Elli13

Καλημέρα κορίτσι μου! Δυστυχώς εδώ στο νησί στην πόλη που μένουμε εναν βρεφικό έχει και φάγαμε άκυρο γιατί η μετάθεση βγήκε όταν έκλεισαν οι αιτήσεις. Και το κακό είναι ότι παίρνουν από 18 μηνών κ πάνω που σημαίνει ότι ούτε την μπέμπα μπορώ να την πάω από Σεπτέμβρη που τελειώνει το 9μηνο μου. Έχω αγχωθει πολύ με αυτό το θέμα αλλά ο,τι είναι τώρα... Με το καλό, κοντεύεις κ συ 🙏🙏

Καλό μήνα κορίτσια μου! Εμφανίστηκα κ γω επιτέλους και εν συντομία πριν 2 εβδομάδες μετακομίσαμε στο νησί. 9,5 ώρες ταξίδι με ένα δίχρονο Ταρζανακι, ένα βρέφος 2,5 μηνων και ένα σκυλάκι. Σκηνές απείρου κάλλους 😂😂 Σήμερα ο σύζυγος ξεκίνησε δουλειά, το σπίτι με πολύ κόπο μπήκε σε μια σειρά και προσπαθώ τώρα να βρω ισορροπίες με τα κορίτσια μου γιατί η μεγάλη ζηλεύει πάρα πολύ και έχουμε γκρίνιες και κλάματα. Επίσης πείτε μου όσες έχετε παιδάκια 2 ετών, είναι όλα έτσι ή το δικό μου μόνο; Παιδιά ... Μιλάμε για πολύ ζόρι στα πάντα. Να αλλάξει ρούχα, να αλλάξει πάνα, να φάει, να κοιμηθεί. Αν νυστάζει κιόλας εκεί η κατάσταση ξεφεύγει. Είναι λες και παίρνει ναρκωτικά. Ένα άλλο παιδί που ειλικρινά δυσκολεύομαι πολύ να διαχειριστω. Ίσως φταίει η έλευση του νέου μέλους, ίσως και η ηλικία της που δεν την λένε άδικα terrible two. Είναι όμως και η κούραση που έχει φτάσει ταβανι που δεν με αφήνει να είμαι πάντα ψύχραιμη δυστυχώς και μετά έρχονται οι τύψεις. Βλέπω φωτογραφίες της από όταν ήταν μωράκι και με πιάνουν τα κλάματα. Που πήγε αυτό το χαρούμενο κοριτσάκι που όλο γελούσε; Τώρα έχει νεύρα γκρίνια και μόνιμα κάνει ζαβολιες και εγώ καταλήγω να φωνάζω στο τέλος. Και όχι ότι αλλάζει κάτι που φωνάζω, με γράφει κανονικά και γελάει κιόλας. Σας ζαλισα με τα δικά μου αλλά είμαι λίγο πελαγωμενη να πω την αλήθεια. Μετακομιση, βρέφος που θηλάζω αποκλειστικά, βοήθεια μηνδεν (ενώ Αθήνα είχα την μαμά μου), και φοβάμαι μήπως εγω φταίω για όλη αυτή την κατάσταση.

Τι ωραία που δεν έχεις συμπτώματα αυτή τη φορά. Θα ήταν τρομερά δύσκολο με δύο μωρά να είσαι στα πατώματα. Εγώ με ένα και δεν την είχα παλέψει το πρώτο τρίμηνο. Το σκέφτομαι καμιά φορά κ με πιάνει κόμπος στο στομάχι 😔 Με το καλό ή αυχενική κοπέλα μου, έχω προαίσθημα ότι έρχεται ο γιος ❣️🙏

Περνάει ο καιρός σαν νεράκι. Μου το έλεγαν και δεν το πίστευα. Κοιτάω την μπέμπα και μετά την μεγάλη και με πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδιά. Πότε ήταν τόσο μωράκι και πότε έγινε ολόκληρο κορίτσι 🥹 Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, να χαίρεσαι κ συ το παιδάκι σου και με το καλό να υποδεχτείς και το δεύτερο 🙏🙏🧿🧿

