παρολο που ηταν μια χαρα η αυχενικη μου, 35 ημουν οταν εμεινα εγκυος. Ειναι λιγο ακριβη σαν εξεταση αλλα εμενα προσωπικα με βοηθησε να ηρεμησω ακομα παραπανω.

Κι εμενα ξεκιναει πρωτη χρονια, ειναι 14 μηνων και εχω φουλ αγχος. Ευτυχως δεν εχω προβλημα με την ωρα γιατι σχολαω πιο νωρις αλλα επειδη δεν υπαρχει βοηθεια απο παππουδες γιαγιαδες σκεφτομαι τοσο πολυ πως θα τα βγαλουμε περα με τις ιωσεις και τι θα κανουμε καθε τοσο που θα πρεπει να τον κραταμε σπιτι. Καλη δυναμη σε ολους τους γονεις!!

Ποσο δικιο εχεις. Δυστυχως θεωρουνται ταμπου καποια πραγματα ενω δε θα επρεπε. Ειναι ενας τροπος ομως να βαζεις και τον αλλον στη θεση του.

Δυστυχως κοριτσι μου ειναι πολυ συνηθισμενο φαινομενο και λιγο πολυ ολες εχουμε βρεθει σε αυτη τη θεση. Αυτοι οι ανθρωποι η δεν εχουν μυαλο η ειναι υπερβολικα αυθορμητοι και λενε αυτο που σκεφτονται χωρις να το φιλτραρουν πολυ. Ειδικα οταν γνωριζεις αυτο που εχει βιωσει μια γυναικα ενα τετοιο σχολιο ειναι τουλαχιστον απαραδεκτο. Ομως αυτα δε σταματανε ποτε. Κι εμενα τωρα μου λενε πολλες φορες αντε τι περιμενεις κανε τωρα που ειναι μικρος και το δευτερο και μου ρχεται να τους πω ξερεις τι περασα για να κανω το πρωτο γνωριζεις αν μπορω ετσι απλα να μεινω εγκυος για να κανω κι αλλο; και στο κατω κατω μπορει να μη γουσταρω κιολας να κανω παιδι η να κανω δευτερο η να κανω τριτο. Ο κοσμος δε λογαριαζει θωρακισου απεναντι σε τετοια σχολια και φροντισε τον εαυτο σου.

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις. @Christi.D. πολυ ωραια ιδεα θα το δοκιμασω. @Diwni εχεις δικιο πρεπει να ακολουθουμε τις αναγκες του μωρου μας. Η αληθεια ειναι βρε κοριτσια με αγχωσε καπως η παιδιατρος μου ειπε οτι ειναι λαθος να κοιμαται με το γαλα και επισης ειναι ενα θεμα και τα δοντια. Μας ειπε οτι πρεπει να του κανουμε τα δοντια μετα το γαλα οποτε θεωρητικα δεν πρεπει να του δινω γαλα και μετα να τον βαζω απευθειας για υπνο. Πρεπει να τελειωνουμε με το γαλα να κανουμε τα δοντια μας και μετα να πεφτουμε για υπνο αλλα νιωθω κι εγω οτι ειναι μικρος για να μπει σε τετοιο προγραμμα.

Σ ευχαριστω ποκυ για την απαντηση! Καταλαβα οποτε μαλλον καπως ετσι παει η φαση..ενταξει απο τη μια ειναι λογικο γιατι ειναι μικρουλια. Εμενα βεβαια το κανει μονο τη νυχτα το μεσημερι ας πουμε τον αφηνω με την πιπιλα και κοιμαται μονος του χωρις να τον νανουρισω η να ειμαι κοντα αλλα ισως τη νυχτα επειδη ειναι και πιο σκοτεινα νιωθει ανασφαλεια.

Καλησπερα μανουλες. Ο μικρος μου ειναι 13 μηνων τωρα. Μεχρι τωρα επινε γαλα με το μπιμπερο και κοιμοταν πινοντας το, τον αφηνα στην κουνια και συνηθως δεν ξυπνουσε. Η παιδιατρος μας ειπε οτι πρεπει να κοψει το μπιμπερο και να μην κοιμαται πινοντας γαλα. Να πινει δλδ το γαλα του να κανουμε τα δοντακια και μετα υπνο. Το πρωτο κομματι το κοψιμο του μπιμπερο πηγε καλα, πινει τωρα απο ποτηρακι με καλαμακι αυτα με το βαριδι. Ομως εχουμε θεμα με τον βραδινο υπνο. Κανουμε τα δοντια μας και μετα τον αφηνω κουνια και του δινω και την πιπιλα. Δε λεει να κοιμηθει με τιποτα. Πρεπει να ειμαστε απο πανω του μια ωρα να τον χαιδευουμε η να του λεμε νανι για να καταφερει να κοιμηθει η να τον παιρνουμε αγκαλια και να τον κραταμε παλι ποση ωρα. Αμα κανουμε να φυγουμε απο το δωματιο σηκωνεται ορθιος και ουρλιαζει. Τι εμπειριες εχετε εσεις; συμβαινει αυτο οταν κοβεται το μπιμπερο;υπαρχει κατι π θα τον βοηθουσε να ηρεμει τα βραδια;

