evaioan

Είσαι καλά στις εβδομάδες, είχα προδιάθεση για διαβητη κυησης, και εμενα με έστειλε για καρδιοτοκογραφημα 35η εβδομάδα, δεν είναι κάποια επίπονη διαδικασία και σε τόσο προχωρημένη εγκυμοσύνη λογικό να σε βλέπει ανά δύο εβδομάδες. Με το καλό το μωράκι σου!

Στο πρώτο μου παιδάκι γύρισα σε ένα ασυγιριστο σπίτι, το μωρό στη Μενν, το σπίτι μύριζε κλεισούρα, ο σύζυγος έβγαλε να φάμε γεμιστά που είχα μαγειρέψει μία εβδομάδα πριν... άρχισα να βρίζω τόσο τον ίδιο όσο και τη μητέρα του που το μόνο της ζόρι ήταν να έρθει στο μαιευτήριο... Ευτυχώς λόγω covid δεν την άφησαν να μπει... Μετά από δύο μέρες ήρθε το μωρό στο σπίτι... Έπαθα σοκ, δεν το είχα πάρει ποτέ αγκαλιά, φώναξα μια μαία από το μαιευτήριο και επί επτά ώρες μου έμαθε τα πάντα, να το κρατάω, να το πλένω, να το κοιμιζω... αρρώστησε το καναρίνι μας το οποίο επίσης είχε ξεχάσει να φροντίσει ο άντρας μου, έψαχνε επί εβδομάδες φάρμακα, γιατρούς, εγώ ήμουν μια στον παιδίατρο μια με ένα μωρό πάνω μου. Η πεθερά μου εμφανίστηκε δύο τρεις φορές με φιλενάδες της, ήταν η πρώτη χρονιά που άρχισα να της λέω κατάμουτρα ότι είναι ανευθυνη. Σιγά σιγά μπήκαμε σε σειρά. Έρχεται το δεύτερο. Αγοράκι αυτή τη φορά. Ήμουν προετοιμασμενη, δεν μπήκε εντατική και με περίμενε ένα σπίτι καθαρό από γυναίκα που πλήρωσα για αυτό και φαγητό από τη μαμά μου και φυσικά η κορούλα μου❤️ τα παιδιά μου δεν τα αλλάζω με τίποτα, έπαψα όμως να θεωρώ αναντικαταστατους όλους τους υπόλοιπους, είμαι ευτυχισμένη με τον άντρα μου αλλά πλέον με φοβούνται και λίγο τόσο αυτός όσο και η μανούλα του. Και εμένα μου λείπει η ξενοιασιά αλλά μου ομορφυναν τη ζωή. Το κακό της πίεσης που αισθάνομαι είναι ότι ξεσπάω στο φαγητό.

Κορίτσι μου προσπάθησε να τον βάλεις μέσα στο κρεβατάκι του με ένα μαξιλάρι πίσω για στήριξη και η πιπίλα με τη μυτούλα να ακουμπούν στα πλάγια της κουνιας. Τόσο ώστε αν βγάλει την πιπίλα να μπορεί εύκολα να την ξανά τραβήξει με το στόμα και η μύτη να είναι ελεύθερη από εμπόδια.