Καλό μήνα κορίτσια μου!! Οκτώβρης... Μήνας περίεργος για εμένα γιατί μου θυμίζει εγκυμοσύνες που μου έφερε και δεν προχώρησαν αλλά είναι και ο μήνας που μου έφερε την πρώτη μου κόρη ❣️ που θα γίνει 2 ετών στις 22 του μήνα. Απίστευτο ... Εύχομαι πολλά θετικά τεστ και τελειομηνες εγκυμοσύνες στις εγκυουλες μας 🧿🙏

Όλα θα πάνε υπέροχα, κάνε θετικές σκέψεις για να παραμένεις ήρεμη 🙏 Τι όμορφα που θα μεγαλώσει η οικογένεια σας, ειδικά αφού το θέλατε κιολας, είναι ευλογία ☺️ Σε γενικές γραμμές την παλεύουμε 😂 Έχουμε και την μετακόμιση στο νησί που ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά. Ο σύζυγος έχει φύγει για μια εβδομάδα για να βάψει το σπίτι κλπ και έχω μείνει με τη μάνα μου στο σπίτι. Αφενός είναι βοήθεια, αφετέρου μου σπάει τα νεύρα 🥴 Για να είμαι ειλικρινής δεν με δυσκολεύει το μωρό, αυτό πλέον είναι εύκολη πίστα μπροστά στο σχεδόν δίχρονο. Η μεγάλη που έτσι κ αλλιώς ήταν πολύ προσκολλημένη πάνω μου, τώρα έχει ξεφύγει εντελώς. Είναι και τα terrible two, είναι και η ζηλεια και βγάζει κάτι συμπεριφορες για γερά νεύρα. Της αφιερώνω χρόνο καθημερινά είτε στο σπίτι είτε στην παιδική χαρά και πάλι μπορεί πχ να έχω το μωρό αγκαλιά και να κλαίει και να χτυπιέται για να πάρω εκείνη. Αν δεν είναι κάποιος εκεί να της αποσπάσει την προσοχή, το πράγμα γίνεται πολύ δύσκολο. Ήταν ζορικη αυτή από μωρό, κακά τα ψέματα. Κυρίως μου φαίνεται δύσκολο το ότι ενώ έχω βοήθεια, η μικρή εννοείται εξαρτάται από μένα γιατί θηλάζει, και η μεγάλη θέλει να κάνει τα πάντα μόνο μαζί μου. Φαγητό, μπάνιο, ύπνο. Ξυπνάει κιόλας μέσα στη νύχτα ακόμα και θέλει μόνο εμένα. Οπότε πάω από δωμάτιο σε δωμάτιο όλη νύχτα σαν το ζομπυ. Όταν κλαίνε και τα δύο ταυτόχρονα τη νύχτα και είμαι ολομόναχη.... Εκεί να δείτε πάρτυ 😂 Το ένα αγκαλιά το θηλάζω, και την άλλη την κουνάω με το χέρι ή της δίνω γάλα με το μπιμπερο. Multitasking στο μεγαλείο του. Τέλος του μήνα θα πάω να μείνω στους δικούς μου με τα κορίτσια για να μπορέσει ο σύζυγος να πακετάρει το σπίτι, ενώ θα δουλεύει ταυτόχρονα. Όλο αυτό δεν μας έχει αφήσει να ηρεμήσουμε για να βρούμε ρυθμούς, αλλά μόλις γίνει και η μετακόμιση πιστεύω θα αρχίσουμε να βρίσκουμε τα πατήματα μας καλύτερα. Αυτά σε γενικές γραμμές, συγγνώμη για το κατεβατο 😋

Αααααα καταρχάς πολλά συγχαρητήρια!!! Με το καλό κορίτσι μου 🧿🧿💞💞 Δεύτερον να πω ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΙΔΑ! Είμαι με 2 under 2 και ούτε να σκέφτομαι δεν θέλω για τρίτο! Τα έχω παίξει κυριολεκτικά, δεν προλαβαίνω ούτε να φάω! Μπράβο σου για το κουράγιο 👏👏

Κορίτσι μου και εμένα ο έμβρυο μητρικός και τις δύο φορές στην αυχενική δεν κάνει καν κουβέντα για φύλο. Τη δεύτερη μάλιστα τον ρώτησα αν έχουμε καμία ένδειξη και είπε απλά είναι νωρίς. Κάποιοι επιλέγουν να μην πουν γιατί δεν είναι 100% σίγουρο. 17η εβδομάδα το είδε καθαρά ο γυναικολόγος πάντως στον κλασικό υπέρηχο .

