evipapa

Ακόμα και όταν θηλάζουμε τα νινάκια μας μπορεί να μην κάνουν καθημερινά κακάκια,συμβαίνει,δεν είανι απαραίτητο να κάνουν 5 φορές τη μέρα! μπορείς να ρωτήσεις και το γιατρό σου.Δεν είναι ανησυχητικό και όπως είδες τα έκανε.... Οσο αφορά τα πονάκια σας, είστε ακριβώς στην εποχή - ηλικιακά - που θα έχετε τέτοια προβληματάκια...Να τι μπορείς να κάνεις... -Δινε στη μικρούλα σου μάραθο , είναι ιδανικό ρόφημα-τσάι για τους κολικούς... -Παίρνε την αγκαλίτσα με τέτοιο τρόπο ώστε η κοιλίτσα της να ζεσταίνεται από τη δική σου - γυμνές δηλαδή! -Μπρούμητα με το κεφαλάκι στο πλαι , τους αρέσει και ηρεμούν! -Βόλτα με το αυτοκίνητο μέσα από λακούβίτσες!Μη γελάτε , είναι δύσκολο να εφαρμοστεί αλλά αυτά τα ταρακουνήματα τα βοηθούν! Αν σκεφτώ κάτι ακόμη θα σου πω.... ΑΑΑΑ! - Υπομονή Όλα θα περάσουν , όπως πέρασαν και στα δικά μας παιδάκια!

Εχει πολύ καλή παιδοχειρουργική το συγκεκριμένο νοσοκομείο. Δεν εχω εικόνα του τι παροχές δίνουν , όμως θα σου έλεγα να έχεις ο,τι σου χρειάζεται μαζί σου. Λογικά έχει μπρίκια και τέτοια,αλλα έχε ένα δικό σου.( Λόγω καθαριότητας) Σίγουρα γάλα και φαγάκι φέρνουν,πανες με τίποτα!( Μιλάω με βάση το ΑΧΕΠΑ,αν και καμία σχέση το ένα νοσοκομείο με το άλλο). Καλή επιτυχία να έχετε και κουράγιο για εσένα!

Και εγώ όταν τσακωνόμαστε και φευγουμε για τις δουλειές μουτρωμένοι , η πρώτη σκέψη που κάνω είναι οτι δεν χαιρετηθηθήκαμε.... Αλλά δυστυχώς αυτό είναι το αποτέλεσμα αυτού που είπες πριν, οιλέξεις που δεν γυρίζουν πίσω εφόσον έχουν ειπωθεί και προκαλούν καυγάδες... Γιαυτό ας προσέχουμε!

Φανή και εμένα σε εκείνο το κρεβάτι μου τα έσπασε και με το ίδιο ξυλάκι!!! Θα έτρωγαν φαίνεται κάπου μαζί κινέζικο :laugh: :laugh: Για να πω την αλήθεια , προτιμώ που μου τα έσπασε....Το μόνο άγχος μου ήταν που θα με έβρισκε το σπάσιμο των νερών!

Αχ τι μου θυμήσατε τώρα.... Γέννησα 8 μέρες πριν την ΠΗΤ. Είχα πονάκια στο σπίτι αφού είχε προηγηθεί ένα τρελό απόγευμα γεμάτο παιχνίδι με τα δύο ανηψάκια μου!Είχα κάνει άπειρα βαθιά καθίσματα για να τα αγκαλιάζω! Είχα πονάκια ανά πεντάλετο κατά τις 11 το βράδυ και πήγαμε στην κλινική όπου με κράτησαν προληπτικά διοτι πίστευε ο γιατρός μου οτι θα ξεκινούσε ο τοκετός-και έτσι έγινε. Στις 1 είχαν γίνει πολύ συχνότεροι και αποφάσισα να πάω να με δούνε ( με είχανε σε κανονικό δωμάτιο μέχρι τότε).Είχα ήδη διαστολή τρία και κατευθυνθήκαμε προς την αίθουσα οδινών. Για να μην τα πολυλογώ όλα εξελίχθηκαν ομαλά , άντεχα τους πόνους και δεν χρειάστηκε να κάνω επισκληρίδιο.Στις 8 η ώρα κρατούσα το αγγελούδι μου αγκαλιά! ΥΓ.Τις τελευταίες μέρες πριν τη γέννα ήθελα να τρώω τα πάντα και σε ποσότητες.Βιαζόμουνα μάλιστα και να τα φάω μην με έπιαναν οι πόνοι και δεν προλάβαινα!!!!Τι πράγμα ήταν εκείνο, για μανία μιλάμε!Εκείνο το μιλφέιγ ακόμα το θυμαμαι!!!

