Pepino

Αχ πραγματικά το τι περνάω τον τελευταίο καιρό δε λέγεται... εσένα ποσα εκατοστά είναι ξέρεις;! Πάντως τώρα ο Έλληνας πάλι γιατρός που πήγα στη Γερμανία μου είπε ότι η προγεστερονη δεν παίζει κανενα ρόλο και πρέπει να περιμένουμε και να τις παρακολουθούμε. Αλήθεια δεν ξέρω.

Κορίτσια μπυ καλησπέρα για ακόμη μια φορά. Στις 5 Απριλίου έκανα απόξεση μετά από παλλινδρομη κύηση στη δέκατη βδομαδα. Επειδή είχα κάτι ενοχλήσεις πήγα εχθές στο νοσοκομείο και μου είπαν ότι έχω μια κύστη δεξιά και μια αριστερά. Η μεγαλύτερη είναι περίπου 3,9 cm. Παλιότερα δεν είχα ανάλογο πρόβλημα. Πήρα τηλέφωνο το γυναικολόγο στην Ελλάδα, γιατί ζω Γερμανία και μου είπε ότι είναι σύνηθες φαινόμενο μετά από όλα αυτά που έχει πάθει το σώμα μου και ότι πρέπει να πάρω προγεστερονη για δέκα μέρες ώστε να τις βοηθήσω να σπάσουν και να αποβληθούν. Είχε καμία σας ανάλογη εμπειρία; Τι να κάνω;

Εύχομαι να πάνε όλα κατ´ευχήν!!!

Ναι κι εμενα μου είπε αυτός ο γυναικολόγος πως παγκοσμίως πλέον υπάρχουν γραπτές οδηγίες ότι προφυλακτικά πρέπει να παίρνει η έγκυος ένα Σαλοσπίρ και κατά την ένατη βδομάδα άμα τα αποτελέσματα βγουν αρνητικά και δεν υπάρχει περίπτωση θρομβοφιλιας απλά σταματάει το χάπι. Τι να πω δεν ξέρω, ο καθένας λέει ότι θεωρεί αυτός σωστό και πολλες φορές οι απόψεις διίστανται.

Έκανα σε ένα κέντρο υπογονιμότητας και περιμένω να βγουν, αλλά μετά πήγα σε αυτόν και μου είπε ότι αυτοί το μόνο που κάνουν με αυτές τις εξετάσεις είναι να μας παίρνουν λεφτά. Διότι καμία εξέταση θρομβοφιλιας δεν μπορεί να αποδείξει θρομβοφιλια παρά μόνο όταν μια γυναίκα είναι έγκυος στην ένατη βδομαδα. Τι να πω ο καθένας λέει τα δικά του και δεν έχω ιδέα ποιον πρέπει να εμπιστευόμαστε και ποιον όχι πλέον.

Ευχαριστώ παρά πολύ! Κι εμενα τώρα ο γυναικολόγος που πήγα στην Ελλάδα μου είπε ότι ίσως πρέπει προληπτικά να κάνουμε μέχρι την ένατη βδομαδα αντιπηκτικες και αφού στην ένατη αποκλείσουμε τη θρομβοφιλια, να τις σταματήσουμε... εύχομαι να πάνε και σε μας καλά τα πράγματα και σύντομα να έχουμε θετικά νέα!

Αυτό θα κάνω!!! Η ψυχούλα μου που θυσιάστηκε θα δώσει την ευκαιρία στο επόμενο νινακι να έρθει σε αυτόν τον κόσμο και εύχομαι να τα καταφέρουμε σύντομα... ☺️

Ποτε ψυχή μου, ποτε. Η απώλεια του παιδιού ποναει όσο τίποτα στον κόσμο... τέτοιο πόνο ούτε στον εχθρό μου δεν εύχομαι. Δεν θα ξεχάσεις ποτε, αλλά κάποια στιγμή θα βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις για να μπορέσεις να προσφέρεις ζωή σε μια νέα ψυχούλα... τι να πω τα λόγια είναι περιττά όταν μια μάνα θρηνεί. Βγάλε τον πόνο από μέσα σου, μέχρι να χαλαρώσει η ψυχούλα σου. Δε μπορεί κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις και όλα θα ναι ένα κακό παρελθόν, μια ανάμνηση που η ζωή θα σου χει χαρίσει μεν, αλλά που ο χρόνος θα χει ξεθωριάσει δε. Συνέχισε να αγαπάς τα αγγελούδια σου και να χαρίζεις ζεστασιά στην ψυχούλα τους...

Πραγματικά είσαι ήρωας. Και το ότι κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου, σε κάνει μια αξια μελλοντική μανούλα, που θα χει οπλιστεί με σθένος για να στηρίξει τα πλασματάκια της με όλη της τη δύναμη σε ο,τι κι αν χρειαστουν! Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία και αυτό είναι που μου δίνει κουράγιο. Ελπίδα και πίστη.

Να σου ζήσουν!!! Ο θεός να τα χει πάντα γερά!!! Δε φαντάζεσαι τι βάλσαμο είναι τα λόγια σου στην ψυχή μου. Από χθες θρηνω με τον άντρα μου. Κι αυτός ο καημένος είναι πολύ χάλια. Εύχομαι το αγγελούδι μας να ναι καλά εκεί ψηλά. Λυπάμαι απλά που το άφησα μόνο του και δεν μπόρεσα να το προστατεύσω. Εύχομαι απτην ψυχή μου να μπορέσω κι γω κάποια στιγμή να γράφω λόγια χαράς εδώ! Ευχαριστώ!

