Alma Libre

Kαλησπέρα Ειρήνη! Ευχαριστώ για την απάντηση, και συγχαρητήρια! Με το καλό να έρθει το μωράκι σου!! Με την πεθερά μου έχω άριστες σχέσεις, μόνο σε αυτό το θέμα με έχει πειράξει πολύ η συμπεριφορά της. Η μαμά μου είναι στην κυριολεξία στα σύννεφα, αλλά είναι δυστυχώς πολύ μακρυά μου, μιας κι εγώ ζώ μόνιμα στο εξωτερικό. Ο άντρας μου σκέφτεται ακριβώς τα ίδια με την πεθερά μου

Γειά σας! Είμαι καινούργια στην παρέα σας, και θέλω να μοιραστώ μαζί σας κατί που με πονάει πολύ. Είμαι σήμερα έγκυος ακριβώς 23 εβδομάδων. Μετά απο 6 χρόνια προσπάθειας, 6 αποβολές κι ενα εξωμήτριο με αφαίρεση σάλπιγγας, κάνοντας εξωσωματική, κυοφορώ τώρα με μεγάλη μου χαρά ένα πολυπόθυτο κοριτσάι, πάνω που έχασα καθε ελπίδα. Θα μου πειτε τωρα, σίγουρα είναι ολη η οικογένεια κι ο σύζυγος στα σύννεφα, ε;; Οχι!!!! ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ. Ο άντρας μου δεν ενδιαφέρεται καν, δεν ασχολειται. Γιατί; Διότι είναι σχεδόν σίγουρος πως θα το χάσω κι αυτό. Παρόλο που οι αποβολές μου ηταν ολες στις πρωτες εβδομαδες. Η πεθερά μου μου έκανε ολοκληρο σκηνικό μεσα σε καταστημα βρεφικών να μην αγοράσω τιποτα, γιατί ''σκέψου αν το χάσεις''! Κι αυτό ηταν στην 18η εβδομαδα! Ο κόσμος γύρισε και με κοιτούσε περίεργα.. Βοήθεια; Καμμία! Ηθική υποστήριξη ανυπαρκτη. Αν τολμησω να αγορασω κατι για το μωρό, εχω γκρίνια και χαμό. Αναγκάζομαι να τα κρυβω. Μετα απο τόσα χρόνια που λαχταράω να το ζήσω, δεν με αφήνουν! Με κάνουν να κλαίω συνέχεια και δεν νοιάζεται κανείς. Αν τελικά ολα πάνε καλά, κι ερθει το μωρό, τότε θα μαζευτούνε ολοι σαν τις μύγες μέσα στο σπίτι μου, και δεν θα μπορώ να τους ξεφορτωθω. Θα φταίω αν δεν βαλω κανεναν μέσα;;; Πού είναι ολους αυτούς τους μήνες που δεν με αφήνουν να χαρω;; Συγγνώμη για το μεγάλο μου μήνυμα, νοιώθω να πνίγομαι! Συμβουλές και σχόλια θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα!

Γειά σας! Είμαι καινούργια στην παρέα σας, και θέλω να μοιραστώ μαζί σας κατί που με πονάει πολύ. Είμαι σήμερα έγκυος ακριβώς 23 εβδομάδων. Μετά απο 6 χρόνια προσπάθειας, 6 αποβολές κι ενα εξωμήτριο με αφαίρεση σάλπιγγας, κάνοντας εξωσωματική, κυοφορώ τώρα με μεγάλη μου χαρά ένα πολυπόθυτο κοριτσάι, πάνω που έχασα καθε ελπίδα. Θα μου πειτε τωρα, σίγουρα είναι ολη η οικογένεια κι ο σύζυγος στα σύννεφα, ε;; Οχι!!!! ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ. Ο άντρας μου δεν ενδιαφέρεται καν, δεν ασχολειται. Γιατί; Διότι είναι σχεδόν σίγουρος πως θα το χάσω κι αυτό. Παρόλο που οι αποβολές μου ηταν ολες στις πρωτες εβδομαδες. Η πεθερά μου μου έκανε ολοκληρο σκηνικό μεσα σε καταστημα βρεφικών να μην αγοράσω τιποτα, γιατί ''σκέψου αν το χάσεις''! Κι αυτό ηταν στην 18η εβδομαδα! Ο κόσμος γύρισε και με κοιτούσε περίεργα.. Βοήθεια; Καμμία! Ηθική υποστήριξη ανυπαρκτη. Αν τολμησω να αγορασω κατι για το μωρό, εχω γκρίνια και χαμό. Αναγκάζομαι να τα κρυβω. Μετα απο τόσα χρόνια που λαχταράω να το ζήσω, δεν με αφήνουν! Με κάνουν να κλαίω συνέχεια και δεν νοιάζεται κανείς. Αν τελικά ολα πάνε καλά, κι ερθει το μωρό, τότε θα μαζευτούνε ολοι σαν τις μύγες μέσα στο σπίτι μου, και δεν θα μπορώ να τους ξεφορτωθω. Θα φταίω αν δεν βαλω κανεναν μέσα;;; Πού είναι ολους αυτούς τους μήνες που δεν με αφήνουν να χαρω;; Συγγνώμη για το μεγάλο μου μήνυμα, νοιώθω να πνίγομαι! Συμβουλές και σχόλια θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα!