Κορίτσι μου, είμαι καλά! Μαμά δεν έγινα, ούτε θα γίνω ποτέ. Είμαι 20 μήνες χωρίς περίοδο. Η εμμηνόπαυση που φοβόμουν τόσο ήρθε στη ζωή μου. Το έχω αποδεχτεί, αν και με πονάει κάποιες φορές όταν το σκέφτομαι. Δεν ξέρω γιατί μπαίνω στο φόρουμ αραιά και που. Ούτε κοντά στην ηλικία σας είμαι, ούτε και είμαι σε προσπάθεια τεκνοποίησης πια, όπως οι περισσότερες από εσάς. Νιώθω κάποιες φορές γελοία με τον εαυτό μου που το κάνω, αλλά δεν ξέρω ούτε εγώ η ίδια γιατί το κάνω. Είμαι μαζόχα; Ίσως. Θέλω να μαθαίνω τα νέα σας; Και αυτό ισχύει.
Η εμμηνόπαυση, μαζί με την κατάσταση που βιώνουμε όλοι με την πανδημία μου έκανε κακό ψυχολογικά. Πέρυσι φοβόμουν τόσο πολύ που άρχισα να έχω κρίσεις πανικού και να φαντάζομαι να έχω διάφορες ασθένειες. Αν και δεν το ήθελα καθόλου, πήγα τελικά σε ψυχίατρο γιατί πλέον δεν άντεχα η ίδια τον εαυτό μου. Δεν κοιμόνουν πια καλά, είχα σχεδόν όλη τη μέρα και όλη τη νύχτα έκτακτες συστολές και αρρυθμίες. Ο καρδιολόγος δεν βρήκε κάτι οργανικό. Ήταν το υπερβολικό άγχος. Μετά από σύστασή του πήγα και σε ψυχίατρο. Έτσι παίρνω εδώ και εννέα μήνες ένα αντικαταθλιπτικό. Νιώθω καλύτερα από όλες τις απόψεις, δόξα τω Θεώ!!! Κοιμάμαι καλύτερα, έκτακτες έχω πολύ σπάνια πια και διαχειρίζομαι επίσης και τις δυσκολίες στη δουλειά καλύτερα από πριν. Αρχές του νέου έτους είπαμε με τον ιατρό να μειώσω τη δόση και μετά σιγά σιγά να το κόψω. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και να μην υποτροπιάσω.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά τόσο για σένα όσο και για τα άλλα κορίτσια!!!
Να είστε όλες καλά. Να ΄έχετε την υγεία σας εσείς και οι δικοί σας και να κρατήσετε στην αγκαλιά σας γερά μωρά. Εγώ δεν τα κατάφερα....
Σας φιλώ όλες!!!