Elli13

Και την κόρη μου την μέρα της ωορρηξίας την έπιασα 😅😅

Μην χάσεις ευκαιρία.... Θέλω να θυμίσω ότι αυτήν την εγκυμοσύνη την πέτυχα με μια μόνο επαφή τη μέρα του θετικού, με τον σύζυγο σερί από δουλειά νύχτα, εντελώς μα εντελώς άυπνο, όπου είχε ελάχιστο χρόνο να κοιμηθεί μεσημέρι πριν πάει ξανά για δουλειά. Μιλάμε ήταν χώμα... Πάνω από 24 ώρες άυπνος. Στο τελείωμα ξεκίνησε να γκρινιάζει η μικρή που μόλις είχε ξυπνήσει 🤣🤣 Μιλάνε για τέρμα ντεκαβλε κατάσταση αλλά πέτυχε 🤣🤣 Άντε, καλό βολιιιιι

Αχ βρε κορίτσια εγώ μιλάω τόσο συχνά στα μωράκια που έχω χάσει... Τους λέω ότι τα αγαπάω πολύ και κλείνω τα μάτια και τα φαντάζομαι σε ένα υπέροχο μέρος να παίζουν και να γελάνε... Τα παρακαλάω να προσέχουν την αδερφούλα τους εδώ στη γη, και να βοηθήσουν και το μικρουλικο αδερφάκι τους που είναι στην κοιλίτσα. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω ούτε μια μέρα. Σκεφτόμουν τόσες μέρες γιατί έκλαψα στον τελευταίο υπέρηχο, ενώ δεν έχω κλάψει ποτέ ξανά σε κανένα μωρό. Και συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες που έκανα τον υπέρηχο θα γεννούσα το τελευταίο μωράκι. Και ήταν πολύ κοντά στην εβδομάδα που χάθηκε και εκείνο τον Ιούνιο. Η εικόνα του υπερήχου ήταν ακριβώς ίδια. Μόνο που εκείνο δεν κουνιόταν. Ήταν σαν να είχε κουρνιάσει... Μια εικόνα που με έχει στιγματίσει. Και βλέποντας σχεδόν την ίδια εικόνα αλλά με ένα μωρό που κουναγε χέρια και πόδια τόσο ζωηρά, ήταν σαν ένα αόρατο χερι να μου χάιδεψε εκείνη την πληγή που αιμορραγεί ακόμα. Αυθόρμητα, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα χαράς... 27 του μήνα έκλεισα αυχενικη τελικά. Τα συμπτώματα είναι ακόμα εδώ, με εμετούς που και που και πολλή ναυτία, εξάντληση και υπνηλία. Σε συνδιασμό με το μικρό μου τερατακι που δεν κοιμάται καλά τις νύχτες έχω γονατίσει κυριολεκτικά. Αλλά κάνω υπομονή, σφίγγω τα δόντια και απλά ελπίζω να έχουμε καλή κατάληξη.. Συγγνώμη για την πολυλογια αλλά μόνο εδώ εκφράζω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου...

Η girly ναι γέννησε έναν υγιέστατο μπεμπαρο ♥️

Κορίτσι μου εγώ μετά την πρώτη περίοδο από την αποξεση, έκανα υπέρηχο και ο γιατρός μου είχε πει δεν υπάρχει πρόβλημα να προσπαθήσω κατευθείαν. Ήταν 15 Ιανουαρίου η πρώτη εκείνη περίοδος .. 12 μέρες μετά έκανα ωορρηξία και 9 μήνες αργότερα κράτησα την κόρη μου αγκαλιά ♥️ Ωστόσο εσύ να πράξεις όπως νιώθεις και όπως σε καθοδηγεί ο γιατρός σου. Προσωπικά ένιωθα τεράστια ανάγκη να μείνω άμεσα έγκυος. Δεν ήθελα να χάσω ούτε έναν μήνα. Μου είχε αφήσει τεράστιο κενό εκείνη η αποβολη. Άλλες κοπέλες θέλουν τον χρόνο τους μέχρι να νιώσουν ξανά έτοιμες. Εγώ θα ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου, όποτε νιώσεις έτοιμη να είναι η φορά που το σπορακι θα έρθει για να μείνει 🙏🙏