Θέλετε να σας πω εγώ το ακόμα πιο τραγικό;; Πρώτη αναρρωτική τον Μάρτιο. Και για τους επόμενους μήνες μέχρι να γεννήσω. Οι δύο πρώτοι μήνες έχουν περάσει στο υποκατάστημα της περιοχής πριν μετακομίσω. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ! Ναι από τον Μάρτιο. Μιλάω με το υποκατάστημα της τωρινής μου περιοχής και η γυναίκα πολύ εξυπηρετική, προσπαθεί να βοηθήσει με email και τηλέφωνα αλλά μάταια. Αν δεν πληρωθώ τους πρώτους μήνες, δεν μπορεί ούτε εκείνη να προχωρήσει τους επόμενους. Έκλεισα λοιπόν ραντεβού με εξουσιοδότηση στον σύζυγο να πάει να δει τι γίνεται και να τους τρίξει τα δόντια γιατί εγώ μόλις είχα γεννήσει. Και μαντεψτε... Έλειπαν όλοι με άδειες, αλλά τα ραντεβού τα έκλεινες κανονικά χωρίς καμία ενημέρωση... Αθάνατο ελληνικό δημόσιο... Ακόμα περιμένω...

Καλημέρα και με το καλό το μωράκι σου! Γέννησα πριν 20 μέρες το δεύτερο μωράκι μου και στις 37 εβδομάδες είδαμε ότι είχε γυρίσει σε ισχιακό. Σοκ εγώ, καθώς το πρώτο μωρό μου το γέννησα φυσιολογικά και ήθελα να αποφύγω την καισαρική. Ο γιατρός μου πολύ ήρεμος μου είπε ότι είχα πολλές πιθανότητες να ξαναγυρίσει το μωρό, παρόλο που ήταν ήδη 3 κιλά. Μου είπε να πίνω ΠΟΛΥ νερό για να έχει χώρο να γυρίσει. Κάποια κορίτσια εδώ μου πρότειναν ειδικές ασκήσεις από το youtube. Τις έκανα 2-3 φορές (δεν κατάφερα παραπάνω), και την επόμενη εβδομάδα, στις 38 δηλαδή, είδαμε ότι είχε γυρίσει ξανά με το κεφάλι κάτω, όπου και έμεινε μέχρι τη γέννα. Δεν ξέρω τι βοήθησε από όλα αυτά, αλλά προσωπική μου άποψη, είναι νωρίς να σου μιλάνε για καισαρική. Στην εβδομάδα που ήμουν εγώ και δεν πτοήθηκε ο γιατρός μου, μου είπε μόνο να μην απελπίζομαι, και τελικά είχε δίκιο. Αργά δεν είναι σίγουρα στην εβδομάδα που είσαι, λοιπόν!! Με το καλό και πάλι,εύχομαι όλα να πάνε κατευχην 🧿 🙏

Χαίρομαι για κάθε κοπέλα που έχει θετικό τεστ, αλλά για τις παλιές χαίρομαι λιγάκι παραπάνω και συγκινούμαι 🥹🥹🧿🧿🌈🌈 Καλή ξεκούραση, να περάσετε τέλεια και φιλάκια στην κοιλίτσα 🌞🏝️

