valina

Απο οσο ξέρω σε ενα forum ολες οι απόψεις ειναι δεκτές, δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω τον τροπο που αντιδρούν κάποιοι οταν βλέπουν δημοσιεύσεις που είναι υπερ της διακοπης κύησης. Κατ αρχάς να πώ πως -κατα τη γνώμη μου πάντα- η έκφραση "άτομα με ειδικές ικανότητες" μου φαίνεται λίγο ανόητη. Η σώστή έκφραση είναι "άτομα με αναπηρία" γιατί δεν είναι ντροπή να έχεις μια αναπηρία. Καθόλου. Οποιοσδήποτε απο εμας θα μπορούσε να έχει αναπηρία. Γιατί λοιπόν να το κρύβουμε πισω απο γλυκανάλατες εκφράσεις; Απο εκεί και πέρα αν εγω αποκτούσα ενα παδί που θα είχε ή θα αποκτόυσε οποιαδήποτε αναπηρία, δεν θα ντρεπόμουν για αυτό και θα έκανα οτι μπορούσα για να έχει το δικο μου παιδί και τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν το ιδιο πρόβλημα, τη ζωή που τους αξίζει. Αν ομως μπορούσα να προβλέψω ενα σοβαρό πρόβλημα πριν το παιδί μου γεννηθεί, τότε δε θα το γεννούσα. Γιατί οσοι είναι εξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λενε, ρωτήστε ομως και ανθρώπους που ειναι 70 χρονων και τυχαίνει να εχουν παιδιά με νοητική υστέρηση, αν θα τα έφερναν στον κόσμο ενώ τους είχε γινει τετοια διαγνωση. Κι ας μη λεμε οτι ειναι θέλημα Θεού, γιατί και η επιστήμονες δεν είναι του διαβόλου, αλλα υπάρχουν για να μας βοηθάνε. Πάντα υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις, καλό είναι να παίρνει κανείς μια δεύτερη γνώμη, αλλα οταν ολοι λενε πως υπάρχει πρόβλημα, και ενα τέτοιο παιδί γεννιέται, μετά ειναι λίγο αργά. Και είναι πολύ εγωιστικό να σκεφτόμαστε τις δικές μας τις τύψεις, ή το οτι δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε, και να φέρνουμε στον κόσμο πλάσματα που υποφέρουν. Τι σημασία θα εχουν οι τύψεις μου μπροστά στο μαρτύριο του παιδιού μου;

Απο οσο ξέρω σε ενα forum ολες οι απόψεις ειναι δεκτές, δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω τον τροπο που αντιδρούν κάποιοι οταν βλέπουν δημοσιεύσεις που είναι υπερ της διακοπης κύησης. Κατ αρχάς να πώ πως -κατα τη γνώμη μου πάντα- η έκφραση "άτομα με ειδικές ικανότητες" μου φαίνεται λίγο ανόητη. Η σώστή έκφραση είναι "άτομα με αναπηρία" γιατί δεν είναι ντροπή να έχεις μια αναπηρία. Καθόλου. Οποιοσδήποτε απο εμας θα μπορούσε να έχει αναπηρία. Γιατί λοιπόν να το κρύβουμε πισω απο γλυκανάλατες εκφράσεις; Απο εκεί και πέρα αν εγω αποκτούσα ενα παδί που θα είχε ή θα αποκτόυσε οποιαδήποτε αναπηρία, δεν θα ντρεπόμουν για αυτό και θα έκανα οτι μπορούσα για να έχει το δικο μου παιδί και τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν το ιδιο πρόβλημα, τη ζωή που τους αξίζει. Αν ομως μπορούσα να προβλέψω ενα σοβαρό πρόβλημα πριν το παιδί μου γεννηθεί, τότε δε θα το γεννούσα. Γιατί οσοι είναι εξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λενε, ρωτήστε ομως και ανθρώπους που ειναι 70 χρονων και τυχαίνει να εχουν παιδιά με νοητική υστέρηση, αν θα τα έφερναν στον κόσμο ενώ τους είχε γινει τετοια διαγνωση. Κι ας μη λεμε οτι ειναι θέλημα Θεού, γιατί και η επιστήμονες δεν είναι του διαβόλου, αλλα υπάρχουν για να μας βοηθάνε. Πάντα υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις, καλό είναι να παίρνει κανείς μια δεύτερη γνώμη, αλλα οταν ολοι λενε πως υπάρχει πρόβλημα, και ενα τέτοιο παιδί γεννιέται, μετά ειναι λίγο αργά. Και είναι πολύ εγωιστικό να σκεφτόμαστε τις δικές μας τις τύψεις, ή το οτι δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε, και να φέρνουμε στον κόσμο πλάσματα που υποφέρουν. Τι σημασία θα εχουν οι τύψεις μου μπροστά στο μαρτύριο του παιδιού μου;