Ναι κορίτσι μου. Το αίμα είναι η υποτιθέμενη πρώτη μέρα περιόδου. Φυσικά αμέσως μετά ξεκινάς προσπάθειες. Το "θετικό" της βιοχημικης είναι ότι τελειώνει νωρίς και δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση ((πχ αποξεση). Όπως λένε πολύ ψυχρα και κυνικά οι γυναικολόγοι.. είναι μια μάζα κυττάρων που ήταν προβληματική. Αυτή η σκέψη με βοήθησε και στις δύο βιοχημικές μου να πάρω δύναμη και να πάω αμέσως παρακάτω. Στέλνω σφιχτή αγκαλιά 🫂

Και κυρίως να ανοίγει και να κλείνει με το ενα χέρι. Άπειρα σημαντικό! Αα και να μην πιάνει πολύ χώρο αν το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου είναι μικρο

Δεν επιτρέπεται στο ιατρείο του συγκεκριμένου εμβυομητρικου τα παιδάκια δυστυχώς. Ενώ στον γυναικολόγο είναι κανονικά μαζί μας και επειδή είναι και χορευταρου, μόλις ακούγεται η καρδούλα χορεύει στο Ρυθμό 🥹🥹 Σχεδόν τυχαία γεγονότα... Το οξειδωτικό στρες του συζύγου ήταν που δεν άρεσε στην κυρία Οικονοπουλου. Ενδεχομένως να ευθύνεται αυτό και ο κατακερματισμός, χωρίς κάποιος να μπορεί να μας πει 100% ως τώρα. Απλά είναι το μόνο εύρημα.

Εμένα κορίτσια μου έστειλε η κα Οικονομοπούλου από το τμήμα αποβολών του Έλενα ότι βγήκαν και οι υπόλοιπες εξετάσεις μου και είναι όλα καλά. Συνεπώς, ο,τι και να γίνει μελλοντικά για εμένα έκλεισε ο κύκλος των εξετάσεων. Δεν έμεινε και κάτι που να μην το έχω ψάξει. 27 του μήνα θα κάνω τελικά αυχενική και ο άντρας μου θα κρατάει την μικρή μας οπότε θα είμαι μόνη μου. Τρέμω στην ιδέα γιατί τον Ιούνιο στην αυχενική μάθαμε τα κακά νέα της παλινδρομης. Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά....

@marinamanoulitsa να το χαίρεσαι το αγορι σου, να είναι πάντα τυχερό και καλότυχο και εσείς γεροί να το καμαρώνετε. Με το καλό να έρθει και το δευτερο αδερφάκι του θα ευχηθώ 🙏🙏

Εγώ να ρωτήσω κάτι άσχετο αν μου επιτρέπεις; Επειδή είμαι στην ίδια ακριβώς φάση που αποθηλαζω (14 μηνών η μικρή) και έχω κόψει όλους τους ημερήσιους... Πώς έκοψες τους θηλασμούς στις αφυπνίσεις; Γιατί εγώ αν δεν την θηλάσω σηκώνει την πολυκατοικία στο ποδι τη νύχτα. Δεν ηρεμεί με τίποτα όσο και να την παίρνει ο μπαμπάς της αγκαλιά, όσο και να την κουνάει πάνω κάτω... Εμένα οι θηλές μου με πονάνε πολύ αλλά είμαι όντως έγκυος, οπότε μήπως να κάνεις κανενα τεστ;;

