Xrysma

Να σου ζήσει!!!!!! Καλή ανάρρωση! Να χαρείς κάθε στιγμή!

Η παραγωγή του γάλακτος αυξάνεται ανάλογα με τη ζήτηση. Θα κάνεις σταδιακά την αλλαγή και δε θα έχεις πρόβλημα. Δεν πετρωνει τόσο γρήγορα το στήθος. Αν νιώθεις ότι βαραίνει πολύ βγάλε λίγο γάλα με το χέρι σου όσο για να ανακουφιστεις. Μ' αυτή τη διαδικασία θα ρυθμιστεί η παραγωγή σου όπως την θες. Μην αγχώνεσαι! Προς το παρόν μπορείς να απολαύσεις αυτήν την περίοδο και μετά θα απολαύσεις κι εκείνη!

Για τον θηλασμό θα κάνεις όπως νιώθεις χωρίς τύψεις. Και το λέω αυτό γιατί είναι πιθανό να σε βομβαρδίσουν με το τι "πρέπει" να κάνεις. Πριν γεννήσω τον πρώτο έλεγα ότι θα θηλάζει ένα χρόνο τουλάχιστον. Με το ζόρι τα κατάφερα 3 μήνες κι αυτό γιατί το παιδί μου είχε κοντό χαλινό και δεν μπορούσε να τραβήξει να φάει. Φυσικά μέχρι να καταλάβουμε τι γίνεται (γιατί και οι γιατροί δεν βλέπανε το πρόβλημα) είχα πάθει 5 φορές μαστίτιδα και μετά γάλα γιοκ...! Μου πήρε καιρό να το ξεπεράσω, να καταλάβω ότι δεν φταίω και ότι μπορεί το παιδί να νιώθει την αγάπη μου κι όταν πίνει γάλα σε σκόνη. Με τη δεύτερη καμία σχέση πάλι. Ήμουν υποψιασμενη για τον χαλινό (γιατί έμαθα ότι είναι κληρονομικό). Στις 5 μέρες της κάναμε επέμβαση, γιατί το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο απ' του πρώτου, κι όλα πήγαν καλά. Δεν έπαθα μαστίτιδα κι όταν ένιωθα σα να σκληραίνει κάπου το στήθος μου έπαιρνα αλγκοφρεν για να φύγει η φλεγμονή. Εκτός απ' τα χάπια μπορείς κόψεις το γάλα πίνοντας φασκόμηλο. Απλά να ξέρεις ότι σκέτο είναι πολύ πικρό

Ευχαριστώ! Είχα πολύ καλή αντιμετώπιση και στα 2 νοσοκομεία. Είμαι ευχαριστημένη. Μόνο που δεν έκαναν επισκληρίδιο. Στην πρώτη γέννα ήταν κάπου 12 ακόμα που γέννησαν φυσιολογικά και μόνο στη μία έκαναν επισκληρίδιο γιατί της έκαναν 2 φορές πρόκληση (επειδή ήταν τελευταία μέρα της παράτασης και δεν είχε πόνους ή διαστολή) κ ήταν πάρα πολλές ώρες εκεί εντελώς εξαντλημένη... Υποθέτω ότι αν ο γιατρός σου συνεργάζεται με το νοσοκομείο θα σου κάνει επισκληρίδιο. Εγώ πήγα στην εφημερία χωρίς τη γιατρό μου. Και για τους πόνους γι' αυτό έγραψα ότι μάλλον το λένε για το σημείο που πονάς κι όχι για την ένταση. Σε καμιά περίπτωση δεν πονούσα έτσι στην περίοδο. Δεν μπορούσα να περπατήσω ούτε να σταθώ όρθια ούτε να καθίσω.. Στη δεύτερη γέννα νόμιζα κατά διαστήματα ότι θα μου κοπεί η μέση. Πιο πολύ με δυσκόλεψε το τέλος να σου πω. Γιατί βγήκε το μωρό και φυσικά αμέσως χαλάρωσα και μου λένε "πρέπει να σπρωξεις κι άλλο για να βγει ο πλακούντας..!". Εγώ ήθελα απλά το μωρό! Το καλό είναι ότι όλοι αυτοί οι πόνοι περνάνε αμέσως και το μόνο που ενοχλεί (όχι όλες) είναι τα ράμματα

Καλησπέρα σε όλες! Είμαι καινούργια εδώ και καθώς διάβαζα το θέμα αυτό θέλησα να μοιραστώ, ιδιαίτερα με όσες πρώτη φορά θα γίνετε μανούλες, την εμπειρία μου! Έχω 2 παιδάκια. Στον πρώτο μου γέννησα 3 μέρες μετά την πητ. 3 μέρες πονούσα, αλλά η διαστολή ήταν μόλις 1,5 και στο νοσοκομείο πάνω από 3,5 (αν θυμάμαι καλά) σου κάνουν εισαγωγή. Οπότε είχα φρικάρει λίγο.. Όταν είχα 4 και με κράτησαν είπα επιτέλους! Απ' την ώρα που μπήκα πέρασαν 12 ώρες μέχρι να γεννήσω..! Φυσιολογικά και χωρίς επισκληρίδιο... Στα νοσοκομεία μου είπαν ότι αν δεν το θεωρούν άκρως απαραίτητο δε σου κάνουν. Με βοήθησαν πάρα πολύ οι αναπνοές που είχα μάθει στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού. Στη δεύτερη τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά! 1,5 εβδομάδα πριν την πητ ξύπνησα τη νύχτα απ' τους πόνους. Μ' έπιασαν στη 1:30. Στις 4 έφτασα στο νοσοκομείο με διαστολή 8 και στις 5:30 γέννησα! Φυσιολογικά πάλι και χωρίς επισκληρίδιο.. Υποθέτω ότι λένε πώς οι πόνοι είναι σαν της περιόδου όχι γιατί μοιάζουν στην ένταση, αλλά στο σημείο που πονάς. Πονάει χαμηλά κάτω η κοιλιά (και ταυτόχρονα σκληραίνει) και η μέση, επίσης χαμηλά. Δεν είναι ότι δεν αντέχεται ο πόνος, αλλά ίσως περισσότερο ο φόβος του αγνώστου και η άγνοια του πόση ώρα θα διαρκέσει. Στον πρώτο είπαν στον άντρα μου να βγει γιατί σε λίγο γεννάω και γέννησα μετά από 2 ώρες! Εύχομαι με το καλό σε όλες σας! Κι επειδή εγώ δεν ήξερα μερικά πράγματα και ντρεπόμουν να ρωτήσω, προτείνω να ρωτάτε! Κι αν θέλετε και μπορώ θα ήθελα να απαντήσω!