Απο οσο ξέρω σε ενα forum ολες οι απόψεις ειναι δεκτές, δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω τον τροπο που αντιδρούν κάποιοι οταν βλέπουν δημοσιεύσεις που είναι υπερ της διακοπης κύησης. Κατ αρχάς να πώ πως -κατα τη γνώμη μου πάντα- η έκφραση "άτομα με ειδικές ικανότητες" μου φαίνεται λίγο ανόητη. Η σώστή έκφραση είναι "άτομα με αναπηρία" γιατί δεν είναι ντροπή να έχεις μια αναπηρία. Καθόλου. Οποιοσδήποτε απο εμας θα μπορούσε να έχει αναπηρία. Γιατί λοιπόν να το κρύβουμε πισω απο γλυκανάλατες εκφράσεις; Απο εκεί και πέρα αν εγω αποκτούσα ενα παδί που θα είχε ή θα αποκτόυσε οποιαδήποτε αναπηρία, δεν θα ντρεπόμουν για αυτό και θα έκανα οτι μπορούσα για να έχει το δικο μου παιδί και τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν το ιδιο πρόβλημα, τη ζωή που τους αξίζει. Αν ομως μπορούσα να προβλέψω ενα σοβαρό πρόβλημα πριν το παιδί μου γεννηθεί, τότε δε θα το γεννούσα. Γιατί οσοι είναι εξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λενε, ρωτήστε ομως και ανθρώπους που ειναι 70 χρονων και τυχαίνει να εχουν παιδιά με νοητική υστέρηση, αν θα τα έφερναν στον κόσμο ενώ τους είχε γινει τετοια διαγνωση. Κι ας μη λεμε οτι ειναι θέλημα Θεού, γιατί και η επιστήμονες δεν είναι του διαβόλου, αλλα υπάρχουν για να μας βοηθάνε. Πάντα υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις, καλό είναι να παίρνει κανείς μια δεύτερη γνώμη, αλλα οταν ολοι λενε πως υπάρχει πρόβλημα, και ενα τέτοιο παιδί γεννιέται, μετά ειναι λίγο αργά. Και είναι πολύ εγωιστικό να σκεφτόμαστε τις δικές μας τις τύψεις, ή το οτι δυσκολευόμαστε να συλλάβουμε, και να φέρνουμε στον κόσμο πλάσματα που υποφέρουν. Τι σημασία θα εχουν οι τύψεις μου μπροστά στο μαρτύριο του παιδιού μου;

Αν ολα πάνε καλά (μακάρι!) κάπου στις 30 Δεκεμβρίου 2008, στη Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ηράκλειο (Κρήτης, βεβαίως βεβαίως). Πω πω στην αρχή δε με ενοιαζε, αλλα τωρα οσο περνάει ο καιρος με πιανει αγωνία... Μακάρι να ημουν τουλαχιστον 7 μηνων... Ειναι φοβερο να εχεις μεσα σου ενα ανθρωπο και να φοβασαι μην πάθει κατι. Ηταν ανάγκη να κρατάει 9 μηνες η εγκυμοσυνη; Δε μπορούσε να κρατάει 3-4;;;

Αν ολα πάνε καλά (μακάρι!) κάπου στις 30 Δεκεμβρίου 2008, στη Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ηράκλειο (Κρήτης, βεβαίως βεβαίως). Πω πω στην αρχή δε με ενοιαζε, αλλα τωρα οσο περνάει ο καιρος με πιανει αγωνία... Μακάρι να ημουν τουλαχιστον 7 μηνων... Ειναι φοβερο να εχεις μεσα σου ενα ανθρωπο και να φοβασαι μην πάθει κατι. Ηταν ανάγκη να κρατάει 9 μηνες η εγκυμοσυνη; Δε μπορούσε να κρατάει 3-4;;;

Αν ολα πάνε καλά (μακάρι!) κάπου στις 30 Δεκεμβρίου 2008, στη Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στο Ηράκλειο (Κρήτης, βεβαίως βεβαίως). Πω πω στην αρχή δε με ενοιαζε, αλλα τωρα οσο περνάει ο καιρος με πιανει αγωνία... Μακάρι να ημουν τουλαχιστον 7 μηνων... Ειναι φοβερο να εχεις μεσα σου ενα ανθρωπο και να φοβασαι μην πάθει κατι. Ηταν ανάγκη να κρατάει 9 μηνες η εγκυμοσυνη; Δε μπορούσε να κρατάει 3-4;;;

Δε νομιζω πως ειναι αρμοδιος ο γυναικολογος. Αλλο το αντικειμενό του. Ασε που του το εχω πει, και δε μου ειπε κατι σχετικο.

Δε νομιζω πως ειναι αρμοδιος ο γυναικολογος. Αλλο το αντικειμενό του. Ασε που του το εχω πει, και δε μου ειπε κατι σχετικο.

Δε νομιζω πως ειναι αρμοδιος ο γυναικολογος. Αλλο το αντικειμενό του. Ασε που του το εχω πει, και δε μου ειπε κατι σχετικο.

Ποσο καιρο το εχετε; Ξερω οτι ειναι πολυ νωρις ακομη, αλλα καθε πληροφορια ειναι χρησιμη.

Ποσο καιρο το εχετε; Ξερω οτι ειναι πολυ νωρις ακομη, αλλα καθε πληροφορια ειναι χρησιμη.

Ποσο καιρο το εχετε; Ξερω οτι ειναι πολυ νωρις ακομη, αλλα καθε πληροφορια ειναι χρησιμη.

Καλα αυτο να λεγεται. Καμια φορα ισχυει αυτο που λενε "καθε εμποδιο για καλο". Μακαρι λοιπον αυτο το μικρο "απροοπτο" να γινει αφορμη για την αρχη μιας ευτυχισμενης οικογενειας...

Καλα αυτο να λεγεται. Καμια φορα ισχυει αυτο που λενε "καθε εμποδιο για καλο". Μακαρι λοιπον αυτο το μικρο "απροοπτο" να γινει αφορμη για την αρχη μιας ευτυχισμενης οικογενειας...

Καλα αυτο να λεγεται. Καμια φορα ισχυει αυτο που λενε "καθε εμποδιο για καλο". Μακαρι λοιπον αυτο το μικρο "απροοπτο" να γινει αφορμη για την αρχη μιας ευτυχισμενης οικογενειας...

Εγω σε αυτη τη σταση κοιμαμαι τελευταια, χωρις να εχω διαβασει το αρθρο! Περιν βολευομουνα μπρουμυτα, αλλα τωρα δε γινεται! Το κακο με αυτη τη σταση ομως ειναι πως καμια φορα πλακωνω την καρδια μου και εχω εφιαλτες! Οσο για τον υπνο... Κοιμαμαι πιο πολυ απο ποτε. Στο πρωτο 3μηνο δεν ειχα ουτε εμετους, ουτε πολλες αναγουλες, αλλα κοιμομουν ορθια. Και τωρα κοιμαμαι καπου 9 ωρες τη μερα. Τι βλακεια. Καμια φορα με πιανουν αυπνιες βεβαια, αλλα οταν με παρει ο υπνος του δινω και καταλαβαινει!

Εγω σε αυτη τη σταση κοιμαμαι τελευταια, χωρις να εχω διαβασει το αρθρο! Περιν βολευομουνα μπρουμυτα, αλλα τωρα δε γινεται! Το κακο με αυτη τη σταση ομως ειναι πως καμια φορα πλακωνω την καρδια μου και εχω εφιαλτες! Οσο για τον υπνο... Κοιμαμαι πιο πολυ απο ποτε. Στο πρωτο 3μηνο δεν ειχα ουτε εμετους, ουτε πολλες αναγουλες, αλλα κοιμομουν ορθια. Και τωρα κοιμαμαι καπου 9 ωρες τη μερα. Τι βλακεια. Καμια φορα με πιανουν αυπνιες βεβαια, αλλα οταν με παρει ο υπνος του δινω και καταλαβαινει!

