Elli13

Κορίτσι μου θα το γράψω δημόσια για να το δει και όποια άλλη κοπέλα αφορά. Ο δικός μου γιατρός μας έλεγε να μην κάνουμε κατακερματισμό σπέρματος γιατί είχαμε συλλήψεις. Κάναμε λοιπόν και απλό καρυότυπο και μοριακό, και πλήρες πακέτο θρομβοφιλιας και όλα αυτά και πληρώσαμε πάνω από 1000€ για να καταλήξω να βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο. Παντού μα παντού αναφέρεται ο υψηλός κατακερματισμός σαν αιτία αποβολών. Δηλαδή; Ένα σπέρμα με υψηλό κατακερματισμό γονιμοποιεί μεν αλλά όχι υγιή έμβρυα. Και με όσες γυναίκες με καθεξιν αποβολές έχω μιλήσει με ρωτάνε γιατί δεν έχουμε κάνει την εξέταση αυτή. Σοκαρισμένες κιόλας που ο γιατρός έλεγε ο,τι να ναι... Εμείς μεθαύριο θα την κάνουμε πάντως και ακόμα και αν δεν βρεθεί κάτι θα ξέρω ότι το έψαξα και αυτό που με τρώει μέσα μου...

Συνήθως όταν βρίσκεις θετικό, μέσα στις επόμενες δύο μέρες θα γίνει ωορρηξία. Εγώ στην κόρη μου είχα ωορρηξία την ημέρα του θετικού (φάνηκε και από την ημερομηνία σύλληψης που προέκυψε από την αυχενική). Το ένιωσα κιόλας είχα έντονους πόνους στην ωοθήκη. Άλλες γυναίκες κάνουν την επόμενη του θετικού, όταν δηλαδή πέσει η ορμόνη. Και επειδή το ωάριο ζει 24 ώρες για αυτό λέμε επαφές τη μέρα του θετικού και τις δύο επόμενες (όχι εμείς δηλαδή, οι κατασκευαστές των τεστ ωορρηξίας)

Πολλές ισχυρίζονται ότι έμειναν έγκυες από τα προσπερματικα. Το οποίο για εμένα πάλι κορώνα γράμματα το παίζεις. Βάλε προφυλακτικό, πάρε αντισυλληπτικά, βάλε σπιράλ.. Τόσοι μέθοδοι υπάρχουν, και εμένα με νευριάζει όταν ακούω το "μας έτυχε εγκυμοσύνη, δεν το θέλαμε". Εεε άισαπερα 😂😂😂 Και μένα να σας πω την αλήθεια δεν με πείθει όλο αυτό.. με τον άντρα μου 5 εγκυμοσύνες συνολικά, οι 4 από τον πρώτο μήνα, η τελευταία μας πήρε δύο κύκλους (αλλά το περιμέναμε ότι θα καθυστερήσει). Πώς δεν μας έτυχε στα τόσα χρόνια μια εγκυμοσύνη χωρίς να το περιμένουμε ενώ είμαστε τόσο γόνιμοι;; Βλακείες.. Απλά η μέθοδος του τραβήγματος θέλει να τραβηχτείς προφανώς και εγκαίρως 😂

Αναμονή λοιπόν μέχρι την Παρασκευή και εύχομαι να έχουμε πολύ πολύ θετικά νέα!! Εγώ είμαι 5η μέρα περιόδου και επιτέλους έχω αρνητικο τεστ (τραγική ειρωνεία ε;;!) . Ο σύζυγος Παρασκευή θα δώσει σπέρμα και έχω ήδη δυο γυναικολόγους στο μυαλό μου έπειτα από ψάξιμο και συζήτηση με πολλές κοπέλες. Ψυχολογικά είμαι πολύ καλύτερα από όλες τις άλλες φορές.