Σας ευχαριστω πάρα πολύ για την θετική σας ενέργεια και την χαρά που μοιράζεστε μαζί μου για το μωράκι μου ♥️ Είστε όλες υπέροχες και εκτός από την αδερφή μου, μόνο εσείς γνωρίζετε για την εγκυμοσύνη αυτή.. @annie! Να χαίρεσαι τα ζουζούνια σου, να είναι πάντα υγιή, τυχερά, ευλογημένα και χαρούμενα στη ζωή τους και εσείς γέροι να τα καμαρώνετε!! @Rena92 κορίτσι μου αναμένουμε τη χοριακη σου σήμερα. Στέλνω άπειρη μπεμπεδοσκονη ✨✨✨🙏. Νομίζω ότι όση διάφορα έχουν τα πρώτα μας παιδάκια, τόση -πρωτα ο Θεός - περίπου θα έχουν και τα δεύτερα (η κόρη μου γεννήθηκε 22/10 και αν δεν κάνω λάθος η δική σου αρχές Δεκεμβρη;) Τώρα εγώ είμαι 10+1, άρα πάνω κάτω στα ίδια 🥰) Για το θέμα που διάβασα με τους άντρες εγώ θέλω να αναφέρω το εξής... Με τον δικό μου δεν θέλαμε γάμους και πανηγύρια,το είχαμε συμφωνήσει από κοινού αυτό. Εγώ ήμουν της άποψης ότι θα ήθελα να παντρευτούμε (σύμφωνο συμβίωσης επιλέξαμε), όταν θα αποφασιζαμε να κάνουμε παιδί. Τελικά ο καλός μου για κάτι μόρια που θα έπαιρνε στη δουλειά συν μία μικρή αύξηση μου είπε κάποια στιγμή "ας το κάνουμε τώρα να τελειώνουμε". Μου ακούστηκε τόσο άσχημα αυτό το να τελειώνουμε που φυσικά το συζήτησα μαζί του. Γιατί οκ, είπαμε όχι γάμους και νυφικά και άστρα άλογα, αλλά ας κρατήσουμε και έναν ρομαντισμό στη σχέση μας άσχετα με το ψυχρό κλίμα του συμφώνου συμβίωσης σε έναν συμβολαιογράφο. Το μυστικό εδώ είναι η συζήτηση. Εμείς από την αρχή συζητούσαμε τα πάντα, όλες μας τις σκέψεις και τα συναισθήματα και αυτό μας έχει σώσει άπειρες φορές από μεγάλες κρίσεις. Μου εξήγησε φυσικά ότι το εννοούσε σαν διαδικασία, απλά για τα μόρια και ότι ναι ακούστηκε όντως λάθος. Μην τα πολυλογω, λίγο καιρό μετά επειδή έδινα κάτι μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και είχα πεθάνει από την κούραση, όταν τελείωσα μου έκανε έκπληξη ένα διήμερο σε ένα αρχοντικό κοντά στο Πήλιο. Πετούσα εγώ από τη χαρά μου αλλά δεν φαντάστηκα ποτέ ότι το διήμερο αυτό ήταν για να μου κανει πρόταση γάμου 🥹🥹. Στο ίδιο αρχοντικό πήγαμε με την μικρούλα μας όταν ήταν μωράκι για ένα 3ημερο. Και εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι με τη συζήτηση μόνο μπορούν και αυτοί να καταλάβουν πως νιώθουμε και ενδεχομένως να το σκεφτούν αλλιώς, σε πολλά θέματα. Εμείς οι γυναίκες σκεφτόμαστε λίγο πιο σύνθετα, εκείνοι λίγο πιο φλατ και πονοεπιπεδα, καλώς ή κακώς.. Επικοινωνία .. το α και το Ω ειδικά όταν έρθει το παιδί στην εξίσωση που όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε αλλάζουν όλες μα όλες οι ισορροπίες.

Είμαι 10 ακριβώς, αν και σήμερα στον υπέρηχο βγήκε 10+6, μια εβδομάδα μεγαλύτερο (που αποκλείεται να είμαι τόσο, με δύο επαφές εκείνο το μήνα, δεν βγαίνουν οι μέρες 😅)

Γυρίσαμε και εμείς από τον γιατρό.. Το μωράκι είναι πάρα πολύ καλά, κουνούσε χέρια πόδια, πολύ ζωηρό. Έχω κάνει τόσους υπερήχους και στην κόρη μου, πρώτη φορά με έπιασαν τα κλάματα από συγκίνηση... Εκεί που το είδα να κουνιέται και μας άφησε ο γιατρός να το χαρούμε και να το βλέπουμε, έφυγαν τα δάκρυα μόνα τους. Βρήκε και ένα ινομυωμα (πρώτη φορά στη ζωή μου) αλλά είπε δεν επηρεάζει κάπου. Αύριο θα πάρω να κλείσω αυχενική (σε δύο το πολύ 3 εβδομάδες πρέπει να γίνει) και αν όλα είναι καλά επιτέλους θα ανασανω...

Θα συμφωνήσω απόλυτα! Έμεινα έγκυος όταν η μικρή μου ήταν μόλις 6,5 μηνών. Το ήθελα, δεν προέκυψε τυχαία, αλλά η εγκυμοσύνη δεν προχώρησε. Τώρα που είμαι ξανά έγκυος και η κόρη μου είναι 14 μηνών είναι τελείως διαφορετικές συνθήκες. Έχει ξεπεταχτεί, περπατάει, τρέχει, παίζει, συννενοουμαστε αρκετά καλά και είμαι σίγουρη ότι τους επόμενους μήνες θα αλλάξουν κ άλλο τα πράγματα. Ενώ όσο ήταν τόσο μωράκι, ούτε καν στεκόταν στον πωπο της καλά καλά, μόλις είχε ξεκινήσει στερεές, ήταν ακόμα υπερβολικά εξαρτημένη από εμένα (καλά και τώρα είναι, αλλά είναι πιο πολύ "παιδάκι" πάρα μωράκι). Οπότε @Zelda γνώμη μου είναι σε καμία περίπτωση μη βιαστείς, εφόσον δεν νιώθεις έτοιμη. Έχεις τόσο όμορφα πράγματα να ζήσεις με το μωράκι σου τους επόμενους μήνες και δεν ξέρεις και τι είδους εγκυμοσύνη θα έχεις. Δηλαδή εγώ τώρα που νιώθω όλη μέρα ένα ράκος με πολλές ναυτίες και απίστευτη κούραση, νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να είμαι όπως θέλω με την μικρή. Δεν έχω κουράγιο να παίξω μαζί της όλες τις ώρες, στην παιδική χαρά δεν μπορώ να την κυνηγάω όπως πριν, ή να την σηκώνω με την ίδια ευκολία (είναι και 11 κιλά). Όποτε και αν το αποφασίσεις εύχομαι να έρθει εύκολα και γρήγορα!!

Αααααα καλέ αυτό δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι θετικό. Ροζ και παχιά γραμμή 🎉🎉🎉🎉🎉 Αναμένουμε και τη χοριακη! Με το καλοοοοο 🤰🤰

Καλή χρονιά!! Εγώ θα ευχηθώ υγεία, τύχη και πολλά πολλά χαμόγελα αυτό το χρόνο!! Εμείς περάσαμε πολύ ήρεμα, σπίτι, οι 5 μας (ο άντρας μου και εγώ, η μικρούλα μας που κοιμόταν, το σκυλάκι μας και το μικρό σπορακι στην κοιλια - 9 εβδομάδων πλέον). Η μικρή κοιμόταν και εμείς βλέπαμε τα πυροτεχνήματα από τον καναπέ μας με τις πυτζάμες μας. Και να σας πω κάτι; Ήταν η πιο όμορφη Πρωτοχρονιά της ζωής μου. Είχα όλα όσα ήθελα ❤️. Ειδικά αν σκεφτώ ότι πέρσυ αλλάξαμε χρονιά μέσα στο αμάξι με ένα βρέφος 2 μηνών επειδή φύγαμε αρων αρων από τα πεθερικά από άλλη πόλη 3 ώρες μακριά... Η μαγεία κρύβεται στα πιο απλά πράγματα ✨🎋🎁

Αν είχε προχωρήσει η εγκυμοσύνη μου, τώρα αρχές του έτους θα γεννούσα. Με την κόρη μου θα είχαν 14 μήνες διαφορά, καθαρά από δική μου επιλογή. Εσύ όμως που έχεις και δύο μεγαλύτερα παιδάκια έχεις δίκιο που αγχώνεσαι.. Όπως το λες, έχουν τις δικές τους ανάγκες και δραστηριότητες. Ωστόσο πιστεύω αυτό το μωράκι για κάποιο λόγο αποφάσισε να κάνει έφοδο στη ζωή σας. Θα δυσκολευτείτε αλλά θα ξαναβρείτε νέες ισορροπίες με υπομονή και επικοινωνία. Με το καλό 🤰♥️🤞

