Κορίτσια μου, ήμουν για χρόνια με αυτά τα θέματα που προαναφέρατε όλες! Τα οποία και ξεκίνησαν εντελώς ξαφνικά ένα ωραίο πρωινό του Μαΐου του έτους 2012 και μάλιστα σε μια περίοδο που φαινομενικά όλα πήγαιναν τέλεια. Δεν είχα αφήσει γιατρό για γιατρό! και ενώ στην αρχή ανακουφιζόμουν μετά πονούσα και κάπου αλλού! Είχα στο μυαλό μου ότι ασθένεια μπορείτε να φανταστείτε. Θέλει φοβερή δύναμη εσωτερική να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν είναι τίποτα και να συνεχίσεις κανονικά την καθημερινότητά σου. Η αλήθεια είναι ότι εγώ στράφηκα σε ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή, ο οποίος και δεν μου έδωσε ποτέ φαρμακευτική αγωγή και σιγά σιγά με τον καιρό τα περισσότερα εξαφανίσθηκαν. Είχα φτάσει σε σημείο να μην μπαίνω σε κανένα κλειστό μέσο μεταφοράς (τρένο, μετρό, πλοίο κλπ) ή να μην βγαίνω εκτός Αθηνών μήπως και πάθω κάτι! Δεν ευχαριστιόμουν και δεν χαιρόμουν τίποτα! και ας πήγαιναν όλα τέλεια! Όπως όμως μου έλεγε ο εν λόγω γιατρός θα μπαίνεις επίτηδες παντού. Το να το ξεπεράσεις από μόνη σου είναι σαν να βγάζεις δόντι χωρίς αναισθησία. Θέλει φοβερή εσωτερική δύναμη. Εγώ μετά από τόσα χρόνια σχεδόν τα κατάφερα. Και αν πάει να με πιάσει αγχώδης διαταραχή λέω στον εαυτό μου να συνέλθει, πίνω λίγο νερό, γελάω, λέω πάλι με πιάσαν τα ψυχολογικά μου και συνεχίζω κανονικότατα το πρόγραμμά μου! Στην τελική είπα άμα πάθω κάτι έπαθα!!!! και όλα αυτά με βοήθησαν μαζί με τον ειδικό φυσικά όπου και μαζί ανακαλύψαμε την πραγματική αιτία του άγχους μου! Μια χαρά μπορείτε και θα τα καταφέρετε όλες! Για να καταλάβετε σε τι επίπεδο έχω φτάσει διανύω την 14η εβδομάδα κύησης και στην αρχή μας είχαν πει ότι είχα πολλές πιθανότητες να αποβάλλω λόγω ενός συγκεκριμένου θέματος. Ε! Μόνο εγώ ΔΕΝ αγχώθηκα! Το μυαλό κάνει φοβερά παιχνίδια! Στο χέρι μας είναι να τα διώξουμε όλα!