Καλημέρα κορίτσι μου! Δεν είναι να πάρεις κάποια αγωγή σε περίπτωση εγκυμοσύνης, θυμάμαι λάθος;

Ναι όντως φαίνεται δεύτερη γραμμή. Έχει χρώμα από κοντά;

Βρε μουρλη εσύ έχεις ξεπεράσει κ μένα 🤣 Δευτερα ουρα σε 5 λεπτά τι να δείξουν;;; Θέλεις τουλάχιστον 3 ώρες να κρατηθείς και αν δείξουν τόσο νωρίς που είσαι!! Ανέβασε μας το πρώτο να πάρουμε μάτι ☺️

Καλημέρα και καλό μήνα!! Για εμένα ο μήνας ξεκίνησε με αίμα, και είναι τόσο οξύμωρο.. μόνο όσες έχουν βιώσει αποβολή, ξέρουν πόσο χαιρόμαστε όταν βλέπουμε αίμα. Δεν τα παρατάμε όμως, με τις εξετάσεις που θα κάνουμε και τον νέο γιατρό που θα βρω, νιώθω πιο αισιόδοξη 🙃 Εύχομαι να έχουμε έναν μήνα ήρεμο και δημιουργικό, γεμάτο καλά νέα, θετικά τεστ, μεγάλες χοριακες και φουσκωμένες κοιλιες 🌈🤞🩷.

Σοκ με την γιατρό και τις αποβολες. Και λέω σοκ γιατί εγώ προσωπικά αρνούμαι να δεχτώ ότι τόσες αποβολές είναι τυχαίο γεγονός, αλλά εφόσον το ζει και γυναίκα του επαγγέλματος αυτού που θα μπορούσε να είχε βρει την αιτία πολύ πιο εύκολα από εμάς, με κάνει να ξανασκέφτομαι τον παράγοντα τύχη... Τι να πω, εγώ είμαι της άποψης να το ψάξω όσο γίνεται, τουλάχιστον να μην μου τριβελιζει το μυαλό αυτό το αν... Αλλά βρε κορίτσια κακά τα ψέματα, σαν το πρώτο χαστούκι της πρώτης απώλειας δεν υπάρχει. Κάθε φορά πονάει, και πολύ, αλλά δεν θα ξεχάσω την πρώτη παλινδρομη, όπου δεν ειχα και το παιδάκι μου. Ήταν τόσο δυνατό αυτό το χαστούκι, που χρειάστηκα ηρεμιστικά για να κοιμηθώ το πρώτο βράδυ.. πολύ δυνατά κιόλας. Και πάλι ξυπνούσα και ούρλιαζα. Την πρώτη φορά δεν έχεις ιδέα ότι είναι τόσο σύνηθες, και ότι μπορεί να συμβεί και σε εσένα. Αυτή τη φορά, ήμουν προετοιμασμένη... Λίγο στην αρχή που πείστηκα ότι δεν προχωρούσε, λίγο τα τεστ που δεν έγιναν ποτέ τέρμα σκούρα... Δεν μου ήρθε απότομο δηλαδή. Ενώ αν πήγαινα για υπέρηχο και ήταν κενό, ναι πιστεύω θα πονούσα πολύ περισσότερο (αυτό το λέω γιατί ο σύζυγος με κατηγορούσε που έκανα τεστ και αγχωνομουν, αλλά εμένα αυτό με έκανε να προετοιμαστώ για το χειρότερο). Χτες έκλαψα πολύ. Σήμερα κάπως καλύτερα, και γελάσαμε με την μικρή και κάναμε και πλάκα με τον καλό μου.. Υπάρχουν και στιγμές που πέφτω αλλά δεν έχω επιλογη.. πρέπει να ξανασηκωθω! Το θετικό είναι ότι με τόσο μικρό νούμερο χοριακής θα αποβάλλω μόνη μου με μια απλή περίοδο (η οποία εύχομαι να μην αργήσει πολύ). Και τώρα που φεύγει ο Οκτώβρης, το ταξίδι μου ξεκίνησε με μια βιοχημική 2 χρόνια πριν και καταλήγει με άλλη μια πάλι τον ίδιο μήνα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται! Στο μεσοδιάστημα, ο Οκτώβρης μου έφερε το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου..

Ναι σε παρακαλώ στείλε μου το email. Βρήκα ραντεβού και στο Αλεξάνδρας στο αντίστοιχο τμήμα για τη Δευτέρα, δεν ξέρω αν έχει πάει κάποια... Το χειρότερο για εμένα τώρα είναι να περιμένω να πέσει η χοριακη για να ξεκινήσει το αίμα και να τελειώνω.. αυτή η αναμονή με σκοτώνει..

Έχεις δίκιο, από την τελευταία φορά έπρεπε να είχα φύγει. Δεν έχω ξεπεράσει όσα έζησα τότε, και δεν ξέρω αν θα τα ξεπεράσω ποτέ, ακόμα τα σκέφτομαι και κλαίω... Συν πόσους μήνες μου πήρε να επανέλθω σωματικά.. Στον Λυμπερόπουλο θα πάει, τα κανόνισα μόνη μου, και τώρα μουρμουριζει για τη διαδικασία... Άντρες....

Ο σύζυγος επιτέλους την Τρίτη θα κάνει dfi και οξειδωτικό στρες. Στο Έλενα έκλεισα το συντομότερο που βρήκα για 24/11. Και στα άμεσα σχέδια είναι και ένας ρευματολογος.. Στον γυναικολόγο αυτόν δεν θα ξαναπάω. Δεν δώσε την δέουσα προσοχή με αποτέλεσμα να είμαι μήνες τώρα ένα ράκος ψυχολογικά.. Και ενώ με άκουσε στο τηλ πως ήμουν που έκλαιγα, απάντησε με τέτοια απάθεια. Απογοητεύτηκα πάρα πολύ γιατί μαζί του γέννησα και την κόρη μου, αλλά νιώθω ότι ευθύνεται εν μέρει για όσα περνάω γιατί δεν το έψαξε όσο έπρεπε.

Πλέον έχω πάψει και εγώ να πιστεύω ότι είναι τυχαίο γεγονός! Γι'αυτό θυμώνω. Δεν θέλω να αφήσω τον χρόνο να περάσει, είμαι δύο χρόνια ακριβώς σε αυτό το Γολγοθά αποβολών. Δύο βιοχημικές και δύο παλινδρομες ως τώρα. Εξετάσεις έχουμε κάνει αρκετές, αλλά σίγουρα όχι όλες. Πιστεύω κάτι έχει διαφύγει. Για αυτοάνοσο σκεφτόμουν κ εγώ. Ξέρω ότι μόλις προσπαθήσουμε πολύ πολύ σύντομα θα ξαναμεινω έγκυος, 5 εγκυμοσύνες είχα, όλες με την πρώτη προσπάθεια. Αλλά δεν θα επιτρέψω άλλη απώλεια, όσο περνάει από το χέρι μου φυσικά. Ο γιατρός μου χτες ενω έκλαιγα και του έλεγα δεν αντέχω άλλο, μου είπε αν δεν μπορείς κάτσε με το ένα παιδάκι σου... Αλλιώς θα προσπαθείς μέχρι να έρθει αυτή η σωστή εγκυμοσύνη. ΣΟΒΑΡΑ ΤΏΡΑ;; Μονο εμένα μου φαίνεται απαράδεκτη αυτή η απάντηση; Οπότε, όσες είστε από Αθήνα, στείλτε μου παρακαλώ αν έχετε να προτείνετε κάποιον γυναικολόγο που να είναι πάνω από όλα άνθρωπος..

Θα καλεσω σήμερα στον Λυμπερόπουλο να κάνει επιτέλους και dfi και οξειδωτικό στρες. Κατά τα άλλα ναι, είμαι σε αναζήτηση νέου γυναικολόγου πλέον...

Καλημέρα και σας ευχαριστώ πολύ. Νιώθω ένα χάος στο κεφάλι μου, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω, που να απευθυνθώ πάλι. Απογοητεύτηκα από τον γυναικολόγο μου, δεν θέλω να ξαναπάω... Είμαι όμως χαμένη, ψάχνω ανάμεσα σε ειδικότητες και γιατρούς και ειλικρινά δεν ξέρω. Στο Έλενα στο τμήμα αποβολών έχουν αρκετά μακριά ραντεβού. Το έκλεισα μεν, αλλά θα ήθελα να κάνω κάτι πιο σύντομα..