@Katiana1987μου έχεις μια όμορφη σχέση με την κορούλα σου και σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είστε παντα έτσι. Έχω τον αδερφό μου μονογονεικη οικογένεια και καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι το όλο ζήτημα αλλά έχεις καλή διάθεση και αυτό είναι θετικό. Αυτό που προσπάθησα εγώ τουλάχιστον να εξηγήσω ήταν ότι το νεογέννητο έχει μια απαιτητική περίοδο που αλλάζουν πολλά, ζυγιζεται η σχέση του ζευγαριού στις δυσκολίες, αναπροσαρμοζεται το άτομο και η δυαδική σχέση του ζευγαριού. Θα σου φέρω δύο παραδείγματα πχ συνάντησα κοπέλα που ζήτησε από τον σύντροφό της που ήταν σε ελεύθερη σχέση να είναι ενεργός για το παιδί τους, να το πηγαίνει βόλτες κλπ και αυτός αρνήθηκε και χώρισαν απλά, εκείνη το πήρε απόφαση και μεγαλώνει το κοριτσάκι της ήρεμα και απλά, ενώ φροντίζει τον εαυτό της και την ψυχολογία της διότι πρέπει να είναι καλά για το παιδάκι της. Από την άλλη πλευρά είχα συνάδερφο που σε εποχή τηλεεργασιας απέκτησε το τρίτο και το τέταρτο μωρό, η πεθερά του ήταν συνεχώς στο σπίτι τους διότι ο συναδερφος δεν έλεγε στη γυναίκα του ότι έχει τηλεεργασια λόγω covid προκειμένου να πηγαίνει στο πατρικό του να δουλεύει και να ξεκουράζεται λίγο. Στη δεύτερη περίπτωση η οικογένεια υπέστη κρίση, η κοπέλα δεν χάλασε το γάμο της αλλά το ζευγάρι βασανίστηκε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Ο συναδερφος ακόμα και τώρα όταν του είπα μπράβο για τα τέσσερα παιδιά με στραβοκοιταξε. Προφανώς ο ίδιος δεν ήθελε να είναι πολύτεκνος. Η έλευση ενός μωρού καταβάλλει τη μάνα αλλά δοκιμάζει και το ζευγάρι κάνοντας την ψυχοσύνθεση της νέας μαμάς ακόμα χειρότερα. Αυτό είναι δύσκολο στάδιο θέλει υπομονή και επιμονή. Η χαρά με την οποία αντιμετωπίζεις το μωρό σου εμένα προσωπικά μου έδωσε δύναμη και δε θα ήθελα να μην γράφεις στην ομάδα.

Κορίτσι μου πάντως και εγώ στα 30 έκανα πρώτη φορά ΑΜΗ και βγήκε χαμηλή, δείχνει το απόθεμα των ωαρίων σου όχι το αν είσαι γόνιμη. Θυμάμαι τότε δεν είχα σοβαρή σχέση με τον συζυγο, απλή γνωριμία και συζητούσα για κατάψυξη ωαρίων. Τότε με είχε αποτρέψει ο νυν άντρας μου και λέω άσε να περιμένω. Στα 32 παντρεύτηκα, στα 35 γέννησα τη μεγάλη. Κάνω ξανά ΑΜΗ ακόμα πιο χαμηλή. Λέω τώρα για το δεύτερο να κάνω τίποτα; ο γιατρός μου να λέει προσπαθήστε φυσικά. Η ενδοκρινολογος μου είπε ότι παρά το χαμηλό απόθεμα σας ήρθε και το δεύτερο στα 37 μου. Οποτε μη σε αγχώνει. Δεν είναι από μόνη της αποτρεπτική η ΑΜΗ.

Γλυκιές μανούλες ένα πράγμα κατάλαβα μεγαλώνοντας τα μωρά μου, αξίζει κάθε λεπτό που είμαστε κοντά τους, είναι τα πιο γλυκά πλάσματα. Όσον αφορά τον περιγυρω όπως πχ γιαγιάδες, παππούδες, αδέρφια, σύζυγοι καμία φορά θα έχουν πάντα κάτι να πουν πχ εμένα μου τη λένε που η μικρή φοράει πιπίλα 2 χρονών και τρώει γλυκά κλπ κλπ ΑΠΌ ΤΟ ΈΝΑ ΑΥΤΊ ΜΠΑΊΝΟΥΝ ΑΠΌ ΤΟ ΆΛΛΟ Βγαίνουν το τονίζω. Με το μωρό συνεργασία και κατανόηση και θα τα βρείτε όλα στην πορεία. Να πω κιόλας ότι αυτοί που στη λένε είναι όσοι ξεβολευονται πχ πριν γεννήσω φρόντιζα τον σύζυγο, έτρεχα για το πατρικό σπίτι και μαγειρευα τις Κυριακές για την οικογένειά του συζύγου... Καταλαβαίνετε ότι μετά από τα παιδιά πολλά πράγματα κόπηκαν. Ο σύζυγος προσαρμόστηκε τώρα πια, περνάει χρόνο με τη μεγάλη και πλέον με καταλαβαίνει, τις περισσότερες φορές 😅

