Elli13

Είμαι 10 ακριβώς, αν και σήμερα στον υπέρηχο βγήκε 10+6, μια εβδομάδα μεγαλύτερο (που αποκλείεται να είμαι τόσο, με δύο επαφές εκείνο το μήνα, δεν βγαίνουν οι μέρες 😅)

Γυρίσαμε και εμείς από τον γιατρό.. Το μωράκι είναι πάρα πολύ καλά, κουνούσε χέρια πόδια, πολύ ζωηρό. Έχω κάνει τόσους υπερήχους και στην κόρη μου, πρώτη φορά με έπιασαν τα κλάματα από συγκίνηση... Εκεί που το είδα να κουνιέται και μας άφησε ο γιατρός να το χαρούμε και να το βλέπουμε, έφυγαν τα δάκρυα μόνα τους. Βρήκε και ένα ινομυωμα (πρώτη φορά στη ζωή μου) αλλά είπε δεν επηρεάζει κάπου. Αύριο θα πάρω να κλείσω αυχενική (σε δύο το πολύ 3 εβδομάδες πρέπει να γίνει) και αν όλα είναι καλά επιτέλους θα ανασανω...

Θα συμφωνήσω απόλυτα! Έμεινα έγκυος όταν η μικρή μου ήταν μόλις 6,5 μηνών. Το ήθελα, δεν προέκυψε τυχαία, αλλά η εγκυμοσύνη δεν προχώρησε. Τώρα που είμαι ξανά έγκυος και η κόρη μου είναι 14 μηνών είναι τελείως διαφορετικές συνθήκες. Έχει ξεπεταχτεί, περπατάει, τρέχει, παίζει, συννενοουμαστε αρκετά καλά και είμαι σίγουρη ότι τους επόμενους μήνες θα αλλάξουν κ άλλο τα πράγματα. Ενώ όσο ήταν τόσο μωράκι, ούτε καν στεκόταν στον πωπο της καλά καλά, μόλις είχε ξεκινήσει στερεές, ήταν ακόμα υπερβολικά εξαρτημένη από εμένα (καλά και τώρα είναι, αλλά είναι πιο πολύ "παιδάκι" πάρα μωράκι). Οπότε @Zelda γνώμη μου είναι σε καμία περίπτωση μη βιαστείς, εφόσον δεν νιώθεις έτοιμη. Έχεις τόσο όμορφα πράγματα να ζήσεις με το μωράκι σου τους επόμενους μήνες και δεν ξέρεις και τι είδους εγκυμοσύνη θα έχεις. Δηλαδή εγώ τώρα που νιώθω όλη μέρα ένα ράκος με πολλές ναυτίες και απίστευτη κούραση, νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να είμαι όπως θέλω με την μικρή. Δεν έχω κουράγιο να παίξω μαζί της όλες τις ώρες, στην παιδική χαρά δεν μπορώ να την κυνηγάω όπως πριν, ή να την σηκώνω με την ίδια ευκολία (είναι και 11 κιλά). Όποτε και αν το αποφασίσεις εύχομαι να έρθει εύκολα και γρήγορα!!

Αααααα καλέ αυτό δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι θετικό. Ροζ και παχιά γραμμή 🎉🎉🎉🎉🎉 Αναμένουμε και τη χοριακη! Με το καλοοοοο 🤰🤰