Ναι, με παρακολουθούσε σε όλη την εγκυμοσύνη της κόρης μου. Τα πιο άδικα 80€/επίσκεψη, τίποτα δεν μου είχε βρει, απλά ένιωθα εγώ σιγουριά και πήγαινα Τώρα κατάλαβα τι εννοείς... Σε αυτήν την εγκυμοσύνη είμαι λίγο άρρωστη, σαν γρίπη, όχι κάτι σοβαρό. Οπότε φαντάζομαι δεν είναι αυτό με το ανοσοποιητικό

Όχι δεν ήμουν άρρωστη, αλλά είχα αποβολές και πριν την μικρή.. Ο γιατρός είπε συνεχίζουμε, όπως ήρθε η κόρη μου θα έρθει κ άλλο. Και νευρίασα τόσο πολύ με αυτήν την απάντηση την ώρα που του έλεγα κουράστηκα με τις αποβολες και έκλαιγα.,

Ναι μίλησα με τον γιατρό, δεν έχει κάτι να μου πει. Πέρασαν 9 μέρες, δεν τίθεται θέμα εργαστηρίου, αλλά ναι στο ίδιο τις εκανα

Κορίτσια δυστυχώς άλλη μια απώλεια. Έχει ανέβει λίγες μονάδες μόνο. Ελπίζω να μην χρειαστεί αποξεση και να φύγει με μια απλή περίοδο.

Κάτι νομίζω ότι βλέπει το εκπαιδευμένο μου μάτι.... Απλά δεν καταλαβαίνω αν είναι ροζ η γραμμή.. Εύχομαι να είναι κορίτσι μου 🙏🙏🙏 Εγώ κορίτσια πήγα το μεσημέρι και έκανα άλλη μια χοριακη πριν τρελαθώ από το άγχος. Στείλτε μου λίγη θετική ενέργεια σας παρακαλώ, δεν είναι καθόλου αισιόδοξη για το αποτέλεσμα. Τα μπε,/καφέ υγρά δεν τον ανησυχούν τον γιατρό, αλλά εμένα με έχουν τρελάνει οι γραμμές των τεστ που μια είναι έντονες, μια πιο αχνές, μετά από λίγες ώρες ξανά έντονες... Αλλά κανενα τεστ ακόμα δεν έχει δείξει τη γραμμή τόσο έντονη όσο τη γραμμή ελέγχου και αυτό μου δημιουργεί τεράστιο άγχος.. Θα μου πείτε γιατί ασχολούμαι ακόμα με τα τεστ... Μετά από τόσες απώλειες δεν μπορώ να ηρεμήσω με τίποτα. Ειδικά μόλις είδα τα μπεζ υγρα με κυρίευσε το άγχος και κάπως προσπαθώ να νιώσω ότι έχω τον έλεγχο της κατάστασης. Ωστόσο έχω τρελαθεί χειρότερα. Σε αναμονή της χοριακης λοιπόν, και προσεύχομαι να μην έχει φύγει και αυτό το μωράκι.... (Μετά τη χοριακη πήγα στην εκκλησία να αναψω ένα κεράκι και να προσευχηθώ, και όπως πάντα άναψα και ένα κεράκι για όλες τις γυναίκες που προσπαθούν να αποκτήσουν το θαυματακι τους).

Εγώ σε μια παράνοια 😂😂 Πότε σκέφτομαι θετικά (προσπαθώ), πότε με πιάνει απίστευτο άγχος .. Χτες είδα ελάχιστα μπεζ/καφέ υγρά και φρικαρα. Ήταν όμως μόνο μια φορά και τέλος. Τελοσπαντων, η παλιά μου αγάπη τα one step, σκουρυναν μέχρι ένα σημείο και μετά κάθε μέρα έβγαιναν ίδια. Αλλά δεν με αγχωσε και ιδιαίτερα αυτό, καθώς διάβασα σε πολλές κριτικές ότι έτσι συμβαίνει πλέον με τα συγκεκριμένα. Αφού δεν έγιναν πιο αχνά, είπα μέσα μου πιθανότατα όλα καλά. Στον γιατρό θα πάω τη Δευτέρα, να δούμε και τίποτα... Αν πάω τώρα το πολύ πολύ να δούμε σάκο και στην καλύτερη εμβρυϊκά στοιχεία. Αυτής της άποψης είναι και ο γιατρός μου δηλαδή, από όταν ήμουν έγκυος στην κόρη μου. Και επειδή τώρα έχουμε μετακομίσει και ο γιατρός μας πέφτει λίγο μακριά, ο άντρας μου με τις δύο δουλειές λείπει συνέχεια, βοήθεια δεν εχω ή κάπου να αφήσω το μωρό για να πάω για υπέρηχο (όπως πήγαινα κάθε εβδομάδα για να είμαι ήρεμη), αναγκαστικά θα πηγαίνω πολύ πιο αραιά τώρα. Ίσως κάνω και καμιά χοριακη στο μεσοδιάστημα να μου φύγει λίγο το άγχος ..