@Demy93 κορίτσι μου στο πρώτο παιδάκι μου ένοιωσα αυτό που λες, αλλάζει η ζωή σου, είσαι υπεύθυνη για μια ζωή ακόμα. Συνειδητοποιεις το νέο ρόλο σου αλλά αντιλαμβάνεσαι και το ρόλο του συντρόφου σου ως μπαμπάς. Στην περίπτωση που η εργασία του τον υποχρεώνει να είναι απών αρκετές ώρες υπάρχει κενό το οποίο καλείσαι να καλύψεις επιπρόσθετα. Είσαι δύο ρολοι σε ένα άτομο, αισθάνεσαι εξουθενωμενη, όπως μεγάλη μερίδα γυναικών που γρήγορα αντιληφθηκαμε ότι το παιδί είναι κυρίως δική μας ευθύνη. Αυτό το ρόλο λοιπόν σιγά σιγά θα τον προσαρμόσεις επαναπροσδιοριζοντας τα θέλω σου πχ εγώ τώρα μετά από δύο παιδιά θέλω απλά λίγο ζεστό νερό και λίγη ησυχία για να φορτίσω μπαταρίες, όλα τα υπόλοιπα όπως νύχια, μαλλιά κλπ δε με απασχολούν και θα τα κάνω μόνη μου σπίτι παίζοντας πχ με την κόρη μου να κάνουμε ότι βαφομαστε. Μελλοντικά θα σε συμβούλευα για να πάρεις μία ανάσα να σκεφτείτε να έρχεται κάποια κυρία να σε βοηθάει λίγο πχ φέρνω μια γυναίκα ανά 20 μέρες για καθάρισμα σπιτιού. Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά.

Κορίτσια πάντως εγώ από τότε που γέννησα 4 μηνες πέρασαν και ακόμα είμαι πολύ ευαίσθητη, ούτε ταινίες με δράμα μπορώ να δω, τα μπηζω εύκολα

@Barbieeη πρώτη περίοδος είναι με πολύ και συνεχόμενο αίμα διότι καθαρίζει η μήτρα μετά από πολλούς μήνες. Αυτό που περιγράφεις είναι αυτό που ήρθε σε εμένα ένα μήνα πριν έρθει η κανονική περίοδος.

Κορίτσι μου καλημέρα να σου ότι και εγώ που αδιαθετησα τώρα στους 4 μηνες τις ημέρες περιόδου πονούσε το στήθος μου. Επίσης με βοηθά πολύ η επάλειψη του στήθους με λανολινη. Βάζω λίγο μετά τον πρωινό θηλασμό και δύο επιθεματα να μη λερωσει το σουτιεν και το αφήνω να απορροφηθεί.

Εμένα ο μικρός 4 μηνών πλέον κάθεται ξύπνιος στη βόλτα που κρατά 2 ώρες και βλέπει τηλεόραση με την αδερφή του τα πρωινά κάνα δυο ώρες. Έχουμε και ένα κάρο παιχνίδια κάτι του δίνει η αδερφή του και χαμογελάει. Μην στεναχωριεστε πολύ με τις ώρες ύπνου κατά την ημέρα όσο λιγότερο κοιμηθεί την ημέρα θα κοιμηθεί περισσότερο το βράδυ.

Δεν γράφεται η ΑΜΗ, το είχα ψάξει παλαιότερα.

Καλά εμείς από γιαγιάδες πάσχουμε η δική μου με Parkinson του συζύγου με θεραπεία και διαγνωσμενη κατάθλιψη, δεν έχω απαιτήσεις, νεύρα τις έχω ώρες ώρες από κούραση αλλά ξέρω ότι δεν μπορούν.

Κορίτσια μου χίλια μπράβο που το παλεύετε τόσο με τον θηλασμό και εμένα στο δεύτερο έπαθα μυκητίαση στο στήθος και έβαζα κορτιζόνη ένα μήνα σχεδόν. Μετά μυκητίαση στα δάχτυλα των χεριών. Πως δεν κόλλησε το μωρό ο Θεός ξέρει. Σιγά σιγά κόβω θηλασμούς θα το πάω μέχρι τον έκτο μήνα. Σε αυτό το σημείο να πω ότι εγώ δε θήλασα ποτέ, ούτε ο σύζυγός μου, η δική μου μαμά έπαθε μαστίτιδα στο πρώτο παιδάκι και μετά δε θήλασε ούτε εμένα από φόβο όσο για την πεθερά μου της φάνηκε κουραστικό και δεν το πάλεψε άλλωστε λέει δεν είχε και πολύ γάλα (είμαι σίγουρη ότι δεν το προσπάθησε καν, αφού και εμένα με θεωρεί θύμα που παλεύω έστω και λίγο να τα θηλασω τα παιδιά μου). Εντάξει μεγαλώσαμε, μορφωθηκαμε, εγώ δεν έχω αρρωστήσει ποτέ με ψηλό πυρετό και πέρασα ελάχιστες παιδικές ασθένειες. Προσωπικά μου αρέσει ο θηλασμός γιατί δένεσαι με το παιδί.

