Γειά σας και απο εμένα, είμαι καινούργια στο φορουμ, διαβάζοντας διάφορες ιστορίες ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ και εγω τη δικιά μου. Εχει 1 χρόνο που προσπαθούμε για παιδάκι και τους τελευταίους 4 μήνες με παρακολουθεί στενά ο γιατρός για να διαπιστώνουμε την οωρηξια, με θεραπεία κλομιφενης. Ορμονικές εξετάσεις καλες εκτος της προλακτινης που είναι τσιμπημενη στο 38 με όριο το 25, σαλπιγκογραφια καλη και σπερμοδιαγραμμα καλο.. παρόλα αυτά κάθε μήνα κλάμα και ξανά απο την αρχή.. απο εχθες νιώθω οτι δεν θα τα καταφέρω ποτέ φυσιολογίκα και θα κάνω υπομονή για τον άντρα μου, μέχρι τα Χριστούγεννα για ναπροχωρήσουμε σε εξωσωματική. Εχθές φεύγοντας απο το ιατρείο έριξα το τελευταίο δάκρυ, πλέον είμαι πολύ θυμωμένη σε σημείο να λέω το εχω πάρει απόφαση δεν πρόκειται να έρθει... ο γιατρός μου έδωσε μικρή δόση dostinex για να πέσει η τιμή της προλακτινης και όταν τον ρώτησα αν υπάρχει περίπτωση να βρήκαμε το πρόβλημα μου είπε πως πιστεύει πως όχι καθώς αυτή η μικρή αυξηση δεν είναι απαγορευτική για την σύλληψη.. Ποια είναι η γνώμη σας?