Θα το προσπαθήσω... είναι πολύ φρέσκο ακόμη... σ’ευχαριστω πολύ... και εύχομαι σύντομα να γράφουμε εδώ λόγια χαράς!

Σ’ευχαριστω πολυ?

Ποσο δύσκολο όλο αυτό;! Από που αντλείς κουράγιο κορίτσι μου; Εύχομαι ο Θεός να μας αξιώσει όλες να βιώσουμε το θαύμα της μητρότητας με υγιή και ευτυχισμένα παιδάκια.

Εύχομαι να πάνε όλα κατ’ευχην! Και η μικρή σας ψυχούλα να σας δώσει απέραντη ευτυχία!!!

Αχ κορίτσι μου... ποσο πιο δύσκολο είναι αυτό που βίωσες... εύχομαι να σαι καλά απτά βάθη της ψυχής μου...

Σας ευχαριστώ πολύ όλες,πραγματικά το να γεννάς το νινί σου μεγαλύτερο και να μη ζει είναι εφιάλτης... δε μπορώ ούτε να το διανοηθώ. Αλλά κι αυτό πονάει, κι ας ήμουν στην 10η βδομαδα... δε γινεται να έχει φύγει ?. Δεν το πιστεύω... εύχομαι να είναι ένα αγγελούδι στον ουρανό που θα μας αγαπάει και θα μας φυλάει.

Καλησπέρα σας, έχω απίστευτο πόνο γιατί σήμερα βγήκα από το νοσοκομείο μετά από απόξεση, λόγω παλλινδρομης κύησης. Είναι αβάσταχτος ο πόνος, η θλίψη και η ματαίωση που νιώθω. Δυο χρόνια παλεύαμε.. μας είπαν ότι μόνο η εξωσωματική είναι για μας, διότι ο άντρας μου είχε κιρσοκηλη. Τελικά τα καταφέραμε φυσιολογικά. Σήμερα 9+1 πάμε στο γιατρό για έλεγχο(είχαμε πάει άλλες δυο φορές και είχαμε δει και την καρδούλα του) και σήμερα μας λέει ... ΛΥΠΑΜΑΙ αλλά έχουμε αποβολή. Έμεινε στις 6+3 και η καρδούλα του έπαψε να χτυπάει. Και εγώ κανενα σύμπτωμα, παρά μόνο εγκυμοσύνης. Ποτε θα μπορέσουμε να ξαναπροσπαθησουμε; Ποτε θα απαλύνει ο πόνος; Θα τα καταφέρουμε;

Ευχαριστώ πολύ! Θα προσπαθήσω!!!

@marzou εσείς τα έχετε καταφερει; Η αλήθεια είναι ότι πήγαμε σε δυο κέντρα υπογονιμότητας και όλοι μας είπαν για εξωσωματική. Πριν το χειρουργείο επισης πήραμε μόνο μια γνώμη, μας έπιασε πανικός και τελικά χειρουργήθηκε. Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Προσπαθούμε να μαστε χαλαροί, αλλά δυστυχώς είναι αρκετά δύσκολο.

Θα προσπαθήσουμε να ηρεμήσουμε διότι το άγχος είναι σαφώς ανασταλτικός παράγοντας. Σε ευχαριστώ πολύ!

Ναι πήρα κι γω αντιβίωση, παρόλο που βγήκα δυο φορές αρνητική. Δεν γινόταν να το ρισκάρουμε. Θα προσπαθήσουμε λίγο πιο χαλαρά από άγχος, μήπως και γίνει το θαύμα. Ηλικιακά είμαστε στα 30. Στις περιπτώσεις μας βοηθάει να αφήνουμε ενδιάμεσα δυο μέρες αποχή;

Εγώ έχω κάνει όλες τις εξετάσεις και ευτυχώς είναι όλα τέλεια. Και η σαλπιγγογραφια έδειξε ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Επίσης ορμόνες και όλα τα υπόλοιπα είναι μια χαρά. Πριν ένα μήνα θέλαμε να κάνουμε κρυοσυντηρηση, αλλά του βρήκαν ουρεοπλασμα, όποτε απαγορευόταν. Ευτυχώς τώρα μετά από θεραπεία βγήκε αρνητικό και μπορούμε να κρυοσυντηρησουμε. Απλά δεν ξέρω αν μετά από αρκετά χάλια σπερμιοδιαγραμματα υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης και συνεπώς φυσιολογικής σύλληψης.

Καλησπέρα κορίτσια. Είμαι καινούργια στο φόρουμ. Δυστυχώς εμείς προσπαθούμε εδώ και δυο χρόνια να κάνουμε μωράκι, αλλά τίποτα. Τον Μάιο ο άντρας μου χειρουργήθηκε για κιρσοκηλη και ελπίζαμε σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Τώρα μετά από 9μηνες τα αποτελέσματα παραμένουν απαισιόδοξα και πέρα των άλλων τα σπερμιογραμματα μας χειροτέρεψαν. Πήγαμε σε κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και μας είπαν πως η μόνη λύση είναι η εξωσωματική. Βέβαια ένας άλλος ουρολόγος είπε στον άντρα μου ότι ακόμη είναι νωρίς και πρέπει να περιμένουμε να κλείσει πρώτα ο χρόνος. Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχει βιωσει κάποια από σας κάτι αντίστοιχο;