Κορίτσια μου συγγνώμη για την παρέμβαση αλλά πόσες φορές τα βάφουμε τα μαλλιά; εγώ μια φορά τα έβαψα στην αρχή αρχή της εγκυμοσύνης, μπαμπακιασαν ώσπου να γεννήσω, τα έβαψα ένα μήνα μετά και πλέον τα βάφω ανά τρεις με τέσσερις μήνες, ε πόσο να επηρεαστεί το θηλάζον βρέφος από αυτό; και εμένα με ανησύχησε, αλλά εντάξει είναι μια φορά το 3μηνο. Θήλασα την κόρη μου 7.5 μήνες και το γιο μου μέχρι τους 6 μήνες σκέφτομαι.

@ditaki να σου ζήσει κορίτσι μου, υγεία και κάθε καλό εύχομαι σε εσένα και την οικογένειά σου ολόκληρη.

Κορίτσι μου επειδή μεγαλώνω τα μωρά μου στην πόλη του συζύγου περιβαλλομενη από τους συγγενείς του άντρα μου και φυσικά τους φίλους του, αισθάνομαι ότι κάθε φορά που λέω κάτι περνάει από κόσκινο. Γέννησα με ένα σόι τουρίστες όλοι στη ζωή μου, έναν σύζυγο στον κόσμο του στο πρώτο παιδί έτρεχε τα καναρίνια της μαμάς του στον γιατρό και αισθανόμουν άσχημα που γκρίνιαζα γιατι τα είχα παίξει με ένα μωρό στο σπίτι. Εννοείται καμία κατανόηση ή βοήθεια σε όλη τη διαδικασία και όποτε θύμωνα ούσα έγκυος άκουγα το κορυφαίο "πρόσεξε με τα νεύρα σου μην πάθει κάτι το μωρό εγώ δεν ξαναμπαίνω σε αυτή τη διαδικασία"... Ολα αυτα τα όμορφα μου είπε μια κυρία χτες ότι είμαι μια χαρά και λέω με δουλεύει... Μόνη μου έψαχνα τη γονιμότητα μου όσο προσπαθούσαμε... Άστα βραστα...2ο παιδί το φιλοσοφησα, φώναξα, έβρισα, μπήκαν τα πράγματα λίγο σε σειρά. Εσύ τώρα βιώνεις ένα σημαντικό μέρος της προσπάθειας για μωράκι και είσαι ευαλωτη συναισθηματικά, δεν έχεις λόγο να απολογείσαι για τίποτα, ειλικρινής είσαι όχι κακιά ούτε περίεργη. Και όταν με το καλό μείνεις έγκυος πάλι άγχος θα νιώθεις να πάνε όλα καλά. Κάθε αλλαγή με ζόρι γίνεται τίποτα δεν είναι αυτονόητο και έχεις κάθε δικαίωμα να μην είσαι καλά. Οι άλλοι έξω από το χορό πολλά τραγούδια θα λένε εσύ που ψήνεται η ψυχούλα σου ξέρεις πόσο πονάς. Σου εύχομαι σύντομα ένα νινακι και μια οικογένεια στήριγμα σε ότι κάνεις.

Τα παιδιά πάντα κάτι χρειάζονται και οι γονείς πάντα θα τρέχουν να προσφέρουν ότι μπορούν. Η μεγάλη μου είναι 2 χρόνων και κάτι, δεν άλλαξε κάτι που ήρθε ο αδερφός της. Κουνιες, βόλτες, παγωτά, τηλεόραση κανονικά τα ζητάει. Εγώ και ο πατέρας της γίναμε λάστιχο να τα προλαβαίνουμε όλα (και στο καπάκι ακούμε και από συγγενείς ότι ήμασταν καλομαθημενοι και μας έπεσαν βαρύ πακέτο τα δύο παιδιά, ειδικά η πεθερά μου που δεν βοηθάει πουθενά για να δικαιολογεί τη στάση της αυτά λέει). Μην στεναχωριέσαι όσα προσφερες άλλα τόσα θα κάνεις και περισσότερα με το δεύτερο. Με τον σύζυγο οπλιστείτε με υπομονή και αγάπη γιατί είναι αντικειμενικά δύσκολο.