Σήμερα την έβαλα ξανά για τον μεσημεριανό της υπνο, όπως κάναμε πάντα. Με χάιδευε, με αγκάλιασε, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από όταν έφυγα. Γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα από ευτυχία, είναι και οι ορμόνες... 🥹🥹 Εγώ θα έλεγα είμαι καλά, πολύ καλύτερα από την πρώτη φορά. Νομίζω για πολλές γυναίκες είναι πολύ πιο δύσκολο να διαχειριστούν τη μετάβαση στην μητρότητα, με ο,τι αυτό συνεπάγεται, παρά τη δυσκολία του να έχεις 2 under 2. Τώρα είμαι πολύ πιο χαλαρή, ξέρω τι να περιμένω, ο θηλασμός είναι παιχνιδάκι, και γενικά προσπαθώ να ρουφήξω την κάθε στιγμή γιατί ξέρω ο χρόνος τι κλέφτης είναι... Δεν θα είναι για πολύ καιρό τόσο μα τόσο μικρούλα και ξέρω ότι θα μου λείψει πολύ στη η περίοδος. Το βράδυ πχ, γνωρίζω ότι θηλάζουν περισσότερο, οπότε κάποια στιγμή την πήρα στο κρεβάτι και θήλαζα ξαπλωμενη, ώστε να κοιμηθώ και λίγο. Κάτι που στην πρώτη άργησα πολύυυυ να το κάνω και έχασα πολύτιμες ώρες ύπνου για τουλάχιστον 3 μήνες. Και άλλα τέτοια που η εμπειρία μου πλέον με κάνει να τα βλέπω πολύ πιο εύκολα και απλά. Ίσως να ειναι και οι ορμόνες μου καλύτερα, τότε θυμάμαι έκλαιγα πολύ, θυμόμουν και τον δύσκολο τοκετό, και τις αποβολές, και μια μίνι επιλοχειο σίγουρα την πέρασα μέχρι να καταλάβω τι γίνεται πλέον στη ζωή μου. Ήταν δύσκολη η μετάβαση... Το δύσκολο βρε κορίτσια είναι ότι ο σύζυγος με τη δουλειά θα φύγει σε 10 μέρες και θα λείπει 25 περίπου μέρες. Δεν ήταν καλό το timing αλλά είναι καλά τα χρήματα που θα πάρει και θα τα χρειαστούμε για τη μετακόμιση στο νησί που έρχεται και όλα τα έξοδα που θα προκύψουν. Θα έχω τη μαμά μου μαζί, απλά τα πρωινά θα πρέπει να λείπει 3-4 ώρες. Ελπίζω να τα βγάλω πέρα... @melitiniღ κορίτσι μου χάρηκα πολύ με τα νέα σου 🩷 Για τα κιλά, επειδή έκανα διατροφή με τον διαβήτη κύησης τον τελευταίο μήνα, είναι δύσκολο δεν λέω, αλλά πίστεψέ με, όσο θα σκέφτεσαι το μικράκι σου θα αντλείς δύναμη. Θα τα καταφέρεις περίφημα, είμαι σίγουρη. Εάν θεωρείς όμως ότι ο γιατρός ειναι υπερβολικός, εάν έχεις τη δυνατότητα πάρε και μια δεύτερη γνώμη. @Elk να σας ζήσει κιόλας η νεοφώτιστη 🩷 Με το καλό το πάρτυ των κοριτσιών σου 🎉

Καλημέρα κορίτσια μου! Λοιπόν, γυρίσαμε χτες σπίτι μας. Την μεγάλη (21 μηνών για όσες δεν θυμάστε) την είχε η μητέρα μου. Ήταν η πρώτη φορά από όταν γεννήθηκε που αποχωριστηκαμε και η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό ήταν υπερβολικά προσκολλημένη πάνω μου.. υπερβολικά όμως!! Την έφερε ο σύζυγος λοιπόν σπίτι και βγήκα από το δωμάτιο χωρίς το μωρό αρχικά. Παιδιά.... Δεν ήθελε καν να την ακουμπήσω!! Σαν να μου κρατούσε μουτρα. Με πήραν τα κλάματα, προσπάθησα να το κρύψω να μην την ταραξω κ άλλο κ συνέχισα να της μιλάω. Κάποια στιγμή και ενώ ακόμα δεν είχε χαλαρώσει φουλ και ήταν αγκαλιά στον μπαμπά της, έφερε η μαμά μου μέσα την μπέμπα. Την κοίταξε, φώναξε "νινι" και πήγε να την αρπάξει πολύ αγαρμπα, μάλλον την πέρασε για κούκλα 😂 Την απομακρυναμε λίγο και ξεκίνησε το κλάμα... Σήμερα το πρωί που ξύπνησε πήγε καλύτερα η επαφή, της έδωσε κ ένα φιλάκι, απλά είναι πολύ αγαρμπη ακόμα η καημένη.