Αχχχ πόσο παράπονο το έχω που μετά από τόσες απώλειες δεν έχω χαρεί ούτε καν την εγκυμοσύνη της κόρης μου που ήταν ολοκληρωμένη. Δεν θυμάμαι ούτε μια μέρα να πέταξα από χαρά.. Ακόμα και μετά την αυχενική ή την β επιπέδου χαιρομουν μέχρι να φύγω από τον γιατρό και μετά βουλιαζα πάλι στο άγχος. Αυτή τη φορά δεν συζητάμε καν για την εγκυμοσύνη. Κάνουμε σαν να μην συμβαίνει. Φυσικά δεν το ξέρει κανένας απολύτως. Ήθελα να ψωνίσω νέο μπουφάν στη μικρή χτες και λέω στον άντρα μου το ροζ ή το σκούρο; Ήθελα να συνεχίσω την πρόταση λέγοντας ότι αν το δεύτερο είναι αγόρι, δεν θα μπορέσουμε να χρησιμοποιησουμε το ροζ. Αλλά δεν το ξεστομισα ποτέ. Δεν είχα το θάρρος να το πω καν. Δεν θα άντεχα να το ακούσω ούτε εγώ η ίδια. Και είναι τόσο άδικο για αυτό το μωράκι, γιατί δεν έχω χαιδεψει ούτε μια φορά την κοιλιά μου, δεν έχω κάνει όνειρα, δεν έχω χαμογελάσει για αυτή την εγκυμοσύνη, από φόβο. Λες και αν χαρώ και πάει κάτι στραβά, ο πόνος θα είναι μικρότερος. Λες και αν κάνω σαν να μην υπάρχει, δεν θα πληγωθώ άλλη μια φορά. Είναι στενάχωρο και νιώθω τύψεις.... Όμως έχω πονέσει τόσο πολύ που είναι η άμυνα μου, και προφανώς και του άντρα μου γιατί συμπεριφέρεται ακριβώς το ίδιο. Απλά προσέχει όταν είναι σπίτι να μην σηκωνω εγώ την μικρή.. Σιωπηλά, χωρίς να λέμε την μυστική λέξη εγκυμοσύνη... Και λυπάμαι τόσο πολύ γιατί σκέφτομαι το πρώτο εκείνο θετικό τεστ της ζωής μου και το ποσο μα πόσο χαρούμενη ήμουν. Πετούσα κυριολεκτικά!! Είχα όλον τον κόσμο στα χέρια μου... Και μου έκλεψαν τόσο βίαια αυτή τη χαρά.. Όχι μια αλλά 4 φορές..

Έχει μετατραπεί κ μενα τις τελευταίες ημέρες σε ένα άλλοωρο. Υπερβολική γκρίνια και τη νύχτα πολύ κλάμα... Είναι δύσκολα πολύ χωρίς βοήθεια και με την μικρή με όλα αυτά που περνάει τελευταία αλλά κάνω υπομονή. Λέω κάθε φορά ας πάει καλά η εγκυμοσύνη και μπορώ να τα αντέξω όλα. Φυσικά σαν άνθρωπος κ γω υπάρχουν μέρες που με παίρνει λίγο από κάτω (έχω και την αϋπνία), είναι και αυτή η άτιμη μοναξιά της μητρότητας, η Κλεισούρα τώρα που έχει χαλάσει ο καιρός, αλλά σκέφτομαι ότι δεν θα είναι για πάντα έτσι κ κάπως παίρνω δύναμη.. Εσύ πως τα πας με τα κορίτσια σου τώρα που μεγάλωσε λίγο το μωράκι σου; Βγαίνει η καθημερινότητα ή σου βγαίνει πρώτα η ψυχή; 😅

Η ναυτία επέστρεψε σήμερα δυναμικά!! Ραντεβού θα πάρω σήμερα να κλείσω αλλά είχαμε πει μετά του Αϊ Γιαννιού, περίπου 8-10/1. Και αν όλα καλά, επόμενο βήμα αυχενική Η μικρή μου γενικά σε όλα της βιάζεται, οπότε ήμουν βέβαιη ότι θα τα είχαμε και αυτά από νωρίς. Ευτυχώς και εγώ και ο μπαμπάς της είμαστε πολύ ψύχραιμη στα tantrums της. Κάθε φορά λέω στον εαυτό μου ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα της και χρειάζεται βοήθεια. Και αυτό βοηθάει πολύ 14 μηνών είναι η μικρή 🥰 Πάντως και εμένα 5,5 μηνών έσκασαν τα δύο πρώτα και τώρα έχει γομφίους και στις 2 πλευρές και πάνω και κάτω!! Αν δεν τα μετράω λάθος έχει 12 δόντια συνολικά!