Εγώ ήμουν νεοδιοριστη στο υπουργείο οικονομικών και πριν με πάρουν είχα ερευνητικό πρόγραμμα στο πανεπιστήμιο όπου έχασα τη συμμετοχή μου διότι άργησε η έγκριση. Τσάμπα την έχασα. Το καλύτερο είναι αυτό που λες να τον ξαναπροσλαβουν εφόσον έρθει η έγκριση.

Εγώ έχασα τη συμμετοχή σε ένα έργο διότι περίμενα έγκριση από το υπηρεσιακό και την πήρα αργά. Όταν τους πήρα τηλέφωνο μου είπαν ότι είθισται να κάνουμε κανονικά το έργο μας και μετά έρχεται κάποια στιγμή η έγκριση!!!! Να κάνει αίτηση και να τους παίρνει τηλέφωνο να τους τρέξει για την έγκριση.

Εμάς εδώ Θεσσαλονίκη γίνεται σε μαιευτήριο διότι είναι ακριβό το μηχάνημα ρώτα την παιδίατρο αν το κάνει.

Δώρο Θεού η δουλειά για τα παιδάκια σας. Με το καλό να πάει. Εμείς σήμερα κάναμε το ακουογραμμα του μπέμπη και ευτυχώς όλα καλά. Να ξέρετε οι νέες μαμάδες ακουογραμμα μετά τις 40 μέρες και εφόσον είναι καλά το μωρό.

Βιταμίνη C πάρε συμπλήρωμα και κανένα physiomer το παιδικό για το μπουκωμα. Όλα καλά θα πάνε. Εγώ 35η εβδομάδα πέρασα covid από τον πεθερό μου στην πρώτη μου εγκυμοσύνη και 13η εβδομάδα στη δεύτερη εγκυμοσύνη από την πεθερά μου (χρυσά τα πεθερικά μου όπως καταλαβαίνεις) και την έβγαλα με αυτά τα δύο που σου έγραψα και vicks για έντονο μπούκωμα και strepsils παιδικές για το λαιμό.

Η πλάκα είναι ότι μόνο τη μάνα του θεωρεί Αγία και θύμα της ζωής, όλες οι άλλες είμαστε προβληματικες 😂😂😂 τώρα που έκανα τα παιδάκια μου της τα χώνω καμία φορά όταν με πρήζει αλλά δεν ασχολούμαι σοβαρά με το μεγαλοκοριτσι μας. Ο σύζυγος ξέρει να κάνει τα πάντα με τα παιδιά αλλά συνήθως αναλαμβάνει μόνο όταν εγώ τα φτύνω εντελώς... πράγμα σπάνιο διότι τα λατρεύω τα μικρά μου.

Αχ κορίτσια μου ανοίξατε θέμα που πονάει, δεν ξέρω αν διαφέρουν οι άντρες, ο δικός μου είναι στον κόσμο του, βοηθάει με τα παιδιά πχ θαε βοηθήσει να τα κάνουμε μπάνιο και το πρωί επειδή θηλάζω θα φτιάξει πρωινό όσο θηλάζω και αύρα τώρα στο δεύτερο με σχετική γκρίνια. Κατά τα άλλα ασχολείται με τη μαμά του που το παίζει τρελιτσα και μεγαλοκοπελα και κάθε μερα κάτι βρίσκει πχ πονάει η φτέρνα, το δόντι, έβγαλε σπυράκι στο μπουτι, δεν είναι καλά τα νεύρα της, δεν της μιλάνε οι φιλενάδες κλπ... Το Σάββατο στάνταρ βγαίνει για καφέ και τώρα λέει να αρχίσει κολυμβητήριο για τη μεσουλα του 😂😂😂 εγώ πάλι δεν προλαβαίνω να ξυθω με δύο μικρά παιδιά ένα 4 μηνών και ένα 27 μηνών, είμαι υπεύθυνη για το σπίτι, το φαγητό, τα ρούχα, τις βόλτες, το σούπερ μάρκετ, το φαρμακείο και ευτυχώς έχω άδεια από την δουλειά μου!!! Κατά τα άλλα ο σύζυγος αναρωτιέται γιατί γκρινιάζω και εγώ εύχομαι να είχα γεννηθεί άντρας να καλό περνούσα 🤔. Νομίζω ότι πολλοί είναι έτσι.