Κι εγω μετα απο συνεννοηση πηγα, ειχα παρει τηλ πρωτα και μου ειπε τι ωρα να παω..να σου ζησει!

@Elli13 να σου ζησει κοριτσι μου 😍 συγκινηθηκα κι εγω γιατι σκεφτομαι ποσο θα ηθελα και ενα δευτερο παιδακι και δεν μπορω (η υγεια μου δεν ξερω αν μου το επιτρεπει). Καλο μηνα σε ολες και με το καλο να ερθουν στον κοσμο τα μωρακια σας. Ευχομαι οσες ειστε στην προσπαθεια να τα καταφερετε συντομα!

Ναι μακαρι ολες οι γυναικες να το βιωναν ετσι. Εμενα μου εδωσαν και τον μπεμπη κανονικα αγκαλια μου τον εβαλε η μαια στο στηθος απ τα πρωτα λεπτα εχω πολυ γλυκια γευση απο τη γεννα μου δοξα τω Θεω. Ωστοσο συμφωνω με τη @Diwni δε θα επρεπε να την επιλεγουν οι γιατροι ετσι ευκολα αλλα να στηριζουν τις γυναικες στο να εχουν μια φυσικη γεννα. Θα συμφωνησω βεβαια οτι οταν πας για καισαρικη ειναι καλυτερα να πας προγραμματισμενα απ το να φτασεις τελευταια στιγμη να σε τρεχουν για χειρουργειο. Προσωπικα γι αυτο το επελεξα ο γιατρος μου ηθελε να το παλεψουμε αλλα επειδη γνωριζω οτι με το προβλημα που εχω δε θα τα καταφερνα αποφασισαμε με τον αντρα μου να μην το ρισκαρουμε και μας τρεχουν εσπευσμενα για καισαρικη. Ευχομαι ολες οι μελλουσες μανουλες να εχουν μια ομορφη εμπειρια τοκετου οποιον δρομο και να διαλεξουν.

Θα πεταχτω κι εγω στο θεματακι για να παραθεσω τη δικη μου εμπειρια που ηταν τελειως διαφορετικη. Προσωπικα γεννησα με καισαρικη απο επιλογη οχι επειδη δεν ηθελα φυσιολογικο τοκετο μακαρι να μπορουσα να το βιωσω αλλα ενα θεμα υγειας που εχω δε μας επετρεπε να φτασουμε σε εξωθησεις. Ωστοσο ειμαι ευγνωμων γιατι βιωσα τη γεννα μου πολυ ομορφα. Ο αντρας μου ηταν μεσα παρολο π σχεδον παντα δεν επιτρεπεται ο γιατρος μου ειχε βαλει μουσικη και καναμε πλακα μεχρι να βγει ο μπεμπης. Μετα χρειαστηκα λιγο χρονο για αποκατασταση ομως δεν υπεφερα ουτε μια στιγμη. Δεν πονουσα ιδιαιτερα παρα μονο οταν ακουμπουσα πανω μου το μαξιλαρι θηλασμου με το μωρο. Οταν τον σηκωνα η εκανα οτιδηποτε αλλο ειχα βεβαια ενοχληση αλλα υποφερτη. Μια φιλη μου που γεννησε φυσιολογικα επειδη την εκοψαν λιγο απο κατω ειχε για αρκετο καιρο την ιδια ενοχληση οσο ηταν καθιστη. Σε καμια περιπτωση δε θα παροτρυνα μια γυναικα να επιλεξει καισαρικη οπως ειπα κι εγω αν η υγεια μου υο επετρεπε δε θα τη διαλεγα απλα παραθετω την εμπειρια μου ωστε να μην τρομοκρατειται καποια γυναικα που ισως αναγκαστει να καταληξει εκει. Με το καλο τα μωρακια σας!