Ακριβώς αυτό! Σε συνδυασμό σκέψου με το γεγονός ότι προσωπικά εχω γύρω στους 60 παλμούς υπό κανονικές συνθήκες κι εκείνες τις μέρες ήταν γύρω στους 80! κάτι που εμένα με δυσκόλευε πάρα πολύ! Θα σου πω όμως και το άλλο για να καταλάβεις τι ρόλο παίζει η ψυχολογία όπως λένε πολύ σωστά τα κορίτσια όλα! Είμαι η προσωποποίηση του άγχους! θέλεις λόγω δουλειάς θες λόγω ιδιοσυγκρασίας τέλος πάντων έχω αρκετό από αυτό! Όταν ξεκινήσαμε τις προσπάθειες (ήμουν 34 τότε) μου είπε η γιατρός μου και φίλη μου επειδή σε ξέρω αν δεν συμβεί τίποτα σε ένα 6μηνο έλα να κάνουμε εξετάσεις αμα υπάρχει κάτι να το βρούμε και να το λύσουμε. Όταν πέρασαν δύο μήνες και δεν έγινε τίποτα έπεισα τον εαυτό μου ότι υπάρχει πρόβλημα και σε 4 μήνες θα το έψαχνα και θα το έλυνα. Σε πληροφορώ ότι τότε ακριβώς ήταν και που συνέλαβα! Όταν το έβγαλα τελείως από το μυαλό μου! Στην δε κουμπάρα μου, λόγω ενός θέματος που είχε της είχαν αποκλείσει την πιθανότητα να συλλάβει φυσιολογικά (της έδιναν πιθανότητες κάτω από 1%) και συνέλαβε φυσιολογικότατα! Κανείς δεν το πίστευε! ΟΛΑ γίνονται αρκεί να έχεις πίστη και καλή διάθεση! Και να για σου συνεχίσω τη σημασία της καλής ψυχολογίας. Όταν έμεινα έγκυος γύρω στην 7η με 8η εβδομάδα ένα ινομύωμα που είχε και το οποίο ήταν 1 χιλιοστό μεγάλωσε μέσα σε 1 εβδομάδα κι έγινε 5 ολόκληρα εκατοστά! Η γιατρός τα έχασε. Επειδή πίεζε λοιπόν τον σάκο τόσο πολύ υπήρχε η πιθανότητα να αποβληθεί το έμβρυο από στιγμή σε στιγμή γιατι μεγάλωνε με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα απ' ότι το ίδιο το έμβρυο. Η γιατρός μου είχε πει επί λέξει: Ότι αποφασίσει η φύση! Τότε ακριβώς - επειδή πιστεύω πάρα πολύ- είπα στον Άγιο Νεκτάριο τον οποίο τον έχω μεγάλο προστάτη και είχα τάξει το πρώτο μου παιδί σε Εκείνον από τα 22 μου: Άγιε μου Νεκτάριε αν είναι να έχω θέματα πάρτο μου τώρα! Ανακουφίστηκα τόσο πολύ με αυτή την σκέψη, ηρέμησα, μου άλλαξε η διάθεση μου και την επόμενη εβδομάδα το εμβρυάκι μας είχε πάει και είχε αναπτυχθεί από την τελείως αντίθετη πλευρά από το ινομύωμα. Η ψυχολογία και για μένα και η πίστη παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο!!!