Σας ευχαριστώ όλες τόσο μα τόσο πολύ για τα όμορφα μηνύματα σας και τις ευχές σας 💞 Οι πληγές δεν θα επουλωθούν ποτέ πλήρως, δυστυχώς οι απώλειες μας αλλάζουν. Ταυτόχρονα όμως μας κάνουν να εκτιμαμε κάθε δευτερόλεπτο μωρουδιλας στο έπακρο 🥹🥹 Σαν δεύτερη φορά μαμά και λιγότερο αγχωμενη, απολαμβάνω περισσότερο τις στιγμές μας αυτή τη φορά, και επειδή ξέρω πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός είναι σαν να ρουφάω κάθε λεπτό μαζί της. Τα πάμε πολύ καλά με το θηλασμό, αν και στο σπίτι λογικά θα κάνω μεικτή σίτιση, γιατί έχω και τον θηλυκό Ταρζάν που δεν θα ήθελα να νιώσει παραμέληση. Τα γράφω και δεν το πιστεύω ούτε εγώ ότι έχω δύο μωράκια πλέον, δύο κοριτσάκια, ενώ πριν 2 χρόνια πίστευα ότι δεν θα καταφέρω να γίνω μανούλα. Είναι και οι ορμόνες, και η συγκίνηση στο φουλ Σας στέλνω άπειρη μπεμπεδοσκονη και ειλικρινά εύχομαι μέσα από τα βάθη της ψυχής μου όλες να βιωσετε αυτά τα μαγικά συναισθήματα του να κρατάς ένα μικροσκοπικό πλασματακι στην αγκαλιά σου επιτέλους!!

Καλό μήνα κορίτσια μου!! Γέννησα και γω χτες 1/8 το δεύτερο ουράνιο τόξο μου. Όπως ξέρετε μπήκα ξανά με πρόκληση και δυστυχώς η εμπειρία ήταν χειρότερη από την πρώτη φορά. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεν θέλω να τρομάξω τις εγκυουλες μας, σημασία έχει ότι στο τέλος με 3 σπρωξιες ήρθε στον κόσμο ο κλώνος της πρώτης μου κόρης, δηλαδή του άντρα μου πάλι 😂😂 Είμαστε και οι δύο πολύ καλά και ανυπομονώ να πάω σπίτι να δω και την "μεγάλη" γιατί είναι η πρώτη φορά που αποχωριζόμαστε. Και επειδή πολλές δεν ξέρετε την ιστορία μου, μιας και ήρθατε αργότερα στην παρέα μας, θα ήθελα να δώσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας απλά. Ήταν η 6η μου εγκυμοσύνη, και έχω δύο παιδάκια. Δύο παλινδρομες και 2 βιοχημικές... Πολλά δάκρυα, απέραντος πόνος και απελπισία. Σκέφτηκα πολλές φορές να τα παρατήσω από τον Οκτώβριο του 2022 που ξεκίνησε το ταξίδι αυτό. Κ όμως, με πεισμα και θέληση απέκτησα δύο κοριτσάκια που είναι όλος μου ο κόσμος. Αν με ρωτάτε, δεν ξέρω ακόμα γιατί έχασα 4 αγγελάκια. Παρα τις άπειρες εξετάσεις που έκανα... Νιώθω πιο πλήρης από ποτέ, θα τα ξαναέκανα όλα από την αρχή, και ευχαριστώ αυτά τα πλασματακια που ήρθαν στη ζωή μου να με διδάξουν τι σημαίνει να χτυπάει η καρδιά σου έξω από το σώμα σου... Εννοείται θα είμαι εδώ στην παρέα σας και ας έκλεισε ο κύκλος αυτός για εμένα, γιατί ξέρω ακριβώς όπως νιώθετε. Καλή και τελειομηνη εγκυμοσύνη στις φουσκωμένες κοιλίτσες μας, και για όσες προσπαθούν, όπως έγραψα και παραπάνω πείσμα και θέληση.. Δεν το λέω ελαφρά τη καρδία, έχω περάσει πολλά, όμως στο τέλος αξίζει τον κόπο 🥹🥹🩷🩷