Και εμένα έτσι ήταν σε κάθε εγκυμοσύνη τα τεστ μου. Τόσο αχνά την πρώτη μέρα (9η συνήθως από ωορρηξία) που τα έβλεπα μόνο σε ειδικό φως 😂😂. Κατηγορούνται πολύ πλέον για εξάτμισης, μου έβγαλε και εμένα στον προηγούμενο κύκλο, αλλά ήταν μια γραμμή γκρι σαν μολυβια, πολύ λεπτή. Το δικό μου μάτι δηλαδή την κατάλαβε, που έχω κάνει άπειρα τεστ. Αυτό λέγαμε πριν λίγες μέρες, ότι δυστυχώς τα συγκεκριμένα τεστ έχουν χαλάσει πάρα πολύ τους τελευταίους μήνες, καμία σχέση με παλιά. Δεν είναι και τόσο ευαίσθητα όσο ήταν. Η γραμμή ήταν υπερβολικά αχνή εμένα, ενώ στο predictor early πολύυυυ πιο σκουρη. Εύχομαι να είσαι έγκυος και να σκουρυνει τις επόμενες μέρες 🤞🤞🤞

Να συμπληρώσω ότι το χειρότερο για εμένα ήταν όταν μέσα σε όλη αυτή τη θύελλα συναισθημάτων και δακρύων, με ρωτούσαν: "τώρα ζεις την απόλυτη ευτυχία Ε;" Ή "έρωτας δεν είναι η κόρη σου;". Ναι την λάτρεψα από το πρώτο λεπτό, αλλά όχι δεν ζούσα την απόλυτη ευτυχία, και αυτές οι ερωτήσεις με έκαναν να νιώθω τύψεις, ενοχές, ντροπή .. Μα καλά, γιατί δεν νιώθω αυτήν την ευτυχία που όλοι θεωρούν δεδομένη; Τι δεν πάει καλά με εμένα; Μήπως δεν μου αξίζει αυτό το μωρό; Μήπως δεν είμαι καλή μαμά; Όλα αυτά τριγύριζαν στο κεφάλι μου εξαιτίας της πίεσης του κοινωνικού περίγυρου η λεχώνα να νιώθει ευτυχία, λες και γυρίζουμε συναισθηματική κομμεντι ..

Συγχαρητήριααααα!! Υπέροχα νέα, τώρα μπορείς να ηρεμήσεις και να το απολαύσεις! Μια τελειομηνη εγκυμοσύνη εύχομαι και με το καλό το μωράκι σας ❤️❤️🎉🎉🎉