Εγω σε αυτη τη σταση κοιμαμαι τελευταια, χωρις να εχω διαβασει το αρθρο! Περιν βολευομουνα μπρουμυτα, αλλα τωρα δε γινεται! Το κακο με αυτη τη σταση ομως ειναι πως καμια φορα πλακωνω την καρδια μου και εχω εφιαλτες! Οσο για τον υπνο... Κοιμαμαι πιο πολυ απο ποτε. Στο πρωτο 3μηνο δεν ειχα ουτε εμετους, ουτε πολλες αναγουλες, αλλα κοιμομουν ορθια. Και τωρα κοιμαμαι καπου 9 ωρες τη μερα. Τι βλακεια. Καμια φορα με πιανουν αυπνιες βεβαια, αλλα οταν με παρει ο υπνος του δινω και καταλαβαινει!

xristina έγραψε: Συμφωνω!

xristina έγραψε: Συμφωνω!

xristina έγραψε: Συμφωνω!

Γεια σας. Αφού μπαινουν αρκετες γιναικες εδώ με περισσοτερη εμπειρια απο μενα θα ηθελα αν ξερετε να μου απαντησετε στο παρακάτω: Το θεμα ειναι πως πριν 3 χρονια εκανα διορθωτικη επεμβαση leiser στα ματια μου για να μη φοραω γυαλια μυωπιας. Δεν αντεχω τα γυαλιά και φορουσα ηδη καπου 10 χρονια φακους επαφης-τα ματια μου δεν τους "σηκωναν" αλλο. Απο τοτε δεν εχω προβληματα ορασης-ε, δεν ειμαι και πιλοτος- εκτος απο περιοδους που τα κουρασα υπερβολικα με υπολογιστη η διαβασμα. Το ερωτημα μου ειναι: Υπάρχει περιπτωση να επηρρεαστει η οραση μου απο την εγκυμοσυνη η τον τοκετο; Ισως να ειναι κουλο αυτο που ρωταω, αλλα εχω ακουσει διαφορα περιεργα. Οταν ημουν στον 2ο μηνα ειχα κλεισει ραντεβου στο κεντρο οπου εκανα την επεμβαση, αλλα μετα το ακυρωσα γιατι σκεφτηκα οτι ολα αυτα τα χημικα που θα μου εβαζαν στα ματια μονο καλο που δε θα εκαναν στο μωρο. Πιστευετε πως πρεπει να προγραμματισω μια εξεταση; Δεν ειναι και φτηνη (κανει καπου 60 ευρώ). Αν καποια κοπελα εχει παρομοια εμπειρια, ας μου απαντησει.