Την παίρνω στο κρεβάτι μετά τα μεσάνυχτα. Ένα περίεργο πράγμα.. Μόλις ξαπλώσω λες και με μυρίζει, αρχίζει να κλαίει. Ωστόσο και πιο πριν που είμαι στο σαλόνι, πάλι κλαίει για να θηλάσει. Ο μπαμπάς δυστυχώς με τις δύο δουλειές και το κυλιόμενο ωράριο, λείπει πολλά βράδια από το σπίτι οπότε είναι αδύνατον να βοηθήσει σε αυτό... Είναι μέχρι να το πάρω απόφαση ότι θα μείνω άυπνη 2-3 (ή και περισσότερα βράδια). Προς ώρας η μικρή μάλλον περνάει άλμα, γιατί είναι πιο γκρινιάρα από ποτέ. Χτες το βράδυ δεν κλείσαμε μάτι από το κλάμα και όλη μέρα δεν μπορούσα να την κάνω καλά. Έχει αρχίσει να έχει τέτοια ξεσπάσματα θυμού που όταν της λέω όχι χτυπάει το κεφάλι της στο πάτωμα 🫤🫤 Κατά τα άλλα εγώ έχω 2-3 μέρες που η ναυτία μου έχει καλυτερεύσει και αυτό με αγχωνει πολύ. Ξέρω βέβαια ότι τα συμπτώματα πάνε και έρχονται αλλά δεν γίνεται να μην πηγαίνει ο νους μου αμέσως στο κακό..

Περαστικά σας κορίτσι μου. Και εμένα η μικρή ξαφνικά ανέβασε πυρετό χωρίς κανένα άλλο σύμπτωμα. Σήμερα ευτυχώς έχει μόνο δεκατα γιατί χτες χτύπησε 39. Αχχχχχ αυτός ο αποθηλασμος.. Ακόμα παλεύω τις νύχτες με αρκετές αφυπνίσεις 🥴🥴 Τη μέρα ήταν πολύ εύκολο να κόψω τους θηλασμούς και ας μην δέχεται να πιει άλλο γάλα. Η νύχτα όμως παραμένει ένα βάσανο για μας

Εγώ που πήρα χάπια στην 11η εβδομάδα κόντεψα να πεθάνω, κυριολεκτικά!! Χίλιες φορές αποξεση, σε μισή ώρα ήμουν καλά σωματικά. @Mantarini κορίτσι μου σκέψου το καλά... Εγώ με τα χάπια έπαθα τρομερή αιμορραγία, σχεδόν έχασα τις αισθήσεις μου. Για να συνέλθω σωματικά μου πήρε μήνες. Έπρεπε να είχα πάει στο νοσοκομείο για μετάγγιση αλλά είχα το μωρό που το θήλαζα και δεν πήγα. Κακώς βέβαια. Δεν λέω ότι θα πάθεις το ίδιο, αλλά είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία. Έχεις συσπάσεις γέννας και ουσιαστικά το γέννας το έμβρυο. Όσο μικρό και αν είναι σε μέγεθος, είναι μια γέννα και μια πολύ τραυματική εμπειρία. Καλό κουράγιο κορίτσι μου, σφιχτή αγκαλιά ❤️‍🩹

Αν πάρουμε το χτεσινό για πικ, τότε ωρορρηξια ενδεχομένως να κάνεις σήμερα. Οπότε επαφές σίγουρα σήμερα και αν αντέχετε και αύριο. Οι εταιρείες των τεστ ωορρηξίας λένε επαφές τη μέρα του θετικού και τις δύο επόμενες για καλύτερα αποτελέσματα. Καλή επιτυχία!! Υ.Γ. κάποιες γυναίκες έχουν πολύ σύντομο πικ, για αυτό καλό είναι όταν το βλέπεις να σκουραίνει να κάνεις δυο ή και τρία την μέρα εκείνη για να το πιάσεις. Εύχομαι να είναι αχρειαστη συμβουλή 🤰🙏