Αχ manoula3,σήμερα μας κάνεις μαθήματα όλους... Πόσο θα ήθελα όλα αυτά να τα κάνω πιο συχνά,να γίνουν η καθημερινότητά μου δηλαδή χωρίς να τα ξεχνάω..... Δυστυχώς όμως δεν τα κάνουμε και η στιγμή που δεν γυρίζει πίσω είναι πολύτιμη και ανεκτίμητη,όχι μόνο για τους ανθρώπους που αγαπάμε αλλα και για όλους τους συνανθρώπους μας!

Σου ευχομαι ολόψυχα καλή τύχη και αυτή τη φορά να γεμίσει η αγκαλιά και το σπίτι σας....

ΤΡΊΑ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ.... ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΑΦΟΥ ΕΙΠΩΘΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΝΑ ΠΛΗΓΩΣΕΙ.... ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΑΤΑ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ?

Κυριακή μπορώ και εγώ,πρωι απόγευμα! Αντε για πείτε!

Καλώς ήρθες! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και με το καλό να υποδεχτείς το δευτερο!!! Οσο για τα κιλά , σε βρίσκω πολύ καλά και αν προσέχεις λιγάκι σίγουρα θα τα πας καλύτερα! Εχω ένα αγοράκι 17 μηνών και είχα βάλει 16 κιλα που τα έχασα όλα πάρα πολύ γρήγορα!

Λοιπόν,στην αρχή νομίζω πως όλες ήμαστε έτσι. Υπερβάλλουμε και έχουμε φόβο να μην πάθει κάτι το μωρό ,ειδικά οταν είναι και το πρώτο και δεν έχουμε και τη σχρτική άνεση λόγο απειρίας. Και εγώ μόνο στη σκέψη πως επρεπε να της τον αφήσω,αρρώσταινα.... Ευτυχώς της τον άφησα πρώτη φορά γύρω στους δέκα μήνες,σχετικά μεγαλούτσικο. Να θυμηθώ πως έφυγα?Πως ήμουν στη δουλεια?Αφήστε το,κόντευα να τρελλαθώ από το άγχος..... Τελικά το φιλοσόφισα και είπα:Δεν γίνεται να τα περνάω όλα αυτα π΄ρέπει να καταλάβω πως στραβά κουτσά θα τον καταφέρει,ε και ας μη φάει μια μέρα όλο το φαγητό του....Τώρα είναι 17 μηνών ,τον κρατάει κάποιες φορές αλλά δεν έχω κανένα μα κανένα άγχος...Αδικα πιεζόμουνα μια χαρά τα κατάφερε...( και γυναίκα που έχει ξεχάσει πως μεγαλώνουν τα παιδιά , όχι ιδιαίτερα δραστήρια,θέλει οδηγίες δηλαδή ακόμα και τώρα.... ) Τις περισσότερες μέρες το κρατάει η μαμα μου....Και βέβαι τις συγκρίνω...Καμία σχέση ρε κορίτσια,δε συγκρίνονται....Μανούλες... Όπως και να έχει και οι ΄δύο είναι γιαγιάδες και τρέφουν την ίδια αγάπη και λαχτάρα για τα εγγόνια τους....Οταν δεν δημιουργούν κάποιο πρόβλημα πρέπει να τις βλέπουμε το ίδιο... Ας είναι γερές να χαρούν τα εγγόνια τους γαιτί η ύπαρξη και η βοήθειά τους - με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο είναι μοναδική και πολύτιμη...οποτε ας παραβλέπουμε και κάτι