Δεν καταλαβαινω πως μπορουν κάποιες να λενε οτι ΟΛΕΣ ειμαστε κατά της εκτρωσης. Εγώ δεν είμαι! Νομιζα οτι αυτο ειναι site οπου μπαινουν γυναικες που ειναι, που θα γινουν, η που θελουν να γινουν μητερες, οχι site οπου εκφραζει κανεις ιδεολογιες. Εκτος αν θελετε να διωξετε οσουν ειναι υπερ της εκτρωσης. Και για να εξηγηθώ, εγω εκτρωση δεν εχω κανει ποτέ. Θα ηταν λοιπον ευκολο να ειμαι κατά. Ουτε προβλημα ειχα να συλλάβω. Ισως βρισκομαι καπου στη μεση. Δεν χωρανε συναισθηματισμοι σε σοβαρα θεματα. Και το να φερεις ενα παιδι στον κοσμο ειναι ΠΟΛΥ σοβαρο θεμα. Η καρδια του εμβρυου χτυπά απο την πρωτη στιγμή γιατι ειναι το σημαντικοτερο οργανο του ανθρωπου. Το πρωτο που αρχιζει να δουλευει και το τελευταιο που σταματά (αν ξεχασουμε βεβαια τη γεροντική αννοια, οπου πρωτο σταματα το μυαλο). Δεν εξελισσεται ομως καθε γονιμοποιημενο ωαριο σε παιδι. Και δεν μπορουμε να το εξισωνουμε με ενα παιδι. Ειναι σαν να εξισωνουμε ενα βλασταρακι με ενα δεντρο. Εγω θελω να πιστευω πως ενα παιδι δεν ειναι εμποδιο στο να σπουδασουμε και να δουλεψουμε. Με τη διπλασια προσπαθεια, και με καποιες θυσιες ολα συνδυαζονται. Ισως Εμμανουελα να μην μπορεσεις να κανεις ποτε μεταπτυχιακο στο εξωτερικο, αλλα να το κανεις αργοτερα στην Ελλάδα. Και δε χάθηκε και ο κοσμος αν το κανεις 2-3 χρονια αργοτερα απο οτι ειχες υπολογισει. Δεν μπορουμε να προεξοφλησουμε οτι η οικογένια θα σε στηριξει, και ακομη λιγοτερο ο συντροφος. Καταλαβαινω βεβαια οτι σε οποιονδηποτε μπορει να σπασει το προφυλακτικο, αλλά κι αυτός τι θελει απο τη ζωή του και απο τη σχεση σας; Αφου δεν ειναι και κανενα παιδαρελι. Το θεμα ειναι ΕΣΥ γιατί μπηκες εδω μεσα; Ειδες πως το λενε το site; mammyland-τα παντα για τη μητερα και το παιδί. Νιωθεις μητερα; Κι αν ηδη εχεις αποφασισει κατι, χρειαζεσαι 40 ατομα για να σε στηριξουν σε μια αποφαση; Δεν μπορεις να παρεις την ευθυνη μονη σου; Πες το και σε καμια φιλη σου, σε καμια θεια σου, και σε τελικη αναλυση στην ιδια σου τη μανα. Περιμενεις την καθε αγνωστη να σε συμβουλεψει;

Δεν καταλαβαινω πως μπορουν κάποιες να λενε οτι ΟΛΕΣ ειμαστε κατά της εκτρωσης. Εγώ δεν είμαι! Νομιζα οτι αυτο ειναι site οπου μπαινουν γυναικες που ειναι, που θα γινουν, η που θελουν να γινουν μητερες, οχι site οπου εκφραζει κανεις ιδεολογιες. Εκτος αν θελετε να διωξετε οσουν ειναι υπερ της εκτρωσης. Και για να εξηγηθώ, εγω εκτρωση δεν εχω κανει ποτέ. Θα ηταν λοιπον ευκολο να ειμαι κατά. Ουτε προβλημα ειχα να συλλάβω. Ισως βρισκομαι καπου στη μεση. Δεν χωρανε συναισθηματισμοι σε σοβαρα θεματα. Και το να φερεις ενα παιδι στον κοσμο ειναι ΠΟΛΥ σοβαρο θεμα. Η καρδια του εμβρυου χτυπά απο την πρωτη στιγμή γιατι ειναι το σημαντικοτερο οργανο του ανθρωπου. Το πρωτο που αρχιζει να δουλευει και το τελευταιο που σταματά (αν ξεχασουμε βεβαια τη γεροντική αννοια, οπου πρωτο σταματα το μυαλο). Δεν εξελισσεται ομως καθε γονιμοποιημενο ωαριο σε παιδι. Και δεν μπορουμε να το εξισωνουμε με ενα παιδι. Ειναι σαν να εξισωνουμε ενα βλασταρακι με ενα δεντρο. Εγω θελω να πιστευω πως ενα παιδι δεν ειναι εμποδιο στο να σπουδασουμε και να δουλεψουμε. Με τη διπλασια προσπαθεια, και με καποιες θυσιες ολα συνδυαζονται. Ισως Εμμανουελα να μην μπορεσεις να κανεις ποτε μεταπτυχιακο στο εξωτερικο, αλλα να το κανεις αργοτερα στην Ελλάδα. Και δε χάθηκε και ο κοσμος αν το κανεις 2-3 χρονια αργοτερα απο οτι ειχες υπολογισει. Δεν μπορουμε να προεξοφλησουμε οτι η οικογένια θα σε στηριξει, και ακομη λιγοτερο ο συντροφος. Καταλαβαινω βεβαια οτι σε οποιονδηποτε μπορει να σπασει το προφυλακτικο, αλλά κι αυτός τι θελει απο τη ζωή του και απο τη σχεση σας; Αφου δεν ειναι και κανενα παιδαρελι. Το θεμα ειναι ΕΣΥ γιατί μπηκες εδω μεσα; Ειδες πως το λενε το site; mammyland-τα παντα για τη μητερα και το παιδί. Νιωθεις μητερα; Κι αν ηδη εχεις αποφασισει κατι, χρειαζεσαι 40 ατομα για να σε στηριξουν σε μια αποφαση; Δεν μπορεις να παρεις την ευθυνη μονη σου; Πες το και σε καμια φιλη σου, σε καμια θεια σου, και σε τελικη αναλυση στην ιδια σου τη μανα. Περιμενεις την καθε αγνωστη να σε συμβουλεψει;