Καλή χρονιά!! Εγώ θα ευχηθώ υγεία, τύχη και πολλά πολλά χαμόγελα αυτό το χρόνο!! Εμείς περάσαμε πολύ ήρεμα, σπίτι, οι 5 μας (ο άντρας μου και εγώ, η μικρούλα μας που κοιμόταν, το σκυλάκι μας και το μικρό σπορακι στην κοιλια - 9 εβδομάδων πλέον). Η μικρή κοιμόταν και εμείς βλέπαμε τα πυροτεχνήματα από τον καναπέ μας με τις πυτζάμες μας. Και να σας πω κάτι; Ήταν η πιο όμορφη Πρωτοχρονιά της ζωής μου. Είχα όλα όσα ήθελα ❤️. Ειδικά αν σκεφτώ ότι πέρσυ αλλάξαμε χρονιά μέσα στο αμάξι με ένα βρέφος 2 μηνών επειδή φύγαμε αρων αρων από τα πεθερικά από άλλη πόλη 3 ώρες μακριά... Η μαγεία κρύβεται στα πιο απλά πράγματα ✨🎋🎁

Αν είχε προχωρήσει η εγκυμοσύνη μου, τώρα αρχές του έτους θα γεννούσα. Με την κόρη μου θα είχαν 14 μήνες διαφορά, καθαρά από δική μου επιλογή. Εσύ όμως που έχεις και δύο μεγαλύτερα παιδάκια έχεις δίκιο που αγχώνεσαι.. Όπως το λες, έχουν τις δικές τους ανάγκες και δραστηριότητες. Ωστόσο πιστεύω αυτό το μωράκι για κάποιο λόγο αποφάσισε να κάνει έφοδο στη ζωή σας. Θα δυσκολευτείτε αλλά θα ξαναβρείτε νέες ισορροπίες με υπομονή και επικοινωνία. Με το καλό 🤰♥️🤞

Αχχχ πόσο παράπονο το έχω που μετά από τόσες απώλειες δεν έχω χαρεί ούτε καν την εγκυμοσύνη της κόρης μου που ήταν ολοκληρωμένη. Δεν θυμάμαι ούτε μια μέρα να πέταξα από χαρά.. Ακόμα και μετά την αυχενική ή την β επιπέδου χαιρομουν μέχρι να φύγω από τον γιατρό και μετά βουλιαζα πάλι στο άγχος. Αυτή τη φορά δεν συζητάμε καν για την εγκυμοσύνη. Κάνουμε σαν να μην συμβαίνει. Φυσικά δεν το ξέρει κανένας απολύτως. Ήθελα να ψωνίσω νέο μπουφάν στη μικρή χτες και λέω στον άντρα μου το ροζ ή το σκούρο; Ήθελα να συνεχίσω την πρόταση λέγοντας ότι αν το δεύτερο είναι αγόρι, δεν θα μπορέσουμε να χρησιμοποιησουμε το ροζ. Αλλά δεν το ξεστομισα ποτέ. Δεν είχα το θάρρος να το πω καν. Δεν θα άντεχα να το ακούσω ούτε εγώ η ίδια. Και είναι τόσο άδικο για αυτό το μωράκι, γιατί δεν έχω χαιδεψει ούτε μια φορά την κοιλιά μου, δεν έχω κάνει όνειρα, δεν έχω χαμογελάσει για αυτή την εγκυμοσύνη, από φόβο. Λες και αν χαρώ και πάει κάτι στραβά, ο πόνος θα είναι μικρότερος. Λες και αν κάνω σαν να μην υπάρχει, δεν θα πληγωθώ άλλη μια φορά. Είναι στενάχωρο και νιώθω τύψεις.... Όμως έχω πονέσει τόσο πολύ που είναι η άμυνα μου, και προφανώς και του άντρα μου γιατί συμπεριφέρεται ακριβώς το ίδιο. Απλά προσέχει όταν είναι σπίτι να μην σηκωνω εγώ την μικρή.. Σιωπηλά, χωρίς να λέμε την μυστική λέξη εγκυμοσύνη... Και λυπάμαι τόσο πολύ γιατί σκέφτομαι το πρώτο εκείνο θετικό τεστ της ζωής μου και το ποσο μα πόσο χαρούμενη ήμουν. Πετούσα κυριολεκτικά!! Είχα όλον τον κόσμο στα χέρια μου... Και μου έκλεψαν τόσο βίαια αυτή τη χαρά.. Όχι μια αλλά 4 φορές..