DMaria,και εγώ το ρίσκαρα και πήρα το εξάμηνο αλλα δεν σταμάτησα να εχω επαφή μαζί τους. Διατήρησα καλές τις μεταξύ μας σχέσεις,τους βοήθησα και μία φορά το μήνα πήγαινα ,α! και περιστασιακά αν ήταν κάτι επείγον. Προτίμησε να μείνεις με το παιδάκι σου αλλα μην κοβεις τις επαφές σου. Αν δείχνεις και λίγο ενδιαφέρον , δεν είναι κακό ,κερδισμένη βγαίνεις... Τόλμησε το!

Το αν θα γίνουν μαμόθρευτα ή όχι δεν το καθορίζει ο θηλασμός.... Εγώ θήλασα 5 μήνες μονο , παραδέχομαι ήταν βλακεία μου αλλά δεν είχα υπομονή για παραπάνω( ας με κρίνουν όπως θέλουν ) αισθάνομαι οτι μπορούσα να δώσω παραπάνω και δεν το έκανα.... Τελοςοπάντων θέλω να πω πως ενώ τον θήλασα λίγο,γύρω στο χρόνο δεν πήγαινε σε κανέναν, εντελώς μαμόθρευτο και σε σημείο που έλεγα που έκανα λάθος....Εκλαιγε όταν πλησίαζε ξένος.Ηταν μια φάση όμως , και τώρα δεν πιάνεται.Από αγκαλιά σε αγκαλιά πάει και είναι τόσο κοτσομπόλης που παντού ανακατευεται και γελάει...Και πολύ χαίρομαι. Σαφώς και το μητρικό γάλα είναι οτι πολυτιμότερο μπορούμε να προσφέρουμε, αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας Γερά να είναι όλα τα παιδάκια

Kαταρχήν με το καλό και με έναν πόνο!! Λοιπόν εγώ ξεκίνησα για το μαιευτηριο όταν είχα συσπάσεις ανα πεντάλεπτο και οι οποίες είχαν κρατήσει πάνω από μία ώρα. Πήγαμε 11 το βράδυ και τυχαία ήταν εκεί ο γυναικολόγος μου ο οποίος με είδε και είπε να μείνουμε το βράδυ γιατί μάλλον ξεκινούσε ο τοκετός... Ο γιατρός μου μετά έφυγε και εγώ εμεινα σε κανονικό δωμάτιο κλινικής. Κατα τις 3 η ώρα είχα πιο έντονα πονάκια και πήγα να με δουν.Είχα διαστολή 3 και με πήγαν στο δωμάτιο οδινών και τοκετού( το ίδιο σημείο ήταν ) Ο γιατρός και πάλι άφαντος,δεν τον χρειαζόμουνα όμως γιατί όλα πήγαιναν καλά και ήδη είχα τηλεφωνήσει τη δική μου μαία. Τη διαδικασία λοιπόν την πέρασα μόνο μαζί της και με τον άντρα μου. Πότε ήρθε ο γιατρός μου?Οταν είχα διαστόλή δέκα... Μου έσπασε τα νερά , είπε να σπρώξω και τα υπόλοιπα τα φαντάζεσαι... Τελοσπάντων , το σημαντικότερο είναι να έχεις δίπλα σου - εφόσον όλα πάνε καλά - ανθρώπους που σου παρέχουν ηρεμία και ασφάλεια,και επειδη συνήθως οι γιατροί δεν είναι παρών σε όλη τη διάρκεια του τοκετού ,αισθάνομαι απίστευτα τυχερή που είχα επιλέξει να έχω τη δική μου μαία.( το κόστος μηδαμινό σε σύγκρηση με αυτά που κάνει ο γιατρός και τα λεφτά που παίρνει )

Ωραίο θεματακι κορίτσια! Εγω του δίνω 4 μέρες γιαούρτι και 3 κρέμα. Νομίζω ομως οτι ήρθε ο καιρός να τις σταματήσουμε και πέρα απο τοστάκι , η ψωμί με τυράκι,ή φρούτο δεν μου ερχότανε τίποτα άλλο.... Καλη η ιδέα του τραχανά και μακάρι μανούλες που ξέρουνε να μας φωτίσουν και εμάς με κάτι παραπάνω...