Δεν καταλαβαινω πως μπορουν κάποιες να λενε οτι ΟΛΕΣ ειμαστε κατά της εκτρωσης. Εγώ δεν είμαι! Νομιζα οτι αυτο ειναι site οπου μπαινουν γυναικες που ειναι, που θα γινουν, η που θελουν να γινουν μητερες, οχι site οπου εκφραζει κανεις ιδεολογιες. Εκτος αν θελετε να διωξετε οσουν ειναι υπερ της εκτρωσης. Και για να εξηγηθώ, εγω εκτρωση δεν εχω κανει ποτέ. Θα ηταν λοιπον ευκολο να ειμαι κατά. Ουτε προβλημα ειχα να συλλάβω. Ισως βρισκομαι καπου στη μεση. Δεν χωρανε συναισθηματισμοι σε σοβαρα θεματα. Και το να φερεις ενα παιδι στον κοσμο ειναι ΠΟΛΥ σοβαρο θεμα. Η καρδια του εμβρυου χτυπά απο την πρωτη στιγμή γιατι ειναι το σημαντικοτερο οργανο του ανθρωπου. Το πρωτο που αρχιζει να δουλευει και το τελευταιο που σταματά (αν ξεχασουμε βεβαια τη γεροντική αννοια, οπου πρωτο σταματα το μυαλο). Δεν εξελισσεται ομως καθε γονιμοποιημενο ωαριο σε παιδι. Και δεν μπορουμε να το εξισωνουμε με ενα παιδι. Ειναι σαν να εξισωνουμε ενα βλασταρακι με ενα δεντρο. Εγω θελω να πιστευω πως ενα παιδι δεν ειναι εμποδιο στο να σπουδασουμε και να δουλεψουμε. Με τη διπλασια προσπαθεια, και με καποιες θυσιες ολα συνδυαζονται. Ισως Εμμανουελα να μην μπορεσεις να κανεις ποτε μεταπτυχιακο στο εξωτερικο, αλλα να το κανεις αργοτερα στην Ελλάδα. Και δε χάθηκε και ο κοσμος αν το κανεις 2-3 χρονια αργοτερα απο οτι ειχες υπολογισει. Δεν μπορουμε να προεξοφλησουμε οτι η οικογένια θα σε στηριξει, και ακομη λιγοτερο ο συντροφος. Καταλαβαινω βεβαια οτι σε οποιονδηποτε μπορει να σπασει το προφυλακτικο, αλλά κι αυτός τι θελει απο τη ζωή του και απο τη σχεση σας; Αφου δεν ειναι και κανενα παιδαρελι. Το θεμα ειναι ΕΣΥ γιατί μπηκες εδω μεσα; Ειδες πως το λενε το site; mammyland-τα παντα για τη μητερα και το παιδί. Νιωθεις μητερα; Κι αν ηδη εχεις αποφασισει κατι, χρειαζεσαι 40 ατομα για να σε στηριξουν σε μια αποφαση; Δεν μπορεις να παρεις την ευθυνη μονη σου; Πες το και σε καμια φιλη σου, σε καμια θεια σου, και σε τελικη αναλυση στην ιδια σου τη μανα. Περιμενεις την καθε αγνωστη να σε συμβουλεψει;