Έχει μετατραπεί κ μενα τις τελευταίες ημέρες σε ένα άλλοωρο. Υπερβολική γκρίνια και τη νύχτα πολύ κλάμα... Είναι δύσκολα πολύ χωρίς βοήθεια και με την μικρή με όλα αυτά που περνάει τελευταία αλλά κάνω υπομονή. Λέω κάθε φορά ας πάει καλά η εγκυμοσύνη και μπορώ να τα αντέξω όλα. Φυσικά σαν άνθρωπος κ γω υπάρχουν μέρες που με παίρνει λίγο από κάτω (έχω και την αϋπνία), είναι και αυτή η άτιμη μοναξιά της μητρότητας, η Κλεισούρα τώρα που έχει χαλάσει ο καιρός, αλλά σκέφτομαι ότι δεν θα είναι για πάντα έτσι κ κάπως παίρνω δύναμη.. Εσύ πως τα πας με τα κορίτσια σου τώρα που μεγάλωσε λίγο το μωράκι σου; Βγαίνει η καθημερινότητα ή σου βγαίνει πρώτα η ψυχή; 😅

Η ναυτία επέστρεψε σήμερα δυναμικά!! Ραντεβού θα πάρω σήμερα να κλείσω αλλά είχαμε πει μετά του Αϊ Γιαννιού, περίπου 8-10/1. Και αν όλα καλά, επόμενο βήμα αυχενική Η μικρή μου γενικά σε όλα της βιάζεται, οπότε ήμουν βέβαιη ότι θα τα είχαμε και αυτά από νωρίς. Ευτυχώς και εγώ και ο μπαμπάς της είμαστε πολύ ψύχραιμη στα tantrums της. Κάθε φορά λέω στον εαυτό μου ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα της και χρειάζεται βοήθεια. Και αυτό βοηθάει πολύ 14 μηνών είναι η μικρή 🥰 Πάντως και εμένα 5,5 μηνών έσκασαν τα δύο πρώτα και τώρα έχει γομφίους και στις 2 πλευρές και πάνω και κάτω!! Αν δεν τα μετράω λάθος έχει 12 δόντια συνολικά!

Την παίρνω στο κρεβάτι μετά τα μεσάνυχτα. Ένα περίεργο πράγμα.. Μόλις ξαπλώσω λες και με μυρίζει, αρχίζει να κλαίει. Ωστόσο και πιο πριν που είμαι στο σαλόνι, πάλι κλαίει για να θηλάσει. Ο μπαμπάς δυστυχώς με τις δύο δουλειές και το κυλιόμενο ωράριο, λείπει πολλά βράδια από το σπίτι οπότε είναι αδύνατον να βοηθήσει σε αυτό... Είναι μέχρι να το πάρω απόφαση ότι θα μείνω άυπνη 2-3 (ή και περισσότερα βράδια). Προς ώρας η μικρή μάλλον περνάει άλμα, γιατί είναι πιο γκρινιάρα από ποτέ. Χτες το βράδυ δεν κλείσαμε μάτι από το κλάμα και όλη μέρα δεν μπορούσα να την κάνω καλά. Έχει αρχίσει να έχει τέτοια ξεσπάσματα θυμού που όταν της λέω όχι χτυπάει το κεφάλι της στο πάτωμα 🫤🫤 Κατά τα άλλα εγώ έχω 2-3 μέρες που η ναυτία μου έχει καλυτερεύσει και αυτό με αγχωνει πολύ. Ξέρω βέβαια ότι τα συμπτώματα πάνε και έρχονται αλλά δεν γίνεται να μην πηγαίνει ο νους μου αμέσως στο κακό..

Περαστικά σας κορίτσι μου. Και εμένα η μικρή ξαφνικά ανέβασε πυρετό χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα. Σήμερα ευτυχώς έχει μόνο δεκατα γιατί χτες χτύπησε 39. Αχχχχχ αυτός ο αποθηλασμος.. Ακόμα παλεύω τις νύχτες με αρκετές αφυπνίσεις 🥴🥴 Τη μέρα ήταν πολύ εύκολο να κόψω τους θηλασμούς και ας μην δέχεται να πιει άλλο γάλα. Η νύχτα όμως παραμένει ένα βάσανο για μας

Εγώ που πήρα χάπια στην 11η εβδομάδα κόντεψα να πεθάνω, κυριολεκτικά!! Χίλιες φορές αποξεση, σε μισή ώρα ήμουν καλά σωματικά. @Mantarini κορίτσι μου σκέψου το καλά... Εγώ με τα χάπια έπαθα τρομερή αιμορραγία, σχεδόν έχασα τις αισθήσεις μου. Για να συνέλθω σωματικά μου πήρε μήνες. Έπρεπε να είχα πάει στο νοσοκομείο για μετάγγιση αλλά είχα το μωρό που το θήλαζα και δεν πήγα. Κακώς βέβαια. Δεν λέω ότι θα πάθεις το ίδιο, αλλά είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία. Έχεις συσπάσεις γέννας και ουσιαστικά το γέννας το έμβρυο. Όσο μικρό και αν είναι σε μέγεθος, είναι μια γέννα και μια πολύ τραυματική εμπειρία. Καλό κουράγιο κορίτσι μου, σφιχτή αγκαλιά ❤️‍🩹

Αν πάρουμε το χτεσινό για πικ, τότε ωρορρηξια ενδεχομένως να κάνεις σήμερα. Οπότε επαφές σίγουρα σήμερα και αν αντέχετε και αύριο. Οι εταιρείες των τεστ ωορρηξίας λένε επαφές τη μέρα του θετικού και τις δύο επόμενες για καλύτερα αποτελέσματα. Καλή επιτυχία!! Υ.Γ. κάποιες γυναίκες έχουν πολύ σύντομο πικ, για αυτό καλό είναι όταν το βλέπεις να σκουραίνει να κάνεις δυο ή και τρία την μέρα εκείνη για να το πιάσεις. Εύχομαι να είναι αχρειαστη συμβουλή 🤰🙏

Ναι θα συνεχίσω με αυτόν και αν όλα πάνε καλά προς το τέλος θα αλλάξω και θα πάω σε άλλον που ξεγενναει στο Αρεταίειο. Εκεί γέννησα την κόρη μου και εκεί πρώτα ο Θεός θέλω να γεννήσω και το δεύτερο. Ήταν όλα αψογα για δημόσιο. Απλά τώρα είναι πολύ μακριά ο γιατρός που έχω επιλέξει (το ιδιωτικό του ιατρείο), οπότε θα συνεχίσω με τον ίδιο για μερικούς μήνες ακόμα.

Ναι κορίτσι μου πήγα, σε ευχαριστώ. Είναι όλα μια χαρά, ακούσαμε καρδούλα και όλα προς ώρας φαίνονται πολύ καλά. 7+2 σήμερα και θα ξαναπάω σε 3 εβδομάδες.

Κορίτσι μου 2 μέρες μετά την ωορρηξία, οτιδήποτε νιώθεις προκαλειται από την αύξηση της προγεστερόνης ή των οιστρογόνων. Ξέρω, τώρα δίνεις σημασία στο παραμικρό σύμπτωμα, αλλά κάνε λίγη υπομονή 🙏🙏🤞🤞

Κορίτσι μου εξαρτάται από το ποτε θα γίνει η εμφύτευση. Γενικά η εμφύτευση θέλει 6-12 μέρες μετά την ωορρηξία+περίπου 2-3 μέρες για να ανέβει η χοριακη. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι μπορεί να δείξει πολύ αχνό θετικό ένα τεστ πρώιμης ανίχνευσης στις 9 μέρες μετά την ωορρηξία αλλά και στις 14. Τίποτα δεν είναι στάνταρ και γι'αυτό λένε ότι καλό είναι τα τεστ να γίνονται με καθυστέρηση ή έστω την αναμενόμενη ημερομηνία περιόδου. Προσωπικά το νωρίτερο που είχα θετικό τεστ (υπερβολικά αχνό, μόνο εγώ το έβλεπα) ήταν 8 μέρες μετά την ωορρηξία.

Αυτή τη φορά ξεκίνησαν πριν την καθυστέρηση, αλλά είχα πολύ υψηλή χοριακη όπως φάνηκε όταν έκανα 5εβδ +6 ημ. Ίσως γι αυτό. Οι πολύ έντονες ναυτίες ξεκίνησαν από την 5η εβδομάδα, και στην 6η οι εμετοί.

Θα την κάνω tour σε όλες τις "θείες" του φόρουμ για αγκαλιές 😅😅 Εμένα το glucophase κόντεψε να με στείλει νοσοκομείο πριν χρόνια που το πήρα. Έπαθα τυμπανισμο,είχα φρικτούς πόνους που έκλαιγα με λυγμούς. Πήγα στον γιατρό γιατί δεν έκανα τη σύνδεση στο κεφάλι μου και μέσω ερωτήσεων κατέληξε ότι με πείραξε αυτό, αφού μόλις το είχα αρχίσει. Το κόβεις χτες μου είπε! Μετά από κάποια χρόνια μια άλλη ενδοκρινολόγος που πήγα, μου έδωσε ένα παρεμφερές (retaform λέγεται) που είναι αργής αποδέσμευσης και δεν με ενόχλησε στο ελάχιστο

Εγώ κορίτσια παλεύω με τις ναυτίες και τους εμετούς που άρχισαν και ταυτόχρονα με την μικρή που μάλλον περνάει άγχος αποχωρισμού και είναι κολλημένη πάνω μου. Θέλει συνεχώς αγκαλιά και δυσκολεύομαι πολύ. Έχει και κάτι μικρά ξεσπασματα, μου φαίνεται άρχισαν τα tantrums και βοήθεια μου!! Την Παρασκευή έχω υπερηχο για καρδούλα.

Σαν σήμερα, δύο χρόνια πριν, 15/12/2022 έμαθα ότι σταμάτησε η καρδούλα από το πρώτο εκείνο μωράκι που μας έδωσε τέτοια χαρά. Πρώτη φορά που ακούσαμε καρδούλα από δικό μας μωράκι, πρώτη φορά που ένιωσα ότι υπάρχει ένα πλασματακι μέσα μου. Θυμάμαι ακόμα τον υπέρηχο εκείνο σαν χτες... Και την επόμενη ακριβώς ημέρα μπήκα για αποξεση. Πόσος πόνος, πόσο κλάμα, πόση απόγνωση. Ήμουν στο Λητώ και έβλεπα τις εγκυουλες με τις φουσκωμένες κοιλιές να μιλούν για τα μωρά τους, και εγώ ήμουν εκεί για να μου πάρουν το δικό μου... Ήταν τα πιο μαύρα Χριστούγεννα της ζωής μου.. Έκλαιγα κάθε μα κάθε μέρα, στην αρχή φανερά και έπειτα κρυφά... Είχε προηγηθεί και μια βιοχημική και φοβόμουν ότι δεν θα καταφέρω να γίνω μανούλα. Στην αλλαγή του χρόνου ευχήθηκα μόνο ένα πράγμα. Να γεννήσω ένα υγιές μωράκι. Τα σκέφτομαι και δάκρυα έρχονται πάλι στα μάτια μου. Όμως @evaa__ μου, σαν να ακούστηκε η ευχή μου και εκείνη η χρονιά, το 2023 μου έφερε την κόρη μου. Και όταν άκουσα το κλάμα της στο μαιευτήριο ήταν σαν να απαλυναν όλες οι πληγές μου. Όταν την ακούμπησαν πάνω μου και σήκωσε τα ματάκια της και με κοίταξε, ήταν το πιο γλυκό χάδι στην ψυχή μου. Ακολούθησε και άλλη αποβολή όπως ξέρετε, πολύ πιο επώδυνη σωματικά, αλλά εκείνη η πρώτη φορά ήταν που με σημάδεψε. Όσο να ναι, όταν υπάρχει ήδη ένα ή περισσότερα παιδιά στην αγκαλιά μας, υπάρχει μια παρηγοριά. Όταν όμως γυρνάς από το μαιευτήριο σε ένα άδειο σπίτι, με άδεια αγκαλιά, ο πόνος είναι αβάσταχτος. Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα, όμως το όφειλα στο μωράκι εκείνο, που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ένιωθα ότι ήταν αγόρι, και είχα αποφασίσει να το βγάλω Άγγελο (αν ήταν όντως αγόρι), γιατί έμαθα για την εγκυμοσύνη μου την ημέρα που γιορτάζουν οι Αρχάγγελοι. Και τελικά έγινε όντως Άγγελος 😇

