Κι εγώ στο ίδιο κλαμπ με σας. Αυτοαπασχολούμενη με δικό μου φαρμακείο σε χωριό, ενώ εγώ μένω στην πόλη και δεν έχω υπάλληλο αλλά ούτε και θα δεχτούν εύκολα κάποιον άλλον εκτός από μένα. Έρχονται βέβαια και η μητέρα μου(που έχει γνώσεις φαρμακευτικής) και ο άντρας μου (ο οποιος ομως κάνει κι αλλη δουλεια) και βοηθάνε, αλλά δεν μπορεί να είναι μόνιμη λύση οι δυο τους. Το χωριό θέλει να βλέπει εμένα. Οπότε τα νερά βλέπω να σπάνε μέσα στο φαρμακείο.. 🙁 Τώρα για μετά τη γέννα δεν ξέρω, επειδή κι εγώ θέλω να θηλάσω και για τις πρώτες 40 μέρες για να μην πάθει σύγχυση θηλής, δε θέλω να αντλώ και να του δίνω με το μπιμπερό, αλλά κατευθείαν από το στήθος, πραγματικά δεν ΕΧΩ ΙΔΕΑ τι να κάνω και πως να το αντιμετωπίσω.. Το βλέπω το βράδυ στον ύπνο μου και ξυπνάω.. Να δίνουμε τουλάχιστον κουράγιο η μία στην άλλη..