Η κόρη μου, 12 μηνών σήμερα, ήρθε μετά από 2 απώλειες και πολλές προσευχές. Μια εγκυμοσύνη καλή μεν αλλά μέσα στο άγχος. Περίμενα πως και πως να γεννήσω, να την πάρω αγκαλιά! Και γεννήθηκε... Πρώτο βράδυ μου την πήραν στο μαιευτήριο γιατί είχε καταπιεί αμνιακό υγρό και πνιγόταν. Δεύτερο βράδυ μου την ξαναπήραν γιατί είχε λίγο ίκτερο. Λόγω του ίκτερου δεν θήλαζε. Και εκεί ξεκίνησε για εμένα το χάος. Κλάμα, θλίψη, απόγνωση. Ήθελα να γυρίσω σπίτι, νόμιζα αυτό έφταιγε. Στο σπίτι η ψυχολογία μου έγινε ακόμα χειρότερη. Ντρεπόμουν να το πω, πως να έλεγα ότι έκλαιγα κάθε μέρα, ενώ αυτό το μωρό το ήθελα με το όλο μου το είναι; Μην είσαι αχάριστη έλεγα στον εαυτό μου. Θυμήσου τις αποβολες σου. ΛΑΘΟΣ!! Προσπαθω πολύ να θυμηθώ τις πρώτες μέρες με το μωρό στο σπίτι. Είναι όλα τόσο θολά στο κεφάλι μου που δεν έχω καμία ανάμνηση. Το μόνο που θυμάμαι είναι θηλασμούς μεσα στη νύχτα, να προσπαθώ να βρω κατάλληλη θέση, και κλάμα μόλις ξάπλωνα για ύπνο. Η μικρή μου ήταν από τα μωράκια που κοιμόταν μόνο πάνω μας, μέρα νύχτα. Αλλιώς ξυπνούσε και έκλαιγε. Οπότε οι 3 πρώτοι μήνες πέρασαν σε έναν καναπέ. Μόνο! Ούτε δουλειές, μπάνιο με το ζόρι, βοήθεια από πουθενά. Φίλες που χάθηκαν, γονείς άφαντοι... Πόσο δύσκολο είναι ξαφνικά να σταματάει η ζωή σου και να μην μπορείς ούτε τις βασικές σου ανάγκες να εξυπηρετήσεις;; Και μέσα σε όλο αυτό μας έχουν πείσει ότι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένες. Έβλεπα τη σχέση μου με τον άντρα μου να αλλάζει. Ήμασταν απόμακροι ξαφνικά μέσα στην ταλαιπωρία μας. Και αυτό με πληγωνε ακόμα περισσότερο. Του μιλούσα συχνά όμως για το πώς ένιωθα. Και σιγά σιγά βρήκαμε ισορροπίες. Ευτυχώς για εμένα, τον είχαν προετοιμάσει συνάδελφοι του με γυναίκες που πέρασαν επιλοχειο. Οπότε προσπαθούσε να βγαίνουμε έξω συνέχεια. Πρώτη βόλτα βγήκαμε όταν η μικρή ήταν 8 ημερών. Μας κοιτούσαν σαν εξωγήινους στην καφετέρια με ένα νεογέννητο. Μπράβο του έλεγαν άγνωστες γυναίκες, που τις βγάζεις βόλτα. Δεν καταλάβαινα γιατί.. Τωρα όμως καταλαβαίνω ότι ο εγκλεισμός στο σπίτι με ένα βρέφος κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα. Μου πήρε μήνες να συνέλθω, να βρω το ποια είμαι ξανά, σίγουρα δεν είμαι η ίδια γυναίκα που ήμουν πριν κάνω το παιδί. Να σου πω λοιπόν εσένα μανούλα που μπορεί να περνάς κάτι τέτοιο τώρα, και διαβάζεις αυτό το θέμα, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις έτσι. Δεν είναι ωραία περίοδος η λοχεία. Έχεις χάσει τον εαυτό σου, το σώμα σου έχει αλλάξει, κάνεις ένα μπάνιο με το ζόρι, αν θηλάζεις είναι μια ιστορία μόνη της, ένα πλάσμα εξαρτάται 100% από εσένα για την επιβίωση του, δεν κοιμάσαι, δεν ξέρεις καν ποια είσαι...Συν οι ορμόνες που ξαφνικά από το πικ τους στην εγκυμοσύνη πιάνουν πάτο στον τοκετό. Όλο αυτό είναι τεράστιο σοκ! Υ.Γ. δεν θα ήθελα να τρομάξει καμία έγκυος γυναίκα διαβάζοντας όλα αυτά. Πρέπει όμως να ακουστεί και αυτή η πλευρά της μητρότητας, να μην νιώσει καμία λεχώνα μόνη ή παρανοϊκή για τη θλίψη της! Είναι κρίμα να παρουσιάζουν την περίοδο αυτή σαν το μικρό σπίτι στο λιβάδι! Ας είμαστε ειλικρινείς, είναι μια δυσκολη φάση και είναι εντάξει να νιώθουμε έτσι!!