Κορίτσι μου, πονάει όσο τίποτα άλλο ναι. Αλλά θα δεις με τον καιρό ότι θα θελησεις να ξαναεισαι έγκυος για να απαλύνει ο πόνος σου. Και όταν πάρεις αγκαλιά το ουράνιο τόξο σου, τα κομμάτια της καρδιάς σου θα κολλήσουν και πάλι. Δεν θα ξεχάσεις ποτέ το μωράκι που σε έκανε να νιώσεις πρώτη φορά μαμά, αλλά θα μάθεις επίσης να ζεις με τον πόνο αυτόν. Είναι νωρίς ακόμα, χρειάζεσαι χρονο. Μην φοβηθεις να ξεσπασεις, θα σου κάνει καλό. Σφιχτή αγκαλιά ❤️‍🩹

Δεν έχω λόγια να γράψω αυτή τη στιγμή. Κοιτάω απλά το κενό και πονάω μαζί σου. Κουράγιο κορίτσι μου, δεν είσαι μόνη σου! Είμαι εδώ αν θέλεις να μιλήσεις κάπου, όταν θα νιώσεις έτοιμη..

Καλημέρα Μαρίνα μου. Ναι μου είπε σε μια εβδομάδα θα ακούγεται σίγουρα αλλά καλύτερα να πάω την επόμενη Παρασκευή. Βάσει περιόδου βγαίνω πιο πίσω γιατί έκανα νωρίς ωορρηξία σε αυτόν τον κύκλο. Αν και το έμβρυο έβγαινε ακριβώς όπως έπρεπε (όπως το είχα υπολογίσει με την μέρα ωορρηξίας δηλαδή). Αλλά επειδή τώρα οι μετρήσεις παίζουν πολύ, με έβαλε σε 10 μέρες. Μου είπε επίσης ότι το μόνο που δεν μπορούμε να σώσουμε είναι μια χρωμοσωμικη ανωμαλία. Για τα υπόλοιπα θα προσπαθήσουμε να πάει καλά όσο περνάει από το χέρι μας Σε 1,5 ώρα έχω ραντεβού με τον ενδοκρινολόγο κύησης στο Έλενα να δούμε και εκεί τι θα μου πει

Καλέ γιατί έτσι;; Να σου πω ότι και εγώ στις περισσότερες εγκυμοσύνες μου λίγο πριν το θετικό έκλαιγα με μαύρο δάκρυ. Τόση απαισιοδοξία. Ίσως είναι και οι ορμόνες 😋 Εγώ πιστεύω από τα τεστ που μας είχες αναβάσει ότι κάτι πολύυυυ καλό θα μας πεις αύριο μεθαύριο ♥️