Μωρε ,μωρε,το αγοράκι μας!!! Καλοφώτιστος να είναι ο Χριστοφοράκος σας Χρύσα!!! Μπράβο του , ήταν άψογος διαβάζω! Να έχει υγεία σε όλη του τη ζωή , να πάιρνει αγάπη ,χαρά και δίπλα του να έχει μόνο αληθινούς φίλους! Να τον χαίρεστε!

ΑΡΓΩ έγραψε: Πολύ σωστά τα λες, εξέφρασα κι εγώ την άποψη μου σε προηγούμενη σελίδα. Μαλλον μπερδευουμε μια τόσο φυσιολογική διαδικασία ( όταν εξελίσσεται ομαλά ) με το μαζοχισμό....

christik έγραψε: Πολύ πολύ σωστή η κουβέντα σου αυτή.... Κουράγιο Μαριλού , όλα θα γίνουν ανάμνηση και θα έρθει ένα γερό μωράκι σύντομα στην αγκαλιά σου!

Με το καλό να υποδεχτείτε και το δευτερο αντράκι σας!!!! Καλή συνέχεια στην εγκυμοσύνη σου!

Xρυσούλα , σε ευχαριστώ πάρα πολύ και εσένα για τις πληροφορίες! Χρύσα , ευχαριστώ για τις ευχες σου!!!Φιλάκια και στο Χριστοφοράκο σου!! Με έχετε καθησυχάσει πολύ!!!!

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια!!!!! Καλυψώ να σας ζήσει η μικρούλα σας... Και εγώ γιαυτό το ψάχνω,να τελειώνουμε!!!! Καλή επιτυχία σε όλους μας!Θούλη!

Μου αρέσει πολύ να φτιάχνω πράγματα με το χέρι , πιάνουν τα άτιμα! Απλά βαριέμαι ευκολα Εκανα για ενάμιση χρόνο μαθήματα κοσμήματος (με χάντρες , σύρμα , πετονιά , χαλκο ) Εχω φτιάξει πολλά κοσμήματα και μου αρέσει πολύ να φτιάχνω στολίδια με χάντρες και σύρμα για τα Χριστούγεννα! Δυστυχώς πρέπει να βλεπόμαστε για να σας δείξω πως φτιάχνονται , χρειάζεται κάτι σαν πλέξιμο της χάντρας με το σύρμα.Γίνονται πολύ εντυπωσιακά!

Μάτα , το πιστυω αυτό που λες. Θυμήθηκα τώρα οτι οταν ο αδερφός μου ήταν μωρό , χτύπησε και κόπηκε ο χαλινός!!! Του τον έραψαν χωρίς νάρκωση , τον κρατούσε η μαμά μου... ΦΡΙΚΤΌ,αλλά αν έτσι γίνεται , έτσι θα το κάνουμε....Και μάλλον εγώ θα τον κρατάω , ο άντρας μου θα πάθει..... Τό καλό είναι οτι φευγεις αμέσως... Ποπο, ο καημενούλης τι κλάμα θα ρίξει..... Θούλη και εγω δεν θα καθόμουνα !

Μάτα , αυτό πρέπει να είναι , ο δικός μου τη βγάζει τη γλώσσα γι αυτό και το χαρακτήρισαν ήπιο.Προφανώς την βγάζει πιο λίγο. Σε ευχαριστώ πολύ , γνωρίζεις περισσότερες λεπτομέριες? Αν πονάει , η νάρκωση είναι ολική ή λέω βλακείες? Συγνώμη απλά σαν χαρακτήρας θέλω να γνωρίζω κάτι πριν το αντιμετωπίσω

thouli έγραψε: Τώρα ησύχασα!!!!!! Αχ Θούλη μου , ελπίζω να είναι ιπιο απλό για το μωρό , μου είπαν απλά για μία τομή για να μεγαλώσει το άνοιγμα!!